Decentralizimi->Ndarje->Lufte

[Shkelqimi]

E hapa kete per njerin nder proceset te cilat do ti kushtojne shum shum Kosoves.

Nuk e di sa keni njohuri mbi decentralizimin, por jam ne gjendje te ju paraqes edhe dokumente nga planet e Serbise per Decentralizimin, te unmikut per decentralizimin dhe te kosovareve per decentralizimin, dhe krejt qka do te shihni jan shum shum pak dallime , pra te trija palet synojne te njejtat, e ajo eshte me pasoja te medha.

Ja si e sheh levizja VETEVENDOSJE ! , Decentralizimin !!

Për Serbinë Kosova fillon përfundi lumit Ibër. Serbia tanimë ka kontroll të plotë në pjesën më të madhe të veriut të Kosovës, dhe kjo është arsyeja pse plani i decentralizimit nuk është paraparë të aplikohet në atë pjesë, por në pjesët tjera të Kosovës ku ka serbë dhe ku Serbia nuk ka kontroll të plotë.
Rajoni i Anamoravës veçanërisht është i rrezikuar shumë nga ky proces. Qeveria e Kosovës tashmë ka vendosur që në vend të Zhegrës (për të cilin fshat partitë politike gjatë fushatës zgjedhore patën premtuar se do të bëhet komunë) do të jetë Parteshi ai që do të bëhet komunë e re. Dhe, në mënyrë që tek qytetarët të krijohet bindja se decentralizimi nuk po bëhet për serbët, Qeveria e Kosovës ka paraparë që përveç Budrigës së Poshtme që është e banuar me serbë, Parteshit t’i bashkohet edhe Cernica, që është e banuar edhe me popullatë shqiptare. Gjithsesi, në komunën e re shqiptarët do të jenë pakicë, d.m.th do të jenë të dominuar nga serbët lokal. Pra, popullata shqiptare e fshatit Cernicë sipas Planit B të decentralizimit do të inkuadrohet brenda një komune serbe, në të cilën komunë do të vazhdojnë të ekzistojnë strukturat paralele serbe dhe formacionet e armatosura të financuara nga shteti i Serbisë. Pra, do të ketë një legalizim të pranisë së shtetit të Serbisë në Kosovë. Për më keq, komuna e Parteshit pastaj lidhet me fshatin Pasjan që ka 2.160 banorë serbë, për të siguruar kështu lidhje fizike me kufirin e Serbisë përmes fshatit Muçibabë ku jetojnë jo më shumë se katër familje shqiptare. Serbët aktualisht e refuzojnë Planin B, jo se ai nuk u levërdis, por për shkak se atë e kanë kurdo, dhe ata duan edhe më shumë se kaq (Planin C…). E Plani C nënkupton që serbët të jenë jo vetëm shumicë e thjeshtë, por shumicë e theksuar: ata po duan që edhe Pasjani të futet në komunën e Parteshit.
Procesi i decentralizimit po shkon sipas planeve serbe për të krijuar një ‘zonë sigurie’ mes Luginës së Preshevës dhe Kosovës. Pjesët më të rrezikuara do të jenë: Zona kufitare mes Gjilanit dhe Bujanocit, në fakt brezi territorial mes fshatrave Stubllinë dhe Hodanoc (strategjikisht zonë shumë e rëndësishme për lidhjen e vendbanimeve serbe në lindje të Kosovës me Serbinë); Berivojca (fshat i përzier etnikisht afër Dardanës – ku dominimi etnik serb u mundëson serbëve që ta rrethojnë qytetin e dominuar nga shqiptarët – Dardanën; dhe fshatrat Ruboc, Busovatë, Makresh i Poshtëm dhe Kllobokar; Zajçeci (me marrjen e këtij fshati në pjesën veriore të komunës së Dardanës do të vendosej një lidhje territoriale mes Serbisë dhe fshatit të banuar me serbë që quhet Gragjenik). Në Luginën e Preshevës në fshatin Boroc të Bujanocit, po ndërtohet një bazë e madhe ushtarake e Ushtrisë Serbe që ka 1.000 shtretër dhe do të shërbejë si qendër logjistike dhe komanduese. Qëllimin e kësaj baze e ka shpalosur hapur Nebojsha Çoviqi, i cili me 20 janar 2005 për radion B-92 ka deklaruar se prezenca e armatës së Serbisë në Luginën e Preshevës është e domosdoshme në mënyrë që serbët nga regjioni i Anamoravës në Kosovë të ndjehen të sigurtë. Në muajt e ardhshëm Kosova dhe veçanërisht komuna e Gjilanit dhe e Dardanës do të kenë sfida të mëdha. Këtë e vërteton edhe vetë Qeveria e Serbisë, nënkryetari i së cilës, Miroljub Labus, qysh me datën 6 nëntor 2004 për gazetën “Politika” ka thënë: “Në kuadër të Kosovës dhe Metohisë do të duhej të formoheshin dy entitete. Entitetin serb do ta përbënin këto zona: Kosova Veriore (komuna e Leposaviqit, Zubin Potokut, Zveçanit dhe veriut të Mitrovicës së Kosovës) dhe Anamorava e Kosovës (komuna e Kamenicës së Kosovës, Novobërda, Graçanica dhe pjesë të Gjilanit dhe Lipjanit).” Në Perëndim Miroljub Labus konsiderohet si i moderuar dhe demokrat. Realizimin e këtij plani të Serbisë në terren e mundëson zinxhiri i pandërprerë i fshatrave serbe ndërmjet Ranillugut dhe Artanës, që e shkëput komunën e Dardanës, si dhe i rripit që e lidh Artanën me Graçanicën.
I njëjti rrezik sikurse Cernicës i kërcënohet edhe fshatit Hajvali në komunën e Prishtinës. Sipas Planit B të decentralizimit, ky fshat - më i madhi në rrethinën e vet - duhet t’i bashkohet fshatit fqinj më të vogël – Graçanicës, i cili do të bëhet komunë! Mirëpo, parashihet që Graçanica të marrë me vete edhe këto fshatra serbe në mënyrë që serbët të jenë shumicë: Preoc, Sushicë, Llapnasellë, Badoc i Ri. Sipas Planit C edhe Çagllavica futet aty.
Ndërmjet dy luftërave botërore (1918-1941) për shpronësimin e shqiptarëve dhe kolonizimin e Kosovës përdorej Reforma Agrare, ndërkaq sot, për copëtimin e Kosovës përdoret reforma e pushtetit lokal. Decentralizimi në Kosovë është projekt i Serbisë, i cili nëpërmjet UNMIK-ut u bë edhe projekt i Qeverisë së Kosovës. E filloi Qeveria e Bajram Rexhepit me ministrin e atëhershëm Jakup Krasniqin, kurse tash po e realizon Qeveria e Bajram Kosumit me ministrin Lutfi Haziri. Decentralizimi është mjeti më i efektshëm për zbatimin e planit qeveritar serb për copëtimin e Kosovës. Serbia do që para se ta rimarrë Kosovën, ta copëtojë atë. Serbia nëpërmjet decentralizimit po synon të bëjë zgjerimin dhe definimin e kufijve të enklavave, krijimin e vazhdimësisë territoriale ndërmjet enklavave, dhe legjitimimin e strukturave paralele të Serbisë në Kosovë. Meqë nëpër enklava paraprakisht nuk u shpërbënë strukturat e Serbisë në Kosovë, decentralizimi nuk ia ofron pushtetin qytetarëve atje por e dërgon atë në Beograd. Rezultati përfundimtar i realizimit decentralizimit do të jetë krijimi i kufijve të brendshëm territorial në vendin tonë. Decentralizimi përfundimisht shkakton ndarjen territoriale në Kosovë, duke krijuar entitetin e fuqishëm serb përbrenda Kosovës. Duke qenë se me proceset aktuale zyrtare politike në përgjithësi, dhe me këto negociata në veçanti, Kosova vetëm sa përpëlitet si autonomi, decentralizimi do të krijojë shtetin brenda autonomisë. Lufta do të ngjajë gjithsesi, ngase në mos asgjë tjetër, fshatrat shqiptare nuk do të duan të përfundojnë në anën e gabueshme të kufirit – në kuadër të entitetit serb. Fshatarët shqiptarë nuk do të pranojnë që shtëpitë dhe arat e tyre të kontrollohen nga strukturat e Serbisë.
Fshatrat shqiptare që synojnë t’i fusin në komuna serbe janë mu ato të cilat nuk kishin edhe aq humbje në njerëz e dëme materiale gjatë luftës. Ngaqë, ata besojnë se ato fshtëra më lehtë mund t’i përfshijnë në komunat e reja serbe. Mirëpo, këtyre fshatrave iu kërcënohet modeli i veriut të Mitrovicës. Në natën ndërmjet 3 dhe 4 shkurtit të vitit 2000, në veriun e Mitrovicës janë vrarë 11 shqiptarë (6 meshkuj e 5 femra). Më pas, gjatë atij muaji janë dëbuar 1.564 familje shqiptare me gjithsej 11.364 anëtarë. Ploja ngjau në prani të forcave të KFOR-it dhe policisë. Në veri kanë mbetur gjithsej vetëm 4.000 banorë shqiptarë. Zyrtarët serbë nga Kosova e Serbia shumë shpesh deklarojnë se si veriu i Kosovës është një vend multietnik. Ja, pra, se çka mendojnë ata kur flasin për multietnicitetin: vendbanime me shumicë dërrmuese të popullatës serbe, të kontrolluara nga strukturat e Serbisë, dhe me shqiptarët që ose janë pakicë, ose dëbohen e vriten që të bëhen të tillë! Në një moment të volitshëm për ta, popullatat e Cernicës dhe Hajvalisë do ta përjetojnë fatin e shqiptarëve të dëbuar nga veriu i Mitrovicës.

[Shkelqimi]

vazhdim...




Decentralizimi përfundimisht shkakton ndarjen territoriale në Kosovë, duke krijuar entitetin e fuqishëm serb përbrenda Kosovës. Duke qenë se me proceset aktuale zyrtare politike në përgjithësi, dhe me këto negociata në veçanti, Kosova vetëm sa përpëlitet si autonomi, decentralizimi do të krijojë shtetin brenda autonomisë. Lufta do të ngjajë gjithsesi, ngase në mos asgjë tjetër, fshatrat shqiptare nuk do të duan të përfundojnë në anën e gabueshme të kufirit – në kuadër të entitetit serb. Fshatarët shqiptarë nuk do të pranojnë që shtëpitë dhe arat e tyre të kontrollohen nga strukturat e Serbisë.
Fshatrat shqiptare që synojnë t’i fusin në komuna serbe janë mu ato të cilat nuk kishin edhe aq humbje në njerëz e dëme materiale gjatë luftës. Ngaqë, ata besojnë se ato fshtëra më lehtë mund t’i përfshijnë në komunat e reja serbe. Mirëpo, këtyre fshatrave iu kërcënohet modeli i veriut të Mitrovicës. Në natën ndërmjet 3 dhe 4 shkurtit të vitit 2000, në veriun e Mitrovicës janë vrarë 11 shqiptarë (6 meshkuj e 5 femra). Më pas, gjatë atij muaji janë dëbuar 1.564 familje shqiptare me gjithsej 11.364 anëtarë. Ploja ngjau në prani të forcave të KFOR-it dhe policisë. Në veri kanë mbetur gjithsej vetëm 4.000 banorë shqiptarë. Zyrtarët serbë nga Kosova e Serbia shumë shpesh deklarojnë se si veriu i Kosovës është një vend multietnik. Ja, pra, se çka mendojnë ata kur flasin për multietnicitetin: vendbanime me shumicë dërrmuese të popullatës serbe, të kontrolluara nga strukturat e Serbisë, dhe me shqiptarët që ose janë pakicë, ose dëbohen e vriten që të bëhen të tillë! Në një moment të volitshëm për ta, popullatat e Cernicës dhe Hajvalisë do ta përjetojnë fatin e shqiptarëve të dëbuar nga veriu i Mitrovicës.

Decentralzimi assesi s’bën të ngjajë para sovranitetit për Kosovën. E pas sovranitetit, nëse dikush ka nevojë për decentralizim, atëherë kjo është Prishtina, lagjet e së cilës për nga numri i banorëve janë më të mëdha sesa shumica e komunave ekzistuese të Kosovës. Mirëpo, decentralizimi në Prishtinë, as që është përmendur ndonjëherë.

Cernica, një fshat më i madh se Parteshi, u dashka t’i bashkohet Parteshit dhe Parteshi të bëhet komunë e re! E qartë: nëpërmjet decentralizimit po bëhen përpjekje që Cërnicën me 2685 banorë shqiptarë dhe 600 serbë t'ia bashkëngjesin Parteshit me 1434 banorë serbë dhe Budrigës së Poshtme me 1250 serbë, në mënyrë që Parteshi të bëhet komunë. Shqiptarët do të përbënin 45% ndërsa serbët 55% të komunës së Parteshit. Njëherazi, shqiptarët do të gjenden në territoret e kontrolluara drejtpërdrejt nga strukturat paralele militare të financuara dhe të mirëmbajtura nga shteti serb, ndërkaq të toleruara nga UNMIK-u. Në fshatin Cernicë ka multietnicitet, komunikim dhe bashkëpunim ndërmjet shqiptarëve dhe serbëve, mirëpo pikërisht decentralizimi do ta shkatërrojë këtë duke e sjellur dhe forcuar Beogradin brenda. Nëpërmjet Cernicës, Serbia do të depërtonte deri në periferi të Gjilanit dhe kufiri nuk do të mbeste në luginë (në Partesh), por do të ngjitej më lart në kodër (në Cernicë), gjë që ka shumë rëndësi nga aspekti strategjik ushtarak.

Nga pushtetarët e Kosovës, banorëve të Cernicës që përpiqet ta gllabërojë Serbia, jopublikisht u premtohen fabrika e punësim nëse e pranojnë decentralizimin. Punësim nën dominim të Serbisë dhe në shkëmbim të pranimit të saj na ofronte edhe Milosheviqi.

Insitucionet e Kosovës edhe kësaj radhe u ndodhën në anën e kundërt të vullnetit dhe interesave të popullit. Ato jo vetëm që e pranuan decentralizimin por tash po e negociojnë atë me Serbinë në Vjenë. Për rregullimin e brendshëm territorial e administrativ të Kosovës, politikanët negociator kosovar po diskutojnë me Serbinë! Serbia gjithmonë gjente shqiptarë me të cilët zbatonte planet e veta. Vetëm se kësaj radhe ata janë më të shumtë se asnjëherë më parë duke u vetëshpallur përfaqësues të Kosovës. Kohë më parë u bë publik rezultati i peticionit të banorëve të Cernicës kundër decentralizimit. 1294 veta, që parqesin shumicën në fshat, ngase aty janë 2350 veta me të drejtë vote, nënshkruan peticionin me të cilin ata kundërshtuan decentralizimin dhe futjen e Cernicës në kuadër të komunës së Parteshit. Mbi bazën e vullnetit të këtyre qytetarëve që nënshkruajtën peticionin do të ndërtohet strategjia legjitime e kundërshtimit të decentralizimit me të gjitha format. Me çfarëdo çmimi. Njëjtë do të veprojmë edhe nëpër rastet e tjera të ngjashme nëpër Kosovë në muajt që vijnë.

Decentralizimi sjell ndarjen, e ndarja luftën. Duke mos e lejuar realizimin e decentralizimit e parandalojmë edhe ndarjen e Kosovës, edhe luftën.




Kush e lexon me vemendje dhe e kupton kete shkrim me lart, sigurisht do te bindet dhe do ta ket te qarte se Kosova sipas ketij procesi do te jet e ndare definitivisht e enklavizuar.

[Fshatari]

Shkelqim,
E shkëlqyeshme më duket analiza jote, dhe më shqetëson shum bile.
Këto enklavat serbe nëpër Kosovë na i ka planifikue njëfar Bernard Couchnerd-i, një francez i poshtër, serbofil i tërbuar ashtu siç janë të gjithë francezët. Ka qenë poashtu mik i ngusht i presidentit të ndjerë po besa edhe i H.Thaçit.
"Decentralizimi" nuk ka figurue në arsenalin e standardeve për Kosovën : është shtesë, që tani u shndërrue në kriterin parësor, e H.Sollanës, i cili para dy vitesh, detyroi ish kryetarin e Kosovës dhe atë të parlamentit, I.Rugova dhe N.Daci, të shkojnë në Vjenë dhe të bisedojnë me serbinê "për çështje teknike". Siç po e shoh unë, vjena po shndërrohet në varr për Kosovën. E shihni se si çështjet teknike janë shndërruar në definimin e statusit të ardhshëm të "autonomisë" të Kosovës : "autonomi substenciale" brenda serbisë, ka qenë propozimi i ish-shefit të diplomacisë franceze, Vedrine.
Kryeministri i Kosovës, Çeku, deklaroi dje në sofje se "Kosova do të pavarësohet" me një rezolutë të veçantë të KS të OKB-së! Me deklarime të tilla Kosova është ngopur e është lodhur. Ndoshta edhe kjo deklaratë bëhet për të mbajtur në letargji edhe më tutje kosovarin e mjerë i cili i beson 100 herë më shumë shkaut e të huajit se shqiptarit e vetvetës!
Kokë kungulli, e kungulli nuk piçet kurrë...!