Mrekullit Shkencore ne Kur'an

[loni19]

Alb Muslim Zoti te shperblefte per kete qe e ben sepse ka nevoje e sidomos per nje teme qe eshte aktuale ne gjithe boten dhe per te cilen kane interes edhe bota perendimore.
me respekt loni19.

[munti]

FJALA

Psikologu Holandez Vander Hoven,ka shpallur nje zbulim te ri mbi ndikimin e Kur'anit dhe perseritjen e fjaleve Allah si per paciente ashtu edhe per njerez te shendosh.

Profesori Danez e verteton zbulimin e tij me ndihmen e studimeve dhe hulumtimeve qe jane bere me pacientet ne nje periudhe trevjecare .Disa prej pacienteve ishin jomuslimane,ndersa te tjeret nuk dinin gjuhen Arabe dhe ata jane mesuar se si duhet te shqiptohet fjala Allah.Rezultati ishte i shkelqyeshem,posaqerisht te ata paciente te cilet vuajshin nga depresioni dhe kureshtja.

Gazeta Saudite EL-Watan ka njoftuar fjalet e Psikologut i cili ka thene: Muslimanet te cilet dijne me lexu gj.Arabe dhe Kur'anin e lexojne rregullisht,jane ne gjendje te mbrohen nga semundjet shpirterore.

Psikologet kane spjeguar se cdo shkronja ne fjalen:Allah ka ndikim ne sherimin e semundjeve shpirterore.Shkencetari i lartepermendur ne studimet qe i beri,theksoi se shqiptimi i shkronjes se pare te fjales,Allah shkronja -A-e liron sistemin frymemarres dhe e kontrollon frymemarjen.

Poashtu ka shtuar qe shqiptimi i shkronjes -LL- ne harmoni me gj.Arabe,gjuha duhet ngadalshem te prek pjesen e eperme te qiellezes duke bere nje pauz te shkurter e mandej ne menyre konstante duhet perseritur te njejten pauze,kjo menyre e lehteson frymemarrjen.

Poashtu shqiptimi i shkronjes se fundit, -H- e mundeson lidhjen ndermjet mushkerive dhe zemres,e kjo lidhje kontrollon rrahjet e zemres.

Gjeja me interesante ne kete hulumtim eshte fakti se Psikologet nuk jane muslimane por jane te interesuar per Diturite Islame dhe mshehtesite e Kur'anit fisnik.

Allahu i Madheruar ne Kur'an thote:

Ne do t'u bejme atyre te mundshme qe te shohin argumentet Tona ne horizonte dhe ne veten e tyre deri qe t'u behet e qarte se ai (Kur'ani) eshte i vertete.A nuk mjafton qe Zoti yt eshte deshmitare per cdo gje?

[lazdranja]

Halifi el-Me’mun i mblidhte shpesh intelektualët në konferenca. Në njërën nga këto konferenca merrte pjesë një burrë i veshur me rroba të bukura, i cili kishte një fytyrë të hijshme dhe me aromë nga një parfum i ëmbël. Ai fliste në mënyrën me të rrjedhshme dhe elokuente. Kur konferenca filloi, el-Me’muni ju drejtua këtij njeriu dhe e pyeti atë: “A je ti nga çifutët?” Ai u përgjigj që ishte i tillë. El-Me’muni i ka thënë: Pranoje islamin dhe unë do të vë në dispozicion tëndin gjëra shumë të mira”. Ashtu El-Memun i bëri atij një numër premtimesh.

Burri vetëm ju përgjigj: “Fenë time dhe fenë e baballarve të mi” dhe iku. Një vit më vonë, ai u kthye si musliman. Ai fliste rreth çështjeve të ligjit islam në një mënyrë, me të vërtetë të mprehtë. Kur konferenca u bë edhe njëherë, el-Memuni përsëri ju drejtua atij dhe i tha: “A nuk je ti ai personi që ishte me ne më përpara? Ai ju përgjigj po. El-Memuni pastaj e pyeti çfarë e shtyu atë të pranonte islamin.

Ai u përgjigj: “Kur unë ika nga ju, unë dëshirova të vija fetë në provë. Dhe ju me të vërtetë më shihni si një njeri me intelekt. Kështu unë e ktheva vëmendjen time tek Tevrati (libri i çifutve). Unë bëra tre kopje prej tij, secilën herë duke shtuar dhe hequr disa gjëra nga ai. Unë i mora këto kopje në vendin e lutjeve (aty ku kishte njerëz të ditur nga çifutët) dhe unë i shita.

“Pastaj ktheva vëmendjen tek Ungjili (libri i të krishterëve) dhe bëra tre kopje nga ai, secilën herë duke shtuar dhe hequr disa gjëra nga ai. Pastaj unë i mora këto kopje në kishë (aty ku kishte njerëz të ditur nga të krishterët) dhe i shita”.

Unë pastaj ju ktheva Kur’anit dhe bëra tre kopje prej tij, secilën herë duke shtuar dhe duke hequr prej tij disa gjëra. Pastaj unë e mora këto kopje tek kopjuesit (nga rradhët e muslimanëve) dhe ata u shikuan ndërmjet tyre. Kur ata i gjetën shtesat dhe heqjet që unë i kisha bërë, ata i hodhën ato dhe nuk i blenë. Kështu unë e kuptova që ky ishte një libër i mbrojtur dhe kjo ishte arsyeja që unë pranova islamin.”

[lazdranja]

pershendes shum AlbMuslim-Ku dhe i uroj suksese
gjithashtu pershdnes te gjith bashkpjesmarresit e kesaj teme



nes ibën Maliku transmeton se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: “Allahu gëzohet më tepër kur robi i Tij pendohet se sa ndonjëri prej jush nëse do të kishte qenë në një shkretëtirë të madhe me devenë e tij, e ajo papritmas humbet, e mbi të ka patur të ngarkuar ushimin dhe pijen e tij. (pasi që e kërkon) humbë shpresat se mund ta gjej, shkon dhe shtrihet nën hijen e një druri. Pasi që humbë shpresat, duke pushuar, papritmas sheh devenë që është kthyer pranë tij. E kapë atë për kapistrin e saj dhe nga gëzimi i madh thotë: o Allahu im, Ti je robi im kurse unë jam zoti yt, gabon për shkak gëzimit të madh.” (Buhariu dhe Muslimi)

Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “pedohuni të gjithë tek Allahu, o besimtarë në mënyrë që të gjeni shpëtim.” (Nur – 31), poashtu thotë: “o ju që keni besuar, pendohuni tek Allahu me një pendim të sinqertë.” (buhariu dhe Muslimi)

Pendimi (teube) gjuhësisht don të thotë: kthim, kurse qëllimi është: të kthehesh nga mëkati.

Disa dijetarë pendimin e definojnë si: keqardhje për mëkatet që i ka bërë në të kaluarën dhe kjo arrihet me dhimbjen që e ndiën në vete, për atë është thënë: është zjarr në zemër dhe dhimbje në mëlçi.

Disa të tjerë e definojnë si: zëvendësimi i veprave të neveritura me vepra të lavdëruara.

Fjalët e selefit (të parët tanë të mirë) për pendmin e sinqertë janë të ndryshme, mirëpo rezultati është i njejtë. Omer ibën Hattabi dhe Ubëj ibën K’abi kanë thënë: pendimi i sinqetrë është të pendohet prej mëkatit e pastaj të mos kthehet në të ashtu siç nuk kthehet qumshti në gjir.

Hasan Basriu thotë: të ndiej keqardhje për atë që ka kaluar, i vendosur për të mos kthyer në to.

Kelbij ka thënë: të kërkoj falje me gjuhë, të ndiej keqardhje me zemër dhe të ndalet nga mëkatet me trup.

Kërkimi i faljes (elistigfar) ndonjëherë përmendet veçmas, ndonjëherë përmendet së bashku me pendimin. Nëse përmendet veçmas përfshinë edhe kuptimin e pendimit, njësoj siku kur përmendet pendmimi veçmas përfshin kërkimin e faljes. Pra pendimi përfshin kërkimin e faljes dhe kërkimi i faljes përfshinë pendimin, dhe secili term hyn në tjetrin kur përmenden veçmas. Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Unë u thash: kërkoni falje Zotit tuj se ai vërtet fal shumë; Ai ju lëshon nga qielli shi me bollëk.” (Nuh – 10,11), kërkimi i faljes këtu përfshinë pendimin dhe kërkesën që Allahu ta falë, që t’ia fshij mëkatet dhe gjurmët e tyre, që ta mbrojë nga të këqiat sepse këto gjëra e pengojnë dënimin siç thotë Allahu [subhanehu ve teala] : “Allahu nuk do t’i dënoj ata derisa ti (Muhamed) je në mesin e tyre dhe Allahu nuk do t’i dënojë derisa ata kërkojnë falje (istigfar).” (Enfal – 33), Allahu [subhanehu ve teala] nuk e dënon atë që kërkon falje, kurse sa i përket atij që ngul këmbë në mëkatë dhe kërkon falje nga Allahu, kjo nuk është kërkim i faljes.

Kur këto dy terme përmenden së bashku, atëherë kuptimi i istigfarit është: kërkimi i mbrojtjes nga e keqja që ka kaluar, kurse pendimi: kthimi tek Allahu [subhanehu ve teala] dhe kërkimi i mbrojtjes nga veprat e këqia që mund të të ndodhin në të ardhmen, Allahu [subhanehu ve teala] tregon fjalët e Hudit alejhi selam : “o populli im, kërkoni falje prej Zotit dhe pendohuni tek Ai, Ai ju lëshon shi me bollëk, dhe fuqisë tuaj i shton fuqi, e mos refuzoni e të bëheni mëkatarë.” (Hud – 52)

Dijetarët thonë: pendmi prej çdo mëkatit është obligim (vaxhib). Nëse mëkati është ndërmjet njeriut dhe Allahut dhe nuk ka të bëj më njerëzit, ka tre kushte:

1. të largohet nga ai mëkat.

2. të ndiej keqardhje për atë që ka bërë.

3. të vendosë që të mos kthehet në ato mëkate asnjëherë.

Nëse ndonjëri nga kushtet e sipërpërmendura mungon, pendimi nuk pranohet.

Nëse mëkati ka të bëj me njerëzit, atëherë pendimi ka katër kushte, tre që u përmendën më parë, kursi kushti i katër është që t’ia kthen të drejtën atij që i ka bërë padrejtësi. Nëse është pasuri ose e ngashme ia kthen atë, nëse ka shpifur për të kërkon falje, nëse është përgojim kërkon falje gjithashtu. Njeriu obligohet që të pendohet nga të gjitha mëkatet, e nëse pendohet vetëm prej disa prej tyre, pendimi i tij është i pranuar për ato mëkatë dhe i mbesin mëkatet tjera.

Argumentet nga Kur’ani, suneti dhe njëmendësia (ixhmai) i dijetarëve për patjetërsimin e pendimit janë të shumta. Pendimi është prej themeleve më të rrëndësishme të Islamit, ai është grada e parë e atyre që ecin për në Ahiret. Vonimi i pendimit nuk lejohet, nëse ndokush e vonon ka bërë mëkat për shkak vonimit. Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “pendohuni që të gjithë tek Allahu, o besimtarë, në mënyrë që të gjeni shpëtim.” (Nur – 31), poashtu thotë: “Thuaj: o robërit e mij të cilët e keni ngarkuar me shumë gabime veten tuaj, mos e humbni shpresën ndaj mëshirës së Allahut, pse vërtet, Allahu i falë të gjitha mëkatet, Ai është që shumë fal dhe është mëshirues.” (Zumer – 53)

Në hadithin e përmendur në fillim të këtij kapitulli mësojmë nxtijen për t’u penduar dhe se Allahu [subhanehu ve teala] gëzohet dhe kënaqet me pendmimin e robit të tij, për këtë Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] na nxitë që vazhdimisht të pendohemi, ai thotë: “o njerëz, pendohuni tek Allahu, vërtet unë pendohem njëqind herë në ditë.” (Muslimi)

Pendimi sjell dobi, prej tyre:

1. Allahu [subhanehu ve teala] gëzohet me pendimin e robit të Tij.

2. pendimi i shlyen mëkatet dhe penduesi bëhët i barabartë me atë që nuk ka mëkate, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “nëse heqin dorë (nga rruga e tyre e gabuar) do t’u falet e kaluara.” (Enfal – 38). Kurse Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: “Ai që pendohet nga mëkatet është sikur ai që nuk ka mëkate.”

3. pendimi është shkak për të shpëtuar, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “pendohuni që të gjithë tek Allahu, o ju besimtarë, në mënyrë që të shpëtoni.” (Nur – 31)

4. pendimi është shkak që Allahu të shtoj bereqetin prej qielli dhe toke dhe të shtoj pasuritë dhe fëminjtë. Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “unë u thash: kërkoni falje zotit tuaj, se Ai vërtet falë shumë; Ai ju lëshon nga qielli shi me bollëk. Ju shumon pasurinë dhe fëmijët, ju bën të keni kopshte dhe ju jep lumenj. “ (Nuh, 10 –12)

5. pendimi e pengon dënimin, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Allahu nuk do t’i dënoj ata derisa ti (Muhamed) je në mesin e tyre dhe Allahu nuk do t’i dënojë derisa ata kërkojnë falje (istigfar).” (Enfal – 33)

Katadeja [radijallahu anhu] thoshte: Kur’ani ju sqaron sëmundjen dhe shërimin tuaj. Sa i përket sëmundjes ato janë mëkatet, kurse shërimi është kërkimi i faljes.

Aliu [radijallahu anhu] thoshte: “është për t’u habitur me atë që shkatërrohet e me vete e ka fjalën e shpëtimit! E pyetën: cila është ajo? Tha: kërkimi i faljes.

Njeriu i parë që u pendua është Ademi alejhi selam, pasi që hëngri nga pema e ndaluar, u pendua dhe Allahu [subhanehu ve teala] ia pranoi pendimin, Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “Ademi pranoi prej Zotit të tij disa fjalë (lutje), prandaj Ai ia fail (gabimin). Ai është mëshirues dhe pranues i pendimit.” (Bekare – 37)

O Zot! Largoe errësirën e mëkateve tona me dritën e njohjes dhe udhëzimit Tënd, na bën prej atyre që ecin drejt Teje dhe ia kthejne shpinën gjerave tjera.

O Allah i yni! Na mundëso që të kemi njohje të pastër, na dhuro përmirësimin e sjelljes dhe raporteve mes nesh sipas rrugës së sunnetit, na furnizo që të mbështetemi sinqerisht në Ty, të kemi mendim të mirë për Ty, na e lehtëso çdo gjë që na afron te Ti së bashku me faljen në të dy botat, me mëshirën Tënde, o më i Mëshirshmi Mëshirues!40. E

[denideni05]

Forumist te nderuar , ju pershendes dhe ju ftoj te mirni pjes ne kete tem , "Mrekullit shkencore ne Kur'an", hapi ket tem per vellezerit ton ne Islam te cilet nuk posedojn edhe libra rreth mrekullive ne Kuran .

Me Kete ftoj te interesuarit te lexojn mrekullit shkencore qe Shpalli Allahu xh.sh , ne Kur'an Muhammedit a.s.

Besoj ne respekt te vecant kur flitet rreth Krijuesit , Kur'anit dhe te derguarit te Tij Muhammedin a.s.

Me Respekt
AlbMuslim-Ku

[GURI SYLAJ]

JU , qe keni hape kete teme dhe qe me shkrimet e juaja i kontriboni kesaj teme keni rrespekt te vecant nga ana ime. Ju pergezoj dhe ju uroj pune te mire dhe te mbare. Eshte nje teme shume e qelluar e cila kerkon seriozitet dhe perkushtim te vecant, gjithmon te vetedijshem se interpretimi i AJETEVE KURANORE behet ne forma ta ndryshme nga studjus te ndryshem. P. sh jo gjithehere kur flitet per uje te njelmet e te embel e ka edhe kuptimin e asaje qe realisht permendet . Ndonjehere kjo mund te jete simbolik e karaktereve te besimtareve , e besimtareve dhe jo besimtareve etj.etj.
Me rendesi te veqant ne kete teme do te ishte nje Ajet Kuranor ku thot " TOKA KA FORMEN E VESE; DITA HYN NE NATE DHE NATA HYN NE DITE" Per kohen kur kjo eshte shkruar ka qen nje tabu dhe si e tille edhe eshte spjegu nga shum sherbyes te fese deri ne ditet e sotme por ketu ne kete Ajet egziston levizja sepse ky ndryshim ne mes dites dhe nates mund te behet vetem nese egziston levizja .
Kurse e vecant tjeter dhe me shume interes per kete teme do te ishte edhe nje ceshtje shume me rendesi jo vetem per Kuranin por per te gjithe Librat e shenjet p.sh pse asgjekundi nuk permendet Amerika , jo me emrin qe ka sot por ne cfardo forme tjeter. Kina po. Ose ndoshta une nuk kam informacione te plota rreth kesaj ceshtjeje prandaj kisha pas interes te dij me shume.

Me nderime Guri Sylaj

[munti]

A KENI PRANUAR FATUREN PREJ ALLAHUT?

Nje njeriu 70 vjecar eshte semure nga semundja e urinimit.Mjeket i kane propozuar operacionin per t'u sheruar.Ai u pajtua qe te operohet sepse dhimbjet ishin prezente qe disa dite.Mbas operacionit mjeku ja dha faturen e cila permbante hargjimet e trajtimit mjekesor.Mbasi e shikoi faturen njeriu ja nisi te qaje.Kur e pau kete mjeku i tha:"Nese qmimi ishte i larte,atehere ne mund te bejme nje merreveshje per trajtimin e bere."Njeriu u pergjigj:Une nuk qaje per te hollat,por une qaje per ate se Allahu me ka mundesuar 70 vjet te urinoj dhe asnjehere nuk me ka derguar faturen.

SUBHANALLAH!Ne me te vertet rralle e falenderojme Allahun per gjera te tilla,te cilat jane nje meshire e madhe per neve.Te lusim Allahun qe t'na mundeson njohjen e gjeresis dhe bujarise se Tij dhe t'na mundeson shpesh ta falenderojme Ate.


"Dhe Ai ju dha gjithate qe e kerkuat(qe kerkoi nevoja e juaj)dhe,edhe ne qofte se perpiqeni t'i numeroni te mirat e Allahut,nuk do te mund te arrini t'i perkufizoni(ne numer).Vertet,njeriu eshte i padrejte dhe shume perbuzes. 14:34

[Arijanit]

Islami i dha impulse te reja invencionale dhe kreativitet mendimit njerezor. Muslimanet, te prire nga ndjenjat arsimdashese, burimin inspirativ te te cilave e gjenin perhere ne ajetet kuranore, e kuptuan shume drejt porosine e Allahut xh.sh. Ajetet e shumta qe flasin per diturine dhe per dijetaret, inspiruan mendjet me te ndritura islame qe te shkruajne me penat e tyre vepra e vepra te çmuara e te vlefshme, qe për shumë shekuj me radhe sherbyen si literatura burimore per shkencen e atebotshme boterore.

''Ne atyre (mohuesve) do t’ua deftojmë argumentet tona ne horizonte, si dhe ne vetveten e tyre, derisa t’u behet plotesisht e qarte se ky (Kur’an) eshte i vertete. Valle a nuk te mjafton ty qe Zoti yt eshte deshmues i çdo gjeje “ (Fussilet 53)''

Te nderuar forumist te diskuptojm dhe te japim tema dhe mendime te ndryshme qe kan pesh per kete teme,argumente te qarta te cilat deshmojn se Kur'ani famelart nuk eshte vetem liber i thjesht legjistlativ per venien e normave te jetes njerzore, por eshte edhe liber qe nxit ne zbulimin e shum sekreteve te kesaj ekzistence,te cilat mjershit ne ende shum pak i njohim.Cuditersiht shum gjera qe na rrethojn shum procese qe ndodhin ne ne dhe rreth nesh ,ende jan te mbuluara me perden e fshetesis dhe jan ende te pakapshme per mendjet tona...

Ju falenderoi paraprakisht per kontributin e dhene per kete tem,bekimi i Allahut qoft me ju te cilet kontribuat per te verteten nga e paverteta......http://www.bajgora.com/index/Quran7.gif

[Mustaqedredhur]

Kurse e vecant tjeter dhe me shume interes per kete teme do te ishte edhe nje ceshtje shume me rendesi jo vetem per Kuranin por per te gjithe Librat e shenjet p.sh pse asgjekundi nuk permendet Amerika , jo me emrin qe ka sot por ne cfardo forme tjeter. Kina po. Ose ndoshta une nuk kam informacione te plota rreth kesaj ceshtjeje prandaj kisha pas interes te dij me shume.

I nderuem,
Ne Kuran nuk peremendet as Kina as Amerika..
Vendet qe peremden ne Kuran jane ne konatocion te ngjarjeve profetike/te profeteve.

[Mustaqedredhur]

Në Kur’an, rrotullimi i tokës, është theksuar si një nga realitetet e gjithësisë. Në suren el Nemël (Thnegla), ajeti 88, i Lartëmadhëruari thotë :

“Dhe i sheh malet (kodrat), e mendon (llogaritë) se ato janë të palëvizshme, ndërsa ato lëvizin ashtu siç lëvizin re¬të. (kjo është) Vepër e All-llahut, i cili çdo gjë e përsosi …”

Kodrat u rrënjosën thellë në tokë. Ishte e domosdoshme që këto të privohen nga lëvizjet. Të qenit të privuara nga lëvizjet, sigurojnë mosdridhjet e tokës dhe sigurojnë luhatjet e njeriut. Ato janë simbol i qendrueshmërisë. Kur ato vështrohen, e japin këtë mesazh. Nga pamja e madhësisë dhe rrënjosjes së tyre, beson se toka është stabile dhe nuk lëvizë as edhe një hap të vetëm.

Duket shumë stabile dhe e pa lëvizshme, prandaj All-llahu në Kur’an e thotë fjalën: mendon (llogaritë). Këtë e ka thënë nga mëshira e Tij ndaj njeriut. Njeriu mendon se kodrat janë të pa lëvizshme. Por, ja që All-llahu dëshiron të na tregojë, se atë që ne i mendojmë se ato janë të pa lëvizshme, në realitet lëvizin nga një vend në një vend tjetër.

Kodrat lëvizin ashtu siç lëvizin retë. Pse u tha si retë? Retë janë ato që nuk lëvizin vetvetiu, por lëvizin në sajë të erërave. Retë pa erërat qëndrojnë në vend. Erërat janë ato që i lëvizin retë nga një vend në një vend tjetër. Në Kur’an, përdorimi i shprehjes -“ si retë”, është sinonim i lëvizjes të kodrave me ndihmën e dikujt tjetër.

Nëse kodrat janë të pa lëvizshme, atëherë kush i lëviz ato, nëse nuk lëvizen nga vetvetja? Kush është ai që i vë në lëvizje? Kjo është toka, e cila me lëvizjen(rrotullimin e saj), i lëviz edhe kodrat. Me siguri që edhe toka lëvizë dhe rrotullohet, sepse përndryshe, si do të lëviznin kodrat duke qenë ato të rrënjosura thellë në tokë.

Pra kodrat e rrënjosura thellë, i përkasin një vendi që është në lëvizje. Ashtu sikur retë që janë të varura nga era, edhe kodrat janë të varura nga toka, ngase ato janë të rrënjosura në tokë. Në këtë mënyrë, All-llahu i Lartësuar na shpjegoi në formën më të përsosur, lëvizjen e tokës dhe rotacionin e saj. Ne kemi llogaritur se kodrat janë të palëvizshme por del se ato qenkan në lëvizje të vazhdueshme, përderisa toka lëviz. Fjala: “Mendoni se janë të palëvizshme“, ka nevojë për një shpjegim më të gjërë, sepse kjo na vërteton një tjetër realitet shkencor.

/Muhammed Sharavi /

[Mustaqedredhur]

2.
Nëse qëndron në një trup që është në lëvizje, por nuk ka kurrfarë dridhje në ate trup, nuk e ndjen atë lëvizje. Do ta ndiesh atë lëvizje, nëse e krahason atë trup me një trup tjetër, i cili nuk është në lëvizje. Nëse vështrojmë nga dritarja e aeroplanit me të cilin fluturojmë, atëherë e ndie¬jmë lëvizjen e aeroplanit dhe atyre që janë aty. Por, nëse mbyllim dritaret dhe koha të jetë e qetë, si dhe aeroplani të fluturojë pa dridhje, ne nuk do ta ndiejmë lëvizjen e aeroplanit. Pse nuk do ta ndiejmë? Kjo ndodhë për arsye se çdo gjë përreth nesh, është e pa lëvizshme dhe ne nuk e ndiejmë atë lëvizje. Karriket dhe çdo gjë përreth teje, është e palëvizshme. Kjo vlen edhe për qëndrimin tonë në veturë ose tren, nuk kemi tronditje dhe çdo gjë është e qetë dhe nëse i kemi mbyllur dritaret nuk do ta ndiejmë lëvizjen e mjetit dhe lëvizjen tonë. Por nëse e hapim dritaren dhe vështrojmë një objekt të palëvizshëm do të vërejmë lëvizjet tona me mjetin ku qëndrojmë vetë.

Me këtë All-llahu xh.sh. dëshiroi të na tregojë se ne nuk jemi në gjendje ta kuptojmë lëvizjen e kodrave, sepse toka është stabile dhe qëndrimi ynë është stabil, dhe qëndrimi përreth nesh është stabil, dhe ne llogarisim se çdo gjë është e palëvizshme, sepse nuk imagjinohet ajo lëvizje përderisa nuk kemi mjet tjetër të palëvizshëm para nesh që të krahasohet. Por ne ju themi, këto kodra lëvizin, dhe këto nuk lëvizin nga vetja e tyre që të shkojnë nga një vend në një vend tjetër mbi tokë, por, ato përcjellin tokën gjatë rotacionit të saj, e ti mos u habit sepse ajo është nga “ Vepra e All-llahut i Cili çdo gjë e përsosi“, e po u bazove në këtë, atëherë do të bindesh.

Dikush thotë se ky cilësim i përket Ditës së Kijametit, por ne u themi atyre se kjo nuk ka të bëjë me ate, sepse atje nuk ka parallogaritje, por, atje është bindja.

All-llahu thotë:
“…prandaj T’a hoqëm mbulesën, e sot shikimi yt është i mprehtë”.
Si dhe thënia e të Lartësuarit për kodrat në Ditën e Kijametit:
“Dhe do të pyesin ty për kodrat, dhe thuaju: Zoti im do t’i bëjë ato hi e pluhur”

Si është e mundur që ato t’i bën hi e pluhur dhe ato të parallogariten se janë të rrënjosura, thotë i Lartësuari xh.sh.
: “Ditën kur toka do të zëvendësohet me një tokë tjetër dhe qiellërat…”

Në Ditën e Kijametit çdo gjë do të jetë e qartë dhe sheshazi, sepse nuk ka kodra, e gjitha do të jetë hi e pluhur. Do të shohim xhennetin dhe xhehennemin, si dhe do ta shohim All-llahun, pra llogaritja i përket kësaj bote kurse bindja në botës tjetër...

[Albanian eX|PerT]

KUR’ANI DHE SHKENCAT MODERNE (javascript:void window.open('http://fjalaebukur.com/sq/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=153', 'win2', 'status=no,toolbar=no,scrollbars=yes,titlebar=no,m enubar=no,resizable=yes,width=640,height=480,direc tories=no,location=no');) (javascript:void window.open('http://fjalaebukur.com/sq/index2.php?option=com_content&task=view&id=153&Itemid=29&pop=1&page=0', 'win2', 'status=no,toolbar=no,scrollbars=yes,titlebar=no,m enubar=no,resizable=yes,width=640,height=480,direc tories=no,location=no');) (javascript:void window.open('http://fjalaebukur.com/sq/index2.php?option=com_content&task=emailform&id=153', 'win2', 'status=no,toolbar=no,scrollbars=yes,titlebar=no,m enubar=no,resizable=yes,width=400,height=250,direc tories=no,location=no');)Shkruar nga Dr. Dhakir Abdul Kerim (Nga arabishtja: Bahri Curri)

Ky punim është një fragment nga ligjërata e Dr. Dhakir Abdul Kerimit, të mbajtur në tribunën e organizuar nga Liga Botërore Islame me rastin e haxhit të vitit 1996 (1416 h.) në Mine, ku morën pjesë dhe disa delegacione të haxhinjve, mysafirë të Ligës Botërore Islame.)

KRIJIMI I KOZMOSIT - TEORIA E EKSPLODIMIT TË MADH
Në vitin 1973, një grup shkencëtarësh mori shpërblimin Nobel, të cilët e dhanë teorinë e krijimit të kozmosit, të njohur me emrin TEORIA E EKSPLODIMIT TË MADH. Kjo teori thotë se e tërë gjithësia (kozmosi) ishte një lëmsh, i cili iu nënshtrua një eksplodimi të madh duke u formuar planete dhe trupa qiellorë të shumtë, ku më vonë u ndanë dhe u formuan galaksione yjesh, (dielli,hëna…).
Kur’ani Fisnik këtë eksplodim të madh si dhe ndarjen dhe formimin e trupave qiellorë na e përshkruan mjaft qartë para kësaj date (1973) më se 14 shekuj, duke thënë: “A nuk e dinë ata, të cilët nuk besuan se qiejt dhe toka ishin të ngjitura, e Ne i ndamë ato të dyja.” [Enbija, 30]



TOKA - FORMA E SAJ E RRUMBULLAKËT
Udhëpërshkruesi Fransis Drek ishte i pari, i cili argumentoi se toka është e rrumbullakët pasiqë e përfundoi lundrimin e tij rreth tokës në vitin 1597.
Ndërsa Kur’ani Fisnik Famëlartë thotë: “A nuk e di se Allahu e fut (errësirën) natën në ditë dhe e fut (dritën) ditën në natë.” [Llukman, 29]
Folja (julexhu) në gjuhën arabe ka kuptim: shndërrimi i natës në ditë në mënyrë të ngadalshme e graduale, dhe anasjelltas. E një gjë e tillë nuk do të ishte e mundur po të mos ishte toka e rrumbullakët, se sikur toka të ishte e rrafshët, do të ndodhte ky ndërrim natë-ditë, apo ditë-natë në mënyrë të befasishme, papritmas.
Allahu i Madhërishëm në Kur’an thotë: “Ai krijoi qiejt e tokën me qëllim të caktuar, Ai natën ia mbështjell (vendit të) ditës dhe ditën ia mbështjell natës.” [Zumer, 5]
Folja (jukevviru) në gjuhën arabe ka kuptim: për të mbështjellur, sikur që mbështillet shalli rreth kokës. Pra, dhe mbështjellja e ditës dhe natës (vendit të tyre) në njëra tjetrën nuk mund të ndodh përveç se kur toka është e rrumbullakët.
Allahu i Plotfuqishëm në Kur’anin e Madhëruar thotë: “I madhërishëm është Ai që krijoi yje në qiell dhe vendosi në të dritë (diell) e hënë që ndriqon.” [Furkanë, 61]

SHKËLQIMI I HËNËS – SHKËLQIM I REFLEKTUAR
Në të kaluarën shkencëtarët besonin se hëna shkëlqen dhe jep dritë nga vetvetja. Mirëpo, sot shkenca ka vërtetuar se hëna nuk ka dritë, por vetëm e reflekton dritën, e cila bie mbi të nga dielli, ku në ajetin e cituar më lart dielli është përmendur si (siraxh) - pishtar, i cili është vendburim i dritës. Është quajtur pishtari (vehaxh), ngase është formacion qiellor në një gjendje shkatërrimi të zjarrtë të përhershëm dhe është burim drite e nxehtësie. Ndërsa, hënën e përmend (nur) - dritë, i cili është trup joaktiv kimik që reflekton dritë. Dhe nuk e përshkruan hënën si (siraxh) e as diellin si (nur).
Në Gjenezë, Libri i parë i Dhjatës së Vjetër (Tevratit) thuhet që Allahu krijoi Diellin e Hënën dhe që të dyja japin dritë. Është përshkruar Dielli në Gjenezë si ndriques i madh, i cili pushton (mbulon) ditën, ndërsa Hëna si ndriques i vogël, i cili pushton (mbulon) natën.
Ylli (nexhm) në Kur’anin Fisnik përshkruhet si (thakib), domethënë se ai digjet dhe konsumon vetveten.

DIELLI SILLET RRETH BOSHTIT TË VET
Në vitin 1981, në kohën kur isha nxënës mësonim në lëndën e gjeografisë se dielli është statik dhe nuk sillet rreth boshtit të vet sikurse sillet toka.
Ndërsa, Allahu i Madhërishëm në Kur’an thotë: “Ai është që krijoi natën e ditën, diellin e hënën dhe secili prej tyre noton në orbitë.” [Enbija, 33]
“As dielli nuk mund ta arrijë hënën, e as nata para ditës, po secili noton në një galaksion.” [Jasinë, 40]
Fjala (jesbehun) është nxjerrur nga folja (sebeha) që ka kuptimin për të lëvizur. Dhe ajo përdoret si shprehje për lëvizjen e çdo trupi në çdo mënyrë, qoftë ajo lëvizje e këmbës së dikujt që ec, ose veprim i të notuarit në ujë. Por, kur folja sebeha - lëvizje përdoret për trup qiellor (siç është dielli) nuk ka kuptimin e lëvizjes nëpër kozmos, por rrotullimin rreth boshtit të vet. Sot, të gjitha librat që merren me këtë çështje, përmendin dhe shpjegojnë se dielli sillet rreth boshtit të vet. Kjo sot, mund të shihet dhe vërtetohet përmes aparateve të ndryshme, me të cilat shikohet dielli pa u dëmtuar sytë e njeriut dhe mund të vërehet lëvizja e diellit rreth boshtit të vet.
Dielli një rrotullim të plotë e bën për 25 ditë.

QIELLI KULM MBROJTËS
Shtresa e Ozonit (O3) luan rol mbrojtës duke penguar rrezet e dëmshme që të arrijnë në tokë. Pengon (ndal) valët e shkurtëra siç janë rrezet X (rentgen) dhe ultravjollce, të dëmshme për jetën në tokë.

ASTRONOMIA (PËRFUNDIM)
Disa mund të thonë se nuk është diçka e çuditshme aludimi i ajeteve kur’anore për astronominë, ngase arabët janë të njohur me zhvillimin e kësaj shkence dhe ata janë më të merituarit në këtë aspekt. Mirëpo, ata nuk e dinë se Kur’ani ka zbritur para shekujve, në të cilët arabët janë shquar në astronomi dhe ajetet kur’anore që aludojnë në shkencën e astronomisë nuk kthehen në epokën e arabëve që janë shquar në të, por përkundrazi Kur’ani është ai që i nxiti arabët në zhvillimin e astronomisë dhe t’i tejkalojnë të tjerët në këtë fushë.

QARKULLIMI I UJIT NË NATYRË
Në vitin 1580 Bernard Polys ishte i pari, i cili bëri përshkrimin e parë të qarkullimit të ujit në natyrë. Njerëzit më herët nuk e kanë njohur burimin e ujërave nëntokësore dhe pohonin se ujërat e oqeaneve lëvizin nën ndikimin e erërave duke u futur në brendësi të tokës dhe pastaj ato ktheheshin në oqeane përmes rrugës së humnerës. Kjo ide dominonte që nga koha e Platonit (Tartarus). Në shekullin XIV mendimtari Dekarti besoi në të, dhe në shekullin XIX dominoi teoria e Aristotelit sipas së cilës uji ishte dendësuar në shpellat e ftohta malore dhe formonte liqene nëntokësore, të cilat furnizonin burimet dhe krojet me ujë.
Sot më na është i njohur procesi i filtrimit të ujit të shiut, i cili bie nga qielli dhe shpërndahet në tokë nëpër burime.
Kur’ani Fisnik na e përshkruan qarkullimin e ujit duke thënë: “A nuk e sheh se Allahu lëshon ujë nga qielli dhe atë e shpërndanë në tokë nëpër burime, mandej me të mbijnë bimë të llojeve të ndryshme.” [Zumer, 21]
Allahu xh.sh. e përshkruan se si uji avullohet nga oqeanet dhe nga avulli formohen retë, të cilat lëvizin dhe kur bashkohen (bashkëdyzohen me energji të kundërta) lëshojnë shiun, formohen liqene, lumenjë, të cilët duke rrjedhur kthehen përsëri në oqeane. Kështu vazhdon qarkullimi i ujit në natyrë, Zoti i Plotfuqishëm thotë: “Nga argumentet e Tij është edhe ajo që ua dëfton vetëtimën edhe si frikë, e edhe si shpresë dhe nga qielli lëshon shi e me të ngjall tokën pas vdekjes së saj. Në të ka argumente për një popull që di të mendojë.” [Rrum, 24]
“Ne lëshuam me masë ujin nga qielli dhe atë e përqendrojmë në tokë. Po, Ne kemi mundësi edhe ta humbim atë (ujin).” [Mu’minunë, 18]

ERËRAT MBARËSUESE TË REVE
Allahu xh.sh. thotë: “Ne i lëshojmë erërat mbarësuese, e nga qielli (retë) lëshojmë shi dhe atë ju japim ta pini, e ju nuk mund ta ruani atë.” [Hixhr, 22]
Fjala (levakih) është shumës i fjalës (lakih) që do të thotë: era e ftohtë nxitë retë e elektrizuara me elektricitet pozitiv dhe negativ, që si pasojë është vetëtima, murmurima dhe shiu. Kjo është forma e mbarësimit të reve.
Kur’ani këtë na e dëfton poashtu edhe në ajetin: “A nuk e ke parë se si Allahu drejton retë, pastaj i bashkon i bënë grumbull ato dhe atëherë e sheh shiun se si rrjedh prej tyre. Ai lëshon prej së larti nga retë e mëdha si kodra, breshër dhe me të godit kë do, e ia largon atij që do. Shkëlqimi i vetëtimës së dritës së resë gati sa s’të merr të të parët.” [Nurë, 43]

SHKENCA MBI TOKËN - GJEOLOGJIA
(“Ndërsa kodrat shtylla” Nebeë, 7)
Gjeologjia thotë se gjysmë diametri i globit tokësor është 3750 mila. Korja e tokës, mbi të cilën jetojmë, është shumë e hollë, që sillet rreth 1-10 mila, andaj dhe i nënshtrohet tërmeteve dhe lëkundjeve (dridhjeve).
Kodrat luajnë rolin e shtyllave për stabilitetin dhe përforcimin e tokës, sikurse shtyllat e përdorura për ngritjen e tendave, dhe janë themele të thella të shtresave gjeologjike.
Allahu i Madhërishëm në Kur’an thotë: “A nuk e bëmë Ne tokën të përshtatshme (për jetë). Ndërsa kodrat shtylla.” [Nebeë, 7]
“Dhe në të (tokë) Ne kemi krijuar bjeshkë të paluhatshme që të mos i lëkund ata.” [Enbija, 31]
Pra, këtu pohon rolin e qartë të kodrave në mbrojtjen e stabilitetit të shtresave gjeologjike (e veçanërisht të korës së tokës).

SHKENCA MBI OQEANET - BASHKIMI I DETËRAVE
(Ndarja e ujit të ëmbël nga ai i njelmët)
Allahu i Gjithfuqishëm në Kur’an thotë: “Ai la të lirë të bashkohen dy dete, ky (njëri) i pijshëm e i shijshëm, e ky (tjetri) i njelmët e i idhët, e mes tyre bëri si të jetë ndonjë pendë, pritë që të mos përzihen.” [Furkanë, 53]
Dhe në ajetin tjetër: “Ai i lejoi dy detet të puqen ndërmjet vete. Ndërmjet atyre të dyve është një pengesë që ata atë nuk e kapërcejnë.” [Rrahman, 19-20]
Fjala (berzah) do të thotë pengesë, por nuk është pengesë materiale. Kjo fjalë poashtu përdoret edhe për jetën pas vdekjes para se të ringjallemi në ditën Ahiretit. Nga kurioziteti për të parë bashkimin e detërave dhe mospërzierjen e ujit të ëmbël me ujin e njelmët, mund të shkojmë në CAPE TOWN në jug të Afrikës dhe ta shohim këtë të vërtetë, ku me bashkimin e detërave nuk përzihet uji i ëmbël me ujin e njelmët. Poashtu edhe në Egjipt, bashkimi i Nilit me Detin Mesdhe.

SHKENCA MBI JETËN
(Uji bazë e jetës)
Allahu i Lartmadhëruar në Kur’anin Famëlartë thotë: “A nuk e dijnë ata, të cilët nuk besuan se qiejt e toka ishin të ngjitura, e Ne i ndamë ato të dyja, dhe ujin e bëmë bazë të jetës së çdo sendi, a nuk besojnë?!” [Enbija, 30]
Shkenca moderne ka vërtetuar se uji përbënë 80% të citoplazmës (material bazë për ndërtimin e qelizës) dhe se përafërsisht 50%-90% e gjallesave të gjalla baza a tyre është uji, andaj për të vazhduar jetën kanë nevojë për ujë që nga çastet e para të jetës deri në vdekje.
Allahu i Plotfuqishëm thotë: “Dhe Ai nga uji (fara) krijoi njeriun, e bëri atë të ketë fis dhe të ketë miqësi. Zoti yt ka mundësi të jashtëzakonshme.” [Furkanë, 54]
Ligjërata poashtu përmban: krijimin e çifteve në bimë dhe shtazë, mrekullinë e mbretërisë-zgjoit të bletës, mrekullinë e rrjetës së merimangës: “…e më e dobëta shtëpi është shtëpia e merimangës…” [Ankebutë, 41], mënyrën e bashkimit (raportit) mes thneglave, specifikat e shërimit me mjaltë, procesin fiziologjik të formimit të qumështit tek bagëtitë: “Ju edhe në kafshët keni mësim (përvojë). Ne nga një pjesë e asaj që kanë në barqet e tyre mes ushqimit të tyre dhe gjakut, ju japim të pini qumësht të pastër, të shijshëm (të lehtë) për ata që e pijnë.” [Nahl, 66]
Ligjërata përmban dhe mrekullinë shkencore të Kur’anit në aspektin e embriologjisë dhe përshkrimit të procesit delikat të zhvillimit të njeriut nëpër etapa të ndryshme: “nutfetin” - pikë uji (fara), ndërsa “nutfetin emshaxhin” - është uji i bashkëdyzuar (sperma e përzier e krijuar nga elementet e sekreteve të gjendrave mashkullore), “alekaten” - që do të thotë “një gjë e varur” dhe ka kuptimin e embrionit deri në muajin e katërt të shtatzënisë. “mudgaten” - copë mishi (etapa e mishit) dhe zhvillimi i eshtrave dhe mveshja e eshtrave me tul.
Përmban dhe krijimin e të të dëgjuarit, të pamurit si dhe mrekulli tjera shkencore në Kur’anin Fisnik.
Marrë nga:
Revista “Rrabita”, nr.378 v.1996


http://www.fjalaebukur.com

[valiii]

Kur'ani fisnik si sfidë për pabesimtarët


Kur'ani nuk është unik vetëm përsa i përket mënyrës sesi e prezanton subjektin por gjithashtu ne te është vetë mrekullia. Me fjalën "Mrekulli" ne kuptojmë shfaqjen e një ngjarjeje supernatyrale dhe të jashtzakonshme e cila nuk mund të dublifikohet nga njerëzit.

Është vërtetuar që Pejgamberi Muhammed, salallahu alejhi ve sel-lem, i ka sfiduar arabët për të krijuar një vepër letrare të ngjashme me kalibrin e Kur'anit por ata ishin të paaftë që ta bëjnë një kësi gjëje përkundër fuqisë elokuente dhe letrare që ata posedonin.
Sfida për të bërë diçka si Kur'ani u ishte prezantuar arabëve dhe njerëzve në pergjithësi në tre etapa:

1. Kur'anin e tërë
Në Kur'an Allahu urdhëroi Pejgamberin, salallahu alejhi ve sel-lem, të sfidoj të gjitha krijesat për të krijuar një libër në nivelin e Kur'anit: "Thuaj: Edhe sikur të bashkoheshin njerezit dhe xhinët për të sjellë një Kur'an të tillë, ata nuk do të mund ta bënin si ky sa do që do ta ndihmonin njëri tjetrin". (17: 88)

2. Dhjet sure
Në tjetrën Allahu bëri sfidën të duket me e lehtë duke i pyetur ata që mohonin origjinën hyjnore të Kur’anit, për të imituar madje edhe 10 sure kur'anore: "Apo pse ata thonë: Ai (Muhammedi) e trilloi ate Kur'anin. Thuaj formuloni pra dhjetë kaptina si ai (Kur'ani) ashtu të trilluara (sic thoni ju) dhe thirrnin pos Allahut po qe se jeni të drejte (sikur që thoni) ke të doni për ndihmë". (11: 13)

3. Sfida finale ishte të krijojnë madje edhe një sure të vetme për ta krahasuar me Kur'anin i cili përmban edhe sure të vogla siç është ajo El-Keuther (Miresia) me tre vargje: "E nese jeni në dyshim për ate që Ne ia shpallëm gradualisht robit tonë, atëherë sillnie ju një kaptinë të ngjashme si ai (Kur'ani) dhe thirrni (për ndihmë) dëshmitarët tuaj (zotat) pos Allahut nëse jeni të sinqertë (në thëniet tuaja se Kur'ani nuk është prej Zotit). "(2: 23)
Këto sfida nuk ishin vetëm fjalë të pabazuara të cilat nuk u provuan nga të gabuar. Pejgamberi Muhammed, salallahu alejhi ve sel-lem, thirri në monoteizëm dhe në zhdukje të idhujtarisë me të gjitha format e saja dhe në barazimin e skllevërve dhe pronarëve të tyre. Gjëra këto të cilat kërcënonin të gjithë strukturën social-ekonomike të shoqerisë Mekase në pergjithësi dhe pozitën e fisit Kurejsh nga i cili ishte Pejgamberi Muhammed, salallahu alejhi ve sel-lem, ne veçanti.

Meka qendra tregtare e Arabisë dhe qendër shpirtërore dëshpërimisht donte të ndalte përhapjen e Islamit. Dhe kundershtarët e Pejgamberit për të shtypur levizjen e tij duhej të bënin një sure të vetme si ato që Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, dhe ndjekësit e tij recitonin njerëzve.

Një numër i oratorëve dhe poetëve kurejshit u përpoqën të imitojnë Kur'anin por ata dështuan në këte.

Ata pastaj i ofron atij shumë të madhe pasurie, poziten e mbretit mbi ata dhe gratë më të ndershme dhe më të bukura që kishin, vetëm për një premtim të tij se do të ndalte të ftuarin e njerëzve në islam.

Ai iu pergjigj atyre duke iu recituar vargun e trembëdhjetë të sures Fussilet deri sa i thanë atij të ndalet. (hadithi i koleksionuar nga El_Hakim, El-Bayhaqee, Abu Ya'laa dhe Ibën Hashim i deklaruar i vërtetë nga Ibrahim al-Alee në Saheeh as-Seerah an-Nabaëeeyah, f. 64)

Kurejshitët mandej provuan të torturojnë skllevërit dhe të afërmit e tyre të cilët përqafonin islamin, një përpjekje e pasukseshme për ti kthyer ata në paganizëm.
Më vonë ata organizuan një bojkot ekonomik kundër Pejgamberit dhe antarëve të klanit të tij, Beni Hashim në një përpjekje për ti nenshtruar me ane të një praktike makabre duke i lënë të vdesin pa ngrënë. Por ata dështuan madje edhe me këtë plan. Në fund vendosën ta vrasin ate në shtepine e tij duke dërguar djem të rinj nga çdo klan i kurejshitëve në mënyrë që faji i kësaj vrasjeje të ndahet nga të gjitha klanet, duke e bërë hakmarrjen e klanit të Pejgamberit të pamundur.

Megjithate Allahu e aftësoi Pejgamberin, salallahu alejhi ve sel-lem, dhe ndjekësit e tij të largohen nga Meka dhe të bashkohen aty me një grup të konvertuarish në islam të cilët u rritën midis fiseve të një qyteti në veri të quajtur Jathrib. Islami u përhapte me shpejtësi përmes klaneve të Jathribit dhe brenda një viti muslimanët u bënë maxhorancë. Pejgamberi Muhammed, salallahu alejhi ve sel-lem, ishte bërë asokohe qeveritari dhe emri i qytetit ishte ndryshuar në Medina en Nebi (Qyteti i pejgamberit)i cili pastaj u shkurtua në Medina. Në tetë vitet e më vonshme klanet e Mekës dhe fqinjët e vendet fqinje të tyre ndërmorrën një seri të pasukseshme luftrash që përfunduan me pushtimin e vetë Mekës.

E gjithë kjo gjakderdhje mund të ishte evituar nëse vetëm kurejshitët dhe bashkpuntorët e tyre të kishin qenë të aftë të bënin vetëm tre rreshta poezi ose proza të rrjedhshme të ngjashme me suret e Kur'anit.
Kjo tregon që nuk ka dyshim rreth paimitueshmerisë së stilit të literaturës kur'anore rreth mrekullisë së rimës dhe mrekullisë së ritmit.

Është sugjeruar që paimitueshmerine e Kur'anit nuk është e vetme për poetet anglez si Shekspiri, Chaucer ose poetet e mëdhenj të çdo gjuhe të cilët pretendohen të dallohen në stilin i cili i vendose ate perkrah bashkëkohësve të tyre.

Nëse për shembull disa poet të sotëm do të studionin shkrimet e Shekspirit dhe të shkruante nje sonnet në stilin e Shekspirit në bojë të vjetër dhe në një leter të vjetër dhe të thoshte që ai ka zbuluar një poem të humbur të Shekspirit letërsia botërore mund ta pranonte këtë edhe pas një studimi të kujdesshëm. Pra edhe poetët më të medhenj mund të imitohen. Në fakt dijetarët anglez e konsiderojnë se shumica e asaj që i është atribuar Shekspirit është shkruar nga bashkëkohësi i tij Christopher Marlowe. Kur'ani megjithate është shumë lartë mbi keto nivele, përpjekjet për të shpikur disa vargje janë bërë përmes kohërave akoma asnjë nuk i qëndron afër.

Dhe sic është përmendur edhe me përpara, përpjekjet për të imituar Kur'anin ishin shumë më intensive gjatë kohës së shpalljes kur njohuritë letrare ishin të një niveli sesa në një kohë tjetër, ende nuk ishin përpjekje të sukseshme.

Albislam.com

[valiii]

Kodi Matematik i Kur’anit


Ndër 10 vjeçarët e fundit shumë dijetarë muslimanë janë ballafaquar me shkencëtarë perendimorë të fushave të ndryshme për t’u treguar se për zbulimet e tyre të arritura edhe me mjete shumë të sofistikuara të kohës, Kur’ani ka folur hapur apo në mënyrë indirekte, para më shumë se 1400 vjetësh. Kemi parë në videokasetën e transmetuar edhe në TV tona, kur dijetari Z. Ez Zendan zhvillon debate me disa shkencëtarë të njohur të universiteteve prestigjoze amerikane, gjermane, japoneze etj. dhe më në fund këta, përballë fakteve, pranojnë se Kur’ani s’mund të jetë vepër e njeriut; Ai, Kur’ani është shpallje nga Zoti.
S’ka rrugëdalje tjetër për njerëzimin veçse të pranojë atë që pranuan ata shkencëtarë. Vërtet Allahu i madhëruar i shpalli Muhammedit a.s. Kur’anin me dijen e Tij dhe i premtoi njerëzimit se gjatë zhvillimit të tij, do të vertetohet se Kur’ani është libër i Zotit. Ja si thuhet në Kur’an:
“ E ju gjithsesi, më vonë do ta kuptoni vertetësinë e Kur’anit” (Sad, 88)
Dhe “ Ne do t’ua bëjmë atyre të mundëshme që të shohin shenjat Tona në horizonte dhe në vetën e tyre derisa t’u bëhet e qartë se Kur’ani është I vërtetë. A nuk mjafton që Zoti yt është dëshmitar për çdo gjë” (Fussilet, 53).
Edhe në librin “Kur’ani mrekulli më e përsosur”, autori Ahmet Didat, publikon e komenton disa rezultate shkencore të Dr. Reshid Halifes. Në përfundim të librit, autori i lutet lexuesit që “ të popullarizojë këtë mrekulli të re të Kur’anit”.
Kjo thirrje e autorit do të ketë frymëzuar me siguri autorin Ahmet Kolgjini, i cili ka paraqitur disa rezultate në librin “Kodi matematik i Kur’anit” dhe unë, mbasi kam shkruar një artikull të ngjashëm në revistën “Familja”, organ i shoqatës kulturore “Gruaja”, po përpiqem të paraqes edhe këtu, disa fakte më interesante, që me gjuhën e matematikës, provohet se Kur’ani është një mrekulli hyjnore.
Celësi i mrekullisë gjendet në ajetin e parë të Kur'anit
Bismilahirr- Rrahmanirr- Rrahim
Arfet ( germat ), që e formojnë ate, janë gjithsej 19 ( në arabisht).
S’do të ishte asgjë interesante deri këtu, që janë 19 germa në këtë ajet. Por, në ajetin e fundit, I 30 -ti I sures “Al-Mud-dath-thir”, thuhet:
“ Mbi të vigjëlon nëntëmbëdhjetëshi”.
Profeti Muhammed a.s. nuk ka sqaruar se kujt i referohet ky numër, prandaj shumë komentues të njohur të Kur’anit, me kohë, kanë supozuar se numri 19 i referohet 19 ëngjujve që do të mbikqyrin njerëzit në Xhehenem; disa të tjerë thonin se numri 19 ka të bëjë me aftësinë e njeriut; disa të tjerë thonin se numri 19 tregon shtyllat dhe urdhëresat e fesë islame.Me gjithate, çdo komentues supozimin e vet e vazhdonte me fjalët: “ por Allahu e di më së miri”.
Pikërisht, këtë e zbuloi Dr. Reshit Halifa : Në Kur’an është përdorur sistemi matematikor me bazë numrin 19. Numri 19 është numër pa pjestues ( pjestohet vetëm me 1 dhe me 19), ndryshe nga numri 18 që ka pjestues 2, 3, 3, 9 apo 20 me pjestues 2, 4, 5, 10.
Le të shohim disa fakte me të vërtetë interesante :
- Sureja e parë e shpallur “Al-Alak” përbëhet prej 19 ajetesh dhe është e vendosur në Kur’an në vendin e 19 nga fundi.
- Xhebraili herën e parë që u paraqit, shpalli vetëm pesë ajetet e para që përbëhen prej 19 fjalësh dhe këto fjalë kanë 76 shkronja : 76 = 19 x 4.
- Në herën e dytë Xhebraili shpalli ajetet e para të sures “Al-Kalem” që përmbajnë 38 fjalë : 38 = 19 x 2.
- Herën e tretë Xhebraili shpalli 10 ajetet e para “Al-Muz-zem-mil” që përmbajnë 57 fjalë : 57 = 19 x 3.
- Në herën e katërt Xhebraili shpalli 30 ajetet e para të sures “Al-Mud-dath-thir” dhe ajeti I fundit është “Mbi të vigjëlon 19-ta”
-Herën e pestë Xhebraili shpalli shpalli suren e parë të plotë “Al-Fatiha”, e cila fillon me deklarimin e parë të Kur’anit “Bismilahirr-Rrahmanirr-Rrahim”, me 19 shkronja arabe. Kjo vulë gjendet në të gjitha suret, të tilla ka 114 = 19 x 6.
- Vetë ky verset përbëhet gramatikisht nga katër emra: Ism, Allah, Rrahman, Rrahim. Duke përdorur kompjuterin, është llogaritur se secila prej këtyre fjalëve është përdorur një numër herësh që është i plotëpjestueshëm me numrin 19; kështu:
- Fjala “Ism” është përdorur në Kur’an 19 herë.
- Fjala “ Allah” përmendet 2698 herë dhe 2698 = 19 x 142.
- Fjala “ Rrahman” përmendet 57 herë dhe 57 = 19 x 3.
- Fjala “Rrahim” përmendet 114 herë dhe 114 = 19 x 6.
Deri këtu do të ishte e mjaftueshme për shumë persona, madhështia e arritjes së përdorimit të një numri pa pjestues dhe të shumëfishave të tij, gjatë shtjellimit të ideve në një libër jo matematik. Por, le ta shohim më poshtë, ky ishte vetëm fillimi.
Kur’ani është i vetëm libër në botë që ka në krye të disa sureve disa “iniciale” ose “ shkronja të shifruara”, të cilat quhen arabisht Mukatta-at ( shkurtesa). Këto duket sikur nuk kanë kuptim.Nga 28 shkronjat e alfabetit arab, gjysma e tyre 14, gjenden në këto iniciale. Me to janë formuar vetëm disa nga kombinimet e mundëshme dhe pikërisht 14 të tillë: 3 njëshe ( Kaf. Nun, Sad), 4 dyshe ( Ta Ha; Ja Sin; Ta Sin; Ha Mim), 4 treshe (Elif Lam Mim; Elif Lam Ra; Ta Sin Mim; Ajn Sin Kaf), 2 katërshe ( Elif Lam Mim Ra; Elif Lam Mim Sad) dhe 1 pesëshe ( Kaf Ha Ja Ajn Sad).
Inicialet e treguara janë përdorur në krye te 29 sureve, atëherë, duke mbledhur 14 germat + 14 inicialet + 29 suret = 57 dhe 57 = 19 x 3.
Duke përdorur kompjuterin, është konstatuar se çdonjëri inicial përmbahet një numër herësh që është I plotëpjestueshëm me 19.Le t’i shohim me redhë:
- Inicialia Kaf. Gjendet në krye te sureve 42 dhe 50. Në suren 42 ajo gjendet 57 herë dhe
57 = 19 x 3. Edhe në suren 50 ajo shfaqet 57 herë, dhe 57 = 19 x 3.
- Inicialia Nun. Gjendet në krye të sures 68 dhe shfaqet aty 133 herë dhe 133 = 19 x 7.
- Inicialia Sad. Me të fillojnë suret 7, 19 dhe 38 dhe shfaqet në to 152 herë dhe 152 = 19 x 8.
- Inicialia e dyfishtë Ta Ha. Me to fillon sureja 20. Shkronja Ha përdoret 314 herë, ndërsa shkronja Ta përdoret 28 herë. Vërehet se këto dy shkronja përdoren pra,
314 + 28 = 342 herë dhe 342 = 19 x 18.
- Inicialia e dyfishtë Ja Sin. Me to fillon sureja 36. Shkronja Ja përdoret 237 herë, ndërsa shkronja Sin përdoret 48 herë, pra të dyja shfaqen 237 + 48 = 285 herë dhe
285 = 19 x 15.
- Inicialia e dyfishtë Ha Mim. Me to fillojnë suret 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46. Shkronja Ha përdoret 304 herë, kurse shkronja Mim 1862 herë. Shuma 304 + 1862 = 2116 dhe
2116 = 19 x 114.
- Inicialia e dyfishtë Ta Sin. Në suret që i përmban cilindo nga këta shkronja si iniciale (suret 20, 26, 27, 28 36, 42) këto shkronja shfaqen 494 herë dhe 494 = 19 x 26.
- Inicialia e trefishtë Ta Sin Mim. Në suret ku përdoren këto shkronja si iniciale, ato shfaqen 1444 herë dhe 1444 = 19 x 76.
- Inicialia e trefishtë Elif Lam Mim. Këto shkronja, në suret 2, 3, 7, 13, 29, 30, 31, 32 përdoren 26676 herë dhe 26676 = 19 x 1404.
- Inicialia e trefishtë Elif Lam Ra. Këto shkronja, në suret 10, 11, 13, 14, 15 përdoren si iniciale dhe shfaqen ndër to 9709 herë dhe 9709 = 19 x 511.
- Inicialia e trefishtë Ajn Sin Kaf. Këto shkronja në suret e përdorura si iniciale ( 26, 27, 28, 36, 42, 50 ) shfaqen 722 herë dhe 722 = 19 x 38.
- Inicialia e katërfishtë Elif Lam Mim Sad. Këto shkronja në suret e përdorura si iniciale shfaqen 38114 herë dhe 38114 = 19 x 2006.
- Inicialia e katerfishtë Elif Lam Mim Ra. Me te fillon sureja 13 dhe aty shkronjat përbërëse shfaqen 1501 herë dhe 1501 = 19 x 79.
- Inicialia e pesëfishtë Kaf Ha Ja Ajn Sad. Me te fillon sureja 19 dhe aty shkronjat përbërëse shfaqen 798 dhe 798 = 19 x 42.
Me anën e kompjuterit është treguar se shumëfish të numrit 19 janë edhe tregues të tjerë brenda ketyre inicialeve të marra më sipër. Më pas është llogaritur se:
shkronja Elif përdoret 17499 herë dhe 17499 = 19 x 921;
shkronja Lam përdoret 11780 herë dhe 11780 = 19 x 620;
shkronja Mim përdoret 8683 herë dhe 8683 = 19 x 457; etj.
Gjithashtu, me anën e kompjuterit është konstatuar se numrat ( p.sh. kemi krijuar 7 qiej,etj) përmenden 285 herë dhe 285 = 19 x 15. Bile, në qoftë se i mbledhim të 285 numrat sipas vlerës së tyre numerike merret shuma 174591 = 19 x 9189. Ka raste që i njëjti numër përsëritet disa herë. Nëqoftë se këta i marrim vetëm nga një herë, merret shuma 162146 dhe 162146 = 19 x 8534.
Dhe me këto të dhëna të marra me kompjuter, mund të vazhdohet akoma më gjatë.
Kush vallë mund të krijojë një mrekulli të tillë ?
Me anën e kompjuterit u muarr edhe përgjigja e pyetjes : Cfarë mundësishë ka të shkruhet një libër i tillë, që përmban sistemin matematikor me bazë 19, me lidhjet dhe kombinimet konkrete dhe që kjo të jetë rastësisht. Përgjigja qe:
Mundësia që kjo të ndodhë rastësisht është 1 me 626 septilion dhe 1 septilion = 10000... 0 ka 42 zero. Bile, kjo mundësi që konsiderohet nga çdo shkencë e pamundur, vjen gjithënjë duke u zvogëluar sepse gjithnjë e më shumë zbulohen argumente të reja me po këtë bazë. E kush përveç Allahut, mund të jetë autor i këtyre mrekullive ?
“Thuaj: “Edhe sikur të bashkoheshin njerëzit me xhinët për të sjellë një Kur’an të tillë, ata nuk do të mund të bënin një si ky, sado që do ta ndihmonin njëri tjetrin” ( 17 : 88).
Pastaj, a mendojmë se po të kishte humbur gjatë 14 shekujve një sure do të kishim 113 të tilla, shifër kjo që nuk plotëpjestohet me 19. Jo një sure, po edhe sikur një inicial të hiqej, të shtohej apo të ndryshohej, do të prishej pjestueshmëria me 19. Pra, do të shkatërrohej sistemi matematikor i përdorur. Por, edhe kjo ka përgjigjen e vet:
“Ne me Madhërinë tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të Tij” (15: 9).

[valiii]

ZGJERIMI I UNIVERSIT


Në Kuran, i cili u shpall katërmbëdhjetë shekuj më parë, në kohën kur shkenca e astronomisë ishte akoma primitive, zgjerimi I universit përshkruhet në këtë mënyrë:
“Ne me forcën tonë e ngritëm qiellin dhe Ne e zgjerojmë atë. “
(Edh-Dharijat 47)

Fjala “qiell” e përmendur në këtë ajet është përdorur në vende të ndryshme në Kuran me kuptimin e hapësirës dhe universit. Edhe këtu, kjo fjalë është përdorur me këtë kuptim. Me fjalë të tjera, në Kuran është shpallur se universi “zgjerohet”. Pikërisht, ky është përfundimi I arritur sot prej shkencës.

Deri para fillimit të shekullit XX, i vetmi mendim i përhapur në të gjithë botën e shkencës ishte se “universi ruan një gjendje konstante dhe ka ekzistuar përherë pa fillim”. Por kërkimet, vëzhgimet dhe rrezultatet e marra prej aparaturave moderne vërtetuan se universi në të vërtetë ka një fillim; argument për këtë është fakti se ai zgjerohet vazhdimisht.

Në fillimet e shekullit XX, fizikanti rus Alexander Friedmann dhe kozmologu belg Georges Lemaitre llogaritën teorikisht se universi është në lëvizje të vazhdueshme dhe zgjerohet.

Ky fakt u vërtetua gjithashtu prej të dhënave të vëzhguara më 1929. Astronauti amerikan Edwin Hubble, ndërsa po vëzhgonte qiellin me një teleskop, zbuloi se yjet dhe galaktikat largoheshin vazhdimisht nga njëra-tjetra. Një Edwin Hubble me teleskopin e tij gjigand univers, ku çdo gjë lëviz vazhdimisht duke u larguar prej çdo gjëje tjetër, nënkupton një univers vazhdimisht në zgjerim.

Vëzhgimet e kryera në vitet në vazhdim vërtetuan se universi është në zgjerim e sipër. Përsëri del në pah saktësia e habitshme e ajetit kuranor, i cili përdor një folje të kohës së tashme për të përshkruar vazhdimësinë e këtij zgjerimi. Ky argument është sqaruar në Kuran në një kohë kur askush nuk kishte as idenë më të vogël rreth këtyre fakteve.

[valiii]

Çatia E Sigurtë.


Në Kuran,Zoti na tërheq vëmendjen ndaj një vetie mjaft interesante të qiellit:

”Qiellin e kemi bërë si çati të sigurtë e të mbrojtur …”(El Enbija 32)

Kjo veti e qiellit është vërtetuar prej kërkimeve shkencore të kryera në shekullin XX.
Atmosfera,e cila rrethon tokën,kryen shërbime jetike për të siguruar vazhdimësinë e jetës.Duke shkatërruar mjaft meteorë të mëdhenj e të vegjël,gjatë përpjekjeve të tyre për të arritur tokën,ajo i ndalon ata që të përplasen me tokën dhe të dëmtojnë gjallesat.
Për më tepër,atmosfera filtron rrezet e dritës që vijnë nga hapësira,të cilat janë të dëmshme për krijesat e gjalla.Fakti më interesant është se vetëm rrezet e padëmshme e të nevojshme -drita e tejdukshme,rrezet e shkurtra ultravjollcë dhe valët e radios -janë në gjendje të përshkojnë atmosferën.I gjithë ky rrezatim është i domosdoshëm për jetën.Atmosfera lejon
kalimin vetëm të një pjese të rrezeve të shkurtra ultravjollcë,të cilat janë mjaft të domosdoshme për procesin e fotosintezës dhe për ekzistencën e të gjitha gjallesave.Pjesa më e madhe e rrezeve të gjata ultravjollcë,të lëshuara nga dielli,filtrohen prej
shtresës së ozonit në atmosferë dhe vetëm një pjesë e kufizuar dhe thelbësore e tyre arrijnë në Tokë.Vetia mbrojtëse e atmosferës nuk mbaron këtu.
Atmosfera mbron gjithashtu tokën prej të ftohtit ngrirës të hapësirës,i cili arrin deri në minus 270 gradë celcius.
Nuk është vetëm atmosfera ajo që e mbron Tokën nga efektet shkatërruese dhe dëmtuese të hapësirës.Së bashku me atmosferën,brezi Van Alen,një shtresë,e cila krijohet si rezultat i fushës magnetike të Tokës,gjithashtu shërben si një fushë mbrojtëse kundër rrezatimeve të dëmshme,të cilat kërcënojnë
planetin tonë.Ky rrezatim,i cili vazhdimisht lëshohet prej diellit dhe yjeve të tjera,është vdekjeprurës për gjallesat.Nëse brezi Van Alen nuk do të ekzistonte,energjia e shpërthimeve masive të quajtura shpërthime diellore, të cilat hasen vazhdimisht në Diell, do të shkatërronin çdo formë jete në Tokë.
Dr.Hugh Ross,duke folur mbi rëndësinë që ka për jetën tonë brezi Van Alen,ndër të tjera thotë:
“Në fakt,Toka ka dendësinë më të lartë se çdo planet tjetër në Sistemin Diellor.
Bërthama e madhe e hekur-nikelit është shkaku i ekzistencës së fushës sonë të madhe magnetike.Kjo fushë magnetike formon shtresën mbrojtëse Van-Alen,e cila e mbron Tokën nga rrezet bombarduese.Nëse nuk do të ishte kjo mburojë, jeta në Tokë do të ishte e pamundur.I vetmi planet tjetër shkëmbor që ka fushë
magnetike është Mërkuri,por fuqia e fushës së tij është 100 herë më e vogël se e Tokës.Madje as Afërdita – planeti ynë “motër ” – nuk ka fushë magnetike..
Brezi mbrojtës Van-Alen është një strukturë që gjendet vetëm në Tokë.”1
Energjia e çliruar në një prej këtyre shpërthimeve të viteve të fundit është e barabartë me energjinë e çliruar nga shpërthimi i 100 miliardëbombave atomike,si ajo që u hodh në Hiroshimë. Pesëdhjetë e tetë orë pas shpërthimit u vërejt se gjilpërat magnetike të busullave paraqitnin një lëvizje jo të zakonshme dhe 250 km mbi atmosferën e Tokës,temperatura u
rrit menjëherë në 2500 o C.
Me pak fjalë,një sistem mbrojtës i përkryer funksionon mbi Tokë.Ai e rrethon botën tonë dhe e mbron prej kërcënimeve të jashtme.
Vetëm kohët e fundit, shkencëtarët arritën të mësojnë
disa gjëra rreth tij,kurse Zoti na ka njoftuar në Kuran për
mbështjellën mbrojtëse të Tokës që shekuj më parë.

[valiii]

Lëvizja E Maleve


Në një ajet tjetër,na bëhet e ditur se malet nuk janë të lëvizshëm, ashtu siç mund të na duket,por ato janë në lëvizje të vazhdueshme.

”Kur i sheh malet,mendon se ato janë të palëvizshëm, ndërsa ato lëvizin si retë...”(En-Neml 88)

Kjo lëvizje e maleve ndodh si pasojë e lëvizjes së kores së Tokës,mbi të cilën ato janë vendosur.Korja e Tokës ‘noton ’ mbi shtresën e mantelit,,e cila është më e dendur.Ishte fillimi i shekullit XX kur,për herë të parë në histori, një shkencëtar gjerman me emrin Alfred Wegener deklaroi se kontinentet kanë qenë të bashkuara në kohën e krijimit të tokës,por më pas u
zhvendosën në drejtime të ndryshme dhe u ndanë,duke u larguar shumë larg njëri-tjetrit.
Gjeologët kuptuan se Wegener kishte të drejtë vetëm në vitin 1980,pra pesëdhjetë vjet pas vdekjes së tij.Sipas fjalës së Wegener në një artikull të publikuar në vitin 1915,bl****t masive të tokës u bashkuan së bashku rreth 500 milionë vjet më parë, duke formuar Pangaean,e cila gjendej në Polin e Jugut.
Afërsisht 180 milionë vjet më parë,Pangaea u nda në dy pjesë,të cilat u zhvendosën në drejtime të ndryshme.Një prej këtyre kontinenteve gjigande ishte Gondwana ,e cila përfshinte Afrikën,Australinë,Antarktidën dhe Indinë.E dyta ishte Laurasia ,e cila përfshinte Evropën,Amerikën e Veriut dhe Azinë përveç Indisë.Njëqind e pesëdhjetë milionë vjet pas kësaj ndarjeje, Gondwana dhe Laurasia u ndanë në pjesë më të vogla.
Këto kontinente,të cilat u shfaqën pas ndarjes së Pangaeas, janë
spostuar mbi sipërfaqen e Tokës disa centimetra çdo vit, duke shkaktuar ndryshime në përqindjen e tokës dhe detit.
Kjo lëvizje u zbulua si rezultat i kërkimeve gjeologjike të kryera në
fillim të shekullit XX.Lëvizja e kores së Tokës është shpjeguar nga
shkencëtarët si më poshtë:
“Korja dhe pjesa e sipërme e mantelit,me një trashësi 100 km, janë të ndara në segmente të quajtura shtresa.Gjenden gjashtë shtresa të mëdha dhe disa shtresa të vogla. Sipas teorisë të quajtur “tektonika e shtresave ”,këto shtresa lëvizin në Tokë, duke mbajtur me vete “dyshemenë ” e kontinenteve dhe
oqeaneve. Lëvizja e kontinenteve është llogaritur të jetë 1-5 cm në vit.Gjatë kohës që shtresat vazhdojnë të lëvizin,ato realizojnë një ndryshim të vogël në gjeografinë e Tokës.Për shembull,çdo vit Oqeani Atlantik bëhet pak më i gjerë.”
Në Kuran është përmendur “lëvizja e maleve ”.Sot,shkencëtarët
bashkëkohorë për këtë lëvizje përdorin termin “lëvizja kontinentale.”
Është e padiskutueshme që kjo është një prej mrekullive të Kuranit, pasi ky argument shkencor u zbulua vetëm kohët e fundit nga shkencëtarët.

[valiii]

Shtresat E Atmosferës



Një nga faktet shkencore të zbuluara kohët e fundit është përbërja e qiellit nga shtatë shtresa.
”Zoti është Ai që krijoi shtatë qiej mbi njëri-tjetrin.”(El-Mulk 3)
”...Ai i krijoi shtatë qiej brenda dy ditëve dhe secilit qiell i caktoi atë që i nevojitej.”(Fusilet 12)
Fjala “qiell ” në gjuhën arabe përdoret me disa kuptime..Në disa raste ajo ka kuptimin e atmosferës.Në disa raste ajo ka kuptimin e universit.Kur përdoret në numrin shumës,ajo në përgjithësi ka një kuptim më të gjerë se fjala “univers ”,pasi përfshin universin,i cili përbën qiellin e parë,dhe gjashtë qiej të tjerë.Por nëse ne i japim fjalës “qiej ” kuptimin e parë,,d.m.th. atë të atmosferës,atëherë arrijmë në përfundimin se atmosfera që rrethon planetin tonë përbëhet nga shtatë shtresa.
Me të vërtetë,sot është bërë i njohur fakti se atmosfera që rrethon Tokën,përbëhet prej disa shtresave të ndryshme,të cilat
shtrihen mbi njëra-tjetrën.Për më tepër,numri i këtyre shtresave është i njëjtë me numrin e përmendur në Kuran:shtatë shtresa. Kjo temë përshkruhet nga një burim shkencor si më poshtë:
Shkencëtarët kanë zbuluar se atmosfera përbëhet prej disa shtresave të ndryshme.Shtresat ndryshojnë prej njëra-tjetrës nga vetitë e tyre fizike,si trysnia,lloji i gazeve etj.Shtresa atmosferike më e afërt me Tokën quhet TROPOSFERË.Ajo zë 90%të atmosferës.Shtresa mbi troposferë quhet STRATOSFERË.Shtresa tjetër,ku përthyhen rrezet ultravjollcë quhet OZONOSFERË.
Shtresa tjetër quhet MEZOSFERË. TERMOSFERA shtrihet mbi mezosferë.Gazet e jonizuara formojnë një shtresë brenda
termosferës,e cila quhet JONOSFERË.Shtresa më e skajshme e atmosferës së Tokës shtrihet 480-960 km.Kjo pjesë quhet EKZOSFERË.
Nëse numërojmë shtresat e cituara prej këtij burimi,shohim se atmosfera përbëhet pikërisht nga shtatë shtresa,siç është shpallur edhe në ajetin kuranor.
Troposfera
Stratosfera
Ozonosfera
Mezosfera
Termosfera
Jonosfera
Ekzosfera

TOKA
Toka i ka të gjitha kushtet që i nevojiten jetës.Një prej tyre është atmosfera,e cila shërben si një fushë mbrojtëse për
gjallesat.Sot është një fakt i njohur që atmosfera është e përbërë prej shtresave të ndryshme të shtrira mbi njëra-tjetrën.
Kjo gjë është përshkruar saktësisht në Kuran,ku thuhet se atmosfera përbëhet prej shtatë shtresave.Kjo është sigurisht
një prej mrekullive të Kuranit.Katërmbëdhjetë shekuj më parë,kur të gjithë besonin se qielli ishte unik e i pandarë,Kurani shpalli mrekullinë e ndarjes në shtresa dhe,për më tepër,në
“shtatë ” shtresa..Shkenca moderne,nga ana tjetër,zbuloi faktin se atmosfera,e cila rrethon Tokën,përbëhet prej “shtatë ”
shtresave bazë.
Ekzosfera
Një tjetër mrekulli e ajeteve kuranore që përmendin këtë fakt
shtjellohet kur lexojmë pjesën e fundit të ajetit dymbëdhjetë të sures Fusilet:
“...secilit qiell i caktoi atë që i nevojitej ”.Me fjalë të tjera,në këtë ajet deklarohet se Zoti i caktoi çdo qielli funksionin e vet.Me të vërtetë,siç e kemi parë edhe në kapitujt e mëparshëm,secila prej këtyre shtresave ka funksione jetike të dobishme për njerëzimin dhe për të gjitha format e tjera të jetës në Tokë.Çdo shtresë ka një funksion të veçantë,duke filluar nga formimi i shiut,mbrojtja prej rrezeve të dëmshme,reflektimi i valëve radiofonike e televizive,deri te mënjanimi i efekteve katastrofike të meteorëve.
Një prej këtyre funksioneve për shembull,është deklaruar në një burim shkencor si vijon:
Atmosfera e Tokës ka 7 shtresa.Shtresa më e ulët quhet troposferë. Shiu,bora dhe era formohen dhe ndodhin vetëm në troposferë.
Kjo është një prej mrekullive hyjnore,sepse këto argumente,të cilat u zbuluan vetëm në saje të teknologjisë së shekullit XX,janë shpallur në Kuran 1400 vjet më parë.

[valiii]

Formimi I Shiut



Formimi i shiut mbeti një mister për një kohë të gjatë. Vetëm pas
shpikjes së mjeteve të parashikimit të motit u bë e mundur të zbuloheshin tre fazat e formimit të shiut. Së pari, avujt e ujit ngrihen lart në qiell me anë të erës, më pas formohen retë dhe në fund shfaqen pikat e shiut.
Informacioni i dhënë në Kuran për shiun përputhet saktësisht me këtë proces. Në një ajet kuranor, ky informacion është përshkruar në këtë mënyrë:
”Zoti është Ai që i dërgon erërat, të cilat lëvizin retë. Ai i shtrin retë në qiell ashtu siç dëshiron dhe i bën të ndara në pjesë, pastaj përmes tyre sheh se si bie shiu…” (Err-Rrum 48)
Tani, le të shohim më hollësisht këto tre faza të përshkruara në ajetin kuranor.
FAZA E PARË: “Zoti është Ai që i dërgon erërat...”
Flluska ajri të panumërta, të cilat formohen nga shkumëzimi i ujit të oqeaneve, plasin vazhdimisht dhe shkaktojnë veçimin e disa grimcave të ujit, të cilat ngrihen lart në qiell. Këto grimca të pasura me kripë (të cilat quhen aerosole) transportohen nga erërat dhe ngrihen në atmosferë. Ato funksionojnë si kolektorë uji dhe formojnë pika reje, duke i mbledhur rreth vetes avujt e ujit që ngrihen prej detit.
FAZA E DYTË: “... (erërat) lëvizin retë. Ai i shtrin retë në qiell ashtu
siç dëshiron dhe i bën të ndara në pjesë …”
Retë formohen nga avujt e ujit, të cilët kondensohen rreth kristaleve të kripës apo grimcave të pluhurit që gjenden në ajër. Meqë pikat e ujit në këto re janë mjaft të vogla (me diametër 0.01 dhe 0.02 mm), retë “qëndrojnë pezull” në ajër dhe përhapen në qiell. Në këtë mënyrë, qielli mbushet plot
me re.
FAZA E TRETË: “...dhe përmes tyre sheh se si bie shiu.”
Grimcat e ujit, të cilat rrethojnë kristalet e kripës dhe grimcat e
pluhurit, zmadhohen dhe formojnë pikat e shiut, të cilat bëhen më të rënda se ajri, ndaj dhe shkëputen nga retë, duke filluar të bijnë në tokë në formë shiu.
Siç shihet, çdo fazë e formimit të shiut është shpallur në ajetet e
Kuranit. Për më tepër, këto faza janë shpjeguar ekzaktësisht sipas radhës së duhur. Si shumë fenomene të tjera, edhe ky fenomen shpjegohet saktësisht në Kuran shumë shekuj më parë se të njihej nga njerëzimi.
Në një ajet tjetër është dhënë informacioni i mëposhtëm rreth formimit të shiut:
”A nuk e ke parë se si i drejton Zoti retë, pastaj i bashkon, pastaj i grumbullon njëra mbi tjetrën dhe atëherë ti shikon shiun se si rrjedh prej tyre. Ai lëshon nga lart breshër prej reve të mëdha si malet. Me breshrin Ai godet kë të dojë dhe e largon nga kush të dojë. Shkëlqimi i vetëtimës së tij (breshrit) gati ta merr shikimin.” (En-Nur: 43)
Ilustrimi tregon pikat e ujit që shkëputen në ajër. Kjo është faza e parë e formimit të shiut. Më pas, pikat e shiut në retë e sapoformuara do të qëndrojnë pezull në ajër dhe pastaj do të kondesohen për të formuar shiun. Të gjitha këto faza janë përshkruar në Kuran.
Gjatë studimit të llojeve të reve, shkencëtarët u gjendën përpara një sërë rezultatesh të papritura mbi formimin e reve të shiut. Retë e shiut krijohen dhe formohen në bazë të një sistemi fazash të përcaktuara mirë. Le të marrim për shembull renë Kumulonimbus, e cila është një prej reve të shiut.
Formimi i kësaj reje kalon në tre faza:
Faza e parë: Retë shtyhen nga era: Retë Kumulonimbus fillojnë të
formohen, kur era shtyn copa të vogla reje në një zonë ku ato bashkohen.
Faza e dytë: Bashkimi: Pas kësaj, retë bashkohen duke formuar një re më të madhe.
Faza e tretë: Grumbullimi mbi njëra-tjetrën: Kur retë e vogla bashkohen bashkë, rriten lëvizjet nga poshtë-lart brenda resë së madhe, të cilat në qendër janë më të forta se në pjesët anësore të resë, sepse pjesët e jashtme të resë e mbrojnë qendrën prej efekteve ftohëse. Këto lëvizje bëjnë që trupi i resë të rritet vertikalisht, duke marrë formën e mullarit. Duke u rritur
vertikalisht, reja shtrihet në zona më të ftohta të atmosferës, ku pikat e ujit dhe breshrit formohen dhe fillojnë të rrisin përmasat e tyre. Kur këto pika uji e breshri bëhen tepër të rënda dhe lëvizja nga poshtë-lart nuk mund t’i mbajë pezull, atëherë ato fillojnë të bien nga reja në formë shiu, breshri etj.Detajet e formimit, të strukturës dhe funksionimit të reve janë zbuluar nga meteorologët nëpërmjet përdorimit të
mjeteve të sofistikuara si aeroplanët, satelitët, kompjuterat, ballonat etj. Eshtë e qartë se në këtë ajet Zoti na jep një
informacion që nuk kishte si të njihej 1400 vjet më parë.
Retë e vogla (retë Kumulus) lëvizin
dhe bashkohen nëpërmjet erës,
ashtu siç thuhet në Kuran: “A nuk e
ke parë se si i drejton Zoti retë,
pastaj i bashkon, pastaj i
grumbullon njëra mbi tjetrën.”

[valiii]

Mrekulli Matematikore Në Kur'an


Përveç mrekullive që cituam deri tani, Kurani përmban edhe një sërë mrekullish matematikore. Një shembull konkret i këtyre mrekullive është numri i përbashkët që del nga përsëritja e disa fjalëve të caktuara. Këto fjalë, të cilat kanë lidhje me njëra-tjetrën, përsëriten me të njëjtin numër në mënyrë të habitshme. Më poshtë janë përmendur këto fjalë si dhe numrat e përsëritur në Kuran:
Shprehja “shtatë qiej” përsëritet shtatë herë në Kuran. Gjithashtu, edheshprehja “krijimi i qiejve” përsëritet shtatë herë në Kuran.

Shtatë qiej 7 herë
Krijimi i qiejve 7 herë

Fjala “ditë”, në numrin njëjës, përsëritet 365 herë. Po kjo fjalë, në numrin shumës, përsëritet 30 herë. Ndërsa fjala “hënë”, përsëritet 12 herë në Kuran. Nuk duhet të harrojmë se lëvizja e hënës është baza e kalendarit hënor, i cili, ashtu si dhe kalendari diellor, ka 12 muaj.

Ditë 365 herë
Ditët 30 herë
Hëna 12 herë


Fjala “tradhëti” dhe fjala “i keq” përsëriten nga 16 herë në Kuran.
Fjalët “bimë” dhe pemë” përsëriten nga 26 herë në Kuran.

I tradhëti 16 herë
I keq 16 herë

Bimë 26 herë
Pemë 26 herë


Fjala “dënim” përsëritet 117 herë në Kuran, ndërsa fjala “falje”, e cila është një nga bazat themelore të Kuranit, përsëritet dy herë më tepër, pra 234 herë.

Dënim 117 herë
Falje 2 x 117 = 234

Fjala“thuaj” është përmendur nga 332 herë. Po aq herë është përmendur edhe fjala “thanë”.

Thuaj 332 herë
Thanë 332 herë

Fjalët “Dunía” (jeta e kësaj bote) dhe “Ahiret” (jeta e botës tjetër) janë përmendur nga 115 herë secila.

Fjalët “shejtan” dhe “ëngjëll” përsëriten nga 88 herë në Kuran.

Fjala “besim” dhe fjala “mosbesim” përsëriten nga 25 herë në Kuran.

Fjala “zekat” përsëritet 32 herë. Edhe fjala “begati” përsëritet 32 herë në Kuran. Zekati është nje “taksë” vjetore, e cila është e barabartë me 2,5 % të pasurisë, dhe jepet nga të pasurit për të varfrit. Në shumë ajete kuranore dhe fjalë të Profetit përmendet se Zekati është pastrim dhe begati për pasurinë e njeriut.

Fjala “të mirët” përsëritet 6 herë, ndërsa fjala “të këqinjtë “ përsëritet dy herë më pak, pra 3 herë.

Fjalët “verë-ngrohtë” dhe “dimër-ftohtë” përsëriten nga 5 herë në Kuran.

Gjithashtu edhe fjalët “verë” (pije alkoolike) dhe “dehje” përsëriten nga 6 herë në Kuran.

Fjala “pasuri” përsëritet 26 herë, ndërsa fjala “varfëri” përsëritet dy herë më pak, pra 13 herë.

Në shumë ajete kuranore janë përmendur edhe fazat e krijimit të njeriut.Për këtë le të marrim për shembull ajetin kuranor të mëposhtëm:
“Ne e kemi krijuar njeriun nga toka. Pataj e bëmë pikë (nutfetun) në një vend të sigurtë (në mitrën e nënës). Pastaj e shndërruam pikën në alek, pastaj alekun e shndërruam në copë mishi (mudga) pastaj këtë copë mishi e shndërruam në eshtra, pastaj eshtrave u veshëm mishin, pastaj e bëmë njeriun krijesë tjetër (me shpirt). I lartë është Allahu, Krijuesi më i mirë.” (El-Mu’minun: 10-14)

Pra fazat e krijimit janë: tokë, pikë (farë), diçka e varur, copë mishi, eshtra dhe mish. Po të bëjmë një mbledhje të shumës së përgjithshme të përmendjes së këtyre fazave, përftojmë numrin 65. Po kaq herë është përmendur edhe fjala “njeri"

Njeriu 65

Toka Turab 17
Pikë Nutfetun 12
Copë mishi Alek 6
Eshtra Mudga 3
Diçka e varur Idham 15
Mishi Lahm 12

Shuma 65

Besoj se askush nuk mund të thojë se është rastësi.

[valiii]

Fjala "muaj" ne Kuran permendet 12 here,aq muaj sa ka viti.
Fjala "dite" ne Kuran permendet 365 here,aq dite sa ka viti.
Fjala "qiell" ne Kuran permendet 7 here,aq sa qiej ka krijuar Allahu (xhsh).

Mes dy deteve ka nje mur qe nuk lejon te perzihen

"Ai (All-llahu) leshoi dy dete te puqen ndermjet vete. Ne mes tyre ka nje mburoje qe nuk i lejon te trazohen"(Err-Rrahman :19-20)

D.m.th, se mes dy deteve ekziston nje pengese qe nuk i lejon ujerat e nje deti te hyjne ne detin tjeter. Kjo pengese nuk eshte e palevizshme, sepse fjala "merexhe" e perdorur ne ajet ka kuptimin e shkuarjes, kthimit dhe te levizshmerise. Shkenca zbuloi se ujerat e deteve nuk perzihen ndermjet vete dhe çdonjeri nga ato ruan veçorite e veta.
Disa dijetare nga Gjermania, me 1962 zbuluan se ne vendin ku bashkohen Deti i Kuq dhe Oqeani Indian nuk perzihen ujerat ne mes dy deteve. Ata verejten se ndermjet tyre ekziston nje vije e qarte ndarese, por ajo nuk ishte e palevizshme, sepse ndonjehere shkonte nga Lindja e ndonjehere nga Perendimi, sipas levizjes se ererave. Gjithashtu , ujerat e kripur nuk bashkohen me ata te embel, siçeshte rasti me lumenjte dhe detet. Pra, kush eshte ai qe ia mesoi Muhammedit a.s, kurse ai u rrit ne shkretetire...???

[valiii]

ZONA ME E ULET NE RRUZULLIN TOKESOR




Allahu i Madhëruar thotë në fillim të sures Er Rum:

"Elif, Lam, Mim, bizantët u mundën në tokën më të ulët, por pas disfatës së tyre, ata do të fitojnë brenda pak vitesh." (Er Rum 1-4)

Në fjalorët e gjuhës arabe, fjala edna, që është përdorur në ajet ka dy kuptime: më i afërt dhe më i ulët. Në përputhje me ajetin e shenjë, toka e Palestinës (ku janë mundur bizantët) është më e afërta me Gadishullin arabik, dhe në të ndodhet pika më e ulët nën nivelin e detit në të gjithë rruzullin tokësor. Ajo është Aguari i Detit të Vdekur, që ndodhet 392m nën nivelin e detit. Bizantët fituan ndaj persëve pas pak vitesh, tamam ashtu siç paralajmëroi Kur'ani.

[valiii]

Qumështi i nënës.

Qumështi i nënës është një përzierje e pakrahasueshme që shërben si burim ushqimor i shkëlqyeshëm për foshnjen e porsalindur dhe rrit rezistencën ndaj sëmundjeve. As ushqimi artificial për fëmijë i prodhuar nga teknologjia e ditëve tona nuk mund ta zëvendësojë këtë burim ushqimi të mrekullueshëm.
Çdo ditë zbulohen dobi të reja që përmban qumështi i nënës për
fëmijën. Një prej argumenteve që shkenca ka zbuluar rreth qumështit të nënës është se pirja e tij gjatë dy viteve të para të jetës ka dobi mjaft të madhe. Në Kuran jepet një lajm mjaft i rëndësishëm 14 shekuj më parë në lidhje me këtë fakt të zbuluar nga shkenca vetëm kohët e fundit:

”Nënat duhet t ’i ushqejnë foshnjat e tyre për dy vjet me radhë …”(El-Bekare 233)

”Ne e kemi urdhëruar njeriun që të sillet mirë me prindërit, sepse nëna e vet e mbajti në barkun e saj,me vështirësi pas vështirësie dhe pas dy viteve ia ndau gjirin.

Ji mirënjohës ndaj Meje dhe ndaj dy prindërve të tu, sepse tek Unë është kthimi juaj. ”(Lukman 14)

[valiii]

SHENJAT E GISHTËRINJVE


Çdo njeri,duke përfshirë edhe binjakët që mezi dallohen nga njëri-tjetri, ka shenjat e tij të veçanta të gishtërinjve. Me fjalë të tjera,identiteti i secilit është i koduar në majat e gishtërinjve të tij. Ky sistem i koduar mund të krahasohet me sistemin e kodit të vijave,i cili përdoret në ditët tona për identifikimin e prodhimeve të ndryshme,si prodhimet industriale apo ushqimore.

”A mendon njeriu se nuk do t'i mbledhim eshtrat e tij? Po,do t'i
mbledhim!Madje Ne jemi të zotë t'i krijojmë përsëri edhe majat e
gishtërinjve të tij!” (El Kijame 3-4)

Theksimi i shenjave të gishtërinjve ka një domethënie mjaft të veçantë, sepse secili ka shenjën e tij unike të gishtërinjve,e cila nuk i ngjason askujt.
Çdo person që jeton apo ka jetuar në këtë botë ka formën e tij unike të shenjave të gishtërinjve.Për këtë arsye,shenjat e gishtërinjve janë një provë mjaft e rëndësishme e identitetit,ndaj dhe sot përdoren pikërisht për këtë qëllim.
Por më e rëndësishmja është se kjo veçori e shenjave të gishtërinjve u zbulua nga fundit i shekullit XIX.
Përpara kësaj periudhe,njerëzit i shihnin shenjat e gishtërinjve si disa rrathë të zakonshëm,pa ndonjë rëndësi apo kuptim specifik. Është Kurani ai që na flet për këtë karakterisikë dalluese të shenjave të gishtërinjve,e cila nuk u kuptua veçse në ditët tona.
Çdo njeri,duke përfshirë edhe binjakët që mezi dallohen nga njëri-tjetri,ka shenjat e tij të veçanta të gishtërinjve. Me fjalë të tjera, identiteti i secilit është i koduar në majat e gishtërinjve të tij.Ky sistem i koduar mund të krahasohet me sistemin e kodit të vijave,i cili përdoret në ditët tona për identifikimin e Prodhimeve të ndryshme,si prodhimet industriale apo ushqimore.

[Albanian eX|PerT]

Mënyra profetike në mënjanimin dhe ekuilibrimin e dëmeve që shkaktohen nga ushqimet dhe frutat

Në të dy librat e saktë të haditheve transmetohet nga Abdullah bin Xhafer, i cili thotë: “Kam parë të Dërguarin e Allahut (alejhi selam) duke i ngrënë hurmat e sapo pjekura me kastravecë.”
Hurmat e sapo pjekura e ngrohin menjëherë lagështirën e gjymtyrëve, forcojnë stomakun dhe e normalizojnë atë, shtojnë bukurinë si dhe treten shumë shpejt. E shtojnë etjen, e vënë gjakun në lëvizje, shkaktojnë dhimbjen e kokës dhe të fshikëzës së urinës, po kështu i dëmtojnë dhe dhëmbët.
Ndërsa kastraveci e ftoh menjëherë lagështirën e gjymtyrëve, është freskues, largon temperaturën e stomakut, që vjen si pasojë e gastritit. Kastraveci i tharë e largon gastritin, e nëse grihet, përzihet me ujë dhe pihet, e largon etjen, nxit urinimin, e pakëson dhimbjen e fshikëzës së urinës. Gjithashtu, nëse grihet dhe bëhet turshi e me të fërkohen dhëmbët i pastron ato.
Përfundimisht themi se hurmat e sapo pjekura janë të nxehta, ndërsa kastraveci është i ftohtë e të dy e normalizojnë dhe i ekuilibrojnë dëmet dhe dobitë mes tyre. Një mënjanim i tillë i dëmeve përbën bazën kryesore të mjekimit dhe ruajtjes së shëndetit, Jo vetëm kaq, por e gjithë mjekësia bazohet në këtë rregull. Në zbatimin e këtij rregulli (rasti i hurmave me kastravecin) dhe i të tjerëve si ky tek ushqimet dhe tek ilaçet ka shërim, normalizim dhe mënjanim të dëmeve të ndërsjella, si dhe është ndihmesë për një shëndet të mirë e për një trup të fortë.
Aishja (Allahu qoftë i kënaqur prej saj!) ka thënë: “Më dhanë ushqim shumë që të shëndoshesha, por më kot. E kur më dhanë kastravecë dhe hurma të sapo pjekura u shëndosha.”
Pra, mënjanimi i dëmit nga (ushqimi) i ftohtë me të ngrohtë, nga i ngrohti me të ftohtë, nga i thati me të lëngët dhe e kundërta, si dhe ekuilibrimi i njërës me tjetrën, është ilaçi më i mirë dhe ruajtës i shkëlqyer i shëndetit.
Paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi atë i cili u dërgua për të mirën e trupave dhe të zemrave, si dhe ftues për përmirësimin e dynjasë dhe të ahiretit.
Përgatiti: Erion Sula
13.01.2007


http://www.klubikulturor.com

[valiii]

MREKULLITË SHKENCORE NË KURAN


PARATHENIE


Katërmbëdhjetë shekuj më pare, Zoti zbriti Kuranin për të udhëzuar njerëzit në rrugën e vërtetë. Që prej ditës së shpalljes së tij e deri në Ditën e Gjykimit, ky libër i fundit hyjnor do të mbesë udhëzimi i vetëm për ta.
Stili i pakrahasueshëm i Kuranit dhe urtësia e tij e përkryer janë tregues të qartë se ai është me të vërtetë fjala e Zotit. Përveç kësaj, Kurani ka mjaft veçori të tjera të mrekullueshme, të cilat vërtetojnë se ai është me të vërtetë një libër hyjnor. Një prej këtyre veçorive është fakti se një numër i konsiderueshëm i fakteve shkencore, të cilat njeriu mundi t'i zbulonte vetëm me ndihmën e teknologjisë së shekullit XX, janë shpallur në Kuran 1400 vjet më parë.
Sigurisht që nuk mund të pretendojmë që Kurani është një libër shkencor, pasi qëllimi i shpalljes së tij nuk është shtjellimi i fakteve shkencore apo shpjegimi i dukurive natyrore, por siç e thamë dhe më lart, udhëzimi i njerëzve drejt së vërtetës. Megjithatë, në Kuran gjejmë shumë fakte shkencore, të cilat janë zbuluar në mënyrë të plotë vetëm në saje të fjalës së fundit të teknologjisë bashkëkohore. Këto fakte shkencore as që mund të perceptoheshin apo imagjinoheshin në kohën e shpalljes së tij, gjë që vërteton akoma më tepër prejardhjen e tij hyjnore.
Që të kuptojmë mrekullitë shkencore në Kuran, sëpari duhet të hedhim një vështrim në nivelin e shkencës që mbizotëronte në kohën e shpalljes së këtij libri hyjnor.
Në shekullin VII, në shoqërinë arabe ekzistonin shumë bestytni, me të cilat ishin përzier edhe çështjet shkencore. Mungesa e teknologjisë së duhur, me anë të së cilës do të studioheshin të fshehtat e natyrës dhe universit, i la këta arabë të hershëm nën ndikimin e bestytnive dhe legjendave të trashëguara nga brezat e mëparshëm. Për shembull, ata supozonin se ishin malet ato që e mbanin qiellin lart. Ata besonin se toka ishte e sheshtë dhe në dy skajet e saj ndodheshin male të larta, të cilat ishin shtyllat që mbanin qiellin lart.
Sidoqoftë, të gjitha këto besime të kota të shoqërisë arabe u zhdukën me zbritjen e Kuranit. Në ajetin e dytë të sures Er-Rra'd thuhet: "Zoti është Ai që i ngriti qiejt pa asnjë shtyllë..." Ky ajet hodhi poshtë besimin e trashëguar të arabëve se qielli qëndron lart i mbajtur prej maleve. Në mjaft çështje të tjera janë shpallur të dhëna tepër të rëndësishme dhe të sakta, në një kohë kur askush s'kishte asnjë njohuri për to. Kurani, i cili zbriti në kohën kur njerëzit dinin shumë pak rreth astronomisë, fizikës ose biologjisë, përmban argumente bazë mbi një sërë dukurish të ndryshme, si krijimi i Universit, krijimi i qenieve njerëzore, struktura e atmosferës apo ekuilibri delikat, i cili bën të mundur jetën në tokë.

Tani, le të shqyrtojmë së bashku disa mrekulli shkencore të shpallura në Kuran.

[valiii]

KRIJIMI I UNIVERSIT



Në ajetin e mëposhtëm, përshkruhet origjina e universit:
"Ai është Krijuesi fillestar i qiejve dhe i tokës (pa pasur asnjë shembull)..."(El-En'am 101)
Përfundimi, në të cilin ka arritur astrofizika sot, është se i tërë universi, së bashku me dimensionet e lëndës dhe të kohës, erdhi në ekzistencë si rezultat i një shpërthimi të madh, i cili ndodhi menjëherë. Ky fenomen i njohur me emrin "Big Beng", vërtetoi se universi ishte krijuar nga asgjëja si rezultat i një shpërthimi në një pikë të vetme. Qarqet shkencore moderne janë të një mendimi në lidhje me faktin se Big Bengu është i vetmi shpjegim i arsyeshëm dhe i vërtetuar i zanafillës së universit dhe i mënyrës së krijimit të tij.
Para Big Bengut, lënda nuk ekzistonte. Nga kjo gjendje mosekzistence, në të cilën as lënda, as energjia, madje as koha nuk ekzistonin - dhe kjo mund të përshkruhet vetëm në mënyrë metafizike - arrijmë në përfundimin se lënda, energjia dhe koha janë të tëra të krijuara. Ky argument është një nga zbulimet e fundit të fizikës bashkëkohore, i cili është shpallur në Kuran 1400 vjet më parë.



http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_02_01a.jpg





Aparaturat e ndjeshme në bordin e satelitit hapësinor COBE, i cili u lëshua nga NASA më 1992, arriti të kapte dukshëm pjesë të mbetura të Big Bengut. Ky zbulim shërben si dëshmi për Big Bengun, i cili është shpjegimi shkencor i faktit se universi u krijua nga asgjëja.

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_02_02.jpg

[valiii]

ZGJERIMI I UNIVERSIT


Në Kuran, i cili u shpall katërmbëdhjetë shekuj më parë, në kohën kur shkenca e astronomisë ishte akoma primitive, zgjerimi i universit përshkruhet në këtë mënyrë:

"Ne me forcën tonë e ngritëm qiellin dhe Ne e zgjerojmë atë. " (Edh-Dharijat 47)
Fjala "qiell" e përmendur në këtë ajet është përdorur në vende të ndryshme në Kuran me kuptimin e hapësirës dhe universit. Edhe këtu, kjo fjalë është përdorur me këtë kuptim. Me fjalë të tjera, në Kuran është shpallur se universi "zgjerohet". Pikërisht, ky është përfundimi i arritur sot prej shkencës.
Deri para fillimit të shekullit XX, i vetmi mendim i përhapur në të gjithë botën e shkencës ishte se "universi ruan një gjendje konstante dhe ka ekzistuar përherë pa fillim". Por kërkimet, vëzhgimet dhe rrezultatet e marra prej aparaturave moderne vërtetuan se universi në të vërtetë ka një fillim; argument për këtë është fakti se ai zgjerohet vazhdimisht.
Në fillimet e shekullit XX, fizikanti rus Alexander Friedmann dhe kozmologu belg Georges Lemaitre llogaritën teorikisht se universi është në lëvizje të vazhdueshme dhe zgjerohet.
Ky fakt u vërtetua gjithashtu prej të dhënave të vëzhguara më 1929. Astronauti amerikan Edwin Hubble, ndërsa po vëzhgonte qiellin me një teleskop, zbuloi se yjet dhe galaktikat largoheshin vazhdimisht nga njëra-tjetra. Një univers, ku çdo gjë lëviz vazhdimisht duke u larguar prej çdo gjëje tjetër, nënkupton një univers vazhdimisht në zgjerim.
Vëzhgimet e kryera në vitet në vazhdim vërtetuan se universi është në zgjerim e sipër. Përsëri del në pah saktësia e habitshme e ajetit kuranor, i cili përdor një folje të kohës së tashme për të përshkruar vazhdimësinë e këtij zgjerimi. Ky argument është sqaruar në Kuran në një kohë kur askush nuk kishte as idenë më të vogël rreth këtyre fakteve.

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_03_03.jpg
Që prej momentit të Big Bengut, universi ka filluar të zgjerohet vazhdimisht me shpejtësi të madhe. Shkencëtarët e krahasojnë zgjerimin e universit me sipërfaqen e një tullumbaceje në fryrje e sipër.

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_03_01b.jpg
Edwin Hubble me teleskopin e tij gjigand
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_03_02.jpg
Georges Lemaitre

[valiii]

NDARJA E QIEJVE DHE E TOKËS


Një prej ajeteve që bën fjalë për krijimin e qiejve është edhe ajeti i mëposhtëm:
"A nuk e dinë jobesimtarët se qiejtë dhe toka ishin të ngjitura, e Ne i ndamë ato të dyja dhe ujin e bëmë bazë të jetës së çdo gjëje. Përse nuk besojnë pra?" (El Enbija 30)

Fjala "retk", e përkthyer "të ngjitura", në gjuhën arabe do të thotë "të përziera me njëra-tjetrën, të bashkuara". Kjo fjalë përdoret në ato raste kur u referohemi dy substancave të ndryshme, të cilat përbëjnë një të plotë. Fraza "Ne i ndamë" është folja arabe "feteka" dhe nënkupton diçka që vjen si rezultat i shkëputjes apo shkatërrimit të strukturës së ngjitur"retk". Carja e farës së bimës në momentet para të mbirjes është një nga rastet në të cilat përdoret kjo folje.
Le të shqyrtojmë përsëri ajetin kuranor, duke pasur në mendje faktet e lartpërmendura. Në ajet, qielli dhe toka janë subjekti i parë i gjendjes "retk". Më pas ata ndahen (feteka), duke u shkëputur nga njëri-tjetri. Kureshtja jonë rritet kur rikujtojmë momentet e para të Big Bengut dhe shohim se e gjithë lënda e universit përfshihej në një pikë të vetme. Me fjalë të tjera, çdo gjë, duke përfshirë "qiejt dhe tokën", të cilat ishin krijuar ende, ishin pjesë e kësaj pike në gjendjen "retk". Pas një shpërthimi të fuqishëm, lënda e kësaj pike u nda (feteka) dhe më pas ndodhi procesi i krijimit të strukturës së tërë universit.
Kur krahasojmë ajetin kuranor me zbulimet shkencore, shohim se ato përputhen në mënyrë të përkryer me njëra-tjetrën. Fakti më interesant dhe më habitës është se këto zbulime u bënë vetëm në shekullin XX.

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_04_01a.jpg
Fotoja paraqet Big Bengun, i cili bën të qartë edhe një herë se Zoti e krijoi universin prej asgjësë. Big Bengu është një teori e vërtetuar me dëshmi të qarta shkencore. Megjithëse disa shkencëtarë u përpoqën të sillnin teori të kundërta me Big Bengun, dëshmitë e qarta shkencore bënë që kjo teori të pranohej tërësisht prej komunitetit shkencor.

[valiii]

ORBITAT http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_05_01a.jpg



Duke iu referuar Kuranit, Dielli dhe Hëna lëvizin në një orbitë të caktuar:
"Zoti krijoi natën e ditën, diellin e hënën dhe secili prej tyre noton në orbitë." (El Enbija 33)

Në një ajet tjetër është përmendur se Dielli nuk është i palëvizshëm, por lëviz në një orbitë të caktuar.
"Edhe dielli lëviz drejt kufirit të tij përfundimtar. Ajo lëvizje është përcaktim i të Plotfuqishmit, të Diturit." (Ja Sin 38)

Këto argumente të komunikuara në Kuran u zbuluan prej vëzhgimeve astronomike shumë shekuj më vonë. Sipas llogaritjeve të ekspertëve të astronomisë, Dielli udhëton me një shpejtësi marramendëse prej 720.000 km në orë në drejtim të yllit Vega në një orbitë të vetme të quajtur Maja Diellore. Kjo do të thotë se Dielli përshkon afërsisht 17.280.000 km në ditë. Bashkë me Diellin, të gjitha planetet dhe satelitët brenda sistemit gravitacional të Diellit përshkojnë gjithashtu të njëjtën distancë. Për më tepër, të gjitha yjet në univers bëjnë një lëvizje të ngjashme.
Në Kuran është shpallur se i tërë universi është i mbushur plot me rrugë e orbita si ajo e diellit:
"Betohem në qiellin plot rrugë." (Edh-Dharijat 7)
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_05_02a.jpgNë univers ndodhen rreth 200 miliardë galaktika dhe secila prej tyre pëmban rreth 200 miliardë yje. Pjesa më e madhe e këtyre yjeve kanë planete dhe pjesa më e madhe e këtyre planeteve kanë satelitë. Këta trupa gjigandë lëvizin në orbita të caktuara, sipas një lëvizjeje të përllogaritur në mënyrë preçize. Për miliona vite me radhë, të gjithë këta trupa "notojnë" në orbitën e tyre në një harmoni dhe rregull të përkryer. Për më tepër, një anumër i madh kometash lëvizin në orbitat e përcaktuara për to.
Orbitat në univers nuk janë karakteristikë vetëm e trupave qiellorë. Edhe vetë galaktikat udhëtojnë me një shpejtësi marramendëse në orbita të projektuara për to. Gjatë kësaj lëvizjeje, asnjë prej trupave qiellorë nuk i zë rrugën, apo përplaset me të tjerët.
Sigurisht që në kohën e shpalljes së Kuranit njerëzimi nuk zotëronte teleskopë elektronikë apo teknologjinë e avancuar të vëzhgimit të trupave miliona kilometra në hapësirë, ashtu siç nuk dispononte njohuritë e sotme të fizikës apo astronomisë. Ndaj në atë kohë nuk ishte e mundur të zbulohej në mënyrë shkencore se hapësira është "plot me rrugë dhe orbita", siç është shpallur në ajetin kuranor…

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_05_03a.jpg


Si shumë kometa të tjera në univers, edhe kometa Halley (lart) lëviz në një orbitë të përcaktuar. Ajo ka një orbitë specifike dhe lëviz në harmoni të plotë me trupat e tjerë qiellorë.Të gjithë trupat qiellorë, duke përfshirë edhe planetet, satelitet, yjet, madje dhe galaktikat, kanë orbitat e tyre, të përcaktuara me llogaritje tepër delikate. Ai që vendosi këtë rregull dhe ekuilibër të përkryer është Zoti, Krijuesi i universit.

[valiii]

RRUMBULLAKSIA E TOKËShttp://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_06_01a.jpg

"Ai i krijoi qiejt e tokën me qëllim të caktuar. Ai ia mbështjell natën ditës dhe ditën ia mbështjell natës." (Ez-Zumer 5)

Fjalët e përdorura në Kuran për të përshkruar universin janë mjaft të qarta. Fjala arabe, e cila është përkthyer "mbështjellë" në ajetin e mësipërm, është fjala "tek'uir". Në fjalorët arabë, kjo fjalë përdoret për të përshkruar mbështjelljen e një gjëje rreth një gjëje tjetër, siç mbështillet çallma rreth kokës.
Njoftimi i dhënë në këtë ajet për mbështjelljen e ditës dhe natës me njëra-tjetrën na ndihmon të njohim formën e tokës. Kjo mbështjellje mund të ndodhë vetëm nëse toka është e rrumbullakët. Kjo do të thotë se rrumbullakësia e tokës është thënë në mënyrë të tërthortë në Kuran, që në shekullin VII. Nuk duhet të harrojmë se gjuha arabe është një gjuhë shumë e pasur dhe përdorimi i kësaj foljeje është i rrallë, gjë që tregon fare qartë se përdorimi i saj është bërë me qëllim.

Sidoqoftë, ne duhet të sjellim ndërmend se njohuritë e astronomisë të asaj kohe e perceptonin botën krejt ndryshe. Atëherë mendohej se bota ishte një plan i sheshtë dhe të gjitha përllogaritjet dhe shpjegimet shkencore ishin të bazuara mbi këtë besim. Ajetet kuranore përmbajnë informacione, të cilat ne kemi mundur t'i njohim vetëm disa shekuj më parë. Përderisa Kurani është fjala e Zotit, ai ka përdorur fjalët më të sakta, kur flet për përshkrimin e universit.

[valiii]

ÇATI E SIGURTË

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_07_01a.jpg
Atmosfera lejon që të arrijnë në Tokë vetëm rrezet e nevojshme për jetën. Për shembull, rrezet ultravjollcë arrijnë në Tokë në një përpjestim të caktuar. Vetëm në sajë të këtij fakti është e mundur kryerja e procesit të fotosintezës dhe, rrjedhimisht, vazhdimësia e jetës për të gjitha gjallesat.

Në Kuran, Zoti na tërheq vëmendjen ndaj një vetie mjaft interesante të qiellit:

"Qiellin e kemi bërë si çati të sigurtë e të mbrojtur…" (El Enbija 32)

Kjo veti e qiellit është vërtetuar prej kërkimeve shkencore të kryera në shekullin XX.
Atmosfera, e cila rrethon tokën, kryen shërbime jetike për të siguruar vazhdimësinë e jetës. Duke shkatërruar mjaft meteorë të mëdhenj e të vegjël, gjatë përpjekjeve të tyre për të arritur tokën, ajo i ndalon ata që të përplasen me tokën dhe të dëmtojnë gjallesat.
Për më tepër, atmosfera filtron rrezet e dritës që vijnë nga hapësira, të cilat janë të dëmshme për krijesat e gjalla. Fakti më interesant është se vetëm rrezet e padëmshme e të nevojshme - drita e tejdukshme, rrezet e shkurtra ultravjollcë dhe valët e radios - janë në gjendje të përshkojnë atmosferën. I gjithë ky rrezatim është i domosdoshëm për jetën. Atmosfera lejon kalimin vetëm të një pjese të rrezeve të shkurtra ultravjollcë, të cilat janë mjaft të domosdoshme për procesin e fotosintezës dhe për ekzistencën e të gjitha gjallesave. Pjesa më e madhe e rrezeve të gjata ultravjollcë, të lëshuara nga dielli, filtrohen prej shtresës së ozonit në atmosferë dhe vetëm një pjesë e kufizuar dhe thelbësore e tyre arrijnë në Tokë.

Vetia mbrojtëse e atmosferës nuk mbaron këtu. Atmosfera mbron gjithashtu tokën prej të ftohtit ngrirës të hapësirës, i cili arrin deri në minus 270 gradë celcius.
Nuk është vetëm atmosfera ajo që e mbron Tokën nga efektet shkatërruese dhe dëmtuese të hapësirës. Së bashku me atmosferën, brezi Van Alen, një shtresë, e cila krijohet si rezultat i fushës magnetike të Tokës, gjithashtu shërben si një fushë mbrojtëse kundër rrezatimeve të dëmshme, të cilat kërcënojnë planetin tonë. Ky rrezatim, i cili vazhdimisht lëshohet prej diellit dhe yjeve të tjera, është vdekjeprurës për gjallesat. Nëse brezi Van Alen nuk do të ekzistonte, energjia e shpërthimeve masive të quajtura shpërthime diellore, të cilat hasen vazhdimisht në Diell, do të shkatërronin çdo formë jete në Tokë.
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_07_07a.jpg

Dr. Hugh Ross, duke folur mbi rëndësinë që ka për jetën tonë brezi Van Alen, ndër të tjera thotë:

"Në fakt, Toka ka dendësinë më të lartë se çdo planet tjetër në Sistemin Diellor. Bërthama e madhe e hekur-nikelit është shkaku i ekzistencës së fushës sonë të madhe magnetike. Kjo fushë magnetike formon shtresën mbrojtëse Van-Alen, e cila e mbron Tokën nga rrezet bombarduese. Nëse nuk do të ishte kjo mburojë, jeta në Tokë do të ishte e pamundur. I vetmi planet tjetër shkëmbor që ka fushë magnetike është Mërkuri, por fuqia e fushës së tij është 100 herë më e vogël se e Tokës. Madje as Afërdita - planeti ynë "motër" - nuk ka fushë magnetike. Brezi mbrojtës Van-Alen është një strukturë që gjendet vetëm në Tokë."1 (http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/mrekullite_p1_07.php#1)
Energjia e çliruar në një prej këtyre shpërthimeve të viteve të fundit është e barabartë me energjinë e çliruar nga shpërthimi i 100 miliardë bombave atomike, si ajo që u hodh në Hiroshimë. Pesëdhjetë e tetë orë pas shpërthimit u vërejt se gjilpërat magnetike të busullave paraqitnin një lëvizje jo të zakonshme dhe 250 km mbi atmosferën e Tokës, temperatura u rrit menjëherë në 2500oC.
Me pak fjalë, një sistem mbrojtës i përkryer funksionon mbi Tokë. Ai e rrethon botën tonë dhe e mbron prej kërcënimeve të jashtme. Vetëm kohët e fundit, shkencëtarët arritën të mësojnë disa gjëra rreth tij, kurse Zoti na ka njoftuar në Kuran për mbështjellën mbrojtëse të Tokës që shekuj më parë.
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_07_02a.jpgKy ilustrim paraqet meteorët që janë gati për t'u përplasur me tokën. Trupat qiellorë, gjatë udhëtimit në hapësirë, mund të përbëjnë një kërcënim serioz për Tokën, por Zoti, i Cili ka krijuar çdo gjë në mënyrën më të përkryer, e ka bërë atmosferën një "çati mbrojtëse". Falë kësaj mbrojtjeje të përkryer, gati të gjithë meteorët nuk mund ta dëmtojnë Tokën, sepse kur arrijnë atmosferën, ata shpërbëhen në miliona copa të vogla.http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_07_03b.jpg


Pjesa më e madhe e njerëzve, kur shohin qiellin, nuk mendojnë rreth vetive mbrojtëse të atmosferës. Ata thuajse nuk mendojnë kurrë se çfarë vendi do ishte Toka, nëse kjo strukturë nuk do të ekzistonte. Fotografia lart paraqet një krater gjigand të krijuar nga një meteor, i cili ra në Arizona, në SHBA. Sikur të mos ekzistonte atmosfera, miliona meteorë do të binin në Tokë dhe ajo do të bëhej një vend i pabanueshëm. Por vetitë mbrojtëse të atmosferës bëjnë të mundur që gjallesat të jetojnë të sigurta. Kjo është pikërisht mbrojtja që është shpallur në Kuran.

[valiii]

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_07_04a.jpghttp://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_07_05a.jpghttp://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_07_06a.jpgEnergjia që çlirohet nga një shpërthim diellor është kaq e madhe, saqë mendja e njeriut e ka të vështirë ta konceptojë. Një shpërthim i vetëm është i barabartë me energjinë e çliruar nga 100 miliardë bomba atomike si ajo e hedhur në Hiroshimë. Bota është e mbrojtur nga efektet shkatërruese të kësaj energjie prej atmosferës dhe brezit rrethues Van Alen.
Duke u larguar prej Tokës, e cila është e përshtatur në mënyrë të përsosur për jetën njerëzore, përtej atmosferës, në hapësirë, ne hasim një të ftohtë ngrirës. Bota është e mbrojtur prej të ftohtit ngrirës të hapësirës, i cili arrin në - 270oC, në saje të atmosferës.
Shtresa magnetosferike e formuar prej fushës magnetike të Tokës i shërben asaj si një fushë mbrojtëse prej trupave qiellorë dhe rrezeve kozmike të dëmshme. Në foton lart duket qartë kjo shtresë magnetosferike, e cila quhet ndryshe Brezi Van Alen. Ky brez rrethues ndodhet mijëra kilometra larg Tokës dhe mbron të gjitha krijesat në tokë prej energjisë shkatërruese që vjen nga hapësira.Të gjitha këto zbulime shkencore vërtetojnë se Toka është e mbrojtur në një mënyrë tepër të veçantë. Gjëja më e rëndësishme është se kjo "mbrojtje" na u bë e njohur në Kuran 1400 vjet më parë, në ajetin: "Qiellin e kemi bërë çati të sigurtë e të mbrojtur."

[valiii]

QIELLI KTHYES


Ajeti i njëmbëdhjetë i sures Et-Tarik në Kuran, i referohet vetisë "kthyese" të qiellit:

"Betohem në qiellin që kthen." (Et-Tarik 11)
Siç dihet, atmosfera, e cila rrethon Tokën, përbëhet nga disa shtresa. Secila prej tyre luan një rol të rëndësishëm në dobi të jetës. Kërkimet kanë nxjerrë në dritë se këto shtresa janë të specializuara në kthimin mbrapsht të trupave apo rrezeve që vijnë nga hapësira apo nga vetë Toka. Tani le të shqyrtojmë disa shembuj të funksionit "kthyes" të shtresave që e rrethojnë Tokën.
Troposfera, e cila ndodhet 13-15 km mbi Tokë, luan rol në kondensimin e avujve të ujit që vijnë nga sipërfaqja e Tokës dhe në kthimin poshtë të tyre në formë shiu.
Shtresa e ozonit me lartësi 25 km nga toka reflekton rrezatimin e dëmshëm dhe rrezet ultravjollcë, të cilat vijnë nga hapësira dhe i kthen mbrapsht në hapësirë.
Jonosfera kthen valët e radios të transmetuara nga Toka duke i kthyer poshtë në pjesë të ndryshme të saj, tamam si një satelit pasiv komunikimi, duke bërë të mundur transmetimin e valëve radiofonike dhe televizive në një distancë tepër të largët.
Shtresa magnetosferike kthen mbrapsht grimcat e dëmshme radioaktive që përhapen nga Dielli dhe yjet e tjera, para se të arrijnë Tokën.
Fakti që gjithë këto veti të shtresave të atmosferës, të zbuluara vetëm kohët e fundit, janë shpallur në Kuran prej shumë shekujsh provon bindshëm se Kurani është fjala e Zotit.


http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_08_01a.jpg
Prania e ujit është mjaft e rëndësishme për jetën në Tokë. Një nga faktorët që ndikon në formimin e ujit është Troposfera, e cila është një prej shtresave të atmosferës. Shtresa e Troposferës kondenson ujin që vjen në gjendje avujsh nga sipërfaqja e Tokës dhe e kthen poshtë në formë shiu.
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_08_02a.jpg



Shtresa atmosferike, e cila bllokon rrezet që mund të jenë shkatërruese për jetën në Tokë, është Ozonosfera. Ajo kthen rrezet e dëmshme të ardhura nga hapësira, siç janë rrezet ultravjollcë, duke parandaluar arritjen e tyre në Tokë.
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_08_03a.jpg

Secila shtresë e atmosferës ka veti të dobishme për jetën e krijesave. Shtresa e Jonosferës, për shembull, e cila është një nga shtresat më të larta të atmosferës, kthen valët e radios të lëshuara nga një qendër e caktuar poshtë në Tokë dhe bën të mundur kapjen e këtyre valëve në distanca të mëdha.

[valiii]

SHTRESAT E ATMOSFERËS


Një nga faktet shkencore të zbuluara kohët e fundit është përbërja e qiellit nga shtatë shtresa.

"Zoti është Ai që krijoi shtatë qiej mbi njëri-tjetrin." (El-Mulk 3)

"... Ai i krijoi shtatë qiej brenda dy ditëve dhe secilit qiell i caktoi atë që i nevojitej." (Fusilet 12)
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_09_02b.jpg




Katërmbëdhjetë shekuj më parë, kur të gjithë besonin se qielli ishte unik e i pandarë, Kurani shpalli mrekullinë e ndarjes në shtresa dhe, për më tepër, në "shtatë" shtresa. Shkenca moderne, nga ana tjetër, zbuloi faktin se atmosfera, e cila rrethon Tokën, përbëhet prej "shtatë" shtresave bazë.




Fjala "qiell" në gjuhën arabe përdoret me disa kuptime. Në disa raste ajo ka kuptimin e atmosferës. Në disa raste ajo ka kuptimin e universit. Kur përdoret në numrin shumës, ajo në përgjithësi ka një kuptim më të gjerë se fjala "univers", pasi përfshin universin, i cili përbën qiellin e parë, dhe gjashtë qiej të tjerë. Por nëse ne i japim fjalës "qiej" kuptimin e parë, d.m.th. atë të atmosferës, atëherë arrijmë në përfundimin se atmosfera që rrethon planetin tonë përbëhet nga shtatë shtresa.

Me të vërtetë, sot është bërë i njohur fakti se atmosfera që rrethon Tokën, përbëhet prej disa shtresave të ndryshme, të cilat shtrihen mbi njëra-tjetrën. Për më tepër, numri i këtyre shtresave është i njëjtë me numrin e përmendur në Kuran: shtatë shtresa. Kjo temë përshkruhet nga një burim shkencor si më poshtë:
Shkencëtarët kanë zbuluar se atmosfera përbëhet prej disa shtresave të ndryshme. Shtresat ndryshojnë prej njëra-tjetrës nga vetitë e tyre fizike, si trysnia, lloji i gazeve etj. Shtresa atmosferike më e afërt me Tokën quhet TROPOSFERË. Ajo zë 90% të atmosferës. Shtresa mbi troposferë quhet STRATOSFERË. Shtresa tjetër, ku përthyhen rrezet ultravjollcë quhet OZONOSFERË. Shtresa tjetër quhet MEZOSFERË. TERMOSFERA shtrihet mbi mezosferë. Gazet e jonizuara formojnë një shtresë brenda termosferës, e cila quhet JONOSFERË. Shtresa më e skajshme e atmosferës së Tokës shtrihet 480-960 km. Kjo pjesë quhet EKZOSFERË.

Nëse numërojmë shtresat e cituara prej këtij burimi, shohim se atmosfera përbëhet pikërisht nga shtatë shtresa, siç është shpallur edhe në ajetin kuranor.
Troposfera
Stratosfera
Ozonosfera
Mezosfera
Termosfera
Jonosfera
Ekzosfera
Një tjetër mrekulli e ajeteve kuranore që përmendin këtë fakt shtjellohet kur lexojmë pjesën e fundit të ajetit dymbëdhjetë të sures Fusilet: "... secilit qiell i caktoi atë që i nevojitej". Me fjalë të tjera, në këtë ajet deklarohet se Zoti i caktoi çdo qielli funksionin e vet. Me të vërtetë, siç e kemi parë edhe në kapitujt e mëparshëm, secila prej këtyre shtresave ka funksione jetike të dobishme për njerëzimin dhe për të gjitha format e tjera të jetës në Tokë. Çdo shtresë ka një funksion të veçantë, duke filluar nga formimi i shiut, mbrojtja prej rrezeve të dëmshme, reflektimi i valëve radiofonike e televizive, deri te mënjanimi i efekteve katastrofike të meteorëve.
Një prej këtyre funksioneve për shembull, është deklaruar në një burim shkencor si vijon:

Atmosfera e Tokës ka 7 shtresa. Shtresa më e ulët quhet troposferë. Shiu, bora dhe era formohen dhe ndodhin vetëm në troposferë.
Kjo është një prej mrekullive hyjnore, sepse këto argumente, të cilat u zbuluan vetëm në saje të teknologjisë së shekullit XX, janë shpallur në Kuran 1400 vjet më parë.

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_09_01a.jpg






Toka i ka të gjitha kushtet që i nevojiten jetës. Një prej tyre është atmosfera, e cila shërben si një fushë mbrojtëse për gjallesat. Sot është një fakt i njohur që atmosfera është e përbërë prej shtresave të ndryshme të shtrira mbi njëra-tjetrën. Kjo gjë është përshkruar saktësisht në Kuran, ku thuhet se atmosfera përbëhet prej shtatë shtresave. Kjo është sigurisht një prej mrekullive të Kuranit.

[valiii]

FUNKSIONI I MALEVE


Kurani na tërheq vëmendjen ndaj një funksioni gjeologjik mjaft të rëndësishëm të maleve.
"Ne kemi krijuar male të patundura në tokë, me qëllim që ajo të mos lëkundet dhe tronditet bashkë me ta..." (El Enbija 31)
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_10_01a.jpgMalet kanë rrënjë të thella nën sipërfaqen e tokës.(Earth, Press & Siever, fq. 413)
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_10_02a.jpg


Sektori skematik. Malet, si kunja, kanë rrënjë të thella të fiksuara në tokë. (Anatomia e Tokës, Cailleux fq. 220)
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_10_03a.jpg


Një ilustrim tjetër na tregon se malet kanë formën e kunjave, në saje të thellësisë së rrënjëve të tyre. (Shkenca e Tokës, Tarbuck & Lutgens, fq. 158)

[valiii]

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_10_04.jpg
Siç vihet re, në këtë ajet është shpallur se malet luajnë rol në parandalimin e tronditjeve dhe lëkundjeve të Tokës.

Ky fakt nuk ishte i njohur nga askush në kohën kur u shpall Kurani. Në të vërtetë, ai u zbulua jo shumë kohë më parë dhe kjo vetëm si rezultat i zbulimeve të gjeologjisë bashkëkohore.
Sipas këtyre zbulimeve, malet shfaqen si rezultat i lëvizjeve dhe përplasjeve të shtresave masive, të cilat formojnë koren e Tokës. Kur dy shtresa përplasen me njëra-tjetrën, shtresa më e fortë rrëshqet poshtë shtresës tjetër, e cila përkulet në majë, duke formuar lartësitë dhe malet. Shtresa e poshtme fillon e zgjerohet duke u shtrirë thellë në tokë. Kjo nënkupton se pjesa e poshtme e maleve është po aq e madhe sa edhe pjesa e dukshme mbi Tokë.



http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_10_05a.jpg

Në saje të shtrirjes nën tokë dhe mbi tokë, malet i mbërthejnë shtresat e ndryshme të tokës si një kunj. Korja e Tokës përmban shtresa që janë në lëvizje të vazhdueshme. Kjo veti mbërthyese e maleve parandalon tronditjet me shtrirje të gjerë, duke e fiksuar koren e tokës, e cila ka një strukturë tepër të lëvizshme.



Në një tekst shkencor, struktura e maleve është përshkruar si më poshtë:
"Atje ku kontinentet janë më të trasha, si p.sh. vargmalet, korja zhytet thellë në mantel."

Në një ajet kuranor, kjo veti e maleve është vënë në dukje nga një krahasim i maleve me "kunjat":

"A nuk e bëmë Ne tokën të përshtatshme për jetë, ndërsa malet i bëmë si kunja?" (En-Nebe 6-7)

Me fjalë të tjera, duke u shtrirë mbi dhe nën sipërfaqen e Tokës në ato pika ku bashkohen shtresat e ndryshme, malet i mbajnë lidhur këto shtresa me njëra-tjetrën. Në këtë mënyrë, ato fiksojnë koren e Tokës dhe parandalojnë grumbullimin e saj mbi apo ndërmjet shtresave të magmës. Shkurt, ne mund t'i krahasojmë malet me gozhdët, të cilat mbajnë dërrasat të mbërthyera së bashku.
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_10_06a.jpgVetia fiksuese e maleve në literaturën shkencore është përshkruar me termin "isostazi":
Isostazi do të thotë: ekuilibri i përgjithshëm i kores së Tokës i mbajtur nga qarkullimi i materialeve shkëmbore poshtë sipërfaqes, si rezultat i shtypjes gravitacionale.

Ky rol kaq i rëndësishëm i maleve, i cili u zbulua nga gjeologjia moderne dhe nga kërkimet sizmike, është shpallur në Kuran shekuj më parë si një shembull i dijes absolute të krijimit të Zotit.
"Ne kemi krijuar male të patundura në tokë me qëllim që ajo të mos lëkundet dhe tronditet bashkë me ta..." (El Enbija 31)

[valiii]

LËVIZJA E MALEVE


Në një ajet tjetër, na bëhet e ditur se malet nuk janë të palëvizshëm, ashtu siç mund të na duket, por ato janë në lëvizje të vazhdueshme.

"Kur i sheh malet, mendon se ato janë të palëvizshëm, ndërsa ato lëvizin si retë..." (En-Neml 88)

Kjo lëvizje e maleve ndodh si pasojë e lëvizjes së kores së Tokës, mbi të cilën ato janë vendosur. Korja e Tokës 'noton' mbi shtresën e mantelit, e cila është më e dendur. Ishte fillimi i shekullit XX kur, për herë të parë në histori, një shkencëtar gjerman me emrin Alfred Wegener deklaroi se kontinentet kanë qenë të bashkuara në kohën e krijimit të tokës, por më pas u zhvendosën në drejtime të ndryshme dhe u ndanë, duke u larguar shumë larg njëri-tjetrit.
Gjeologët kuptuan se Wegener kishte të drejtë vetëm në vitin 1980, pra pesëdhjetë vjet pas vdekjes së tij. Sipas fjalës së Wegener në një artikull të publikuar në vitin 1915, blloqet masive të tokës u bashkuan së bashku rreth 500 milionë vjet më parë, duke formuar Pangaean, e cila gjendej në Polin e Jugut.
Afërsisht 180 milionë vjet më parë, Pangaea u nda në dy pjesë, të cilat u zhvendosën në drejtime të ndryshme. Një prej këtyre kontinenteve gjigande ishte Gondwana, e cila përfshinte Afrikën, Australinë, Antarktidën dhe Indinë. E dyta ishte Laurasia, e cila përfshinte Evropën, Amerikën e Veriut dhe Azinë përveç Indisë. Njëqind e pesëdhjetë milionë vjet pas kësaj ndarjeje, Gondwana dhe Laurasia u ndanë në pjesë më të vogla.
Këto kontinente, të cilat u shfaqën pas ndarjes së Pangaeas, janë spostuar mbi sipërfaqen e Tokës disa centimetra çdo vit, duke shkaktuar ndryshime në përqindjen e tokës dhe detit.
Kjo lëvizje u zbulua si rezultat i kërkimeve gjeologjike të kryera në fillim të shekullit XX. Lëvizja e kores së Tokës është shpjeguar nga shkencëtarët si më poshtë:
"Korja dhe pjesa e sipërme e mantelit, me një trashësi 100 km, janë të ndara në segmente të quajtura shtresa. Gjenden gjashtë shtresa të mëdha dhe disa shtresa të vogla. Sipas teorisë të quajtur "tektonika e shtresave", këto shtresa lëvizin në Tokë, duke mbajtur me vete "dyshemenë" e kontinenteve dhe oqeaneve. Lëvizja e kontinenteve është llogaritur të jetë 1-5 cm në vit. Gjatë kohës që shtresat vazhdojnë të lëvizin, ato realizojnë një ndryshim të vogël në gjeografinë e Tokës. Për shembull, çdo vit Oqeani Atlantik bëhet pak më i gjerë."
Në Kuran është përmendur "lëvizja e maleve". Sot, shkencëtarët bashkëkohorë për këtë lëvizje përdorin termin "lëvizja kontinentale."
Është e padiskutueshme që kjo është një prej mrekullive të Kuranit, pasi ky argument shkencor u zbulua vetëm kohët e fundit nga shkencëtarët.
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/mrekullite_e_kuranit/images_mrekullite_e_kuranit/part1_11_01a.jpg

[valiii]

Mrekullia tek Hekuri

Hekuri është një nga elementet e theksuar fort në Kur'an. Në Suren el-Hadid, që d.m.th. Hekur, ne informohemi:
…Dhe Ne e kemi zbritur edhe hekurin në të cilin ka forcë të madhe dhe dobi për njerëzit… (Sure el-Hadid: 25)

http://www.harunyahya.com/albanian/liber/rrugen_drejt_shkences/images_rrugen_drejt_shkences/Quran_leads05_21.jpgFjala enzelna e përkthyer si "zbritur" dhe e përdorur për hekurin në këtë varg, mund të mendohet se ka kuptim metaforik për të shpjeguar se hekuri është sjellë për të mirën e njerëzve. Por, nëse marrim në konsideratë kuptimin konkret të fjalës, që është "i zbritur fizikisht nga qielli", si në rastin e shiut apo të rrezeve të Diellit, kuptojmë se ky varg sjell një mrekulli shkencore shumë të rëndësishme. Kjo sepse gjetjet moderne astronomike kanë nxjerrë në pah se hekuri i ndodhur në botën tonë ka ardhur nga yjet gjigandë nga hapsira e jashtme.
Jo vetëm hekuri në tokë por edhe hekuri në të gjithë Sistemin Diellor vjen nga hapsira e jashtme, meqënëse temperatura në diell është e papërshtatshme për formimin e elementit hekur. Dielli ka në sipërfaqe një temperaturë prej 6000 gradë Celsius dhe në kore afërsisht 20 milion gradë. Hekuri mund të prodhohet vetëm në yje shumë më të mëdhenj se Dielli, ku temperatura arrin disa qindra milion gradë. Kur sasia e hekurit tejkalon një masë të caktuar tek një yll, ai nuk mund ta mbajë më dhe përfundimisht shpërthen në atë që quhet "nova" ose "supernova". Këto shpërthime bëjnë që hekuri të shpërndahet në hapsirë.
Një burim shkencor na jep informacionin e mëposhtëm mbi këtë temë:
Ka gjithashtu prova për ngjarje më të vjetra supernovash: Nivelet e përforcuara të hekurit-60 në sedimentet e thellësive të detit janë interpretuar si tregues se një shpërthim supernova ka ndodhur brenda 90 vite-dritë të diellit rreth 5 milion vjet më parë. Hekuri-60 është një izotop radioaktiv i hekurit i formuar në shpërthime supernova, i cili zbërthehet me një periudhë gjysëm-zbërthimi prej 1,5 milion vjetësh. Një prani e madhe e këtij izotopi në një shtresë gjeologjike tregon sintezën e re bërthamore të elementëve afër në hapsirë dhe transportimin e tyre në tokë (ndoshta si pjesë e thërrmijave të pluhurit)
Gjithë kjo tregon se hekuri nuk u formua në Tokë, por u mbart nga supernovat dhe "zbriti" në të njëjtën mënyrë siç përmendet në vargun e mëparshëm . Është e qartë se ky fakt nuk mund të njihej shkencërisht në shekullin e 7-të, kur u shpall Kur'ani. Megjithatë ky fakt është përmendur në Kur'an, fjala e Zotit I Cili rrethon çdogjë me dijen e Tij të pafund.
Astronomia ka zbuluar gjithashtu se edhe elementët e tjerë janë formuar jashtë Tokës. Në shprehjen "Ne dërguam edhe hekurin", fjala "edhe" i referohet mjaft mirë këtij fakti. Megjithatë, fakti që vargu përmend në mënyrë të veçantë hekurin është tej mase ngacmuese në dritën e zbulimeve të bëra në fund të shekullit të 20-të. Në librin e tij Fati i Nayrës, Majkëll Denton thekson rëndësinë e hekurit:
Nga të gjithë metalet askush nuk është më i domosdoshëm për jetën se hekuri. Është grumbullimi i hekurit në qendër të një ylli që shkakton një shpërthim supernova dhe shpërndarjen më pas të atomeve jetikë nëpër kozmos. Ishte rënia e atomeve të hekurit për shkak të gravitetit në qendër të Tokës primitive ajo që gjeneroi nxehtësinë që shkaktoi diferencimin kimik fillestar të tokës, çlirimin e atmosferës së hershme dhe së fundmi formimin e hidrosferës. Është hekuri i shkrirë në qendër të tokës, i cili duke vepruar si një dinamo gjigande, gjeneron fushën magnetike të tokës, e cila nga ana tjetër krijon brezat e rrezatimit Van Alen që mbrojën sipërfaqen e tokës nga rrezatimet kozmike penetruese me energji të lartë dhe ruajnë shtresën e ozonit nga shkatërrimi i rrezeve kozmoke…
Pa atomin e hekurit nuk do të kishte jetë të bazuar mbi karbonin në kozmos; as supernova, as ngrohje të tokës primitive, as atmosferë apo hidrosferë. Nuk do të kishte fushë mbrojtëse magnetike, as breza rrezatimi Van Alen, as shtresë ozoni, as metale për të bërë hemoglobinën (në gjakun e njeriut), as metale për të mbajtur nën kontroll reaktivitetin e oksigjenit dhe as metabolizëm oksidues.
Marrëdhënia intriguese dhe e ngushtë ndërmjet jetës dhe hekurit, ndërmjet ngjyrës së kuqe të gjakut dhe shuarjes së ndonjë ylli të largët, jo vetëm tregon përshtatjen e metaleve me biologjinë por gjithashtu biocentrizmin e kozmosit…
Rëndësia e hekurit mund të shihet qartë nga këto fjalë. Fakti se i kushtohet rëndësi e veçantë hekurit në Kur'an thekson rëndësinë e këtij elementi. Përveç kësaj ka një sekret tjetër në Kur'an që tërheq vëmendjen për rëndësinë e hekurit: Vargu i 25-të i Sures el-Hadid, që i referohet hekurit, përfshin dy kode matematikë interesantë:
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/rrugen_drejt_shkences/images_rrugen_drejt_shkences/Quran_leads05_22.jpg
El-Hadid është surja e 57-të e Kur'anit. Vlera numerike e fjalës "el-hadid" në Arabisht është përsëri 57. Vlera numerike e fjalës "hadid" vetëm është 26. Gjithashtu, siç shikohet në tabelën periodike të mësipërme, 26 është numri atomik i hekurit. El-Hadid është Surja e 57-të në Kur'an. Vlera numerike e fjalës "El-Hadid" në Arabisht kur vlerat e tij numerike mblidhen, është gjithashtu 57.
Vlera numerike e fjalës vetëm "Hadid" është 26 dhe 26 është numri atomik i hekurit.

[valiii]

Erërat Mbarësuese

Në një varg të Kur'anit është përmendur karakteristika "mbarësuese" e erërave dhe formimi i shiut si rezultat i kësaj:
Ne i lëshojmë erërat mbarësuese e nga qielli lëshojmë shi dhe atë ju japim ta pini… (Sure El-Hixhr: 22)
Në këtë varg tregohet se faza e parë në formimin e shiut është era. Deri në fillim të shekullit të 20-të, lidhja e vetme e njohur mes erës dhe shiut ishte se era lëvizte retë. Megjithatë, gjetjet meteorologjike të kohëve të fundit kanë treguar rolin "mbarësues" të erës në formimin e shiut.
Ky funksion mbarësues i erës shpjegohet kështu:
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/rrugen_drejt_shkences/images_rrugen_drejt_shkences/Quran_leads05_23.jpgMbi sipërfaqen e detërave dhe oqeaneve, për shkak të veprimit shkumëzues të ujit, formohen flluska të panumërta ajri. Në momentin që këto flluska plasin, në ajër shpërndahen mijëra thërrmija të vogla me diametër sa një të qindtën e milimetrit. Këto thërrmija të njohura si "aerosole" përzihen me pluhurin e sjellë nga toka me anë të erës dhe çohen në shtresat e sipërme të atmosferës. Thërrmijat e mbartura në lartësitë e mëdha nga era vijnë në kontakt me avujt e ujit. Avulli i ujit kondenson rrotull këtyre thërrmijave dhe kthehet në pika uji. Këto pika uji në fillim mblidhen dhe formojnë retë, pastaj bien në Tokë në formë shiu.
Siç shihet, erërat "mbarsin" avujt e ujit të ndodhur në ajër me thërrmijat që ato marrin nga deti dhe ndihmojnë kështu në formimin e reve të shiut.
Nëse erërat nuk do ta kishin këtë veti, nuk do të formoheshin kurrë pikat e ujit lart në atmosferë dhe nuk do të ekzistonte shiu.
Pika më e rëndësishme këtu është se ky rol kyç i erës në formimin e shiut përmendej shekuj më parë në Kur'an në një kohë kur njerëzit dinin shumë pak rreth fenomeneve natyrore…
Një informacion tjetër rreth efektit mbarësues të erërave është roli që ato luajnë në fertilizimin e bimëve. Shumë bimë mbi Tokë sigurojnë mbijetesën e tyre duke shpërndarë polenin me anë të erës. Era merr polenin nga bimët dhe ndihmon në fertilizimin duke mbartur polenin në bimët e tjera të të njëjtit lloj.
Ky efekt i erës tek bimët ishte i panjohur deri para pak kohësh. Megjithatë, kur u kuptua se bimët ndahen në mashkull dhe femër, u kuptua dhe efekti fertilizues i erës. Kur'ani e tregon këtë fakt në vargun: "...Ne kemi lëshuar shi e kemi bërë të mbijnë në të nga të gjitha llojet më të dobishme, në çift." (Sure Llukman: 10)

[valiii]

Proporcioni i shiut


Një nga informacionet e dhëna në Kur'an rreth shiut është se ai bie në Tokë në sasinë e duhur. Kjo përmendet në suren ez-Zuhruf si më poshtë:
Dhe është Ai që lëshon nga qielli ujë me masë. Ne i japim me të jetë një toke të vdekur. Ja, kështu edhe ju do të ngriheni (nga vdekja) (Sure Ez-Zuhruf: 11)
http://www.harunyahya.com/albanian/liber/rrugen_drejt_shkences/images_rrugen_drejt_shkences/Quran_leads05_24.jpg
Në tokë, uji qarkullon sipas një "mase" të caktuar. Jeta në Tokë varet nga ky cikël i ujit. Kjo sasi e përcaktuar e shiut është zbuluar përsëri nga kërkimet e sotme moderne. Është vlerësuar se në një sekondë avullojnë afërsisht 16 milion ton ujë nga Toka. Kjo sasi shkon në 513 trilion ton në vit. Ky numër është i njëjtë me sasinë e shiut që bie në Tokë në një vit. Kjo do të thotë se uji qarkullon vazhdimisht në një cikël të ekulibruar, në një "masë" të caktuar. Jeta në Tokë varet nga ky cikël i ujit. Sikur njerëzit të përdornin të gjithë teknologjinë e mundshme, nuk do të mundnin të riprodhojnë këtë cikël artificialisht.
Një shmangie sado e vogël e këtij ekuilibri do të sillte shumë shpejt një çrregullim të madh ekologjik që do t'i jepte fund jetës në Tokë. Por kjo nuk ndodh asnjëherë dhe shiu vazhdon të bjerë çdo vit në të njëjtën sasi ashtu siç na u zbulua dhe nga Kur'ani.
Proporcioni i rënies së shiut nuk ka të bëjë thjesht me sasinë e tij, por gjithashtu edhe me shpejtësinë e rënies së pikave të shiut. Shpejtësia e pikave të shiut, pavarësisht nga madhësia e tyre, nuk e kalon një limit të caktuar.
Filip Lenard, një fizikant gjerman fitues i çmimit Nobel, përcaktoi se shpejtësia me të cilën bien pikat e shiut rritet sipas diametrit deri në një madhësi 4,5 mm. Megjithatë, për pika më të mëdha, shpejtësia e rënies nuk rritet më shumë se 8 metër për sekondë. Kjo për shkak të formës së pikave, e cila bën të rritet rezistenca e tyre ndaj ajrit gjë që pengon rritjen e shpejtësisë së tyre.
Siç mund të shihet, në Kur'an tërhiqet vëmendja ndaj një rregullimi delikat të shiut i cili nuk ka mundur të dihet 1400 vjet më parë.

[Dani11]

Ibn al-Haytham, "shkencëtari i parë" i planetit
Isak Njutoni, sipas asaj çka është pranuar botërisht, është fizikani më i famshëm i të gjitha kohërave.
E hënë, 09 Shkurt 2009

Ai është ati i padiskutueshëm i optikës moderne, ose të paktën këtë kemi mësuar në shkollë përmes teksteve të mbushura me eksperimentet e tij me lentet e prizmat, studimet për natyrën e dritës dhe reflektimin e saj, apo shpërbërjen e dritës në shtatë ngjyrat e ylberit. Megjithatë, e vërteta është në këtë rast në ngjyrën gri dhe sipas disa zbulimeve të fundit, sigurisht që Njutoni në fushën e optikës është i famshëm, por dijen ai e ka bazuar në atë të një gjiganti të shkencës që ka jetuar 700 vjet para tij. Bëhet fjalë për një shkencëtar të madh e të denjë të renditet përkrah Njutonit. Ai ka lindur në vitin 965 në Irakun e sotëm dhe mbante emrin al-Hassan Ibn al-Haytham. Pjesa më e madhe e atyre që jetojnë në Perëndim nuk ia kanë dëgjuar as emrin, por për specialistët e fushës së fizikës ai është një emër i rëndësishëm, që së fundi ka marrë një vlerësim të veçantë mes shkencëtarëve dhe mendimtarëve të ëdhenj arabë. Sipas asaj çka na ëson historiografia zyrtare, sigurisht ajo që merret me shkencën, në eriudhën kohore nga fundi i Greqisë së Lashtë deri në Epokën e Rilindjes, nuk pati asnjë lloj zhvillimi të veçantë në shkencë, apo ndonjë përparim të dukshëm të fushave të saj. Por fakti që Evropa Perëndimore po përjetonte Epokën e Errësirës nuk do të thotë se një situatë e tillë ishte edhe gjetkë. Në fakt, periudha mes shekullit të 9-të dhe 13-të përbën për shkencën e vendeve arabe të ashtuquajturën Epoka e Artë. Përparime të mëdha e të dukshme u bënë në shkencën e matematikës, astronomisë, mjekësisë, fizikës, kimisë e filozofisë. Mes emrave të shquar të asaj periudhe është edhe ai i Ibn al-Haytham. Ai konsiderohet si ati i metodave moderne shkencore.

Ato kanë të bëjnë me mënyrat e reja të vrojtimit të fenomeneve, marrjes së dijes, apo edhe ballafaqimit e krahasimit të së vjetrës me të renë bazuar në mbledhjen e informacioneve më të fundit përmes vëzhgimit dhe matjes që pasohen nga formulime e testime të hipotezave që dalin si pasojë.

Pikërisht këto janë edhe mënyrat që ne përdorim sot, ndërsa merremi me shkencë. Ajo çka kemi mësuar deri më tani është fakti se metoda të tilla shkencore që përdoren edhe në ditët tona u konceptuan dhe e vendosën në shekullin e 17-të nga Rene Dekart dhe Fransis Bekon. Për disa shkencëtarë e studiues të tjerë nuk ka pikë dyshimi se ato, për së pari, u krijuan dhe u formëzuan nga vetë Ibn al-Haytham.

Në fakt, duke u nisur nga premisat e tij, shpesh konsiderohet si "shkencëtari i parë në botë". Ai ishte i pari që na ka dhënë një përshkrim të qartë të mënyrës së të parit. Provoi, eksperimentalisht, për shembull, se e ashtuquajtura teori e emetimit (sipas së cilës drita del nga sytë tanë dhe ndriçon objektet që ne shohim) që mendohej si e saktë nga mendimtarë të shquar si Platoni, Euklidi dhe Ptolemeu, ishte një teori e gabuar dhe se ajo e sakta do të ishte që ne shohim për shkak të dritës që hyn nga jashtë në sytë tanë.

Kjo është një teori që ka vlerë edhe sot. Ai bëri edhe diçka që shkencëtarët para tij ishin përpjekur ta arrinin, por pa rezultat dhe kjo ishte përdorimi i matematikës për të përshkruar dhe provuar procesin e sipërpërmendur. Kështu, ai mund të konsiderohet me plotë gojën si shkencëtari i parë i fizikës teorike.

Ai është, ndoshta, më i njohuri për zbulimin e ligjeve të përthyerjes së dritës. Ibn al-Haytham kreu edhe eksperimentet e para për shpërbërjen e dritës në ngjyra të ndryshme dhe u mor me studimin e hijeve, ylberit e eklipseve, si dhe vëzhgoi mënyrën e përthyerjes së rrezeve të diellit në atmosferën tonë. Ai bëri edhe një vlerësim shumë të saktë për dendësinë e atmosferës dhe lartësinë e saj. Sipas tij, ajo ishte 100 kilometra. Sikurse edhe pjesa më e madhe e shkencëtarëve, edhe Ibn al-Haytham kishte nevojë që të përqendrohej, për shumë kohë në dispozicion dhe izolim, pasi ndryshe nuk mund të punonte me traktatet dhe eksperimentet, përfshi edhe punën e tij të madhe për optikën.

Gjatë jetës së tij ai u burgos në Egjipt, pasi dështoi në përpjekjen e zgjidhjes së një problemi për përballimin e shpërthimit të ujërave të lumit Nil në sezonin e prurjeve të mëdha. Kjo detyrë i ishte vënë nga kalifi i Kajros, i cili në përfundim e burgosi për mosmarrjen e rezultateve të duhura. Kur ishte ende në Basra, Ibn al-Haytham u shpreh se e dinte zgjidhjen e problemit të përmbytjes së Nilit, por me të mbërritur në Kajro ai e kuptoi menjëherë që skema që kishte konceptuar, pa e parë vetë situatën, ishte jo e përshtatshme nga ana praktike. Por në vend që të probpranonte gabimin për pakorrektësinë e llogaritjeve para kalifit të egër e gjakatar, ai vendosi që të shtirej si i çmendur për të shmangur dënimin, gjë që nuk funksionoi dhe atë e dënuan me arrest shtëpie, çka në vetvete përbënte edhe rastin e artë për të qenë i qetë dhe i vetëm mes librave e eksperimenteve të tij. Lirimi i tij u bë vetëm pas vdekjes së kalifit. Pas kësaj u kthye në Irak, ku hartoi edhe 100 punime të tjera në lidhje me tema të ndryshme të matematikës e fizikës. Punët e këtij shkencëtari janë të shumta dhe së fundi janë zbuluar edhe dorëshkrime të vyera të tij, që duhen studiuar e përpunuar, por që padyshim e bëjnë një nga shkencëtarët e parë dhe më të famshëm të shkencës së fizikës së të gjitha kohërave.

Ndër to është edhe një material të cilin duket se shkencëtari ka zbuluar të ashtuquajturën mekanika qiellore, që merret me shpjegimin e orbitave të planetëve.

Pikërisht përmes kësaj metode dolën në dritë edhe zbulimet e shkencëtarëve të famshëm evropianë, duke filluar që nga Galileo Galilei, Koperniku, Kepleri, apo Njutoni. Me pak fjalë, fizika aktuale perëndimore i ka një borxh jashtëzakonisht të madh arabit qëjetoi 1000 vjet më parë./gazetashqip/