Poezi me krah lakuriqe nate!

[Era1]

Kam një dinozaur brenda meje,
nuk e di në kë moment të jetës sime të shkurtër
arriti brenda meje të futet,
ndoshta kur isha e vogël,
o ndoshta kur flija,
o ndoshta në ndonjë moment,
kur ndjen se jeta të këputet.
Kockat e mia më duken të mëdha
(sigurisht janë të tijat),
kurbat, krahët, muskujt i kam si tepër
(edhe këto të tijat duhet të jenë),
kam një dinozaur brenda meje sigurisht,
më pëlqen një dinozaur më shumë se një hienë.
Çfarë tipi të jetë ?
T-Rex ?
E kam ngrënë të gjallë,
apo ndoshta si fosil e kam kapërdirë?
Nëse ai nuk ankohet,
atëherë e paskam përtypur mirë!
Është mashkull a ndoshta femër?
Ah harrova : që të flas për të ,
më parë më duhet ta pagëzoj
me një emër.



Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[Era1]

Ti!
Këngë oqeani,
vjen përmes çelësit tënd të preferuar,
që nuk të kthen në bravë të kyçur,
injoron fjalët dhe shkrimet e emrit në portë.
Ti!
Engjëll i plagosur,
që nuk të mbulojnë mendimet,
dhe pse krijuesi yt “avokat”,
në një qelizë të ka vendosur,
ti nuk shtrydhesh ,as shtrëngosh,
nuk asfiksohesh.
Ti!
Pemë kristali,
rrënjëzohu në një kopsht,
ku hapat janë të lehtë,
ku për ty kujdeset dora e kopshtarit,
dhe të bënë të braktisesh hapësirën tënde,
shije artificiale.
Ti!
Hije e shqisës së tetë,
ke shumë për të dhënë,
krijon mëngjeset kavalierë,
bën të më zgjojë një klithmë memece,
dhe kurrë nuk e harron lojën,
që shpesh luajmë bashkë.

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[Era1]

Nganjëherë dua të shkruaj një poezi,
gri,
me krah të një lakuriqi nate,
dhe me gjemba nëpër shpatulla,
një poemë vertikale,
tokësore,
vetmitare,
me rrënjë,
dhe me madhësinë e një gurí,
një poemë pa formula,
pa sekrete të trembura,
që të mendoj,
që të shkruaj vetveten,
e gatshme të hidhet nga ura,
ose të rrëzohet nga një avion.
Por shumë herë poezia më del e prerë,
dridhet,
ikën, vjen,
nuk është konstante,
e sëmurë,
maniake,
depresive,
dhe unë çdo natë tendos vargjet,
shtrihem në shpirtin tim,
e gatshme që të nis një poezi pa moshë,
pa frikë,
një poemë pa kocka dhe gjak,
memece dhe transparente,
sepse poezitë nuk flasin,
ato preferojnë të thonë gjërat në heshtje.

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[Era1]

Nëse një natë dimri,
një diell udhëtar do të vinte tek unë,
mes buzëve të thara do takonte:

një dhomë ta pamobiluar,
një dyshek të vetmuar,
dhe një dyshek tjetër në dysheme,
(një kuti shpresash të mbushur),
një mal me enë për tu larë,
trupin tim mes djersës që provokojnë duart e tua,
një portë të mbyllur,
që fsheh një djall të vogël,
që herë pas here arratiset,
një ylber që thyhet e ngjitet,
disa filma të vjetër në bardhë e zi.

Nëse një natë dimri,
një diell udhëtar do të vinte tek unë,
do të më gjente të mbyllur nga “reformat”

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[Era1]

Ju faleminderit per kujdesin tuaj

Shikoji ata po qajnë!
Të lutem,
tregoju këmbët e tua të stërgjata,
muskujt e tu të rrëzuar nga koha,
ngjyrën e venave të tua,
jepu pak gjak nga plagët e tua,
mbuloji me lëkurë nga jotja,
trajtoji si ëndrra.
Shikoji ata po qajnë!
Të lutem,
mos i lër të heshtin,
shikoji si dhembin,
kafshojnë me dhëmbët e rënë,
klithin me zërin e fikur,
jepu pak frymë nga jotja,
rriti si ëndrra.
Shikoji ata po qajnë!
Të lutem,
mos i lër të qajnë,
janë vargjet e mia.....


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[jadore]

...ERA , Komplimente !, Respekt , per nderlidhjen aq te bukur te fjale se menduar e te shprehur ne formen e vargut poetik ...
....Vazhdim te suksesshem ...

[Era1]

Kishte disa postime nga disa antare dhe sot nuk jane !!!

Gjithsesi i falenderoj per ato qe kishin shkruajtur , gjithashtu falenderoj dhe Jador.

[Era1]

I lutem moderatorit (gjithmone nese mundet) qe postimet e antareve per poezite e mia te mi lene ketu .

Faleminderit

[Naki]

I lutem moderatorit (gjithmone nese mundet) qe postimet e antareve per poezite e mia te mi lene ketu .

Faleminderit

Nga praktika në të kaluaren faqja e poezisë ishte shëndrruar në kafe muhabet,në mesë të vargjeve poetike së pari lexonim komplimente e pastajë llafe.në këtë kontekstë nuk dëshirojë një ripërseritje,për mirë kuptim ju faliminderit.
Të gjitha postimet,komplimentet rreth poezisë janë të zhvendosura në temën Komplimente Poetëve të forumit.
http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?t=17238

Naki

[Era1]

Sot nuk me pëlqen të shihem ne pasqyre,
nuk dua të zgjohem si çdo dite,
(dilema idiote e çdo mëngjesi)

Sot me tepron vetmia neper çarçafë,
dhe dyshoj tek shenjtëria e qiejve,
apo dhe tek Zeusi absurd qe mediton
duke kthyer ne shi çdo pike djerse të tij.

Me kane goditur tashme ne shume vende,
me bien lotët me shume se Zeusit,
sot ndiej seriozisht se kam diçka me shume
qe thjesht me ndan shpirtin.

Jam zgjuar e ngërthyer ne ëndërr,
dhe për disa momente pa ore,
kam qene duke kalëruar kohen
neper horizontin e të djeshmes me të sotmen.

Rimarr sekondën qe me iku,
e kryqëzoj ne një fjale kryq të nxehte nëpër çarçafë,
depozitohem përjetë nëpër majën e reve,
dhe... zgjohem çuditërisht pa ty.


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[Era1]

Po kërkoj shkrimet e mia,
fjalë të shqiptuara me zë të zakonshëm
të mbytura pa mundur që të dëgjohen.
Shoh pikturën time të parë,
dhe imagjinata ime kalon
mbi netët e vetmuara nëpër rrugët e shkreta
me asfalte të errët,
ku çdo gjë duket sikur derdhet nga dritare të shkatërruara.
Shikoj shkrimet dhe pikturat e mia të harruara,
shumë mendime të prangosura,
sa orë të pastruara si në tempuj
varur qëndrojnë si ikona.
Sa qetësi e hidhur
në sytë e pangjyrë të kësaj pikture!
Duket sikur ka dritë në atë shikim
dhe jetë në copëzat e buta të flokëve të saj...


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[Era1]

Qirinj,
kërkoj qirinj,
për një trup pa pasion,
qirinj për dy sy,
të boshatisur nga malli,
qirinj zemër,
për të ndriçuar rrugët e shpirtit,
qirinj për dy duar
të ngrira tek ty.
Qirinj,
kërkoj qirinj i dashur,
për të zgjuar këmbët
që kanë kohë pa ecur me ty,
qirinj shpirt,
për t’u djegur nga dashuria të dy.



Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

M’i pri krahët me ngadalë,
butësisht,
në mënyrë të pariparueshme m’i pri,
hiqmi përqafimet e tua
që më rrethojnë trupin,
rrëzoi copa-copa puthjet që më ke dhënë,
primi duart nëse të përkëdhel,
shkatërromë ndërkohë që të pëshpëris,
thyeji kujtimet e mia,
të shkuarën time harroje....,
bëhu i panjohur për buzët e mia,
për trupin,
i panjohur edhe për shpirtin...,
kafshoje vetminë time,
zhvishma zemrën,
por mos më ndalo të të them TE DUA...




Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

U kthyen mostrat,
janë nën krevat pikërisht tani,
sytë i kanë në dollapët e mbyllur,
mbas shpinës sime
fshehin buzëqeshjet dhe përqeshjet,
pushuan kataraktet,
hëna nuk tregon më me gisht,
e harrova
ninullën që nëna më ka kënduar fëmijë,
dyshemeja u mbush me mbetje
të dhimbshme,
njësoj si dhe dje,
mbetje të viktimave të tua,
viktima të puthjeve që më ke dhënë,
por sot do t’i mbledh të gjitha,
do t’i ngjis në ditarin tim,
njësoj siç ti i ke lënë.






Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

Atje mbas çdo porte ka mëkate;
mbas çdo shikimi, një sekret;
në çdo dëshirë, një rrezik,
ajo shkatërrohet nga frikët e saj,
ata që urrejnë zhurmë e prekin netëve,
në të përzihet harrimi,
kryqëzohen takimet dhe puthjet,
dashuritë me ndarjet,
mëkatet,
sekretet,
rreziqet,
të gjitha përzihen në atë lagje të errët..

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[legenda]

Poezi qe mberthejne ne vehte ndjenjat e thella te artistes.
RESPEKT.




U kthyen mostrat,

janë nën krevat pikërisht tani,
sytë i kanë në dollapët e mbyllur,
mbas shpinës sime
fshehin buzëqeshjet dhe përqeshjet,
pushuan kataraktet,
hëna nuk tregon më me gisht,
e harrova
ninullën që nëna më ka kënduar fëmijë,
dyshemeja u mbush me mbetje
të dhimbshme,
..........






Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Skofiar]

M’i pri krahët me ngadalë,
butësisht,
në mënyrë të pariparueshme m’i pri,
hiqmi përqafimet e tua
që më rrethojnë trupin,
rrëzoi copa-copa puthjet që më ke dhënë,
primi duart nëse të përkëdhel,
shkatërromë ndërkohë që të pëshpëris,
thyeji kujtimet e mia,
të shkuarën time harroje....,
bëhu i panjohur për buzët e mia,
për trupin,
i panjohur edhe për shpirtin...,
kafshoje vetminë time,
zhvishma zemrën,
por mos më ndalo të të them TE DUA...




Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

Era1

Poezitë t'i lexova një nga një. Është vështirë të thuhet ndonjë fjalë më e mençur pas përmbajtejeve dhe mesazheve që vetë ato përcjellin te lexuesit.

Je e pakalueshme dhe më bënë "xheloz"!...

Me respekt
Skofiari

[Era1]

Legenda dhe Skofiar ju falenderoj per fjalet e mira dhe komplimentet tuaja.


Eja dhe më thuaj PO...
premtom që do të flesh me mua këtë natë,
që do më përkëdhelësh flokët
nëse ndonjë ëndërr e keqe do më tremb,
thuam që do mbështetesh tek shpatulla ime
dhe nishanët e shpinës do më numërosh,
thuam se do më mbledhësh këmbët
që të ftohtin e ketij dimri-vere të mos e ndiej,
premtom që frymëmarrja jote do të më vë në gjumë
si ninulla kur kam qenë fëmijë,
premtom që me lindjen e diellit
do ta shuajmë urinë me puthjet tona,
vetëm më thuaj
që të gjitha këto do m’i japësh borxh këtë natë,
dhe unë do të dhuroj gjithë ëndrrat
Eja dhe më thuaj PO...


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

Do të jepja gjysmë jete
për një puthje të vogël,
nga ato që peshojnë sa një puhizë,
nga ato që as nuk do t’a ndieje se të mungon,
do të jepja gjysmë jete,
të më falje vetëm gjysmën e buzëqeshjeve të tua,
gjysmën e lotëve të tua të m’i japësh pasagjer,
të më falje gjysmën e dhimbjeve të tua,
do të jepja gjysmë jete,
të më jepje gjysmë shpirti.






Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[SoKoLi-i-Maleve]

Do të jepja gjysmë jete
për një puthje të vogël,
nga ato që peshojnë sa një puhizë,
nga ato që as nuk do t’a ndieje se të mungon,
do të jepja gjysmë jete,
të më falje vetëm gjysmën e buzëqeshjeve të tua,
gjysmën e lotëve të tua të m’i japësh pasagjer,
të më falje gjysmën e dhimbjeve të tua,
do të jepja gjysmë jete,
të më jepje gjysmë shpirti.






Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era


Era je ilaqi shpirtit.muahhhhhh zemra,
ca do beja une pa ty,dhe pa poezit tua?

[Era1]

Era je ilaqi shpirtit.muahhhhhh zemra,
ca do beja une pa ty,dhe pa poezit tua?
Pa mua do ti dhuroje lule Selvijes :P

[SoKoLi-i-Maleve]

[QUOTE=Era1]Pa mua do ti dhuroje lule Selvijes :P

(Te dua shume edhe une)[/QUOTE


Edhe Selvija meriton lule,sepse me perkujton ne Selvijat e apeve tona.


Ps: mos harro se dashunija asht Hyjnore.

[SoKoLi-i-Maleve]

Pa mua do ti dhuroje lule Selvijes :P

(Te dua shume edhe une)


Edhe Selvija meriton lule,sepse me perkujton ne Selvijat e alpeve tona.


Ps: mos harro se dashunija asht Hyjnore.

[SoKoLi-i-Maleve]

Mos harro qe je numer Nji dhe e vetmja,askush smund ta ze vendin.

[Era1]

Mos harro qe je numer Nji dhe e vetmja,askush smund ta ze vendin.

Dardania ma ka zene vendin ne fakt :)

[SoKoLi-i-Maleve]

Dardania ma ka zene vendin ne fakt :)

Eh ,po mos u cudit,Dardania asht 3500 vjeqare,dhe e dua shum.

[Era1]

Sikur largësia të ishte ...
një mit,
një blasfemi,
një gënjeshtër e thjeshtë,
nga ato që vrasin iluzionet,
nga ato që djegin ndjenjat,
një novelë e keqe që të mashtron.
Sikur largësia të ishte ...
një shaka e keqe,
një lojë që merr fund,
një pikturë plot me imazhe false,
një ankth, që në fund nuk ekziston.
Sikur largësia ....
të mos ekzistonte,
do të isha krah teje,
si një fëmijë i përkëdhelur,
gjithmonë në krahët e tua,
duke jetuar çdo sekondë
sikur të ishte i fundit në këtë jetë.
Sikur largësia ...
të mos ishte pengesa që na ndan,
nuk do të mjaftonte as përjetësia vetë
që të të njihja çdo pore të trupit,
që të thyhesha tek ti,
për të pasur një shkak,
që të rikthehesha përsëri.


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

Për të mos u përsëritur
Janë dhimbjet e shkuara
Një çast gri me probleme ngarkuar
Një moment frike dhe ankthi me tmerr

Për të mos u përsëritur
Është dhimbja e mallit
Lotët që vrapojnë nëpër muret e shpirtit
Shikimet e mjekuara që shkatërrohen pa u prekur.

Për të mos u përsëritur
Janë gënjeshtrat e thëna
Vrasësit e ëndrrave të zgjuara
Krenaria për një botë që nuk të përket

Për të mos u përsëritur
Është kurthi që i ngre vetes
Të jesh mister i pamerituar
Të humbasësh çfarë të shtrenjtë ke në jetë

Mos përsërit atë që dhemb
Atë që në heshtje të bën të vuash
Atë që kurrë nuk mund ta mundësh dot
Gjithçka që të thyen ëndrrat dhe të humb rrugën errësirës.



Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

Ti ke aromë si poezia që sapo ke shkruar.
Ke aromë si uji i detit,si lodrat e fëmijëve.
Ti ke aromën e një buzëqeshjeje, aromë çmendurie njerëzore.
Ti ke aromë ajri, aromën e një miku që banon larg.
Ke aromën e lotëve të reja dhe të vetmisë së vetzgjedhur.
E di që ke këtë aromë, sepse si jotja është dhe aroma ime.



Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

Nuk kam asgjë për të të dhuruar...

Nuk dua të të dhuroj një këmishë
sepse sot asnjë ngjyrë nuk më pëlqen për ty,
As një ore nuk dua të të dhuroj
sepse me pëlqen ajo që ti ke tani,
po sikur të të dhuroja disa vargje
por nuk mund të të bëj të njëjtën dhuratë përsëri.

Në shpirt po vij vërdallë
dhe asgjë për të të dhuruar nuk kam.

Nëpër rrugë e dyqane gjithandej,
nëpër sëndukët e kujtimeve ku rrëmova,
një fëmijë me dëshira dhuratash të prek
nuk gjeta asgjë nga ç’kërkova…

A dëshiron një copëz zemër?
Me të bashkë të dhuroj
ndjenjat, përkëdheljet, butësinë.
Të dhuroj diçka që ti ndoshta nuk e njeh
dhe më në fund të më prekësh dashurinë.

Nuk kam asgjë për të të dhuruar…
asgjë më shumë se një copëz zemër në duar.

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era


http://lagacetaherbal.blogdiario.com/img/corazon.jpg

[Era1]

Mos më prit mëngjeseve që pimë,
sot jam si engjëjt gri,
jam si dëshirat e fjetura
që duan të ecin në orët që ju ngelen,
jam një vragë në kujtesën e një fëmije pa lodra,
jam një psherëtimë e plagosur,
jam orgjia e emrit tënd
dhe kjo më ngushëllon,
dhe më përqeshin shtrigat dhe demonët,
dhe më dashurojnë duart pa skelet,
dhe orët më ngelin,
dhe trumcakët më qajnë....


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

[Era1]

Me ka ngelur vetëm të të le të ikësh...
të mbledh copëzat e kësaj zemre të thyer...
me fytyrën përballur me vetveten...
me gjithë ëndrrat e mia të grisura...
me duart e boshatisura...
pa asnjë imazh në kujtesë...
me lëkurën të bërë shkretëtirë...
me dhimbjen që më mbërthen me lot ...
Dhe e ngarkuar kështu si cigane
zhdukem atje ku askush më nuk më njeh...
ç’farë do ngelet...
pas teje dhe pas gjithçkaje ...
si do t’i mbledh copat e mia dhe....
të rilind ...........

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

http://photo.kstaken.com/pictures/alone.jpg

[Era1]

Nuk jam larguar dot
nga sytë përgjues
nëpër vrimat e çelësave,
në pyllin e thashethemeve
rrugën kam humbur,
me lëkurën zhveshur nga një gjarpër
jam veshur,
në këtë rrëmujë
pengmarrjesh qesharake
jam hutuar,
e vetmja gjë që duhet të bëj
është ...
të vazhdoj të jem
e harruar


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era


http://blogs.ya.com/poetasmuertos/files/Amujer_atrapada_66.jpg

[Era1]

Ti më ke lënë të pres.
Vendose një gur aty
si në radhën e dikurshme të qumështit
dhe.... më the : “Prit.”
Në pritje
thonjtë e bishave mu rritën
e shpirtit mu kthyen,
ma gërvishtën,
ma çanë,
ushqim për hienat ma bënë.
Ejjjjjjjjjjjjjjj ndal!
Nuk është kërmë shpirti im
vetëm pse ty ta kam fal!!!


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era


http://farm1.static.flickr.com/157/329552953_e18016d7c3_o.gif

[Era1]

Mere lotin tim
Mbuloju netëve të ftohta me të
Veç kujdes ...
Nuk dua që të mbytesh


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era


http://img529.imageshack.us/img529/5089/1177597160104912ui6.jpg

[Era1]

Në shpirt
zgjuar më ke trazirën,
atë që mbi flokë më ulet si thinjë,
mundohem ta heq
e lyej dhe me bojë,
por shfaqet sërish sapo unë kthej shpinë.
Ti zgjim ëndrrash
që gjumin tutje e hedh,
e largon veç për të më parë,
përkulur në mua qëndron i dhembur
i lindur në dhimbje pa fjalë.
Të të prek dua,
më ndjen,heshtur rri,
para teje.. kufomë,
dhe pres
që me mish
të më mbushësh ti.
Rilindëm,
jepma ç’më morën
në jetë më kthe pa frikë,
nuk dua që askush më
të më gjej
atje ku më zhveshën hajnitë.

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era

http://segfault.frenopatico.net/blog/images/desamor.jpg

[Era1]

Poezia jote!
Ah!
Poezia jote!
Fjalë që ëmbël e bardhësisht mbi rërën e harruar shtrihet.
Qiellin rrëzon mbi vete,
butë,
kulluar,
pafajësisht,
bashkë me puthjet prej orkideje që vdesin pa zë.
Poezia jote!
Ah!
Poezia jote!
Vjen si një ëndërr
në një natë gjumi të qetë
me grykën gjithë uri malli,
me trëndafila jeshil nëpër sy
e në buzë,
me violina bari rrethuar,
dhe me degë që zgjaten deri tek puthjet e tua.
Poezia jote!
Ah!
Poezia jote!
Sa ëmbël klith në heshtje!




Të gjitha të drejtat të rezervuara nga Era


http://img505.imageshack.us/img505/4985/jhtg6rg.jpg

[Dilaver]

Ejjjjjjjjjjjjjjj ndal!
Nuk është kërmë shpirti im




http://i21.tinypic.com/33lmr74.jpg

[Era1]

Dilaver te falenderoj per krahasimin me Balzakun :smile: por nuk qenkam kaq e madhe sa ai sepse une e di kuptimin e fjales KERME :smile: .

Ne nga jugu e perdorim per nje trup (gjallese) qe ka filluar te kalbet por, qe te them te drejten nuk me pelqen me si term sdi pse me jep nje shije te banalizuar ne ate poezi.

Te falenderoj per gjithe kujdesin qe ke treguar per poezite e mia.
Sinqerisht Era

[Era1]

A mundesh,
që mbi shpinën tënde
të mbash arrakatin, mallin tim?
Të më japësh rrugët e pashkelura
dritat e pa papara,
e të më veshësh shpirtin e zhveshur
atje .... në “pa kthim”?
A mundesh
që në shpinën time
me kujdes mallin tënd të vesh?
Të më marrësh
qelizat e humbura,
copëzat e shpërndara
e mbi to veten të ngresh?
A mundesh
të më bësh
që në botën tënde të rri?
A mundesh
të më bësh që të jem e gjitha TI?


Të gjitha të drejtat të rezervuara nga Era


http://animaleseinsectos.iespana.es/oso%20polar%202.jpg

[mret1]

a je poete ti era se me pelqyn shum poezit e tua nese jan tuat

[Era1]

a je poete ti era se me pelqyn shum poezit e tua nese jan tuat

mret1 te falenderoj per kohen ne kete teme.
Poezite jane te miat te gjitha por nuk jam poete, thjesht shkruaj per hobi. :)

[Era1]

Buzëqeshjet e mia
jane piramidale,
cilindrike,
sferike,
kubike,
paralelogram,
pa anë.
Buzëqeshjet e mia
s’kanë hipotenuzë,
as katet,
as kënde të drejtë,
ato qeshin,
heshtin,
s’reshtin,
lakohen,
gjysmohen,
s’thermohen,
përthyhen,
s’thyhen.
Buzëqeshjet e mia
s’kane kufi,
s’kane fund
as fillim,
jane rimë.
http://www.thinktank64.com/wp-content/uploads/2011/03/sonreir.jpg

[Era1]

Dhembin më shumë lamtumirat memece
ato që nuk shqiptohen
që lëshohen tinzisht
lamtumirat hileqare
ato që ndihen
... në gurgullimën e qetë
të plagës që hapin.
Dhembin lamtumirat pa fytyrë
ato që janë grimca në buzëqeshje
ato që zhyten nëpër xhepa
dhe fshehin të vërtetën
Dhembin ato që janë mjegull
linjë e paqartë e horizontit
ato që ngërthejnë shpirtin
pa të parë në sy
Dhembin lamtumirat pa fjalë
lamtumirat frikacake

[Era1]

Unë nuk dua t’i di dhimbjet
zemra ime është e thjeshtë,
deri atëherë kur fjalët
pushojnë për ta puthur,
kafshuar.
... Pastaj ferrat,
të egrat ferra hyjnë gjithandej
sa gjithçka muzikën e hijes luan;
dhe lulet, dhe pemët,
zogjtë; friksohen të trishtuar.
Nëse nata më arrin
e shumë afër trupit tim vallëzon
është
më e shkëlqyera përsëritje e mërzitshme
që lëvizja e tërheq zvarrë në përjetësi.
Nuk dua të më ndjekin
e s’dua as të vrapoj.

[Era1]

Janë ngjyrat gri që fundosen
në kënetën e frikës së tyre
e prapë nga dyshimet e padukshme
nuk shpëtojnë
vuajnë nga llogaria, jo nga morali
tremben nga liria (ta përdorin s’duan),
asnjëherë
nuk duan ta takojnë,
janë ata që për dalje hyrjen shohin
kotësinë fytyrës si shuplak
i ndriçon veç
drita e verbura
hyjninë e tyre e kanë larg,
ata me gjysmë hapi shkelin rrugën
nuk ecin në trotuaret që prek dielli
hijet
i veshin bukur përmbi shtat
kurse dashurinë... dashurinë
e hedhin,
ata nuk janë punëtor të thjeshtë,
nuk janë nga ata që përkulen mbi lopatë,
as nga ata që me pagë minimale sigurohen,
as nga ata që tek vetja strehon më pak
as nga ata që fjalën e mbathin pa teklif,
por janë nga ata
me vargje të pluhurosura
që s’kanë asnjë flamur
nga ata pa klorofil, pa ngjyrë,
ata që kalldrëmin si kallëzues kanë
rrënojat e tyre të hedhin në fytyrë,
dhe s’të lënë të jetosh
sepse ata jeta jote i bezdis
dhe kujdes...
se po ta prenë rrugën....
në strofkën e tyre do rrish
në sahanin e tyre do të bëjnë të hash
e me luspat e tyre do të mbulojnë
prandaj kujdes…
mediokrët lutjet i injorojnë.