Agim Çeku

[Dilaver]

Biografia e Agim Çekut

Prishtinë, 1O mars - Gjeneral Agim Çeku është i lindur më 29 tetor 1960 në Qyshk të Pejës. Pasi mbaron shkollën fillore në vendlindje, ai regjistrohet në shkollën e mesme ushtarake në Beograd, ku diplomon në vitin 1975. Ndërkaq në vitin 1984 mbaron me sukses të shkëlqyeshëm Akademinë Ushtarake, përkatësisht Akademinë e Artilerisë në Zarë të Kroacisë. Gjatë viteve 1984 1991, Çeku ka shërbyer në ish Armatën Jugosllave në Shkollën e Artilerisë në Zarë, si komandant togu në Shkollën për Oficerë Rezervë dhe në Akademinë Ushtarake.
Pas shpërthimit të luftës në ish republikat e Jugosllavisë, në Slloveni e Kroaci, më 1991, më 27 tetor, Agim Çeku largohet nga Armata Jugosllave dhe i bashkohet Ushtrisë Kroate.
Në shkurt të vitit 1993, Agim Çeku transferohet në Brigadën e 9 të Gardiste në Gospiq, ku është emëruar shef i artilerisë në Brigadën e 9 të Gardiste, pastaj shef i Shtabit dhe zëvendëskomandant i Brigadës së 9 të Gardiste.
Në shtator të vitit 1993, ai plagoset gjatë operacionit të njohur si Megjaçki Xhep, ndërsa më 1994, merr gradën e kolonelit në ushtrinë kroate. Një vit më vonë Çeku dekorohet me gradën e brigadierit, ndërsa në vitin 1996 emërohet shef i Shtabit të Korpusit të 5 të të Armatës Kroate.
Çeku gjithashtu ka marrë pjesë në të gjitha aksionet dhe luftimet në Zonën e Zarës dhe të Likës si dhe në shumë operacione të rëndësishme për çlirimin e Kroacisë.
Për kontributin e dhënë për çlirimin e Kroacisë, si epror i ushtrisë kroate, Çeku është dekoruar me gradën gjeneralbrigade.
Në Kosovë gjeneral Çeku kthehet nga ushtria kroate më 27 shkurt të vitit 1999. Një javë pasi në Kosovë kishin filluar bombardimet kundër forcave serbe, më 2 prill 1999, si gjeneral brigade Agim Çeku emërohet Shef i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK së, post ky nga i cili e drejton UÇK në gjatë fushatës së bombardimeve të NATO së.
Me përfundimin e luftës në Kosovë, Çeku fillon një beteje tjetër, atë të transformimit të UÇK së në Trupat e Mbrojtjes të Kosovës (TMK). Ai zyrtarisht është emëruar komandant i TMK së më 21 shtator 1999, duke qëndruar në krye të tyre deri më sot.
Agim Çeku është i martuar dhe ka tre fëmijë: dy djem dhe një vajzë.

[Vranina]

Agim Çeku me 10 mars 2006
1. e dorzoi komanden e TMK
2. u bë anëtarë i Aleancës për ardhmerinë e Kosovës
3. u zgjodh kryeminister i Kosovës.



Shum i zoti!

[Guri i madh]

une kam qen kunder AGIM QEKUT duke u bazuar ne te kalueren e tij si komandant i T M K esper mue ka qen ftyra ma e vrazhd e personave publik ne kosov po mbasi shkiet nuk e pranun ne graqanicen e THAQIT e QOSJES ku ja kan poth doren pavlit deri dikun i kam zbut shqetsimet e mia

[pirro]

Deri tani prej se e ka marr udheheqien e qeveris une nuk kam pare pune te madhe nga Agim Ceku edhe pse kam pritur diqka me shume.
Mendoj i gjithe populli i kosove apo nje shumice e tyre presin nga ai qe ta luftoj korrupsionin ne qeveri.Nese ai se shpejti deshmohet ne kete pike atehere OK Nese jo ai se shpejti nuk do te jete ne krye te personaliteve me te popullarizuar ne kosove.

[E_Zjarrta]

pse nuk po e shkruan se gruan qfar Nacionaliteti e ka e per nenshtetas i cilit shtet eshte e more burra nga i ka Dajte ky far Ceku .........



une ju kisha lutur zotit qe te mos e ben berllog si shum te tjere

[panta_rhei]

"KLLOSHAR i degjueshem" mu ka duk gjithmon, edhe s'ma merr mendja se do ta ndryshoj ndonjeher kete mendim per te.
Njeher ishte klloshar i degjueshem per hashimin, tash per ndonji hashim tjeter... kryesisht mendoj se Kosova nuk do te ishte me keq edhe pa kesi "kuadro" (agim qeku), bile ndoshta do te ishte me mire...

[Dilaver]

Një intervistë ekskluzive, në formë rrëfimi, të Agim Çekut,përfshin të gjitha detajet e jetës së tij. Nga lindja në Çyshk deri të dita kur zgjedhet Kryeministër i Kosovës. Gjithçka nga jeta e tij bëhet publike për herë të parë. Lexoni në Express, një rrëfim të veçantë, për herë të parë.


Gjeneral Agim Çeku, 46 vjeçar, Kryeministër i Kosovës që prej disa muajsh, në një moment delikat të saj, duket disi ndryshe me veshjen e tij civile. Që prej moshës 14 vjeçare uniforma ushtarake ka qenë pjesë e jetës së tij, deri atë ditë, kur ai ka vendosur ta varë përfundimisht atë në dollapin e shtëpisë së tij, si një kujtim të 32 vjetëve në të cilat ajo e ka shoqëruar kudo. 32 vjet të tensionuara, që kanë shënjuar fort jetën e tij, që e kanë ngritur nga djali i madh i një familje pejane me 9 fëmijë, tek grada e Gjeneralit, tek posti i Shefit të Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së dhe ajo e Komandantit të Trupave Mbrojtëse të Kosovës. Një uniformë që ai e ka mbajtur në 4 vjet lufte në Kroaci dhe thuajse një vit në Kosovë.
I veshur me kostumin blu të Kryeministrit, elegant, ai ka hyrë në zyrën e shefit të Qeverisë në një moment mjaft delikat. Në Vjenë po zhvillohen negociata me serbët dhe Kosova duhet të fitojë brenda vitit statusin final të saj. Një status që do ta çojë drejt një ëndrre thuajse shekullore, asaj të Pavarësisë. Pavarësisë që ju mohua më 1921 dhe që kërkoi kaq vuajtje, mund dhe sakrifica të brezave të tërë. Vetë jeta e Çekut e reflekton këtë. Kur nëna i ka vdekur, më 1992, ai nuk ka qenë në Kosovë dhe e ka mësuar lajmin kohë më vonë. Babanë ia kanë vrarë serbët në maj të vitit 1999. Si miliona kosovarë të tjerë në këtë shekull, edhe ai ka ëndërruar pavarësinë dhe fati duket se e ka vënë atë në krye të Qeverisë pikërisht në një moment të tillë.
Agim Çeku rrëfen në një intervistë për emisionin "Opinion", jetën e tij dhe zhvillimet në Kosovë.


Blendi Fevziu: Besoj se duhet të jetë shumë më e vështirë puna e Kryeministrit se puna e drejtuesit të Trupave Mbrojtëse të Kosovës...

Agim Çeku: Tani kjo është evidente. Mund ta pohoj një gjë të tillë.

Blendi Fevziu: Cila është vendlindja juaj?

Agim Çeku:Unë kam lindur në fshatin Çyshk, Komuna e Pejës, dy kilometra larg Pejës në drejtim të Prishtinës, në vitin 1960.

Blendi Fevziu: Cila ishte familja juaj?

Agim Çeku: Unë jam vëllai i madh i nëntë fëmijëve që kanë prindërit e mi. Prindërit nuk i kam më tani. Jemi 5 vëllezër e 4 motra. Unë jam vëllai i madh. Prindërit quheshin, nëna Naile dhe babai Hasan. Nëna më ka vdekur në vitin 1992, kur unë nuk kam qenë në Kosovë dhe e kam mësuar disa muaj pasi ka vdekur, sepse në atë kohë ishte lufta në Kroaci. Babanë ma kanë vrarë forcat serbe me 14 maj të vitit 1999. Jam rritur në një familje e cila ka ndarë fatin me të gjitha familjet tjera shqiptare kosovare. Domethënë, familje e persekutuar nga pushteti, por i edukuar në frymën demokratike. Në klasën e parë në vitin 1968, mësuesi im i parë, ka qenë babai im.

Blendi Fevziu: Babai juaj ka qenë mësues?

Agim Çeku: Po, mësues ka qenë. Në vitin 1968 e larguan nga puna. Kanë qenë disa zhvillime politike si diferencim politik dhe si kuadër i papërshtatshëm për të qenë mësues. U largua nga puna dhe ka qenë pa punë deri vonë, kështu që unë pas klasës së tetë ika. Shkollën fillore e kam kryer në vendlindje, mandej kam vazhduar në gjimnazin ushtarak.

Blendi Fevziu: A ka qenë kjo zgjedhja juaj apo e familjes? Flas për shkollimin ushtarak...

Agim Çeku: Jo. Ka qenë rastësi. Më parë s'ka qenë temë, as vizion, as dëshirë apo ëndërr imja që të bëhem ushtarak, por nga situata e vështirë ekonomike që kishim në familje, vendosa. Një ditë erdhën në fshat disa njerëz nga Ministria e Mbrojtjes që të promovojnë profesionin e ushtarakut. Ishte një ofertë shumë atraktive për kushtet tona të jetesës. Shkollimi gratis, librat gartis, banesa e garantuar, puna e garantuar, shumë gjera që për neve ishin të paparamenduara në atë kohë. Shkova në Beograd. Deri atëherë nuk isha larguar kurrë më larg se në Pejë. Ishte hera e pare kështu që kanë qenë disa ...

Blendi Fevziu: Cili ishte impresioni i parë kur arritët në Beograd,një qytet i madh në krahasim me Pejën ose fshatin tuaj. A ishte i vështirë integrimi në atë kohë?

Agim Çeku: Ishte shumë I vështirë integrimi. Kur u pranuam në shkollën ushtarake, ne ishim 25 kosovarë shqiptarë. Na ftuan 40 ditë para fillimit të shkollës që të adaptohemi, të mësojmë gjuhën, sepse shkollimi ishte tërësisht në gjuhën serbokroate.

Blendi Fevziu: Cili ishte niveli i njohjes së gjuhës serbe në atë kohë?

Agim Çeku: Pak ose aspak. Disa fjalë, por në asnjë rast aq sa të mund t'i ndjek mësimet në
gjuhën serbokroate.

Blendi Fevziu: A kanë qenë të përfshirë, ose a ka pasur prani të shqiptarëve në armatën jugosllave në mënyrë masive apo jo?

Agim Çeku: Deri atëherë shumë pak. Në vitin 1974 me ndryshimin e Kushtetutës këtu, shqiptarët dhe Kosova fituan disa të drejta më të mëdha se sa kishin deri atëherë. Që nga ajo kohë filloi një përfshirje më e madhe e shqiptarëve në armatën jugosllave. Në vitin 1974 ka filluar kjo. Ndërsa në vitin 1975 kam filluar shkollimin ushtarak, shkollën e mesme në Beograd, kështu që atëherë ka filluar një përfshirje më e madhe. Mirëpo, unë desha të them se nga këta 25 sa kemi qenë në fillim, akademinë e kanë përfunduar vetëm 7 veta. Ka pasur vështirësi të shumta ...

Blendi Fevziu:Që lidheshin me kombësinë tuaj?

Agim Çeku: Ka pasur të bëjë edhe më këtë, edhe me vështirësitë e adoptimit. Kërkesat ishin shumë më të mëdha se sa që mund t'i përballonin shumica.

Blendi Fevziu: Cilat kanë qenë raportet mes serbëve dhe shqiptarëve në mesin e viteve '70, kur ju shkuat të shkolloheshit në Beograd. Ishin problematike apo ende nuk ishin shfaqur kontradikta të mëdha?

Agim Çeku: Ende nuk ishin shfaqur kontradikta të mëdha. Publikisht ka qenë koha kur shqiptarët me Kushtetutën e vitit 74 fituan disa të drejta më shumë. Jo të gjithë ishin dakord me ato të drejta, jo të gjithë ishin dakord me përfshirjen më të madhe të shqiptarëve në institucionet e atëhershme jugosllave dhe gjithnjë vihej re kjo. Por, asnjëherë nuk u pranua hapur, sepse në atë kohë ishte një politikë komuniste që nuk i lejonte diskriminimet të hapura, pra në mënyrë të hapur nuk kemi pasur në atë kohë, por në çdo hap, ne çdo segment, vihej re dallimi.

Blendi Fevziu: Ishin kontradikta që nuk shfaqeshin, por ekzistonin?

Agim Çeku: Po, ashtu nuk shfaqeshin, por ekzistonin.

[Dilaver]

Blendi Fevziu:Mbas mbarimit të shkollës, cila ka qenë karriera e juaj?

Agim Çeku:Unë mbarova gjimnazin ushtarak, por nuk vazhdova punën si ushtarak me shkollë të mesme, vazhdova Akademinë Ushtarake dy vjet në Beograd, kurse dy vjet e fundit kam pasur si drejtimin artilerinë në Zarë të Kroacisë. Në vitin 1984 përfundova Akademinë Ushtarake dhe u caktova të shërbej në ushtrinë jugosllave në Zarë, Kroaci prapë në ushtrinë jugosllave. Kam shërbyer aty 7 vjet deri në gradën e kapitenit. Në vitin 1991 kur plasi lufta në ish Jugosllavi dhe në Kroaci, si gjithë ish oficeret joserbë, duke mos u pajtuar me një politikë të tillë, u largova nga ushtria jugosllave dhe me plotë dëshirë e vullnet u rreshtova në radhët e ushtrisë kroate. Ajo kishte nevojë për një organizim ushtarak që të mbrohej nga ekspansioni i Millosevicit, i cili tentonte që ta mohonte të drejtën e vendeve që të jenë të lirë dhe të vetëvendosin.
Unë si shqiptar me plotë dëshirë dhe vullnet, me qëllime të caktuara, edhe pse pala kroate atëherë ishte shumë me inferiore në atë kohë ushtarakisht, politikisht dhe më mbështetje jo të duhur ndërkombëtare duhej të fitonte. Ndërgjegjja ime më thoshte se duhet t'u ndihmoj atyre.

Blendi Fevziu: Në qershor të vitit 1991, kur ushtria jugosllave sulmoi fillimisht Slloveninë,pastaj edhe Kroacinë, a e mendonit apo a e ndjenit se Jugosllavia po shpërbëhej?

Agim Çeku:Po. Absolutisht, po. Ishte një përpjekje e kreut ushtarak jugosllav që ajo politikë të imponohej si politikë e shpëtimit të Jugosllavisë, por ishte një përpjekje e kotë. Faktet dëshmonin komplet të kundërtën.
Populli slloven ishte shumë unik që të lirohej nga prangat e Millosevicit dhe nga ajo politikë dominuese serbe dhe ishte shumë e qartë. E tëra kjo ka filluar në Kosovë, kështu që për mua ka qenë shumë më e lehtë ta kuptoj këtë politikë, sepse disa vite që nga viti 88-89 kemi jetuar, i kemi përjetuar këto probleme, i ka përjetuara familja ime, bashkëfshatarët, bashkëkombësit e mi në Kosovë dhe ka qenë shumë më e lehtë për mua që ta deshifroj atë përpjekje, atë politikë dhe ta kuptoj se ç'po ndodh.

Blendi Fevziu: Ju jeni një dëshmitar direkt. Dua t'ju bëj disa pyetje që hasen shpesh në libra me kujtime, shkrime dhe komente të asaj kohe. Ndërhyrja e ushtrisë jugosllave në Slloveni, Kroaci dhe pastaj në zonat tjera, ishte për të shpëtuar Jugosllavinë apo ishte një ndikim i drejtpërdrejtë i Millosevicit për të kontrolluar ato?

Agim Çeku: Jo, ishte ndikim i drejtpërdrejtë i Millosevicit, nën petkun e mbrojtjes së Jugosllavisë. Asgjë s'ka qenë ajo përveç se përpjekje për ta bërë një Serbi të madhe, asnjë qëllim tjetër. Duke proklamuar se dëshironte të ruante Jugosllavinë vetëm për ta futur ushtrinë jugosllave nën kontrollin e tij dhe për ta shfrytëzuar ushtrinë jugosllave për llogaritë e veta, pra për qëllimet e veta. Në fakt, në esencë ishte krijimi i një Serbie të Madhe.

Blendi Fevziu: A ka pasur shumë shqiptarë, sepse pa dyshim që ka pasur shqiptarë, por a ka pasur shumë në ushtrinë kroate që luftonin kundër ushtrisë jugosllave në vitet '91- '95?

Agim Çeku:Ka pasur. Ka pasur edhe njësi të organizuara që gjatë tërë luftës kanë ekzistuar si njësi të organizuara shqiptare, por në kuadër të ushtrisë kroate. Ka pasur edhe përpjekje dhe organizim deri në nivel brigade. Do të thosha se qëllimi ishte që ajo të organizohet, të pajiset, të trajnohet në Kroaci duke e pritur fillimin e luftës në Kosovë.

Blendi Fevziu: Ju e parashikonit se Kosova do të kishte një konflikt të tillë?

Agim Çeku: Në atë kohë, po.

Blendi Fevziu: Cila ka qenë karriera juaj në ushtrinë kroate?

Agim Çeku: Në ushtrinë kroate kam filluar si komandant i një baterie- artilerie të minahedhësve. Pastaj kam qenë edhe i disa njësive të tjera. Ishte koha kur unë isha ekspert i artilerisë dhe vinte armatim i shumtë nga bota e jashtme dhe kishte nevojë që të formoheshin njësitë, të trajnoheshin ushtarët vullnetarë. Kështu që, në atë kohë, kam qenë edhe në trajnimin dhe organizimin e njësive, por edhe në përdorimin e tyre luftarak në muajt e parë, pastaj kam qenë zëvendëskomandant i batalionit të këmbësorisë, më vonë komandant i këmbësorisë, kryeshef i artilerisë, e shumë detyra tjera. Në fund kam qenë komandant i task-forcës, domethënë në përpjekjen kryesore të operacionit sulmues "Stuhia".

Blendi Fevziu: Sa vjet keni luftuar?

Agim Çeku: Gjatë tërë luftës që nga fillimi deri në mbarim, por kam shërbyer 7 vjet në ushtrinë kroate dhe për shkak të rrethanave të luftës dhe kontributit unë kam qenë i avancuar disa herë në mënyrë të jashtëzakonshme. Në vitin 1992 kam qenë major, në 93 kolonel, e kam tejkaluar gradën e nënkolonelit, kurse në vitin 95 pas operacionit Stuhia kam qenë Gjeneral brigade në ushtrinë kroate. Dhe gjatë tërë kohës sa kam qenë në ushtrinë kroate kam pasur lidhje me veprimtarë të ndryshëm të cilët organizonin rezistencën këtu në Kosovë.

Blendi Fevziu: Kosovën vetë e kishit vizituar apo nuk mundeshit?

Agim Çeku: Jo,nuk mundesha.

Blendi Fevziu: Për sa vjet nuk kishit ardhur në Kosovë?

Agim Çeku: Prej 1990 deri në 1999. Nëntë vjet nuk kam qenë, ndërkohë më ka vdekur nëna, kanë ndryshuar shumë gjëra, edhe në familjen time, edhe në Kosovë. Kështu që, kur kam ardhur, ka pasur shumë gjëra të reja për mua.

Blendi Fevziu: U larguat në '90 dhe u detyruat të hynit ilegalisht në '99?

Agim Çeku: Po.

Blendi Fevziu:Mbas mbarimit të luftës cili ka qenë roli i juaj në Kroaci?

Agim Çeku: Mbas mbarimit të luftës ka qenë një periudhë e mire në Kroaci. Ne si ish luftëtarë kemi pasur një status të privilegjuar dhe të rregulluar me ligj në shtetin kroat, por kam qenë i plagosur gjatë luftës dhe kam pasur edhe statusin e invalidit të luftës dhe si i tillë kemi pasur shumë privilegje dhe një status të privilegjuar në shoqërinë kroate. Si njerëz me merita për shtetin dhe lirinë e shtetit kroat kam punuar në detyra të larta ushtarake pranë Ministrisë së Mbrojtjes dhe Shtabit të përgjithshëm të forcave ushtarake kroatë dhe kam pas po them edhe një herë status shumë të mirë, por asnjëherë nuk kam qenë i kënaqur edhe kur më është shpërblyer kontributi nuk iu kam gëzuar këtij kontributi sepse unë nuk kam dashur të dëshmohem atje sepse isha vetëm për të ndihmuar dhe doja ta kisha rastin ku duhej të dëshmohem dhe për fat të mire ajo ditë erdhi.

Blendi Fevziu: A ju vlejti eksperienca e luftës në Kroaci për luftën e Kosovës, pavarësisht se duhet të kenë qenë dy lloje krejt të ndryshme luftërash?

Agim Çeku: Po. Unë mendoj se me ka ndihmuar shumë, kam qenë ushtarak i karrierës që kam përfunduar shkolla ushtarake, kam mësuar shumë teori të luftimit, por shumë nga ato teori janë hedhur poshtë nga praktika e luftimit. Fillimisht ne kemi mësuar se si përballen dy ushtri të rregullta konvencionale me një armatim të barabartë, por kanë qenë rrethanat krejt ndryshe me improvizime, me zgjidhje taktike të improvizuara, si të përballen sulmet e armikut apo të arrihet suksesi ushtarak edhe zgjidhjet e tilla normal që kanë ndihmuar që t'i implementojmë në Kosovë.

Blendi Fevziu: Para 1999 a e kishit vizituar Shqipërinë?

Agim Çeku: Kam qenë në vitin 1998 në Shqipëri. Më herët desha ta përmend që unë në vitin 1992 kam nënshkruar një deklaratë që i vihem në shërbim Kosovës, jo vetëm unë, por edhe disa ish officer të tjerë shqiptar dhe që nga ajo ditë ne kemi qenë në pritje dhe kemi treguar gatishmëri. Në vitin 1998 unë jam ftuar që të vij në Shqipëri, ishte ofensiva e verës siç e quajtëm ne atëherë. Në 98 kur disa njësi të UÇK u larguan nga Kosova, erdhi njëfarë çrregullimi brenda UÇK dhe unë erdha me vullnet që të futem në Kosovë, por atëherë udhëheqësit ushtarak dhe politik të UÇK e vlerësuan se nuk është momenti kështu që kam qenë gjithmonë në dispozicion..

[Dilaver]

Blendi Fevziu:Pra, në '98 keni vizituar Shqipërinë?

Agim Çeku: Për herë të parë në 98 kam qenë në Shqipëri.

Blendi Fevziu: Cili ishte impresioni që ju patët nga vizita në Shqipëri?

Agim Çeku: Për mua ishte një moment emocional. Edhe më parë kam ëndërruar se a do të kem rastin të vizitoja Shqipërinë. Shqipëria ka qenë për neve kosovarë....

Blendi Fevziu: A ishte zhgënjim i madh Shqipëria që gjetët më atë që kishit ju në kokë ?

Agim Çeku: Jo nuk ishte. Unë kisha dëgjuar për zhvillimet atje, por po them ishte një gëzim i madh që arrita të vij në Shqipëri, ishte një dëshmi e ndryshimeve të mëdha që kanë ndodhur edhe në Shqipëri, edhe që ndodhnin tani në Kosovë edhe në rajon.

Blendi Fevziu: Si u lidhët me UÇK? Gjetet ju UÇK apo UÇK ju gjeti juve?

Agim Çeku: Gjeta unë UÇK dhe UÇK mua. Kam qenë i lidhur me veprimtarë të ndryshëm në diasporë në atë kohë që ishin të përndjekur, ishin prapavija e UÇK, organizatorë të ndryshëm. Unë kam pasur takime të shpeshta, të rregullta me shumë veprimtarë. Do ta përmendja në radhë të parë Jashar Salihun, i cili është tashmë i ndjerë, Hashim Thaçin, Kadri Veselin, Adem Grabovcin, Ibrahim Kelmendin, Fehmi Lladrovcin, mos t'i përmend të gjithë se ka rrezik se do ta harroj ndonjërin, por kanë qenë takime të shpeshta. Ilegalisht jam takuar dhe kam dalë në Itali, Shqipëri, Slloveni, Zvicër. Takoheshim dhe ua përcillja përvojat e mia, sugjerimet, skema të ndryshme të organizimit..

Blendi Fevziu: Kur dhe si ju propozuan që të ishit Shef i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK?

Agim Çeku:Pasi kam ardhur në Kosovë. Unë nuk kam pranuar që të marr ndonjë detyrë jashtë Kosovës, edhe gjithmonë kam thënë se unë në Kosovë nuk kam ardhur për të kërkuar ndonjë detyrë, as nuk kam biseduar me bashkëpunuesit e mi se çfarë do të bëja unë në Kosovë. Ju kam thënë se dua të vij në Kosovë dhe se unë jam i gatshëm të vij dhe të ndihmoj. Pasi kam ardhur në Kosovë, pas Rambujesë, kam ardhur në Kosovë ilegalisht kemi hyrë.

Blendi Fevziu: Në ç'drejtim?

Agim Çeku: Kemi hyrë nga Shqipëria në Maqedonia, nga aty në Kosovë.

Blendi Fevziu: Ishte i vështirë udhëtimi?

Agim Çeku:Ishte i vështirë. Kemi qenë tre veta, Hashim Thaçi, Ramë Buja dhe Unë.

Blendi Fevziu:Udhëtuat gjatë?

Agim Çeku:Po, shumë gjatë dhe në kushte shumë të vështira. Ishte dimër.

Blendi Fevziu: Të armatosur?

Agim Çeku: Të armatosur dhe të ngarkuar me materiale të ndryshme.

Blendi Fevziu: Ju kujtohet muaji?

Agim Çeku:Fundi i marsit 1999.

Blendi Fevziu: Ku u vendosët kur arritët në Kosovë?

Agim Çeku:Fillimisht në fshatin Pushtenik në komunën e Kaçanikut kam qenë dy ditë, pastaj gjithmonë duke lëvizur nga aty nëpër fshatra tjera deri në Malet e Jezercit, Zonën e Nerodimës, më pas në Berishë në vargmalet e Berishës në fshatin Divjak ku ka qenë selia e shtabit të përgjithshëm. Kur jam emëruar shef i shtabit kam qenë në Nerodime në fshatin Devetak quhej...

Blendi Fevziu:Si u bë emërimi juaj?

Agim Çeku: Një mbledhje e drejtuesve politikë dhe ushtarakë të UÇK. Unë kam thënë se kam ardhur të ndihmoj dhe nuk kam qenë i gatshëm. Isha i ri, por shokët mendonin se unë isha njeriu më i përshtatshëm.

Blendi Fevziu: Një pyetje te drejtpërdrejtë, por dua përgjigje të sinqertë. Pas mbarimit të luftës në Kosovë, menduat të ktheheshit në Kroaci?

Agim Çeku: Jo. Unë jam kthyer në Kosovë. Në momentin që kam hyrë në Kosovë, unë jam kthyer në Kosovë përgjithnjë.

Blendi Fevziu: Në momentin që ju morët përsipër drejtimin e UÇK, si ishte gjendja e saj? Ka kaluar një kohë dhe tani mund të përgjigjeni direkt. Ishte pak kaotike, apo...?

Agim Çeku:Ishte situata e tille. Kishte paqartësi, ishte Marrëveshja e Rambujesë, ishin në pritje të intervenimit të NATO's, kishte shqetësime të llojeve të ndryshme, situata e qytetarëve ishte shume e vështirë në Kosovë. UÇK ishte e vetmja forcë që mund t'u ofronte mbështetje, mbrojtje, zgjidhje, drejtim qytetarëve ...

Blendi Fevziu: A ka bërë aq sa ka mundur UÇK për të ndihmuar popullatën civile?

Agim Çeku: Ka bërë shumë.

Blendi Fevziu: A jeni i sigurt?

Agim Çeku: Jam i sigurt. Ka bërë shumë edhe shumë i ka kushtuar UÇK. UÇK nuk ka pasur për qëllim mbrojtjen e territoreve, e hapësirave, fshatrave. UÇK ka qenë e detyruar të mbrojë civilët dhe të pranonte një luftë frontale të cilën e përballonte, por më shumë viktima, deri sa popullata civile të strehohej, apo të gjendej një zgjidhje për të. Brenga më e madhe ka qenë mbrojtja e popullatës civile.

Blendi Fevziu: Kush ka qenë koha më e vështirë për UÇK?

Agim Çeku: Koha më e vështirë për UÇK dhe për qytetarët e Kosovës ka qenë koha e bombardimeve të NATO's! Viktimat e mëdha, zhvendosja, eksodi i qytetarëve, ka ndodh në atë kohë. Ka qenë zbatimi i planit famëkeq Patkoi që ka pasur për synim spastrimin etnik të Kosovës. Serbët e zbatonin atë plan, kurse NATO zbatonte planin e saj i cili kishte disa faza.
Deri në fazat e fundit NATO nuk i sulmoi objektivat e forcave serbe në terren, por atë kohë forcat serbe shfrytëzonin që ta sulmonin UÇK, të bënin krime, masakra.

Blendi Fevziu: Si mbijetoj UÇK, si arrinte të furnizohej në një moment kur popullata po largohej nga zonat e saj?

Agim Çeku: UÇK gjithmonë i ka pasur kanalet e furnizimit, kryesisht një logjistik e ka pasur nga popullata këtu, por ka pasur edhe nga Shqipëria, dhe përmes Shqipërisë, ka pasur kanale të ndryshme të furnizimit edhe nga Serbia, pastaj ka pasur edhe raste kur është marrë armatim nga forcat serbe pas sulmeve të suksesshme. Sulmonim depo të ndryshme dhe e merrnim armatimin.

Blendi Fevziu: Keni pasur mbështetje tokësore nga NATO?

Agim Çeku: Jo.

Blendi Fevziu: Po nga forcat ushtarake shqiptare, keni pasur mbështetje tokësore?

Agim Çeku: Nga forcat ushtarake shqiptare kemi pasur mbështetje materiale më shumë, por mbështetje klasike me njësi të ndryshme jo. Megjithatë, forcat ushtarake shqiptare në kufi kanë qenë edhe ato në funksion të mbrojtjes sepse në atë kohë edhe kufiri shqiptar rrezikohej, ka pas tentativa të forcave serbë për sulme përmes territorit të Shqipërisë që t'i bien pas shpine UÇK, kështu ka qenë një ndihmë e madhe po se po, por ka qenë edhe në planin e mbrojtjes së Shqipërisë.

[Dilaver]

Blendi Fevziu: A komunikonit me NATO gjatë kësaj kohe sa ishit atje?

Agim Çeku: Po komunikonim. Në fillim ka qenë në heshtje dhe indirekt mund të them. Në njëfarë mënyre ka qenë përmes misionit të OSBE dhe miqve tanë etj, por NATO kur ka ardhur deri të faza e sulmeve taktike mbi objektivat serbe në terren atëherë ka filluar një bashkëpunim i drejtpërdrejtë. Vendosëm komunikim të drejtpërdrejtë mes Shtabit të Përgjithshëm të UÇK, do me thënë mes meje personalisht, dhe atij të NATO dhe Gjeneralit Jackson, i cili ka qenë i vendosur në Kumanovë.

Blendi Fevziu: Dua ta bëj një pyetje që është pak personale. A ka pasur ndonjë moment kur jeni ndjerë i dëshpëruar gjatë kohës së luftës dhe gjatë kohës së bombardimeve?

Agim Çeku: I dëshpëruar, asnjëherë. Unë kam qenë i dëshpëruar dhe jam brengosur vetëm gjatë rrugës prej Shqipërisë deri në Kosovë. Më të hyrë në Kosovë, me t'u takuar me ushtarët e parë të UÇK, ka qenë gëzimi im më i madh dhe përmbushja e ëndrrës sime. Unë kam hyrë me uniformë të UÇK në Kosovë, por kur jam takuar atëherë e kam ndjerë vetën pjesë të UÇK dhe që nga ai moment nuk ka pasur absolutisht asnjë dëshpërim. Ka pasur momente të vështira. Nuk ka moment më të vështirë se humbja ushtarakisht në njerëz dhe në civilë, por edhe humbja në hapësirë e territoreve të ndryshme do më thënë është një ndjenjë e humbjes së përkohshme.

Blendi Fevziu: Ndërkohë që duke ditur aleancën me NATO, ju, besoj, keni qenë i sigurt se ....?

Agim Çeku: Po. Besimi absolutisht kurrë nuk ka humbur.

Blendi Fevziu: Dua t'ju bëj një pyetje z. Çeku, që herë pas here ngrihet si hipotezë nga media të ndryshme. Dua t'ua bëjë pyetjen direkt. A kanë bërë UÇK krime?

Agim Çeku: Jo.

Blendi Fevziu: A jeni i sigurt?

Agim Çeku: Jam i sigurt që nuk kanë bërë. Nuk ka shembull që tregon se forcat e UÇK kanë mundur apo kanë hyrë në ndonjë fshat dhe kanë ekzekutuar civilë, ndonjë familje apo një fshat të tërë. Asnjë shembull nuk ka. Forcat e UÇK nuk kanë luftuar kundër popullatës serbe kjo është një gjë që duhet ta dijë çdo kush në botë që UÇK dhe shqiptarët e Kosovës nuk kanë luftuar kundër qytetarëve serb.

Blendi Fevziu:As kundër kolaboracionistëve shqiptarë?

Agim Çeku: E kanë luftuar regjimin, aparatin represiv dhe në atë aparat represiv fatkeqësisht ka pasur edhe shqiptarë, disa.

Blendi Fevziu:Kur e keni marr lajmin e fitores, e mbani mend momentin?

Agim Çeku:Ka qenë me 27 nëntor 1997, kur ka filluar beteja e pare në Rezallë.

Blendi Fevziu:Po momentin kur trupat jugosllave ishin dorëzuar, e mbani në mend?

Agim Çeku: Po, e mbaj mend shumë mirë.

Blendi Fevziu: Ishit të informuar më përpara?

Agim Çeku: Ishim të informuar, ishin në ngjarje edhe pritej nënshkrimi i marrëveshjes. Mund të them se ne kemi pritur me gëzim atë lajm, por çka është me interesantja për lexuesit, ne kemi qenë të rrethuar 8 ditë me radhë, ka qenë një ofensivë e jashtëzakonshme e forcave serbe, e fundit në përpjekje për ta asgjësuar Shtabin e Përgjithshëm. Ata donin që lufta të përfundonte, por të mund të deklaronin se lufta përfundoi dhe UÇK nuk ekziston. Përpjekjet kanë qenë maksimale dhe 8 ditë me radhë kemi pasur një ofensivë të hatashme. Forcat tona, Brigada 121 dhe njësitet tjera me përpjekje të jashtëzakonshme, me viktima të shumta kanë arritur t'i mbrojnë tërësisht vargmalet e Berishës. Në fshatrat për rreth maleve të Berishës ku kanë qenë të vendosura forcat serbe më t'u marrë lajmi, ka qenë Zëri i Amerikës në atë kohë që e ka dhënë, ka pas aq shumë të shtëna në ajër nga gëzimi i forcave serbe se gjithçka përfundoj. E kanë parë se çka kanë bërë ka qenë e kotë dhe nuk kanë pas sukses dhe nuk mund të kenë sukses kundër UÇK, kundër NATO.

Blendi Fevziu:Megjithatë, a ka qenë një kundërshtar i vështirë ushtria jugosllave?

Agim Çeku: Ka qenë. Më së shumti për shkak të urrejtjes shumëvjeçare që ata kanë pasur ndaj shqiptarëve në përgjithësi, por edhe doktrinës së ushtrisë jugosllave në luftë. Doktrina e saj ka qenë brutaliteti masiv dhe shkatërrimi. Ne e dimë që në doktrinat perëndimore qëllimi i një mësymje apo operacioni luftarake është që kundërshtarit t'i shkatërrohet vullneti për rezistencë, qëllimi i çdo operacioni ushtarak, qëllimi i çdo armatimi është shkatërrimi i armikut dhe i teknikës së tij. Do më thënë në esencë është shkatërrimi dhe ata gjithmonë e kanë përdor një armatim shumë të sofistikuar dhe e kanë përdor tej mase armatimin e rëndë, artilerisë, taknkset dhe çdo gjë çka kanë pas në dispozicion pa marrë parasysh se cili ka qenë objektivi, duke e ditur shumë mirë se aty ka civilë, ka popullatë. Nuk kanë treguar kurrfarë arti të luftës, por vetëm kanë treguar brutalitet duke shkatërruar gjithçka, ajo ka qenë në filozofinë e tyre në esencën e tyre, një art luftarak shkatërrues.

Blendi Fevziu: Në 1999 ishte i vështirë krijimi i Trupave të Mbrojtjes së Kosovës?

Agim Çeku: Ishte.

Blendi Fevziu: Për ç'arsye?

Agim Çeku: Ishte për arsye politike më shumë. Përfundimi i luftës u zyrtarizua me Rezolutën 1244, e cila u bë pa miratimin e palës kosovare dhe ne nuk kishim ndikim mbi të, por u ballafaquam me të. Në atë rezolutë shumë qartë kërkohej shpërbërja e UÇK dhe kërkohej që ish luftëtarët të mund të krijonin parti politike, një administratë civile dhe e tëra ajo që ishte paraparë, ishte që Kosova të ketë shërbimin policor të vetin. Ndërkohë tërë populli shqiptar në Kosovë, Shqipëri, Maqedoni i ishin mirënjohës bashkësisë ndërkombëtare për ndihmën që na dha në momentet e fundit dhe ne nuk dëshironim që të kishim konflikt në momentet e fundit me bashkësinë ndërkombëtare. Ne dëshironim të ishim në pajtim të plotë më Rezolutën 1244 në njërën anë ndërsa në anën tjetër ne e ç'liruam Kosovën, kontribuam në çlirimin e saj, kishim merita për lirinë e Kosovës dhe populli i Kosovës dëshironte ta kishte ushtrinë e vet. Ishte një sfidë e madhe sepse duhet t'i përmbushnim kërkesat e qytetarëve tanë, ta mbronim interesin nacional, por në të njëjtën kohë mos ta kundërshtonim bashkësinë ndërkombëtare në atë moment.
Po ta kundërshtonim për një gjë të tillë nuk do ta kishim as përkrahjen e opinionit që te konfrontohemi me NATO apo me bashkësinë ndërkombëtare. Kështu që erdhëm deri të një kompromis. Kompromisi ishte që 1244 nuk parashikonte ushtri në Kosovë, ne dëshironim ushtri.
Siguria ishte kompetencë e rezervuar e NATO. Atëherë e gjetëm një formulë që ta krijojmë një trup në esencë me një mision civil, të mbrojtjes civile çka nuk bie ndesh me 1244, por me një strukturë ushtarake, me një pamje ushtarake që ishte bërthama e ushtrisë. Ne kemi qenë edhe jemi një forcë për emergjencë etj etj, por nuk ka askund forcë të tillë që është për mbrojtje civile dhe ka armë. Ne kemi 2000 armë të gjata, jetojmë në kazerma, kemi uniformë, kemi grada ushtarake, disiplinë ushtarake etj etj. Ne e shihnim TMK si një urë nga UÇK drejtë një ushtrie që do të jetë anëtare e NATO dhe tani jemi mu aty, shumë afër.

Blendi Fevziu: z.Kryeministër Kosova e sotme a është Kosova që ju e ëndërronit?

Agim Çeku: Ne para luftës ëndërronim që Kosova pas çlirimit të bëhej shtet i pavarur menjëherë. Objektivi ynë, ka qenë, është dhe mbetet pavarësia e saj. Është e vonuar, por jemi në prag të saj.

Blendi Fevziu:Pse vendoset të hyni në politikë. Cilat janë motivet?

Agim Çeku: Është vetëm një motiv dhe asnjë tjetër. Motivi për të shërbyer.

[Dilaver]

Blendi Fevziu: A nuk i shërbenit mjaft me drejtimin e TMK?

Agim Çeku:Po edhe i kam shërbyer me drejtimin e TMK, por kur kam ardhur në Kosovë më kanë pyetur tërë kohën se a mendon që të hysh në politikë. Unë këtu kam ardhur që të shërbej, të ndihmoj popullin tim, të ndihmoj Kosovën me ato mundësi që i kam dhe gjithmonë do të bëjë atë çka kërkohet nga unë dhe gjithmonë e kam bërë atë çka është kërkuar nga unë edhe kur e kam pranuar detyrën e Shefit të Shtabit të UÇK, edhe të Komandantit të TMK, edhe tjera gjera. Tani është kërkuar nga unë që të bëhem Kryeministër i Kosovës, kam pas hamendje shumë, por vendimin e kam marrë në bazë të këtij parimi.

Blendi Fevziu:Kush ju propozoi.Cilat ishin kulisat që kanë lëvizur?

Agim Çeku:Presidenti i Kosovës me ka emëruar sepse në bazë të Kornizës Kushtetuese....

Blendi Fevziu: Po cilat ishin kulisat që luajtën. Pse u zgjodhët ju për Kryeministër të Kosovës?

Agim Çeku: Ka pasur sidomos nga faktori vendor edhe ai ndërkombëtar që kanë menduar që ...

Blendi Fevziu: I cili kërkonte një kryeministër me autoritar në Kosovë?

Agim Çeku: Ata kërkonin... mendonin që është koha ndoshta që unë në këtë kohë do të jem më I përshtatshmi, më i dobishmi. Unë nuk mendoj se jam më I miri që mund të ndihmoj më së shumti. Por të tjerët kanë menduar ashtu dhe unë nuk do t'i zhgënjej ata që kanë menduar kështu dhe jam duke bërë përpjekje që të bëjë atë çka mund të bëjë që Qeveria të jetë e suksesshme.

Blendi Fevziu: z.Çeku cila është familja juaj e ngushtë tani?

Agim Çeku:Kam bashkëshorten, dy djem edhe një vajzë.

Blendi Fevziu: Ku banojnë?

Agim Çeku:Unë kur kam qenë në Kroaci kam krijuar familje atje. Fati deshi që unë të martohem me një vajzë nga Zara dhe fëmijët e mi kanë lindur të gjithë në Kroaci. Tani dy fëmijët e mëdhenj - Alberti dhe Kaltrina janë në Zarë në shkollim

Blendi Fevziu: Flasin shqip?

Agim Çeku:Po flasin shqip.Vijojnë mësimet në gjuhen kroate.

Blendi Fevziu: E vizitojnë shpesh Kosovën?

Agim Çeku: Po e vizitojnë shpesh. Djali i vogël, Adriani shkon në shkollë në Prishtinë ka dy vjet, ka qenë më e lehtë ta kthej atë.

Blendi Fevziu: Ju jetoni me djalin e vogël?

Agim Çeku: Po jetoj me djalin e vogël. Bashkëshortja ime një kohë qëndron këtu një kohë shkon të fëmijët, por gjatë çdo pushimi të gjithë jemi në Kosovë.

Blendi Fevziu: Cilat janë pasionet tuaja jashtë politikës,jashtë ushtrisë?

Agim Çeku: Jam i dhënë tërësisht pas punës, kohë të lirë kam shumë pak sidomos tani, por e kam përpjekjen që zakonisht të dielën ta kem për vete, për familjen, shokët. Kam dëshirë të ec në Bjeshkët e Rugovës. Nga Kroacia e kam sjell një ves, pasionin e verës. Kam një koleksion verërash në fshatin tim, bëj shkëmbime të verërave të ndryshme më shokët, miqtë.

Blendi Fevziu:A i plotëson standardet vera e Kosovës?

Agim Çeku: Është një ndër më të mirat. I plotëson.

Blendi Fevziu:z.Çeku ç'raporte keni me mediat?

Agim Çeku: Ajo çka është me rëndësi është se mediat janë shumë të lira në Kosovë, kanë liri të të shprehurit, të të shkruarit etj etj. Nuk kam asnjë vërejtje se kanë shkrime tendencioze, mirë e pasqyrojnë situatën, ka kritika ndaj Qeverisë..

Blendi Fevziu: A janë problematike për ju personalisht?

Agim Çeku: Problematike nuk janë, por nganjëherë mendoj se jo në mënyrë të drejtë e kanë përshkruar një ngjarje, por nuk ua mohoj të drejtën e tyre. Kisha pas dëshirë që të ketë më shumë gazetari hulumtuese, që të ketë parasysh edhe momentin, edhe interesin, edhe procesin, por në përgjithësi jam i kënaqur me atë se si i pasqyrojnë aktivitetet edhe të Qeverisë. Në Kosovë e kemi një gazetari të mirë nuk kam vërejtje.

Blendi Fevziu:Kjo Qeveri që ju drejtoni është Qeveri që ju e keni zgjedhur, apo është kompromis mes dy partive të koalicionit?

Agim Çeku: Është kompromis mes dy partive të koalicionit. Unë fatkeqësisht nuk kam pasur aspak ndikim. Është formulë e koalicionit të cilin unë e kam trashëguar, kam ardhur në krye të kësaj Qeveria dhe e drejtoj këtë koalicion, por nuk kam pasur...

Blendi Fevziu: A e vështirëson kjo punën tuaj si Kryeministër?

Agim Çeku: Po e vështirëson. Nuk mund të jetë një Qeveri e suksesshme në qoftë se në krye të saj nuk është një kryetar partie i cili ka fituar zgjedhjet, ka një mazhorancë të mjaftueshme që të bëjë koalicion. Suksesi kish me qenë shumë me i madh dhe puna e Qeverisë do të ishte shumë ma e suksesshme në rast se do t'kishim një figurë politike.

Blendi Fevziu: Po në rast se do t'kishit mundësinë që të krijonit një Qeveri cilët ministra nuk do të bënin pjesë në të?

Agim Çeku:Nuk do të përmend cek ndonjë emër sepse do të ishte jokorrekte ndaj meje, sidoqoftë shumë më lehtë do ta kisha sikur t'i kisha zgjedhur vetë ministrat.

Blendi Fevziu: Cilat janë sektorët të cilët ju mendoni se janë duke funksionuar më mirë?

Agim Çeku: Pothuajse janë të gjithë njësoj. Nuk jam i kënaqur me asnjërin të them të vërtetën.
Unë mendoj se më shumë duhet bërë, ka hapësirë, por nganjëherë jemi shumë të kufizuar nga buxheti, kemi një buxhet shumë të vogël i cili nuk ju lë hapësirë ministrave për implementimin e ideve, vizioneve të tyre dhe kryesisht projektet që ata i bëjnë janë shumë të vogla dhe nuk bëjnë ndryshime të mëdha në jetën e qytetarëve.

Blendi Fevziu:Tutela ndërkombëtare e pengon funksionimin normal të Qeverisë?

Agim Çeku:Po mungesa e kompetencave po. Nuk jemi Qeveri në kuptimin e plotë të fjalës, nuk i kemi as kompetencat, as përgjegjësit. Shpesh herë qytetarët na bëjnë neve përgjegjës për diçka që nuk jemi përgjegjës. Ne nuk kemi kompetenca që të ndërhymë në fusha të ndryshme ato i ka UNMIK dhe është një vështirësi, por në anën tjetër ne nuk duhet të jemi jokorrekt ndaj bashkësisë ndërkombëtare. Ajo ka ndihmuar dhe është duke ndihmuar në ndërtimin e kapaciteteve edhe të Qeverisë, të gjitha ministrive. Kishte më qenë shumë më i vështirë menaxhimi i ministrive pa praninë e UNMIK dhe ekspertëve jo vetëm të UNMIK por edhe ekspert ndërkombëtar nga organizata të ndryshme, nga OSBE, USAID e shumë organizata tjera të cilat me ekspertë i ndihmojnë ministritë në ngritjen e kapaciteteve.

[Dilaver]

Blendi Fevziu:Ka një shqetësim se në rast largimi të ndërkombëtarëve ekziston rreziku që krimi i organizuar dhe trafiqet të mund të fusin duart në shumë segmente të drejtimit të shtetit në Kosovë?

Agim Çeku: Unë nuk mendoj se nga këto rreziqe vetëm bashkësia ndërkombëtare është duke e mbrojtur Kosovën, është obligim i yni, është përgjegjësi e jona e institucioneve të Kosovës. Ne nuk jemi në favor të tërheqjes së bashkësisë ndërkombëtare, ne kemi shpreh shumë qartë se edhe pas statusit dëshirojmë dhe e mirëpresim prezencën e bashkësisë ndërkombëtare, kështu që ajo do të ndodh. Sidoqoftë ne e kemi një mungesë të përvojës së menaxhimit të vendit tonë. Deri para 7 vjetësh e ka administruar, e ka drejtuar, dikush tjetër i pa dëshirueshëm, dhe i papranueshëm, Serbët. Shqiptarët e Kosovës nuk kanë qenë të përfshirë në to dhe tani jemi duke I vuajtur pasojat e kësaj. Për këtë arsye është e nevojshme edhe për një kohë prezenca e bashkësisë ndërkombëtare.

Blendi Fevziu: Çdo më thënë për ju Kosova e pavarur?

Agim Çeku: Kosova e pavarur për mua është që ne të kemi atë që e ka çdo popull, atë çka na takon dhe e meritojmë dhe të jemi ne vetë zot të këtij vendi, ta menaxhojmë, ta administrojmë, ta udhëheqim.

Blendi Fevziu: A mund të mbijetoj ekonomikisht Kosova me 2 milionë banorë dhe në zemër të Ballkanit?

Agim Çeku:Kemi shumë shembuj që shtetet edhe më të vogla mbijetojnë ekonomikisht. Absolutisht nuk është ndonjë sfidë e madhe apo që të vërë në pyetje pavarësinë e Kosovës për shkak të mbijetesës ekonomike. Ne kemi resurse edhe nëntokësore edhe mbitokësore të mëdha. Nëntokësore kemi xehet e ndryshme, ndërsa mbi tokë kemi një popullsi shumë të re, të mirë dhe të vullnetshme për ta administruara vendin.

Blendi Fevziu: Ka papunësi të madhe?

Agim Çeku: Papunësi ka, por me pavarësinë e Kosovës do të hapet një perspektivë e jashtëzakonshme.

Blendi Fevziu: Cili do të jetë drejtimi bazë ekonomik i Kosovës së pavarur?

Agim Çeku:Ne e kemi proklamuar: një nga motot të kësaj Qeverie e kemi quajtur 3E - ekonomia, energjia, edukimi. Unë mendoj se energjia është baza më e fortë ekonomike. Kosova ka potencial të prodhojë energji jo vetëm për Kosovën, por edhe për eksport dhe energjia do të jetë edhe lehtësues për të gjitha degët tjera.

Blendi Fevziu:A besoni se Kosova është e pjekur për pavarësinë?

Agim Çeku: Po, unë besoj.

Blendi Fevziu:A besoni se Kosova mund të jetë një shtet multietnik me fitimin e pavarësisë se saj?

Agim Çeku: Kosova mund të jetë, do të jetë dhe duhet të jetë ashtu si ka qenë. Në atë strukturë si ka qenë është e mundshme e nevojshme dhe e domosdoshme për pavarësinë e Kosovës. Një kërkesë e kohës, një standard i kohës për ne si i tillë është e pranueshme.

Blendi Fevziu: Ju jeni politikani i parë kosovar që ju jeni drejtuar serbëve në gjuhën e tyre, në Parlamentin e Kosovës, gjë që ka bërë përshtypje në komunitetin ndërkombëtar. Doja t'iu pyesja se a mundeni ju t'iu garantoni serbëve të Kosovës që ata të mund të jetojnë si qytetarë normalë të këtij vendi pas shpalljes së pavarësisë?

Agim Çeku: Po. Ne këto garanca ua kemi dhënë dhe i kemi garantuar. Ne jemi shumë seriozë, të sinqertë dhe zemërgjerë. Shumë herë kemi thënë se ne nuk kemi luftuar kundër qytetarëve serbë të Kosovës, por kundër pushtetit. Nuk kemi pasur për qëllim pastrimin e serbëve të Kosovës. Ata janë qytetar të Kosovës, ne e respektojmë pronën, e respektojmë të drejtën e tyre, kulturën, traditën, trashëgimin e tyre kulturore dhe këtë gjë do të jemi të gatshëm ta bëjmë. Do ta respektojmë dhe këtë do t'ua garantojmë. Edhe si qytetarë të Kosovës ne jemi te detyruar si Qeveri, si institucione që të kujdesemi për ta. E kam përdorur gjuhen e tyre që të më kuptojnë më mirë edhe t'iu tregoj se kemi respekt për ta si qytetarë të Kosovës.

Blendi Fevziu:A është e mundur bashkëjetesa e serbëve dhe shqiptarëve më pas?

Agim Çeku: Është e mundur. Serbët sado qe janë në Kosovë sa kanë qenë nuk paraqesin ndonjë rrezik për Kosovën edhe popullata shumicë shqiptare e kupton këtë. Në fund të fundit ne jemi fitues dhe nuk kemi asnjë arsye që të ndihemi të rrezikuar nga serbët. Jeni të mirëseardhur të punoni, të jetoni në ju garantojmë të gjitha të drejtat, ju ofrojmë siguri, por edhe ata duhet ta pranojnë Kosovën si vendin e tyre, do më thënë të respektojnë ligjin, rendin, institucionet, atëherë në atë mënyrë do të na detyrojnë edhe neve, por edhe qytetarët shumicë që të bashkëjetojmë më ta.

Blendi Fevziu: Një pavarësi e mundshme e Malit të Zi e ndihmon pavarësinë e Kosovës?

Agim Çeku: Po.

Blendi Fevziu: Jeni i sigurt?

Agim Çeku: Po jam i sigurt.

Blendi Fevziu: Si e gjykoni një bashkim të mundshëm të Kosovës dhe Shqipërisë ne rast se Kosova e fiton pavarësinë. A do të jetë I mundur?

Agim Çeku:Tani kemi vetëm një bashkim e ai është BE. Me tu inkuadruarar në BE na bashkohen edhe kufijtë edhe interesat edhe neve edhe Shqipërisë.

Blendi Fevziu:Gjithsesi a ka predispozitë për një bashkim të mundshëm?

Agim Çeku:Kjo predispozitë, në qoftë se ka, duhet të vijë nga Shqipëria.

Blendi Fevziu: Ju mendoni se Shqipërisë i mungon?

Agim Çeku: S'e kam dëgjuar ende.

Blendi Fevziu: Zyrtarisht apo privatisht?

Agim Çeku: As zyrtarisht as privatisht. Ne nuk mund të imponohemi ne duhet të ftohemi.

Blendi Fevziu: Një Kosovë e pavarur mund të krijoj destabilizim të Maqedonisë që edhe atje shqiptaret të kërkojnë krijimin e shtetit të tyre?

Agim Çeku: Vetëm pavarësia e Kosovës mund të krijoj stabilitet ne rajon. Kjo është çelësi i krijimit të stabilitetit në Ballkan. Pavarësia e Kosovës do ta ndihmoj stabilitetin edhe paqen në rajon.

Blendi Fevziu:Marrëdhëniet Shqipëri - Kosovë si janë aktualisht?

Agim Çeku: Të mira në trend pozitiv të zhvillimit.

[Dilaver]

Blendi Fevziu: Në ç'drejtim?

Agim Çeku: Në të gjitha drejtimet. Nuk ka drejtim ku ne nuk jemi të interesuar dhe nuk kemi marrëdhënie të mira sidomos në fushën e kulturës, artit etj. Ne dëshirojmë që duke bashkëpunuar në këto fusha ta ruajmë identitetit tonë shqiptar në kohën e globalizimit, integrimeve, në kohën e imponimeve të vlerave dhe standardeve të ndryshme.

Blendi Fevziu: Cila do jetë gjeja më e rëndësishme që ju do kërkonit nga Shqipëria për t'iu ndihmuara,nëse mundet ta bëjë këtë?

Agim Çeku:Varësisht nga koha. Tani ne kemi nevojë që Shqipëria ta luaj një rol aktiv në procesin e statusit, të dërgoj mesazhe pozitive edhe bashkësisë ndërkombëtare që nuk duhet t'i frikohen pavarësisë së Kosovës.

Blendi Fevziu: Jeni të kënaqur me mënyrën si po e bënë këtë?

Agim Çeku: Jam i kënaqur.

Blendi Fevziu: Cili është roli i ish Kryeministrit Ramush Haradinaj në Qeverinë. A qëndron si njeri - hije i Qeverisë tuaj apo është vetëm konsultues?

Agim Çeku: Jo absolutisht jo. Është kryetar i njërës nga partitë në koalicion dhe disa ministra nga partia e tij janë në Qeverinë time dhe nga ky aspekt konsultohem më të.

Blendi Fevziu: A e keni mbështetjen e tij?

Agim Çeku: Po.

Blendi Fevziu: Çfarë mund të bëjë Kosova për përmirësimin ose shtimin e turistëve kosovar në Shqipëri që është një resurs i rëndësishëm për ne?

Agim Çeku: Unë mendoj se nuk ka nevojë të bëjë shumë. Qytetarët e Kosovës janë shumë të orientuar dhe shkojnë për pushime në Shqipëri e Shqipëria është duke i mirëpritur dhe duke iu ofruar lehtësime të ndryshme.

Blendi Fevziu: Ju vet do vini për pushime në Shqipëri?

Agim Çeku:Unë shumë shpesh vij në Shqipëri së paku 3 deri në 4 herë në vit. Vij edhe për pushime edhe për punë. Mendoj se në fund të muajit do ta vizitoj edhe zyrtarisht. Shqipëria është një vend shumë i dashur për mua dhe e dua bregdetin shqiptar edhe shumë shpesh shkoj në Shqipëri.

Blendi Fevziu: Cila besoni se do të jetë karriera juaj?

Agim Çeku:Unë një karrierë e kam përfunduar.

Blendi Fevziu: Atë ushtarake?

Agim Çeku: Po, atë ushtarake.

Blendi Fevziu: Jeni sigurt se nuk ktheheni më?

Agim Çeku:Unë nuk kthehem pas. Asnjëherë nuk jam kthyer prapa as nuk mendoj të kthehem prapa, por prapë nëse kërkohet unë do ta bëjë atë që kërkohet. Unë nuk ndikoj në karrierën time, unë vetëm shërbej dhe dikush tjetër e vlerëson kontributin tim dhe dëshiroj që me mua të udhëheq sistemi dhe që në vetë përpjekje të krijoj karrierën time. Tani jam këtu, nuk kam ambicie për të mbetur sepse punën time nuk e bëjë për të mbetur Kryeministër, por për t'i ndryshuar gjerat.
Pas 60 minutash, Kryeministri i Kosovës çohet. Axhenda e tij vijon me një takim me Ministrin Shqiptar të Arsimit, Genc Pollo dhe më pas më plot të tjerë. Janë ditë të ngjeshura, kur të rrëfesh për jetën nuk është edhe aq komode, por gjithsesi ai e ka bërë këtë. Për të vazhduar më pas punën e tij të përditshme, në një zyrë komode dhe të rinovuar, që aq pak ngjan me zyrat e dikurshme, të trishta të ish Jugosllavisë!
Intervistoi për OPINION
Blendi Fevziu

[Gentiani]

Ha, paska dhënë intervistë kryeministër Agim Çeku!

E kam cekur edhe tek një temë tjetër, sa i përket karrierës ushtarake është ushtarak i shkëlqyeshëm dhe i kompletuar. Më duhet të cekë, që në kohën kur kam njohur Çekun ka qenë personalitet stabil dhe kam pasur rrespekt edhe si njeri e edhe si profesionist. Në anën tjetër nga qendra e akademisë ushtarake në Zarë, ka pasur një numër personalitetesh ushtarake, që kanë luftuar në të gjitha anët e fronteve, kuptohet për kombet që ata u takonin. Nga aty ka qenë edhe gjenerali serb Momçillo Perishiq, një kohë ish zëvendëskryeministër i qeverisë së Serbisë, pastaj gjenerali Petkoviq - kroat, komandant i kroatëve të Bosnjës, pastaj gjenerali boshnjak - legjendë e luftës në Bosnjë Atif Dudakovic - aktualisht komandant i armatës boshnjake dhe së fundit gjenerali Agim Çeku, nxënës i këtij të fundit.

Nuk mundet të mohohet kontributi i tij dhe nuk e mohoj, por përderisa kolegët e tij luftonin me shokë, ky zgjodhi rrugën ti shkonte pas Hashimit dhe tek tani mendoj që e ka kuptuar shkëlqyeshëm kush ishte Thaqi. Eh sikur të vepronte dhe mos ti errësoheshin sytë për karrierën dhe premtimet tjera për të ardhur në atë post, sot në Kosovë nuk do të flitej për standarde e status dhe decentralizime, nuk do ti duhej Albin Kurtit të shpojë makinat e UNMIK-ut etj, etj, por do të kishte një gjendje në terren, komform asaj që e ndryshuan kroatët e boshnjakët.

Çeku u largua nga TMK-ja, sepse e vërejti që aty nuk i ka mbetur bukë, pozitën e kryeministrit e ka të përkohshme dhe është çështje sa të sigurohet nga Haga Rambushi , që nuk do të ftohet atje dhe pastaj i thotë më vjen keq, por ky post ka qenë zëvendësim i përkohshëm.

[Vranina]

E po nuk po muj durohna pa fol, thojshin ktyne her;

"Aty ku ka pasuni shum, ka haram, e aty ku ka fjal shum ka rren"

[Guri i madh]

Biografia e Agim Çekut

Prishtinë, 1O mars - Gjeneral Agim Çeku është i lindur më 29 tetor 1960 në Qyshk të Pejës. Pasi mbaron shkollën fillore në vendlindje, ai regjistrohet në shkollën e mesme ushtarake në Beograd, ku diplomon në vitin 1975. Ndërkaq në vitin 1984 mbaron me sukses të shkëlqyeshëm Akademinë Ushtarake, përkatësisht Akademinë e Artilerisë në Zarë të Kroacisë. Gjatë viteve 1984 1991, Çeku ka shërbyer në ish Armatën Jugosllave në Shkollën e Artilerisë në Zarë, si komandant togu në Shkollën për Oficerë Rezervë dhe në Akademinë Ushtarake.
Pas shpërthimit të luftës në ish republikat e Jugosllavisë, në Slloveni e Kroaci, më 1991, më 27 tetor, Agim Çeku largohet nga Armata Jugosllave dhe i bashkohet Ushtrisë Kroate.
Në shkurt të vitit 1993, Agim Çeku transferohet në Brigadën e 9 të Gardiste në Gospiq, ku është emëruar shef i artilerisë në Brigadën e 9 të Gardiste, pastaj shef i Shtabit dhe zëvendëskomandant i Brigadës së 9 të Gardiste.
Në shtator të vitit 1993, ai plagoset gjatë operacionit të njohur si Megjaçki Xhep, ndërsa më 1994, merr gradën e kolonelit në ushtrinë kroate. Një vit më vonë Çeku dekorohet me gradën e brigadierit, ndërsa në vitin 1996 emërohet shef i Shtabit të Korpusit të 5 të të Armatës Kroate.
Çeku gjithashtu ka marrë pjesë në të gjitha aksionet dhe luftimet në Zonën e Zarës dhe të Likës si dhe në shumë operacione të rëndësishme për çlirimin e Kroacisë.
Për kontributin e dhënë për çlirimin e Kroacisë, si epror i ushtrisë kroate, Çeku është dekoruar me gradën gjeneralbrigade.
Në Kosovë gjeneral Çeku kthehet nga ushtria kroate më 27 shkurt të vitit 1999. Një javë pasi në Kosovë kishin filluar bombardimet kundër forcave serbe, më 2 prill 1999, si gjeneral brigade Agim Çeku emërohet Shef i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK së, post ky nga i cili e drejton UÇK në gjatë fushatës së bombardimeve të NATO së.
Me përfundimin e luftës në Kosovë, Çeku fillon një beteje tjetër, atë të transformimit të UÇK së në Trupat e Mbrojtjes të Kosovës (TMK). Ai zyrtarisht është emëruar komandant i TMK së më 21 shtator 1999, duke qëndruar në krye të tyre deri më sot.
Agim Çeku është i martuar dhe ka tre fëmijë: dy djem dhe një vajzë.


Agim qeku kurr nuk ka tregue askund rezulltat ne kosov ka ardh kur lufta ka purfundue luftadihet kush e ka prue pasi qe njerz ma te aferm nuk kan pas me paraqit para nderkombtarve me i pri T M Kes .
dihet se aleances ju ka imponue nga nderkombtaret per me i arrit qellimet e veta nderkombtaret por edhe per krye minister ka ardh ne mynur te imponume nuk ka qen dashtur ramushi ta pranoj edhe pse ky imponim ka lidhje me aktakuzat kunder ramushit
nga gjykata e hages Agim qeku gjat detyres si gjeneral ka qen po thuajse i politizum
i zhytur deri ne fyt

[Gurbardhi]

Biografia e Agim Çekut

Prishtinë, 1O mars - Gjeneral Agim Çeku është i lindur më 29 tetor 1960 në Qyshk të Pejës. Pasi mbaron shkollën fillore në vendlindje, ai regjistrohet në shkollën e mesme ushtarake në Beograd, ku diplomon në vitin 1975. Ndërkaq në vitin 1984 mbaron me sukses të shkëlqyeshëm Akademinë Ushtarake, përkatësisht Akademinë e Artilerisë në Zarë të Kroacisë. Gjatë viteve 1984 1991, Çeku ka shërbyer në ish Armatën Jugosllave në Shkollën e Artilerisë në Zarë, si komandant togu në Shkollën për Oficerë Rezervë dhe në Akademinë Ushtarake.
Pas shpërthimit të luftës në ish republikat e Jugosllavisë, në Slloveni e Kroaci, më 1991, më 27 tetor, Agim Çeku largohet nga Armata Jugosllave dhe i bashkohet Ushtrisë Kroate.
Në shkurt të vitit 1993, Agim Çeku transferohet në Brigadën e 9 të Gardiste në Gospiq, ku është emëruar shef i artilerisë në Brigadën e 9 të Gardiste, pastaj shef i Shtabit dhe zëvendëskomandant i Brigadës së 9 të Gardiste.
Në shtator të vitit 1993, ai plagoset gjatë operacionit të njohur si Megjaçki Xhep, ndërsa më 1994, merr gradën e kolonelit në ushtrinë kroate. Një vit më vonë Çeku dekorohet me gradën e brigadierit, ndërsa në vitin 1996 emërohet shef i Shtabit të Korpusit të 5 të të Armatës Kroate.
Çeku gjithashtu ka marrë pjesë në të gjitha aksionet dhe luftimet në Zonën e Zarës dhe të Likës si dhe në shumë operacione të rëndësishme për çlirimin e Kroacisë.
Për kontributin e dhënë për çlirimin e Kroacisë, si epror i ushtrisë kroate, Çeku është dekoruar me gradën gjeneralbrigade.
Në Kosovë gjeneral Çeku kthehet nga ushtria kroate më 27 shkurt të vitit 1999. Një javë pasi në Kosovë kishin filluar bombardimet kundër forcave serbe, më 2 prill 1999, si gjeneral brigade Agim Çeku emërohet Shef i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK së, post ky nga i cili e drejton UÇK në gjatë fushatës së bombardimeve të NATO së.
Me përfundimin e luftës në Kosovë, Çeku fillon një beteje tjetër, atë të transformimit të UÇK së në Trupat e Mbrojtjes të Kosovës (TMK). Ai zyrtarisht është emëruar komandant i TMK së më 21 shtator 1999, duke qëndruar në krye të tyre deri më sot.
Agim Çeku është i martuar dhe ka tre fëmijë: dy djem dhe një vajzë.

Dilaver ,

mos tu ka pervjedhe nji gabim ketu !
Si ka mundesi qe ai te jet i lindur me 1960 , e shkollen e mesme ta perfundoj
ne moshen 15 vjeqare ( me 1975 ) ?!
Gjenite e kryejn edhe me heret , por se Qeku eshte gjeni s`paskam ndegjue
deri sot .
Qe te me kuptoni drejt , une kam nji respekt per ket person .

[Dilaver]

I nderuar Gurbardhi, unë këtë e kam kuptuar si një lëshim (gabim shtypi por jo nga unë), por për cudi u përserit disa herë....... nuk po di si të them, në ketë moshë kryhet shkolla fillore (tetëvjecare), unë supozoj se në vitin 1975 është regjistruar në shkollën e mesme në Beograd por nuk e kam potencuar pasi që e kam llogarit si gabim shtypi.


Biografia
Meqenëse shumë qytetarë janë interesuar të dijnë më shumë pë biografinë time, për të plotësuar kureshtjen e tyre po u jap një biografi me të plotë.
Kam lindur më, 29 tetor 1960, në Qyshk të Pejës. Shkollën fillore e kam mbaruar në vendlindje . Në vitin 1975 kam diplomuar në shkollën e mesme ushtarake në Beograd. Në vitin 1984 kam mbaruar me sukses të shkëlqyeshëm, Akademinë Ushtarake, gjegjësisht, Akademinë e Artilerisë në Zarë . Gjatë viteve 1984-1991 kam shërbyer në ish-Armatën Jugosllave në Shkollën e Artilerisë në Zarë, si komandant togu në Shkollën për Oficerë Rezervë dhe në Akademinë Ushtarake.


http://www.rtklive.com/site/interaktive/ceku.php (http://www.rtklive.com/site/interaktive/ceku.php)

[Gurbardhi]

I nderuar Gurbardhi, unë këtë e kam kuptuar si një lëshim (gabim shtypi por jo nga unë), por për cudi u përserit disa herë....... nuk po di si të them, në ketë moshë kryhet shkolla fillore (tetëvjecare), unë supozoj se në vitin 1975 është regjistruar në shkollën e mesme në Beograd por nuk e kam potencuar pasi që e kam llogarit si gabim shtypi.


Biografia
Meqenëse shumë qytetarë janë interesuar të dijnë më shumë pë biografinë time, për të plotësuar kureshtjen e tyre po u jap një biografi me të plotë.
Kam lindur më, 29 tetor 1960, në Qyshk të Pejës. Shkollën fillore e kam mbaruar në vendlindje . Në vitin 1975 kam diplomuar në shkollën e mesme ushtarake në Beograd. Në vitin 1984 kam mbaruar me sukses të shkëlqyeshëm, Akademinë Ushtarake, gjegjësisht, Akademinë e Artilerisë në Zarë . Gjatë viteve 1984-1991 kam shërbyer në ish-Armatën Jugosllave në Shkollën e Artilerisë në Zarë, si komandant togu në Shkollën për Oficerë Rezervë dhe në Akademinë Ushtarake.


http://www.rtklive.com/site/interaktive/ceku.php (http://www.rtklive.com/site/interaktive/ceku.php)
Dilaver i nderuar ,
te faleminderit per sqarimin ! Ky duhet te jet patjeter gabim shtypi .

[Guri i madh]

EEEE KY AGIM QEKU





kur ti vjen koha qershis ti piqet edhe mos me pas diell piqet pak me vones por nuk e ka shien sikur qershia qe piqet ne kushte optimale