View Full Version : Nėn qiellin e hapur
Lamtumirė
Gjindem me emocione,
Dhe shumė i stresuar,
Kėmbėt nėn mua dridhen,
Sepse nuk kam shpresa.
Gjithėēka ėshtė monotone,
Jeta ėshtė shkatrruse,
Vetėm lodhje e nervoza,
E gjithėkjo ėshtė shkatrrim.
Dashurisė i humb vlera,
Nė mua nuk ndiej jetėn,
Qė tė jem i dashuruar,
Po mė duhet shumė tė vuaj.
Si kalon kjo botė,
Ne cilėn perfundim arrin?
Gjitha kėto nė mbrendėsin time,
Ēdo ditė i ndiej.
Gjithėēka shkon kah njė pėrfundim,
Po mbaron edhe arsya,
Nė mua humbė fuqia,
E si do tė jet ardhmėria ime?
Atė qė e kam ndėrtuar,
Dėshprimi po e shkattron,
Njė trishtim sundon nė mua,
E ndjenjat mė nuk i ndiej.
Jam humbur nė njė shkretėtirė,
Ku nuk ka as ujė,
I vetėm nė kėtė jetė,
Sepse kam lindur qė tė vuaj.
Si mundem tė dashurohem,
Kur ardhmėri unė nuk kam?
Nuk dėshiroj ta gėnjej asken,
Dhe qė ta bėjė tė vuaj pėr gjithėmon.
E dashura ime, tė lutem shumė,
Mos u dashuro nė mua,
Mos vuaj ti pėr mua,
Duhesh tė jetosh pa mua.
Jetoje jetėn nė gėzim,
Shpreso nė ardhmėrin tėnde,
Pse unė jam i pafat,
Ti faj nuk mė ke.
Bota mė ka denuar,
Jeta mė ka mallkuar,
Zoti mė ka harruar,
Atėherė pse tė jetoj?
Jasht kohės dhe hapėsirės,
Ekziston njė kaus,
Ku errėsira ekziston,
Aty dėshiroj tė mbaroj.
Njė numėr i matematikės,
Vlen ma shumė se unė,
Sepse tė gjithė e mėsojn,
Dhe kurr nuk e harrojn.
Shumė shpejt kalojn dy orė,
Dhe mė harrojn pėrgjithėmon,
Por unė kėtė e pres,
Sepse anonim do tė mbes.
Caki
Loti art
Mė del para me atė lot,
Mė thrret mbrapa me zė,
Mė len ne kujtim njė dashuri,
Njė kujtim me njė lot tė art.
Ajo qė mua tash ma therr zemrėn,
Ajo qė nuk mė len tė qetė,
Ėshtė loti yt i cili rrjedh,
Ai lot qė unė e quaj lot i art.
Sa shumė shprehje ka ai lot,
Sa shumė dhimbje shprehė,
Sa thirrje bėne ne zemrėn time,
Ku e prek edhe shpirtin e dashurisė.
Nė qetėsin mė tė thell,
Dashuria lufton nė vetėveti,
Krijon dėshprim dhe ngushllim,
Prodhon emocione sėbashku me lot.
A thua jam i pa mėshirė,
Sepse nuk kthej kokėn e tė shiqoj,
Nuk jap njė shiqim tė fundit,
Lotit tėnd qė rrjedh pa pushim.
Ai lot pėr mua thot shumė,
Ai lot mua mė shqetėson,
Nė thellsit mė tė imta tė dashurisė.
Mė krijon njė shqyrtim.
Nuk mundem tė shiqoj,
Nuk mundem tė ledhatoj,
Nuk kam fuqi mė nė vetėveti
Qė atė lot unė ta fshijė.
Tė lutem e dashur shumė,
Mos e rrjedh lotin pėr mua,
Mos mė kujto, mos mė mendo,
Mbajėm si njė tradhėtar.
Ti je pėr njė dashuri mė tė madhe,
Pėr njė dashuri qė e frymzon
Shpirtin tėnd tė madh,
E qė e mbush zemrėn tėnde pėrplot.
Ai lot nuk duhet tė jet i yti,
Por duhet qė tė jet i imi,
Ti je nė lartėsit mė tė larta tė qiejve,
Por unė jam ne thellėsit mė tė thella tė germinave.
E dashura ime dhe e bukura,
Atė lot dhuroja dikuj tjetėr,
Qė e kupton domethėnjėn e saj,
E mos ma jep mua qė e nėnqmoj.
Tė lutem nuk jam pėr ty,
Ti je pėr njė qė din me tė dasht,
Pėr njė qė din si me dhan dashuri,
Pėr njė qė din me tė pėrkėdhel.
E dua shumė lotin tėnd,
Ma therr shpirtin dhe jetėn,
Por, pėr mos me rrjedh mė lot,
Po e perfundojm me kėtė.
Nė rrugėn tėnde tė pėrditshme,
Do tė jet ndokush qė tė don,
Do tė jetė ndokush qė tė dashuron,
E do tė pėrkedhel ma mirė se unė.
Tė lutem mė mbaj si njė me hirė pak,
Mė urrej pėr kėtė qė po ti them,
Kėshtu do ta kish ma let
Tė mė harrosh e mos tė mė mendosh.
Shumė vėshtirė qenka
Qė tė vihet nė njė perfundim,
Loti po rrjedh pa pushim,
E zemra po rrah pa pushim.
Lamtumirė e dashura ime
tash tė pėrshėndes me lotin tim,
Tė falenderoj pėr pėr dashurin tėnde,
Qė ishte dashuri pa kufi.
Dashuria jote ishte dashuri e madhe,
Dashuria jote ishte me domethanje,
Unė nuk munda atė dashuri ta posedojė
E pse atėherė unė ty tė shkatėrrojė?
Lamtumirė, Lamtumirė,
Mbaje lotin kujtim nė histori,
Kėtė ndarje tė tmershme
Ai lot do ta kujton pėr ēdo herė.
Caki
Tė Dua
Sa e bukur ėshtė fjala Tė Dua,
Sa e ėmbėl ėshtė pėr ta shqiptuar,
Sa e madhe ėshtė pėr ta jetuar,
Sa dėshirojė qė vetėm ty ta shkruaj.
Ėshtė fjalė me simpati,
Ėshtė shprehje qė emocionon zemrėn,
I zbukuron tingujt e zėrit,
Kur tė them tė dua e dashur.
Kur unė tė them se tė dua,
Nė shqisat e mia ndiej ėmbėlsim,
Atėherė tėrė ditėn nuk mundem tė ndalem,
Duke tė thėnė tė dua e dashur.
Dėshirojė qė me ty tė jetoj,
Kėtė madheshtore fjalė,
Shprehjen e madhe Tė Dua,
Unė vetėm pėr ty e ruaj.
Dėshirojė qė kėtė shprehje,
Ta shkruaj vetėm pėr ty,
Dėshirojė qė kjo tė shqiptohet,
Ti pėr mua e unė pėr ty.
Caki
oooooooooooooo shume poezie e bukur!!!!! :roll: :wink:
Dėshiroj tė kem
E bukura ime ....
a e din se sa te dua,
A e din se sa tė dashuroj,
Die se unė pėr ty jetoj.
Zemrėn time ti e sundon,
Dashurin time ti e sundon,
Mendjėn ti ma tėrhjek,
Unė pėr ty kam me vdek.
E dua buzėn tėnde,
Dua njėherė tė puth,
Puthja ėshtė gjuhė e dashurisė,
Prandaj mė lejo tė flasė.
Njė deshirė ma plotėso,
Qė ta lėmoj trupin tėnd,
tė lutem njė herė mė lejo,
edhe nėse vdes i knaqur do tė jem.
Syri yt ėshtė drit e artė,
Kur mė shiqon mė ndez flakė,
Mendjėn ma tėrhjek qė tė mendoj,
Dhe vetėm ty mė bėnė tė mendoj.
Ah! Sa e dua trupin tėnd,
Nuk mė len tė zė vend,
Dėshiroj tė kem nė mesin e duarve tė mija,
Qė tė pėrktheli njėherė e bukura ime.
Caki
Qka jeni ka boni? A jeni maijr? Si po kaloni? Ju perschendes te gjihtve 8)
Se pari keni respektin tim, vargjet e sinkronizuara me nje rim dhe dinamik ashtu sikur vete titulli i poezise me nje lirike voluminose ka plote
emocione,me shume endje kame lexuar ju pershendes ku do qe te jesh.tung Naki
Liria arrin nga dashuria
Trupi mė rėndon pa masė,
E humb forcėn nė vetėvete,
Ndihem i humbur nė shkretėtirė,
Ku nuk gjindet aspak lagėshtirė.
Shpirti mu ėshtė burgosur nė trup,
Ku nuk gjindet as njė fije drite,
Rrėnjėt e jetės nuk ujiten,
Sepse dashurija ėshtė shterrur.
Dėshiroj tė jem i lirė,
Tė jetoj unė me ty,
E pėrmes dashurisė sė madhe,
Tė arrij deri nė rilindje.
Mundem tė lindi pėrsėri,
Vetėm nėse afėr tė kam ty,
E ti filloj ndjenjat e reja,
Ku dashurija dashuron dashurinė.
Caki
Nata e stresuar
Gjumi nuk mė merr,
Zemra mė rrah mė shpejt,
Lotėt mė rrjedhin,
Jam krejtsisht i trishtuar.
Tėrė natėn unė mendoj,
Se ti mua a mė don,
E ēka tė them,
Kjo ėshtė njė problem.
Nė shtrat nuk mundem tė rri,
Tė zgjohem tė eci,
Por ēka mundem tė bėjė,
Ti mė mungon gjithjė e mė shumė.
Dikur vonė arrin mėngjesi,
Unė ende pa i mbyllur syt,
Sikur tė kisha ty afėr,
Sigurisht do tė isha mė i qetė.
Nata ėshtė e dashurisė,
Por kur nuk je ti afėr,
Nuk mund tė jetė diēka tjetėr,
Por vetėm natė e stresuar.
Caki
E pres puthjen tėnde
Kalon nata e errėt,
Arrin mėngjesi qė pritet,
E ndiej nė zemėr njė mungesė,
Diēka nuk mė rrin afėr.
E pres puthjėn e mėngjesit,
E pres ygjimin e dashurisė,
Por ti nuk arrin mė,
E mė duhet tė zgjohem i trishtuar.
I hapi syet ngadal,
Filloj tė mendoj,
Se ti a mė dashuron,
Qė sot puthjen nuk ma dėrgon.
Mė duhet ta filloj njė ditė tė re,
Me zemėr tė vrar zgjohem,
Dal ngadale pregaditem,
Por nė ty jam i mbytur.
Caki
Dashuri e ngritur
Sa kohė mendoj nė ty,
Sa kohė ėndėrroj vetėm ty,
Sa netė i kaloj pa gjumė pėr ty,
Sa projekte i krijoj pėr ty.
Njė jetė qė nuk ishte,
Tash mė po e jetoj,
Njė jetė e zhdukur nė errėsirė,
Tash po jeton nė dritė.
Njė dashuri ashtu e ngroht,
E ngrit zemrn time tė plogsht,
Mė jep moral, mė jep fuqi,
Qė tė jetoj me lumturi.
Ėshtė krijuar njė dashuri,
Nė thellėsit mė tė thella,
Njė dashuri e nxierrur me ngadal,
Ėshtė dashuri e vėrtet me themel.
Bisedat tona tė zhvilluara,
Ishin provė tė ndjenjave tona,
Me ngadal e pa mėrzi,
U shprehėm me njė puthje plot dashuri.
Ti je ndjenja ime,
Ti je buzėqeshja ime,
Nėse syri mė loton,
Kjo do tė ndodh sepse ti nuk mė don.
Sa kohė kam luftuar nė vetvete,
Qė ti mbaj nė zemėr pes shkronjat,
Qė njė dit ti shprehi vetėm ty,
E qė tė them me ngadal Tė Dua.
Caki
As ditėlindja nuk na bashkoj
Ishin ditėt e lumtura,
Isha shumė i gėzuar,
Njė shetitje me ty,
Ma sillte buzėqeshjen nė fytyrė.
Nė ēdo moment mendoja nė ty,
Nė ēdo minut tė paraftyroja,
Nuk mė kalonte asnjė sekond,
Qė emrin tėnd nuk e emertoja.
Tash je larguar nga unė,
Nuk mė thrret si njė herė,
Nuk mė shiqon, nuk mė qesh,
Rrin kokė ulur si e njerė.
Yllin e fatit qė ma pate dhuruar,
Tash tė fikur kujtim po e mbaj,
Ndoshta nė zemrėn time,
Nganjiherė dashurin e ndriqon.
Ėshtė fikur shpresa nga ti,
Qė tė kthehem prp nė dashuri,
Kur nė atė ditė tė mallkuar,
Nė ditėlindje nuk mė ke ftuar.
Ndiej dhimbje nė shpirtin tim,
Kur atė ditė unė e kujtoj,
Nė vend se unė ditėlindjen ta uroj,
Njė tjetėr nė vendin timin tė pėrqafoj.
Dielli mė nuk po ndriqon,
Yjet mė nuk po ndritin,
Hėna nuk po del pėrdėri,
Apo shofin mė syt e mi.
Gjithėēka nė mbrendėsin time,
Gjindet nė errėsirė,
Nuk ka mė lumturi,
Sepse ti mė helmove ne dashuri.
A tė kujtohet kur mė thoshe,
Se me ty do tė vdes,
Edhe nė varr do tė jemi bashk,
E dorėn tnde ne gji do ta mbaj.
Fryni njė erė e mallkuar,
Qė i lsheu fjalėt e thėna,
E tash ty nuk tė bien nė mend,
Se unė jetoj si njė i mjerė.
Por mendo se ka Zot,
E njė ditė do tė ndeshkon,
Por prap unė me dashuri tė vėrtet,
Do tė qaj pėr ty deri sa tė vdes.
Caki
Rėndėsia e qenjės
Unė jam nė jetė,
Dhe vazhdoj tė jem,
Dhe jetoj nė kėtė botė,
Sepse jeton edhe ti.
Bota ėshtė e rrebt,
Nganjiherė hubet shpresa,
Gėzimi shėndrrohet nė trishtim,
Por je ti qė mė jep gėzim.
Gjitha shkencat dėshirojn ta kuptojn,
Pse ekziston kjo qenje?
Cila ėshtė arsya qė unė jetoj?
Edhe cili do tė jet mbarimi im?
Gjitha mundimet jan tė kota,
As njė pėrgjigje nuk ėshtė e drejtė,
Sepse unė jetoj vetėm pėr ty,
Dhe jeta ime ėshtė orjentuar nė ty.
E vetmja arsye qė unė jam,
Ėshtė dashuria jote e ėmbėl,
Qė mė gėzon nė ēdo kohė,
Dhe mė bėn mė tė lumtur.
Nuk mė ėshtė leht tė ndiej dashuri,
Por kėtė e ndiej shumė,
Je ti qė mi zgjon ndjenjat,
Qė tė dua pėr gjithėmon.
Nėse dėshiroj tė vdes,
Mė mjafton qė ty mos tė dua,
Ti mė mban nė jetė,
E pėr kėtė qė unė jam kėtu.
(edhe kėtė poezi ja kam dedikur personit
qė e din ajo vet se kush ėshtė)
(Kėtė poezi e kam shkruar nė italisht,
por me rezistimin e zanės nė mesazhe
qė ta pėrkthej, e kam pėrkthyer, ndoshta pėrshtatja nuk
ėshtė edhe aq korrekt, sepse poezia duhet tė jet origjinal
nė atė gjuhė qė shkruhet)
Rėndėsia jote
Nė ēdo moment tė vėshtirė,
E paraftyrojė fytyrėn tnde,
Dha ai moment i tillė,
Shėndrrohet nė hare e gėzim.
Fėtyra jote e butė dhe e pastėr,
Zgjon dashuri nė mua,
Zgjon njė harmoni mė tė thell,
Ku aty qėndron edhe vet jeta.
O e bukura ime ..(E)....
Ti jeton tashmė nė mua,
Nė mbrendėsin time tė thelluar,
E ndėgjoj vetėm zėrin tėnd.
Nuk mundem unė tė them,
Se ti qėndron larg meje,
Sepse ti je nė mesin e zemrės,
Ku po mė djeg flakė dashurie.
E ke tėrėhjek tėrė shpirtin tim,
E ke bllokuar tėrė zemrėn time,
Tash nuk ka vend mė pėr asken,
Qė tė hyj nė zemrėn time.
Ylli qė mė ishte shuar,
Tani me njė falė e ke ndezė,
Me fjalėn madhėshtore tė dua,
E ke shujtur etjėn nė mua.
Unė jetoj nė ty e ti nė mu,
Njė jetė sėbashku do ta kalojm,
Tė pėrqafuar me hare,
Ēdo vuajtje do ta ballafaqojm.
Caki
(E din persini se kujt ja kam dedikuar)
Il mio pensiero appartiene a te
Appena apro gli occhi,
alla mattinata penso a te,
presto alla giornata,
comincio ad amare te.
Vado alle lezioni,
io scrivo per te,
esprimo il mio amore,
in poesia damore.
Penso ad averti vicino,
cerco di sentire il tuo ardore,
amo il tuo stile,
che cosi mi fa impazzire.
Il tuo sguardo,
ferisce il mio cuore,
penetri dentro di me,
e rimani lģ.
Voglio sentirti dentro di me,
voglio riscaldarti con amore,
desidero ad abbracciarti,
e sentirti insieme con me.
Ditė pėr tu harruar
Dėshirova qė edhe unė,
Ta festoj shėn Valentinin,
Me njė shėtitje nė rrugė,
E ta gėzoi zemrėn.
Njė festė tė tillė nuk e dėshuroi,
Do tė mundohem nė jetėn time,
Qė kėtė ditė tė mallkuar,
Nga zemra ime ta anulloi.
U shifshin kopjet dorė pėr dore,
Me dhurata tė bukura nė dorė,
Me pėrqafime tė shumta,
Urojshin festėn me gėzim tė plot.
U ndėgjojshin susurimet,
Ndėgjojsha ndrrime fjalėsh,
Urime e dashur festėn tonė,
E sė bashku do tė jemi pėrgjithėmon.
Nė zemrn time filloj njė trishtim,
Njė lot i idhet qeli rrugė,
E pastij nuk kishin tė ndalur,
U hapėn nė zemėr gjitha plagėt.
Shiqova pėr rreth meje,
Nuk qėndronte askush,
Dhuratėn e pregaditur,
Mu dasht ta kthej nė shtėpi.
E pėrula kokėn time me ngadal,
Mora hapin tė kthehem nė shtepi,
Nė zemėr e nė shpirt i vrar,
Mu dasht tė iki duke qarė.
Menjėherė u mbylla nė njė dhomė,
Mbylla dritarėt dhe e bėra terr,
Mos tė shof asgjė mė jasht,
Qė pėr mua dielli, drita, mos tė ekzistojė.
I humbur nė tė gjitha ndjenjat,
I humbur ne dashuri,
Zemra ime ashtu e varfur,
Filloj edhe njė herė vain e ri.
Dėshiroj qė kurr mė mos tė ekzistojė,
Dėshiroj qė nė kėtė botė mos tė jem,
Dua qė jeta ime nė asgjė tė jet,
Ku nuk ka qenje pėr mot e jetė.
Te falenderoj nga zemra naki dhe te deshirroj gjithnje lexim te kendshem...
Ne mire jemi mickoja dhe mundohemi te vazhdojm keshtu, po ju si jeni dhe si kaloni me dispnim? Ju deshiroj gjithnje disponim te kendshem....
Kujtim dashurie
Nė buzė lumit qėndroj e rri,
tėrė kohėn mendoj nė ty,
shiqoj gjelbrimin pėr mrekulli,
mi kujton ditėt kur isha me ty.
Shof ujin e kthjellėt e tė pastėr,
rrjedh me njė qetėsim tė pėrsosur,
ndigjoj qetsin e tij si kalon,
me plot dashuri vazhdon tė shkon.
Njė rreze dielli qė shkelqen,
ndriqon nė ujin ashtu tė kthjellėt,
jep pamje nturės sė bukur,
ku mi zgjon ndjenjat e humbura.
Sa kujtime mi sjell nė mend,
sa vuajtje mė vvėnė nė zemėr,
po sikur tė ishe edhe njėher me ty,
ta jetoj kėtė moment kaq lumturi.
A do tė vish njė ditė ti te unė,
a do t'mė pėrqafėsh si njė herė,
a do t'mė pėrqafėsh me fuqi,
sikur patėm filluar nė kėtė dashuri.
Ah kujtime tė vuajtshme jeni,
pse duheni nė trurin tim tė silleni,
a nuk ka kaluar koha e njė dashurie?
a nuk ėshtė harruar ajo qė ishte?
Vėshtirė tė harrohet njė emocion,
vėshtirė mos tė kujtoht njė ndjenjė,
do tė kalon e tėrė jeta ime,
por pėr ty do tė vuaj gjithėmon.
Sigjillin e dashurisė e ke vėrė ne mua,
po nė atė puthjen e parė qė u dhurua,
njė shenjė e thellė ka mbetur nė mua,
e tash nuk mė lejon pėr tė harruar.
Mendimi im tė takon ty
Sapo i hapi syt,
nė mėngjes mendoj nė ty,
shpejt gjatė ditės,
filloj me t'dashtun ty.
Shkoj nė mėsime,
unė shkruaj pėr ty,
e shprehi dashurin time,
nė poezi dashurie.
Mendoj qė tė kam afėr,
mundohem me ndi aromėn tėnde,
e dua stilin tėnd tė bukur,
qė mė bėnė tė dua mė tepėr.
Shiqimi yt i thellė,
e ndan zemrėn time,
depėrton nė mua,
dhe qėndron aty.
Dėshiroj tė ndiej nė mua,
dėshiroj tė ngrohi me dashurin time,
dėshiroj qė tė pėrqafi,
e tė qėndrojm sė bashku.
Pritja
Koha ėshtė ndalur,
Orėt nuk kalojn,
Jam shumė i stresuar,
Takimi si do tė kalojė.
E pres kėtė moment,
Sa me gėzim aq me frikė,
Nėn mua kėmbėt dridhen,
Zemra gati ėshtė fikur.
Pres njė pėrgjigje tė madhe,
E ēfare do tė jetė?
Ajo qė ma jep gėzimin,
Apo ajo qė mė vret?
Sa dėshiroj qė tė vdes,
E kto momente mos ti jetoj,
Ndjenjat e mija mos ti ndiej,
Ndoshta kėshtu do tė jem i qetė.
E trishtushme ėshtė qetėsia,
E tishtushme ėshtė pritja,
Tė qon nė mendime tė thella,
E nė shkatrrim tė ndjenjav.
E dashur ma sjell gėzimin,
Mė thuaj se mė don,
Ma sjell buzėqeshjen,
Tė dua duke thėnė.
Thirrja nė dashuri
Zemra rrah aq shumė,
Mendimet jan mbytur nė oqean,
Sillem qė tė shprehem ,
Por nuk di se si tė them.
Kur gjindem bashk me ty,
Njė vuajtje e ndiej nė mua,
Mundohem ta bėjė tė kuptushme,
Se nė dashuri mė tranon.
Nuk di pse dhe si,
Por ti gjindesh nė zemrėn time,
Pozicion ke marr nė mua,
Dhe je bėrė ėnndrra ime.
Kur ti mua mė flet,
Nga goja jote dalin fjalė,
E kto shėndrrohen nė ėmbėlsim,
Dhe e prekin shpirtin tim.
Nė zemrėn time ėshtė njė fjalė,
Por si ta them nuk di ende,
Ėshtė njė fjalė shumė antike,
Vetėm tė dua unė tė them.
N uk di se ēka provon ne ty,
Nuk di se ēka mendon pėr mu,
Nuk di se ēka do tė mė thuash,
Por kam frikė se do tė ikėsh.
Tė lutem shėroje zemrėn time,
Qetėsoje shpirtin tim,
Thujum se edhe ti mė don,
E zemrėn mos ma therr.
Ėndrra e ditės
Nė njė moment gjatė ditės,
U thellova thellė nė kujtime,
I kujtoja ditėt e lumtura,
Nė vendlindjen time.
Kujtoja ditėt e jetės sime,
Kujtoja lumturin time,
Mendoja shoqėrin time,
Qė sot mė rrin nė kujtime.
Paraftyroja shėtijet me shoqėri,
Paraftyroja fushat me aq gjelbrim,
Pėrplot lulesh me ngjyr tė ndryshme,
Pėr syt e mi ishin ushqim.
Pas pak kohe u ktheva nga kjo ėnėrrė,
Realiteti ishte krejt diēka tjetėr,
Pash vetėn mė tė ndryshėm,
E pash vendin shumė tė tmerrshėm.
E kuptova se gjithėēka ka ndryshuar,
Vendi ku qėndroja unė ishte i huaj,
Shoqėrija krejtsisht tjetėr,
Edhe uji i ndryshuar dhe shumė i egėr.
Ky kujtim ashtu i pa pritur,
Mė bėri tė kuptoj se jam nė mergim,
Nė ndjenjat e mija ndjeva izolimin,
Si bylbyli nė kafaz qė e ndien burgimin.
Femra e mrekullushme
Kur mė thrriste,
Unė frigohesha,
Nuk e shifsha,
Andaj largohesha.
Rrezet e saja,
Ishin tė ndriqueshme,
Kur mė rrinte afėr,
E ndieja vetėm aromėn.
Kur njė ditė,
Syt mu hapėn,
E pash femrėn,
Qė mė rrinte afėr.
Me flokė tė gjata,
Me sz tė zi,
Me fustan tė gjatė,
Pėr mrekulli.
Ju afrova afėr,
Duke e shiquar nė fytyrė,
E putha njė herė,
Me gjithė frikė.
Shiu i dashurisė
Shiu shpesh mi sjell nė kujtime,
Ditėt e dashurisė sime,
Lumturinė e zemrės sime,
Puthjet nė mes tė pemve.
Binte shi me ngadal,
Pikat e shiut binin mbi ne,
E lagėshin fytyrėn tonė,
Qė shiqoheshin me orė.
Njė pikė e shiut,
I rridhte afėr buzėve,
Jam afruar pėr ta fshirė,
Duke i shqiptuar dy fjalė.
Dėshirojė tė bėhem lot,
Porsi kjo pikė e shiut,
E tė zbres nė buzėt e tua,
Tė tregoj se sa tė dua.
I buzėqeshi fytyra,
Mė shiqonte nė sy,
U afrua ngadale,
Me njė puthja tha tė dua.
Rreth buzėve tona,
Rrjedhėshin pikat e shiut,
Qė i rrethonin buzėt tona,
Qė vazhduan tė jen tė bashkuara.
Zėri i fėmis
Zėri qė tė bėnė tė mendosh,
Zėri qė tė bėnė tė dėshprohesh,
Por mbi tė gjita tė mendosh,
Ėshtė zėri i fėmis ende i palindur.
Nė mes gruas dhe burrit,
Fillon njė bisedė mizore,
Qė tė marrin njė vendosje,
Qė me nji abort tė lirohen.
Prej barkut tė nėnės fėmiju thrret,
Thrret me njė zė tė dėshpruar,
Kėrkon ndihmė pėr tu shpėtuar,
Nga vendosja e dy tė mallkuarit.
Nėnė tė lutem mos mė vraj,
Je nėna ime dhe mė shpėto,
Dėshiroj qė edhe unė tė jetoj,
E me gjithė tė tjerėt tė galdoj.
Dėshiroj qė edhe unė,
Ta shijoj kėtė dritė,
Dėshiroj ta shijoj kėtė botė,
E ta shof edhe une si arrin pranvera.
Por njė zė i tillė nuk ndėgjohet,
E me njė krenari shumė tė madhe,
Vendoset tė mbytet njė i pafajshėm,
Dhe e anullojn prej kėsaj bote.
Fėmiju i gjorė sapo i krijuar,
Shpirti i tij sapo i formuar,
Zhduket pa pa njė fije drit,
Nga prindrit e ti tė pa mėshirė.
A thu njė ditė prindrit e tij,
Do tė ndalen e tė mendojn,
Sėpaku njė gjė pėr tė tė bėjnė,
Ti kėrkojn falje pėr kėtė gabim.
Do tė kalon koha me shpejti,
E njė ditė do tė gjinden mė mirė,
Do tė kujtohen pėr atė fėmijė,
Por zmra e tyre shėndrrohet nė trishtim.
Ėshtė von oj nėnė, ėshtė von o bab,
Qė ju tė kėrkoni pendim nga unė,
Mua dielli nuk mė ngrohi,
Pėr mua hėna nuk ndriqoi.
Ma keni ndlaur dritėn nė sy,
E keni shkputur lulen duke mbi,
Ma keni ndalur rrugėn e jetės,
Tė pa fajshėm mė keni mbytur.
Kėrcėllim dhėmbėsh do tė jet,
Atė ditė kur ju dy do tė mbeti vet,
Do tmė kėrkoni nė ēdo vend,
Por unė nuk qėndroj mė me kriminl.
Nėn qiellin e hapur
Natėn von ndiej njė mungesė,
Zgjohem nga kreveti dhe dal jasht,
Shiqoj yjet atje shumė lartė,
Se si ndriqojn hiq pa ndal.
Ndiej njė erė tė letė e tė freskėt,
Ndiej zhurmat e qetėsis sė natės,
Ndiej nė thellėsit e thellesis sime,
Qė njė ndjenjė shpejt turbohet.
Njė gėzim depėrton nė zemrėn time,
Njė dashuri e ngrohė shpirtin tim,
Me ty si tė komunikoj e bukura ime,
Qė nė kto momente mė mungon shumė.
E ngrita kokėn tė shiqoj qiellin,
Ta gjej atė yell qė ty tė takon,
E me tė, tė filloj e tė komunikoj,
Qė dashurin nė mua ta qetėsojė.
Ndėrsa bisedoja me yllin tėnd,
Nė qetsin e natės sė dashurume,
Ja pa prit pas ai yll i bukur bashkojė,
Qetėsin tėnde me qetėsin time.
Me ngadal po ndryshon qielli,
Yjet po marrin tjetėr pozicion,
Filluan levizjet nga ēdo anė,
Duke pregaditur njė emocion.
Me ngadal shifet nga njė dritė,
Ēdo yll qė shkruan nga njė shkronjė,
Nė kėtė mėnyrė dashurinė e dėftojn,
Donjeta, Caki ty shumė tė dashuron.
Emri yt i shkruar lart nė qiell,
Mė jep mua njė guxim,
Edhe nata gjithėherė e trishtuar,
Me kėtė emėr tash mė bėnė tė gėzuar.
Saherė pėr ty pėrmallohem,
Dal jashtė qė tė ēmallem,
Shikoj qiellin, shikoj emrin e bukur,
Ky emėr «donjeta» mė bėnė tė lumtur.
Urime ditėlindjen donjeta
Edhe njė vit po kalon,
Njė vit mė tė ri po e fillon,
Por nė vetveti diēka ndryshon,
Njė dėshirė nė zemėr tė qėndron.
Ja edhe njė herė arriti koha,
Njė dėshirė tė vetme qė e mban,
Njė dėshirė qe sa kohė e mban,
Ndoshta nė kėtė vit do ta plotėsosh.
Rreth tavolinės tė gjithė tė ftuarit,
Shiqimet e tyre jan tė fisuara nė ty,
Dėshirn e mshefur ta mendojsh,
E me njė tė fryer qirinjėt ti fikėsh.
Shpresoj e bukura ime,
Se dėshira e ditėlindjes tėnde,
I bashkangjitet asaj qe duhet jetuar,
Asaj qė ne dy duhet ballafaquar.
Gėzimi yt i ditėlindjes tėnde,
Ėshtė edhe gėzimi im,
E dashura ime ndien nė kėtė ditė
Njė gėzim qė nuk duhet tė ket mbarim.
Mė vjen keq e dashurė shumė,
Sepse edhe pėr kėtė gėzim
Nuk gjindem aty afėr teje,
Qė ta urojė kėtė gėzim.
Nga sė largu ta uroj e dashur,
Me plot dashuri, e buzėqeshje,
Urime ditėlinjėn donjeta,
Dhe qė te dy neve na u zgjat jeta.
Urime shpirt tash vetėm me njė puthje,
Por kjo le tė jet njė e vėrtet,
Nė zemėr tė mbaj e nuk tė harroj,
Edhe vetėm pėr ty jetoj.
Urime Ditėlindjen.
Mwahhhhhhhhhhhhhhhh!!!
Deshirat e mija
Nė shpirtin tim gjinden shumė deshira,
Nuk di se ka tja folloj qė ti numroj,
Gjitha jan shumė tė rėndėsishme,
Atėherė muduhet njė nga njė ti shqiptoj.
Qėndron shumė larg prej meje,
E ndiej nė zemėr njė mungesė,
Dėshiroj tė kem afėr meje ktu ngat,
Edhe kjo ėshtė dėshira ime e parė.
Dėshiroj qė tė kem nė mes duarve tė mia,
E nė kėtė mėnyrė do tė mundem
Qė tė pėrgdheli me shumė ngadal,
E tė ndiej nė zemrėn time qė tė don.
Dėshiroj qė ti ta ndiesh dashurinė time,
Dashurinė qė ėshtė shumė e fort,
E zemra jote tė rrah me plot dashuri,
E ndenjat tua tė ndihen pėrplot me siguri.
Donjeta shumė deshira ndiej pėr ty,
Sepse ti je drita e syve tė mi,
Ti mė ndihmon qė tė realizohem,
Ti i jep jetės time domethanje.
Dashuria jote mė jep forcė e dashuri,
Ta shiqoj kėtė botė shumė mė tė mirė,
Kahdo qė tė sillem buzėqeshje tė shof,
Njė jetė pranverore me lule plot.
Nė dashurinė tonė nuk do tė ket tradhėti,
Sepse qėllimi i dashurisė sonė ėshtė bashkimi,
Prandaj nuk mund tė ekzistoj tradhetimi,
Kur ne dy lidhėm sėbashku pėlqimin.
Prej fjalės tė dua unė gjitha ti kam dhuruar,
Dashurinė deri nė fund ta kam dėrzuar,
Unė jam krejtsisht i yti e ti je e imja,
E kėshtu do tė jetojm njė jetė tė kompletuar.
Deshirat e mija
Nė shpirtin tim gjinden shumė deshira,
Nuk di se ka tja folloj qė ti numroj,
Gjitha jan shumė tė rėndėsishme,
Atėherė muduhet njė nga njė ti shqiptoj.
Qėndron shumė larg prej meje,
E ndiej nė zemėr njė mungesė,
Dėshiroj tė kem afėr meje ktu ngat,
Edhe kjo ėshtė dėshira ime e parė.
Dėshiroj qė tė kem nė mes duarve tė mia,
E nė kėtė mėnyrė do tė mundem
Qė tė pėrgdheli me shumė ngadal,
E tė ndiej nė zemrėn time qė tė don.
Dėshiroj qė ti ta ndiesh dashurinė time,
Dashurinė qė ėshtė shumė e fort,
E zemra jote tė rrah me plot dashuri,
E ndenjat tua tė ndihen pėrplot me siguri.
Donjeta shumė deshira ndiej pėr ty,
Sepse ti je drita e syve tė mi,
Ti mė ndihmon qė tė realizohem,
Ti i jep jetės time domethanje.
Dashuria jote mė jep forcė e dashuri,
Ta shiqoj kėtė botė shumė mė tė mirė,
Kahdo qė tė sillem buzėqeshje tė shof,
Njė jetė pranverore me lule plot.
Nė dashurinė tonė nuk do tė ket tradhėti,
Sepse qėllimi i dashurisė sonė ėshtė bashkimi,
Prandaj nuk mund tė ekzistoj tradhetimi,
Kur ne dy lidhėm sėbashku pėlqimin.
Prej fjalės tė dua unė gjitha ti kam dhuruar,
Dashurinė deri nė fund ta kam dėrzuar,
Unė jam krejtsisht i yti e ti je e imja,
E kėshtu do tė jetojm njė jetė tė kompletuar.
Thjesht pergezime per vargjet e mrekullueshme,e pse paske vendos mos te kycesh me ,,,,,,,,,,,,,pikerisht ketu!:smile:
vBulletin v3.8.7, Copyright ©2000-2024, Jelsoft Enterprises Ltd.