e qfare tjeter mund te beje une, dhe tjeret pos......

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngNe fund te javes (http://thopia.multiply.com/journal/item/26)Jul 13, '07 9:00 AM
for everyone
http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/Rpd3AQoKCpsAACH1Nt81/New%20Picture.png?et=jG4QqT1FpiLWC1AM1cojvw
nga Behxhet Sh. SHALA

BOTËRISHT DEKLAROJ:
NUK JAM AS KUNDËR SERBISË E AS KUNDËR RUSISË,
PËR SHKAK TË SIGURISË
DHE ARDHMËRISË !

Rrapëllima e derës , për shkak të erës : Kohëve të fundit, anëtarët e Ekipit të Unitetit janë “ radikalizuar”, si shumë janë duke kërcënuar! Jo do t’ia ftohim Serbisë. jo do t’ia ngulim Rusisë, jo nuk e bëjmë hesap Afganistanin, jo do të behemi bashkë me Ahmadinexhatin, saktësisht me Iranin, jo nuk është tuneli pa dritë, jo do të zëmë pritë në Korzikë, nuk bëjmë kërcënime vetëm dekorative, ua lëshojmë mediat me SIDË- n infektivo – informative, do të krijojmë tensione politike duke sulmuar Shumadinë multietnike, do t’i përdorim armët strategjike dhe ju qesim fare duke mos kursyer as armët nukleare, pra, mos na detyroni që nga pozicionet tona nëntokësore – strategjike, t’i përdorim bombat made in EU-, pordhët, me mbushje atomike! E pastaj nuk duam që dikush të vjen te dera e të ankohet se diçka si shumë po vjen era! Andaj, për hirë të paqes, demokracisë dhe stabilitetit, mos luani me durimin e Ekipit të Unitetit! Është e vërtetë se disi po dukemi jo shumë aktiv, se premtimi ynë më tepër ka karakter fiktiv, se nuk e mbajmë fjalën e dhënë, se nuk e mbajmë besën, se për shkak të pozitës ia marrim popullit shpresën, këto janë mashtrime optike që prodhojnë pasoja tektonike, në Azi, Afrikë e sidomos në Amerikë! Se, për nderë të shqiptarit, për kokë të Ahtisarit e në veçanti për ate të Hashimit, nuk i thomë, dobar dan, Zhivadinit! Edhe vet e dini, se nuk ia vlen, që, për disa qëllime taktike, ta rrezikoni Kosovën multietnike! Është rast i rrallë dhe i paparë, më beso or mik, kur një vend me vetëm 7% të popullatës që janë pakicë, kushtëzohet, të bëhet vend multietnik. Meqë është rast i rrallë, Kosova duhet të shërbej si farë, jo për respektim të pamjaftueshëm të së drejtave etnike por si një vend me kod të dëmtuar politiko- gjenetik dhe perspektivë skizofrenike! Është e vërtetë, se flamurin kombëtar, flamurin e Ismail Qemalit, jo për interesa tona, por për ato të atdheut, e varëm në bisht të kalit! E plandosëm për tokë, personin që e qëndisi flamurin, Marigonë Rinën vetëm mos ta hidhërojmë, pa nevojë, Marigonën e Vërtetë Shqiptare, Zeuse Tinën! Nuk e morëm në konsideratë propozimin për himn, të shkruar nga Millutini e të përdorur si plagjiat nga Behxhet Trimi, “ Rapsodi për Millojkën “, jo se nuk ishte propozim autentik por shkaku se kishte 40 % tekst në gjuhën shqipe, pra,nuk ishte tekst i vërtetë multietnik por diversion romantik! Tash po flitet se simbolet do të bëhen kur Kosova të bëhet shtet, haj medet! Ishin kërcënimet se do të shpallet pavarësia në mënyrë unilaterale, në Kuvendin e Kosovë dhe Metohisë, për inat të Serbisë dhe Rusisë, mirëpo për arsye humanitare këtë nuk do ta bëjnë pa përkrahjen e bashkësisë ndërkombëtare! Ka edhe kërcënime nga carllazaristët e Vidovdanit, njësiti i cubave i Gazimestanit, që kanë deklaruar se për Kosovë dhe Metohinë pavarësia është autonomia plus Serbia dhe se çdo përpjekje që pavarësinë ta qesin në letër do të nxis një reagim tjetër! Ky ishte ai reagimi i forcave paramilitare të Serbisë që aspak nuk dallon nga reagimi i ushtrisë! Komandanti i ushtrisë serbe gjithashtu tha se reagimi i ushtrisë do të jetë ashtu si do të jetë urdhëri i politikës së Serbisë, me një fjalë, të gjithë janë në të njëjtat valë, politika, cubëria, policia dhe ushtria! Në ndërkohë që çdo forcë që do ta mbronte Kosovën është neutralizuar, paralizuar, me një fjalë, nga politika është instrumentalizuar! E tash “ kërcënohen “ se do të riaktivizohen, nëse statusi i Kosovës vie në rrezik e ai as që duket në fund të tunelit, or mik! Këto kërcënime që bëhen në emër të mbrojtjes së miletit më shumë janë përpjekje për ta realizuar një takim me anëtarët e Ekipit të Unitetit! Dhe, ata që më parë e kanë provuar çorbën e Dragodanit , mos ta përmendin shumë fushën e mejdanit! Në kohën kur parapolitikës as që i intereson çështja e pavarësisë, pse atëhere unë të bëhem më i mençuri në mesin e budallenjve dhe ta kundërshtoj politikën e Serbisë dhe të Rusisë andaj botërisht deklaroj : “ Nuk jam as kundër Serbisë e as kundër Rusisë, për hirë të sigurisë dhe ardhmërisë!” Prandaj, besoj se dikush nga Shtypi i Sikletit do ta përcjell në adresat e caktuara, me shifra të koduara, me fjalët :” ja edhe njëri që vazhdimisht rebelohej dhe çdo gjë kundërshtonte tashmë pozitivisht po reflekton, për t’ia ruajtur nderin dhe dinjitetin nuk po e qujmë këtë nënshtrim e as kapitulim por thjesht , risocializim! Pra, lexues të nderuar tashmë po e shihni se publikisht po dorëzohem, nga e kaluara ime rebele po distancohem dhe, për një kohë thjesht po pensionohem! Kam përjetuar goditje me radhë, asnjëhere nuk më qitën në ballë, propozimin për flamur nuk ma pranuan, ate për himnin e Kosovës ma deklasuan, me një fjalë, krejt më turpëruan! As për të blerë ve në treg nuk më lanë vend e jo më që të bëhem deputet në Kuvend, ku për 4 vite vetëm do të mrizoja dhe lekë do të fitoja! Edhepse, jam njëri ndër të parët që u angazhua për një Kosovë multietnike, nuk më bën as postier në ekipet politiko – strategjike. Ani, kur iu thashë se në Ekipin e Unitetit e dua një vend, gati mbetën pa mend! Kot u përpoqa se Skendën e kam jaran të vjetër, nga ditët e rinisë dhe se bashkë kemi luajtur gogla në ditët e fëmijërisë, se edhe Fatmirin e kam njëfarë jarani se që të dy kemi gjak llapjani, se e njoh Kolën dhe Agimin dhe se një ditë jam përshëndetur për dore në rrugë me Ylberin dhe Hashimin me ç’rast kam përjetuar emocione të papara dhe që nga ajo ditë duart i kam të palara, jo se nuk e dua erën e pastërtisë por në këto duar po e ndjej puhizën e pavarësisë! Blerimin nuk e përmenda, jo sepse nuk e dua por meqë kemi të njëjtin mbiemër, të kem konflikt interesi nuk dua! Vetonin nuk e përmenda, në te seriozisht jam hidhëruar sepse që nga zgjedhjet e fundit , një borxh nuk ma ka paguar! Në planin emocional, kam një bilanc katastrofal, përkundër serenatave të kënduara dhe vargjeve të shkruara në stilin e Petrarkës, Majakovskit dhe Lorkës jo që nuk e fitova simpatinë e Tinës por, çka është më e keqja e humba dashurinë e Rinës! Po e paguaj një çmim, se ëndërrat keq i pata projektuar dhe si fort u pata lazdruar! E ndieja veten si kryetar i Kosovë dhe Metohisë, si njëri ndër prijësit e Ballkanit dhe si pelegrin permanent i procesioneve politike të Dragodanit! Lexues të nderuar, po e shihni se jam më i madhi pendestar, deri më tani thjesht kisha qenë një gomar! Po nëse e pranojnë robërinë, mos i shqetëso me pavarësinë! Çka më hynë mua në punë çështja e Albinit dhe Adem Trimit! Edhe unë tash u radhita në mesin e atyreve që e gjykojnë Albinin dhe nuk po dua as emrin t’i përmendi atij tjetrit që, kishe ka luftuar për lirinë e Kosovë dhe Metohisë,e tash, si Donald Trampi, po rrezitet nëpër plazhet e Shqipërisë! Pata ra në pikë të hallit dhe nuk dija si t’ia bëja Adem Djalit! Mendoja , si mund të jetonte, ia dai, me 40 euro pension kombëtar, në Shqipëri! Kur, në ditë më thanë, or djalë, ti paske rrjedhur fare, po Adem Shejtani ka sa të duash pare! Kur m’i treguan do fakte që ishin në lojë, mbeta me gishta në gojë! Ky ishte pëfitimi që nga Ekipi i Unitetit që pati Adem Trimi : Kola i ndau 45.000 euro, Fatmiri 48.000, Vetoni 50.000, Hashimi 52.000 ndërkaq Agimi asnjë cent sepse me ato para, për një invalid lufte e ndërtoi një shtëpi! Ky është vëllaçko fitim, duke u rreshkur nëpër plazhet e Shqipërisë, e trashë konton e xhirollogarisë! Në emër të pavarësisë! As Albini, nga Ekipi i Unitetit nuk ka mbetur keq dhe pa interesin, me para të shtetit të Kosovës po e shetisin nëpër burgjet e Kosovës demokratike, prej izolimi në izolim! Pra, Ekipi i Unitetit ndaj Albinit e ka përmbushur obligimin patriotik dhe moral dhe tani mbetet të finalizohet ai material! Nesër më duhet të shkruaj diçka për vendosmërinë e Ekipit të Unitetit për të mos biseduar as me Serbinë e as me Rusinë si edhe për një veturë të qeverisë, që në Mitrovicën e Veriut ishte pa regjistrim jo se inkasantët e Ethem Çekut kanë vepruar pa hezitim por thjesht se atje nuk ështe Kosovë dhe Metohi por, thuaja tani disi po e zyrtarizojnë , si Serbi! Ju kujtohet se edhe Daci, dikur, kur ishte në fuqi, do piktura patriotike, në Kuvendin e Kosovës i pati mbuluar me do pizhama bukolike! Pasi u realizua pavarësia, kam vendosur të rri te shtëpia dhe të merrem ekskluzivisht me punët e mia! Nëse dikush është ndjerë i prekur, unë aspak nuk e kam ndjenjën e fajësisë, më parë ua kam treguar adresat e përgjegjësisë!
13.07.07 Prishtinë
Behxhet SH. SHALA, ( ish mbrojtës i Albinit dhe ish përkrahës i Adem Trimit, i injoruar nga Ekipi i Unitetit, i sulmuar nga Shtypi i Sikletit, ish dashnor i Rinës dhe ish Benjamin i Tinës, pra krejt ish, ish, me një fjalë , pa ardhmëri, në Kosovë dhe Metohi

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngGUINNESS POLITIKA SHQIPTARE (http://thopia.multiply.com/journal/item/24)Jul 10, '07 4:36 PM
for everyone
http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RpPttwoKCpsAADhN8tU1/180px-AbdullahZeneli%5B1%5D.jpg?et=EX%2CZyTe%2CV8v2TlO1z gPEfA shkruan Abdullah ZENELI


Se në Shqipëri ndodhin kriza politike, kur për Kosovën dhe çështjen e saj të pazgjidhur janë momentet më vendimtare, këtë tashmë e dinë edhe fëmijët.
Se në Shqipëri ushqehet kriza nga të djathtë dhe të majtë, kur Kosova pret zgjidhjen pas dënimit më se njëqindvjeçar të ndarjes nga trungu shqiptar,kjo është më se e pafalshme.
Se në Shqipëri ekzistojnë ngulime në pozicionet e ‘demokracisë’ së brishtëme një pluralizëm që as djalli nuk e merr vesh nga serviret, kjo tashmëështë gjë e ditur.
E majta, me të drejtë apo pa të, nuk lejon t’i ketë mazhoranca edhe kryeministrin, edhe kryetarin e parlamentit, edhe presidentin.E djathta, po ashtu, nuk lejon, apo heziton t’i lejohet të majtës që taketë edhe kryetarin e bashkisë më të madhe të vendit, edhe kryetarin epartisë më të madhe opozitare, edhe njeriun e saj në karrigen e presidentit.
Të djathtës i është pamundësuar lufta kundër korrupsionit dhe difekteve tëtjera të premtuara në fushatën parazgjedhore të para dy vjetëve, kur nga elektorati iu dha vota e qeverisjes.
Prokurori dhe institucionet e së drejtës do të duhej të ishin në krye të detyrës dhe obligimeve të marra të qeverisjes.E majta ishte aq këmbëngulëse në shtyrjen e zgjedhjeve të pushtetit vendor, duke patur shkakun më të arsyeshëm se ato do të bëheshin në kohën kur këtë e pamundëson dimri me infrastrukturën rrugore që ka vendi,sidomos veriu. Dimër nuk pati, por dimri ishte me fat për të majtën, i pafat për të djathtën. Të majtës ia ‘fali’ qytetet më të mëdha, të djathtës ia gjeneroi krizën energjetike.PBDNJ-ja është një emërues i përbashkët i qeverive qofshin ato të majta,qofshin të djathta. Janë burrat e PBDNJ-së që vinë nga minoriteti grek, icili në një shtet homogjen siç është Shqipëria, si pak të tillë nëEuropë, i kanë të gjitha, derisa po këta shtetas, shqiptarët, në shtetin me traditë dhe obligime ndërkombëtare qoftë nga NATO-ja, qoftë ngaBashkimi Evropian, pra në Greqinë Moderne, s’janë veçse qytetarë të rendit të fundit.
Këtë e dëshmojnë statusi i pazgjidhur i çamëve, një genocid i formës së armenëve (ndaj Turqia është larg Bashkimit Europian?!), por në rastin shqiptar fuqitë vendimmarrëse anashkalojnë këtë fakt, sikundër mosekzistimi i asnjë shkolle e nivelit më të ulët për ata 600.000 shqiptarë që jetojnë dhe punojnë gjithandej Greqisë Moderne.
Përpërfshirjen eventuale të tyre në qeverinë Greke do të duhej një Zhyl Verni Ri, apo Xhorxh Oruel i Ri. Me ndonjë titull si: Udhëtimi në qendrën eortodoksisë politike, apo 7002! Shteti shqiptar ka një kushtetutë aktuale, e cila nga konstitucionalistët, specialistë këta të ‘zbërthimit’ të gjuhës më të thjeshtë që duhet ta ketë një kushtetutë për të qenë, interpretohet nga pozicioni që mbajnë. Nëse janë të djathtë, intepretohet me optikën e djathtë. Nëse janë të majtë reflektimi do të jetë krejtësisht i majtë. Nëse janë të shoqërisë civile,intepretimi do të jetë ekuivok, për të arsyetuar mbështetjen jo të vogël monetare me prapavijë evidente politike.Presidenti me mandat edhe ndonjë javë, z. Moisiu, kuadër ushtarak për respekt, çuditërisht i shkolluar dhe i specializuar në Rusi, të paktën favorin rus duhej ta kishte në zgjidhjen e çështjes së Kosovës, por kjo nuk ndodhi. Jemi dëshmitarë të shtyrjes së radhës.Ish-ministrit të respektuar të jashtëm, z. Mustafai, vazhdimisht i ishte përsëritur pa të drejtë ceni i mosnjohjes së anglishtes në kohën kur nga politika anglishtfolëse, dominante në zhvillimet botërore, kërkohej më shumë për zgjidhjen përfundimtare të statusit. E themi përfundimtare, përfaktin se në stadin që statusi është tani, pa dyshim se shumë pozitiv në raport me një dhjetëvjetësh më parë, dhe se e tëra ka mbetur në do të ketë veto apo jo Rusia në Këshillin e Sigurimit të OKB-së.
Presidenti Moisiu nuk e shfrytëzoi momentin historik si ushtarak karriere,si burrështetas jo pa ndikim dhe me njohje perfekte të rusishtes, të paktën ta siguronte atë votë nga ‘nëna Rusi’ me mosveto.Nuk më është e ditur që në këto momente tensionuese deri në skajshmëri që Presidenti i Shqiptarëve, z. Alfred Moisiu, të jetë deklaruar se në njëmandat të dytë do të arrinte të bindte ‘dashurinë’ e tij të hershme,Rusinë, për t’u rreshtuar në njohësit e pavarësisë së Kosovës. Madje edhe me një kusht: pavarësinë e mbikëqyrur të Kosovës ta mbikëqyrte vetë Moisiu, një gjë që Kosova do ta pranonte pa asnjë hezitim.Kështu, në politikën e vluar shqiptare edhe mishi do të piqej, edhe helli nuk do të digjej. Helena e politikës shqiptare nuk do të duhej të ishte Sollaku, do të duhejtë ishte Kosova! I gjithë ky galimatias (francezët kanë edhe një shprehje: koshmar) politik shqiptar ka edhe një veçanti që nuk mund të mohohet. Në 17 vjet demokracie ‘prodhoi’ dy liderë që dinë apo janë të detyruar të bëjnë politikë: SaliBerisha dhe Fatos Nano.Kandidatë më seriozë për Guinness politikë.
Prishtinë
10. 07. 2007

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngPeshku ne det statusi per ibret, (http://thopia.multiply.com/journal/item/21)Jul 6, '07 3:16 PM
for everyone
http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/Ro6UhgoKCpsAADPWjJw1/New%20Picture.png?et=BlcDiSO5EI89m78v4go5xw
shkruan Behxhet Sh.SHALA

A U BISEDUA PËR KOSOVËN NË AMERIKË APO AFRIKË !

Peshku në det, statusi për ibret : Në njërin nga shkrimet e mëparshme, pasi Bushi e shkeli tokën e Shqipërisë, duke i injoruar krerët e Kosovë dhe Metohisë, të cilët pritnin në një këmb dhe u shndërruan krejt në vesh pasi punën në Kosovë e bënë krejt përshesh, mos me thënë lesh, e sidomos pas fjalëve të Bushit për pavarësinë e Kosovë dhe Metohisë nuk e dija a jam në Kosovë apo po bredhi nëpër xhunglat e Rodezisë! Gjithkund vetëm për Bushin flitej, për pavarësinë që e ka siguruar dhe se me 1 dhe 2 korrik ka me na dhuruar. Madje edhe Ekipi i Unitetit doli nga zgafella, ku ishte mbyllur për do hesape tjera! Jo se nuk e ka realizuar pavarësinë dhe sovranitetin dhe se e ka mashtruar arnaut miletin por disi temperaturat ishin shumë të larta dhe u krijuan do situata të paqarta. Dielli Sarkozy iu ra në kokë dhe i shtriu për tokë! Dikush thoshte se i kanë marrë nga 5 apo 10 rroga dhe shumë tenderë të tjerë, prandaj edhe ndjehen si të mjerë! Një mik imi i mirë i ngatërruar edhe vet në çështjet pavarësisë dhe sovranitetit, në shërbim të një pjese të pis miletit, më tha se Statusi i Kosovës për politikanët aktual është pasuria minus pavarësia, me një fjalë, Kosova e mbikëqyrur dhe e deklasuar me kusht që nuk e pengon krimin e organizuar! Sepse po të bëhet ndryshe , pasojat do të kishin jo vetëm efekt lokal, por më shumë rajonal dhe mbase edhe internacional. Do të luhatej pozita e liderëve të Maqedonisë, Kosovë dhe Metohisë, Serbisë pa Malin e Zi, Shqipërisë europiane me orientim demokratik si edhe hajdutëve të UNMIK-ut heroik ! Do të rrezikohet bashkëpunimi politik midis pozitës- opozitës, në rajonin e Ballkanit, sikur car Llazari në ditën e Vidovdanit. Çka do të bënin rezidentët e Kosovës pa çaj rusi, duhan fallso të kontrabanduar, alkool të destiluar, karburante me kancer të metastazuar, kafe nga Tetova e Brazilit e importuar, kostumet Versaçe dhe Armani me të cilat stoliset nëntoka politike të prodhuara në Novi Pazar të Serbisë, me firmë të Italisë etj. Këto dhe shumë beneficione të tjera që botërisht nuk dihen por paramendohen , bënë që të besojnë të gjithë ata zemërbardhë se pavarësia e Kosovës , do të pikë nën dardhë! Atëbotë pata thënë se jam djegur shumë here andaj nuk i besoj shumë Big Bossit prandaj, në vend të qumshtit i fryj edhe kosit! Kur nipi Putini shkoi te Daja i Madh në Amerikë, nuk kam pasur asnjë dilemë se Statusit të Kosovës, nuk do t’i vihej presje por një e madhe pikë! Në atmosfere pune, duke peshkuar, për Kosovën gjoja paskan biseduar. Është një “ lëshim” i vogël gjatë peshkimit sepse grepi ishte për peshkaqen dhe balena e jo për lavra peshku, siç konsiderohej Kosova andaj, u ul niveli i marrjes së vendimit, nga kryetarët, te sekretarët! Këta do të përpiqen që, në emër të pragmatizmit dhe proceseve demokratike, statusin e Kosovës ta zgjidhin në mënyrë hipotetike! Të gjitha opcionet, që i propozon Serbia – Rusia, do të jenë në lojë vetëm jo sovraniteti dhe pavarësia që ishin premtim, mbulojë! Edhe pse Xhorxh Babushi i hëngri fjalët e veta, nga Ekipi i Unitetit i kemi do deklarata të shkreta! Fatmir Mbeki, nga Mozambiku, me do deklarata me alfabetin kinez, krejt na fiku! I bën lëmsh e i pështjell dhe konfuzion të madh mbjell. Ndonëse Babushi e la anash pavarësinë, Ekipi i Unitetit thotë se e ka mundur Serbinë dhe politikisht e kanë deklasuar Tanzaninë! Duket se e kanë huqur me Serbinë dhe ju lutem mos i pyetni asgjë për Tanzaninë se as ku është nuk e dijnë! Pra, niveli i vendimmarrjes po ulet, nga kryetari te sekretari, nga sekretari te drejtori për çështje politike, nga drejtori për çështje politike deri te administratori për çështje strategjike, nga administratori për çështje strategjike te nëpunësi për çështje teknike ngase edhe Statusi u pati trajtuar si çështje teknike, për një pavarësi hipotetike! Pra, kjo është ajo kur dikush, me instrumente ( premtime ) të huaja mendon të bëhet dhëndërr dhe kur zgjohet nga gjumi e sheh se paska qenë në ëndërr! Madje, as nusen nuk e ka te shtëpia sepse ajo është aty, ku është pavarësia! Jo në shtrat të dhëndrrit, në Kosovë dhe Metohi por në shtrat të Putinit, diku në Serbi! Dhe, pastaj quaje këtë, pavarësi kur të hyjnë dhe dhunojnë në shtëpi, ta dhunojnë pragun e shtëpisë, në emër të demokracisë ! Dikush kështu po e quan sepse lekët po i rruan! Ata e identifikojnë pavarësinë – me xhirollogarinë!
Mjerë i ligu sa i fort është: Sekretari i NATO – së erdhi në Prishtinë dhe na e tha në fytyrë se me biseduar me Serbinë, për shëndet është më mirë dhe na kushton më lirë! Por, tek e fundit edhe për ata që duan pavarësi për Kosovën apo siç themi ne,kërkojnë zgjidhje me dhunë, ne do tua bëjmë një qare, do t’ua lëshojmë KFOR- in dhe NATO-në, që do t’iu qesë fare! Me një fjalë, shumë bre jeni duke kërkuar dhe Serbinë fort jeni duke e hidhëruar ndërkaq, ne nuk e lëmë Serbinë, për Kosovë dhe Metohinë! Jam mik i madh i Kosovës dhe po më vjen shumë vështirë, që po ua sjell një lajm jo të mire! Po e shihni se edhe unë jam mërzitur shumë dhe nuk kam qetësi dhe në fytyrë më ka rënë një qehre e rëndë por më kanë dërguar që këtë me ua thënë . Nëse është nevoja , pas 6 muajve do t’ua them përsëri të njëjtat fjalë, se , në fund të fundit ashtu ka me dalë! Ne, fjalë dhe premtime , u japim sa të doni dhe, është çështja e juaj nëse do të besoni! Por, ju lutem të duroni! Dëgjojeni shumë Ekipin e Unitetit, fjalët tona ua përcjellim përmes Shtypit të Sikletit. I kemi do gazeta që janë shumë realiste, kanë doktoruar në shkollën titiste! Ato , natën ua bëjnë ditë, dimrin ua bëjnë verë, shkurt shqip, ua lënë kopilin në derë! Për këtë arsye ne edhe kemi investuar, nuk kemi pare kot për të shpenzuar. Nëse Hudini ka bërë mrekulli me litar, këta të bekuar, në asfalt të detyrojnë të hash barë! Dikush i quan spiun që janë zënë me pelë në dorë, për ne janë thjesht – informatorë! Është e vërtetë se zyrat tona shpesh i frekuentojnë, nganjëhere edhe e teprojnë por ne i durojmë dhe i këshillojmë! Pra, nëse keni pritur qe 2000 vjet , pse tash i jepni siklet! Ta dërgojmë UNMIK-un në Nju Jork, ta fusim BE në Kosovë dhe Metohi, mos u merrni me shifra 1244dhe, rrini edhe pak në Serbi. Pas nja 6-10 vjetëve do të çliroheni , me Serbinë në BE do të integroheni! Me Serbinë dhe car Llazarin, në të njëjtën paket por pa Ahtisarin.
Robert Deani- babadimër për policët e Rumanisë dhe prokuror për shqiptarët e Kosovë dhe Metohisë!: Prokurori ndërkombëtar, Robert Dean, me dy raporte që i kishte përpiluar, policët rumunë nga krimi i ka amnestuar! Madje, edhe për së vdekuri na ka nënçmuar duke thenë se i vetmi faj i policëve është se kanë përdorur plumba gome me afat të skaduar! Pra, sa i përket këtyre plumbave në të ardhmën, mund të flejmë rehat por mund të na vrasin me plumba që kanë afat! I keni parë reagimet e Institucioneve dhe miletit, më tepër kanë reaguar për qent e Ismetit! Nuk e di ç’po bën Ministria apo Qeveria dhe pse Robert Deanit, nuk ia tregon përrallën për gomarin e Nastradinit! Se nëse e ka stupcin në dorë, nuk mund të na bëj horë dhe të na e shes, miellin për borë! Por duket se shpirti i robit i nënshtrohet lehtë manipulimit për aq kohë sa krimi është larg ndëshkimit!
Nesër do të shkruaj diçka për tallava në muzikë dhe, po çka tjetër veç për super tallava në politikë! Edhe zgjedhjet parlamentare dhe ato lokale, janë temë atraktive për këto institucionet, në esencë dekorative, që për të mbijetuar, koalicione të “ forta “ janë duke ndërtuar! Janë edhe do gjëra tjera, jo fort interesante, por kanë përmbajtje intrigante!
06.07.07 Prishtinë
Behxhet Sh. SHALA, denoncues i Robert Deanit dhe dëshmitar okular i krimit!

[jadore]

REZOLUTA SKIZOFRENIKE PËR KOSOVËN HEROIKE !

Ngadalë dalë po vjen pleqëria, bashkë me te edhe Serbia, më mungon veç Tanzania se shumë larg na është Shqipëria! Shumë më larg është pavarësia , që na e prunë deri te dera e pastaj e barti era. E barti era në maje t’malit, kah ngushtica e Gjibraltarit. Përmes Francës dhe Gjermanisë deri n’Moskë të Rusisë. Vendi mik i shqiptarëve, fushëgjuetie i zagarëve! Ne përkrahëm atëbotë Leninin, shumë më tepër Xha Stalinin, s’ishim keq as me Putinin! Seç u bë e çka na gjeti, pse nuk na përkrah rus mileti, mbetëm peng të besnikërisë ndaj politikës së dyfytyrësisë! Nuk na duan ashiqare dhe me neve bëjnë hajgare! Mund të gënjesh 100 herë, të mashtrosh 200 herë, do t’besojnë 500 herë, mirëpo dimri s’bëhet verë! Vjen një kohë e vjen një ditë, kur ipen llogaritë! Për ata që kanë një gram fytyrë, ky nuk është lajm i mirë! Tashmë e din edhe fëmia, si do të duket pavarësia. Më së miri e din Rusia! Fjalët e Bushit i barti era, tash këndohen do këngë tjera. U dridh mali u dridh trolli, vallë ku është Skendë Kaprolli, shpresa e vetme e shqiptarisë, sinonim i burrërisë, trimërisë, vendosmërisë dhe pathyeshmërisë! Ku është shtypi i Sikletit, jashtëqitje e Ekipit të Unitetit! Ku mbetën baballarët e pavarësisë që ia mërdhinë edhe Serbisë dhe ia hodhën shqiptarisë! Nuk janë gjëkundi sepse u ka hyrë uji përfundi! A është ky ujë nga lotët e pendimit apo djersa e mashtrimit?! Përshëndetje e Ramë loparit, lamtumirë Ahtisarit! Të gjithë thonë cofi gomari, këta shpresojnë te Ahtisari! Po ta mbronin pavarësinë si tashti ahtisarinë, do të luhej ndryshe loja, nuk do t’u dilte krejt boja! Tash është një gjendje tjetër, pakoja e Ahtisarit mbeti n’letër. U bë mire që u dogj fare, vlera e saj ishte 0.5 pare! Ekipi i Unitetit e mbron ende pakon e Ahtisarit sepse aty e gjen pavarësinë që është e vërtetë aq sa kur djalli në parajsë ndanë drejtësinë!Disi edhe mua më hyri në qejf pakoja e Ahtisarit dhe Ekipi i Unitetit, kur sot në shtypin e sikletit m’u shpërfaq hyjnesha nga Arbëria, që dikur më quajti armik ndonëse e di se më ka shumë mik dhe jo mik sa për të thënë, për babe e nënë dhe për kurtoazi, e as mik dilingji dhe dallaveraxhi që, si t’ia sheh gishtin e disiplinon bishtin por një mik besnik dhe simpatik, ngapak euforik, me shpirt 100% multietnik i cili është shumë mirënjohës për kushtetutën e shkruar dhe flamurin e arrnuar! Kam një mik i cili thotë se lodhet shumë duke punuar në Kushtetutë dhe betohet në kokë të Rinës, ndërkaq infuzionin e parë e ka marrë me ta dëgjuar emrin e Zeuse Tinës! Hej, merreni me mend, 2000 propozime për flamuj të krahinës, nuk vlejnë as as një çorapë e bardhë e Zeuse Tinës! Kur kam lexuar për numrin 2000 pata menduar se kanë konkuruar në konkurs për flamur të Kinës! Me fjalë tjera, një flamur, një shqiptar, një bajraktar! Çdo shqiptar, bajraktar! Këto dy simbole të “ shtetësisë “ u kryen, në “partneritet” me ndërkombëtarë të cilët na konsiderojnë dhe trajtojnë thjesht si të ishim gomarë që merren me politikë duke kullotur bar dhe, na kanë mbetur edhe dy simbole tjera, stema e grushtetit e Ekipit të Unitetit që Kosovën e bënë shtet, për ibret dhe Himni i Kosovë dhe Metohisë ,me kazaçok të Rusisë dhe shiri kollo të Shumadisë! Kur këto të bëhen komplet, atëhere Kosova bëhet shtet! Ashtu thotë Nexhi nga Mitrovica e decentralizuar , si të jetonte në Hongkong të Kinës, dikur koloni nën Angli, i cili i ka dy statuse politike, fytyrë me dy faqe, një komuniste , tjetrën kapitaliste krejt për shkaqe ekonomike, pragmatiste, ashtu do të jetë edhe Mitrovica, si abort në diplomaci, Jugu me BE Kosovën, veriu me Serbi, veriu me pavarësi faktike, jugu me pavarësi kozmetike! Ose, sipas Ahtisarit dhe Nazif Gomarit, srce moje i tvoje, u ljubavi stoje ali svaki nek uzme svoje, ti Drenicu ja Mitrovicu! Një falenderim i posaçëm për UNMIK- un, i cili po ndahet me fytyrë, përveç se na la Ekipin e Unitetit, Shtypin e Sikletit, krimin e organizuar, korrupsionin e legalizuar, mishin e gjallë të kontrabanduar, murin e Alisë, televizionin e spikericë Hajrisë, mafinë politike dhe faktike, ndërkombëtare dhe vendore, si mëlmesë na e lane edhe një përmendore, për cubat e Mitrovicës dhe popat e Graçanicës! Jo me leje të Refikut por me leje të UNMIK–ut! Vidovdani dhe Gazimestani përfunduan mirë e mbarë, sipas traditës së popullit shqiptar, nuk e arrestuan ata të SHPK–së Millutinin, që tha se këtu nuk është Kosovë por Serbi dhe se për ta dëshmuar këtë kanë për të luftuar ndërkaq e arrestuan Albinin që shpërndante harta se këtu nuk është Serbi por Iliri! Ngjarja ishte e vërtetë por personazhet kishin tjetër identitet, as Millutin e as Albin! Kam rënë në pike të hallit or djalë dhe nga kjo situate e kam pak vështirë me dalë! Këtë vit bëri mirë bereqeti prandaj edhe plasi kiameti, për ta korrë dhe fshirë një arë, nuk di kend me marrë?! Janë dy oferta serioze në horizont, njëra e pozitës tjetra e opozitës, që ia kanë dhënë hakun trollit, njeri kundërshtar i Naim Pykës, tjetri mik shpirti i Skendë Kaprrollit. Të dytë më përshtaten në planin politik, por kam drojë se po i futi veti një kunj strategjik, nëse e marr Fatmirin dhe injoroj Hashimin, mund ta mbushi magjen e shtëpisë, por nuk i dihet ardhmërisë, nesër shkon Fatmiri dhe vjen Hashim Shefi, letë mund të pëlcasë edhe i veshit defi, mund ta pësojë fatin e Adem Daisë, që me 40 euro në muaj po mbijeton në shkëmbinjt e Allbanisë ( niko ne zna shta su muke teshke dok ne pregje Allbaniju peshke!), këtë mund t’ua thotë Adem Daia, kur të kthehet nga Shqipëria! Kosova do të bëhet një autonomi ekologjike në një mjedis krejtësisht të kontaminuar ideologjik, me një Hiroshimë politike! Me papastërti kronike ekologjike, vështirë mund të ketë pastërti politike! Nëse mbushen dy thasë me bërllog politik nuk do të thotë se hiqet ndryshku patriotik! Para protestave të 10 shkurtit të Vetëvendosjes, Zeuse Tina pati deklaruar se të gjithë ata protestues që e ndjijnë veten shqiptarë, në fakt janë të Kosovës tradhëtarë dhe të gjithë ata që i përkrahin , punëve të kota ua grahin, ndërkaq edhe ata që vëzhgojnë, me një fjalë ju mashtrojnë pra, ishte porosi shumë e qartë për ata “ faqebardhë “, se si duhet të veprohet me tradhëtarë! Dhe, si rrjedhim logjik, ishte një përfundim tragjik, dy të vrarë, 82 të lënduar, 38 të burgosur dhe mijëra në shpirt të sakatosur! Edhe tash është një intervistë e Tinës prandaj kam frikë se do t’i kahet nëna Rinës! Ekipi i Unitetit, me ndërkombëtarët, pavarësinë e Kosovës e barazuan me problemin e ngrohjes globale e në fakt doli se ishte një pordhë e ftoftë lokale!

Kush i shkruan shkrimet e mia, i coftë dhia dhe i raftë lia :
Pas disa shkrimeve në Epokën e Re dhe do gazeta tjera, kam marrë do komente të mjera si, qysh ti, me një shkollë të mesme dhe ate fillore , pa pasur diplomë akademike të Enver Babës në dorë, po na bën krejt horë! Hajt na trego se kush artikujt po t’i shkruan, dhe nga hija me neve k… po luan! Nëse i thua veti burrë dhe e pranon, ne do ta falim dhe nuk do ta harrojmë kurrë , madje dicka edhe fiton! Ndryshe, i kemi edhe do metoda tjera, pas të cilave mund të vjen edhe era! Për shkak të mungesës së ujit që ma pamundëson të pastrohem rregullisht, kam vendosur të deklarohem publikisht e jo se kam frikë andaj paloj bisht. Të fillojmë pra, artikujt për Naim Pykën, Skendë Kaprrollin dhe xhevahirët e skenës politike të Kosovës asnjëhere nuk i shkruaj te shtëpia, por nga Saranda m’i dërgon Adem Daia, që ashiqare, artikujt i shkruan në baza shoqërore dhe për këtë nuk më merr asnjë pare! Në disa artikuj ka elemente të psikologjisë rrush, e këto m’i shkruan Pajazit Nushi që e ka shpirtin babush. Kur ia përmendi shpërblimin material ai përgjigjet se e ka obligim kolegial dhe, botërisht më është kërcënuar se nëse vazhdoj të bëjë përpjekje për ta korruptuar asnjë artikull më nuk ka për ta shkruar! E unë nuk jam aq i marrë, që të luaj me zjarrë. Në shpirt jam si Enver Hoxha i Shqipërisë, kur më duhej ndonjë shkrim shpejt e shpejt dhe diskreditues, e thirrja Ibrën e Pacollit dhe i thoja ta përdor metodën e Ramiz Alisë! Kështu, po jetoj si në ëndërr, me halete ( shkrime ) të huaja po bëhem dhëndërr! Prandaj, të gjithë ata që në një mënyrë e ndijnë veten të goditur dhe u është cenuar nderi i burrërisë dhe shqiptarisë, i lus të më lënë rehat sepse tani i kanë adresat e përgjegjësisë , Pajazitit, Ibrës dhe Adem Daisë! Unë kam vepruar si anëtarë i Ekipit të Unitetit, ju kam mashtruar se këta artikuj vet i kam shkruar por, për dallim prej tyre, duke lexuar edhe jeni argëtuar! Nuk jam i pari shqiptar që stolisem me pupla të të tjerëve por nuk e pranoj kurrë se tash, pas demaskimit, jam në pozitën e të mjerëve! Jam krenar që nuk jam kosovar por nuk dua ta mbroj identitetin shqiptar, si disa patriot të mëdhenj do ditë më parë opusi patriotik, intelektual, kombëtar i të cilëve është ndërtuar duke lexuar literatureë filozofike si: “Afërdita përsëri në fshat” dhe “Sikur të isha djalë”! Këta edhe nuk besojnë se këto janë shkrimet e mia andaj për dënim : iu coftë dhia dhe u raftë lia! Ndonëse, moti ia kanë kthye shpinën dhisë dhe janë vaksionuar kundër lisë prandaj janë bërë dekor i shëmtuar i pavarësisë! Dhe, rroftë Kosovë dhe Metohia, me Nexhin në ballë, si baba i jashtëligjshëm i identitetit kosovar dhe poshtë armiqt e Tinës , që deklarohen si shqiptarë!
30.06.07 Prishtinë,
Behxhet Sh.SHALA, portparoll i Ekipit të Unitetit dhe zot i trollit, në mungesë të Skendë Kaprrollit, që diku po mrizon derisa kjo furtunë të kalon dhe Rezoluta skizofrenike të na shalon!

[jadore]

nga Behxhet Sh. SHALA

(Kosova në BE , si pjesë e Serbisë apo Transilvanisë, Vidovdani i Gazimestanit dhe car Llazari i Dushanit, Ngrohje globale- ftohje lokale, kush i shkruan tekstet e mia, i coftë dhia dhe i raftë lia etj.)

MOS E ARRESTONI MILLUTININ, PRANGOSENI ALBININ !

Kosova në BE, si pjesë e Serbisë apo Transilvanisë: Të gjithë po brengosen për statusin e Kosovës, Rusia, Serbia, Anglia, Franca, Indonezia dhe shumë shtete të tjera, mike dhe jomike, serioze dhe komike, demokratike dhe ato që demokracinë e krahasojnë me Serbinë, që nga koha e Rankoviqit deri te biseksualiteti politiko–demokratik i Koshtunicës dhe Tadiqit! Vetëm Ekipin e Unitetit e ka kapluar zhegu dhe nxehtësia, andaj po rrinë aty ku është dhe nuk po shkon te shtëpia sepse ashtu po don edhe kryetari i Pakos, ish Ahtisari i cili, duket se do ta pësojë edhe më keq se Hajdari! Do të bëhet edhe pak muhabet, sa për adet! Cirku i Vjenës mori fund, tani në radhë është Brukseli, me gjasë në ndonjë katund. Edhe Ahtisari duket se do të jetë jashtë loje, jo për shkak të pesë gabimeve personale por kinse ka probleme të natyrës politike, për shkak të komplikimeve kardio-vaskulare! Kështu e kanë konstatuar mjekët e Serbisë dhe Rusisë duke e injoruar diagnozën e mjekëve të Kosovë dhe Metohisë! E pati bërë një pako që dukej për mrekulli (për miopët politik dhe grupin politiko – strategjik) mirëpo, nuk ishte gjendje që për zbatimin e saj ta caktojë një terapi! Ekipit të Unitetit, me diploma të Enverit, kurrë mos iu qoftë hallall, sepse, përveç se u treguan analfabetë në politikë, nuk ditën as të qesin dhe shesin fall! Disi si tepër u zgjeruan, jo do të kemi ushtri, jo për punë të jashtme ministri, jo akademi për diplomaci, jo do të kemi ambasada dhe përfaqësi të tjera diplomatike, në të gjitha vendet me peshë dhe rendësi strategjike, jo do ta kemi sekretarin e OKB–së të radhës, Ylber Carin e Gornja Mahallës, jo do ta bindim majka Rosinë, ta përkrahë Kosovën dhe jo Serbinë se Kosova ka pasuri natyrore dhe resurse intelektualo–mendore (sidomos), se Amerika nuk ka problem tjetër veç pavarësinë e Kosovës me e qitë në letër, se Bushi i ka thënë Kondolizës, ta ndjek Arteminë me bisht të fshisës në drejtim të Graçanicës sepse po thotë se nuk ka Serbi, pa Kosovë dhe Metohi! Prandaj, nuk ka pavarësi por vetëm autonomi, nën Serbi, si në kohën e Kolës, Rrahman Galanit, Ali Shukranit dhe Sinan Çobanit! Atëbotë, Azem Taraku nga Karadaku, për kokë të Rinës, e pati bërë një flamur që do t’ia kallte datën sot edhe Tinës! Nuk ishte lehtë të mbrohej atëhere flamuri kombëtar, me shqiponjën dykrenare, një yll i madh në ballë si simbol i patriotizmit proletar, dhe jo ngjyrë e bardhë, që e bënë këta të Ekipit të Unitetit, me urdhër të Zeuse-Tinës dhe me përkrahje të plotë të Shtypit të Sikletit! Atëbotë, Azem Taraku nga Karadaku për mosbindje dhe demonstrim të jolojalitetit ndaj Serbisë dhe bivsha Jugosllavisë e humbte karriken–skemlinë e pushtetit, që ishte një burim i lezetit dhe, shkonte në fllad, në pushim shumëvjeçarë, me gjasë edhe mos të kthehej i gjallë! E çka humbin sot këta që janë dorëzuar, janë poshtëruar dhe idealet e atyre që derdhën gjak i kanë harruar, me një fjalë, çdo gjë që ka vlerë e kanë diskredituar ndërkaq materialisht kanë përfituar! Nga persona të përfshirë në skema sociale, kanë bërë plaçkitje kapitale–pasuri kolosale! Në emër të Kosovës së pavarur dhe sovranitetit, kanë formuar Ekipin e Unitetit! E kanë formuar grupin e Ali Babës që ka kullotur si në Bahqe të Babës! Çka humbin pra, këta dai? Padyshim se e humbin karriken e pushtetit–eliksirin e lezetit dhe këtu përfundon tregimi, nëse për diçka tjetër nuk iu del timi! I humbin do tenderë, që i fitojnë me mend si edhe mundësinë për të pushuar, gjatë seancave në Kuvend! I marrin të vogla edhe do flakaresha, iu kthehen grave pasi mbesin pa sekretaresha! Lirohen nga krimi politik, bëhen kriminelë ekonomik. Mbesin pa gjeografi politike dhe lobime ekzotike! Nga mafia politike, bëhen nëntokë faktike dhe klasike! Nuk ka më verëra Chianti dhe Dom Perinjon konjak, Zeusi i Dragodanit nuk iu bën më konak! Me një fjalë, nuk i bën hesap fare dhe dënimi më i madh për ta është, Shuk C Stiveni, nuk hedh me ta valle! Çfarë nënçmimi, nga Mont Everesti bëhen fund thesi, nga deveja e Allaudinit bien në gomar të Nastradinit! Dhe, për të mbetur aty ku janë, me shpirt do të angazhohen për statusin politik të Abhazisë dhe Osetisë, për të drejtat e shoqatës së vejushave të Mongolisë, për mbrojtjen e llojit të orangutanëve të Tanzanisë, për homoseksualët e Lituanisë, për familjen perandorake të Etiopisë, për arinjt Panda të Manxhurisë, për tezet e Hugo Chavezit dhe dosjet erotike në pronësi të Nikollë Lesit, që nëse përdoren me mend, shkaktojnë cunami, në Shqipëri- në kuvend, me një fjalë, do të merren me probleme globale, pavarësinë e Kosovës e konsiderojnë se ka peshë lokale andaj, për hirë të “partneritetit” me ndërkombëtarë dhe për interes të popullit shqiptar e sidomos korrektësisë, këtë çështje e lënë si çështje e brendshme e Serbisë, si pjesë e Rusisë! Ashtu tha edhe mikja e madhe e shqiptarëve se nuk ka aspak rëndësi statusi i Kosovës, a është pjesë e Serbisë apo Transilvanisë dhe kjo çështje as nuk duhet të trajtohet sepse Kosova është pjesë e Evropës dhe atje do të integrohet!

Vidovdani i Gazimestanit dhe car Llazari i Dushanit : Vidovdani për serbët është sinonim i krenarisë, nderit, dinjitetit kombëtar dhe komplotit ndërkombëtar si edhe elementit tradhëtar, ku serbi i tradhëtoi traditat kombëtare për t’u shërbyer gospodarëve-ndërkombëtarëve! Një vonesë e vogël e Vukut, jo Drashkoviqit por e Brankoviqit ishte vendimtare për epilogun e kësaj tragjedie kombëtare që tash nga serbët tregohet në formë përralle dhe ka efektin e një andrralle! Për herë të parë ndaj car Llazarit, nga kirurgu Pajazit u zbatua llaparaskopia ndërsa ndaj sulltan Muratit u bë dekapitimi, zvogëlimi i peshës së trupit për një okë, ose me fjalë të tjera, shkurtimi i trupit të njeriut për një kokë! Me lojë të shahut, rezultati ishte pat, historikisht serbët e pësuan mat! Prej asaj kohe, në ditën e Vidovdanit, në fushën e Gazimestanit, në emër të kujtesës historike dhe tradhëtive politike, serbët mblidhen çdo verë, në përpjekje që dimrin ta bëjnë verë! Edhe kësaj radhe kanë vendosur që në Gazimestan ta bëjnë një marshim historik, shetitje epike, me motive të çarta politike! Si ambientalistë të dëshmuar edhe më parë, sidomos ndaj boshnjakëve dhe popullit shqiptar, kanë vendosur që mos të vijnë as me autobusë, makina, avionë , helikopterë, as me autoblinda dhe tankse të blinduar por, megjithatë këmbë do të vijnë shtruar! Ky procesion i tyre politik dhe patriotik ka edhe një kontribut ambientalistik. Marshimi do të udhëhiqet nga popat e Beogradit, Graçanicës dhe Hilandari ( udhëheqja shpirtërore ), ministrat e qeverisë së Serbisë dhe ndoshta nga vet kryetari (udhëheqja politike) dhe gardistët e car Llazarit (udhëheqja paramilitare dhe logjistike)! Humbjen historike duan ta shndërrojnë në fitore politike! UNMIK – u dëshiron mirëseardhje, KFOR-i sigurinë, UNMIK–police rehatinë ndërkaq SHPK si “ zot “ i shtëpisë, në emër të pakos së Ahtisarit, krenarisë dhe burrërisë nuk do të reagojë fare dhe do të mrizojë nën hije, me një fjalë, do të pushojë, që më 30 qershor, në protestat e Vetëvendosjes, të jetë e gatshme të reagojë, në mbrojtje të rendit dhe qetësisë, për interesa të gjithë njerëzisë! Është e ndaluar ta prekësh me dorë Millutinin ndërkaq është e lejueshme, madje shumë e preferueshme ta dërrmosh me stupc Albinin, me përkrahje ndërkombëtare dhe institucionale! Është bërë një luftë e ashpër mediale me kërcënime virtuale, carllazaristët thonë se pavarësinë e Kosovës do ta bëjnë hi e shkrumb, AKSH dhe veteranët e luftës premtojnë se do t’i presin me plumb, që prodhohet në Qipron e Mitrovicës kundër atyre që bekimin e marrin në Hilandarin e Graçanicës! Më duhet ta citojë (kopjojë) Shekspirin dhe të birin, “U dridh Gazimestani dhe polli miu nga lufta që e bënë Millani dhe Avdiu, Millani i Serbisë, Avdiu i Portokallisë”! T’i lëmë këto kacafytje mediale dhe kërcënime virtuale si xhevahire triviale dhe llafe pa pare! Ta ndërmarrim hapin konkret praktik, siç thotë Ibra, ta nisim procesin e pajtimit ndëretnikt, midis Shqipërisë dhe Bullgarisë, nën mbikëqyrjen e Serbisë e nëse mbetet diçka, le të shkojë në adresë të Kosovë dhe Metohisë! Gjenerali i KFOR–it u bë burrë, pasi u takua me generalët serbë në një shkurrë i propozoi kryeadministratorit të Kosovë dhe Metohisë, t’i ndalojë cubat e Serbisë, në veri të Kosovës dhe ta shpall organizatë ilegale, si ushtrinë për bashkimin e trojeve kombëtare të Shqipërisë! Rykeri e nënshkroi një ferman dhe foli një fjalë, në Gazimestan nuk mundeni me dalë! Çka të doni bëni në Mitrovicë sepse ajo nuk është pjesë e Kosovës por e Serbisë! Kështu, carllazaristët festuan dhe parakaluan në Mitrovicë duke sharë Kosovën dhe duke i kënduar Serbisë! Nëse në ditën e Vidovdanit , nuk bëhem hero i Gazimestanit ose në ndërkohë nuk pjell diçka tjetër, besoj se do të shkruaj diçka edhe nesër!



28.06.07, Prishtinë e jo Klinë
Behxhet Sh. SHALA
pelegrin i Vidovdanit në skupshtinën e Gazimestanit

[jadore]

SIMBOLET “ SHTETËRORE” NË PRISHTINË , SI TRAJTIMI I SHQIPTARËVE NË ATHINË !

Muja dhe Halili në Udbinë – Ekipi i Unitetit në Gërmi, i fundosur në pishinë : Blerim begu o këqyrë sahatin, n’ Dragodan o e kem konakun. Me Zeusin o kem takim, nesër heret në agim. Duhet krejt me e ul tonin, do të shkojmë pa Vetonin! Gjendjen e kemi të vështirë, o Zeus bëje mirë! Nëse punët shkojnë keq, ne si grup shkuam në dreq! Duhet thënë pike së parit, ne i shërbyem gospodarit. Andaj ke pak mëshirë, kemi qenë rrogtarë të mirë! Ju betohem në guri të Qabes se ju kemi ,në vend të babës. Edhe ëndërrat që i keni treguar, si të vërteta i kemi paketuar! Na the bëjeni decentralizimin ne si shtesë burgosëm Albinin. Për hirë tëndin, për gjumë të mirë, ne premtuam Kosovë të lire, me sovranitet në Tibet dhe pavarësi në Manxhuri, dikund në brendi të Kinës, sall për hatër të Tinës! Ishte disi shumë lehtë, pavarësinë me futë n’paketë, jo n’paketë të pazarit por ate të Ahtisarit! Shumë t’u falenderuam kur na solle Kushtetutën e Zhablakut, me do nene të Bablakut, me flamur të bardhë- borë ndonëse krejt u bëmë horë, u bëmë hora e dynjasë, në kurriz të fukarasë! Flamurin e bëre poçavër, s’na le vend pos në zgavër. Bira e minit 300 grosh, pavarësia shkoi në kosh. Na the, shkoni në Beograd dhe Cetinë dhe mos shkoni në Vraninë, mos t’ju shoh në Udbinë! Ne t’u bindëm pa bërë fjalë, po disi dredhtë do me dalë! T’ju them me pak fjalë, nuk kemi mbetur as për Udbinë, Vraninë apo Cetinë dhe e kemi shumë të qartë, nëse duam në BE t’na integrojmë, me Beogradin edhe nja 12000… ditë duhet të bisedojmë dhe bashkëjetojmë! Do të bindemi dhe nuk do të kundërshtojmë! Pasi nuk kemi gogla për Udbinë dhe Vraninë dhe nëse ju nuk na ndihmoni, nuk na mbetet asgjë tjetër pos të shkojmë në Gërmi dhe të fundosemi politikisht , moralisht, kombëtarisht, në pishinë!

Rapsodi për Millojkën, Elegji për Sorrojkën :
Kam pasur do dilema të natyrës morale dhe personale a të konkuroj për simbole të një shteti, sepse krejt i ka dalë lezeti. Disi po më përngjani si në AKM, në procesin e privatizimit, pa u shpallë tenderi, dihet çmimi dhe dihet shumë mirë te kush shkon fitimi! Mendoja të luaj fer, dhe të jem i sinqertë për Kushtetutë nuk më punon truri por mund të kërset edhe druri, në formë huri! Jo që jam frikacak dhe që jam në lule të rinisë, por në çaste kur truri më noton në birrrën e Pejës, ndjehem si të jem trashëgimtar i vetëm i Selman Kadrisë dhe Ahmet Delisë! Permutacion gjenetik dhe manipulim strategjik! Ky është rast tipik kur hynë dhëndërr me rekuizite të rentuara, për natën e pare, në sy të miletit me dalë faqebardhë! Nuk është me rëndësi kush të shalon, është me rendësi të krijosh opinion se nuk je impotent në një mjedis potent. Kaq për Kushtetutën që doli nga zyrat e Arbërisë e që është përkthyer nga dikush, që shumë lehtë nesër mund të bëhet minister i punëve të jashtme të Shqipërisë, si Luli i Salës, bandilli i mëhallës! Siç po shihni, këtu nuk po dihet çka është personale e çka është dilemë morale por në pyetje është një tradhëti kardinale e çështjes kombëtare, si ma treguan gishtin, në mënyrë diskrete e palova bishtin, i këndoja ahtisarisë dhe i ktheva shpinën Selman Kadrisë e sidomos Ahmet Delisë. Deri në një rast tjetër kur të furnizohem mirë me birrë dhe ia nisi nga fillimi…pritni pak se po vjen Behxhet trimi, dhe kështu me radhë, si çdo patriot shqiptar! Natën, në çastet e vetmisë, do t’i vazhdojë t’i këndojë Selman Kadrisë dhe Ahmet Delisë, ndërkaq ditën në takime me të huajt, nuk guxoj bishtin me e luajt! Zyrtarisht, profesionalisht, moralisht, politikisht dhe kombëtarisht do të angazhohem për ahtisari, që është më shumë se pavarësi! Për flamur ma punuan dhe më mashtruan dhe, më besoni se nuk kam pasur asnjë interes të fitoj një garë, për t’u dëshmuar se jam puro shqiptar por nga natyra jam filantrop dhe dua t’i ndihmoj miletit, në radhë të pare Ekipit të Unitetit! Tash janë pushimet, u duhen lekë shtesë andaj e kisha një adresë, as në Arbëri, as në Velani dhe as në Shqipëri por dëshiroja të kontribuojë për bisedimet Kosovë – Serbi! Dikush më tha, nëse e fiton çmimin e pare, pse nuk i jepë Adem Daisë, që po kacavjerret shkëmbinjve të Shqipërisë! Pata vendosur , që më pare, që Bacës t’i ndajë, si Hashimit, 0 dinarë! U ngatërrua puna, si në kuvendin e Tibetit dhe pa lekë ( jo me fajin tim ) do të mbetet edhe Ekipi i Unitetit! Mos ia shihni për të keq Rinës, këtë dhuratë e keni prej Zeuse- Tinës! Për flamur, është një kriter, që edhe nëse je beter, nuk ke gjasa ta plotësosh, andaj të trashët e Sulës do ta fitosh, dhe sipas Kanunit premtimi duhet të respektohet, dhurata , cilado ajo çoftë, në adresën e premtuar duhet të dërgohet. Meqë dështova në dy rastet e radhës, më është luhatur seriozisht kredibiliteti dhe më ka rënë imuniteti. Disi, po e ndiej veten krejt të mjerë kur po më trokasin në derë dhe më pyesin ku e kam sovranitetin dhe pavarësinë, kur të tjerët më kanë shtrirë të deklasuar në shpinë! Më akuzojnë për hipokrizi dhe pafytyrësi, më thonë a ta kemi dhënë votën për bishtin e gomarit apo për pakon e Ahtisarit!? Duke më pështyrë në fytyrë, më vjen si puhi, si në një ditë vere me shumë vapë, pasi të bjerë shi! Të shohim a mund të shpëtohet edhe një gram fytyrë dhe në ç’mënyrë? Ta provojmë me Himnin e Kosovës dhe Metohisë, për inat të Serbisë, duke injoruar krejtësisht Sorrojkën e Astrirtit, pra e fillojmë :

“ Rapsodi për Millojkën “

Dul Millojka te bunari o te bunari ( dy here )
dobar dan o dobar dan i tha Miftari( jedan put )
çok gyzel o çok gyzel i tha Jashari ( një here )
shukarie, shukarie i tha Sedllari ( një here )
Veçno da zhivi Millojka e Radovanit,
stërmbesa e car Dushanit( refren )

Rroftë Miftari i Andreut, stërnip i Skenderbeut ( refren )
Dul Millojka n‘ kapixhik o n’ kapixhik ( dy here )
me taku Ademin arshik o , Ademin arshik e ( dy here)
ko to kazhe ko to llazhe, da je Adem malli ( refren)
nije malli, nije malli veç je ko svi ostalli
i nishta mu ne falli ( refren )

Oj Kosovë oj nasha majka
me bo lesh punën po bajka!
Od Horgosha deri në Dragash,
e fituam o daj shta dash!
e fituam o daj shta dash!

Shoqja Tina, mi ti se kunemo
da sa tvoga kursa ne skrenemo
të betohemi nën këtë dardhë
me Millojkën n’kali të bardhë!
Rrofsh e qofsh, Kosova trime
se ke mbetur krejt jetime!

Nuk e di a ta angazhoj për muzkë , Gencin , kusheririn e Zakes, me prejardhje nga Mali i Zi, jo, jo, po e lë krejt sepse ma bënë punën llugë, thotë se këtu është Shqipëri pastaj ai e don flamurin kuq e zi dhe me Tinën më fut në armiqësi! Prandaj, t’ua them të vërtetën, do ta leja çdo gjë në këtë botë, përfshirë edhe Rinën, vetëm e vetëm…..ta kem një minut të mirë me Tinën! Ndërkaq, sa i përket Himnit, ju e vlerësoni, në radhë të pare është rapsodi, mund të merret edhe si elegji, dikush e merr edhe si tragjedi, ka elemente të dashurisë multietnike, me do mëlmesa cinike, ka elemente të kujtesës historike, janë përjashtuar elementet pornografike, mund të merret si këngë për kushtrim, është rast tipik si duket një nënshtrim dhe dorëzim, nuk është projekt lokal por projekt i BE për integrim rajonal dhe ruajtje e integritetit territorial të Serbisë, sipas ahtisarisë, ka optimizëm por më shumë realizëm e që dikush mund ta interpretojë si pesimizëm, në një formë është edhe muzikë klasike me do finesa retorike dhe , nuk e di a ka mbetur diçka pa u përfshirë që të duket diçka më mire! Nëse edhe kësaj radhe do të dështoj dhe nuk fitoj, nga ky mjedis do të zhdukem fare sepse do ta humb besimin e madh që e kam pasur, në Ekipin e Unitetit dhe institucionet tjera, vendore dhe ndërkombëtare!
Tash e kam në dilemë, vërtet dilemë, për një kohë a të pushoj apo të rrah ujë me havan të vazhdoj?!
Nuk kam shumë lekë për të shpenzuar, nëse vendosi të shkoj në pushim por e kam një përvojë të mire nga Ekipi i Unitetit se si duhet të bëhet një mashtrim, e bëjë sefane e lezetit dhe llogarinë e çojë në adresë të Ekipit të Unitetit. Në emër të pavarësisë dhe majka Rosisë! Pastaj, nuk mund të më ndjekin penalisht dhe mund të marr frymë lirisht, nëse vjen pavarësia dhe sovraniteti i Kosovës, borxhin do ta shlyej me tre qypa flori që m’i kanë dhuruar shehlerët e Teqes së Madhe të Gjakovës!
23.06.2007,
Behxhet SH. SHALA, emigrant në Serbi dhe konsull i Kaligules në Bruksel ( Rusi )

[jadore]

Become his contact (http://multiply.com/user/join?connect=thopia)

Take the Tour (http://multiply.com/info/tour/1)

Find friends before you join (http://multiply.com/find)











nga Albion Topia

Tri gabimet e pafalshme të Ilirve!!!

“Kur s’ke nge, shtin rruza në pe” thotë populli. Prandaj sillu e pështillu duke medituar kush ma ka fajin që jam pasardhës i Ilirve, fillova ta “zbërthej” Historinë gjenetike të Dështimit (një disiplinë e re kjo e Biokimisë politike-inorganike). Nëse nuk e kuptuat për cilën disciplinë është fjala mos u shqetësoni, as unë vetë që e shkrova nuk e kuptoj fare!!! Nejse!
S’ka dyshim që fajtor janë paraardhësit tanë, (të shumëpërfolurit, mohuarit, idealizuarit, piratët, hajdutët, kolosët, titanët, trimat si kuçedra…) me një fjalë Ilirët. Tani s’ka rëndësi që dikush me gjithë vrullin përpiqet të ma mohoj identitetin Ilir, dhe trumbeton andej-këndej që unë jam tatar, azer, çeçen, çerkez apo edhe vetë biri i dreqit me brirë, ajo që është e rëndësishme në këtë mish-mash faktesh e provash (herë të njëmendëta, herë të trilluara) është ajo që ndjej Unë. Krejt krejt, nuk lejoj që dikush tjetër të ma përzgjedh Paraardhësin!!! Derisa dikush e ka zgjedhur Ademin (jo Demaçin) por atë “dashnorin e Havës”, ai tjetri ka zgjedhur majmunin (me duket se ishte orangutan), unë kam zgjedhur që paraardhësi im të jetë Ilir. Kush ka bërë përzgjedhje më të mirë nuk e di, por këtë nuk do ta ndryshoj kurrë sepse as nuk dua t’i “rrasem në shtrat” Adamit dhe as nuk dua të ngjitem në degë e të qëroj banane.
Aq shumë jam “dehur” nga kjo ndjenjë-përzgjedhje saqë kam filluar të shkruaj edhe vjersha, poezi, besa edhe tekste këngësh (të të gjitha zhanreve) me motiv-Ilirët. Kjo po më krijon kënaqësi të shumta dhe po më ndihmon në shumë dimensione; S’kam nevojë të pi 7-8 birra e të dehem (kursej e në të njejtën kohë vazhdimisht jam i dehur), nuk kam nevojë të “ndez bari” se mund të më quajnë me atë emrin e keq, nuk kam nevojë as të madhe as të vogël… Ëhë, këtu hapa parentezë, por po i kthehem vargjeve…
“ Kur barbari mbjellte tuten,
Botën e virgjër e bënte lesh,
Mbreti Agron bashkë me Teutën
Shëtiteshin me Mercedes.
Ngritnin kështjella e qytete,
Ndërtonin pallate kat mbi kat,
Verës shtegtonin nëpër dete,
Ishin tamam libero-demokrat…”
Siç mund të kuptohet edhe nga këto vargje, unë që në origjinë kam kultivuar vlera demokratike-liberale… po mendoj paraardhësit e mi. Në këtë frymë jam edhe kritik, sepse demokracia nëkupton pikërisht kritikën e mirëfilltë të mbështetur në prova. Shih për këtë, nuk hezitoj aspak t’i numroj tri gabime fundamentale të Ilirve (kjo rrëzon një Teori të Mikeshës sime për pagabueshmërinë absolute të paraardhësve).
GABIMI I PARË
Gabimi i parë në vazhdën e shumë gabimeve pasuese, është padyshim ai që Ilirët e shpikën Mercedesin por jo edhe rrotën!!! Tash kur e kompletuan të tërin, me sistem ABS frenimi, hapje dixhitale të dyerve-dritareve, sistem ngrohje-ftohje (klima), system surround 10 000 W etj. e nxorën në një ekspozitë (në amfiteatër). E kishin mbuluar me një pëlhurë të kuqe mëndafshi dhe vetë Mbreti e zhveshi lakuriq (ia preu me gërshërë kollanën apo ta quajmë ushkurin)… I gjithë mileti u zhgreh në vaj nga entuziazmi ndërsa mahnitje të vërtetë shfaqën shumë emisarë të shteteve barbare, të cilët mund ta vëzhgonin e shikon shpikjen, kuptohet nga një distancë e caktuar (për shkaqe sigurie, të mbrojtjes nga spinunimi teknologjik). I bukur, famëmadh, mahnitës por… i palëvizshëm. Si funkciononte pyeteni? Po lehtë ore. E bartnin në krahët e tyre të fuqishëm (ishin titan të vërtetë). Dhe kjo nuk kishte shumë rëndësi. E rëndësishme ishte që e kishin Mercedesin!
Çdo ngjashmëri me atë se pasardhësit e tyre sot e shpikën Shtetin por jo edhe mekanizmat për ta bërë të pavarur (rrotat e tij) mund të jetë e rastit, por edhe mund të mos jetë!!!
GABIMI I DYTË
Gabimi i dytë i pafalshëm i Ilirve është ai që ata nuk e zbuluan Amerikën, edhepse kishin mundësi (si detar të njohur dhe të shkathtë që ishin). Merreni me mend, në vend që ta zbulonin Amerikën dhe paqësisht ta pushtonin, të vendosnin rregullat dhe ligjet e veta liberal-demokratike, të hapnion shkolla dhe gjuhën shqipe ta bënin zyrtare (më vonë vjen CNN), ata zinin peshq e rreziteshin nëpër plazhe. Me një fjalë, pritnin. Pritnin që dikush tjetër t’i zbulonte ata vetë. P.sh. Stërgjyshi i Winettou-s, Kali i çmendur në mëngjes, i cili as nuk kishte anije, as nuk e dinte çka është deti, as nuk i hante palla për shpikje e zbulime. Dëm i madh që nuk e zbuluam Amerikën. Merreni me mend, tash në vend të ndonjë George W. Bush, si president të USA do ta kishim ndonjë Hajdar Kalaveshin apo Mahmut Poçinkën… vallaj ka mundësi edhe ndonjë Esmeralda Zuzakun apo Fexhirije Pufkën (në vend të asaj Condoleeza Rice)!!!
Çdo ngjashmëri me atë se pasardhësit e tyre sot presin t’i “zbulojë” dikush mund të jetë e rastit, por edhe mund të mos jetë!!! Hajde Amerikë, na zbulo ti se ne po rrezitemi!!!
GABIMI I TRETË
Eh, gabimi i tretë është edhe më i pafalshmi. Ishte orë e ligë ajo, s’do mend një nga çastet më të kobshme të historisë sonë. Ishte fati futë kur njëfar “lahperi” e ndërtoi një shkam me katër këmbë të gjata, bile edhe ia ngjiti një shilte të butë. Jo ky nuk ishte problemi! Shpikja si shpikje s’ishte e keqe… E keqja ishte që ai shkam (që më vonë u quajt karrige) ishte i namur. Po, po, besojeni këtë. Kush ulej në të, shndërrohej në monstrum. Sakaq! Hap e mbyll sytë njeriu më i urtë, më i mirë, më i devotshëm posa ulej shndërrohej në tiran, hajn, gënjeshtar… Aq shumë iu neverit njerëzve saqë kur vendosën ta pagëzonin shpikjen e gjetën një emërtim tepër të shëmtuar “ K- - -“. Shumë më vonë njerëzit filluan ta modifikonin këtë shëmti dhe ia shtuan dy shkronjat e shpikësit, i cili Zoti mos e bëftë rehat as në atë botë, e kishte emrin Gent. Pra kush ulej në të si të ishte ulur në “atë sendin e Gentit”. Prap më duhet ta them edhe këtë; Nuk ishte problemi që uleshin dhe tëhuajsoheshin tërësisht, por problemi më i madh ishte që pastaj nuk dëshironin të ngriteshin! Pederat e fëlliqur.
Çdo ngjashmëri me atë se pasardhësit e tyre sot janë ngulur “në të Gentit” dhe nuk ngriten as me lutje as me shkop, mund të jetë e rastit, por nuk do të thotë!!!

[jadore]

nga Albion Topia

Dehje patriotike në Muçivërc!



“Prit me muaj prit me vjet, o Albin e bëre shkret.” Këtë e dëgjova në një ambient të zakonshëm katundi, derisa me mikun mbetëm pa cigare dhe u desh të ndaleshim për të blerë. Tre-katër burra ishin ulur në një qoshe të një shitoreje, dy në një stol që bënte këc-këc, e dy të tjerë në arkëza shishesh (gajbe), njëra e kuqe e tjetra e gjelbër. Dy të parruar, u ngjanin filozofëve antik ndërsa i treti nuk “përshtatej” aspak me atë ambient surrealist, sepse kishte një kostum të shtrenjtë dhe kravatë vizëlluese. Mund ta merrni me mend, ishte njëri nga ata të ministrisë (ndonjë shërbyes që i kishte bindur bashkëfshatarët e tij se është “ngjitur” lartë), por që i kishte trajnuar të shkretët ta quanin Ministër. I katërti ishte me rroba gjuetie dhe një sheshir si Buffalo Bill që skajonte shishet dhe mirëmbante “tavolinën e improvizuar”, herë duke hapur konserva e herë duke grimcuar ndonjë spec apo domate. S’ka se si përshkruhet ndryshe, veç atmosferë e avullt!!! Pasi blemë cigare, nga ato të shtrenjtat se nuk kishte të tjera, filozofi numër një pa një pa dy na u drejtua;
- Jeni gazetarë?
- Jo, u përgjigj miku.
Sigurisht nga frika se do të mund të përgjigjesha ndryshe sa për të hapur “muhabet”, i cili në atë ambient i ishte dukur krejtësisht i panevojshëm, diçka si “telashe e paplanifikuar”.
- Eh, shumë mirë. Po shihet që jeni të ndershëm dhe s’do të kishte kuptim të ishit gazetarë, vazhdoi komentin e tij filozofi i dytë (rezervë)… Shoferi i ministrisë (më vonë e morëm vesh se ishte shofer) na shikoi me bisht të syrit dhe si duket kur u bind se nuk ishim nga “ajo Bota e tij” e ndjeu vetën më lehtë.
- Do pini nga një me ne, se nuk bën ndryshe, tha Buffalo Bill.
- Është zakon i shitores, dhe i katundit, shtoi ministri-shofer…
Pasi na sollën para një vendimi të kryer, nuk na mbeti hapësirë të kundërshtonim, mendova vet me vete shyqyr që nuk e keni ndonjë zakon tjetër të bazuar në emrin e katundit (diçka sikur ajo që do të thotë me “asish”) se vaj halli për kalimtarët e rastit.
- Shikoni djema, vazhdoi filozofi i parë; - Krejt fajet i kemi ne”! Ne dhe askush tjetër. E shikoni, krejt bota është çuar në këmbë për të na dhënë Pavarsinë, e ne nuk e duam! S’e duam për inati! Gjynah prej Zotit çfarë bëjnë disa gazetarë tanë…
- Jo gazetarët, por këta “flliqanat e Vetvendosjes”, ndërhyri shofer-ministri.
- Po de, për ta e kam fjalën, u "korrigjua" filozofi, duke e çuar te buzët shishen e zdralavtë, ndërsa me dorën tjetër po mbante një spec të trashë…
- Vetëvendosja paguhet nga Serbia… tha me plot bindje Buffalo Bil. S’ka se si të kuptohet ndryshe. Dhe nuk është e vetmja, jooooooooo… Ka edhe shumë gazetarë, OJQ, besa edhe politikanë, po!
E ngriti zërin në fund duke vënë theksin në këtë Po.
- O djema, qenkeni të mirë, se përndryshe këto muhabete nuk i bëjmë jashtë rrethit tonë… por, po pijmë bashkë dhe kush pi, keq nuk mendon, a është ashtu!? - Po, po, u përgjigjëm.
S’kishte logjikë të thoshim ndryshe, ngase shikimi i ashpër dhe dyshues i Buffalo Bil-it nuk lejonte shumë hapësirë për “mendim të kundërt”.
- Dhe, ne e kemi bërë një këngë e cila denoncon të gjithë kundërshtarët e Pavarsisë së shenjtë… shtoi shofer-ministri.
Pa e mbaruar mirë, t’ia krisi filozofi numër dy.
“Prit me muaj, prit me vjet, Albin Kurti e bëre shkret, oiiiiiiiiii…”
"Iu hodhe në qafë tradhëtisë së Zotit,"
"Ua ktheve shpinën, Djemve të Kastriotit…"
(Këta janë djemtë e Grupit të Unitetit) më përshpëriti ministri në vesh, derisa vazhdonte isoja e Buffalo Bilit, ooooiiiiiiiiiiii…
- Kur më në fund të gjithë politikanët tanë u bënë bashkë, grusht, ia dhanë besën njëri-tjetrit që do të punojnë veç për popull, doli ky “birazeli” e t’ua futi thikën në shpinë. Pse? Hajt, më thoni ju mua, pse?
Heshtje.
- Sepse është i paguar. Ka marrë para të majme nga Koshtunica (kushëriri i Milloshit).
Po, po, pohuan me kokë tre të tjerët, ndërsa Buffalo gjithë pezm ofshau shumë thellë…
- Gjithmonë kemi pasur tradhtarë dhe gjithmonë do të ketë, por kur ta marrim Pavarsinë do të jetë më lehtë, konkludoi filozofi i parë. Dhe vazhdoi.
- Unë s’e kuptoj pse e lirojnë atë nga burgu? Dikush atje në shtet është i korruptuar se përndryshe Ai ka bërë aq faje saqë lehtë do të mund dënohej me 40 vjet burg. Pas kësaj kohe nuk mund t’i bëj dëm askujt, e aq më pak Grupit të Unitetit (këtyre patriotave të vërtetë). Në pranga, në qeli, në Hagë bre në Hagë duhet me çue!!!
- Pritni pak, t'i dëgjojmë lajmet tha shitësi, i cili ia ngriti zërin televizorit të vendosur në një nga raftet, skaj dere.
"Sipas të gjitha gjasave do të ketë akoma shtyrje për sjelljen e një vendimi rreth statusit të Kosovës..." murmuriti spikerja plot patetikë!!!
- Po de po... E shihni ç'na bëri Albini? Krejt faji i tij, tha me gjithë dëshpërim Buffalo.
- O mbanu Burrat e Unitetit, mos lëshoni pe para një tradhtari, shtoi filozofi numër dy dhe e kafshoi specin e trashë, lëngu i të cilit kërceu drejt e në sy të ministrit... - Më qorrove bre !!! - Hajt gëzuar, për Pavarësinë e Kosovës, ngriti shishen filozofi numër një, dhe vdekje tradhtarëve të kombit. Urraaaaaaaaaaaa!!!
- Sa kemi borxh ore djalë, i ra në mend dikur vonë Buffalos ta pyeste shitësin i cili s'do mend që ishte mësuar me atë lloj të përditshëm të muhabetit.
- Krejt apo të sodit?
- Krejt, krejt...
- Ti i ke 46 euro!
- Mirë, shkruaj diku se ti paguaj kur ta merr plaku pensionin!
- Po pensioni është 40 euro!
- Nejse de, ia marr edhe 6 euro nënës edhe t'i paguaj, mos u bën tahmaçar. S'e kam mendjen të ikë askund, as të vdes, nuk vdes pa e hangër një ditë Pavarësi.
- Ah, të lumtë bre Mic Sokol, ia rrahu shpinën ministri, ndërsa filozofët i ngritën shishet lartë sikur të ishin kobure...
Kënga e rikomponuar u përsërit dhe stërpërsësrit. Këta i paskan dhënë "karar" enigmave, mendova. E paskan gjetur "fajtorin" dhe e paskan dënuar! Sa mirë që janë vetëm katër karikatura, e nuk janë në krye të ndonjë gjykate!!!
Apo ndoshta edhe janë!? Kush ta dij... Ikëm nga ai vend të pasuruar për disa rima të reja që na ushtonin në veshë; " Prit me muaj, prit me vjet o Albin e bëre shkret..."

[jadore]

“Na prit Leskovc se tash po vimë,
Zgjohu Ulqin, g’zohu Janinë…”
Pranë filialave të bankave (të cilat nuk punojnë) veç policëve ka edhe uniforma të tjera, kryesisht pjestarë të agjencioneve Security. Për çdo eventualitet, edhepse do të ishte “turp i turpeve” që ditën e parë të pavarsisë, dikujt t’i shkonte mendja për punë të liga… Afaristët e mëdhenj, por edhe ata të vegjël e bëjnë garën më të “ëmbël” të Jetës, se kush më shumë do të jap falas pije e ushqime… dikush një kamion, tjetri një rimorkio traktori plot me kanaçe… Fabrikat e ujit kanë krijuar stoçe dhe “degustojnë” publikisht duke bërë edhe pak reklamë. Gjithandej vjen era çebapa, virshle, dhe kofsha pule, s’do mend…
Aty këtu ndojë petarde, pak më larg ndonjë TT, e krejt në periferi rafale kallashash, të pandërprera…
Në xhaminë e madhe në lutjen e drekës, imami do ta mbaj edhe një fjalim të zjarrtë duke theksuar mbështetjen e Ligës arabe dhe angazhimin e myslimanëve të tërë botës, që Kosova të jetë e lirë dhe e… (nuk po e them se tash nuk e ka peshën e dikurshme, apo duhet? Nejse de, e pavarur). Katolikët në meshën e jashtëzakonshme së pari do të luten për shëndetin e Papës dhe falënderimi i veçantë do t’i drejtohet Vatikanit. Agnostikët do të gjejnë shpjegime nga më të ndryshmet, vetëm e vetëm që ta përligjin totalitetin e Biblës dhe Kuranit, gjithsesi duke iu falënderuar “fuqive të padefinuara” por të pamohueshme… Pra, është harmoni absolute, të nesërmen e pritjes, ditën e parë të asaj që mbante dhe do ta mbaj emrin e shenjtë-Pavarsi!
Helikopterët e KFOR-it rrotullohen pandërprerë, nga një lartësi e sigurtë që mos të zihen nga ndojë “plumb qorr”. Vëzhgojnë kryesisht vendbanimet serbe, ku patrullat tokësore që nga nata e mbrëmshme kanë zënë vendet kyçe, duke bërë kontrolle të detajuara dhe duke legjitimuar të gjithë pa dallim, pra civilë, policë të SHPK-së, pjestarë të TMK-së, po qofshin ata edhe me grada gjeneralësh, kolonelësh etj. Dëgjohen sirena të ambulancave, dhe zhurma e ngasjes së shpejtë sepse numri i infarkteve për çudi është shumë-shumë i madh. Duhet të jenë këta padyshim, njerëzit më të pafat në faqen e dheut, të cilët ditën e parë… nejse, nuk do ta përsëris më. Por, merreni me mend, ditën kur të gjithë festojnë, atyre t’u bëj vaki kjo!? S’ka fjalë, më shumë se tragjedi, por jeta vazhdon. Në fund të fundit dikush do të thotë “Hallall edhe infarktin, se është i gëzimit…”!!!
Prap rafale, diku në periferi.
Dikush përcjell fjalët e të tretit apo katërtit, se në kufi me Serbinë kishte parë lëvizje të çuditshme të njerëzve të uniformuar… por askush nuk e merr seriozisht këtë, dhe tallen me këso “barcoletash”, megjithëse kërcënimet e fundit ishin shumë të hapura dhe nga gjuha “lakuriqe”!
Flitet se shqiptarët në Maqedoni po solidarizohen me kremtën tonë. Në Bit-Pazar këndon Xhezair Elezi dhe Big Mama. Në sheshin Skënderbej të Tiranës, kreu i shtetit amë paskësh bërë një sheti rasti duke “imituar” kremtën e madhe të Kosovës, dhe ishte rast i rrallë kur presidenti konsensual, kryeministri, ministra, deputetë të pozitës e opozitës bënë një xhiro në këmbë. Edi Rama për t’u dalluar nga ajo masë e njëtrajtshme qenka detyruar hëpërhë t’ia futë allti përpjetë, plotë 6 herë, mu pranë monumentit të Gjergjit… Brenda sekondës të gjithë “VIP-at” ishin shtrirë për tokë nga frika e ndonjë atentati, por shpejt e kishin marrë veten duke shikuar me përbuzje Eduan e qejfleisur. Harmoni gjithëshqiptare, s’ka fjalë!
Këtu, te sheshi para teatrit ndodh një incident i “vogël”. Grumbullohen njerëzit për ta penguar policinë e cila kishte qëllim t’ia merrte flamurin kuq e zi një personi në karrocë invalidësh! Reagojnë qytetarët e tjerë. Invalidi i luftës nuk e jep flamurin, policia kërkon përforcime. Konsultohet me bazën e cila pret përgjigje nga “lartë”. Më në fund policët arsyetohen se urdhëri është i tillë; “Vetëm sot nuk bën të shpaloset tjetër flamur, pos atij të konkursit, pra vetëm sot, kuptoni, luten…” Gjithçka përfundon paqësisht, pasiqë turma me lutje e fjalë miradie, për hirë të harmonisë së gjithëpushtetshme të kësaj dite e bind “të rebeluarin” të “ul flamurin”… Në park shumë njerëz të shtrirë, s’dihet a janë të vdekur, të dehur apo vetëm po pushojnë nga vapa përcëlluese… Këngë, valle, piskama, sharje gëzimi, tamam karneval…
Gazetat jepen falas. Faqja e parë vetëm një titull- Pavarsi. TV-të shfaqin program special, radiot gjithashtu. Merret vesh që Albin Kurtin sërish e kthyen në burg, vetëm 2 orë pasiqë ishte “liruar“. Presidenti pret delegacione partiake dhe lexon telegrame. Kryeministri bile flet serbisht para kamerave pas një takimi me një pjestar të një Partie serbe të Kosovës, duke i garantuar se Kosova është edhe shteti i tyre. Turqit në Prizren e kallin çyçek! Boshnjakët përmes Nadira Avdiq-Vllasit "deklarohen" se kjo është një ditë e jashtëzakonshme, sidomos për ta, pavarsisht disa vërejtjeve që ka "disidenti" i tyre doktor Numani!!! Hashkalinjtë dhe Egjiptianët, ndaras organizojnë kremtat, bile Hashkalinjtë e shfrytëzojnë rastin që ta bëjnë një “synetllak grupor, masiv” që ta kujtojnë sa më mirë dhe sa më gjatë këtë ditë. Edhe Romët kanë nxjerrë instrumentet nga tavanet dhe bodrumet, me flamuj të ri, bëjnë sefa si për Shëngjergj. Me një fjalë, më shumë se kremte gjithpopullore. Le të na shkoj tash e tutje vetëm kështu, dëgjohen urimet!!!
Rafalet janë më të rralla.
Infarktet thuajase kanë rënë në shkallën normale.
Është pasdite e vonë.
Edhe trotuaret janë dehur!
Të rraskapitura duken laraskat, sorrat, qentë...
Vetëm KFOR-i nuk është lodhur dhe qëndron stoik në tokë, i pakapshëm në ajër.
Për fund të karnevalit, DJ Kukureci nga terraca e sipërme e hotelit ka lëshuar Hit-këngën, refreni i së cilës dikur tingëllonte vrazhdtë, ndërsa sot për çudi, tingëllon ëmbël… “Pavarsi oj pavarsi, nanën naj ke…”!
S’ka asnjë dyshim, dita do të jetë e premte. Po, po e premte. Vetëm le të mos qëlloj data 13…

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngRealiteti fantastik (http://thopia.multiply.com/journal/item/10)Jun 26, '07 3:12 AM
for everyone

http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RoC8HwoKCpsAABSDUYw1/DCIM3%20005.jpg?et=6DkjO4nzsUZ1wMHfXqc0zQ
nga Albion Topia



Të nesërmën!!!

Nëse nuk do të jetë e hëne apo e marte, patjetër që do të jetë e mërkurë ose e enjte!!! Po ja e marrim shembull që e huqën Ata (mos e bën Zot), dhe nuk ndodhi këto dy ditë, atëherë s’mbetet ditë tjetër pos të premtes. Pra, do të vij ajo. E shumë-pritura, e shumë-ëndrruara, e shumë-kënduara, e shumë-larta, e shumë-komentuara, e shumë shuma të tjerë… Pavarsia!

Derisa gjithë natën e kaluar kemi pirë e jemi dehur, dhe jemi stomak-turbullt, të nesërmen do të pyetemi, me ndjenjën e gëzimit dhe plotësisë, me kumbimin e urimeve dhe zhurmën e ahengut, gjithë surrate të zhdaravitura, e qepalla të molisura se:
- Vërtetë ndodhi? Do ta pyesim njëri-tjetrin: Erdhi Ajo (pa ja përmendur emrin), apo ishte vetëm ëndërr? Dhe pasi të jemi bindur për të satën herë se realitetin po e “prekim” me duar, po e përjetojmë edhe një “moment të Historisë”, po e kapim edhe një çast të rëndësishëm nga ajo që e pandehim Jetë, do të rrotullojmë kokat e rënduara, duke mos ditur të qajmë apo të qeshim, të këndojmë apo të klithim, të shajmë apo të urojmë…
Dikush do të nxitoj andej-këndej si i çmendur për të komentuar titujt e gazetave, një tjetër lajmet e fundit, e i treti do të përfol shkrimet nga Interneti, gjithnjë duke glorifikuar fjalët e mira (ngado që kanë ardhur) dhe duke e heshtur ndonjë “përshpëritje” dashakeqëse, që për atë apo për këtë arsye, atje diku larg, në Rusi, Kinë, Kubë etj. paskësh kumbuar si "kolla e miut", gjë që nuk e vlenë as të zihet në gojë!
Telefonatat dhe SMS porositë do ta përshkojnë botën, të shumta, të dendura, të ngjeshura saqë operatorët do të përballen më shumë se me telashe, dhe sistemet e tyre teknologjike do të gjenden buzë kolapsit total. Nga Amerika daja do t’më uroj duke u ngulfatur nga emocionet, me një krenari transparente në frymën “Dajo, Amerika bre…”, xhaxhai nga Gjermania i dehur i bërë “pyskyl” do ta recitoj Fan Nolin dhe vargjet e tij “ O flamur gjak, o flamur shkabë…”, duke mos ia vënë veshin “cikërrimës” se tash Flamuri as nuk do ta ketë ngjyrën e gjakut dhe as nuk do të ketë shkabë, por njëkohësisht duke konkluduar me zë të lartë se; - Punën më të madhe e bëri Gjermania - nga prapa(skena)via… Teta Xhevë do të lajmërohet nga Franca dhe me theksin gjysëm-gallapçe gjysëm-parisiençe do të arrij të thotë; - Uhrrime, uhrrime, e gëzoshi rrehpublikën, e do të zhgrehet në vaj… për të vazhduar pas pak me; - Nipashi i mohtrrës, mos hahrroni ta uhrroni edhe këtë, Sahrrkozynë!!! Nga Zvicra kushërinjtë me radhë do të përmendin se Zvicra ishte e para që – ihaaaaaaaaaa, shumë para të tjerave publikisht deklaroi se Kosova do duhej ta kishte këtë që e ka sot… por do të vazhdojnë me atë se tash edhe mund kemi problem pak, ngase ka mundësi që këta pa letra do t’i paketoj dhe Via-Sllatina!!!

Do të ketë telefonata e telefonata, derisa bateria të më bëj “cërrc”.
Anës rrugëve muzikë, gjithandej… s’ka vetura sepse policia ka vendosur regjim të rreptë dhe ka krijuar parajsë për këmbësorët. Kuptohet, për veturat zyrtare (të komunës, departamenteve ministrore, deputetve, e “krijesave të ngjashme” regjimi nuk vlenë. Nëpër sheshe grumbuj njerëzish me shishe në duar, ndonjë orkestër muzikore, qoftë profesioniste qoftë e grumbulluar Ad Hoc (nga virtuozët e mahallës), këndojnë e vallëzojnë duke mos u mërzitur aspak se është Shota, Sirtaki apo Kazaçok, se në fund të fundit nuk është festival por Armagedon për armiqtë! DJ Tallavani do të “performoj” muzikë patriotike, duke u nisur nga Gjergj Elez Alia e Mujë Bylykbashi e deri te këta “kreshnikët e rinj” nga Grupi i Unitetit. Bile, për atë ditë një kuartet këngëtarësh (të afirmuar në diasporë) brenda natës ka bërë Hitin e hiteve me titull: Grupi i Unitetit sjell pavarsinë, nga i cili po ju shkëpus dy rreshta...
“Na prit Leskovc se tash po vimë,
Zgjohu Ulqin, g’zohu Janinë…”

[jadore]

Po armiqtë vazhdojnë të gënjejnë e gënjejnë… duke thënë se flamuri i Kosovës nuk do të ketë shqiponjë! Po kjo nuk mund të jetë e vërtetë z. Komandant. Ju lutem më thoni që kjo është gënjeshtër!? Ju lutem! Kjo do të ishte aq e paskurpullt z. komandant sikur të ishte e vërtetë. Shyqyr që është vetëm gënjeshtër! Shpifësit nga mediat nuk kënaqen me kaq, por vazhdojnë të pohojnë që bashkë me flamurin do të kemi edhe Identitet të ri. Megjithëse këtë nuk e kuptoj mjaft mirë, kam përshtypjen se kjo do të thotë se “nuk do të jem shqiptar por kosovar, kinse tash paska ardhur koha që edhe unë ta ndërroj përkatësinë time kombëtare!? Jo z. komandant kjo nuk ka asnjë kuptim, ju e dini më mirë se unë, dhe nëse dikush provon vërtetë ta bëj një marrëzi të tillë, ju do të reagoni sigurisht, unë nuk dyshoj… Prej shqiptarit të na bëjnë kosovar!? Në rregull, unë e di jam edhe kosovar, por mbi të gjitha jam shqiptar, sikur edhe ju z. komandant. Po sikur të ishte e vërtetë kjo (shyqyr që nuk është), çfarë do të ishin shqiptarët e Preshevës, Bujanocit… ata të Maqedonisë!? Çereku i shqiptarëve të mërguar nëpër botë? A do të ishin ata akoma shqiptarë apo kosovarë, apo çka? Cili do të jetë flamuri i tyre, stema, himni…?
E pse ranë kaq shumë dëshmorë z. komandant? Pse baballarët, gjyshërit, baballarët e gjyshërve tanë luftuan gjatë gjithë kohës kundër Serbisë? Që sot të kemi një flamur tjetër, një tjetër emër? Jo, jo z. komandant, ju e dini këtë më mirë se unë dhe sigurisht nuk do të lejoni që Ata të cilët po thonë se po bëjnë politikë (në fakt janë duke e bërë m..) të na zhveshin nga gjërat tona më të shenjta. Më fal për këtë shprehje z. komandant, por nuk gjeta një fjalë tjetër më të përshtatshme, sepse kjo fëlliqësirë edhe nuk mund të quhet ndryshe, apo jo? Është gjë e mirë që komandantët tanë nuk bëjnë politikë, kjo më gëzon sidoqoftë… E mira më e madhe është që këto të gjitha, megjithatë janë vetëm trillime të mediave!
Z. komandant unë besoj fuqishëm në ju. Prandaj ju lutem që të gjeni pak kohë dhe të më përgjigjeni në këto pyetje sa për të ma lehtësuar pak shpirtin, dhe sa për të ma hequr çdo frikë, se një mëngjes-Unë nuk do të jem ky që jam sot… Zoti komandant, unë dua të mbetem ky që jam, invalid, i varfër, i harruar, i braktisur nga të gjithë, por shqiptar…
Pres përgjigjen tuaj të sinqertë, z. komandant…

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngRealiteti fantastik (http://thopia.multiply.com/journal/item/14)Jun 29, '07 7:35 PM
for everyone
http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RotDtwoKCpsAAG2OBQI1/DCIM3%20005.jpg?et=2VM7p3YmUSIISQB%2CjXN2SA nga Albion Topia

Letër komandantit!

I dashur zoti komandant, unë jam një ushtar i juaji i dikurshëm, ushtar i thjeshtë. Mund të më keni mbajtur në mend, mund të mos më keni mbajtur!?
Do të kisha dëshirë të ju kujtohesha, por edhe nëse nuk ju kujtohem z. komandant, s’është çudi e madhe…
Unë jam ai maturanti që kishte braktisur shkollën në gjysmëvjetor dhe provimin e maturës e kishte kryer (thoshin me sukses të shkëlqyeshëm), në pikën e vrojtimit, në istikam. Nejse, ka pasur përplot të tillë dhe nga ky detaj nuk do t’ju kujtohem, sigurisht!!! Më quanin Bardh (për shkak të flokëve) mirëpo nofka ime ishte Alban! E ku do t’i mbanit në mend ju të gjitha nofkat? Jo, jo vërtetë ishim shumë. Po përpiqem të ju kujtohem, por si duket pa sukses, sepse edhe vetë po e ndjej se pas kaq kohësh shumë gjëra edhe janë harruar… Unë jo, zoti komandant. Mbaj mend gjithçka. Gjithçka më është e freskët sikur të kishte ndodhur dje. Akoma më bëhet që dëgjoj fishkëllimën e snajperëve të armikut, zhurmën e llahtarshme të granatave që binin si kokrra breshëri. Akoma e mbaj mend natën kur filluan sulmet e aleatëve tanë, zhurmën e aeroplanëve të
NATO-s… Mbaj mend një copë buke me djath që ma dha një fshatar ditën e 28 Nëntorit, derisa po bëja roje… O, kurrë në jetën time, as më përpara e as më vonë diçka më të shijshme nuk kam ngrënë!!! E mbaj mend edhe fshatarin, e mbaj mend aq mirë saqë po ta takoja në mesin e kushedi sa njerëzve do ta njihja, edhe sot, pas gati nëntë vitesh… Unë nuk i harroj njerëzit zoti komandant… po nuk harrohen dot ata të cilët në çastet kur jeta dhe vdekja rrinin aq pranë e pranë, ishin me mua, dhe unë isha me ta…
Zoti komandant, tani ndoshta mund t’ju kujtohem; “Jam unë ai ushtari që së bashku me shokun tim kishim rënë në fushë të minuar, atë ditë kur po vëzhgonim tërheqjen e trupave armike për në Serbi.” Ishim të pakujdesshëm, u rrëmbyem nga ai ngazëllim i fitorës sonë të madhe, dhe… ndodhi. Po nejse! Tani po them më mirë që unë e pata këtë fat, sepse në ato mina do të mund të binte dikush tjetër, ndoshta dikush nga komandantët dhe do të ishtë dëm më i madh!!! Që atëherë mbeta invalid. Unë kalova më lehtë, sepse shoku im nuk e pati fatin të mbetej pa dy këmbë, ai vdiq… pati shumë gjakderdhje e unë nuk arrita ta ndihmoja. Shpesh e shoh ëndërr! Qartë, shumë qartë më del para syve i gjithë ai tmerr, brofi nga shtrati të ngritem por shkaku i këmbëve… arrij vetëm trembshëm të rrotullohem andej-këndej, gjith ankth… Ndoshta nuk ju kujtohem, sepse ka shumë shokë që patën fatin e ngjashëm! E dikush duhej të shkelte edhe në ato mina të mallkuara, sepse ishin aq shumë, gjithandej… kam frikë që akoma ka. Po, po, sigurisht ka.
Zoti komandant nuk desha të ju prish rehatinë, sepse e di që keni shumë punë, por halli më shtyri ta shkruaj këtë letër. Unë, nuk po i kuptoj disa gjëra z. komandant! Krejt më janë bërë të turbullta! Po nejse, se unë edhe nuk e njoh “politikën e madhe”, dhe për shkak të kushteve nuk pata mundësi të shkoja në fakultet. Nuk kisha as para. Mandej isha kështu… E si të shkoja në karrocë!? Në të vërtetë karrocën ma sollën pas tri vitesh, ishte një shoqatë e huaja humanitare. E falënderoj shumë. Tash e kam shumë bukur. Dal çdo ditë, kur është moti i mirë, shëtis pak, shoh… nuk jam më i mbyllur në shtëpi, brenda. E kam të qartë që po ju lodhi duke u rrëfyer për veten time. Më falni z. komandant!
Por desha të ju pyes diçka sepse më është bërë pikë e zezë, më është bërë siç po i thoshin kompleks, dhe po më rri vazhdimisht në kokë. Më fal, por unë juve ju kam besuar gjithmonë, prandaj po ju drejtohem. Zoti komandant, a është e vërtetë ajo se në mesin tonë ka pasur edhe të tillë që luftën e paskan bërë me hile? Të tillë, që po i quanin me një emër shumë të shëmtuar- profiterë? Njerëz që nga lufta-paslufta krijuan biznes. Të tillë që kanë fituar pasuri të mëdha? Unë nuk mund ta besoj, megjithëse thash që shumë gjëra i kam të turbullta. Dikush po flet dhe po thotë; “Shikoni shtëpitë e komandantëve, shikoni restaurantet dhe pompat e benzinës, bizneset…” Mua më vjen inat kur dëgjoj këso shpifjesh. Po të ishte ashtu, edhe ne luftëtarët e thjeshtë do të kishim pallate, patundshmëri, karroca me motor… apo jo? Por, nuk luftuam për t’u pasuruar, luftuam për t’u çliruar, për të jetuar të lirë, dhe jo vetëm Ne që kishim pushkën në dorë por të gjithë, pa dallim. Unë nuk besoj në këtë, prandaj desha vetëm të ju pyes edhe juve, të ma shëndoshni zemrën e të thoni Jo. Këto janë shpifje! Këto gjithsesi janë shpifje z. komandant, unë e di këtë, por ja që kam nevojë ta pohoni edhe ju. Si njeri që gjithnjë e keni folur të vërtetën çfarëdo që ishte ajo, edhe kësaj here nuk dyshoj që do të përgjigjeni drejtë, por thellë besoj që përgjigja do të jetë e shkurtër; “Të gjitha janë gënjeshtra”. Vetëm kjo përgjigje do të më bënte të mos ndjej asnjë dhembje dhe më lehtë të përballoj vështërsitë e Jetës së mundimshe… Unë kurrë nuk mund ta besoj që komandantët lundrojnë në luks, jo kurrsesi… se kanë vetura të shtrenjta, pasuri të patundshme, lokale, banesa… Kjo nuk ka mundësi Ata kurrë nuk do t’i linin ushtarët e tyre pa karroca invalidësh, pa proteza, pa ilaçe, të jetonin nëpër ahure e plevica të shndërruara në objekte banimi, e vetë të bënin pikën e qejfit, a është ashtu…? Jam i sigurtë që ashtu është, jam shumë i sigurtë, megjithatë kam dëshirë (do të kishte shumë rëndësi për mua) që edhe ju ta pohonit vetë se fjala është për një gënjeshtër, për shumë gënjeshtra e shpifje të pista. E di që armiqtë nuk flenë kurrë. Ata në këtë mënyrë zhvillojnë luftë speciale, por e kanë kot, apo jo z. komandant!? E si do të mund të jetë e vërtetë që; “Komandantët tanë po bëkan pikën e qejfit verë e dimër nëpër pushimoret e shtrenjta të botës, ndërsa ushtarët e tyre të mos mund të shkonin as për një javë në ndonjë Banjë shëruese, për t’i zbutur sadopak dhembjet e shpirtit dhe plagët e luftës!? Kurrë nuk do ta bënin këtë, komandantët tanë, kurrë… Nuk e besoj dhe askush nuk mund të më bind përveç juve, sepse vetëm në Ju kam besim të pakufishëm z. komandant.
Po ky nuk është halli im më i madh. T’u them të drejtën ajo që po e quanin kompleks, janë thashethemat që po i dëgjoj në radio e TV, që po i lexoj në shtyp…
Gjithçka po thonë z. komandant. Janë vërtetë të pafytyrë.
Po thonë që Kosovën e kanë copëtuar dhe e kanë masakruar të tërën! Tash, sërish në paqe. Me bekimin tonë!!! Kinse e kanë ndarë në atë mënyrë që në hartë të duket si lëkura e leopardit… E si mund të masakrohet Kosova z. Komandant? Ne ta masakronim!? E kush do të ishim, atëherë!? Nuk mund të jetë e vërtetë kjo, jo kurrsesi. Si mundet që përtej lumit Ibër të jetë Serbi? Në katundet ku ka serb, të jetë Serbi e atje ku nuk ka të jetë Kosovë? Kjo nuk ka logjikë, apo jo z. komandant? Ne nuk kemi luftuar për Serbinë por kundër saj, apo jo z. Komandant!? Jo, jo as kjo nuk besoj të jetë e vërtetë, sepse së paku ju nuk do të lejonit të ndodh një gjë kaq makabre!? Nuk është e mundur. Unë nuk u besoj gazetave, TV… ato gënjenjë për hesapet e tyre, për të pasur më shumë lexues, shikues! Më thoni që është gënjeshtër z. komandant sepse kjo ka më shumë rëndësi se sa ato gënjeshtrat për luftën me hile (gjithsesi shpifjet)…


(vazhim)

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngRealiteti fantastik (http://thopia.multiply.com/journal/item/15)Jul 1, '07 2:19 AM
for everyone
http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RogxhAoKCpsAAHg9QdM1/DCIM3%20005.jpg?et=FRf9uvrFrTbCly4jtzD5cg nga Albion Topia

Ah, historia…

Nuk është thënë kot se; Historia është përmbledhje biografishë të njerëzve të njohur (famshëm)! Prandaj edhe historia jonë sa po e shoh nuk është kurrfarë përjashtimi, përkundrazi… Ta them më troç, kam përshtypjen se pikërisht historia jonë (si një tërësi) i vë pikë këtij definicioni tërësisht ekzakt. Ja pse…
Janë shkruar me qindra libra, studime, referate, ekspoze etj. për paraardhësit tanë, Ilirët. Janë mbajtur kongrese, seminare, tribuna, konferenca, debate shkencore në të cilat me ditë, me javë, me muaj është folur e thënë gjithçka për mbretër, mbretëresha, komandantë, ushtarakë të lartë, prijës betejash, heronj… Natyrisht, është shkruar edhe për ata që bënë tradhëti, u shitën, dolën në anën e armikut për një apo për më shumë arsye. Derisa është e logjikshme që mbretërit, mbretëreshat, princërit, të ishin njëkohësisht të njohur (famshëm), dhe në njëfarë mënyre e kishin të “garantuar” se nëse nuk shkojnë në parajsë bile do të hynë në histori, këta të tjerët mbetej të kënaqeshin me atë se në histori do të përmenden si “masë anonime”. Mirëpo, në këtë masë dërmuese kishte njerëz ambicioz, të cilët duke e ditur që një ditë do të vdesin (sikur edhe mbretërit e princërit, shyqyr) dhe se brezat që do të vijnë pas nuk do t’i përmendin askund, vendosën të ndryshonin ”pozicionin e tyre social”. Një gjë dihej. Në histori hynin të njohurit. Shprehur me gjuhën e sotme, ambiciozët që kishin këtë synim duhej të bëheshin të popullarizuar-famshëm…
E si mund të arrihej kjo? Thjeshtë, duhej të bënin diçka të pabërë, diçka të mirë që mund të kushtonte edhe me vdekje, pra heroizëm, apo diçka të shëmtuar që sjellte “shpërblime” tokësore dhe jetë të gjatë!?
P.sh. Dhimitër Fari nuk do të mund ta pushtonte Romën (që do të ishte heroizëm)! Nuk mund të ulej në fron sepse nuk ishte mbret! Për t’iu shmangur rrezikut se do të mund të mbetej i papërmendur në histori, ai u desh të tradhtoj. Sado e pakuptimtë të na duket, ai në të vërtetë bëri gjënë e vetme që kishte mundësi (në kërkim të famës për atë kohë). Ne sot mund ta shajmë e përbuzim, pështyjmë e përbaltim, fëmijët tanë t’i pagëzojmë me Ilir e Teuta për inat të Dhimitrit, por ai s’kishte asnjë shteg tjetër për të hyrë në histori. E si do të mundej një karakter i tillë ambicioz të përballonte faktin që 2500 vjet më pas të mos përmendej askund, derisa bashkëkohësve të tij do t’u thureshin këngë, oda e himne!? Çfarë kishin ata më shumë se ai? Pse do duhej të ishin më meritor!? Apo ndoshta vetëm se kishin fatin e rastësishëm të lindnin mbretër!? Kur u gjet para kësaj dileme, si një Makiavelist i përbetuar që ishte, vendosi të tradhëtoj. Kur tradhëtoi u bë i famshëm! Po të kishte media atëherë ndoshta do të bëhej aktor, këngëtar apo futbollist, dhe historia do të ishte pak më ndryshe… Vonë i shpikën, dhe kjo po na kushton.
Shembuj kësisoj kemi edhe më vonë në historinë tonë. Unë po i përmend disa që plotësisht të mbështes definicionin se: Historia është përmbledhje biografishë të njerëzve të famshëm. Krahas Skënderbeut (që megjithatë ishte nga familje feudalësh) dhe si princ e kishte “vizën” e sigurtë për të hyrë në librat që do të shkruheshin pastaj, ne e kemi edhe Ballabanin, Hamzain, Moisiun… Bile Gjergji (mund të thotë dikush) nuk kishte nevojë të bënte aq shumë luftëra dhe t’i çonte në varr gjithë ata sulltanë, pashallarë, vezirë për të hyrë në histori, sepse e kishte të sigurtë këtë…
Mirëpo, shtrohet pyetja; Pse në histori nuk hyri gjellëbërsi i Skënderbeut? Mjeku personal, bodyguardat, rrobaqepësi, pastruesi i çizmeve, mirëmbajtësi i armëve, rrobalarësja (s’kishte atëherë lavatriçe), mbathtari-farkëtar apo nallbani etj.? Secili prej tyre kishte rastin që me emër e mbiemër të hynte në histori, në mos me nga një faqe me shkrim të ngjeshur, atëherë bile me nga disa rreshta, patjetër! Po të kishte ambicje “popullariteti” mjeku personal i Gjergjit, këtij të fundit, në një moment të pandehur tani, do të mund t’ia përcaktonte një “diagnozë të gabuar”, si rrjedhojë e së cilës do të vinte edhe terapia “gjithashtu e gabuar” dhe… doktorit do t’i hapeshin krah e krah dyert e historisë! Të mos flasim për bodyguardët, sepse jeta e kryetrimit varej çdo çast nga besnikëria e tyre, pikërisht. Apo, mirëmbajtësin e armëve. Merreni me mend, Gjergji niset ne luftë dhe në vend të shpatës së mprehur, nga këllëfi nxjerr një shpatë të topitur që as kungullit nuk do të mund t’ia bënte “vërrc”? Shyqyr që as armëtari (sidomos), nuk kishte ambicje që të bëhej i famshëm!
Nëse shtegtojmë edhe pak nëpër kohë, atëherë gjithandej do të na shfaqen figura nga më të ndryshmet. Personalitete me emra e mbiemra, të të gjitha profileve si: priftër, murgj, hoxhollarë, dervishë, çobanë, bujq, varrëmihës, xhelatë etj. Secili nga ata kishte bërë diç më shumë se për çka ishte i “thirrur” dhe më askush nuk përmend “pozitën e dikurshme sociale të tyre” por kryesisht përqëndrohen në bëmën e mirë apo të keqe që i ka futur në “kategorinë e të paharruarve”.
Krahas Hasan Prishtinës përmendet edhe Isuf Reçi (atentatori). Krahas Luigj Gurakuqit, vrasësi i tij Balto Stambolla!!?? Krahas Bajram Currit gjithnjë shkon edhe KadrI Mehmeti… Po, po!
Nejse tash, harrova të përmend çështjen më të ndërlikuar të gjithë këtij “meditimi” jokonvencional.
Në histori ka hyrë edhe Nasradini! E ky i ngrati nuk ishte as hero e as tradhëtar. Megjithatë, ishte i popullarizuar, apo jo? Kjo është e rëndësishme, popullariteti, fama… Tani, unë mora shembuj bipolar dhe tërë problemin e thjeshtëzova në heroizëm e tradhëti, mirëpo s’do mend që në histori hyjnë edhe palaçot apo siç thotë një fqi imi, “çerkuzat”. Ka shumë të tillë, në të gjitha historitë kombëtare, e pasiqë historia jonë nuk bën kurrfarë përjashtimi kuptohet se të tillë kishim edhe ne.
Siç po shihet nga këta shembuj, derisa gjithçka ka evoluuar në shkencat shoqërore dhe natyrore, kushtet për të hyrë në histori kanë mbetur shumë “rigjide”, për të mos thënë janë po ato, që ishin vendosur (ndoshta rastësisht, por dyshoj) qysh në kohën e Ilirëve. Për të hyrë në histori duhet të jesh o hero, o tradhtar, në raste të veçanta (këtu kërkohet talent i jashtëzakonshëm) mund të hysh edhe si çerkuz! Që të gjitha këto kategori s’do mend që vetvetiu nënkuptojnë famën, popullaritetin që domosdoshmërisht i përcjell… Prandaj, po deshe që të hysh nëpër libra, bëj diçka! Në të kundërtën, të gllabëroi anonimiteti…
Po çfarë do të jetë historia e kohëve të tanishme, mund të pyes dikush? T’ua them të drejtën, po pyetem edhe unë! Si do të përshkruhen bëmat p.sh. të politikanëve tanë, dhe në ç’kategori do të vendoset secili prej tyre, veç e veç?
Do të hynë si heronj apo si tradhtarë?
Mbetet të shihet, megjithëse unë besoj fuqishëm se nuk do të përmenden as si heronj e as si tradhtarë. Këta aktualët, sidomos këta nga Grupi i Kundër-anonimitetit në histori do të mund të përmenden shkarazi, si çerkuza!!! Vetëm le të mos e bëjnë krejt përrallë se historia jonë është shumë e ngushtë (si popull i vogël që jemi) për të pasur vend edhe për 5 Nastradina! Ua mbush mendjen o zot, se po vazhduan kështu, kapitulli i librit për këtë periudhë
do të jetë pjesa më e lexuar e historisë sonë. Jo për tjetër, por për faktografinë gazmore (humoristike) që do ta përmbaj. Kësisoj, do ta kemi një periudhë historike me të cilën as nuk do të mund të krenohemi (pa heroizma), dhe as nuk do të mund të zemrohemi(pa tradhëti), por vetëm do të qeshemi e qeshemi, e qeshemi, e prap të qeshemi… që do të thotë humor e shkuar humorit, çerkuz që ia tejkalon atij të Nastradinit.
S’ka asgjë të keqe që historia jonë në një fragment të saj të jetë edhe gazmore. Pra, të shquhet për elemente humori.
Veç kam frikë se këtu është fjala për humor të zi!

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngRealiteti fantastik (http://thopia.multiply.com/journal/item/22)Jul 9, '07 5:31 AM
for everyone


http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RpQUFQoKCpsAAD59gUs1/DCIM3%20005.jpg?et=c%2B%2CjTr4g5Ioim4g9zJvO%2CQ nga Albion Topia

Kujdes me Lirinë

Kujdes me mendimet tua, nga ato dalin pastaj Fjalët.
Kujdes me Fjalët, nga ato bëhen Veprat.
Kujdes me Veprat, prej tyre krijohen Shprehitë.
Kujdes me Shprehitë, ato përbëjnë Karakterin.
Kujdes me Karakterin, se ai mund të jetë fatkeqësia jonë!
Kujdes me fatkeqësinë tonë, kur mbanë emrin Grup i Unitetit!
Kujdes me Grupin e Unitetit, me të madhe po gënjenë!
Kujdes me gënjeshtarët, sepse kush gënjen edhe vjedh!
Kujdes me hajdutët, kur shëtisin të lirë!
Kujdes me atë liri që u takon vetëm hajdutëve!

Çdo ngjashmëri me “lirinë” tonë nuk është aspak e rastësishme. Fatkeqësisht!

[Arb]

Kadareja i tha Qoses se je bo per Psikiatrine e Shtimjes, edhe ky zotnia qaty e paska vendin... Msyja Behgjet sa nuk osht bo vone...

[sunshine]

Kadareja i tha Qoses se je bo per Psikiatrine e Shtimjes, edhe ky zotnia qaty e paska vendin... Msyja Behgjet sa nuk osht bo vone...

Më duket Kadareja ka qenë në paradhomën e psikiatrisë kur i patë propozuar Qosjës diçka të tillë! Ruaju se po rrëshqet edhe ti pahiri aty diku?!

[jadore]

http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RqJ6lgoKCpsAABs97ik1/kocodanaj.JPG?et=qnjkXv%2B3C1G21WJ1GmDuHQ nga dr. Koço Danaj

Edhe «Rebelimi» është akt civilizimi!!

Eshtë një titull analize real dhe i saktë. Dhe është i tillë për arsyet e mëposhtme: Titulli bën fjalë për një pjesë të Shqipërisë që quhet: Kosovë. Bën fjalë për një nga aktet më të rëndësishme të saj, që emërtohet Pavarësi. Pavarësi do të thotë përgjegjësi, seriozitet. Pavarësia është për popullin dhe vendin, përgjegjësia është për politikanin dhe qeveritarin. Sa më shumë pavarësi të ketë një vend, aq më shumë varësi apo përgjegjësi kanë politikanët e atij vendi. Dhe anasjelltas: Sa më shumë varësi të ketë vendi, sa më shumë të jetë ai protektorat, aq më të pavarur janë politikanët e tij, aq më shumë çifligare dhe feudale janë ata. Eshtë një kontradiksion vetëm në dukje, por në thelb i saktë dhe i vërtetë.

Pavarësia është akt «rebelimi»
Shpallja e pavarësisë është një akt rebelimi i shkallës më të lartë, por është ndër të pakta raste kur rebelimi shndërrohet në nocion demokratik. Largimi nga një shtet dhe dalja më vete është akt i pastër rebelimi. Pasi në rastin e pavarësisë ai ka të bëjë me fatin dhe të ardhmen e një populli. Përgjegjshmëria dhe varësia e politikanëve fillon atje dhe atëherë kur fillon pavarësia reale e vendit apo popullit. Sa më i pavarur të jetë vendi, aq më të varur janë politikanët nga qytetarët e atij vendi. Protektoratet gjithmonë krijojnë shtresa politike me mentalitete servilo-diktatoriale. Po përse ky akt rebelimi duhet të bëhet tani? Sepse nesër do të jetë vonë. Dhe shqiptarët kanë shembuj që tregojnë se ata e kanë humbur në finish të «garës». Në disa qarqe politike dhe diplomatike po flitet për ndarjen e Kosovës si një mundësi kompromisi për të ardhmen. Ndërsa asnjë nga projektrezolutat e fundit nuk përmend planin “Ahtisari”. Duket se ky plan ka vdekur. Ai nuk po përmendet fare me përjashtim të ndonjë efekti propagandistik apo nga padija politike. Politikanët e Kosovës janë të pasigurt, të paqartë dhe të trembur lidhur me hapin e madh që duhet të marrin lidhur me pavarësinë e Kosovës. Duke qenë të tillë, janë edhe të çoroditur në deklarime. Deklaratat e tyre duken si deklarata frike!! Po kush ka frikë nga pavarësia mund të thotë dikush apo disa? Nga kush kanë frikë? Nuk kanë frikë nga pavarësia si nocion abstrakt, por nga realiteti i pavarësisë.

«Rebelimi» është i njëanshëm
Nuk ka «rebelim» pluralist. Për më tepër shpallja e pavarësisë së Kosovës është një akt i njëanshëm, pasi nuk ka pavarësi bilaterale apo multilaterale. Ajo është vetëm e njëanshme. Eshtë rebelimi i atij që ka qenë i varur dhe i poshtëruar për një shekull për të qenë i pavarur dhe me dinjitet pas një shekulli. Prandaj janë naive, foshnjarake dhe megalomane pohimet që vinë nga disa ambiente politike dhe parapolitike në Prishtinë, Tiranë apo Tetovë se nuk mund të shpallin në mënyrë të njëanshme pavarësinë. Për më tepër pasi të kesh dëgjuar zonjën Rajs kur thotë se Kosova në një mënyrë ose në një tjetër do të jetë e pavarur që do të thotë se ose me hir ose me pahir pavarësia do të realizohet.

Askush nuk duhet të ketë frikë nga pavarësia
Askush në Kosovë nuk duhet të ketë frikë nga shpallja e pavarësisë. Sepse pavarësia është parakushti i progresit, zhvillimit. Protektoratet dhe latifondet janë burim korrupsioni, përfitimi, kontrabandë, por asesi nuk janë burim zhvillimi. Ndërsa vendet e pavarura janë premisa e parë e zhvillimit dhe e progresit. Dhe shqiptarët në Kosovë kërkojnë vetëm, premisën e parë dhe asgjë më shumë. Por askush në rajon nuk duhet të ketë frikë nga kjo pavarësi. Janë disa shtete që kërkojnë të jenë neutrale ndaj shqiptarëve kur shqiptaret nuk kanë qenë neutrale ndaj tyre po i kanë ndihmuar të fitojnë pavarësinë. Janë disa shtete që barazojnë Kosovën me Transnistrinë, duke harruar se as historikisht dhe as aktualisht Prishtina nuk ngjason me Tiraspolin. Ndërkaq duhet përsëritur se shqiptarët në rajon po marrin vetëm një pjesë të asaj që ju takon, nuk po marrin as më shumë dhe as më pak padrejtësi. Ata po presin drejtësinë e vonuar, por kanë të drejtë që të shqetësohen kur ajo mund të shndërrohet në drejtësi të cunguar.

Rajoni duhet të ketë frikë nga statukuoja
Ndërsa të gjithë në rajon duhet të kenë frikë nga statukuoja aktuale në Kosovë. Eshtë një statukuo me pasoja të paparashikueshme dhe e rrezikshme për të gjithë fqinjët. Po pse është e tillë? Eshtë e tillë sepse kur durimi e kalon kufirin atëherë në vend të rregullit fillon kaosi dhe anarkia e cila do të përfshijë edhe ata që sot kanë frikë nga pavarësia. Eshtë e tillë sepse çështja shqiptare mund të fillojë të zgjidhet në mënyrë tërësore, kur duhet të zgjidhet pjesë-pjesë, por përgjegjësia nuk do të bjerë mbi shqiptarët, por mbi ata që kanë frikë nga pavarësia e Kosovës. Shpallja e pavarësisë është hapi i parë i eliminimit të kësaj rrezikshmërie. Ja një shembull: Në Maqedoni një ndër udhëheqësit e UÇK Fazlli Veliu deklaroi se 10 mijë shqiptarë nga Maqedonia janë gati të shkojnë në Kosovë. Eshtë një deklarim që e prodhoi statuskuoja, por shumë i saktë përballë saj. Kosova është tejpjekur për këtë rebelim si akt civilizimi. Eshtë në dorën e politikanëve të saj të shndërrohen në zëdhënës të popullit dhe të vendit të tyre. Dhe kjo zëdhënëje do të jetë më kuptimplotë, në qoftë se rebelimi do të ndodhë në 28 nëntor 2007.

[jadore]

GËNJEJNË, E KE KËNAQËSI T’I DËGJOSH !

nga Albion Topia

Ne kemi politikanë krijues, bile mund të konstatohet pa as më të voglën frikë se veprat e tyre janë shumë origjinale, ngase nuk ngjajnë në asgjë! Derisa akoma askush në botë nuk arriti të shpik ndonjë arkë, depo, softwer, hapësirë reale apo virtuale e cila do të ishte në gjendje të zinte të gjitha gënjeshtrat (për t’u deponuar në një vend) politikanët tanë nuk e kanë fare problem, sepse gënjeshtrat e tyre i palosin lehtë nëpër kutitë e votimit. E keqja është që ato kuti u ngjajnë kutive të Pandorës nga e cila pastaj mbi kurrizin tonë thyhen të gjitha të këqijat! Gënjejnë aq shumë dhe aq bukur, sa që ke kënaqësi edhe t’i dëgjosh. Gënjejnë me përplot inspirim, fantazi, kreativitet, frymëzim... publikisht, spontanisht, intimisht, miqësisht... Gënjejnë sipas inercionit, sipas porosisë, sipas detyrës partiake, sipas nevojës klanore-fisnore, sipas interesit grupor-mafioz, gënjejnë sipas nevojës!
Kur në të gjitha fushat janë deficitar, nisur nga përgatitja profesionale (kanë blerë diploma në gjithçka 1.5), në njohuritë elementare të diplomacisë, tolerancën ndaj oponentëve politik, njohjen e ligjshmërive bazë të demokracisë, njohjen e tabelës së shumëzit, njohjen e letërsisë botërore e kombëtare, artit, kulturës etj. suficiti i tyre i vetëm është talenti për të gënjyer bukur dhe vazhdimisht. Derisa dikur na mësonin se gënjeshtra i ka këmbët e shkurtëra, në rastin tonë kjo edhe mund të mos jetë rregull, sepse ka një përligjie. Po të shikojmë anëtarët e grupit të Unitetit e shohim qartë që disa gënjeshtarë i kanë këmbët e shkurtëra dhe gënjeshtrat jetëgjatë, ndërsa disa të tjerë i kanë këmbët e gjata e gënjeshtrat jetëshkurtëra. Se sa ka marrë vrull mania për të gënjyer dhe se sa është bërë kjo gjë e popullarizuar ndoshta më së miri e ilustron iniciativa për organizimin e ndonjë gare (ndoshta Olimpiadë) të rrenave. Po ndodhi kjo, atëherë gjasat tona që të shpallemi kampion, vërtetë janë të mëdha. Në radhë të parë kam parasysh që Kosovën në atë rast do ta përfaqësonin “Musketarët-gënjeshtarë të Grupit të Unitetit”.
Populli ka thënë; “Kush gënjen edhe vjedh”! Në këtë kontekst tragjedia jonë sa vjen dhe bëhet më e plotë. Kush i beson një hajduti? Kush e voton një hajdut? Kush e do një hajdut? Kush e respekton një hajdut? Në të gjitha këto pyetje është një përgjigje; Hajdutët e tjerë.
Është e barabartë me çmendurinë që një hajduti t’ia lësh ta ruaj thesarin. Jo çmenduri, por çmenduri e çmendurisë! Dhe kur ndodh kjo, si në rastin tonë atëherë efektet janë të pshtirta, të neveritshme, të tmerrshme...
Ja se si në realitetin tonë fantastik vendosen copëzat në këtë mozaik të turpshëm: - Hajduti i madh e vendos roje hajdutin e vogël duke e ditur që instikti i tij nuk do ta përballoj tundimin dhe do të vjedh. Pastaj shkon hajduti i madh, në petkun e zyrtarit, e zbulon, e arreston (kinse) dhe aty për aty e fal, por ia merr prenë duke ia lënë një kockë si shpërblim-shtytje, që të vazhdoj së vjedhuri).Kështu ndodh te hajdutët ordiner. Pse, këta politikanët tanë kujtoni se janë hajdutë të një rangu më të lartë!? Dikush mund të thotë që është shumë e vështirë të idenfikojmë se kush është hajdutë e kush nuk është!? Hajdutë janë të gjithë, vetëm mund të diskutohet çështja; cili është i madh e cili më i vogël! Duke u nisur nga thënia se; Ai që vjedh një vezë mund ta vjedh edhe trenin (vetëm po të kishte vend ku ta parkonte) del se Ne nuk jemi gjë tjetër pos një “shoqëri e prirë nga kleptomanët ordinerë”.
Nuk kanë thënë kot, çfarë është populli të tillë i ka prijësit. Sado të tingëlloj e vrazhdët del se jemi popull hajdut. Paj të tillë i kemi prijësit! Apo në rastin tonë është fjala për një përjashtim!? Shumë do të kisha dëshirë që të ishte vërtetë një përjashtim që përligj rregullin.
Kur e zhvendosim tërë çështjen në një terren tjetër të hajdutërisë, në terrenin politik (pra ordinerët në politikë) e shohim që gjithçka merr trajtën edhe më të zymtë. Atëherë, kemi të bëjmë me hajdutë që i mbronë ligji, e bëjnë dhe e zbatojnë vetë ligjin, e interpretojnë hajnisht ligjin, e kontrabandojnë dhe gjymtojnë ligjin, me një fjalë janë mbi ligjin apo thënë edhe më troç-janë Ligji vetë! Si rrjedhojë e tërë kesaj del se; Politikanët tanë janë hajdutë të ligjshëm.
Ka thënë një amerikan dikur; Po deshe të bëhesh miliarder, milionin e parë duhet vjedhur! Sa ka pasur të drejtë nuk e di, por kam frikë që pikërisht kësaj këshilleje iu janë referuar politikanët tanë. Për dreq ku e kanë lexuar këtë, kur nuk lexojnë kurrë asgjë!? A dinë të lexojnë, a? Ndoshta edhe nuk dinë, por një gjë e dinë më mirë se kushdo tjetër-të vjedhin me marifet, dhe të gënjejnë bukur sa të kesh qejf t’i dëgjosh!
Shikuar nga ky kënd atëherë e kemi të qartë se pse politikanët tanë nuk janë të interesuar që Kosova të bëhet e pavarur? Apo ndoshta janë? Nejse, kjo edhe mund të diskutohet, por në bazë të angazhimeve të tyre (përjashto deklarimet publike) del se humbjen më të madhe do ta pësonin pikërisht klasat dhe nënklasat politike të cilat ata i përfaqësojnë (kontrollojnë), që do të thotë ata vetë!!!
Po e marrim shembull, ndodh mrekulli dhe Kosova fiton një Pavarsi. Qoftë të mbikqyryr, kontrolluar, policore, kushtëzuar, padefinuar, të grimcuar etj. Por që ka një emër të tillë-Pavarsi!
E tash. Politikanët aktual çfarë mund të bëjnë? Në çka do të thirren, në çka do të betohen, në çka do të plasojnë gënjeshtrat e tyre, në çka do të investojnë „luciditetin e tyre prej vizionarësh“...? Çfarë do të vjedhin pastaj kur gjithçka tashmë kanë vjedhur!
Aha, mund t’i vjedhin zgjedhjet!? Po kjo nuk do të jetë asgjë e jashtëzakonshme, këtë e kanë bërë edhe më herët! E ç’kuptim kanë zgjedhjet kur mbi të gjitha ato institucione që dalin prej tyre do të vendosen disa hajdutë (qoftë të ndonjë grupi formal apo joformal)!
E rezultatet e zgjedhjeve eventuale dihen, sepse; Pushteti nuk fsheh asgjë nga populli. Dje gënjenin e vjedhnin, nesër do t’ia vënë shpatullat shtetit. E shihni që pushteti nga hajdutët krijon humanistë!? Gjithsesi, dhe atletë bile, sepse këta tanët e bëjnë një hap para, dy prapa, thënë me thjeshtë janë të shkathtë në trehapësh.
Ajo që është për admirim është fakti që gënjejnë dhe ke qejf t’i dëgjosh.
Ani, ani... gënjeni e vjedhni se ju kemi zgjedhur! E mira e gjithë kësaj është që mund të mburremi se hajdutët tanë bile i zgjedhim vetë.

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngKosova po ndahet!? (http://thopia.multiply.com/journal/item/48)Jul 28, '07 5:17 AM
for everyone
http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RqsJcQoKCpsAAH50NM01/kocodanaj.JPG?et=Hox8lvscSpg0Qtciaf8Zvg (http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RqsJcQoKCpsAAH50NM01/kocodanaj.JPG?et=Hox8lvscSpg0Qtciaf8Zvg) shkruan dr.Koço DANAJ


120 ditë për të ndarë Kosovën!

Eshtë një titull ngjyrë gri. As rozë dhe as I kuq. Sepse I tillë është realiteti I Kosovës dhe në tërësi I kombit shqiptar.
«O perëndi, duan ta presin», këto janë fjalët qe Kadare ka vënë në gojën e Shestan Verdhës, komandantit të mokrarëve lidhur me fatin e Shqiperisë në vitin 1913. Pas afër një shekulli, kanë ndryshuar shumë gjëra. Por nuk ka ndryshuar mentaliteti i disa prej stërnipërve të vitit 13-të. Ata tashmë kanë vendosur më shumë se në 13-tën, kanë vendosur të «presin» Kosovën, gati gjysmën e kombit shqiptar. Por këtë nuk e thonë hapur, për këtë kanë caktuar një afat prej 120 ditësh.
Por le të kthehemi në analizën e ftohtë, pa romantizëm dhe brerje ndërgjegje, pasi në politikë nuk ka të tilla. Në politikë ka vetëm interesa të përkohshme apo të përhershme.
Zyrtarisht njoftohet se fuqitë e mëdha, miq të shqiptarëve, gjysëm miq të tyre, kundërshtarë të tyre dhe gjysëm kundërshtarë të tyre, kanë vendosur që të zhvillohen edhe 120 ditë bisedime shqiptaro-sërbe. Bukur.
Por shtrohet një pyetje : Përse do të bëhen këto bisedime ? Përgjigje e ndërkombëtarëve: Që shqiptarët e Kosovës dhe sërbët të merren vesh midis tyre.
Pyetje: Po përse duhet të merren vesh? Përgjigje e ndërkombëtarëve : Të merren vesh për statusin e Kosovës.
Pyetje e fundit: Për cilin status, për ate qe thote Ahtisari?
Përgjigje: Mos u nxitoni, pa paragjykime, aty e kemi Planin Ahtisari, por le të bisedojnë njëherë!!
Nuk ka më nevojë për pyetje, ka nevojë për një analizë të thjeshtë, ka nevojë që të thuhet e vërteta përballë të gjithë shqiptarëve ; edhe atyre që janë në Kosovë, edhe atyre në Maqedoni, Luginë e Preshevës, por edhe këtyre në Shqipëri.
Cila është kjo e vërtetë ? E vërteta është : 120 ditë bisedime midis shqiptarëve dhe sërbëve duhen për të ndarë Kosovën juridikisht. 120 ditë duhen që shqiptarët dhe sërbet të merren vesh për ta ndarë Kosovën midis tyre. 120 ditë duhen për të detyruar shqiptarët dhe më pak sërbët të pranojnë këtë ndarje. 120 ditë nuk duhen për asgjë tjetër.
Po pse 120 ditë janë caktuar për ndarjen e Kosovës ? Ja përse : Plani Ahtisari që ju paraqit Këshillit të Sigurimit dhe që nuk u pranua, ishte një kompromis i detyrueshëm, i padëshirueshëm dhe përkohësisht i pranueshëm nga shqiptarët. Plani Ahtisari kërkonte që shqiptarët të heqin dorë nga flamuri, të pranojnë gjuhën sërbe si gjuhë zyrtare në gjithë Kosovën, të pranojnë që komunat sërbe në Kosovë të kenë lidhje të dyfishtë me Beogradin, edhe horizontale edhe vertikale, që në Kosovë të krijohej nje «Salamandër» sërbe që fillonte nga Deçani shkonte në Shtërpcë kalonte në Novobërde dhe përfundonte në Mitrovicë Veriore dhe Leposaviq. Dhe shqiptarët e pranuan një gjë të tillë, bile edhe me Kuvend. Pa ju thene kush, e pranuan edhe në Tiranë, përsëri me Kuvend.
Por nuk e pranuan sërbët në Beograd, «sërbët» në Moske, «sërbët» ne Bruksel, «sërbët» në Madrid, në Bratisllavë, në Romë, në Bukuresht etj
Dhe meqënëse ata nuk e pranuan, atëhere, Plani Ahtisari u hodh poshtë. Dhe në vënd të tij lindën bisedimet e reja shqiptaro-sërbe.
Rikujtesa e mësipërme e planit Ahtisari na duhej vetëm për të qartësuar pse duhen bisedimet e reja.
Pra tashme kur planin e kemi të qartë, kur dimë që sërbet nuk e duan atë, tashme per këdo është e qartë se : Bisedime të reja do të thote : Ndarje e Kosovës midis sërbëve dhe shqiptarëve.
Këtë e dinë një pjesë e politikanëve shqiptarë në Tiranë, Prishtinë dhe Tetovë. Ta dish nuk është papërgjegjësi. Sepse pafuqia nuk ndëshkohet, ajo vetëm konstatohet. Por ata nuk e thonë. Dhe këtu fillon përgjegjësia.Prandaj ata duhen ndihmuar. Atë që nuk e thotë politika zyrtare, duhet ta thotë politika reale.
Cila është ajo që duhet thënë? Pavarsia e Kosovës e stabilizon Ballkanin. Ndarja e Kosoves I hap rrugë ndryshimit të kufijve, I hap rrugë legale Shqiperisë natyrale, I hap rrugë ripërcaktimit të kufijve në Maqedoni, Shqipëri, Mal të Zi, Sërbi etj.
120 ditë që Kosova të ndahet dhe shqiptarët të pranojnë ndarjen, ta konsiderojnë atë integrim apo globalizëm. Por 120 ditë janë mjaftueshëm për tu përgatitur për të dy rruget, edhe të ndarjes edhe të bashkimit.

[Gentiani]

120 ditët e ardhshme, nëse kërkohet nga shqiptarët të vazhdojnë bisedimet shtesë me serbët,futja kafe krisja barcoleta në takime dhe shtyje deri ta të vijnë dita e 121-të, qëllimi të kalojnë ato 120 ditët duke i nënvizuar njërën pas tjetrës dhe pastaj ti drejtohen Bushit dhe Bashkimit Evropian, e shihni kaloj edhe dita 121 dhe nuk kemi çfarë të bisedojmë më, por krisja atje nga Washingtoni zyrtarë me një njohje formale, e pastaj bisedojmë me delegacione shtetërore, nëse na nevojiten për ndonjë bisedë me Serbinë pas statusit! Ha,hahahaa

[jadore]

BABAZOTËT RRAHAGJOKËS (http://thopia.multiply.com/journal/item/60)Aug 7, '07 4:53 PM
for everyonehttp://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RrjbswoKCpsAAGONjKc1/bedritahiri%5B1%5D.jpg?et=2nsy1CLZIGvne4i94WzBrg shkruan Bedri TAHIRI

BABAZOTËT RRAHAGJOKËS

Kujtesa njerëzore, që nga lashtësia, gjërat me vlerë e të vërtetat i ka ngulitur thellë në korën trunore dhe i ka bartur vath në vesh deri në ditët tona. Ta zëmë, gjithmonë e jetës është thënë: Çdo kohë i ka heronjtë e vet! E saktë! E mrekullueshme! Ata janë nderi dhe krenaria e secilit popull dhe e secilit vend. Gjaku i tyre vulos fatin e historisë. U lumtë! Krahas tyre qëndrojnë edhe njerëzit e mirë: mentarët, urtakët, besnikët, bujarët, punëtorët, atdhetarët...
Por, mjerisht, çdo kohë dhe çdo vend i ka edhe batakçinjtë e vet: syleshkot, trutharët, kodoshët, mendjekrisurit, hilexhinjtë, puthadorët, sehirxhinjtë, smirzinjtë, matrapazët, dashakëqinjtë, lavdaçët, fjalamanët, thashethemxhinjtë, grinavecët, burravecët, tinëzarët, mizantropët, shtinësit, gojëkëqinjtë, spiunët, shpirtshiturit, tradhtarët.
Edhe vendi ynë, i djeshmi dhe i sotmi, kurrë nuk mbeti pa këto karaktere të liga. Mirëpo, kësaj radhe do të merrem me ata, që, për momentin më janë bërë halë në sy dhe më duken të rrezikshëm e që më lart nuk i zura fare në gojë, me babazotët rrahagjokës.
Ah, sa shumë që janë!Jo, në fakt, në numër, nuk janë edhe aq shumë.Pa, pa, pa- ç’dërdellisë edhe kjo rradakja ime. Nuk janë shumë, mbase mund t’i numërosh vetëm me gishtat e duarëve, ama, mjafton që janë në ballë të oxhakut. Janë ajka e shoqërisë apo babazotët e kombit- siç i thonë vetes ata derëzinj.
Dhe, ke parë ti vëllaçko, koka sado e vogël që është e udhëheq gjithë atë alamet trupi. Sherri i kokës, të shumtën, vuajnë edhe këmbët e shkreta. Po, po, vuajnë dhe heqin të zitë e ullirit pa pikë faji. Kështu po i ngjet edhe popullit tonë të gjorë. Ata fol e llomatit, ai dëgjo e hesht. Ata krekosen e rrahin gjoks e ai punon dhe e mban frymën nga kureshtja.- Ju lutëm keni durim! Punët e mira e punët e mëdha bëhen ngadalë! Pse nuk i besoni asaj fjalës: Avash, avash, qengji bëhet dash! Ajo që e kemi pritur me vite e shekuj, nuk është larg. Ajo ditë veç sa nuk ka aguar. Kjo është punë e mbaruar. Është çështje jave a dite!- pohojnë me plot gojën babazotët rrahagjokës, duke u fryrë si gjeldetat para foltorëve e para mediave.Dhe, të gjithë, i madh e i vogël, tërë sy e vesh, presin e presin. Presin dhe shpresojnë. Shpresa është e vetmja që pati ngelur në fundin e kutisë së Pandorës. Ajo është shpirti i botës, ajo e mban gjallë njerëzimin.Vuan dhe pret skamnori, i cili nuk ka bukë për kalamajtë cullëshpluar!Vuan dhe pret i papuni, i cili u lakmon atyre që lozin pamëshirshëm me djersën e tjetrit!Vuan dhe pret jetimi, babai i të cilit ka ngelur në majat e Alpeve Shqiptare, në vijën e kufirit të mallkuar!Vuan dhe pret nënëlokja me duar në gji e me sytë e përloshur drejtuar nga dera e oborrit!Vuan dhe pret motra shamizezë për vëllanë që ende nuk ia di as varrin!Vuan dhe pret vëllai vëllanë që ende dergjet prapa grilash!
Vuan dhe pret gruaja eshtrat e të shoqit tretur diku në dheun e barbarëve!Vuan dhe pret Kosova!
Vuan dhe pret Shqiptaria!Pra, të gjithë presin e presin.Presin dhe heshtin.Heshtin dhe vuajnë.Pritje, heshtje, vuajtje.Sa keq!Vetëm dikush nuk pret, vetëm dikush nuk vuan, vetëm dikush nuk hesht. Ata janë babazotët rrahagjokës!!! Ata, jo që nuk heshtin, por, përkundrazi, gjuha e tyre kur nuk zë vend në gojë. Me t’u dhimbs e shkreta gjuhë, edhe pse është prej tuli dhe vete kah të duash. Flasin e flasin. Aq më keq, flasin edhe qirren edhe për gjëra që nuk varën prej tyre. Caktojnë data e ditë për Nusen me emrin PAVARËSI! Ata ende ndërtojnë kulla prej rëre, të cilat shkrihen para se t’i prek një valëze e vockël dhe shtirën sikur po luftojnë me mullinjtë e erës. Flasin me një tonalitet kinse autoritativ e aktrojnë me gjeste e me duar prej artistëve holivudianë. Paksa i pengojnë xhepat e fryrë, por ia dalin mbanë. Ua bëjnë qejfin padronëve, të huajëve që na u bënë zot shtëpie (Lidhe kalin ku të thotë zotëria!), dhe u hedhin hi syve e ua bëjnë mendjen vërdallë atyre që ua kanë besuar mandatinHajde kokë, hajde!Të gjorët miopë! Ende me avazin e vjetër e të tejkaluar. Ehu, po tashmë sikur i doli boja asaj kënge! Sazet kanë filluar të biejnë ndryshe. Tashmë ka nisur këngë e re, kënga për Nusen e Praruar me emrin BASHKIMI KOMBËTAR!!!.Aman, aman!
Oratorisë së tyre do t’i lakmonte edhe vetë Ciceroni i lashtë. Veçse, këtu ekziston një ndryshim i madh. Fjalori i tyre është aq i varfër sa s’bënë. Ato pak fjalë që i dinë (ca zor që i kuptojnë edhe vetë), i përsërisin vazhdimisht, sa i kanë mësuar si papagajtë, përmendësh. Shumë prej tyre tashmë i kanë mësuar edhe fëmijët dhe i mërmërisin para tyre. Kjo ka një të mirë, tregon se mësuesin e latinishtes e kanë pasur të suksesshëm, sepse nuk e kanë harruar atë thënien e vjetër së përsëritja është nëna e dijës!Çudi, edhe kur gabojnë, nuk skuqen fare. Mbase kanë të drejtë, sepse aq shumë gabojnë sa përherë do të ngelnin të skuqur spec. Më falni, që të mos u mbetët hatri e të mos më marrim mëri, më mirë është të themi, rrallë herë ia qëllojnë. Edhe atëherë si pula qorre: njëqind herë tokës, njëherë kokrrës.Vallë, a shikohen ata ndonjëherë në pasqyrë?!Hi-hi-hi,- do të qeshet ndonjëri përplot ironi, duke më marrë për të krisur.-Ç’janë këto llafe, ore jahu, po ata gati gjithë kohën e kohës e kalojnë para pasqyrës!-Nëjse, nëjse, unë nuk e pata të frizurat, kostumet e të kollarët e tyre, të larmishme e tërë shkëlqim. Aman, të keqën vëllai, mos më ngatërro se unë e pata gjetkë...Kur nuk ke pasqyrë mbushe një enë me ujë dhe këqyre veten,- më qortonte ime gjyshe, ndjesë pastë, kur pahiri bëja ndonjë proçkë.Po mirë, nëse ata nuk e shohin veten, a është dikush që duhet t’i shoh ata?! Sigurisht po.
Pikë së pari ata që rrinë afër tyre dhe që të babëzitur, vjelin fruta e fruta në bashqet e tyre të begata. Prapë u tregova çilimi e shkuar çilimiut. Kush është ai që e prish grazhdin e vet?!!! Nga soji i tyre, askush!Tekefundit, ata duhet t’i shohim të gjithë. Po, po, të gjithë, sepse pasojat e veprimeve dhe sjelljeve të tyre të pamatura po i vuajmë të gjithë. Apo, mos po sillemi e po veprojmë si në atë përrallën e moçme, kur mbreti shëtiste rrugës lakuriq e askush nuk kishte guxim t’ia thoshte të vërtetën! Sot, mbase, është ndryshe, është tjetër kohë dhe frika nuk e ka krejt fajin. Atë e kanë zëvendësuar interesi, lakmia, ligësia, pasuria, pangopësia...
Dhe, fare në fund, këtë shkrim, që doli vetvetiu nga përditëshmëria jonë e hidhur pelinë, dhe që nuk ka prirje tendencioze, do ta ilustroja me një anekdotë: Nastradin Hoxha vajti në një katund si imam xhamie. Kur erdhi koha e namazit, hipi në minare për ta thirr ezanin, por nuk dinte. Xhemati pritën e pritën dhe dikur u mërzitën dhe i thanë: Mirë, hoxhë efeni, nëse nuk dinë me këndue, a dinë me zbrit poshtë!- No comment!!!
- O Zot, fali mëkatënorët!- do të luteshin sërish shumica, edhe pse babazotët rrahagjokës u kanë ardhur në maje të hundës dhe që ende nuk janë në gjendje të provojnë diç për ta ndryshuar gjendjen ekzistuese.- O Zot, mbushi mend e faljau një grimë guxim deleve të grigjës së Perëndisë, që një ditë të lirohen nga durimi e vuajtja prej oshënari !!!- do të lutej, në anën tjetër, çdo mendje e kthjelluar.

[jadore]

Realiteti fantastik (http://thopia.multiply.com/journal/item/67/Realiteti_fantastik)Aug 12, '07 12:29 PM
for everyonehttp://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/Rr81WQoKCpsAAFfS40E1/DCIM3%20005.jpg?et=dltVhwgU7EZxmLZR4bpqng
shkruan Albion Topia

Treshi-përsheshi dhe 7 shkallët e krahasimit...

Aspak i impresionuar, aspak i mahnitur, aspak i „mbushur me shpresë“ që këta tre kalorësit e diplomacisë botërore sot e vizitojnë vendin tim (i cili dyshoj që ndoshta nuk është imi-sepse po të ishte do të vendosja vet), dhe se po shtypin pullën në kronometër i cili do të duhej të niste numërimin 12o ditësh-deri te pavarsia. Ajo që po më brengos kohëve të fundit është fakti se analistët serb janë shumë më të saktë dhe shumë më „vizionarë“ se këta tanët (analistë, këshilltarë, politikanë-të gjithë të ashtuquajtur), dhe se parashimiket e tyre të cilat herë-herë kapin edhe periudha 3-4 mujore dalin shumë ekzakte!!!
Kur të gjithë ne ishim bërë gati të shkrepnim krejt arsenalin tonë prej armatimi për ditën e paharrueshme të kremtës, serbët thoshin s’ka asgjë nga pavarsia! Kur kryeministri ynë përmendte data, ata sërish përsëritnin për opinionin e tyre; S’ka as P nga pavarsia. Kur grupi ynë i ashtuquajtur i unitetit përmes Skënder Hysenit (me stil, s’ka fjalë) dilte me ndonjë kinse ‚vendim“ për shpallje të pavarsisë në Parlament, serbët prap thoshin; Lëre se e kanë për mahi!!! Është depresive dhe shumë e dhembshme por na pëlqeu apo jo-e vërtetë. Kur serbët thoshin Plani i Ahtisarit është i vdekur, politikanët tanë nga ai përpiqeshin të „krijonin“ Bibël a Kur’an! Dhe sa herë lexoja serbët, më hidhej një mendje e ligë ta preja ndonjë prej tyre në fyt, me ndonjë thikë të ndryshkur, ashtu sikur që vëllezërit-kasapë ia bënë Sebastian Nazarit të Marques-it, në Kronikë e një vdekjeje të paralajmëruar. Po unë nuk jam kasap dhe një gjë të tillë nuk e bëj dot, ndërsa idetë e tilla të cilat shumë shpejt i heqja nga koka më shumë ishin refleksion i një inati dhe pafuqie, apo ndoshta edhe rezultat i zilisë që Ata e qëllonin gjithmonë, e tanët kurrë!!!
Tani t’u kthehem kalorësve. „Trojka“ që shqip s’do të ishte asgjë tjetër pos Treshja (e duam ne serbishten se nuk mund ta heqim as nga zemra e as nga fjalori) dje erdhi në Prishtinë, në kryqendrën e Kosovës (akoma ka politikucë e gazetarë që e quajnë Prishtinën kryeqendër sepse janë mësuar nga etërit e tyre që i shërbyen SFRJ-së, të cilët kurrë nuk guxuan ta quanin kryeqytet-kryeqytete kanë vetëm shtetet)!!! Pamjet që dha televizioni ishin aq të thata dhe të zakonshme saqë dikush që nuk e kupton gjuhën shqipe apo ndonjë i huaj krejt inferior rreth asaj se çfarë po ndodh këtu p.sh. një filipinez i zhgarkuar nga barrat dhe dilemat që na gërryejnë neve, do të fitonte përshtypjen që në aeroport po zbresin udhëtarë të rëndomtë, kurbetqarë, ndonjë delegacion kulturor, ekonomik, arkeologë apo automekanikë... Dhe ecja e tyre e ngadaltë kishte një simbolikë të trishtueshme, sepse ngjante në zvarritje të hardhucës... e lodhshme, e ngathë, ecje sikur e këtij procesi të namur... Trojka, që në shqipe, qoftë ajo standarde apo gegnishte do të duhej quajtur Treshja përbëhej nga Frank Uisner, Volfgang Ishinger dhe Aleksander Botsan Harçenko.Njëri përfaqëson mikeshën tonë të admirueshme SHBA-të, tjetri Bashkimin Evropian apo shprehur me gjuhën Fishtjane „laviren Europë“ dhe i treti bushtrën e përjargur Rusinë e cila si në atë mot e si sot kërkon: „Të copëtohen tokat e Shqipërisë për me i ushqye klyshët e saj“, gjithnjë në emër të „qytetnisë“.
Nejse...
Kam frikë që një ditë do të pyetemi ku ishim Ne? Dje, sot! Pse këtij delegacioni nuk iu bë një pritje protokolare? Me gardën e nderit, bandën muzikore, qilimin e kuq? Pse në këtë mënyrë Kosova nuk u prezentua si një shtet, pikërisht me disa elemente simbolike që e përbëjnë atë? Ku ishin këta debila që nuk janë në gjendje t’i ruajnë as dy dele? Njëri në det-rrezitej, tjetri në detin tjetër shpërlahej, Marathonomaku bënte „fushatë“... punë e madhe që analistët serbë edhe kësaj here do t’ia qëllojnë!!! Kështu, ardhja e delegacionit ngjante në një rrugëtim intern, brenda një shteti (brenda Serbisë, kam frikë).
Pse në aeroport askush nuk i nxori dhjetra mijëra qytetarë, pleq, gra, fëmijë për t’i pritur „arkitektët e fatit tonë“?! Në heshtje, pa parulla, pa brohorima e pankarta do të mund të improvizonim një varrim i cili mund të kishte porosinë e vet. Mos kujtoni se është fjala për një delegacion të parëndsishëm. Përkundrazi. Kjo Trojka (Treshja) do e përcaktoj fatin tonë sado që „analistë e politikucë“ thonë të kundërtën. Sa herë serbët i qasen ndonjë çështjeje me shumë përkushtim e këmbëngulje (sikur kësaj radhe), aty domosdo luhet ndonjë lojë shumë e rëndësishme... Po ne jemi mësuar të flemë nën hijë dhe të presim që dikush të na e kryej punën tonë, dhe kur na e këputë ndonjë copë të lutemi sikur ai gomari-Zot bëje ëndërr.
Treshi do ta bëj përshesh. E përsheshin do të duhet ta hamë ne. Le të mos mashtrohet askush se në politikë ka drejtësi, se në marëdhëniet ndërkombëtare ka korrektësi e sinqeritet. Kanë vdekur të gjitha këto. Në Kroaci, në Bosnje e gjetiu Serbia bëri hatanë... e çfarë pësoi!? Asgjë. A nuk janë këta përfaqësuesit e saj të sotëm në linjën e njejtë me Vozhdin e Madh? Janë. Nuk mund t’i shmangen asaj linje, sepse Serbia vuan patologjikisht nga sindromi i të qenit Perandori e vogël në Ballkan. Kjo është diçka që nuk zhduket kollaj. Serbia i ka të gjitha strukturat e dikurshme, sepse askush nuk ia gjykoi-dënoi (kujto Nyrnbergun pas luftës së II-të botërore). Se mos Evropa dhe bota nuk e dinë se kush është Serbia?
Se mos mendoni që Ata nuk e dinë se çfarë bëri ajo në Kosovë për një shekull të tërë? Pse mos mendoni që gjyshërit dhe baballarët e disave nga Trojka nuk kishin gisht në vuajtjet tona!? Përjashto SHBA-të, ishin pikërisht Rusia dhe Evropa që dikur vendosën të copëtohej Shqipëria ( e kishin shtrirë në tavolinë dhe e sakatosnin duke ia prerë gjymtyrët, do të shkruaj Kadare në Vitin e mbrapshtë...) Prania jonë aty dhe përgjatë rrugës do të fliste shumë më shumë se që janë në gjendje të thonë këta „belbëzuesit që na përfaqësojnë“!!!
Janë këta që kurrë nuk ia qëllojnë!!!
Po çfarë dhe si mendojnë politikanët tanë,, ata nga të cilët presim që një ditë të na e kurorozojnë synimin dhe gjakimin tonë të kahershëm-pavarsinë. Të zënë ngusht nga dështimet e njëpasnjëshme, gafet, marrëzirat dhe huqjet fillojnë të meditojnë në heshtje (me pak, pak turp) dhe i flasin vetvetës duke përdorur skalarin 7 shkallësh të krahasimit:
- Nuk jam më i keqi!
- Ka edhe më të këqinj se unë!
- Jam i shkëlqyeshëm kundruall disa të tjerëve!
-Ore, po të shikohen Ata unë jam më i mirë!
-Jam më i miri në mesin e të këqinjëve!
-Larg jam për të qenë më i keqi!
-Nuk jam më i miri, por nuk jam as më i keqi!

S’ do mend që kështu rezonojnë politikanët e zakonshëm kosovar (sidomos këta nga Grupi i Unitetit)! Për ta është e rëndësishme që të arrihet në konstatimin final-Nuk jam më i miri, por nuk jam as më i keqi. Nuk ka asnjë dozë „vetëkritike” edhepse mund të duket fillimisht se te disa flet subkoshienca, sepse konstatimi i parë; „nuk jam më i miri” në realitet është një eufemizëm i llojit të vet. Kur ndonjëri prej tyre e thotë publikisht-nuk jam më i miri, ai këtë nuk e mendon, përkundrazi... këtu flet një zë i brendshëm i cili është fund e krye lajthitje. „Po them kështu nga modestia... po e them këtë sepse kohëve të fundit maskarenjtë pa fije turpi dalin e thonë-Jam i mençur dhe i mirë... po e them këtë që ju të tjerët që jeni më inferior se unë të mos ndjeheni të fyer (edhepse e dini këtë)... po e them këtë për t’ju bindur se vërtetë jam më i miri (e dëshmoj me proklamimin publik të modestisë sime të pakufishme)”...
Dhe në fund, po u kthehem serbëve. Ata thonë që pas 120 ditësh as që mund të bëhet fjalë për pavarsi. I lutem Zotit që kësaj here të mos e qëllojnë ata por këta tanët. Hajde bile njëherë krejt rastësisht le të ndodh sipas dëshirës suaj o politikucët tanë, se me punën që po e bëni as për 120 vjet nuk do të bëhet pavarsi. Vazhdoni të zbritni e të ngjiteni në këto 7 shkallët e krahasimit, ne kemi kohë ta kuptojmë që ju në realitet jeni përzgjedhja më e keqe që kemi mundur ta bëjmë ndonjëherë. Veç mos harroni, edhe ju do ta hani atë përsheshin që po e përgatisin ata që i quani Trojka. Do të jetë një përshesh i pështirtë dhe ka shumë mundësi që në të, pikërisht ju do të mund të ngulfateni...

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngAnalizë (http://thopia.multiply.com/journal/item/69)Aug 16, '07 4:23 PM
for everyone shkruan dr. Koço DANAJ http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RsSyIAoKCpsAAFTTVUo1/kocodanaj.JPG?et=ypGD0igIfkjF5wpCwjJzwg

Projekti i ndarjes përballohet me Projektin e Bashkimit

Ajo që para disa kohësh ishte vetëm një variant hipotetik, një bisedë konfidenciale, një tabu etj, më në fund u bë publike. Drejtuesi faktik i Treshes SHBA-Rusi-BE për Kosovën, Wolfgang Ishinger gjatë vizitës në Prishtinë foli hapur për ndarjen e Kosovës si një nga mundësitë e zgjidhjes së statusit të saj. Dhe pas ikjes së diplomatëve të Treshes, filluan deklarimet e politikanëve shqiptarë në Prishtinë dhe Tiranë kundër tij.

Deklarime përballë Projektit
Le të analizojmë: Përfaqësuesi i BE-se Wolfgan Ishinger hodhi në publik një nga projektet e zgjidhjes së statusit të Kosovës, atë të ndarjes së saj. E hodhi i dyti, pasi i pari e hodhi ministri i jashtëm francez Kushner. E hodhi këtë Projekt pasi është rrëzuar projekt Ahtisari mbi pavarsinë e mbikqyrur.
Pra kemi të bëjmë me një projekt statusi nga bashkësia ndërkombëtare. Ndërsa kemi të bëjmë me deklarime atdhetarie apo konstatuese nga politika shqiptare. Politika shqiptare deri më tani ka thënë se ndarja e Kosovës do të destabilizojë rajonin. Po kujt ja thotë këtë? SHBA? Po pse nuk e di shërbimi sekret amerikan se çfarë do te ndodhë nga ndarja e Kosovës? Kujt ja thone? BE-së? Po pse nuk e dinë shërbimet sekrete franko-anglo-gjermano-italiane etj se çfarë do te ndodhë nga ndarja e Kosovës? Ata thonë se ndarja e Kosoves do te jetë një proces domino? Kujt ja thonë? Shërbimit sekret rus, sikur ai nuk e di se çfarë do të ndodhë? Ata janë të pranishëm në Prishtinë, Tiranë, Tetovë, si në të gjithë rajonin.
Politikanë të ndryshëm shqiptarë kanë deklaruar se ndarja e Kosovës do të hapë rrugën e krijimit të shteteve etnikisht të pastra në rajon. Po kujt ja thonë këtë gjë, qytetarëve shqiptarë apo partnerëve ndërkombëtarë. Po pse nuk e dinë shërbimet sekrete ruse, amerikane, europiane një gjë të tillë? Kaq naivë i pandehin ata?
Mjafton kaq për të thënë se kemi të bëjmë me një reagim deklarativ deri më tani. Përballë Projektit të ndarjes së Kosovës politika shqiptare po lufton me deklarata politike.

Ishinger ose «diplomati i ndarjes»
Vazhdojme analizën duke ju përgjigjur pyetjes: Përse është Projekt Politik ideja e shprehur nga Ishinger? Ja perse:
E para: Kushdo që e njeh situatën në Kosovë, e di se ajo është praktikisht e ndarë. Veriu i Kosoves vepron i shkëputur nga pjesa tjetër e saj. Është një ndarje politike, faktike, ekonomke, demografike, etnike. Por që nuk është akoma juridike. Veton Surroi dhe Bajram Rexhepi janë të vetmit politikanë shqiptarë në Prishtinë që e kanë pohuar këtë ndarje.
E dyta: Ai që e artikuloi projektin e ndarjes është nje diplomat i shquar i cili është marrë gjatë me ndarjet etnike. Ishinger është një nga arkitektët e ndarjes së Bosnjes mbi baza etnike.
E treta: Ai që artikuloi projektin e ndarjes së Kosovës, është nje diplomat gjerman, i cili njeh mirë se ka qenë përsëri nje diplomat tjetër gjerman para 61 vjetesh, i quajtur Joakim Ribentrop që së bashku me Kontin Ciano, që e ndanë Kosovën tek Ura e Ibrit. Kushdo që e njeh Marrëveshjen midis tyre, e ka të qartë se aso kohe, Kosova Veriore duke filluar nga Ura e Ibrit, ju dha qeverisë serbe të Milan Nediç. Pjesa tjetër ju bashkua asaj që u quajt Shqipëria e Madhe.
E katërta: Ideja e ndarjes hidhet në një moment kur ka dështuar Projekti Ahtisari. Sa kohë që Treshja i nisi bisedimet nga fillimi, kushdo e kupton se Plani Ahtisari kaloi nga diskutimi publik në tryeza politikanësh dhe diplomatësh.
Kaq mjafton për të konkluduar se kemi të bëjmë me një projekt politik që në fazën e parë është hedhur si tatim pulsi.

Projekti i Bashkimit përballë Projektit të ndarjes
Por cila është zgjidhja mund te thotë dikush apo disa? Zgjidhja duket se është: Projektet Politike perballohen me Projekte politike. Deklaratat nuk janë projekte. Po cili do te ishte projekti që duhet të hidhnin shqiptarët përballë ndarjes? Përballë Projektit të ndarjes, shqiptarët duhet të hedhin projektin e bashkimit midis tyre.
A është realiste çka thash më lart? Duket se është e tillë. Është jo vetëm realiste, por europeiste dhe moderne. Pse është e tillë, i kujt është mendimi? I autorit të shkrimit apo edhe i atyre qe kanë vdekur apo që janë akoma gjallë?
Le të analizojmë përsëri:
E para Lidhja demokratike e Kosovës e drejtuar nga Kryeziu, ajo e Dardanisë e drejtuar nga Daci, partitë e tjera politike minore të krijuar ne fillim të viteve 90-te, e kanë Projektin Politik. Ibrahim Rugova e ka lënë një të tillë. Cili është ai? Të gjithë ata që janë marrë me çështjen shqiptare, e dinë se në fillim të viteve 90-të, partitë legale shqiptare përpunuan strategjinë e tyre që ishte: Ose Republikë e Kosoves, Ose republikë e shqiptarëve në ish-Jugollavi, dmth, Kosovë, pjesa shqiptare në Maqedoni, Mal të Zi, Luginë të Preshevës, Ose bashkim me Shqipërinë.
E dyta: Partitë politike që dolën nga lufta e UÇK të drejtuara nga Thaçi, Haradinaj, Xhemajli etj e kanë edhe ato një projekt Politik. Ai e ka emrin projekti Adem Jashari i sintetizuar në Betimin e UÇK. Projekti Adem Jashari është bashkimi i Kosovës me Shqipërinë. Betimi i luftëtarit të UÇK është bashkimi i Kosovës me Shqipërinë. Flamuri me të cilin UÇK ka varrosur dëshmorët e saj është flamuri i Shqipërisë së 28 nëntorit 1912. Sa kohë që Thaçi detyrohet të deklarojë se Pavarsia e Kosovës është një kompromis i dhimbshëm që ai dhe shokët e tij kanë bërë dhe sa kohe që ky kompromis është hedhur poshtë, për aq kohë ai dhe shokët e tij duhet të kthehen tek projekti Adem Jashari.
Projekti Adem Jashari me luftë dhe Projekti Ibrahim Rugova me paqe parashikonin bashkimin e trojeve shqiptare.
E treta: Politika shqiptare në Tiranë ka nevojë të rikthehet dhe të analizojë një nga deklarimet e ish-ministrit te jashtëm të Shqipërisë Besnik Mustafaj. Ai para dy vjetësh deklaroi se në rast ndarje të Kosovës, Shqipëria është e përgatitur të mos njohë më kufijtë ekzistues. Duke mos u marrë me globalistët-internacionalistë shqiptarë të asaj kohe, duhet të pohojmë se është koha që të deklarohet se cili është Projekti konkret i Politikës së Tiranës.

Nga Protokolli i Shtetit në Historinë e Kombit
Deklaratat janë për të larë shpirtin dhe për tu gjendur në punë, por jo për të përballuar realitete kaq komplekse. Ëolfgang Ishinger shpalli një Projekt Politik i cili është: Pavarsi e Kosovës me ndarjen e Veriut te Kosovës.
Shqiptarët duhet të shpallin Projektin e tyre politik i cili duhet të jetë: Pavarsi e Kosovës me bashkimin e saj me Shqiperinë.
Kush kërkon minimalen siç bënë shqiptarët deri tani, mund të marrë dhe minus zero. Kush kërkon realen, ka te drejtë të vendosë edhe për kompromisin e saj.
Presidenti i Shqipërisë dhe ai i Kosovës, Kryeministri i Shqipërisë dhe ai i Kosovës, shefi i opozitës i Shqipërisë dhe ai i Kosovës, ish-kryeministrat e Shqipërisë dhe ata të Kosovës, kanë shansin e madh të kalojnë nga Protokolli i shtetit në Historinë e Kombit. Dhe kalimi drejt Historisë fillon nga Fjala: Ata duhet të flasin dhe të artikulojnë Projektin Politik të Bashkimit.

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngRealiteti fantastik (http://thopia.multiply.com/journal/item/70/Realiteti_fantastik)Aug 18, '07 9:51 PM
for everyone
http://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RseiHwoKCpsAAELyai81/albion.jpg?et=9jyulcJouVfm7qi8XYGJ0A shkruan Albion Topia

Demokracia dhe klasa e mesme!

Demokracia
Se te ne mbretëron “demokraci e mirëfilltë”, nuk ka as më të vogëlin dyshim! Dëshmia më e mirë për këtë është fakti që dikush mund ta flas të njejtën gjë me dekada të tëra. E më thoni ju lutem në cilin vend të botës ndodh kjo? Në cilin meridian a paralele dikush mundet ta mbllaçit retorikën e thatë për 20 vjet të tëra rresht? Ndoshta në Kubë, Korenë e Veriut, Bjellorusi, mirëpo këto megjithatë janë shtete që konsiderohen njëpartiake, autoritare, jodemokratike! E Kosova është “Kopsht Edeni i demokracisë”, jo vetëm për gjenin demokratik të shqiptarit por edhe për faktin që qeveriset, ndihmohet, mbështetet, qortohet, vëzhgohet, bastiset, kontrollohet, orientohet, degjenerohet, decentralizohet, sforcohet, dhunohet, këshillohet, masturbohet, shantazhohet nga emisarët, zyrtarët, këshilltarët, përfaqësuesit, komisionarët, ekspertët, hajdutët, matrapazët, dallkaukët, fajdexhinjtë e të gjitha ngjyrave e racave që kanë vërshuar këtu nën ombrellën e KB. Një vjet. Dy. Tri… tetë! Tetë vjet të plota ndodh kështu.
Për Ne-tetë vjet të gjata e të mundimshme.
Për Ne-tetë vjet të varfëra, të padritë, të lodhshme, të gërditshme!
Për Ne-tetë vjet ku mëngjes, drekë e darkë përtypim e nuk e hamë dot shpresën!
Për Ne-tetë vjet në të cilat nuk jemi qytetarë të zakonshëm por “të dashur shikues”, “të nderuar dëgjues”, “të respektuar lexues”… (të dashur, të nderuar dhe të respektuar, këta jemi dhe akoma do të mbetemi derisa ta përsosim Artin e të duruarit).
Sepse, edhe Ata e dinë që ne e dimë sikurse Ne e dimë shumë mirë që ata e dinë. Thënë më thjesht Ata dhe Ne nuk kemi fshehtësi dhe gjithgçka dimë për njëri-tjetrin. Kjo është një status-quo e llojit të vet. Kjo është ajo status-quoja e mirëfilltë. Koekzistenca jonë! Ata (përtypësit e premtimeve) na kanë hypur në shpinë dhe ne i bartim-për të mirën tonë.
Na qortojnë-për të mirën tonë.
Na denoncojnë-për të mirën tonë.
Na arrestojnë-për të mirën tonë.
Na gënjejnë-për të mirën tonë.
Na vjedhin-për të mirën tonë.
Na vrasin-për të mirën tonë.
Gjithçka e bëjnë për të mirën tone!Prandaj a nuk ju duket juve që Ne në fakt edhe nuk jemi sa duhet mirënjohës!? A nuk ju duket që Ne e teprojmë ndonjëherë duke u bërë pyetje të vështira, duke shkruar për ta artikuj pak më kritik, duke i nxjerrë si “djem të këqinj” nëpër disa mjete të informimit publik (që akoma nuk i kanë futur në grusht), herë-herë duke i cilësuar si gënjeshtarë e hajdutë!? Keq.
Aspak e ndershme. Aspak korrekte nga ne. Ata nuk bëjnë gjumë rehat, të lodhur, të rraskapitur, të stresuar, të mishëruar çdo sekond me fatin tonë, të përkushtuar për mirëqenien tonë, e Ne atyre bërryl! Kam frikë që kurrë nuk do të na e bëjnë hallall këtë blasfemi, dhe do të digjemi në zjarrin e ferrit demokratik mu për fajet që e kemi thënë të vërtetën për ta, duke harruar që edhe të keqen që na e bëjnë, e bëjnë për të mirën tonë.

Klasa e mesme
Ka pasur disa polemika për atë se; te ne ekziston apo nuk ekziston klasa e mesme!?Unë jam i sigurtë që ekziston. Se si duket kjo klasë do t’ju ilustroj me një shembull (pak prozaik) por të shkurtër.
Ja tablloja: „Pasaniku ndërton një restaurant të madh, ndërsa aty pranë një fshtar i leckosur i ruan dy dele“. Kush thotë që te ne nuk ka klasë të mesme!? Derisa dihet se cilës klasë i përket ai që ndërton mega-restaurantin dhe cilës klasë i përkasin leckat ngjyra-ngjyra, atëherë del qartë që klasa jonë e mesme janë DELET. E shihni tani! Pjesa dërmuese e jona as nuk ndërton objekte ekonomike (çudi arkitektonike) dhe as nuk i ruan dy dele. Ku mbetemi atëherë? Në klasën e mesme, se s’ka përgjigje tjetër logjike. E shihini me një fjalë që delet-jemi Ne. Prandaj edhe trajtohemi asisoj. Veç kësaj, blegërijmë, kullosim, mrizojmë dhe na ha ujku.
Blegërijmë për t’u pavarësuar.
Kullosim për t’u evropeizuar.
Mrizojmë për inati.
Ujku na ha-për të mirën tonë!
Ne koekzistojmë edhe në këto rrethana, sepse Ujqit na kanë trajnuar dhe tani na ruajnë qentë. Është krijuar një barazpeshë e jashtëzakonshme mes ujqëve, barinjve dhe deleve. Dhe në gjithë këtë “konverzacion idilik” mes ujqëve, qenve-barinj dhe deleve ajo që mund të quhet mrekulli është se: Disa duartrokasin, të tjerët bëjnë amin. E shihni që askush nuk rri duarkryq!? Ne bile jemi në gjendje të duartrokasim edhe në ato raste kur Ata nuk thonë asgjë! A nuk është kjo mrekulli!? Mrekulli e demokracisë së instaluar nga miqtë dhe armiqtë tanë, nën kapelën e UN. Mrekulli e aplikuar nga qentë e Sharrit (barinjtë tanë). Por kulmi i gjithë mrekullisë është që Ne duartrokasim, rrahim shuplakat tona derisa të na rjepet lëkura. Ne mund të duartrokasim gjatë. Një minutë, një orë, një ditë, një vit… tetë vjet. Ore, kemi të tillë që duartrokasin 20 vjet.
Ne duartrokasim sipas nevojës, por më së shumti për inat të tjetrit. Për inat të atyre që nuk duartrokasin. Inati është veçoria jonë më domethënëse.
Për inat nuk protestojmë.
Për inat i mbyllim sytë kur hajduti na e fut dorën në xhep.
Për inat votojmë.
Për inat durojmë.
Për inat heshtim…
Klasë e çuditshme jemi Ne, klasa e mesme…

Për fund
U kërkoj falje të sinqerta krijesave të mrekullueshme-qenve të Sharrit, që në këtë meditim publik i njejtësova me ATA.

[Pupi]

Jo, je ka bënë bollë Jador qe besa. (Kuptohet për ata që kan sy e vesh!)

[Undertaker]

E Kosova është “Kopsht Edeni i demokracisë”, jo vetëm për gjenin demokratik të shqiptarit por edhe për faktin që qeveriset, ndihmohet, mbështetet, qortohet, vëzhgohet, bastiset, kontrollohet, orientohet, degjenerohet, decentralizohet, sforcohet, dhunohet, këshillohet, masturbohet,


Kosova masturbohet? hahahaha.....


Cfare qenkan Kosovaret atehere?

Penis?

Cfare qenkan ata te diaspores?

Spermatoziod(a) qe kane dalur 'jashte'?

Nuk e di kush eshte me i papjekur, autori i postit apo autori i vargjeve....

[jadore]

Kosova masturbohet? hahahaha.....


Cfare qenkan Kosovaret atehere?

Penis?

Cfare qenkan ata te diaspores?

Spermatoziod(a) qe kane dalur 'jashte'?

Nuk e di kush eshte me i papjekur, autori i postit apo autori i vargjeve....

..shume here them, ja kam frigen fjales qe them , sepse tregon peshen e asaj qe di...mendojne dhe te tjeret sikur une me cmendurin time ..!!

[Gentiani]

Undertaker, si pikë referimi nisu nga e veta e parë në njëjës ?! dhe e zgjidhë këtë dilemë me opcione zgjerimi në gjitha rasat gramatikore !

[Undertaker]

..shume here them, ja kam frigen fjales qe them , sepse tregon peshen e asaj qe di...mendojne dhe te tjeret sikur une me cmendurin time ..!!

Mos me shit ketu plagjiature filozofike si ky autori impresiv i humbur ne metafora te thella por njekohesisht cirkusante, te lutem.

[jadore]

http://images.multiply.com/multiply/icons/clean/24x24/journal.pngRealiteti fantastik (http://thopia.multiply.com/journal/item/72/Realiteti_fantastik)Aug 27, '07 12:15 PM
for everyone
shkruan Albion Topiahttp://images.thopia.multiply.com/image/1/photos/upload/300x300/RtL4cgoKCpsAAETl50Y1/DCIM3%20005.jpg?et=IlIhW3fzVwK6iQOO%2Bhfhuw

Po vjen cirku...

Krahasuar me janarin i cili si muaj padyshim është më disfatisti dhe ne shqiptarëve na kujton ngjarje historike të dhembshme, nëntori shëmbëllen me fitore, beteja, bëma madhore...
Nëntori na bën të ndjehemi dikushi, të ndjehemi faktor, të ndjehemi krenar, të ndjehemi shqiptar më shumë se sa muajve të tjerë të vitit.
Këtë vit nëntori do të jetë edhe më i rrallë se sa herave të tjera. Do të kemi cirk!! E kam fjalën për zgjedhjet.
Pse, zgjedhjet në Kosovë nuk qenkan cirk?
Do të jetë hera e parë që do të organizohen zgjedhje të njëkohshme; për Parlamentin e Kosovës dhe për asambletë komunale, prandaj, bazuar në përvojat me zgjedhjet e mëhershme kësaj radhe cirku do të jetë më shumë se komplet. Zgjedhjet në Kosovë jo vetëm që i ngjajnë një cirku, por ato janë tamam CIRK. Këtë konstatim do të përpiqem ta argumentoj me disa shembuj, gjithnjë nga prizmi im i vrojtimit (ndoshta i çuditshëm) të fenomeneve sociologjike.
Në nëntorin e sivjem do të kënaqen ëndrrimtarët, pensionistët, gratë, fëmijët, të dehurit, mërgimtarët, këngëtarët, gazetarët... Do të kënaqet populli! E ky është synimi i çdo pushteti, i çdo demokracie, qoftë të vjetër e të qëndrueshme, qoftë të ndonjë demokracie të re e të brishtë, qoftë edhe ndonjë forme tjetër të qeverisjes që vetëm emrin e ka demokraci e në realitet nuk është gjë tjetër pos një autoritarizëm lakuriq, p.sh. Kosova! Pra, ideali më i lartë i atyre që flasin, spiunojnë, shpifin, gënjejnë, vjedhin, mashtrojnë, dhunojnë në emër të “demokracisë” është-të kënaqet populli. E cili popull në Evropë sot ka më së shumti nevojë për t’u kënaqur!? Pa asnjë dyshim-populli i Kosovës. Është gjë e thjeshtë, sepse populli i Kosovës është më i pakënaquri, më i varfëri, më i izoluari, më i pashpresi (prandaj gjithnjë fiton në sondazhet për optimizëm), më i përbuzuri, më i keqtrajtuari... Derisa këta që na qeverisin nuk gjejnë as mënyra e as raste të na kënaqin gjatë mandateve (për ta shumë të shkurtër e për ne tmerrësisht të gjatë), atëherë momenti i vetëm është që këtë ta bëjnë gjatë fushatës parazgjedhore. Dhe, prandaj ata e bëjnë cirkun. Atyre u nevojitet për hesapet e veta e neve për t’u kënaqur! Bile, një herë në 4-5 vjet.
Kosova në këtë kontekst nuk është asgjë tjetër përpos një tendë e madhe cirku, lara-lara! E ndriçuar për shfaqje si zakonisht, sa për të na treguar se si është të ketë drita gjithmonë!!! Sa për t’u duartrokitur atyre dhe margaritarëve që nxjerrin nga goja e jo ardhjes së rrymës! E ne, si publik i “njomë” që jemi (për nga vetëdija politike dhe naiviteti i pafund) mahnitemi me bëmat e cirkuzantëve (politikanëve)! Na ndalet fryma kur shohim truqet e akrobatëve, zbutësit e arinjve që fërfëllojnë në ajër kamxhikun, hedhësit e thikave që gjuajnë gruan lakuriqe me një saktësi trishtuese, zhonglerët që i grahin çikletës njërrotëshe, me lojën e palaqove...!
Shprehur më troç, pamja e këtij cirku pak a shumë është kësisoj:
Akrobatët-politikanët që sot e thonë një “të vërtetë” të cilën të nesërmën mund ta quajnë lirisht “gënjeshtër” dhe anasjelltas, dhe ne t’u besojmë! A nuk është kjo shkathtësi mbi shkathtësitë?
Zbutësit e bishave-politikanët që i kërcënojnë mediat, OJQ-të, oponentët e tyre pa fije turpi dhe pa fije frike nga ndëshkimi, qoftë ligjor, qoftë moral! Vetëm thonë sus-mbylle... dhe gati se krejt e mbyllin! A nuk ngjanë kjo në fishkëllimë kamxhiku në arenën lara-lara?
Hedhësit e thikave-politikanët që pas çdo auditimi i cili nxjerr në pah keqpërdorime, dështime, vjedhje e turpe, e hedhin fajin te tjetërkush e më së shpeshti te ish-kolegu i mëhershëm... bile ndodh(shih mrekullinë) e disa shkojnë edhe aq larg sa që fajsojnë as më pak e as me shumë se një qeveri të dikurshme të kohës së Titos. A nuk është kjo për librin e rekordeve Guinness!?
Zhonglerët-politikanët që kanë zënë nga 5 vende të punës dhe arrijnë “t’u përgjigjen” obligimeve sikur dita t’i kishte 32 orë, e njëkohësisht të lavdërohen e shpërblehen nga të gjithë “punëdhënësit”. E kjo s’do mend që është më e vështirë se sa të mbash drejtpeshimin në çikletën njërrotëshe duke rrotulluar sferat apo shishet koktej-molotovi...
Palaqot-politikanët që na thonë për sa kohë; “Pavarsia është një formalitet dhe ne do ta shpallim...”. E ku ka kënaqësi më të madhe se sa pavarsia? Prandaj me ta dëgjuar këtë, ne biem në trans... mirëpo për sherr fraza ka vazhdimin e saj: “Po mahitemi ore...” "Ishte vetëm barcoletë"!
Magjistarët-politikanët që janë pasuruar brenda natës sikur të kishin fituar një shumë marramendëse parash në ndonjë llotari evropiane! Prandaj i shikojmë me zili jo për bukurinë dhe sharmin e tyre, as për ndershmërinë, urtinë e dijen por për shkathtësinë që më një hokus-pokus t’i thonë fukarallëkut shporru përgjithmonë. Këtyre, edhe Hudini i madh do t’u kishte zili.

****
Pra, gjithçka është gati. Këtu jemi edhe ne-publiku i etur për të parë shfaqje, për t’u kënaqur, për t’u qeshur, dhe ata-politikanët-akterët kryesorë për të demonstruar shkathtësitë e tyre magjike! Në mesin e tyre ka edhe veteranë të vërtetë të këtij arti dhe të rinj që për nga talenti një ditë mund t’ua kalojnë mësuesve. Se çfarë mund të bëjnë ata mjafton të thërrasim kujtesën dhe të kthehemi pak në kohë, të kujtojmë ndonjë nga shfaqjet e mëhershme. Të kujtojmë diçka nga truqet, iluzionet, ekzekutimet mjeshtrore, pikat mahnitëse që na ndalnin frymën! E si nuk na kujtohen kur ishin aq origjinale dhe në veçantinë e vet mbeten të papërsëritshme. Kujtoni këto:
-Tlyni i buallicave do ta mbushë erë gjithë Evropën?
-Qenin e Sharrit do ta dërgojmë në misione paqëruajtëse nëpër botë në vend të ushtarit të uniformuar?
-Do ta vendosim flamurin e Kosovës (dhe partisë sonë) në Hënë, ditën e Bajramit të madh.
-Anëtari ynë e ka shpikur “perpetuum mobile ” dhe së shpejti do ta patentoj këtë shpikje epokale. Me këtë, një herë e përgjithmonë do të zgjidhet çështja e naftës, gazit, thëngjillit, të cilat do t’i çojmë në muze!
-Djathi i deleve tona nga Bjeshkët e Nemura do ta bëj botën t’i shkoj lëngu gojës!
-Flija jonë do ta nxjerr nga menytë pizzën italiane!
-Do ta ndërtojmë një Shtëpi të bardhë (rezidencë si ajo e presidentëve të SHBA-ve) dhe kësisoj t’i tregojmë të gjithëve se edhe ne jemi Amerikë.
-Një mjek yni (ndoshta fallxhor) është fare pranë të zbuloj ilaçin kundër kancerit!
-Farmacistët tanë (të partisë sonë s’do mend) me sukses po e testojnë në minj vakcinën kundër AIDS-it dhe rezultatet janë më shumë se shpresëdhënëse?
Ju kujtohen patjetër margaritarët:
-Do ta bëjmë Kosovën, Zvicër!
-Do ta bëjmë Kosovën, Singapoor!
-Do ta bëjmë Kosovën, Hollywood!

****
S’ka asgjë të keqe në gjithë këtë, sepse në cirk lejohet gjithçka. Prandaj cirku është gazmor. Ngjarje mbi ngjarjet. Cirku i sivjem vjen në nëntor. Do të kënaqemi, do të shkrihemi. Është vetëm një problem! Cirkuzantët do ta krijojnë qeverinë në janar... e janari si janari mund të na shkrep me ndonjë tragjedi të re, se nuk ia kemi besën...
Po vjen cirku në nëntor e ne mendjen në janar!!! Zot, bëje pahiri pavarsinë në dhjetor dhe le të kallet bota pastaj.

[panta_rhei]

digitus Impudicus !!!