Si u larguat nga Kosova

[DEA]

Per shume bashkeatdhetare qe gjinden jasht vendit, kishte me qene deshira ime te dije se si u larguan nga Kosova dhe cila ishte arsyeja vendimtare per te ndermarre nje hap te tille?

[Urata]

Arsyeja, per nje jete me te mire!E menyren se si dhe kur u largova, hiq nuk ma ka qejfi me i kujtue "ngacmue mendjen"!

[Panopticon]

Qy qy Dea,

Bash ja paske qellu me kete teme. Une nuk jam gurbetqar po punoj ne disa vende te Kosoves neper terren edhe jam mundu edhe une me e gjete kete pergjigje. Besoj se shumica e te rinjve qe jane largu e qe jane ne largim e siper (pas kerkimit te partnereve me viza) largohen nga mospasja e nje mireqenie ekonomike.

Eshte per te ardhur keq se disa te rinje me te edukuar (arsimuar) kur nisen ne gurbet thone "do te kthehem ne momentin kur ti bej disa para", e kur te shkojne ne gurbet sikur u venitet kjo deshire duke fillu me i pelqy krejt sendet qe perendimi ua afron atyre. Ketu e kam fjalen per modus vivend-in (stilin e jetes), organizimin social, etj, gjera te cilat pas nje kohe ata i shohin si te pamundshme ne Kosove (ne atdhe).

Uroj qe se paku "truri yne" qe gjendet ne perendim te kthehen ne KS, sepse sidomos keto vite kur mendohet te zhvillohet e njejta, i duhen shume Kosoves ata.

Juaji,

Panopticon.

[Kupid]

Para se me lind une, vëlla im ishte i sëmurë ne vitit 1962/1963 (nuk jam sigurt) edhe nje doktor serb ka jep nje injektim. Trupin i tij ka nis me dehidrato. Mbas s'di sa javë, Tomori, as nje vjecar ka dek ne duart babes vet. Baba ka deshte me ik pse o ken ne burg per 6 muj per arsyr politik, edhe regime e Tito's kan ndal fakultetin per Baba im, edhe ska mujt me shpëto djalin. Baba ka vendos me shku te xhaxhan ne Amerik. S'ka pas hiq qfare ardhmëri mir ne Jugoslavi. As nje vjet ai ka nis per me ik.
Nënë ime nuk ka desht me najt ne Jugoslavi vetum, edhe ka thon Babes nuk guxon me ik pa neve. Baba ka ik ne Itali edhe ma von, Nënë ka kalu neper mal (shtatzanë edhe tu majt mue ne duar) deri Itali me taku me Baben. Ne vitin 1965 kena ardhur ne Amerik.

arsyre: ka dek nje engjulli.
menyre: tjeter engjulla me ka bajtur.

[halla e madhe]

Nga fundi i viteve 70ta u largova nga Kosova pasi qe dashurija ime u kurorizua me martese.Mendoja qe pas disa vjete do kethehemi per ti shkolluar femijte ne Kosove,mbeti enderr e zbehur.Vitet kaluan e bashke me te rritet malli edhe me shume per Kosoven tone te dashur. :(

[lazdrani]

Largimi im nga Kosova ime ndodhi ne vitin 1992 duke kaluar ilegalisht kufirin Maqedon-Shqiperi.Ne Shqiperi isha plote nje vite te bukure,pastaj Stacioni im i fundit ishte Gjermania.
Ishte ftesa e Ushrise Serbe ajo qe une refuzova,ndalova studimet e shkolles se larte dhe morra mergimin.



Mitrovice 05

Lazdrani :wink:

[turisti]

Lufta.

[uliksi31]

Demonstratat e 81-shit :(

[Gentiani]

Para se me lind une, vëlla im ishte i sëmurë ne vitit 1962/1963 (nuk jam sigurt) edhe nje doktor serb ka jep nje injektim. Trupin i tij ka nis me dehidrato. Mbas s'di sa javë, Tomori, as nje vjecar ka dek ne duart babes vet. Baba ka deshte me ik pse o ken ne burg per 6 muj per arsyr politik, edhe regime e Tito's kan ndal fakultetin per Baba im, edhe ska mujt me shpëto djalin. Baba ka vendos me shku te xhaxhan ne Amerik. S'ka pas hiq qfare ardhmëri mir ne Jugoslavi. As nje vjet ai ka nis per me ik.
Nënë ime nuk ka desht me najt ne Jugoslavi vetum, edhe ka thon Babes nuk guxon me ik pa neve. Baba ka ik ne Itali edhe ma von, Nënë ka kalu neper mal (shtatzanë edhe tu majt mue ne duar) deri Itali me taku me Baben. Ne vitin 1965 kena ardhur ne Amerik.

arsyre: ka dek nje engjulli.
menyre: tjeter engjulla me ka bajtur.


Më la përshtypje shkrimi i Kupid, i cili ishte shumë interesant rrëfimi i largimit të familjes së tyre. Në anën tjetër po ashtu është për të ardhur mirë fakti që ata më 1965 janë shpërngulur në Amerikë dhe ka arritur të ruajnë dhe kultivojnë gjuhën shqipe, kur krahasohet periudha kohore e largimit të tyre nga tokat shqiptare. Rrespekt!

[Naki]

Largimi im nga Atdheu ishte i pa planifikuar,kurr nuk e kame Enderruar nje dite te tille.
Arsyja ishte Ikja nga perndjekjet Politike te asaj kohe,aktivitetet e mija Humanitare ne sektorin e shendetsis ishin per okupatorin serb te Paligjesheme dhe te denuara me Burgim.
Atehere leshova atdheun me lote ne sy,e sot ne dhomen time ne shtratin kur enderrat e rinise i ujitja me plote entuzjazenm shkruaje kujtimet e para 13 viteve.

Pershendetje per autoren e Temes.


Naki

[vendasi]

Se pari pershendes autoren,
Dita kur u detyrova te largohem nga atedheu i dashur ka qene kur e kam marre rrugen per mu ba ushtare i JNA-se se atehershme.Kurr si harroje pergdheljet e fundit te nanes dhe lotet e saje si gurra.Me daten 18 shtatore 1991.Prej asaj dite jam jashte atedheut te dashur per te cilin nuk ka nate qe nuk endrroje dhe shpirti im to te endrroje gjithemone per te deri sa te jem gjalle...
Teme e prekshme.
Ju pershendes perzemrsisht te gjithve.
Vendasi

[Murgesha]

Ishte fillimi i Marsit 99.

Isha e mërzitur dhe e shqetësuar për lajmet që ndëgjonim çdo ditë, luftë, vrasje, masakra të përditshme.
Kisha muaj pa e parë familjen time dhe ju luta shokut tim që të shkojmë për disa orë atje.
Më plotësoi dëshirën, edhe pse gjithkund kishte polici, dhe kthimi në shtëpi nuk ishte i sigurtë.
Na priu fati dhe arrita në familjen time pa na ndodhë asgjë fare.
Isha vetëm me burrin dhe kaluam tri katër orë të kënaqur me familjen time. Dikur mbasdite mora leje që të kthehemi në shtëpi, më lutën shumë që të rrija atë mbrëmje, por kisha mendjen tek fëmijët e mi dhe nuk mund të kaloja një natë të tërë me shqetësime për ta.
Dolën të gjithë të na përcillnin dhe në ndarje më tha vëllau, motër tha edhe pse s`është kohë vizitash të lutem dil më shpesh se luftë e nuk i dihet si do të rrjedhin ngjarjet.

I thashë si me të qeshur (a thua ma ndinte zemra?? :cry: :cry: ) Vëlla shifemi pas 6-7 vitesh. Në përqafimin e fundit me ta ndjeja zemrën gropë, dhe kisha frigë si do të arrinim në shtëpi, ku për një kohë gjysmë ore që duhej të bënim ma autobus na prisnin katër kontrolla policore.
Kah po i binim mes përmes Gjilanit me autobus vështroja rrugët dhe objektet dhe seç ndjeja një mall për ato rrugë ku u rrita.
Atë që ma ndjente zemra u bë realitet. Po bëhen gadi 7 vite që nuk pashë familjen dhe Gjilanin tim.
Për fat të mirë arritëm në shtëpi pa na ndodhë asgjë, për të pritur atë datë mallkuar 23 Marsin kur u detyruam të lëm shtëpinë tonë, kur me fëmijët burrin dhe të tjerët nga familja e me lotët lumë që na rridhnin morëm rrugën e pa kthim.
Lam shtëpinë, lam të gjitha dhe ndër të gjitha plakun e shtëpisë të vrarë nga qetnikët (ai ishte aq i plakur sa që nuk ishte rrezik për askënd).
Ikëm të shpëtojmë kokën tonë, me vete kishim lotët që sna u ndanë më, mërzinë për plakun e shtëpisë, dhe një të masakruar të gjallë gjendja e të cilit kërkonte trajtim të shpejtë mjekësor dhe që në vendlindjen tonë nuk mund të i jepej.
Morëm rrugën e mallkuar, sa për ta shëruar atë e të kthehemi.

Por.... Kosova Lindore nuk është më strehë e sigurtë për familjen time.
A do të kthehemi më atje.....??
Nuk di ndoshta do ta mbijetojmë dhembjen ndonjëherë për të shkuar e parë muret e mveshura me gjak pafajësie.....???????

[Naki]

Ishte fillimi i Marsit 99.

Isha e mërzitur dhe e shqetësuar për lajmet që ndëgjonim çdo ditë, luftë, vrasje, masakra të përditshme.
Kisha muaj pa e parë familjen time dhe ju luta shokut tim që të shkojmë për disa orë atje.
Më plotësoi dëshirën, edhe pse gjithkund kishte polici, dhe kthimi në shtëpi nuk ishte i sigurtë.
Na priu fati dhe arrita në familjen time pa na ndodhë asgjë fare.
Isha vetëm me burrin dhe kaluam tri katër orë të kënaqur me familjen time. Dikur mbasdite mora leje që të kthehemi në shtëpi, më lutën shumë që të rrija atë mbrëmje, por kisha mendjen tek fëmijët e mi dhe nuk mund të kaloja një natë të tërë me shqetësime për ta.
Dolën të gjithë të na përcillnin dhe në ndarje më tha vëllau, motër tha edhe pse s`është kohë vizitash të lutem dil më shpesh se luftë e nuk i dihet si do të rrjedhin ngjarjet.

I thashë si me të qeshur (a thua ma ndinte zemra?? :cry: :cry: ) Vëlla shifemi pas 6-7 vitesh. Në përqafimin e fundit me ta ndjeja zemrën gropë, dhe kisha frigë si do të arrinim në shtëpi, ku për një kohë gjysmë ore që duhej të bënim ma autobus na prisnin katër kontrolla policore.
Kah po i binim mes përmes Gjilanit me autobus vështroja rrugët dhe objektet dhe seç ndjeja një mall për ato rrugë ku u rrita.
Atë që ma ndjente zemra u bë realitet. Po bëhen gadi 7 vite që nuk pashë familjen dhe Gjilanin tim.
Për fat të mirë arritëm në shtëpi pa na ndodhë asgjë, për të pritur atë datë mallkuar 23 Marsin kur u detyruam të lëm shtëpinë tonë, kur me fëmijët burrin dhe të tjerët nga familja e me lotët lumë që na rridhnin morëm rrugën e pa kthim.
Lam shtëpinë, lam të gjitha dhe ndër të gjitha plakun e shtëpisë të vrarë nga qetnikët (ai ishte aq i plakur sa që nuk ishte rrezik për askënd).
Ikëm të shpëtojmë kokën tonë, me vete kishim lotët që sna u ndanë më, mërzinë për plakun e shtëpisë, dhe një të masakruar të gjallë gjendja e të cilit kërkonte trajtim të shpejtë mjekësor dhe që në vendlindjen tonë nuk mund të i jepej.
Morëm rrugën e mallkuar, sa për ta shëruar atë e të kthehemi.

Por.... Kosova Lindore nuk është më strehë e sigurtë për familjen time.
A do të kthehemi më atje.....??
Nuk di ndoshta do ta mbijetojmë dhembjen ndonjëherë për të shkuar e parë muret e mveshura me gjak pafajësie.....???????

Përshkrimë me plotë emocione ,dhimbje vertetë më pikojnë sytë lotë gjatë leximit,në rreshtatë e juajë shohë Veten tragjedinë e shumë bashkëatdhetarëve tanë.
Dhashtë Zoti që sa më shpejtë të kthehet lirija dhe të keni mundësi të shkoni në Vendlindjen e juajë.


Naki

[Giovanni]

Ishte fillimi i Marsit 99.

Isha e mërzitur dhe e shqetësuar për lajmet që ndëgjonim çdo ditë, luftë, vrasje, masakra të përditshme.
Kisha muaj pa e parë familjen time dhe ju luta shokut tim që të shkojmë për disa orë atje.
Më plotësoi dëshirën, edhe pse gjithkund kishte polici, dhe kthimi në shtëpi nuk ishte i sigurtë.
Na priu fati dhe arrita në familjen time pa na ndodhë asgjë fare.
Isha vetëm me burrin dhe kaluam tri katër orë të kënaqur me familjen time. Dikur mbasdite mora leje që të kthehemi në shtëpi, më lutën shumë që të rrija atë mbrëmje, por kisha mendjen tek fëmijët e mi dhe nuk mund të kaloja një natë të tërë me shqetësime për ta.
Dolën të gjithë të na përcillnin dhe në ndarje më tha vëllau, motër tha edhe pse s`është kohë vizitash të lutem dil më shpesh se luftë e nuk i dihet si do të rrjedhin ngjarjet.

I thashë si me të qeshur (a thua ma ndinte zemra?? :cry: :cry: ) Vëlla shifemi pas 6-7 vitesh. Në përqafimin e fundit me ta ndjeja zemrën gropë, dhe kisha frigë si do të arrinim në shtëpi, ku për një kohë gjysmë ore që duhej të bënim ma autobus na prisnin katër kontrolla policore.
Kah po i binim mes përmes Gjilanit me autobus vështroja rrugët dhe objektet dhe seç ndjeja një mall për ato rrugë ku u rrita.
Atë që ma ndjente zemra u bë realitet. Po bëhen gadi 7 vite që nuk pashë familjen dhe Gjilanin tim.
Për fat të mirë arritëm në shtëpi pa na ndodhë asgjë, për të pritur atë datë mallkuar 23 Marsin kur u detyruam të lëm shtëpinë tonë, kur me fëmijët burrin dhe të tjerët nga familja e me lotët lumë që na rridhnin morëm rrugën e pa kthim.
Lam shtëpinë, lam të gjitha dhe ndër të gjitha plakun e shtëpisë të vrarë nga qetnikët (ai ishte aq i plakur sa që nuk ishte rrezik për askënd).
Ikëm të shpëtojmë kokën tonë, me vete kishim lotët që sna u ndanë më, mërzinë për plakun e shtëpisë, dhe një të masakruar të gjallë gjendja e të cilit kërkonte trajtim të shpejtë mjekësor dhe që në vendlindjen tonë nuk mund të i jepej.
Morëm rrugën e mallkuar, sa për ta shëruar atë e të kthehemi.

Por.... Kosova Lindore nuk është më strehë e sigurtë për familjen time.
A do të kthehemi më atje.....??
Nuk di ndoshta do ta mbijetojmë dhembjen ndonjëherë për të shkuar e parë muret e mveshura me gjak pafajësie.....???????


E nderuara moter Murgesha....... mesazhi yte vertete me ka tronditur shume ka shume kohe qe lote nuk kam nxjerr nga syri por gjate leximit te mesazhit tende nuk munda te permbahesha dote.
Me shume deshire do tu zbuloja edhe daljen time nga Kosova por pas mesazhit te Murgeshes nuk permbahem dote..........

[spirl_girls]

E nderuara Murgesha me ke prekur shume me tregimiin tend..sepse po thuajse edhe vet kan ngjarje te tille nga largimi im...po sikur une te tregoja ngjarjen time em siguri se do te jete edeh me dhimshmee gje qe s`kam deshire te kujtoj perjeteee...po do shpresojm qe nje dite ddo mundemi te kthehemii....po a thua a do te jete e njejt JETA sikur dikur............jo per muaaa :cry:

Shpresa eshte ajo qe ne jetojm....sepse jeta e tille ishtee...duke mos mundur te kthejm mbrapaa..

Te pershendes e nderuar e dasht zoti qe nje dite do na realizohen deshirat spirl_girls!

[Guri i madh]

edhe une jam largu nga vendlindja si shumica e shqiptarve ne veren e vitit 1993 rand e kam perjetue por mas randi per mu ka qen kur kam
ardh nga peja ne prishtin e aty i kam pa edhe 7 autobusa te ngarkuar me
shqiptar te cilet e kishin marr boten ne sy per arsye te ndryshme

[Kupid]

me vjen keq me te tregu ju kush keni qajt tu largu pre kosoves heren e pare, kam pas najt ne kosova nje her 4 muj, nje her 7 muj edhe pse kam jetu ne amerik gati gjith jeta, shtir eshte me largu pre kosoves pa lot ne sy. nuk behet kollaj.

[Urata]

Nga fundi i viteve 70ta u largova nga Kosova pasi qe dashurija ime u kurorizua me martese.Mendoja qe pas disa vjete do kethehemi per ti shkolluar femijte ne Kosove,mbeti enderr e zbehur.Vitet kaluan e bashke me te rritet malli edhe me shume per Kosoven tone te dashur. :(

Hallush dhe Murgeshe mi veshet ftyres lotet...


E përqafova fortë, perqafim qe puthte largesin/ moskthimin, e dinte mire shume...
dhe atë faculete te cilen sot ia mbaj fshinte lotet dhe deneste me te madhe...
Aq sa edhe malli im i sotem per te...

Perqafimin e percillnin fjalet: do te kthehem shpejte vetem sa ti bëj ca para për t'paguar semestrat dhe vitin shkollor...!

Nuk e di a...

[vendasi]

Tregimi i juaj e nderuar Murgesha me beri shum te merzitshem ne ket moment..
Posaqerisht kur i permende rruget e Gjilanit qytetit tim me te dashur pergjithmone..Ku e kam kaluar pjesen me me te gezueshme te jetes time.
Nje dite do te kthehem ne vendin te cilit i takoj,qe te qeshe ,qe te jam i gezueshem ,qe te ta ndije ne shpirte ate knaqesi te cilen mund ta perjetoj vetem ne vendin tim.......
Te pershendes perzemersisht dhe te uroj fat ne te gjitha sferat e jetes.
Vendasi.....

[arber mafai]

:oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops:

[Kaltrushi]

Pershendetje Dea dhe pergezime per teme

Si u largova nga Kosova???

Diku para 7 viteve ne kohen e luftes…. (babai i im ishte dalur me moti ketu ne gjermani: per arsyjen se ishte i denuar politik…) dhe ne fillim qe ende nuk dihej qfar po ndodh me kosoven tane… na vizitonin kogja shpesh Policet serb…. (pasi une edhe dy agjet tjere i kisha ne diaspor qe moti….), ata kerkonin vllaun time te madhin.. per arsy qe te qonin ne ushtri….FATI qe ai shpetoj te ik me pare…. Ne ato dite e mshefem vllaun tane dhe ja armiqet na u afronin, aty filloj beteja….. gjyshi dhe gjyshja ne luft humben…. Sepse nuk donin ta leshonin shtepin deri ne momentin e fundit..… kurse vllau i madh ather me 17 gati 18 vjeq iku me disa luftetare te UQK es per te luftuar per kosv, keshtu se u nda familja thuajse ne copa…. Ne ikem me te gjithe tjeret kujshi me traktora ….. une dhe vllau me i vogel per pakez shpetuam nga disa pluma.. .., mami im nuk dinte as veht mire ka tja mbajm dhe si te beheshim bashk me vllaun dhe prinderit e babit…., ikem nje katund aty afer….aty ndejtem disa dite….. nga aty shkuam te halla ime e cila jetonte ne nje vend ku ende nuk na besonin ather se vertet ne nje pjese te kosov ka filluar nje luft e vertet…. Aty ndejtem 2 muaj duke pritur te behej me mire…..por gjithnje me frig qe do merrnim ndonje lajm te Keq…., nga nje komandat i njohur te UQKs (ather)… te cilit jemi shume te falemenderuarr gjetem edhe vllaun….te cilit ai ja mbushi mendjen te vinte me ne te ikim nga kosova… ai i thonte se nuk esht ka le asgje pas, por esht i ri dhe qe ka be pune te mire….., ne morrem rrugen e gjate me shume ndodhija por te cilat tejkaluam me shume shume fat…. Mbasi arritem ne Gjermani gjetem edhe kontaktin me Gjyshin dhe gjyshen te cilet kishin mberri ather per fat te mire ne Shqiperi……


Ahhh kure flas per at kohe….. edhe vet smund ta besoj (por asnje pike te vogel se kam harruar) ndonjeher mendoj edhe nje liber te shkruaj aq shume qe kem pare, perjetuar edhe me ne fund prinderit e mije me shume thojn humben qe erdhen ketu sesa fituan…., por ata edhe pak dhe dojn ta realizojn endrret per tu kthyar ne Kosov…(siq kam cekur shume here, presin qe ne femijet vertet te jemi ne kemb tana dhe pastaj te mesyejn kosoven….)

Une me zemer jam ne kosov…sepse atje kam perjetuar disa gjera….por QE TE KETHENA ATJE as qe guxoj te mendoj ………


Jeta ne diaspor te trego edhe me shume se qfar vleft ka vendlindja…….

Me nderime

kaltrushi

[gertaa]

une jom shku te baba qi ka pas shku ambasador e kur jam shku m kan prijt me lula si at chichken e forumit e jo pi fukarallakut as pi tutes jena pas zatat n tu la sahana bashk ajo tash ke blejt ker e une jo se e kom qu n kosov

[SANTANA-29]

Të mundohemi sa më shumë ti shprehim ndjenat, ndaj vendlindjes së largët, e di që na ka kapluar të gjithëve mallëngjmi ndaj Atdheut ( sa bukr tingllon kur e thuajm Atëdhe....)
Të shkruaj dhe për asimilin e rinisë shqipëtare këtu...

Kënaqem kur iu lexoj mendimet e disave se sa bukur shprehen.


Por dikush po e tepron se nuk e kupton as vet se qka ka shrue,kjo me befason,,
un aty un ketu un atje,,,,zu kocen,,,,,,,,,,,,,,,,:mad:

[SANTANA-29]

Tani e urrej veten pse u largova dhe lash ate vetem,them pse per her te fundit her nuk e perqafova,te paktem ti them lamtumir se nuk do te shihemi me.Thuhet se largsia e ben me te larget dashurin,jo nuk pajtohem,largsia,dashurin e vertet e ben me te fort,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
dhe kshtu perfundon nje dashuri e zjarrt,,,
Tani mua nuk me duket asqe interisante,e di qe jeta vashdon ma tutje,po se si do vashdon


Kisha porositur te gjith,qe le te qendrojn sa ma afer dashuris se tyre mos ta lakmojn mergimin,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

[uck_aksh]

Si u larguat nga Kosova (http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?p=1089311#post1089311)?

Nga Kosova u largova nga ajroporti i prishtines per ne slloveni e nga sllovenija ilegal ne itali nga italia ilegal ne zvicerr e jam larguar iq ma larg se ne muajin maj te 2006

[egi]

jam lind e larguar nga kosova, por me mendime gjithmon pran kam qen, sepse prindit e mi jan munduar shum per me na eduku "pran kosove"
dhe per kete ju falimenderoj shum

[lyra2]

Uuuuhhhhuu sa shkrime prekese lexova!
Mergimi ,plage qe ende nuk po sherohet......oooofffff...

[Preshevar]

Me aeroplan,... s'më kujtohet agjencia po ndoshta s'prish punë ?

Un e lash gjyshin dhe gjyshën per t'ju bashkangjitur prinderve...:(

Nuk po i hy detajëv tani se qysh tek se, bohet shum e se lexon askush :biggrin:

[gazi-de]

Si u largova nga Atdheu,Kosova,pej si shume shqipeta edhe une me mora ket rruge te mallkuar,dhe do ta mallkoj gjithe here.(me falni po nuk dua apo nuk po mundem shkaku tek si she pse,sepse pak e shume e dime te gjithe)
Nje po e di qe u ben ngat 11 vite ne mergim,dhe nje e di qe nuk di a do te ma bej hallall apo fale nena ime per lotet qe i derdhi per mua dhe qe eshte duke i derdhe ende.
Edhe nje e di qe ne ate vend ku linda e u rrita ku e kalova femirin ka vdek per mua,jo jo une kome vdek per ate vend qe shum e deshta dhe e dua,dhe do ta dua.
"Tradita me vjeter e Shqipetarit eshte mergimi"qofte i mallkuar per mua................

[LuLjaa]

Une hala n'kosove jam dmth ne vendlindje, bash kisha pas qef me dal ni here jasht ks..
e me dit se a eshte bash qeshtu qysh po thuni ju a jo hahahaha
O e di tybe e di po hajgare pak se n'gurbet nuk eshte edhe aq leht po s'keni çka me ba
prap masi muni me shku 1 here a po 2 here ne vit, tek familjet qe i keni n'kosove, apo n'maqedoni mire eshte puna ma mire ka ni here ashtu se sa sikur dikush, dikush ka me vjet qe su kan ne vendlindje..

[egi]

Une hala n'kosove jam dmth ne vendlindje, bash kisha pas qef me dal ni here jasht ks..
e me dit se a eshte bash qeshtu qysh po thuni ju a jo hahahaha
O e di tybe e di po hajgare pak se n'gurbet nuk eshte edhe aq leht po s'keni çka me ba
prap masi muni me shku 1 here a po 2 here ne vit, tek familjet qe i keni n'kosove, apo n'maqedoni mire eshte puna ma mire ka ni here ashtu se sa sikur dikush, dikush ka me vjet qe su kan ne vendlindje..

hajde po ta qoj vizen =) pak me leht eshte nese e ki dikend te njofshem jasht..
por shum keq me qen i dam ne gjys
une per veti me than..shum keq ndihna kur kthehna per slloveni..apet si apet me merr malli per te dy vendet, se jasht kom lind dhe jam rrit, por kosova eshte kosove dhe e ka vendin e vet ne zemren time...

[Arkza]

Jam Prek shume nga kjo Tem qe e Lexova Postimet e Juaj dhe aq qe u permbajta mu mushen syt me Lot e di se qka eshte te Jetojsh Large dhe ja u Besoj se vet isha ne Ger.. 3 here si Mysafire dhe me pa Durim Pritsha te Kthem Ne Vendin tim te Bekuar ...........:confused:

[selvija]

OO me lot ne sy i them mallu qofte ky gurbet i mallkum qe na ndajti per gjithmon, gezimet e hidhrimet perballohemi me te luftojm deri ne pik te fundit...MUA!!! me martohet neser VELLAU bajne dasmen e tij ka gezim ne ate shtepi time te dashur,,e UNE ku do jem,,ne kete vend te mallkuar deri kur keshtu...fajet i kan te tjerte qe na larguan na treten pergjithmon e ne sot ata do ti mbajm e korrupcionet e tyre te pa fundta villat e tyre qe kishin ngrit deri ne rrokaqjell
e ne fukarat te perballohem te mbajme ata qe jan pa pune...mallu qofshin keta IDIOTA qe ne beren kete....:frown: :confused:

[aroza]

Si u larguat nga Kosova (Vendlindja) ?

Paj edhe une si shumica më lartë, kam patur përafërsisht edhe arsyet edhe emocionet të ngjashme.
Po ç'far desha të shtoj është se për dallim ... është se une jo se e kam respektuar pushtetin por thjesht jam frik'sur.
Pra une kam ikur prej frike + ato tjerat.

[LOJETARI]

U largova nga Kosova tuj e knue Shotën , jo pej gëzimi po pej tute ,se mos po më zanë në kufi .Dhamt m`u dridhshin ,çka edhe e bajshin melodinë ma të mirë .E kisha pasaportën të bëme falls .Nuk ish edhe keq e bëme ,por hajt e besoj ti shkaut që nuk e heton .Ja fillova qe besa edhe me e besue Zotin .Iu luta nja dy herë shqip ,m`u dukt se menjëherë më kuptoj , veq kur m`u çelen rrugtë as nuk më vetke kush, kush je e ,as ku po shkon .Bënu të sigurt se edhe me më pas vet nuk kisha ditë me u përgjegjë .Pas nja 24 orëve mërrimë në stacionin e trenave në Frankfurt ,aq sa ishim të lodhun ishim edhe kurreshtar se qysh do të na presin gjermanët .Kisha ndëgjue se janë shumë mikëpritsa por jo edhe aq sa na shqiptarët .Nuk e di a mosha jonë aq e re ,apo ishin të zënë me punë të veta veq njeri i gjallë nuk na foli .Në mujin e ardhshëm po bahen 16 vjet, kurgjë nuk është më qysh ka qenë .As unë ,as gjermanët, e as Kosova . Janë përzie stacionet ........ska dreq që i bjen në fije .Edhe shota është reformue .

[Kavaleri]

Hmm shum ngjarje shqetsuese ketu, me vije shum keq.

Pershendetje te gjith mergimtaret, posaqerisht ish azilatet e viteve 1996-97 basel/luzern.
Ishte koh e mire ne Kosoven e shtrejt at dit kur dola nga dera perqafova prindit shum, dhe mura rrugen e gurbetit per ne slloveni.
Punova 2 vite aty, edhe ne cdo pauze kam lexu fajlorin gjermonisht - shqip, synimin e kisha per me larg ne gjermoni.
Kalimi i kufirit
Koper / Slloveni -> Itali ora diku afersisht 9.00 mengjes viti 1996.
Ne koper u ula me pi nje kafe, aty hasa me nje me nje mergimtar ishte nga Ferizaji, pim me at nag nje kafe edhe ai me tregoj se ka po e kalojn kufirin tjeret.
U pershendeta me at Ferizajasin, edhe ju afrova afer nje gardhi te nje bashqes dhe aty me dy duart ne gjepa ngadal kam kalu bashqen dhe jam hy ne itali shum thjesht, nje klysh lehte kapak por skisha qka me i be dola nga dal edhe hyra prap me nje kafe.
Pas pak dola nga aty dhe kerkova se ka i bjen Stacioni i Trenit, nxurra bileten per milano, aty ne stacion po get mu drejtu nje polic nga un un e kisha afer toaletin edhe qe skam dal nga aty deri ka ardh nje tren, edhe se kam kqyr se ka e ku po shkon veq mos tme nxajn policet.
Ne zbritjen e par kam dal nag i tren edhe ka ora 11-12 kam morr rrugen per mliano.
Mbremje diku 20:00 apo me shum sme kujtohet mir kam mbrri ne milano, stacion aty, jam has me nje nga Struga, ai me ka drejtu tek nje hotel esht perkujdes si per vllaun e vet, ne mengjes ka ardh me ka zgju nga gjumi dhe me ka ofru deri te stacioni i milanos aty kem nxerr bileten per zvicer edhe jam pershendet me te.
Kam kalu kufirin e zvicerres pa pasaport ne tren aty per fat spat kontroll se pse ne at koh uldhtonin edhe nexaset.
Basel ora 20-21 te nje sebep, pastaj te nesmen jam lajmru azil se pse nga friga qe mos po me nxejn n`zez.
Diku 7 dit ne basel pastaj kam ber nje itervju dhe me pyten se ku ne cilin kanton deshiroj te strehoem, un vetem kah filtet gjermonishtja pasi qe kisha msu pak.
Me ofruan strehim ne Sprengi-Emmenbrücke kanton Luzern.
aty kam fillu jeta e gurbetit, qe 11 vite gati ne ket zvicerr.
Arsye pse? vet po e pyes veten pse? por rezultati po e qet "per qefi" pasi qe ne Kosove kam shum me shum kushte me te mira se ketu.
Ketu populli zvicerran, flas per kanton te Luzernit , jan njerz anti Shqiptar, edhe qe ke veshtir te jetosh ketu, pasi qe edhe punen nuk ta japin si pun.
Kan shume urretje ndaj neve.
Zvicrra emer i fort, e shtet i dobt, i fiton ketu 4 mi frang, si ne kosov 400 euro.