Interneti, sa i dobishëm dhe sa i dëmshëm!

[rilinda]

Interneti, sa i dobishëm dhe sa i dëmshëm?

“Ndërsa po të shkruaja, lidhja me rrjetin nuk funksiononte, kishte disa probleme teknike me sinjalin e telefonit, por që unë nuk i kuptoj dhe jam në pritje që të kthehem në normalitet. Kam një ndjenjë shumë të çuditshme: më duket sikur jam jashtë botës kur nuk arrij të ndez sitet e mia të zakonshme, të hap adresat e mia në postën elektronike. Ndjehem i rrethuar nga vetmia, larg miqve të mij me të cilët jam në kontakt online, jashtë çdo mundësie për t’iu shkruar atyre”. Kjo është dëshmia e një pacienti të një mjeku shumë të njohur psikiatër në Amerikë, Eugenio Borgna, i cili i ka mbledhur këto dëshmi dhe me to ka bërë një libër që e ka titulluar “Arkipelagu i emocioneve”. Ndër të tjera, në libër profesori shkruan : “Përhapja e lidhjeve dhe kontakteve nëpërmjet internetit ka krijuar mundësi që njerëzit të njihen me njëri-tjetrin edhe nëse janë në cepe të ndryshme të botës”. Por në fund të fundit këto mënyra përballjesh me të tjerët nuk bëjnë që të lindin forma autentike dhe konkrete komunikimi dhe relacioni…. Nuk ekziston një relacion autentik kur nuk arrin të realizosh një takim, kur nuk arrin të flasësh a shohësh tjetrin në sy, kur nuk provon dot emocionet e të paturit afër trupin e tjetrit, kur nuk arrin t’i shtrëngosh dorën e të shoqërosh një batutë me xheste. Epoka e kompjuterit shënon rrezikun fatal të radikalizimit të vetmisë dhe të boshëzimit të marrëdhënieve psikologjike dhe njerëzore nga përmbajtja emocionale aq shumë deomethënëse. Interneti pra provokon sindromën e vetmisë on line, një patologji e njohur dhe e studiuar, sipas së cilës mësohemi që të marrim kënaqësinë jo më nga kontakti njerëzor me miqtë dhe prindërit, por nga një ekran. Megjithatë atyre që e përdorin shpesh internetin, një ekran i fikur iu krijon vetmi. Iu duket sikur ai katror i errët do të bëhet papritur simbol vizibël i përjashtimit nga komuniteti virtual i të gjithë përdoruesve të botës. Ai katror, kur është i errët iu mbyll të gjitha kontaktet me botën e jashtme, për të ndenjur vetëm me veten. Megjithatë ky përshkrim ka të bëjë me ato individë që e kalojnë sensin e masës, pasi nuk mund të mohohet shërbimi i jashtëzakonshëm që të bën një lidhje më internetin, e cila të krijon idenë se ke hapur dritare mbi të tjera botë, ku ke të tjera mundësi, ku mund të thithësh “ajër të freskët”, është si të vraposh i shpenguar mbi një fushë të blertë. Interneti është liri. Por thuhet se mbas një lirie të tepërt fshihen rreziqet, sidomos për më të rinjtë. Interneti është si një rrugë me të mirat dhe të këqijat, me të bukurat dhe të shëmtuarat. Imagjinoni një fëmijë vetëm në këto autostrada pa fund. Fëmijët duhet të shoqërohen, të orientohen nga të rriturit, të ndërgjegjësohen. Interneti nuk është as ujku i keq dhe as kësulkuqja, ai është një instrument që ekziston dhe që i jep zë popujve të kësaj toke. Të ulur para një ekrani kompjuteri, mundësitë e navigimeve janë pa fund, mjafton të zgjedhësh atë që është më e mira për ty.

Të informohesh
Padyshim që është mënyra më praktike dhe e shpejtë për shumë shërbime, sidomos sot që pothuajse të gjithë e kanë një kompjuter në shtëpi dhe lidhja me internet është shumë e thjeshtë për t’u realizuar. Nëse do të flasim për realitetin tonë, tashmë çdo gazetë shqiptare mund të lexohet në internet, përveç shumë adresave të tjera on line që janë të kompletuara me informacione dhe rubrika nga më të larmishmet, në shqip dhe gjuhë të huaj. Përdorimi i email-ve është bërë masiv dhe një domosdoshmëri, së fundi po shohim një përdorim të gjerë të disa telefonave celuarë që lejojnë lidhjen me internet dhe kontrollin e postës, kudo që të jesh. Informimi në internet, shpesh të kursen kohën dhe paratë sidomos ne shqiptarëve që jemi mësuar të blejmë një gazetë ose dy dhe të ulemi në një kafe për t’i lexuar, duke shpenzuar ndoshta orët më të dobishme dhe frutdhënëse të ditës.

Të njihesh
Padyshim që interneti është dritare mbi botën dhe për të rinjtë sidomos, është një mundësi për të bërë njohje duke u zbavitur edhe me misterin dhe ruajtjen e anonimatit që kjo mënyrë komunikimi ta ofron. Nëse deri dje shqiptarët shfryzonin sitet e huaja ku mund të bënin njohje, sot pothuajse çdo sit shqiptar, ka rubrikën “Njohja me vajza dhe djem”.


Forumet, një grup miqsh që flasin on line
Forumet në internet shërbejnë për të bashkëbiseduar një ide dhe më pas debatohet rreth saj. Disa nga adresat janë ëëë.forumishqiptar.com apo ëëë.diskutime.com etj. Aty anëtarët e forumeve diskutojnë për tema të ndryshme si psh lajmet e shtypit të ditës, me aktualitetin shqiptar dhe ndërkombëtar, diskutime për tema të ndryshme të historisë së Shqipërisë, mbi gjuhën shqipe, elitën kombëtare, kulturën demokratike, muzikën, letërsinë, folklorin, kinematografinë, televizionin, problemet fetare, për shkencën, filozofinë, ekonominë, biznesin, emigracionin, temat e dashurisë, bukurisë dhe estetikës, kuzhinën, pra gjithçka. Për t’u bërë anëtar dhe pjesë e diskutimeve, duhet të rregjistrohesh dhe të përcaktosh një nickname nëpërmjet të cilit identifikohesh nga anëtarët e tjerë. Mund të komunikosh në grup për tema të ndryshme, por edhe privatisht me ndonjë anëtar të forumit duke patur privacinë e plotë.

[rilinda]

Dashuri në chat apo forum
Edhe mund të lindë, me kusht që të mos zgjasë pa fund komunikimi virtual për të kaluar më pas në atë real, për ta parë në sy njeriun me të cilin jemi njohur në internet, për ta prekur atë, për t’ia dëgjuar fjalët. Dhe nëse të gjithë këto komponentë, të sjellin kënaqësi në qenien e tij, atëherë ka shanse për të lindur një ndjenjë.. Pra nuk ka sesi të përjashtohet edhe kjo mënyrë njohjeje, sepse dashuria lind gjithandej, pavarësisht pengesave eventuale apo largësisë. Por sa e pranojnë të rinjtë e intervistuar këtë alernativë njohjeje dhe rëniejeje në dashuri? Po ata vetë e kanë provuar një eksperiencë të tillë? Këtë temë diskutimi e kemi hedhur ne të “Panorama”-s në një nga sitet shqiptare që ofrojnë forume. Kështu që përgjigjet janë me nickname.

Meri baby
Të njohësh një njeri nëpërmjet chatit në rrethana të një pamundësie për t’u parë dhe takuar edhe pse ato komunikojnë me fjalë shumë të bukura, për mendimin tim nuk mund të quhet aspak dashuri. Nëse vajzat që kanë komunikuar gjatë në chat apo në email me vajza dhe djem, kanë pretenduar se janë të dashuruara, kanë gabuar shumë. Kjo gjë vlen edhe për djemtë. Duket sikur kështu dashje apo pa dashje, biem në ato metodat e vjetra të fejesave në djep apo me mblesëri ku të rinjtë nuk e kishin parë kurrë njëri tjetrin dhe ishin të detyruar të martoheshin me apo pa dashjen e tyre. Një dashuri, që të lindë dhe të jetë e vërtetë, ka nevojë për një trekëndësh që i lidh gjërat thellësisht. Dhe ky trekëndësh është: Të parit ndër sy, të dëgjuarit e zërit në biseda të ndërsjellta, si dhe të prekurit qoftë edhe vetëm të duarve në atë distancë që t’i ndjehet aroma njëri-tjetrit. Pa qenë ky trekëndësh i realizuar, nuk mund të ketë lidhje dashurie të pastër njerëzore. Lidhje apo njohje të tjera do të ishin arkaike, të shekujve para mesjetës, gati shpellare.. Çdo njohje në chat deri më sot, sipas metodave moderne të perëndimit të cilët ofrojnë edhe shërbimin me video, nuk kanë dhënë rezultate të mira, madje të njohurit nuk kanë mbetur më as miq të thjeshtë chati. Dashuria lind në ato kushte ku ajo duhet të lindë, sepse nuk i ngjan një zamke që ngjit vend e pa vend.

Djali UK
Një dashuri në internet? Edhe mundet. Njoh njerëz që janë njohur nëpërmjet internetit, janë dashuruar dhe më pas janë martuar. Në fillim kur e mora vesh, m’u duk absurde dhe isha tërësisht kundër kësaj lloj njohjeje (në fakt ende jam) mirëpo e pashë edhe vetë që funksionoi. Megjithatë rasti rastit nuk i ngjan dhe do të thosha se miqësitë apo dashuritë virtuale, më tepër lëndojnë sesa shërojnë. Kjo varet nga personat, sa të sinqertë janë me njëri-tjetrin, sa të vendosur janë, sa janë mundësitë për t’u takuar, pasi shpeshherë largësia është një problem i madh. Mendoj se nuk është e thënë se ai që të përshpërit fjalë të ëmbla, me të vërtetë të dashuron. Madje do të thosha se edhe nëse të dashuron virtualisht, ka të ngjarë të mos të të dashurojë realisht. Thjesht mund të pësojë një zhgënjim, pasi në një farë mënyre ai ose ajo krijon një imazh në mendjen e vet dhe pret tjetrin të reagojë në përputhje me imazhin e krijuar. Për mendimin tim, një lidhje virtuale serioze, kërkon një sakrificë të madhe shpirtërore dhe më gjerë, veçanarisht kjo për ata që janë larg njëri tjetrit. Ka njerëz me vullnet që e bëjnë, por shumica jo. Gjithsesi më duhet tzë pranoj që virtuliteti është nj mjet që gjithnjë e më shumë po sjell pranë njerëzit.

Syri Blu
Ndjenja apo dashuria, nuk lind nga fjalët, megjithatë fjala i ndihmon të dyja palët pavarësisht se nuk janë pranë, për të krijuar atë komunikim shpirtëror. Ndjenja lidhet kundrejt një fytyre, personi fizik, por edhe kundrejt një nick name apo imazhi. Në mënyrë që dy persona të dashurohen nëpërmjet internetit, eksperiencat e tyre me fjalët që përdoren për të përshkruar këtë ndjesi, duhet të jenë pak a shumë të ngjashme, në mënyrë që të dyja palët të arrijnë komunikim më të qartë shpirtëror. Le ta spjegojmë më në detaje. Dashuria lind nga shikimi dhe komunikim. Shikimi mund të jetë me fotot, ëebcam ose realisht. Komunikimi mund të jetë me fjalë në chat, telefon apo në bisedë reale. Pra në momentin që plotësohen këto dy kushte, është normale që të bihet në dashuri. Gabimi qëndron tek disa persona që bien në dashuri vetëm me njërën nga këto. Kjo mënyrë sipas meje është e mangët dhe më vonë lidhja mund të sjellë zhgënjime. Dashuria e chatit është shumë klasike po të kthehemi mbrapsht në kohë dhe të kujtojmë sesi dashuronin princat të cilat i çonin letra damave, me fjalë dhe poezi të bukura të shkruara me pendë. Pra në këtë kuptim mund të themi se chati është njëra nga rrugët që të çon në dashuri, por që të arrish dashurinë reale vetëm me anë të chati-t, duket pak budallallëk. Kjo sepse dashuria arrin kulmin e saj kur ka objektivizëm dhe realitet të drejtëpërdrejtë duke kaluar edhe në fazat e intimitetit.






iliriaplus

___________________________

Ç'mendoni për internetin ju? Është i dëmshëm apo i dobishëm?

[turisti]

Pershendetje e nderuar.

Personalisht mendoj qe interneti eshte i DEMSHEM,pse ?? Ketu ne erendim eshte shume i rendesishem sepse nepermjet tij kerkojme pune,kontrollojme orarin e trenave dhe te autobusave,komunikojme me ( tash me) shoket nepermjet kompjuterit duke harruar se hyjme per 1 pune e jesim ne punen e 100-t,nuk kuptojme se me -zhytjen tone ne ujerat elektronike- jemi larguar nga ROMANTIKA dhe jeta normale edhe shume,shume shkaqe tjera..............

Pershendetje.

[tesorina]

prsh e nderuar rilinda
Interneti eshte ne te njeten kohe sa i dobishem por gjithashtu edhe i demshem.Kjo per shume arsye.Se pari do te thoja qe me ane te internetit gjejme informacione te ndryshme te cilat nanevojiten por ne ditet e sotme shume njerez sapo degjojne fjalen internet sjellin ndermend chatin.

[valiii]

Krejt m`varet se qysh e perdore , Po edhe nese e perdore per qellime te mira (qe te bejn dobi) prap eshte i demshem nese rin mbi 2 ore , ky eshte mendimi im .