Falje nuk pranoj

[Dardalece]

Loti le të kthehet në gjakë
zemra ndash edhe le të plas
Letrat që i kamë shkruar për ty
le të digjën e të bëhen hi
se unë më nuk eksistoj për ty

Në ty isha tepër e dashuruar
mbas teje shumë gjëra kisha harruar
mirpo aspak nuk kisha pritur
se një ditë do të më kishe ikur

Vepro si të duash vepro
dhe për mua aspak mos mendo
Por dije
se kthim tek unë më nuk ka
falje nuk do të pranoj
Sepse
dashurin që pata në ty
ti ish ai i pa shpirt
që e shpërbleve me tradhti

Kurse c´tash jam ajo që do të mbetëm
e për ty mos mendo se do të
shkruaj ndonjë vepër, sepse njerzit do të me
quanin vajz e prapambetur

Sotë ti mbetesh ai që ishte
nuk ke faj ty se ke lindë egoist.

Për mua mos u brengos,vazhdoje jetën,

se une c´tash kan gjet një tjetër
prej cdo ditë në ditë ai ma zgjat jetën,
në zemër ka të mbjellur dashurin.
Kam atë që më ledhaton
atë që me zemër më donë
që për mua vdes e mbaron.

[Dardalece]

Mu sos jeta

Deri në këtë moment isha e lumtur,
por një lajm i keq ndryshoi punët,
mu sos jeta, shkoi lumturija,
humbi shpresa, më rrëmbeu dhimbja,
edhe disa momente kisha me jetu,
por si do të largohem kurrë se kisha mendu,
mu sos jeta, u ndalën vitët,
më humbën gëzimët më shkuan ditët,
kujtoja netët pa gjumë, kujtoja letrat me pend të shkrun,
mu sos fati, u ndal fryma,
më kaluan zogjët më shkuan motët,
mu mshelën sytë, u qetsua trupi,
më kaloi jeta më mori lumi,
dhimbjet e shpirtit më kapluan,
erdhi vjeshta, nuk dot përjetoja stina tjerra,
mu sos jeta, u vyshk si lulja
më shkuan lotët, më lëshuan duart,
më humbi jeta më gjetë fatzeza,
mu ndal fryma, më shkoi jeta...