Flet Prof.Dr.Muhamet Pirraku këshilltar shkencor në Institutin Albanologjik të Pr.

[Preshevar]

Flet Prof.Dr.Muhamet Pirraku këshilltar shkencor në Institutin Albanologjik të Prishtinës

Shkruar nga Malë QORRAJ “Epoka e re” - 26.06.2007



SHQIPTARËT E DUAN RIBASHKIMIN E KOMBIT DHE TË ATDHEUT, POR PO GABOJNË NË ZGJEDHJEN E DREJTUESVE POLITIKË, TË CILËT NUK KANË DIJE AS GUXIM PËR TË NDËRKOMBËTARIZUAR ZGJIDHJEN...!


. Pirraku, jemi dëshmitar të zhvillimeve aktuale në Kosovë. Si i komentoni raportet e politikës me Rusinë, kur dihen historikisht raportet e Kosovës me fqinjët e saj?

M.PIRRAKU: Të rënda dhe me pasoja historike. Po nisem nga një opinion fëmijëror i një politikani kosovarë, i cili, pak ditë më parë, përafërsisht, tha: “Rusia as nuk e di se ku gjendet Kosova, e jo të ndikojë në zgjidhjen e statusit të saj...”!?! Po t’i referohemi historisë, cari rus me kishën ruse krijuan “Mitin e Car Lazarit” - Mitin serb të Kosovës, para se të ngjizej kombi serb në Pashallëkun e Beogradit. Me logjistikë e mbështetje politike e ushtarake ruse u krijua shteti i Malit të Zi dhe i Serbisë.Murgjit dhe diplomatët rusë “Mitin e Car Lazarit” e sollën në Kosovë dhe gjetkë në trojet shqiptare nga fillet e gjysmës së shekullit XIX. Shkolla antropogjeografike cvijiçiane ishte instrumenti më frytdhënës i aspiratave pansllaviste ruse për sigurimin e rrugëve të Rusisë për dalje në dete të nxehta - Adriatik, Jon e Mesdhe. Shkolla dhe diplomacia ruse të inkarnuara në “shkollë” dhe në “diplomaci” serbe e kanë përgatitur opinionin shkencor e politik evropianë se Kosova është “tokë serbe” dhe “Zemra e Serbisë”. Së këndejmi Rusia e ka përgatitur pushtimin kishtar, politik dhe ushtarak të Kosovës, përkatësisht të Shqipërisë, e cila, para ngritjes së një pjese të Pashallëkut të Shkodrës në autonomi shtetërore “serbe” të Mal të Zi dhe të ngritjes së autonomisë së Pashallëkut të Beogradit në shtet të Serbisë, kishte rreth 120.000km2. Rusia e ngriti edhe shtetin e Bullgarisë dhe kominternizmi rus e ngriti kombin maqedonas dhe shtetin e Maqedonisë. Copëtimet që kombit shqiptar dhe Shqipërisë iu bënë në Berlin, Londër, Versaj dhe Jaltë janë suksese të politikës pansllave ortodokse ruse mbi faktorin politik dhe ushtarak evropian dhe perëndimor në përgjithësi. Së këndejmi, problemi shqiptar evident me fqinjët tanë është, në esencë, çështje e Rusisë.

Anëtarët e Ekipit Negociator e patën bërë praktikë kohën e fundit lojën me data dhe me ditë për pavarësinë e vendit. Çfarë borxhi i kanë këtë njerëz popullit të Kosovës?

M.PIRRAKU: Më se njëherë kam shkruar se “Ekipi Negociator”, të cilin padronët e quajnë “i Unitetit” (!?!), është instrument manipulues, dorë e zgjatur’ e UNMIK-ut, për të cilin analistët me famë botërore tashti, së fundi, po theksojnë se “UNMIK ka dështuar në Kosovë”. Së këndejmi del se Rusia ka mbështetje për qëndrimet e saj kundër shkëputjes së Kosovës nga domeni rus përmes pushtetit serb mbi Kosovën. E sa për borxhin, më i vogli mund të ishte: Të dalin para kamerave televizive, solemnisht ashtu si në paraqitjen e parë, edhe pse pa arkitektin e dështimeve, dhe të thonë qartë se nuk kemi ditur të bëjmë diplomaci, as kemi pasur sy, pasi shkëlqimi i alltënit na e bjeri të pamit, yshtja për famë na i verboi veshët...!

Ekipi Negociator ka harxhuar me miliona euro. Si mund të ua shpjegojnë qytetarëve, meqë pavarësinë nuk e sollën?

M.PIRRAKU: Kush mund t’u kërkojë “shpjegime”?!? “Qytetarët” Shqiptarët, jo. Këta janë pjellë e tyre. Shpjegime, sqarime e përgjegjësi mund t’u kërkojnë romët, shqiptarët hashkalinj e egjyptas, turqit, shqiptarët goranë, shqiptarët sanxhaklinjë. Shqiptari “i vërtetë” nuk kërkon përgjegjësi nga i votuari i tij, shqiptarët kanë mbetur sot e gjithë ditën turmë e manipulueshme nga beu. Shih gjendjen gjithandej në trojet shqiptare.

A mendoni se Ekipi i Unitetit, ka të drejtë të vendos çdo gjë për Kosovën. Pa e pyetur as Kuvendin dhe as qytetarët?

M.PIRRAKU: O i nderuar, ky ekip “i unitetit” është ngritur me qellim që të manipulohet Parlamenti dhe populli. Që në themelim ka qenë i jashtëligjshëm, antidemokratik, dhunë ndërkombëtare ndaj lirisë së mendimit dhe të shprehjes e të vendosjes së lirë të Kosovës.

A duhet të shuhet tani Ekipi i Unitetit?

M.PIRRAKU: U thash se nuk është dashur të ngrihej. Themelimi ka qenë defaktorizim i plotë i Parlamentit, i Presidencës dhe i Qeverisë. Nëpërkëmbje e votës së popullit. Pasojat do të jenë historike, sepse e keqja shtohet kopil. Më herët thashë se duhet të largohet nga skena “solemnisht”, tashti shtoj: Sa më parë aq më mirë. Përndryshe, po u vetëdijesuan “qytetarët” shqiptarë, e që duhet të ndodh, mund të dalin të lagur kuq. Gjithandej po rrëshqet situata.

Tashti po shihet qartë se faktori ndërkombëtar i vendosjes po rrëshqet drejt shtyrjes se Kosovës në negociata të reja me Serbinë. A duhet të shkohet në bisedime të reja, apo të bojkotohen ato?

M.PIRRAKU: Ju thatë: “...po rrëshqet drejt shtyrjes se Kosovës në negociata të reja me Serbinë...”!?! Personalisht këtë ndodhje e kam paralajmëruar tash e sa vjet. Nënshkrimi i “Kornizës kushtetuese” , futje e “krahut të Luftës” - në aleancë për pushtet me LDK- PSHDK, e më vonë aleanca për pushtet e AAK-së me LDK-në e nxori nga loja e mundshme përfundimisht kërkesën e Rambujesë për zgjidhjen e statusit të Kosovës sipas vullnetit të popullit, e vetmja xixë për lirinë e Kosovës në “Tunelin Rambuje”. Gabimet janë të pariparueshme.

Shtyrja e zgjidhjes së “Ahtisaarit” (që as është zgjidhje demokratike) tashti, në fakt është licitim për përfitime të reja të panortodoksizmit, me pasoja historike për kombin shqiptar. Kosova, por as kombi shqiptar në përgjithësi, nuk guxon të tërhiqet, të bojkotoj, por duhet të përgatitet për “negociata”. Këtë grykësi të kolonizatorit serb në Kosovë, që është grykësi pansllave ortodokse ruse, Kosova dhe kombi shqiptar duhet ta kthejnë në moment historik para botës së civilizuar për çështjen e kombit shqiptar të dënuar me traktate politike ndërkombëtare të botës imperialiste. Qartë, si hap të parë për ta zgjidhur çështjen shqiptare , nga Serbia duhet të shtrohen kërkesa historike për korrigjimin e dhunës historike. Të shtrohen kërkesa për lejimin e kthimit të shqiptarëve muhaxhirë në 640 lokalitete shqiptare të Sanxhakut të Nishit, të ndjekur me strategjinë “Toka e djegur”, më 1878. Të kërkohet kthimi i Sanxhakut të Tregut të Ri, të okupuar më 1912, Kosova Lindore (Preshevë, Bujanoc, Medvexhë), e aneksuar Serbisë pas Luftës së Dytë botërore t’i kthehet Kosovës, të paguhet dëmshpërblimi për shpërnguljen me dhunë në Anadoll të më se një milion shqiptarëve nga viti 1912, të kërkohet dëmshpërblim për eksploatimin e pasurive natyrore të Kosovës nga viti 1912-1999, të kërkohet dëmshpërblim për aparthedin dhe gjenocidin e ushtruar të Serbisë në Kosovë nga rianeksimi me dhunë policore e ushtarake më 1989, të kërkohet qartë dëmshpërblim për gjenocidin në periudhën e ndërhyrjes ushtarake të NATO-s ndaj makinerisë ushtarake policore dhunuese serbe ndaj shqiptarëve dhe të etnive pakicë në Kosovë. Në këtë drejtim duhet të veprojnë të gjitha mekanizmat politike e shtetërore në arealin shqiptar. Në këtë mënyrë Kosova dhe shqiptarët do t’i ndihmojnë kombet dhe shtetet evropiane, bashkësinë Ndërkombëtare të Vendosjes dhe veçanërisht SHBA-të , për ta shpënë përpara, së paku, lirinë dhe pavarësinë e Kosovës, qoftë edhe sipas “Pakosë” së Ahtisaarit.

[Preshevar]

Dalloheni si një prej zërave, që si zgjidhje të vetme shohin bashkimin e trojeve Shqiptare. Mendoni se shqiptarët janë aq të vetëdijshëm se sa ta mundësojnë këtë?

M.PIRRAKU: Ju lutem, shqiptarët e duan ribashkimin e kombit dhe të atdheut, por po gabojnë në zgjedhjen e drejtuesve politikë, të cilët nuk kanë dije as guxim për të ndërkombëtarizuar zgjidhjen e çështjes shqiptare përmes rrugës demokratike, pas të cilës të vigjilojë forca. Dikush mund ta kujtojë “Pranverën Shqiptare ‘81”. Ajo u bë e tmerrshme për pushtuesin serbo-jugosllav dhe simpatike për botën demokratike në saje të Ndërkombëtarizimit që iu bë Çështjes Shqiptare nga Tirana zyrtare. Mund të them se për vënien në lëvizje të kërkesës demokratike për zgjidhjen e çështjes shqiptare tashti jemi me dekada më larg se kemi qenë në qershor të vitit 1999. Aktiviteti i gjithanshëm për ribërjen e Shqipërisë në kufijtë etnikë, së paku të sotëm, me të drejtën natyrore dhe me të drejtën në vetëvendosje të kombeve, nuk mund të konsiderohet armiqësi ndaj kombeve fqinje, përkundrazi, është njerëzore të konsiderohet shkarkesë e barrës që të parët ua ngarkuan, pra edhe liri e tyre.

Vizita e presidentit Bush në Tiranë a barte në vete edhe mesazhin: Shqiptarë, po dëshmoj se ka filluar epoka Juaj, për qenie të dinjitetshme si komb i lirë!

M.PIRRAKU: Ky mesazh ekziston, por ai mund të jetë edhe projeksion i dështuar me fajin e shqiptarëve gjithandej në trojet e copëtuara në gjashtë copëza administrative, me perspektivë të dyshimtë. Politikanët tanë, shkolla jonë, shkenca jonë, flasin si me marrë, ose përshpërisin mjerueshëm për çështjet tona, kombëtare, edhe kur kemi të drejtë absolute. Kam frikë se Bush ka menduar se më në fund shqiptarët kanë mësuar diçka nga hebrenjtë, se jemi pak çifut. E, shikuar “klasën” politike shqiptare, del se ne jemi pus.

Jeni të mendimit se pavarësia e Kosovës është zgjidhja e vetme dhe e fundit për shqiptarët e Kosovës. Dhe ku faktikisht e qon popullin tonë kjo zgjidhje?

M.PIRRAKU: Jo, jo. Pavarësia e Kosovës, jo vetëm e kushtëzuar, por sikur të ishte klasike, është dhunë ndërkombëtare ndaj kombit shqiptar, njësoj si pavarësia e shtetit Shqipëri më 1913. Realisht, pavarësia e Kosovës është riciklim ndërkombëtar i ricopëtimit të kombit shqiptar dhe të Shqipërisë Etnike. Me këtë pavarësi, me kërkesat Ahtisaariane për simbolet pa asnjë identitet shqiptar, madje as pa ngjyrën kuq e zi, po legalizohen rrugët e dhunshme për copëtimin përfundimtar të shqiptarëve të Kosovës, dhe më gjerë në ish arealin e Jugosllavisë versajase-avnojiste, nga kombi shqiptar.

Sipas referencave të Pakos së Ahtisaarit Kosovën e pret një rrugë e gjatë dhe e mundimshme. A mendoni se shqiptarët mund ta përballojnë rrugëtimin në këtë katrahurë? A mendoni se kjo Pako e Ahtisaarit është teh i thikës për Kosovën?

M.PIRRAKU: Ju keni konstatuar drejt që në fillim. Bërja e shtetit është punë që kërkon sakrifica të mëdha dhe kohë. Trenin që mund të shpinte me shpejtë Kosovën në cak e humbëm me demilitarizimin fatal të UÇK-së, me legjitimimin politik të filozofisë vazale të LDK-së, me pranimin e UNMIK-ut si pushtet me forcë të pakufizueshme mbi vullnetin politik demokratik të shqiptarëve të Kosovës, me pranimin e barazimit të shumicës etnike dhe historike shqiptare me pakicat etnike si miras i robëruesve. Të them qartë vetëm një shëmti: Nomenklaturën onomastike të vendbanimeve shqiptare në variantin sllav e në gjuhën serbe përfundi, edhe aty ku me vite mund të mos kalojë asnjë serbë udhëtarë, mund ta duroj vetëm një popull i pandërgjegjësuar politikisht. Pra, kam frikë se ky popull yni, i udhëhequr nga politikanë të shkëputur nga populli, do të durojë në pafundësi edhe poshtërime të tjera të Bashkësisë Ndërkombëtare për interesa të Serbisë.

E sa i përket pyetjes së fundit, mund t’ua rikujtoj: Sapo u bë publik “Plani i Ahtisaarit”, pata konstatuar: “Me propozimin e ‘Ahtisaarit’- Kosova në thika”. Analizat e mia nuk i botuan as gazetat e “pavarura” të Kosovës!?! Falë ideliastëve, ato mbushën webfaqet e internetit. Konstatimet e mia, më vonë, do të vërtetohen nga shumë analistë politikë botëror. Dhe, edhe tashti e kam po të njëjtin mendim, por duhet të theksohet fakti se “Ahtisaari” e ka balancuar forcën aktuale reale të kombit shqiptar me grykësinë e okupatorit gjenocidial serb ende me mbrojtje ndërkombëtare. Vërtet, gjenocidi serb i viteve të 90-ta të shek. XX, në Kosovë, Kroaci dhe Bosnje, i përmasave të panjohura në Ballkan dhe në Evropë as në mesjetë, nuk ishte krim i ndodhur ad hoc, por ishte shfarosje e projektuar në institucionet shtetërore politike, akademike, policore e ushtarake serbe para syve të Botës. Së këndejmi, asnjë dënim ndërkombëtar për Serbinë dhe për kombin serb, vetëm miklime, vetëm lëshime. Edhe Gjyqi i Hagës, me barazimin e krimit me martirizimin, të kriminelit me mbrojtjtësin e virtytshëm (qoftë kroat, boshnjakë apo shqiptar ai), po rezulton si mbrojtje institucionale botërore e Serbisë forcë në Ballkan, nga tashti me rrezik permanent për Kosovën dhe vendet e tjera shqiptare e boshnjake (myslimane).

Çka do të kishit ndërruar ju në skenën politike kosovare dhe cilët politikanë do t’i kishit flakur nga kjo skenë?

M.PIRRAKU:Dihet botërisht se Kosova aktualisht nuk ka pushtet legjitim, përkatësisht se veçanërisht nga ndarja e LDK-së në dy krahë, si edhe PSHDK-ja më herët, me Kosovën sundojnë (dhe nuk udhëheqin) tarafet politike mafioze, pa legjitimitet të popullit. Si hap të ngutshëm, pa pritur me lojën ndërkombëtare në “zgjidhjen” e statusit shtetëror të Kosovës, do të shpallja zgjedhjet e hapëta me kritere për të zvogëluar numrin e partive pa mbështetje të fuqishme në votë të lirë. Do të veproja në bërjen e shtetit faktik të Kosovës dhe do të denoncoja me forcën e popullit mbajtjen e Kosovës peng të interesave të balancuara të Fuqive të Vendosjes. Njëkohësisht do të bëja moratorium për fjalën “pavarësi e Kosovës”, do ta spastroja shoqërinë kosovare nga klanet mafioze në ekonomi, në politikë, në shtet. Në mungesë të armëve ushtarake, si e drejtë legjitime kombëtare për mbrojtjen e ekzistencës fizike dhe të lirisë, do të urdhëroja ngritjen e një punëtorie për bërjen e pushkëve prej drurit, si të Bali Katravellës së Rezallës, që i priu rezistencës së Shaban Palluzhës, do të shpallja shërbimin për ushtrimet paraushtarake të rinisë dhe KFOR- it do t’i thosha: “Ja ushtarët për sigurinë e Kosovës, sot nën komandën tuaj, dhe nesër ushtri për forcat e NATO-s....!”

Gati të gjithë politikanët “në lojë” janë djegur tërësisht. Këtë e dinë ata dhe e dinë padronet e tyre. Vetëdijesimi politik i shqiptarëve që duhet të ndodh, ndërrimi i situatës së paqëndrueshme, të krijuar ndërkombëtarisht në Kosovë, ka për të ndodhur. Nëse ky popull vazhdon lojën symbyllazi, ka për t’ia trashur vetës vargonjtë e robërisë.

Jeni të njohur me kërkesat e Lëvizjes Vetëvendosje. A mendoni se kjo Lëvizje ka qëllim aspiratën e popullit shqiptar?

M.PIRRAKU: Që të kuptohem më qartë, të risjellë një konstatim timin më të hershëm: “Aty ku çështjen shqiptare të Kosovës e la LKJ-ja e mori LDK-ja, aty ku e la atë LDK-ja e mori UÇK-ja, aty ku ngeli kjo e mori Marsi 2004 dhe aty ku e la Marsi e mori Lëvizjes Vetëvendosje dhe e solli deri në këtë stad ku gjendet sot. Kjo Lëvizje është zëri legal aktual i vetëm i artikuluar drejtë i Kosovës në veçanti dhe i kombit shqiptar në përgjithësi. Është e vetmja opozitë demokratike e UNMIK-ut dhe e pushtetit vasal ndërkombëtar të Kosovës. Sa më shpejtë që kjo Lëvizje të kuptohet nga shqiptarët si zë i domosdoshëm për ardhmërinë e dinjitetshme të tyre, më me pak sakrifica të reja do të realizohet së paku kërkesa politike minimaliste - Pavarësia e kushtëzuar e Kosovës.

[Preshevar]

Si e vlerësoni ju ftesën për protestën demokratike të Lëvizjes Vetëvendosje për 30 Qershor 2007. Në dobi të kujt është?

M.PIRRAKU: Liria mund të sigurohet vetëm duke sakrifikuar. Miqtë e Kosovës dhe të kombit shqiptar, i vetmi në Evropë edhe më tutje pa Liri, mund ta ndihmojnë nëse Kosova dhe kombi në tërësi vihet në lëvizje, nëse jep shenja të gjallërisë. Shikoni, Macini i Madh ka thenë: “Më shumë i tutem lirisë së falur se sa robërisë!” Uroj që të vetëdijesohet populli ynë, ta kuptojë realitetin. Shumë herët e kam thënë: “SHBA-të dhe Rusia janë së bashku në Hënë dhe e kanë vështirë të mos jenë së bashku në Tokë, e ne jetojmë këtu, me liri peng nga interesat e Rusisë. Nëse në protestën paqësore për Liri të Lëvizjes Vetëvendosje, të 30 Qershorit 2007, do të vërshojnë fshatrat e qytetet e Kosovës drejtë Prishtinës, si me 1 prill 1981, do të lëvizin gjërat më shpejtë drejtë Lirisë. Në botën demokratike populli del në rrugë, ndodhin edhe skandale, pse në vendin e tyre mund të vije mysafir i ftuar nga pushteti, akëcili kryetar i një vendi mik, por që konsiderohet i padrejtë për ndonjë aspekt të lirive individuale apo kolektive të ndonjë kombi. Vetëm popujt me lëkurë të trashur nga robëria heshtin edhe në robëri. Një komb i copëtuar me dhunë, siç është kombi shqiptar, nuk ka se çka të humb nga Lëvizja për Liri. Humbin vetëm ushejzat nga soji i tij, që ia thithin gjakun.

Isha dhe do të jem me ata që sakrifikojnë, edhe nëse prapë qoftë edhe Z. Kajdanova do të më quaj “armik të Kosovës”, sikur veproi pas rastit që UNMIK dhe Qeveria e Kosovës i lanë me gjak shqiptari lirifarkëtues rrugët e Prishtinës. Vetëm njeriu që përpiqet dhe sakrifikon për Lirinë është njeri i lirë, i denjë për tu quajtur Njeri.

Sipas, jush kush është fajtor për arrestimin e liderit të Lëvizjes Vetëvendosje, z. Albin Kurti?

M.PIRRAKU: Është Kosova, populli shqiptar në përgjithësi dhe intelektualët në veçanti. Pse durojnë me disiplinë shërbëtori biblik një qeveri marionete të UNMIK-ut me struktura të korruptuara, i cili, si i tillë, ka kohë që është dashur të ndjekej nga Kosova.

Pse gjithë kjo politik është duke u bërë me Albinin. Pse nuk po arrestohen politikanët që janë duke i harxhuar paratë e popullit, por Albini. Si mund ta komentoni ju këtë?

M.PIRRAKU: Ju lutem, Albini sot është simbol i Lirisë së Kosovës dhe i ardhmërisë së kombit shqiptar, është një Çe Gevar që sot i përket njerëzimit. Edhe Gevara ishte i persekutuar nga të vetët dhe ndërkombëtarët. Prandaj Albini nuk mund t’ishte i tillë sikur të mos ishte i tillë, rrezik për pushtuesin serb, për padronët modernë të pushtuesit serb dhe për shërbëtorët e padronëve të pushtuesit serb. Në Albinin kemi vazhduesin e zërit të UÇK-së, luftën çlirimtare të së cilës historianët institucionalë të Kosovës, me urdhër të UNMIK-ut e kanë tjetërsuar si “konflikt me pushtetin” anonim. Dhe, ata që arrestojnë nuk mund të arrestohen pa ua marrë pushtetin. Qartë, Albinin si ”armik” të Kosovës, të popullit shqiptar dhe të bashkësisë demokratike evropiane e kanë denoncuar Qeveria e Kosovës, publicistët opinga të klaneve mafioze e të pareve të pista, populli që po heshtë. Të kujtojmë për një çast emisionet nergut të TV-ve të Prishtinës pas Gjakderdhjes së Lëvizjes Vetëvendosje. Në paraqitjet e z. Lama në emër të Qeverisë, në paraqitjet e z. Maloku në emër të parlamentit (po e shkruaj me germë të vogël)! Hajrije Rugova dhe Rrahman Morina, ishin më të denjë në kohën e Pranverës Shqiptare ’81. Të mos flasim për express redaktorët e ditës e të javës. Këta ishin prokurorët!?!

Sipas mendimit tim, pavarësia e Kosovës përball ekzistimit historik të shtetit Shqipëri të vitit 1913, do të thotë përsëritje e një skene shtetesh të modelit Gjermani, Austri. A ekziston rreziku i bjerrjes së identitetit shqiptar historik dhe të gdhijmë si kombi më i ri në Evropë - “Kombi kosovar”?

M.PIRRAKU: Ka disa ngjashmëri në pamje të jashtme. Por në esencë rrjedhat e sotme janë me pasoja historike për njëninë (unitetin) e kombit shqiptar. Njënia etnike gjermane është ndarë në periudhën parakombëtare, qartë feudale. Lufta për prona e pushtet e princave krahinorë çoi në formimin e Monarkisë së Habsburgëve, vërtet multietnike, kurse bashkimi i krahinave të tjera gjermanofone në një shtet ndodhi në periudhën e kombit. Së këndejmi dy shtete me dallime esenciale në trashëgimi kulturore por, në periudhën postkombëtare, me një gjuhë marrëveshore, të përbashkët, e quajtur “Gjermanishte e lartë”. Ndërkaq Shqipëria dhe kombi shqiptar janë copëtuar me dhunë ndërkombëtare, në kohën e kombit të rilindur dhe, siç thashë më herët, dhunë ndërkombëtare ishte shteti Shqipëri i vitit 1913 dhe dhunë mbi dhunë ndërkombëtare do të jetë shteti i Kosovës, pa identitet shqiptar. Faktori ndërkombëtar me mbështetje të monstrumëve shqiptarë po punon për tjetërsimin e identitetit historik e kulturor të shqiptarëve të Kosovës dhe të viseve të tjera shqiptare jashtë Shqipërisë londineze. Nëse shqiptarët e Kosovës dhe të tjerët ku do në botë, shtetin e Kosovës nuk e mendojnë vetëm si një hap ndërkombëtar për ribashkimin e Shqipërisë dhe të kombit shqiptar, ngjizja e surrogatit “komb pa(shtetëror) kosovar” është e paevitueshme aq më parë se Perëndimi po i përkrah hapat idiotik të kthimit të idiomes kosovare për gjuhë zyrtare “shtetërore” të Kosovës. Kujtoje shpërblimin e Vjenës për opingën “Java”! Tendencat e jashtme të tilla kanë për qëllim spicat edhe copëtimin e shqipes gjithëshqiptare, edhe brenda shteti Shqipëri. Pra, armiqve të kombit shqiptar u duhen dëshmi të prekshme se shqiptarët nuk janë komb historik, se janë fise që mund të copëtohen dhe të mbahen të robëruar, të asimilohen.

Duke ju referuar pyetjes paraprake, nënkupton që Kosova duhet t’i këtë simbolet e veta. Mendoni se diçka e keqe po i ndodh kombit shqiptar në përgjithësi?

M.PIRRAKU: Sa i përket fundit të pyetjes, fola më herët. Bashkësia Ndërkombëtare, o i gëzuar, nuk është fajtore kujdestare për simbolet e “shtetit” të Kosovës. Fajtorë janë shqiptarët, pse nuk sakrifikuan më shumë në Luftën e UÇK-së, e nisur si luftë për çlirimin dhe bashkimin e Kosovës dhe të tokave shqiptare në përgjithësi. Po duam “shtet” të Kosovës, dhe “shtetësi kosovare” ndaj “duam” simbole pa identitet shqiptar. Një gjë dua të vë në spikamë: Se Ekipi (i Unitetit) Negociator nuk i kursen paratë nga djersa e popullit, që nuk i ruan ato për nevoja emergjente të popullit (arsim, shëndetësi, polici) tregoi edhe hapi i tij për zgjedhjen e simboleve të “shtetit” me konkurs të shpërblyer me tri çmime marramendëse. Pse kjo? Për ta trullosur popullin e painformuar. Pse tri çmime, për një gjë formale?! Këtu nuk ka vlerësim të artit letrar, inkurajim. Pse të shpërblehet diktati ndërkombëtar “ahtisaarian”. Dhe, a nuk është “shpërblim” për “autorin” e simboleve fakti se do të futet në histori si pjesëmarrës në një komplot ndërkombëtar ndaj kombit shqiptar. Me njëzetmijë euro do të mund të ngrihej një ambulantë moderne në një fshat të Malësisë së Gallapit, apo të Shalës, të shpopullzuara në rend të parë për mungesë të institucioneve shëndetësore. Dhunë për dhunë, pse të mos shkohej, më tutje në shtetësi, me simbolin e TMK-së dhe stemën e IPQ-ve, që kanë një histori në fille të njohjes ndërkombëtare të shtetësisë së Kosovës?!!

Sipas opinionit tuaj, pra, Kosova në çdo aspekt gjendet në një qark vicioz. Cila është shtegdalja e Kosovës nga kjo situatë?

M.PIRRAKU: Ka shumë rrugë e qasje, por hapi më i ngutshëm është lirimi i Kosovës nga “klasa” politike dhe qeveria pa aftësi për qeverisje. Faktorin Ndërkombëtar të vendosjes do ta kthjellte karshi të ardhmes së dinjitetshme të Kosovës, sikur Parlamenti, Presidenca dhe Qeveria të jepnin demision të parevokueshëm. Pra, për daljen nga rrethi vicioz më së paku duhe premja cezarike e preferuar më lartë. Por kjo nuk arrihet pa ngritjen e popullit, së fundi përreth opozitës së vetme demokratike - Lëvizjes Vetëvendosje. Sot është koha, nesër bëhet vonë!