Djalli/ Dreqi/ Shejtani?!

[Bjeshka1]

Me intereson ta di mendimi tuaj per Shejtanin.
A ka pasur per qellim Perendia te krijoje nje Shejtan?
Dua pergjigje konkrete nga ata qe mendojne se e dine pergjigjen.

[pranveruesi]

Me intereson ta di mendimi tuaj per Shejtanin.
A ka pasur per qellim Perendia te krijoje nje Shejtan?
Dua pergjigje konkrete nga ata qe mendojne se e dine pergjigjen.


-Perendia nuk kishte per qellim te krijoje nje shejtan ne kere format dhe zhvillim te tij cfare veprojan ata dhe cfare jane ata, edhe shejtanet ishin krijesa te Zoti xh.sh qe i krijoj nga zjarri ishine si gjinet, meleket (engjujte), dhe po sa Zoti kishte krijuar njeriun nga dheu dhe i fale shpirtine ata i urdheroje qe tiu perulen Zotit deri sa njeriu dhe meleket e bene kete, shejtani nuk u perule dhe ngriti kryet duke thene si mund te me barazoshe me njeriun qe krijove nga dheu e une jam i krijuar nga zjarri. Zoti xh.sh. e mallkoj dhe e afatizoj deri ne diten e gjykimite, dhe shejtani u betua se deri ateher do te jete armiku me i perbetuar i njeriut dhe do beje cmos qe te largoj apo edhe zhduke lidhjen e bukure e te pasterte shpirteroe te njeriut me Krijuesin e vete...


...Prandaj nuk thute se koti se armiku me i madhe i njeriute me i madh edhe se kriminelet gjakataret diktatoret armiqet e ndryshem eshte shejtani i mallkuar...

...Prandaj lutjue Zotit ne kete menyre: Eudhu bilahie mine e shejtane ragjime apo ne shqipe. I dashure i madherishem Krijues me merre nen meshiren tend dhe me shpeto nga djalli i mallkuar...


...Allahu na meshirofte e shpetova nga shejtanet...


paqe dhe selam


tungiii

[▲@Ftuesi-ISLAM@▲]

Shejtani ësht Krijuar nga zjrarmi pa flak e pa tym.. dhe është krijuar 80mij vite para së të krijohet njeriu dhe pasi që All-llahu e krijoj njeriun dhe i dha form i urdheroj meleket qe ti bejn sexhde respekti e jo sexhde ibadeti All-llahu i tha kur ti jap shpirt un nga vetja ime ju birni ne sexhde dhe ashtu ndodhi te gjith i ran ne sexhde per veq iblisi ai u be mendemadh e ngriti koken lart.. tha un jam i krijuar nga zjarmi e ket e krijove nga balta nuk me takon qe ti bej sexhde dhe iblisi (Shejtani) i beri padrejtesi vetvetes dhe u perzun nga meshira e All-llahut ai kerkoj disa kushte dhe ato All-llahu ja plotesoj dhe deri ne diten e kijametit ai dote mundohet qe ti mashtroj njerzit nga te gjitha anet dhe shumicen e njerzve doti bej nga veti se dotjav ben gjerat e kqija te mira dotjav zbukuroj Shejtani esht si Rakija (me pi raki pihesh dhe nuk je i vetdishem) edhe shejtani deri ne momentin e vdekjes esht raki te ka pijaven tan jeten tende kur te vdesesh dota shofesh vetin si je kan dhe ku ke me shku te ka dal pija... Shejtanat e kan boten e tyre ka egjin musliman ka krishter ka jahudi etj etj... ka shqiptar ka serb ka anglez... etj etj.. ai ka mundesi qe te hyn ne trupin e njeriut dhe te luan me to nese nuk esht besimtar i mir psh.. kemi shum raste te semundjeve mentale psikike keto ndodhin nga ngarkesat e ndryshme se ai te futet ne kok dhe te thot ket sune e ben ket sun e ben mjeri ti etj etj,, dhe keshtu pson Flm me Respekt Ftuesi ISLAM

[pirro]

Dreqnit,shejtanat ekzistojne veq neper filma HORROR dhe skan te bajn asgje me jeten e e perditshme.

Kto gjana jane produkt i primitivizmit.

[BE LK]

Dreqnit,shejtanat ekzistojne veq neper filma HORROR dhe skan te bajn asgje me jeten e e perditshme.

Kto gjana jane produkt i primitivizmit.
Po besa e ke gjet. Si sme kishte shku ndermend fare dhe mu kjo.!!!!!!

[Murgesha]

Djalli/ Dreqi/ Shejtani?!


-Perendia nuk kishte per qellim te krijoje nje shejtan ne kere format dhe zhvillim te tij cfare veprojan ata dhe cfare jane ata, edhe shejtanet ishin krijesa te Zoti xh.sh qe i krijoj nga zjarri ishine si gjinet, meleket (engjujte), dhe po sa Zoti kishte krijuar njeriun nga dheu dhe i fale shpirtine ata i urdheroje qe tiu perulen Zotit deri sa njeriu dhe meleket e bene kete, shejtani nuk u perule dhe ngriti kryet duke thene si mund te me barazoshe me njeriun qe krijove nga dheu e une jam i krijuar nga zjarri.

Si është e mundur të jetë një Zot që di gjithçka e ka paraparë çdo gjë për çdo krijesë të tijën, të mos i dij pasojat fatale që do të rrjedhin pas krijimit të Djallit?

Mos e ka krijuar pahiri Djallin a??

[Bjeshka1]

Si është e mundur të jetë një Zot që di gjithçka e ka paraparë çdo gjë për çdo krijesë të tijën, të mos i dij pasojat fatale që do të rrjedhin pas krijimit të Djallit? Per kete qellim e bera kete pyetje. Por keta njerz qe e quajne veten fetar, jane aq te ceket sa nuk e kuptojne se edhe Perendine e bejne te pa afte. Vecse deshtimet e Perendise(gjithnje sipas ketyre) mjaftojne per nje njeri gjysem normal, ta kuptoi se perrallat arabo-çifute jane si vfilma te vizatuar. Mos te flasim qe 99% te botes jetojne jashte "normave" te Kuranit. Perendia ku eshte?

[BE LK]

Cfar jane shejtanet.
Zoti ka krijuar shume krijesa nde te parat ishin Melaiket, xhindet, dhe njerezit.
Shejtanet nuk jane gje tjeter ne botekuptimin fetare vetem se krijesa qe nuk i binden Zotit. dhe therrasin per ne rrugen e tyre, pra te mohimit.

ka shejtan njeri dhe shejtan xhind. Termi shejtan nuk unifikon xhindet. Iblisi eshte kryetari i shejtaneve.

Zoti ne kuran tregon Per krijimin e njeriut dhe mos bindjen e iblisit.
Surja El-Bekare

30. (Përkujto ) Kur Zoti yt u tha engjëjve: “Unë po krijoj (po përcaktoj) në tokë një zëvendës”! Ata thanë: “A do të vëshë në te atë që bënë çrregullime dhe që derdh gjaqet, e ne të madhërojmë Ty me lavdërimin Tënd dhe plotësisht të adhurojmë”! Ai tha: “Unë di atë që ju nuk dini”!
31. E Ai (Zoti) ia mësoi Ademit të gjithë emrat (e sendeve) , pastaj ata ua prezentoi engjëjve dhe u tha: “Më tregoni për emrat e këtyre (sendeve të emërtuara), nëse jeni të drejt (çka mendoni)?”
32. (Engjëjt) Thanë: “Ti je i pa të meta, ne kemi dije tjetër përveç atë që na mësove Ti. Vërtetë, Ti je i gjithdijshëmi, i urti!”
33. (Zoti) Tha: “O Adem, njoftoj ata (engjëjt) me emrat e atyre (sendeve)!” E kur u rrëfeu atyre për emrat e tyre, (Zoti) tha: “A nuk u kam thënë juve se Unë, më së miri e di fshehtësinë e qiejve e të tokës dhe më së miri e di atë, që ju e publikoni dhe atë që e mbani fshehtë. ”
34. E kur u thamë engjëjve: përuluni (bini në sexhde) Ademit, ata menjëherë iu përulën, me përjashtim të iblisit (djallit). Ai rrefuzoi dhe u mbajtë në të madh dhe u bë pabesimtar.
35. Ne i thamë: “O Adem, ti dhe bashkëshortja juaj banoni në Xhennet dhe hani lirisht nga frutat e tij kah të doni, po mos iu afroni asaj bime (peme) e të bëheni zulumqarë (të vetvetes suaj). ”
36. Po djalli i bëri që ata të dy të mashtrohen në atë (pemë ose Xhennetin) dhe i nxori ata nga ajo (e mirë) që ishin në te, e Ne u thamë: “Zbritni (dilni), jeni armik i njëri-tjetrit, e ju deri në një kohë në tokë keni vendbanim dhe dëfrim”.
37. E Ademi prej Zotit të vet pranoi disa fjalë (lutje) , prandaj Ai ia fali (gabimin), s’ka dyshim se Ai është Mëshiruesi, Pendimpranuesi.
38. Ne u thamë: “Dilni prej atyhit që të gjithë, e juve gjithqysh do t’u arrijë udhëzim prej Meje, e kush pranon udhëzimin Tim, për ata nuk ka as frikë as që do të brengosen”.
39. E ata që mohuan dhe përgënjeshtruan argumentet tona, të tillët janë banues të zjarrit, ata do të jenë aty përgjithmonë.

Ne suren hixherZoti e pershkruan keshtu ngjarjen e mos bindjes se Iblisit.
Sutertul-hixhr.

26. Ne krijuam njeriun nga balta e argjilit, të zi e të prihsur (me erë të keqe)? (të formuar-të trajtuar-mesnun).
27. E xhinët i krijuam më parë nga zjarri, nga flaka e fortë.
28. Dhe (përkujto) kur Zoti yt engjëjve u tha: “Unë po krijoi njeriun nga balta e tharë, e zezë e me erë.
29. E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe do t’i japë atij shpirtin që është krijesa Imja, atëherë ju bini atij në sexhde”.
30. Të gjithë engjëjt tok, bënë sexhde.
31. Përpos Iblisit. Ai refuzoi të jetë me ata që bënë sexhde?”
32. Ai tha: “O Iblis, ç’është ajo që ti mos jehsë me ata që bënë sexhde?”
33. Ai tha: “Nuk është për mua t’i bëjë sexhde një njeriu që e krijove nga balta e terur, e zezë e me erë”.
34. (All-llahu) tha: “Dil pra, prej aty, tiqofsh i mallkuar!
35. Vërtet, mallkimi kundër teje qoftë deri në ditën e gjykimit”.
36. (Iblisi) Tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën kur ata (njerëzit) të ringjallen!
37. (Zoti) Tha: “Ti je prej të afatizuarve.
38. deri në kohën e ditës së caktuar”.
39. (Iblisi) Tha: “Zoti im, për shkak që më përzune (më largove), unë do t’ua zbukurojë (të këqiat) atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t’i largojë nga rruga e drejtë!”
40. Përveç robërve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë.
41. (Madhëria e Tij) Tha: “kjo është rruga Ime e drejtë (e qartë)”.
42. Se ndaj robëve të Mi (të sinqertë) nuk ke kurrëfarë force (as fizike as mendore), përveç atyre të humburve që vijnë pas teje.
43. E s’ka dyshim se Xhehennemi është vendpremtimi i të gjithë atyre.


Keto jane disa ajete qe pershkruajne dhe flasin per mos bindjen e shejtanit kur Zoti e urdheroj ti bente sexhde Ademit ne shenje

Lexojini me kujdes Ajetin 30 te sures Bekare. dhe ka shume kuptim.
Gjithashtu po sjell dhe disa ajete nga surja Sad.

71. Kur Zoti yt u tha engjëjve: “Unë po krijoi një njeri nga balta,
72. dhe kur ta kem përsosur atë dhe t’i kem dhënë nga ana Ime shpirt, ju menjëherë përuljunju atij (në sexhde)”.
73. Engjëjt, të gjithë së bashku iu përulën,
74. përveç Iblisit që ishte kryelartë dhe që u bë prej jobesimtarëve.
75. (Zoti) Tha: “O Iblis, çka të pengoi ty t’i përulësh atij që Unë vetë e krijova? A bëre kryeneçësi, apo ke qenë prej atyre që shesin fodullëk?”
76. Ai (Iblisi) tha: “Unë jam më i miri prej tij, mua më ke krijuar nga zjarri, e atë e krijove nga balta!”
77. (Zoti) Tha: “dil pra prej tij (prej Xhennetit), ti je i mallkuar.
78. Dhe largimi prej mëshirës Sime ka për të përcjellë deri në ditën e gjykimit!”
79. Ai tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën e ringjalljes!”
80. (Zoti) Tha: “Po, je prej atyre të afatizuarëve,
81. deri në kohën e ditës së caktuar!”
82. Ai tha: “Pasha madhërinë Tënde, kam për t’i shmangur pre rrugës së drejtë që të gjithë,
83. përveç atyre që janë të sinqertë nga robërit e Tu!”
84. (Zoti) Tha: “Pasha të vërtetën, e Unë e flas vetëm të vërtetën:
85. Unë do ta mbushi Xhehennemin me ty dhe të gjithë ata që vijnë pas teje!”
86. Thuaj (Muhammed): “Unë nuk kërkoj pre jush ndonjë shpërblim, dhe unë nuk jam prej atyre që bëjnë trillime”.
87. Ky (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botët.
88. E ju gjithsesi do ta kuptoni pas pak kohe vërtetësinë e tij.

[pranveruesi]

Cfar jane shejtanet.
Zoti ka krijuar shume krijesa nde te parat ishin Melaiket, xhindet, dhe njerezit.
Shejtanet nuk jane gje tjeter ne botekuptimin fetare vetem se krijesa qe nuk i binden Zotit. dhe therrasin per ne rrugen e tyre, pra te mohimit.

ka shejtan njeri dhe shejtan xhind. Termi shejtan nuk unifikon xhindet. Iblisi eshte kryetari i shejtaneve.

Zoti ne kuran tregon Per krijimin e njeriut dhe mos bindjen e iblisit.
Surja El-Bekare

30. (Përkujto ) Kur Zoti yt u tha engjëjve: “Unë po krijoj (po përcaktoj) në tokë një zëvendës”! Ata thanë: “A do të vëshë në te atë që bënë çrregullime dhe që derdh gjaqet, e ne të madhërojmë Ty me lavdërimin Tënd dhe plotësisht të adhurojmë”! Ai tha: “Unë di atë që ju nuk dini”!
31. E Ai (Zoti) ia mësoi Ademit të gjithë emrat (e sendeve) , pastaj ata ua prezentoi engjëjve dhe u tha: “Më tregoni për emrat e këtyre (sendeve të emërtuara), nëse jeni të drejt (çka mendoni)?”
32. (Engjëjt) Thanë: “Ti je i pa të meta, ne kemi dije tjetër përveç atë që na mësove Ti. Vërtetë, Ti je i gjithdijshëmi, i urti!”
33. (Zoti) Tha: “O Adem, njoftoj ata (engjëjt) me emrat e atyre (sendeve)!” E kur u rrëfeu atyre për emrat e tyre, (Zoti) tha: “A nuk u kam thënë juve se Unë, më së miri e di fshehtësinë e qiejve e të tokës dhe më së miri e di atë, që ju e publikoni dhe atë që e mbani fshehtë. ”
34. E kur u thamë engjëjve: përuluni (bini në sexhde) Ademit, ata menjëherë iu përulën, me përjashtim të iblisit (djallit). Ai rrefuzoi dhe u mbajtë në të madh dhe u bë pabesimtar.
35. Ne i thamë: “O Adem, ti dhe bashkëshortja juaj banoni në Xhennet dhe hani lirisht nga frutat e tij kah të doni, po mos iu afroni asaj bime (peme) e të bëheni zulumqarë (të vetvetes suaj). ”
36. Po djalli i bëri që ata të dy të mashtrohen në atë (pemë ose Xhennetin) dhe i nxori ata nga ajo (e mirë) që ishin në te, e Ne u thamë: “Zbritni (dilni), jeni armik i njëri-tjetrit, e ju deri në një kohë në tokë keni vendbanim dhe dëfrim”.
37. E Ademi prej Zotit të vet pranoi disa fjalë (lutje) , prandaj Ai ia fali (gabimin), s’ka dyshim se Ai është Mëshiruesi, Pendimpranuesi.
38. Ne u thamë: “Dilni prej atyhit që të gjithë, e juve gjithqysh do t’u arrijë udhëzim prej Meje, e kush pranon udhëzimin Tim, për ata nuk ka as frikë as që do të brengosen”.
39. E ata që mohuan dhe përgënjeshtruan argumentet tona, të tillët janë banues të zjarrit, ata do të jenë aty përgjithmonë.

Ne suren hixherZoti e pershkruan keshtu ngjarjen e mos bindjes se Iblisit.
Sutertul-hixhr.

26. Ne krijuam njeriun nga balta e argjilit, të zi e të prihsur (me erë të keqe)? (të formuar-të trajtuar-mesnun).
27. E xhinët i krijuam më parë nga zjarri, nga flaka e fortë.
28. Dhe (përkujto) kur Zoti yt engjëjve u tha: “Unë po krijoi njeriun nga balta e tharë, e zezë e me erë.
29. E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe do t’i japë atij shpirtin që është krijesa Imja, atëherë ju bini atij në sexhde”.
30. Të gjithë engjëjt tok, bënë sexhde.
31. Përpos Iblisit. Ai refuzoi të jetë me ata që bënë sexhde?”
32. Ai tha: “O Iblis, ç’është ajo që ti mos jehsë me ata që bënë sexhde?”
33. Ai tha: “Nuk është për mua t’i bëjë sexhde një njeriu që e krijove nga balta e terur, e zezë e me erë”.
34. (All-llahu) tha: “Dil pra, prej aty, tiqofsh i mallkuar!
35. Vërtet, mallkimi kundër teje qoftë deri në ditën e gjykimit”.
36. (Iblisi) Tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën kur ata (njerëzit) të ringjallen!
37. (Zoti) Tha: “Ti je prej të afatizuarve.
38. deri në kohën e ditës së caktuar”.
39. (Iblisi) Tha: “Zoti im, për shkak që më përzune (më largove), unë do t’ua zbukurojë (të këqiat) atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t’i largojë nga rruga e drejtë!”
40. Përveç robërve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë.
41. (Madhëria e Tij) Tha: “kjo është rruga Ime e drejtë (e qartë)”.
42. Se ndaj robëve të Mi (të sinqertë) nuk ke kurrëfarë force (as fizike as mendore), përveç atyre të humburve që vijnë pas teje.
43. E s’ka dyshim se Xhehennemi është vendpremtimi i të gjithë atyre.


Keto jane disa ajete qe pershkruajne dhe flasin per mos bindjen e shejtanit kur Zoti e urdheroj ti bente sexhde Ademit ne shenje

Lexojini me kujdes Ajetin 30 te sures Bekare. dhe ka shume kuptim.
Gjithashtu po sjell dhe disa ajete nga surja Sad.

71. Kur Zoti yt u tha engjëjve: “Unë po krijoi një njeri nga balta,
72. dhe kur ta kem përsosur atë dhe t’i kem dhënë nga ana Ime shpirt, ju menjëherë përuljunju atij (në sexhde)”.
73. Engjëjt, të gjithë së bashku iu përulën,
74. përveç Iblisit që ishte kryelartë dhe që u bë prej jobesimtarëve.
75. (Zoti) Tha: “O Iblis, çka të pengoi ty t’i përulësh atij që Unë vetë e krijova? A bëre kryeneçësi, apo ke qenë prej atyre që shesin fodullëk?”
76. Ai (Iblisi) tha: “Unë jam më i miri prej tij, mua më ke krijuar nga zjarri, e atë e krijove nga balta!”
77. (Zoti) Tha: “dil pra prej tij (prej Xhennetit), ti je i mallkuar.
78. Dhe largimi prej mëshirës Sime ka për të përcjellë deri në ditën e gjykimit!”
79. Ai tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën e ringjalljes!”
80. (Zoti) Tha: “Po, je prej atyre të afatizuarëve,
81. deri në kohën e ditës së caktuar!”
82. Ai tha: “Pasha madhërinë Tënde, kam për t’i shmangur pre rrugës së drejtë që të gjithë,
83. përveç atyre që janë të sinqertë nga robërit e Tu!”
84. (Zoti) Tha: “Pasha të vërtetën, e Unë e flas vetëm të vërtetën:
85. Unë do ta mbushi Xhehennemin me ty dhe të gjithë ata që vijnë pas teje!”
86. Thuaj (Muhammed): “Unë nuk kërkoj pre jush ndonjë shpërblim, dhe unë nuk jam prej atyre që bëjnë trillime”.
87. Ky (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botët.
88. E ju gjithsesi do ta kuptoni pas pak kohe vërtetësinë e tij.


...i nderuari BE LK paska dhene nje sqarim faktike te bazuar ne fakte te pamohushme te cilin e pershendes perzemersishte qe ka marre kohe per te sjlell ne menyren e detajura...

... e sa per ata qe nuk besojne per veti e kane more qy qa ke me ju be ata menoj se pasardhesite e tyre kane qene majmuna ku me dite se cfare do te shpikin ne fantazin e tyre te ndikuara dhe deforemuara nga djalli i mallkuar, Zoti i udhezofte keta sa me pare...


tungiii

[4peace]

*

Pyetje:

Me intereson ta di mendimi tuaj per Shejtanin.
A ka pasur per qellim Perendia te krijoje nje Shejtan?
Dua pergjigje konkrete nga ata qe mendojne se e dine pergjigjen.


Përgjigje:
Per kete qellim e bera kete pyetje. Por keta njerz...jane aq te ceket sa nuk e kuptojne se edhe Perendine e bejne te pa afte. Vecse deshtimet e Perendise…mjaftojne per nje njeri gjysem normal, ta kuptoi se perrallat arabo-çifute jane si filma te vizatuar. Mos te flasim qe 99% te botes jetojne jashte "normave" te Kuranit.


???

[pirro]

BK LK,

Ska mund me te shku ne mene ty kjo pune se je kane tuj u marr me pune madhore ti

[BE LK]

BK LK,

Ska mund me te shku ne mene ty kjo pune se je kane tuj u marr me pune madhore ti
Bash i ke rene pikes, nuk kam kohe me u mare me punen e shejtanit por gjithsesi kur duhet dhe merem pak. hahahhahahaha. lol!

[Bjeshka1]

Thone fetaret qe asnjesend nuk mund te ndodhe pa deshiren e Perendise!!!
Ja morali dhe rrenat tuaja. Ne nje rast mundet, ne tjetrin jo?!A e shihni se sa naiv dhe te ceket jeni ju disa ketu? Nese i shiqojme gjerat me nje sy kritik dhe nese duam te shohim te vertetn, po del se Zoti na qenka me i dobet se shejtani!

[Preshevar]

Thone fetaret qe asnjesend nuk mund te ndodhe pa deshiren e Perendise!!!
Ja morali dhe rrenat tuaja. Ne nje rast mundet, ne tjetrin jo?!A e shihni se sa naiv dhe te ceket jeni ju disa ketu? Nese i shiqojme gjerat me nje sy kritik dhe nese duam te shohim te vertetn, po del se Zoti na qenka me i dobet se shejtani!

Lexo se ti je në gabim TRASHanik !!!!


* * * *

Shkruar nga Fethullah Gülen
Nisur nga kuptimi i saj leksikor, fjala "shejtan" emërton qenien që është përzënë nga vendndodhja hyjnore, që është larguar prej mëshirës hyjnore, që të gjitha mundësitë që ka pasur në dorë, i ka kthyer kundër vetes, që ka humbur tek ka qenë fitues. Nisur nga gjendja ku ndodhet, Shejtani është viktimë e një rrethi vicioz pasi është larguar në mënyrë të pakthyeshme nga dëgjimi dhe kuptimi i së vërtetës.


Në fillim Shejtani është vetëgoditur me anë të krenarisë dhe arrogancës. Duke e patur fjalën për njeriun, ai ka thënë: "Unë jam më i dobishëm se ai!" Ky mendimi i parë djallëzor, kjo dialektikë ka përbërë turin e parë të rrethit të mbyllur ku e ka futur veten ai duke i prerë lidhjet e duke i mbyllur rrugëdaljet. Me këtë ai ka hedhur hapin e parë në vorbullën vrasëse dhe i ka përlyer me baltën e justifikimit të gjitha mundësitë e pendesës. Në këtë thënie ka, si fillim, një vetëpëlqim e, pastaj, një arrogancë që ka kapërcyer brigjet e është derdhur jashtë.


Kur Shejtani bëri mëkat, edhe Hz. Ademi pati gabuar duke e zgjatur dorën drejt asaj peme të ndaluar. Por, me ta kuptuar se si qëndronte çështja, pati rënë në gjunjë e pati thënë: "Zoti ynë! Ne i bëm dëm vetes sonë. Po s'na fale, do të jemi ndër ata që kanë humbur me të tëra!" (Kur'ani, Araf: 23). Me të hyrë në mes falja, rrugëdalja qe hapur dhe profeti Adem pati shpëtuar.
Kurse Shejtani i doli në mbrojtje vetvetes, egos së tij, me justifikime djallëzore. Përballë qortimeve, ai nuk deshte të pohonte të metën e vet dhe, duke thënë "Unë jam më i dobishëm se ai", u shkatërrua. Dhe më pas vendosi të bëhej armiku kryesor i njerëzimit. Shihni vendosmërinë e tij në këtë udhë: "Betohem në madhështinë tënde se të gjithë njerëzit do t'i nxjerr nga udha!" (Kur'ani, Sad: 82). Dhe në një vend tjetër: "Do t'u dal majtas e djathtas, para e prapa e do të shohësh se si nuk do të të falenderojnë. Ashtu do të jetojnë ata, gjithmonë mosmirënjohës. Do të hanë të mirat e tua dhe do të adhurojnë tjetërkënd. Do të notojnë në të mira, por ty nuk do të të njohin!" (Kur'ani, Araf: 17). Edhe në shumë vende të tjera Kur'ani tregon për grindjen e Shejtanit, për armiqësinë ndaj njeriut dhe për revoltën ndaj Zotit. Revolta e tij dha si rezultat dëbimin e tij nga ana e Zotit. Sapo që Shejtani tha "Unë jam më i dobishëm se ai","Zbrisni poshtë të gjithë!", duke e lënë atë të vetëm. Pretendimet e mëdha, nga njëra anë, dhe armiqësia e përbetuar kundër njerëzimit, nga ana tjetër, e largoi krejtësisht atë prej atmosferës konstruktive, zbutëse e lartësuese të Mëshirës. Më pas iu dorëzua plotësisht logjikës djallëzore dhe tha: "Betohem në madhështinë tënde se të gjithë njerëzit do t'i nxjerr nga udha!" dhe zgjodhi për udhë atë të gënjeshtarit e të mashtruesit. Sa më shumë që gënjeu, aq më shumë u largua e sa më shumë u largua, aq më shumë iu shtua zemërimi e urrejtja e, kështu, fitoi një natyrë të dytë të përbërë nga intriga dhe mosmirënjohja. Në çdo largim, tërbohej edhe më shumë e, duke e ndjerë më shumë përzënien, s'bënte tjetër veçse rrinte duke shprehur neverinë, urrejtjen dhe arrogancën e vet. Ngrihej të polemizonte me Allahun, bënte dialektikë e, kështu, largimi prej mëshirës së Allahut e shtynte atë në revoltë, e cila e largonte, pastaj, edhe më. Dhe Shejtani, si viktima e rrethit vicioz ku qe mbyllur vetë, iu nënshtrua dënimit, vetëndëshkimit: zemra iu vulos. Kjo kishte këtë kuptim: brenda nuk i mbeti gjë tjetër veç mendimit të keq, kurse të gjitha fakultetet e mira, të gjitha burimet dritësore iu shuan e morën fund. Zoti e urdhëroi:


Për ta kuptuar këtë, domethënë se si njeriu që bie në një pozitë të tillë, i humb të gjitha vlerat e tij, po jap këtë shembull. Njeriu është një qenie shumë e përplotësuar. Në se i vlerëson dhe i vë në punë dinamikat që i janë dhuruar, mund të kthehet e të bëhet një engjëll. E tani mendoni një njeri shumë të dhembshur e jashtëzakonisht të përsosur në namazin e tij, në agjërim, në lutje, në haxh, në zeqat e në marrëdhëniet me njerëzit. Në një moment të caktuar, këtë njeri e kanë prekur në nderin e vet, janë marrë me dinjitetin e tij, ndjeshmëria i është dëmtuar rëndë dhe, si njeri, kurrë nuk është marrë në konsideratë. Ndërkaq, ka arritur në një gjendje të tillë sikur mbi sistemin e tij nervor janë ngarkuar male e, më në fund, njeriu nuk ka mundur të durojë e ka plasur. Atëherë në kokën e tij nuk ka mbetur gjë më: as butësi, as durim, as mirëkuptim, as falje. E në se do ta trajtësonit këtë gjendje të njeriut me atmosferën të përbërë tërësisht prej neverisë dhe urrejtjes, s'do të shihnit tek ai gjë tjetër veç shkëndiave që shpërthejnë si prej xhehennemit. E, në atë çast, në se do të donit t'i jepnit ndonjë këshillë, nuk do të mund të arrinit t'i jepnit të kuptonte asgjë.


Çdokush, në jetën e tij personale, ka parë e ka jetuar gjëra të ngjashme me këtë. Ja, pra, Shejtani është një qenie që në çdo sekondë të jetës përjeton në vetvete të tillë urrejtje e neveri. Gjatë gjithë jetës e sa të jetë gjallë, nuk do të mendojë gjë tjetër veç të keqes. Eshtë në një gjendje tensioni të lartë, por, natyrisht, jo një tension i dobishëm, por djallëzor. Në këtë gjendje ai mendon veçse për keq, sepse edhe nuk mundet të gjejë rast për të menduar mirë, pasi brenda është mbushur plot e përplot me të këqia. Prandaj ndodh që, edhe në se në një aspekt, e njeh Allahun, ai, ashtu si edhe besimtari i cili, megjithëse e njeh Allahun, gjatë zemërimit e humb bonsensin dhe durimin, nuk mundet ta kujtojë Atë dhe nuk mundet të shprehë besim. Sepse gjërat e këqia që ka brenda, i bëhen pengesë. Ka edhe shumë njerëz që, ashtu si Shejtani, viktimë e një rrethi vicioz, kanë rënë viktimë e të njëjtave gjëra. Edhe ata janë bërë viktimë e të tillave ndjenja dhe pasione të këqia dhe i janë nënshtruar idhullit ego. Në lidhje me këtë dukuri, mund të thuhet se askush nuk është i siguruar. E vetmja siguri e neve besimtarëve, është besimi dhe mbështetja jonë tek Zoti. Ne mbështetemi te Ai, ne Atë e kemi dorëzanës. Zoti na mbrojttë nga rruga e Shejtanit!

[Preshevar]

1. Djalli dhe funksioni i tij.

Para se ta kundërshtonte Zotin, djalli merrte pjesë së bashku me engjëjt dhe bënte punën që bënin edhe ata. (Kehf, 18:50) Ndërkaq, meqë nuk ishte si engjëjt e krijuar prej drite, nuk ndo*dhej nën garanci. Siç është thënë edhe më parë, engjëjt nuk kundërshtojnë, nuk ngrenë krye, por bëjnë atë që u urdhërohet. (Tahrim, 66:6) Natyra vërtetë e djallit, entiteti i vërtetë i tij doli në shesh pasi iu propozua t'i përulej njeriut të parë, Ademit, për ç'shkak embrioni i mendjemadhësisë dhe fara e revoltës të pra*nishme në qenien e tij, por të pashfaqura gjer atëherë, plasën dhe u zhvilluan me vrull. Djalli tha duke iu drejtuar Zotit me mendjemadhësi: "Unë jam epror ndaj tij sepse atë e krijove nga balta, kurse mua prej zjarri!" (Sa'd, 38:76) Sipas deklaratës së ajetit kur'anor dhe, ashtu siç thotë edhe imam Shibliu, gjersa ngriti krye, djalli quhej Iblis, pastaj u quajt shejtan, djall, dhe iu dha mundësia të rronte gjer në kiamet. Pas kësaj, djalli iu betua Zotit kështu: "Do t'u futem njerëzve nga e djathta e nga e majta, nga para e nga prapa dhe do t'i prapësoj!" (A'raf, 7:17)
Këtu duam ta sqarojmë me përparësi këtë specifikë: Në luftë, para se të merret vendim për ta sulmuar armikun ose për t'u mbrojtur prej tij, nuk studiohen një e nga një të gjithë individët-ushtarë të armikut, por përbërja dhe fuqia ushtarake e reparte*ve dhe nënreparteve, armatimi dhe rezervat luftarake, aftësitë e manovrimit, epërsia në armatim, pozicioni ose pozicionet që ka zënë, etj. Studimi dhe njohja e ngjyrës së flokëve dhe syve të oficerëve dhe ushtarëve, tipi i veshjeve dhe veçori të tjera per*sonale s'vlejnë për kurrgjë. Kështu qëndron puna edhe me xhi*ndet.
Lidhur me këtë çështje, e rëndësishme dhe themelore për ne është të përcaktojmë rrugët nga mund të na afrohet djalli, më*nyrat dhe dredhitë e tij për të na goditur në besimin tonë që është garancia e jetës sonë të amshuar, dhe të gjejmë rrugë*zgjidhjet e duhura.





2. Cila është urtësia e krijimit të djallit dhe e lejimit të tij për t'i prapësuar njerëzit?



a) Po të mos krijohej djalli, krijimi i njeriut s'do të kishte as*një kuptim. E para, Allahu ka shumë krijesa si engjëjt që kurrë nuk bëjnë mëkat dhe që nuk ndikohen për të keq nga djalli. Ashtu siç ka krijuar ndryshe nga njeriu, bimët dhe kafshët, Allahu ka dëshiruar të krijojë njerëzit si pasyra që i pasqyrojnë artet hyjnore ndryshe nga engjëjt. Ndërkaq u ka kundërvënë njerëzve djallin dhe shpirtrat e këqinj si elementë provokimi dhe nxitjeje dhe pretekst zhvillimi me qëllim për të zhvilluar dhe nxjerrë në shesh mundësitë dhe aftësitë që përmbahen në naty*rën dhe entitetin e njerëzve, qenien esenciale të tyre. Djalli që e reflekton jashtë mendjemadhësinë dhe shtysën e rebelimit, ve*pron në mënyrë të vetëdijshme. Djalli është si një maratonist kundërshtar që e ndjek njeriun nga pas. Për të arritur në finish, për të dalë fitues, për t'u shkëputur nga ky kundërshtar i përjet*shëm që s'i ndahet, njeriut i duhet ta lërë pas, të jetë gjithmonë në krye dhe shumë para tij. Po qe se njeriu nuk do të kishte një kundërshtar dhe armik që do të mund të bëhej për të element provokimi dhe nxitjeje, njeriu kurrë nuk do ta bënte këtë garë serioze dhe t'i zhvillonte mundësitë dhe aftësivë e veta; më sak*të, njeriu nuk do të gjente dot terrenin për t'i zhvilluar mundësië dhe aftësitë të cilat, më në fund, do të atrofizoheshin së bashku me njeriun. Njeriu e ka arritur nivelin më të lartë njerëzor dhe pozitën e njeriut të përsosur me anë të luftës kundër këtij armi*ku të përjetshëm. Në të njëjtën kohë, kur i ka munguar forca, dëshira dhe vullneti i duhur, njeriu e ka humbur këtë garë duke rënë nën nivelin më të ulët të qenieve!


b) E keqja nuk qëndron te krijimi i djallit, por te ndjekja e tij dhe kryerja e të keqes. Ashtu siç ndodh që në një krim, si shkak i vërtetë i krimit tregohen jo thika apo arma e zjarrit të përdo*rura në atë krim, por duart që i përdorën, pra, njeriu, në të njëj*tën mënyrë, edhe djalli është një vegël e përgjakur e përdorur në aktet e këqija apo kriminale të kryera nga njeriu dhe fajtori i vërtetë, dora e përgjakur që e përdori atë vegël. Sigurisht, nuk është djalli shkaku i vërtetë i përfundimeve të këqija të arritura nga kryerja e disa akteve të këqija prej egos te njeriu dhe vull*netit të hyrë nën urdhrin e egos. Djalli dhe të këqijat janë nga një shkak banal më vete; shkaktari i vërtetë është vullneti i nje*riut. Njerëzit bëjnë të këqija jo se është djalli, por me anë të vu*llneteve të veta.


c) Njeriu është i prirur ta vlerësojë çdo gjë në kuadrin e vet të ngushtë dhe sipas rezultateve të vogla që ka në dorë, kurse akti krijues i Zotit sheh kah rezultatet dhe dobitë e përgjithshme. Për shembull, po ta fusim dorën në zjarr, do të na digjet; megji*thëkëtë, a mund të themi që zjarri është krejt i dëmshëm? Zjarri ka një sërë vetish dhe cilësish. Jemi ne që e bëjmë atë të keq e të dëmshëm apo të mirë e të dobishëm. Dhe, po t'i shohim re*zultatet e përgjithshme të përdorimit të zjarrit, do të arrijmë në përfundimin se ai është shumë i dobishëm e i nevojshëm. E tillë është energjia elektrike. I tillë është shiu. I tillë është edhe djalli. Duke u bërë pjesë e dëshirave dhe vullnetit të njeriut të keq, djalli e shtyn atë për në xhehennem, skëterrë. Kurse duke e nxi*tur vullnetin e njeriut të mirë për t'u larguar prej tij, si vrapuesi që përpiqet t'i shkëputet në vrapim kundërshtarit që e ndjek nga pas, djalli bëhet shkaktar për lartësimin moralo-shpirtëror të njeriut të mirë, për fitoren parajsore të tij. Ky është funksioni i djallit.


d) A mund të themi për zjarrin, rrymën elektrike apo shiun, "më mirë të mos ishin" duke i konsideruar të këqinj vetëm duke parë disa rezultate negative të pjesshme e jo rezultatet e tyre të përgjithshme? Jo! Në të njëjtën mënyrë, s'mund të themi se "pse u krijua djalli". Ashtu siç ndodh që, bie fjala, për një gisht të gangrenuar nuk e vrasim trupin e shëndoshë, por vetëm gish*tin e vdekur e presim, po ashtu, nuk duhet të kundërshtojmë ekzistencën e djallit që na sjell dobi të mëdha, për shkak të një sërë gjërash të këqija. Meqë në shërbimin ushtarak apo në luftë ka vrasje dhe vdekje, a mund të themi që të mos shkojmë ush*tar ose në luftë? Si kjo, dëmet që mund t'i shkaktojë besimit djalli duke ia zbukuruar të keqen njeriut, janë apo s'janë një me një mijë në raport me dobitë që i sjell besimit profeti. "Si mund të ndodhë" – do të thoni. Nuk mund të thuhet se "a nuk shkoj*në në xhehennem mijra njerëz nën mashtrimin e djallit?" Sepse cilësia te besimtari është edhe më e rëndësishme se sasia te mohuesi, edhe më me epërsi. Kush ka më shumë rëndësi, jeta e një njeriu, apo jeta e një mijë insekteve? Ndërsa nga një mijë fara hurmaje, vetëm 11 arrijnë të mbijnë dhe bëhen pemë, a është më mirë të kesh një mijë fara, apo 11 pemë hurmaje?

[Preshevar]

3. Ç'është dyshimi?

Dyshimi është ndjenja e lëkundjes dhe pasigurisë së plotë që shkakton djalli në zemrën e besimtarit duke ia çoroditur imagji*natën me një sërë kujtimesh, portretesh dhe pamjesh. Dyshimi është loja e fundit dhe arma e fundit që luan djalli kundër një njeriu, veçanërisht kundër besimtarit. Duke ia lëkundur bindjet, besimin, qëllimet dhe synimet e shëndosha, duke ia çoroditur imagjinatën me pamje iluzive që e largojnë nga realiteti, djalli ia lëkund njeriut besimin dhe sigurinë në vetvete.


4. Ç'është shenja e djallit?

Shenja e djallit është një pikë e rëndësishme në zemrën e njeriut, veçanërisht besimtarit, ku djalli drejton topin, pushkën, shigjetën, ajo pikë e zemrës të cilën e merr në shenjë djalli. Në zemrën e njeriut, veçanërisht, të besimtarit, është pika ku vijnë e mblidhen frymëzimet engjëllore, si dhe pika e djallit. Krejt si po*let minus (-) dhe plus (+) të një baterie elektrike!


5. Cilët njerëz dyshojnë më shumë?

Te muslimanët fillestarë, te ata që e fillojnë punën së pari nuk ndodh dyshim. Dyshimi shfaqet më shumë te disa musli*manë që ia kanë dhënë zemrën fesë, që ia kanë shkëputur dja*llit nga dora të gjitha lidhjet dhe frerët me të cilat ai kërkon t'i pengojë ose t'i shmangë nga feja për t'i drejtuar atje ku do vetë, që i kryejnë pak a shumë detyrat dhe adhurimet ndaj Zotit dhe që bëjnë përparime në besim. Besimtarët që janë në rrugën e përparimit me aftësitë e zemrës në botën e tyre të brendshme, që janë në ngjitje të vazhdueshme drejt nivelit të njeriut të për*kryer, përballen në pikat e vështira të rrugës së tyre me dyshi*min si armë e djallit. Po, ndërsa njeriu është duke u lartësuar në qiejt e shpirtit, djalli i ngre nga një kurth në çdo etapë dhe pret. Kur e sheh të përshtatshme, e hedh shigjetën e dyshimit duke marrë shenjë atë pikën e ndjeshme të zemrës së besimtarit, dhe pret rezultatin. Kjo do të thotë se thellësia në besim shkakton smirë dhe reaksion te djalli.
Dyshimi shfaqet disa herë te shpirtrat e ndjeshëm dhe nervo*zë, kurse, disa herë, te ata që hanë shumë ose janë të dhënë pas trupit. Dyshimi te besimtari nuk ka format e turbullirave dhe depresioneve, por të shqetësimeve të zakonshme. Sado i përpa*ruar të jetë besimtari në besim, mund t'i shfaqet dyshim. Madje, ka ndodhur që edhe personaliteti më i madh pas sahabeve, shokëve të Profetit, imam Rabbaniu, ka pësuar dyshim. Ashtu siç nuk është kusht që njeriu i prekur nga dyshimi ose i vënë në shenjë për këtë gjë, të jetë një besimtar i shquar në besim, nuk është kusht që njeriu i paprekur nga dyshimi ose që nuk vihet në shenjë, të jetë i qetë.
Te mohuesi[1] nuk shfaqet dyshim. Mohimi i mohuesit është, mbase, një mohim i llogaritur, i planifikuar, kryeneç, kundërvë*nës, armiqësor[2]. Te mohuesi mund të shfaqen turbullira dhe kriza shpirtërore, pakënaqësi e shqetësime të cilat e bëjnë atë agresiv dhe përdhunues. Djalli i fryn atij filozofi të reja e origji*nale, i jep ide të reja mohuese dhe, më në fund, e bën mohue*sin ta mohojë edhe atë vetë, djallin!
Sigurisht, djalli nuk u jep dyshim atyre që janë regjistruar te ai, që ia kanë lënë frerët e vetes atij dhe që i shkojnë pas si qengj atij. Djalli nuk merret me ata që rrinë urtë e butë brenda atmosferës, brenda fushën magnetike të tij, me symbyllurit që numërojnë në vend, me ata që i kanë trutë te sytë, kurse ze*mrën, te stomaku! Ata janë viktima gjahu të tij të lidhur këmbë e duar në kafazin e tij, të urtë aq sa kurrë s'u shkon ndërmend të zgjidhen, të ikin e të shpëtojnë. Kështu bashkëjetojnë të dy palët: ata të kënaqur nga djalli dhe djalli, prej tyre, gjer ku mund ta çojnë...


6. Cili është qëllimi i djallit për të shkaktuar dy*shim?

Djalli nuk mund të hyjë në zemrën e besimtarit të përgatitur në besim e që i plotëson detyrat adhurimore, nuk mund ta shty*jë atë në mohim. Dhe kurrë nuk e zë dot në zemrën e tij vendin e afërsisë dhe dashurisë për Allahun, e mendimit për sunnetin, traditën e Profetit, kurrë nuk arrin dot ta bëjë besimtarin t'i bra*ktisë adhurimet. Sepse, pavarësisht nga çdo gjë, besimtari për*paron vazhdimisht, fiton afërsi ndaj Allahut dhe, me shpirtin, ndjenjat dhe trupin, ngjitet lart në një spirale drite. Në këto ku*shte, djalli mendon kështu: "Të paktën, t'i hedh një gur të fun*dit, t'ia turbulloj zemrën me shigjetat e dyshimit dhe të përpi*qem t'ia prish qetësinë dhe kënaqësinë që ndjen në adhurimet. Ndoshta arrij ta preokupoj, ta mërzis dhe ta bëj të mendojë se kjo apo ajo gjë s'është ashtu siç e ka ditur ai. Atëherë, ai fillon të dyshojë!.." Dhe besimtarit dyshues të qëlluar nga këto shigje*ta, fillojnë t'i vijnë në namaz mendime që s'i kanë ardhur ndo*njëherë më parë. Pasi merr abdest, mendon se këtë apo atë gjy*mtyrë s'e ka larë mirë ose e ka harruar pa larë, etj. Dhe merr abdest përsëdyti. Gjëra të tilla vazhdojnë gjersa adhurimet t'i duken të rënda dhe, na ruajttë Allahu, t'i braktisë! Më në fund, ai bëhet lodër e djallit që ia ka arritur qëllimit!
Dyshimet mund të jenë të lidhura si me adhurimet, ashtu dhe me vetë besimin. Përtej kësaj, djalli mund t'i stolisë mëkatet duke e turbulluar imagjinatën, mund t'i provokojë ndjenjat dhe mund ta sjellë njeriun në gjendjen e një fantazisti që nuk do t'ia dijë për arsye, logjikë, gjykim!

[Preshevar]

7. Ç'do të thotë që djalli i afrohet njeriut nga e dja*thta, nga e majta e nga drejtime të tjera për ta goditur?

Afrimi i djallit te njeriu nga anë të ndryshme ka kuptimin e paralajmërimit në dimensione të ndryshme të njeriut ndaj të kë*qijave sipas situatave të ndryshme ku ndodhet ai. Njeriu, i cili paraqet një kuptim dhe përmbajtje shumëdimensionale, duke i zhvilluar dimensionet e veta, pavarësisht dhe në kundërshtim me përmbajtjen lëndësore të tij, mund të bëhet i denjë për xhe*nnetin, parajsën[3]. Në antagonizëm me këtë, djalli përqëndro*het për t'i vënë në punë dhe zhvilluar te njeriu cilësitë lëndësore jo vetëm për ta penguar lartësimin e njeriut, por edhe për ta shmangur dhe kthyer pas. Pa dyshim, po qe se secila prej disa mundësive me të cilat është pajisur njeriu për të siguruar disa dobi dhe urtësi, siç janë epshi, ndjenja e dhunës, agresiviteti, zemërimi, furia, arsyeja, ambicja dhe kryeneçësia, nuk zbuten ose nuk bëhen të rregullueshme e të kontrollueshme me anë të besimit, mund të vihen në punë kundër mekanizmit të ndër*gjegjes dhe këtë vënie në punë e bën djalli.
Për shembull, për sa kohë që njeriu të mbetet nën mekaniz*min e egoizmit frymor (vetiak, sensual), do të thotë se ndërgje*gjja, domethënë mekanizma engjëllore, është dhe vazhdon të jetë e shtypur së bashku me të gjitha vlerat dhe atributet e saj të shquara. Kurse, kur zhvillohet dhe del në pah mekanizma en*gjëllore dhe engjëlloriteti, egoizmi frymor me të gjithë mekaniz*mën e vet hyn nën urdhrin e ndërgjegjes. Megjithëse djalli e gjen esencën e njeriut, përdor kundër tij vetëm mekanizmën e egoizmit frymor. Djalli nuk afrohet ose nuk mundet të afrohet te mekanizma e ndërgjegjes ose, siç mund të shprehemi ndryshe, te pikat e shquara dhe jetike të ndërgjegjes sepse atje ka vullnet, vitalitet hyjnor dhe vetëdije. Po të dijë njeriu ta përdorë vullne*tin, djalli s'i afrohet dot; me flatrat e vetëdijes e të vitalitetit hyj*nor, ngjitet dhe qëndron në qiejt e kulturës shpirtërore pa nge*cur në pengesat djallëzore. Prandaj, njeriu i këtij brezi që e ka zemrën të mbushur me Zotin, ia mbyll gjithmonë dyert djallit dhe duhet t'ia mbyllë. Atëherë, të gjitha zhurmat, bubullimat dhe furtunat që shkakton djalli, mbeten jashtë njeriut, kufizohen duke qarkulluar vetëm në fushën e vetë djallit!


Fushat djallëzore dhe engjëllore ndodhen, në entitetin e nje*riut, aq afër njëra-tjetrës, saqë mund të ndikohen gjithmonë nga njëra-tjetra. Për shembull, efektet radioaktive të një shpërthimi në anën djallëzore e fusin nën ndikimin e tyre edhe anën engjë*llore. Siç e prekëm edhe më lart, djalli përdor epshin dhe e shtyn me forcë njeriun në sensualitet; ia pushton mendjen dhe ia rrokullis në dhelpëri; po kështu, ia provokon ambicjen, ze*mërimin, mendjemadhësinë dhe pangopësinë për këtë botë. Ai kërkon t'ua turbullojë botët ndjesore dhe shpirtërore njerëzve që i fut në rrjetë dhe t'i largojë nga vetvetja!


Por djalli nuk na sulmon vetëm duke na bërë që të ndjejmë të këqijat e tij dhe të bëjmë edhe vetë të këqija. Ashtu siç na er*dhi nga e majta, na vjen edhe nga e djathta, nga para e nga pas. Vetë Kur'ani tregon për armiqësinë e egër të djallit kundër Allahut dhe për pohimet e tij të paturpshme për mënyrën se si ka për t'ua marrë mendjen njerëzve për t'i shmangur nga rruga e drejtë. (A'raf, 7:17) Djalli i del njeriut para dhe ia thyen shpre*sat për të ardhmen, e bën që ta mohojë ringjalljen. Ai e bën njeriun të mendojë se "feja islame e mbaroi detyrën e saj dhe s'ka për t'u ringjallur më kurrë"! Ai hedh zi mbi zemra duke e treguar të ardhmen të errët e kaotike. Djalli i del njeriut nga pas dhe ia pret lidhjet me të shkuarën, me dritën profetike duke e bërë të mendojë se "kohët ndryshuan, kurse ato gjëra mbetën pas". Ai i bën njeriun ta shajë të shkuarën e vet dhe t'i mohojë rrënjët e veta, ta mohojë prejardhjen e vet. Në këtë mënyrë, du*ke na i mbyllur të gjitha dritaret dhe kalimet për në të shkuarën e për në të ardhmen dhe pasi na i këput të gjitha lidhjet me të djeshmen e të nesërmen, na ofron neve një mënyrë të mendua*ri me përmbajtje plot helm dhe një filozofi jete me stoli të rre*me: "E kaluara dhe e ardhmja janë përrallë, s'ke për të ardhur më në këtë botë, prandaj mos u merr me atë që iku se s'kthehet më, por shih ta shijosh jetën e jo ta shkatërrosh kot..."


Djalli i vjen njeriut nga e majta dhe e tërheq në rrjedha të njohura e të hapura të mëkatit. Veprimtaritë e kolonës së pestë janë veprimtari që i bëjnë ndihmësit e djallit, të cilët i rekruton ai duke u ardhur nga e majta. Të gjitha rrugët e haramit (akteve dhe veprimtarive joligjitime, të ndaluara, të pabekuara e të dë*nueshme), të përhapura gjerësisht në ditët e sotme, janë rezultat dhe përfundim i goditjes ssë njeriut nga djalli nga ana e majtë. Por nuk duam të bëjmë këtu një përshkrim të shëmtuar duke i përmendur këto një e nga një.
Një formë dhe mënyrë tjetër e afrimit dhe e goditjes së djallit është paraqitja e tij me figurën e të drejtës dhe të vërtetës duke ia treguar njeriut gjërat e këqija si të mira dhe kjo është gjëja më e rrezikshme për besimtarin. Duke i shkuar nga e djathta besim*tarit që ua ka mbyllur derën mëkateve e që është dhënë me gji*thë shpirt pas adhurimit, djalli e bën atë t'i pëlqejë vetja, t'ia de*dikojë sukseset vetes, kurse të metat, të këqijat dhe humbjet, të tjerëve. Kështu, djalli arrin ta bëjë atë të shijojë humbjet më të hidhura sikur të ishin suksese. Sigurisht, po qe se me ato që bëj*më dhe tregojmë, synojmë të na lavdërojnë dhe ngrenë në qiell të tjerët, do të thotë se djalli na godet nga e djathta. Një njeri i tillë, pastaj, nuk ka vlerë as kur bën Qaben tavaf, as kur lufton në radhët e para!


Omer bin Abdylazizi i shkruan dikujt një letër monument shprehjeje. Pastaj, duke e dalluar se ka përdorur ca shprehje formale, të zbukuruara e tërheqëse, nga të cilat e kupton se i është përkëdhelur egoja, e gris. Po qe se në ego na vjen një en*tuziazëm e një gëzim si rrjedhojë e punëve, detyrave dhe shër*bimeve që kemi bërë e bëjmë, duhet të mendojmë se në këtë mes mund të jetë përzier djalli dhe, me këtë mendim, t'i drej*tohemi Zotit duke e përtërirë fjalën e dhënë. Ajo që na duhet neve, është të mos tregojmë konsideratë për gjërat që i pëlqejnë egos sonë. Gjërat që bëjmë, t'i bëjmë sepse i ka urdhëruar Zoti, kurse kënaqësitë që i ka të nevojshme akti, t'i lëmë për në jetën tjetër.
Çdo njeri është i detyruar t'i mendojë favoret e Zotit për të dhe, në çfarëdo posti që të ndodhet, të falënderojë për faktin që Zoti e ka bërë të merituar të favoreve të Tij. Ai do të çojë në vend përgjegjësinë ndaj Zotit dhe detyrën për ta falenderuar Atë, kurse Zoti, si rrjedhojë imediate të mëshirës së Tij të gjerë, do t'u japë një thellësi të veçantë favoreve sipas qëllimit dhe sinqeritetit të njeriut.


Veç këtyre, në kuptim të përgjithshëm, mund të mendoni edhe këtë: djalli vjen nga e djathta dhe i tregon çështjet e më*dha, si të vogla, kurse të voglat, si të mëdha. Në çdo komë mund të hasni një njeri të tillë: është musliman, haxhi dhe një nga ndjekësit e rregullt të xhamisë. Allahu mos e ndaftë nga adhurimi! Mirëpo në shtëpi ka fëmijë që s'falin namaz. Ndër*kaq, nuk i plas zemra për këtë, por për gjëra të vogla, për të cilat grindet vazhdimisht në xhami! Rrugët janë plot me të rinj të mjerë, mes të cilëve janë edhe djali, vajza apo nipi i tij, mirë*po ec e shih se, në vend që t'i mendojë këto e të dëshpërohet, në vend që të kërkojë zgjidhje për këto, ngrihet dhe grindet për të meta ose mangësi të vogla. Njerëz si ky nuk i lënë t'u shpë*tojnë pa ia bërë të vdekurit të shtatat, të dyzetat, gjashtë muajt dhe motmotin dhe ju zënë me top po s'i bëtë edhe ju këto dhe ceremoni si këto. Në shtëpitë e tyre, në vendin më të zgjedhur është një Kur'an që askush nga pjesëtarët e asaj familjeje s'e di se ç'thotë! Ja, pra, situata si këto janë "kroshé nga e djathta", më të rënda se goditjet e djallit nga e djathta!

[Preshevar]

8. A ka dyshimi anë të dobishme?

Në fakt, siç e prekëm edhe më lart, në esencën e shumë ve*tëve, veçanërisht të natyrave të ndjeshme, dyshimi është një ze*mberek që do t'u shërbente përjetësisht si shtytje në zhvllimin e tyre. Krejt si zembereku i orës, edhe zemra e tyre punon pa pu*shim nëse është e kurdisur me dyshim dhe i çon përpara, sepse në sajë të tij, prova dhe lufta vazhdojnë gjer në vdekje. Në një besimtar me besim të shëndoshë dhe punë me vend që e ka shtënë në dorë egon e vet, burimi që e detyron të zhvillojë të ashtuquajturën "Luftë të madhe"[4] dhe i përfton shpërblimin e fitimtarit, është dyshimi.
Me një tjetër aspekt të tij, dyshimi e mban njeriun vazhdi*misht të zgjuar e syçelë. I qetë dhe i kënaqur si rrjedhojë e suk*sesit në detyrë dhe zotërimit të situatës, muslimani duhet të rrijë vazhdimisht i zgjuar si ushtari me gishtin në këmbëz për të mos rënë në ndonjërën prej gropave të armikut djall që s'di ç'është gjumi. Ashtu si i sëmuri që i lutet e i përgjërohet Zotit se është i sëmurë, edhe njeriu i lëkundur, para çdo shenje dyshimi thotë "aman, o Zot!", e tendos veten para rrezikut, mbyllet brenda një kalaje ku s'mund të hyjnë mëkatet, dhe shpëton. Mjafton që, siç do ta theksojmë, të mos e zmadhojë dyshimin duke e bërë të rrezikshme.


9. Masat parandaluese për të shpëtuar nga dyshimi.

a) Dyshimi rrjedh nga fuqia e besimit.

Në fillim le ta bëjmë të qartë se dyshimi nuk është ndonjë gjë shumë e frikshme, sepse është besimi pra shfaqet dyshimi. Kur një nga shokët i pati shkuar Profetit dhe i qe ankuar se e kishte zënë dyshimi, ai i qe përgjigjur: "S'ka gjë për t'u shqetësuar, ai është vetë besimi, rrjedh nga fuqia e besimit!" Djalli zhvillon pi*ratëri ndaj jush dhe ju sulmon pikërisht pse jeni të pasur, pse keni margaritarin e besimit, thesarin e adhurimit, pasuritë e na*mazit dhe shërbimit ndaj fesë. Piratëria ndoshta ka kaluar dhe është mbyllur në faqet e historisë me formën e saj të grabitjes në det, por, me aspektin e saj djallëzor, ka filluar me njeriun dhe profetin e parë, Ademin, dhe do të vazhdojë gjer në kia*met.
Ashtu si piratët e detit që i grabisnin me dhunë anijet tregta*re të pasura ose me mallra të çmuara si dhe sulmonin ishujt ku ndodheshin thesare, ashtu dhe djalli e sulmon zemrën e besim*tarit që bart me vete margaritarin e besimit. Fundja, djalli nuk merret me zemrat e thara, boshe e të pandjeshme, nuk u hedh shigjeta dyshimi. Edhe vjedhësit e zakonshëm, nuk hyjnë në shtëpitë e varfra, por në të pasurat. E ç'kanë për të vjedhur në shtëpitë e varfra, pa gjë? A s'është kështu si në Lindje, ashtu dhe në Perëndim?
Besimtari që bie në dyshim, duhet të mendojë kështu: "Djalli u mund në të gjitha frontet, prandaj tani kërkon të më pre*oku*pojë mua me dyshime mbi besimin dhe Islamin, të vërë dorë mbi thesarin tim, por nuk ka për të shkëputur dot gjë prej meje. Këto janë përpjekjet dhe përpëlitjet e tij të fundit. Do të vijë një ditë që, kur ta kuptojë se s'ka për të shkëputur dot gjë prej me*je, do të largohet, ashtu siç largohet lypsari që vjen disa herë te dera, por, kur sheh se nuk i del gjë, ikën për të mos u kthyer më kurrë. Edhe në qoftë se këmbëngul për të mos ikur, duhet t'i mbyllen dyert. Kalanë unë e kam të shëndoshë, prandaj, me lejen e Allahut, s'më bën dot asgjë!"


b) Dyshimi nuk është pjesë përbërëse e zemrës.

Nuk i duhet ngarkuar dyshimi zemrës vetëm pse zemra është e shqetësuar. Dyshimi nuk është pjesë përbërëse e zemrës, ndryshe, zemra nuk do të ndjehej e shqetësuar dhe e acaruar prej tij; nga ana tjetër, edhe djalli nuk do të merrej me një ze*mër të tillë!
Shqetësimi dhe acarimi i zemrës ka këtë shkak: zemrës nuk i pëlqen dyshimi dhe dyshimi nuk është i zemrës. Meqë mes dy*shimit dhe zemrës nuk ka ndonjë lidhje kuptimore, përmbajtë*sore e cilësore, zemra ndjehet e shqetësuar dhe e acaruar prej dyshimit. Reaksionin që tregon dikush ndaj dikujt, diçkaje ose ndonjë situate, e kuptojmë nga ndryshimet që ndodhin tek ai: i hipën temperatura dhe skuqet, vetullat i ngrihen përpjetë, koka i dhemb, i hiqet oreksi, nuk i shijojnë gjërat, etj., ashtu siç i ngri*het temperatura dikujt si rezultat i reaksionit fiziologjik të trupit ndaj mikrobeve. Edhe zemra kundërvepron ndaj iluzioneve, mendimeve të huaja dhe dyshimeve të dërguara nga djalli; stru*ktura jonë moralo-shpirtërore, potenciali ynë besimor prodho*jnë "antikorpe" kundër "mikrobeve" që na kanë hyrë në zemër dhe atëherë temperatura na ngrihet, zemra na shqetësohet dhe na rreh me forcë. Por po qe se trupi nuk tregon ndonjë qëndru*eshmëri dhe dorëzohet menjëherë si demi që, kur sheh gjar*përin, bëhet si kec i urtë, atëherë, ashtu si antikorpet që dorë*zojnë armët para virusit të AIDS-it, edhe puna jonë ka marrë fund. Po qe se zemra dhe besimi ynë nuk tregojnë qëndresë ndaj dyshimit që na ka hyrë, atëherë s'ka shqetësim dhe acarim dhe me këtë i thuhet djallit "eja e bëj ç'të duash"! Dhe djalli kë*të do!


c) Zemra e goditur nga dyshimi i përngjet pusit të pa*stër ku dikush ka hedhur papastërti.

Çështjen mund ta mendojmë edhe kështu: Kemi një pus me ujë të pastër e të kulluar. Ka edhe veti shëronjëse, aq i mirë që është! Nami i këtij pusi ka marrë dhenë. Mirëpo, një ditë, një njeri i keq hedh në pus papastërti, gjëra të huaja e të ndyra. Ju e shihni dhe thoni: "Bobo, m'u fëlliq pusi, uji i tij s'pihet më!..." Por s'është e vërtetë. Uji i pusit vjen nga një burim i rrjedh*shëm. Ai nuk është ujë i ndenjur, prandaj dhe është aq i mirë. Rrjedha e ujit ka për t'i marrë me vete papastërtitë dhe lëndët e huaja dhe pusi do të bëhet përsëri i pijshëm e shërues. Tur*bullira që pësoi pusi nuk ishte e tij. Kështu është edhe me zem*rën që e turbullon dyshimi...


ç) Po qe se dyshimi nuk është i vullnetshëm dhe nuk reflektohet në praktikë, njeriun s'e bën përgjegjës.

Siç e dini, që njeriu të quhet përgjegjës dhe i përgjegjshëm, duhet të ketë vetëdije dhe vullnet. Veç kafshëve, edhe njerëzve me të meta mendore dhe vetëdije të çrregulluar ose të sëmurë mendorë dhe të pavetëdijshëm nuk u bëhet propozim; ata nuk ngarkohen me përgjegjësi dhe nuk janë të përgjegjshëm për ve*primet që bëjnë. Nisur nga kjo, po qe se dyshimi ynë nuk është i vullnetshëm dhe po s'ia hapëm vetë dyert dyshimit, nuk quhe*mi përgjegjës. Mjafton që dyshimin të mos e reflektojmë, të mos e vëmë në praktikë. Vullneti e gjen veten përballë dyshimit që vjen kështu, vetvetiu, dhe nuk i bën dot qëndresë se ka ardhur i paftuar. Veçanërisht, njeriu, me anë të bashkëshoqërimit të ide*ve, duke u nisur nga gjërat që dëgjon e lexon, mund të bjerë në mënyrë të pavullnetshme nën ndikimin e një sërë kujtimesh, ilu*zionesh dhe mendimesh. Në të vërtetë, shpesh është e pa*mu*n*dur për të shpëtuar nga ky fenomen, sepse kjo është në natyrën e njeriut.

[Preshevar]

d) Dyshimi është si një rrjetë merimange që nuk e pengon dot njeriun të shkojë më tutje.

Me paqëndrueshmërinë e vet karakteristike, dyshimi nuk është i dëmshëm kur njihet. Kur'ani konkludon: "Pa dyshim, dredhia e shejtanit është e dobët!" (Nisa, 4:76) Pra, djalli ka dredhi, por të dobët, sikur të mos e kishte. Për shembull, ju duhet të kaloni përmes një korridori të ngushtë mes dy muresh, mirëpo, mu në mes të korridorit, një merimangë ka thurur një rrjetë nga muri në mur duke e zënë rrugën. Por a mund të jetë ajo pengesë që ju të shkoni më tej? Pa dyshim që jo. Ju s'e shihni si pengesë rrjetën e merimangës dhe kaloni duke e pri*shur atë.
Profeti na thotë se nuk është djalli që i detyron njerëzit për të mohuar, për të bërë të këqija dhe mëkate. Ai nuk e kap dot nje*riun për dore për ta çuar ose detyruar në mëkat. Puna që bën djalli është vetëm stolisja dhe zbukurimi i të këqijave, kamuflimi i tyre si të mira e tërheqëse. Eshtë Allahu që i krijon edhe të mi*rën, edhe të keqen, që edhe orienton, edhe çorienton. Dyshi*met e djallit janë si pallate ngjyra-ngjyra prej fllucke sapuni. Ato duken të bukura nga jashtë, por brenda janë bosh, janë një gro*pë e rrezikshme!
Dyshimi nuk shkakton dëm kur dihet se është kalimtar, i për*kohshëm. Dyshimi është i dobët si një pupël që e merr me vete edhe flladi më i lehtë. Dyshimi u përngjet reve që mblidhen për një çast, por pastaj menjëherë shpërndahen pa lënë pas as shi, as fllad. Dyshimi është si gropa ajrore ku bie për një çast avioni; as duhet bërtitur, as duhet vajtuar!


dh) Dyshimi nuk shkakton asnjë dëm po qe se nuk qëndrohet shumë mbi të dhe nuk bëhet çështje serioze.

Dyshimi nuk bëhet i dëmshëm kur e dini se s'ka për t'iu ngji*tur mendimit tuaj për ta fëlliqur atë. Dyshimi është, në pasqyrën e imagjinatës, një gjurmë e përkohshme dhe e dobët që shuhet shpejt, një pamje që s'ka për të lënë njollë dhe një reflektim shumë i lehtë. Po qe se gjërat që vijnë në mendje dhe ima*gjinatë janë me burim të dobishëm, u japin një farë drite me*ndjes dhe mendimit, kurse po qenë një dyshim me burim të ke*qeje dhe intrige, prapëseprapë nuk ndikojnë mbi mendjen, me*ndimin dhe zemrën, nuk lënë papastërti dhe nuk shkaktojnë dëm. Ju mbani në dorë një pasqyrë dhe ja tek reflektohet në të një gjarpër. A mund t'ju dëmtojë ju gjarpëri i reflektuar mbi pas*qyrë? Gjithashtu, a mund t'jua ndyjë duart një papastërti që ref*lektohet në pasqyrë? A mund t'jua djegë duart flaka që reflekto*het në pasqyrë? Po si kjo, produktet e katabolizmit që bartim përkohësisht në trup, nuk na e prishin namazin, pluhuri përreth një cope diamanti, nuk ndikon mbi të ose mbi vlerën e tij. Po si kjo, edhe sikur djalli të ketë një prani esenciale dhe individuale të brendshme ose të jashtme tek ne, shigjetat që hedh, pamjet që dërgon nuk janë të qena dhe nuk shkaktojnë asnjë dëm.
Dyshimi nuk shkakton asnjë dëm nëse nuk përqëndrohemi mbi të, nëse nuk e mendojmë me kërshëri e shqetësim, nëse nuk e pranojmë e nuk i dalim për zot, nëse, duke e nënvlef*tësuar, nuk i japim mundësi të fryhet dhe nëse nuk e bëjmë çë*shtje shqetësuese. Atë do ta shihni gjithmonë nga maja dhe do të thoni me vete: "Me lejen e Allahut, do të godas nga poshtë e do ta mund!"


e) Dyshimi bëhet i dëmshëm kur përfytyrohet si i dë*mshëm.

Po të veprohet në kundërshtim me ato që treguam gjer këtu, dyshimi mund të shkaktojë dëm. Nëse nuk dihet se dyshimi është i padëmshëm, për pasojë, përfytyrohet si i dëmshëm, bë*het i dëmshëm. Dyshimi është i dëmshëm kur përqëndrohet mbi të dhe trazohet me kërshëri e shqetësim. Sa më shumë të vlerësohet, sa më shumë të zmadhohet, aq më shumë fryhet ai dhe, duke u kthyer në një ballon, na thith përbrenda. Në rrugën tuaj ndodhet një koshere bletësh. Brenda saj ka me qindra bletë që, po i ngacmove e të sulmuan, të shkaktojnë vdekjen. Pran*daj ti kalon i qetë pranë kosheres dhe s'të ndodh asgjë. Kështu duhet vepruar edhe me dyshimin.
Djalli na hedh në imagjinatë kuadrin e një pamjeje të dobët dhe kalimtare. Po qe se na duket tërheqëse dhe e zhvillojmë më tej, ajo pamje e dobët e përbërë prej vetëm një kuadri, shndë*rrohet në një shirit filmik disaorësh, madje pa i rënë ne më të! Sidomos kur njeriu mbetet vetëm dhe kur ky njeriu është një i ri dhe pamjet kanë karakter sensual... Ai e merr kuadrin dhe e kthen në një film aventuresk. Ndërkaq, i djallit është vetëm ai kuadri i dobët. Prandaj, i duhet shmanguar atij grepi, nuk duhet t'ia lejojmë vetes të biem në atë grep, në mënyrë që djalli, pas*taj, të mos ketë mundësi të na vërë në punë për të na i kthyer përfytyrimet në realitet duke na bërë të biem viktimë e asaj pa*mjeje prej një kuadri...


ë) Shpirtrat e ndjeshëm e nervozë nuk duhet t'i japin rëndësi dyshimi të djallit për të mos u kapur pas ilu*zi*o*neve.

Më shumë në shpirtrat e ndjeshëm dhe nervozë, dyshimi mund të kthehet në një sëmundje të dëmshme dhe në një shqi*së të brendshme më vete. Kur i vjen dyshimi, një njeri i tillë, du*ke patur frikë se mos dyshimi do t'i shkaktojë dëm, shqetësohet, e zë paniku dhe e lëshon veten pas iluzioneve. Pastaj, në vijim, duke e zmadhuar këtë me mendje, me zemër dhe duke e parë nga këndvështrimi i besimit, ia ngarkon vetes dhe, me kohë, e kthen në shprehi dhe njësohet me të, gjë që do të thotë të biesh në pesimizëm para djallit dhe të dëmtohesh plotës

[BE LK]

Thone fetaret qe asnjesend nuk mund te ndodhe pa deshiren e Perendise!!!
Ja morali dhe rrenat tuaja. Ne nje rast mundet, ne tjetrin jo?!A e shihni se sa naiv dhe te ceket jeni ju disa ketu? Nese i shiqojme gjerat me nje sy kritik dhe nese duam te shohim te vertetn, po del se Zoti na qenka me i dobet se shejtani!
Shkrimi juaj eshte problematik dhe cinik, nuk shpreh asnje vlere por vetem provokim. ne qofte se nuk din asgje nga kjo bote nuk eshte rruga me e mire kjo qe ke zgjedhur te provokosh duke e bere kete ne menyre te hapur. Por mund te gjesh nje rruge me te mire te mesosh dhe pastaj te flasesh. Me shkrimet e tuaja me kujton disa anetare te tjere ketu. Si psikon apo Balushin por te pakten ata shkruajne dic me me kuptim dhe jane pak me te zgjuar se ti.

I/E nderuar Bjeshka1. largoju kesaj menyre te biseduari se nuk perfiton askush nga keto injorime reciproke.

Ketu jemi per te treguar vlerat tona, te tradites sone te familjes dhe shoqerise. por jo per te provokuar jo per te injoruar, jo per biseda pa vlere pa shije pa kuptim dhe me injorance te theksuar.

Te dashur forumist, nese dikush nuk ka cfar te thote per fene e tij mos te injoroje fene e bashkebiseduesve te tjere sepse kjo eshte tregues i mos dijes se tij dhe mos vleres se asj cfar perfaqeson.

Mendoj se eshte me mire te shkruash dicka per mendimin tend se sa te kundershtosh mendimin e tjetrit. Zoti na ka dhene nje goje e dy vesh. te degjojme dy fish e te flasim nje fish.

Une shikoj se tek mesime nga bibla ka kohe relativisht te gjate qe nuk postohet asnje post dhe shume prej mbrojtesve te doktrines se krishtere postojne tek mesime nga kurani. Kjo menyre e te biseduarit eshte tregim i mos dijes dhe mos vleres qe ke por tregon zemren tende per te share apo ofednuar te tjeret pa kriter, pa dije etj.

Lete flasim me gjuhen e arsyes dhe jo me mllefin e pa dijes. nuk ka me na nderu asnjehere replika pa kuptim apo injorimi pa reflektim.

Mendoj se duhet me mire te flasim per rreziqet e shejtanit, e jo te marin veset e tij.

Shpresoj qe kjo te vleje per gjithe ata qe kane sa do pak arsye shqiptari.

Me nderime BE LK

[Bjeshka1]

Ti je i vogel per te vlersur zgjuasine edikujt tjeter. Kur flet ti me shoket etu, me duket sikurse shoh filma te vizatuar.
Pike se pari une flas te vertetn, kurse ti ik nga ajo.
Ti ne gati secilin postim merresh me genjeshtra. Ata njerz qe i permend as qe me interesojne.
Une ju pyeta per te verteten, por ju flisni per gjera tjera. Thash se a ka qen qellimi i Allahut qe te krijoje Shejtanin?
Thash se feja thote qe asnje send, as ma i vogli, nuk ndodhe pa deshiiren e Allahut. E si kam mundesi qe u be Shejtani? Ju vet e shpallni Allahun te pa afte, por eshte problem se ju kan bere lavazhe truri, dhe nuk e kuptoni. Edhe diçka. Kete fe e kemi si une , si ti, por dallimi eshte se si e shohim dhe perjetojme.
Nuk ishte vendi ta diskutojme kete pyetje ketu, por te dhashe nje pergjigje te shkurter per akuzat e pabaza. Pyetja ime ishte se a ka pasur per qelim Allahu te krijoj Shejtanin?

[BE LK]

Ti je i vogel per te vlersur zgjuasine edikujt tjeter. Kur flet ti me shoket etu, me duket sikurse shoh filma te vizatuar.
Pike se pari une flas te vertetn, kurse ti ik nga ajo.
Ti ne gati secilin postim merresh me genjeshtra. Ata njerz qe i permend as qe me interesojne.
Une ju pyeta per te verteten, por ju flisni per gjera tjera. Thash se a ka qen qellimi i Allahut qe te krijoje Shejtanin?
Thash se feja thote qe asnje send, as ma i vogli, nuk ndodhe pa deshiiren e Allahut. E si kam mundesi qe u be Shejtani? Ju vet e shpallni Allahun te pa afte, por eshte problem se ju kan bere lavazhe truri, dhe nuk e kuptoni. Edhe diçka. Kete fe e kemi si une , si ti, por dallimi eshte se si e shohim dhe perjetojme.
Nuk ishte vendi ta diskutojme kete pyetje ketu, por te dhashe nje pergjigje te shkurter per akuzat e pabaza. Pyetja ime ishte se a ka pasur per qelim Allahu te krijoj Shejtanin?
Po une te dhashe dhjetera ajete kurani si argument kurse ti me thua mua se a ka duqi allahu me shume apo shejtani. une te dhashe ajete ku e ndjane kete pune por ju ma ktheni me provokim sikur nuk kishe lexuar fare ato qe thashe me siper. gjithsesi ke te drejte vazhdijme temen se kestu kot flasim.

[Bjeshka1]

Ajete jane te formuluara ne me plot metafora, por une te pyeta ty me shoket e tu per mendimin tuaj.
Une i kam lexuar, por ti si mendon? A ishte qellimi i Allahut te krijoje shejtanin? Po ose Jo?

[BE LK]

Ajete jane te formuluara ne me plot metafora, por une te pyeta ty me shoket e tu per mendimin tuaj.
Une i kam lexuar, por ti si mendon? A ishte qellimi i Allahut te krijoje shejtanin? Po ose Jo?
Po une mendoj se gjithcka eshte bere me dijen dhe vullnetin e zotit.

Jo me kot thashe me siper tek posti qe permanda ajetet kuranore qe lexojeni me kujdes Ajtin 30 me duket te sures Bekare. se aty Melaiket e ithane zotit se a do krikosh nje krijese qe do bej shkaterrime ne toke. nga e dinin ata qe njeriu do genjehej nga shejtani dhe do Zbritej ne toke dhe do bente zollum keshtu qe pergjigjen e dhashe tek posti me pare per kete reagova ne kete menyre. por ndoshta se ke kap. gjithsesi une te thashe prap se si ndodhen ngjarjet me shkoqur.

mos e mer personale kete pune. une reagova ndaj teje jo se doja te te ofendoja por mu duk pak habites fakti qe une them shikojeni pak ketu dhe reagohet prap duke thene se vfar mendoni per kete apo ate.

Te pershendes BE LK

[Bjeshka1]

Po une mendoj se gjithcka eshte bere me dijen dhe vullnetin e zotit.
A sheh se sa din per fene?
Zoti paska krijuar me qellim nje krijese e cila do te rrebelohet dhe do te behet "Shejtan".
E pse e krojoji nes e e dinte se do te vepronte krejt ndryshe nga kerkesat e Allahut?
Pse e lejoji ekzistencen e ketj? Thuaje mendimin tend e jo me ajete konfuze qe njeri nuk i kupton.
Po tjeret ku jane qe nuk po e thone mendimin e vet?

[Albanian]

A sheh se sa din per fene?
Zoti paska krijuar me qellim nje krijese e cila do te rrebelohet dhe do te behet "Shejtan".
E pse e krojoji nes e e dinte se do te vepronte krejt ndryshe nga kerkesat e Allahut?
Pse e lejoji ekzistencen e ketj? Thuaje mendimin tend e jo me ajete konfuze qe njeri nuk i kupton.
Po tjeret ku jane qe nuk po e thone mendimin e vet?

Pershendetje tegjithve,

Sipas asaj qe kam lexuar do te mundohem ne pika te shkurta sepse kjo eshte nje dege e madhe e religjionit.

Zoti qe egziston prej kur nuk kishte asgje, krijoi gjithqka qe i ka pershkruar njerzimit ne Bibel dhe Kuran, personalisht besoj se sikur se planetet dhe yjet qe i shofim, egzistojne edhe shum gjera tjera qe nuk i shohim si ferri, parajsa, engjujt etj,

Engjujt jan krijesa qe e shohin Zotin dhe direkt i sherbejne atij, e adhurojne ate sepse jan plotesisht te vetedijshem se kush eshte Ai, ka prej tyre qe me mijra vet i falen dhe i bejne adhurim zotit pa ngritur koken fare.

Por Zoti sikur nuk ka qen i kenaqur nga adhurimi i engjujve qe e shihnin dhe e dinin se cfar fuqie ka, andaj krjoi yjet, qijejt dhe planetet si dhe token dhe ne to krijoi shum bime dhe gjallesa, por arsyje kryesore ka qen krijimi i dy krijesave te cilat do te jen plotesisht te pamvarura dhe do te jen te tilla qe do te veprojne lirshem per nje kohe te caktuar, ato dy krijesa jan Exhinet dhe Njerzit.

Exhinet jan krijesa te krijuara nga zjarri kurse njerezit nga dheu, exhinet kan qen te krijuara shum me pare se te krijohen njerezit dhe kan shum veti qe i dallojne mes vete keto dy krijesa, Njerezit nuk kan mundesi ti shohin Exhinet, ndersa Exhinet mund ti shohin njerezit, Exhinet kan mundesi te levizin me shpejtesi te madhe dhe kan mundesi te fluturojne deri ne disa kufij te caktuar ne kosmos, kan mundesi gjithashtu te depertojne ne mbrendesin e njerzve dhe ti dirigjojne ndjenjat dhe mendimet e tyre, pervec ketyre kan dhe shum veti tjera.

Zoti i ka krijuar keto dy krijesa per nje arsyje te vetme, qe keto krijesa ne kushte teper te veshtira dhe me pengesa te shumta ta adhurojne ate.

Djalli esht nje nder krijesat e Exhineve, apo me mir te them eshte kryesori prej tyre, djalli ishte krijesa e vetme qe qendronte ne parajse dhe shoqerohej me 4 engjujt me te forte te Zotit, Djalli vet e adhuronte Zotin dhe Zoti ishte i kenaqur prej tij deri kur Zoti krijoi Njeriun e Pare Ademin dhe i urdheroi tegjith Engjujt edhe Djallin qe ti perkulen Ademit, tegjith iu perkulen njeriut perveq djallit i cili refuzoi duke thene si ka mundesi qe un Iblisi i krijuar prej zjarri dhe me ket fuqi qe kam ti perulem kesaj krijese nga balta me ere te rende.

Lexoni me poshte Ajetet ne Vijim qe pershkruajn ngjarjen:

26.Ne krijuam njeriun nga balta e argjilit, të zi e të prishur (me erë të keqe)? (të formuar-të trajtuar-mesnun).
27.E xhinët i krijuam më parë nga zjarri, nga flaka e fortë.
28.Dhe (përkujto) kur Zoti yt engjëjve u tha: "Unë po krijoj njeriun nga balta e tharë, e zezë e me erë.
29.E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe t'i japë atij shpirtin që është krijesw Imja, atëherë ju bini atij në sexhde".
30.Të gjithë engjëjt tok, bënë sexhde.
31.Përpos Iblisit. Ai refuzoi të jetë me ata që bënë sexhde?"
32.Ai tha: "O Iblis, ç'është ajo që ti të mos jeshë me ata që bënë sexhde?"
33.Ai tha: "Nuk është për mua t'i bëjë sexhde një njeriu që e krijove nga balta e terur, e zezë e me erë".
34.(All-llahu) tha: "Dil pra, prej aty, ti qofsh i mallkuar!"
35.Vërtet, mallkimi kundër teje qoftë deri në ditën e gjykimit".
36.(Iblisi) Tha: "Zoti im, më jep pra afat deri në ditën kur ata (njerëzit) të ringjallen!"
37.(Zoti) Tha: "Ti je prej të afatizuarve,
38.deri në kohën e ditës së caktuar".
39.(Iblisi) Tha: "Zoti im, për shkak që më përzune (më largove), unë do t'ua zbukurojë (të këqiat) atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t'i largoj nga rruga e drejtë!"
40.Përveç robërve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë.
41.(Madhëria e Tij) Tha: "Kjo është rruga Ime e drejtë (e qartë)".
42.Se ti ndaj robëve të Mi (të sinqertë) nuk ke kurrëfarë force (as fizike as mendore), përveç atyre të humburve që vijnë pas teje.
43.E s'ka dyshim se xhehenemi është vendpremtimi i të gjithë atyre.

Ose keto ajete qe ceken ne nje rast tjeter ne Kuran:

Përkujto kur Ne u thamë engjëjve: "Bëni sexhde Ademit!" (në shenjë përshëndetjeje) e ata i bënë, me përjashtim të Iblisit. Ai tha: "A t'i bëj sexhde atij që e krijove nga balta?
62.(Mandej vazhdoi e) Tha: "A e sheh (i tha Zotit) këtë që Ti e vlerësove mbi mua, nëse më lë të jetojë deri në ditën e kijametit, unë gjithsesi do t'i shfaros pasardhësit e tij, më përjashtim të një pakice".
63.(Zoti) Tha: "Shko, e kush prej tyre vjen pas teje, shpërblimi juaj është xhehennemi, shpërblim i plotë".
64.Dhe me atë alarmin e zërit tënd, mashtroje atë që mundesh prej tyre, me kalorësit e këmbësorët tu thirri (bërtitu) ata, përzieju me ta në pasuri dhe në fëmijë dhe premtoju atyre, po shejtani nuk u premton tjetër, përveç mashtrim.
65.Në të vërtet, ti nuk ke kurrfarë fuqie ndaj robërve të Mi. Mbrojtja e Zotit tënd është e mjaftueshme (për ata).

Sipas dijetareve, shkaku qe Djalli eshte revoltuar kaq shume ka qen fakti se njerezit Zoti i krijoi te tille qe ta adhurojne All-llahun edhe ne kushte dhe sprova te veshtira, dhe frika se njerezit do te fitonin kenaqesine me te madhe tek All-llahu dhe do te zenin vendet me te mira ne Parajse.

Andaj Djalli kerkoi nga Zoti i tij qe ti jape atij afat deri ne diten e gjykimit pra sa egziston bota reale qe te mundohet me ndihmen e exhineve tjer ti devijoj njerezit nga besimi dhe rruga e drejte, zoti i lejoi atij sepse ai do te ishte mjeti me i mire i tij qe ti sporovj njerezit sa me shume, dhe te ndaj prej tyre zemra te cilat do ta adhuronin me te vertete ate edhe pse nuk e kan pare.

Zoti e ka krijuar njeriun te tille qe ai vet ti shohe gjerat per rreth dhe te kujtoj se dikush i ka krijuar, dhe te vij ne perfundime se egziston nje zot duke ua deklaruar ket permes profeteve dhe librave te zbritur.

Gjat gjitha koherave prej se eshte krijuar njeriu duke filluar nga Ademi, njerezit jan sprovuar dhe jan thirrur nga Zoti permes profeteve ose engjujve kurse jan mashtruar nga Djalli.

Per ta kuptuar ate qe deshta te them mvaret nga perceptimi dhe menyra e akceptimit tuaj, besoj se kam qen i qarte dhe ju le te pershendetur deri ne herat tjera.

[BE LK]

A sheh se sa din per fene?
Zoti paska krijuar me qellim nje krijese e cila do te rrebelohet dhe do te behet "Shejtan".
E pse e krojoji nes e e dinte se do te vepronte krejt ndryshe nga kerkesat e Allahut?
Pse e lejoji ekzistencen e ketj? Thuaje mendimin tend e jo me ajete konfuze qe njeri nuk i kupton.
Po tjeret ku jane qe nuk po e thone mendimin e vet?
Ej se pari leri injorimet.

se dyti zoti ka krijuar nje krijese te dobet dhe me deshira dhe ambicje. Por qellimi i krijimit te njeriut eshte qe ti binden zotit dhe per te provuar kete se sa jane ne gjendje duhej te kishin sprova me qellim qe te tregonin veten e tyre. Sprova: shejtani dhe nefsi.
pra zoti i la te lire njerezit qe te zgjedhin mes dyrrugeve qe ai u kishte treguar dhe me dy perfundimeve te shpallura nga ai. njeriu eshte i lire te ndjek Zotin dhe rrugen e tij. Dhe fiton Xhenetin (Parajsen)
dhe rrugen e djallit qe te dergon ne Zjarr. Zgjith cfar te duash por te kane treguar vendin.

Mbaje mend se as nje karamele nuk ta jep kush falas per kollaj jo xhenetin e zotit. Cfar u be ketu u lirua. ti ben cfar te duash dhe shko ne parajse.

[Bjeshka1]

Une injorancen nuk e dua, por flas ashtu si mendoj. Njerzeve qe iu bejne lavazh, e kan shtire ta kuptojne kete. Per keto perralla qe mundohesh ti flasish(keshtu mendoj une), te pyes se a ste kan falur prinderit ndonje karramele, e mos te flasim per me shume? Krijuesi dhuron dhe nuk shet, krijuesi don e nuk denon, a por eshte inateresxhi dhe hakmarres? Edhe dicka, ende nuk e kam te qarte se si lejoje "shejtanin" te behet kundershtar i tij, me qe se ne fillim nuk e kishte krijuar si te tille, a por ke ti me shoket e tu ndomje mendim tjeter? A din se sa njerz ne bote jetojne jashte normave "Kuranore" e besa aq me shume edhe jashte atyre "Biblike"? A jane te gjithe keta me shejtanin? A nuk ka aftesi Allahu qe ti krijoje te gjithe njerzit e mire? Dhe me ne fund, çka i duhen njerezit Allahut dhe se çka bente Allahu (mese ka ekzistuar gjithmone) kur nuk kishte njerez?

[Albanian]

Une injorancen nuk e dua, por flas ashtu si mendoj. Njerzeve qe iu bejne lavazh, e kan shtire ta kuptojne kete. Per keto perralla qe mundohesh ti flasish(keshtu mendoj une), te pyes se a ste kan falur prinderit ndonje karramele, e mos te flasim per me shume? Krijuesi dhuron dhe nuk shet, krijuesi don e nuk denon, a por eshte inateresxhi dhe hakmarres? Edhe dicka, ende nuk e kam te qarte se si lejoje "shejtanin" te behet kundershtar i tij, me qe se ne fillim nuk e kishte krijuar si te tille, a por ke ti me shoket e tu ndomje mendim tjeter? A din se sa njerz ne bote jetojne jashte normave "Kuranore" e besa aq me shume edhe jashte atyre "Biblike"? A jane te gjithe keta me shejtanin? A nuk ka aftesi Allahu qe ti krijoje te gjithe njerzit e mire? Dhe me ne fund, çka i duhen njerezit Allahut dhe se çka bente Allahu (mese ka ekzistuar gjithmone) kur nuk kishte njerez?

Nuk njoh asgje me te shijshme se sa arsyeja e shendoshe qe ka si salce humorin e holle, ndersa padija e vetkenaqur vetem te mbush barkun dhe kaq...delmake('ODUuMS4zMC4xNDA=','1196701009');

[BE LK]

Une injorancen nuk e dua, por flas ashtu si mendoj. Njerzeve qe iu bejne lavazh, e kan shtire ta kuptojne kete. Per keto perralla qe mundohesh ti flasish(keshtu mendoj une), te pyes se a ste kan falur prinderit ndonje karramele, e mos te flasim per me shume? Krijuesi dhuron dhe nuk shet, krijuesi don e nuk denon, a por eshte inateresxhi dhe hakmarres? Edhe dicka, ende nuk e kam te qarte se si lejoje "shejtanin" te behet kundershtar i tij, me qe se ne fillim nuk e kishte krijuar si te tille, a por ke ti me shoket e tu ndomje mendim tjeter? A din se sa njerz ne bote jetojne jashte normave "Kuranore" e besa aq me shume edhe jashte atyre "Biblike"? A jane te gjithe keta me shejtanin? A nuk ka aftesi Allahu qe ti krijoje te gjithe njerzit e mire? Dhe me ne fund, çka i duhen njerezit Allahut dhe se çka bente Allahu (mese ka ekzistuar gjithmone) kur nuk kishte njerez?
Une nuk kam a da menen me u kap me ty sepse ju nuk keni aq zgjuarsi sa te me provokoni mua ne fene time. nuk te kthej me pergjigje dhe shpresoj as te tjeret qe jane munduar te te pergjigjen per pyetjet tuaja mos te pergjigjen derisa te gjesh vetem nje argument tjeter. Ty me duket se don me ti thene me emra sipas kadasres te gjithe njerezit dhe veprat e tyre por harroje, se ske llogjike per kete debat, shko ne nje vend tjeter dhe llap pa kuptim. Po te jap nje vned si adrese tek budallalleqet atje do bejme gallat se kjo pune nuk ka kuptim keshtu. E ke mare me vrulle ket pune prit lala prit se ka pune ky muhabet, ohoooooooooo sa duhet me dit me u kap per llafesh te holla. ik atje ku te thash se flasim prap andej.

Me respekt BE LK

[pirro]

Bjeshka1Une injorancen nuk e dua, por flas ashtu si mendoj. Njerzeve qe iu bejne lavazh, e kan shtire ta kuptojne kete. Per keto perralla qe mundohesh ti flasish(keshtu mendoj une), te pyes se a ste kan falur prinderit ndonje karramele, e mos te flasim per me shume? Krijuesi dhuron dhe nuk shet, krijuesi don e nuk denon, a por eshte inateresxhi dhe hakmarres? Edhe dicka, ende nuk e kam te qarte se si lejoje "shejtanin" te behet kundershtar i tij, me qe se ne fillim nuk e kishte krijuar si te tille, a por ke ti me shoket e tu ndomje mendim tjeter? A din se sa njerz ne bote jetojne jashte normave "Kuranore" e besa aq me shume edhe jashte atyre "Biblike"? A jane te gjithe keta me shejtanin? A nuk ka aftesi Allahu qe ti krijoje te gjithe njerzit e mire? Dhe me ne fund, çka i duhen njerezit Allahut dhe se çka bente Allahu (mese ka ekzistuar gjithmone) kur nuk kishte njerez?
Bjeshka zgjuarsin..... te lutem leje tek BK LK sepse ne baze te kerkimeve qe ka bere BK LK ka ardh ne perfundim se ai ... ekziston hahahahaha ,dhe kete e ka argumentuar ne baze te INSTIKTIT.
Ju ne e dini se per nje BK LK sa leht eshte te verifikohet se ekzisiton aiiiii...

[BE LK]

Bjeshka1Une injorancen nuk e dua, por flas ashtu si mendoj. Njerzeve qe iu bejne lavazh, e kan shtire ta kuptojne kete. Per keto perralla qe mundohesh ti flasish(keshtu mendoj une), te pyes se a ste kan falur prinderit ndonje karramele, e mos te flasim per me shume? Krijuesi dhuron dhe nuk shet, krijuesi don e nuk denon, a por eshte inateresxhi dhe hakmarres? Edhe dicka, ende nuk e kam te qarte se si lejoje "shejtanin" te behet kundershtar i tij, me qe se ne fillim nuk e kishte krijuar si te tille, a por ke ti me shoket e tu ndomje mendim tjeter? A din se sa njerz ne bote jetojne jashte normave "Kuranore" e besa aq me shume edhe jashte atyre "Biblike"? A jane te gjithe keta me shejtanin? A nuk ka aftesi Allahu qe ti krijoje te gjithe njerzit e mire? Dhe me ne fund, çka i duhen njerezit Allahut dhe se çka bente Allahu (mese ka ekzistuar gjithmone) kur nuk kishte njerez?
Bjeshka zgjuarsin..... te lutem leje tek BK LK sepse ne baze te kerkimeve qe ka bere BK LK ka ardh ne perfundim se ai ... ekziston hahahahaha ,dhe kete e ka argumentuar ne baze te INSTIKTIT.
Ju ne e dini se per nje BK LK sa leht eshte te verifikohet se ekzisiton aiiiii...
Shume filozofike kjo me pelqeu. por shejtani ku hy ketu. a?

[Bjeshka1]

Po te jap nje vned si adrese tek budallalleqet atje do bejme gallat se kjo pune nuk ka kuptim keshtu. E ke mare me vrulle ket pune prit lala prit se ka pune ky muhabet, ohoooooooooo sa duhet me dit me u kap per llafesh te holla. ik atje ku te thash se flasim prap andej. Une nuk besoj se ka ndonje vend ne forum qe ka me shume budallaqe e kontardikta se ky ketu. Une per llafesh nuk kapem , perkundrazi. Une ekrkoj fakte dhe kurr skam per tu ndale. Nuk jam nga ata njerez qe kenaqen me sqarimin e nje hoxhe ose prifti. Kjo nuk mjafton per mue. Ti me shoket e tu ketu, kur nuk e kuptoni se Perendine e shpallni te pa afte, atehere cka te pres nga ju? Fjalet ofenduese nga njerz te ceket nuk me hyjne ne vesh. Une kisham pyetje per Djallin dhe mendoja te diskutojme, pa doreza, pa censure, por juve po e quani kete per injorance. Per mendimin tim Zoti dhe Shejtani nuk mund te ekzistojne te dy. Njeri nga keta eshte pjelle e njeriut. Edhe me pare e thash se 99% te njerzimit jetojne jashte normave fetare(KURANORO-BIBLIKE), pra na qenkemi me Djallin. A thue?

PS

Pirros i pergigjem nje here tjeter.:wink:

[BE LK]

Une nuk besoj se ka ndonje vend ne forum qe ka me shume budallaqe e kontardikta se ky ketu. Une per llafesh nuk kapem , perkundrazi. Une ekrkoj fakte dhe kurr skam per tu ndale. Nuk jam nga ata njerez qe kenaqen me sqarimin e nje hoxhe ose prifti. Kjo nuk mjafton per mue. Ti me shoket e tu ketu, kur nuk e kuptoni se Perendine e shpallni te pa afte, atehere cka te pres nga ju? Fjalet ofenduese nga njerz te ceket nuk me hyjne ne vesh. Une kisham pyetje per Djallin dhe mendoja te diskutojme, pa doreza, pa censure, por juve po e quani kete per injorance. Per mendimin tim Zoti dhe Shejtani nuk mund te ekzistojne te dy. Njeri nga keta eshte pjelle e njeriut. Edhe me pare e thash se 99% te njerzimit jetojne jashte normave fetare(KURANORO-BIBLIKE), pra na qenkemi me Djallin. A thue?

PS

Pirros i pergigjem nje here tjeter.:wink:
Po thyej ate qe thashe dhe po te pergjigjem.

Nese te djeg se ti mund te jesh me djallin mbaje te befte mire. por une nuk kam ndermend te bej debat pa vlere.

[VIRGJERESHA]

djalli(6)/dreqi(6)/shejtani(6)

d.m.th ku ta shihni kete shenj dijeni qe edhet i dreqit 666

[BE LK]

djalli(6)/dreqi(6)/shejtani(6)

d.m.th ku ta shihni kete shenj dijeni qe edhet i dreqit 666
spo e mar vesh...................... TregimKanibalesh eshte ky.

[pirro]

BK LK, Qysh bre po mundesh me thon se nuk merr pjese ne nje diskutim " vlere" ? A me vlere koka te diskutohet per djallin, dreqin e te birin e dreqit aaaa . Shko shkruje ndonje roman me kesi historina .... ka njerez qe lexojne, mirpo ata qe i lexojn kan me kan femijet qiti edhe fotot e tyre se ti e din edhe qysh doken

[BE LK]

BK LK, Qysh bre po mundesh me thon se nuk merr pjese ne nje diskutim " vlere" ? A me vlere koka te diskutohet per djallin, dreqin e te birin e dreqit aaaa . Shko shkruje ndonje roman me kesi historina .... ka njerez qe lexojne, mirpo ata qe i lexojn kan me kan femijet qiti edhe fotot e tyre se ti e din edhe qysh doken
O pirrooooooooooooooooooooooooooooo.

nese ke ndonje hall me mua ne MP, lol.

Flasim si te na doje qejfi. por ketu ka tema te caktuara dhe duhet me u kufizu pak. dhe mos e harro helmeten te kam thene. se pas,,,,,,,

[pirro]

BK LK, Kurgjo nuk kam me ty dhe as me dikan brenda forumit. Mirpo kam qasje te ndryshme lidhur me temat dhe konceptet e ndryshme te forumit. Helmeten ma ka marr kalimthi nje shejtan hahahaaaa nxirrma dyqysh me te njofshem se ti po i nje mire suazat e veprimit te tyre .

[Bjeshka1]

Nese te djeg se ti mund te jesh me djallin mbaje te befte mire. Po nese 99% e botes eshte me te, pse jo edhe une. Edhe diçka per kete fjalorin qe perdore ti me disa tjere ketu. Une nuk llapoj, por llapetij. Hahahaaaa. Llap quhet nje zone e Kosoves.
Kurse per Djallin disei si teme tabu!!!
Nuk eshte e thneun qe veçse BE LK te japin mendimin e vet, edhe tjeret mund te flasin.

[BE LK]

BK LK, Kurgjo nuk kam me ty dhe as me dikan brenda forumit. Mirpo kam qasje te ndryshme lidhur me temat dhe konceptet e ndryshme te forumit. Helmeten ma ka marr kalimthi nje shejtan hahahaaaa nxirrma dyqysh me te njofshem se ti po i nje mire suazat e veprimit te tyre .
O pirro inshallah nuk te ka marre dhe mendet shejtani se helmetes i behet halli. ahahahhahhah

mendoj se duhet ta mbyllim kete lloj bisede mes njeri tjetrit. lol.

Flasim realisht per rrezikun qe i paraqitet njeriut nga shejtani. se ai eshte armik i forte i tij dhe me cdo menyre mundohet ta dergoje ne humbje. kjo eshte ajo qe na intereson.

[BE LK]

Po nese 99% e botes eshte me te, pse jo edhe une. Edhe diçka per kete fjalorin qe perdore ti me disa tjere ketu. Une nuk llapoj, por llapetij. Hahahaaaa. Llap quhet nje zone e Kosoves.
Kurse per Djallin disei si teme tabu!!!
Nuk eshte e thneun qe veçse BE LK te japin mendimin e vet, edhe tjeret mund te flasin.
Puna e shejtanit nuk eshte si Fusha me bare kush te doje han e kush te doje nuk hane. por eshte pak me spec se han bare dhe se kupton vetem kur te dalesh para Zotit do kuptosh rrezikun real te tij. Shejtani eshte ai qe leshon semundje ne Zemrat e njerezve dhe ne trupat e tyre. por per fat te keq pak e kuptojne kete. Duhet te mendojme dhe te meditojme ne trupat tane dhe gjithcka qe ka krijuar Zoti. dhe me pas te bejme nje balanc te gjerave ne menyre te drejte dhe jo te ndjekim epshet tona te ndihmuara mjaft mire nga shejtani. Se gjuha nuk ka koc e shkon ka ta dergosh ti por mbaje fort ate me qellim qe mos te biesh preh e provokimeve te shejtanit. Shejtani eshte njeri dhe xhind por Zoti na rujte prej tre.


Sa per punen e kesaj Llap. une e dij se nga kosova eshte nje krahine. Por une jam me origjine nga qyteti i Kuksit dhe ne andej e perdorim Llap. Ose Llapto. por kjo nuk ka shume rendesi.

te uroj te gjitha te mirat BE LK

[Bjeshka1]

Duhet te mendojme dhe te meditojme ne trupat tane dhe gjithcka qe ka krijuar Zoti. dhe me pas te bejme nje balanc te gjerave ne menyre te drejte dhe jo te ndjekim epshet tona te ndihmuara mjaft mire nga shejtani. Nje ajet ne Kuran (Sure El-Enbija, 21:30) thote: A nuk e dine ata te cilet nuk besuan se qiejt e toka ishin te ngjitura, e Ne i ndame ato te dyja dhe ...
Si e sqaroni ju qe dini per fene kete ajet? Kush i kishte bere te ngjitura qe "Ne ti ndajme"? A kishte pasur krijues para krijuesit? Mendoni mire, me mend e jo me zemer? A nuk e dine ata te cilet nuk besuan se qiejt e toka ishin te ngjitura, e Ne i ndame ato te dyja dhe ... Kush i kishte ngjitur?

[BE LK]

Nje ajet ne Kuran (Sure El-Enbija, 21:30) thote: A nuk e dine ata te cilet nuk besuan se qiejt e toka ishin te ngjitura, e Ne i ndame ato te dyja dhe ...
Si e sqaroni ju qe dini per fene kete ajet? Kush i kishte bere te ngjitura qe "Ne ti ndajme"? A kishte pasur krijues para krijuesit? Mendoni mire, me mend e jo me zemer? A nuk e dine ata te cilet nuk besuan se qiejt e toka ishin te ngjitura, e Ne i ndame ato te dyja dhe ... Kush i kishte ngjitur?
Kete pergjigje ta jap une por jo ketu, ne ndonje teme tjeter se ketu eshte per shejtanin tema.
mesa shoh te mbaroi menquria per shejtanin dhe ndryshove mendje. a.

hap nje teme tjeter dhe ta sqaroj une.

me repekt BE LK

[Bjeshka1]

Duhet te mendojme dhe te meditojme ne trupat tane dhe gjithcka qe ka krijuar Zoti.Per kete e bera kete pyetje, kurse per pergjigje e di se nuk ke, as ti e as tjeret.

[uliksi31]

Ky nen forum, Mesime nga Kur'ani e ka edhe temen Pyetje pergjigje. Keshtu qe mund te i drejtoni pyetjet atje.

http://www.dardania.de/vb/upload/showthread.php?t=20857

Perndryshe le t'i permbahemi temes. Falemderit per mirkuptim. Uliksi

[BE LK]

Per kete e bera kete pyetje, kurse per pergjigje e di se nuk ke, as ti e as tjeret.
Prap po kembengul ne keto gjera kot fare. por kije parasysh se nuk te kthej pergjigje ketu. ke nje link nga uliksi. atje beje pyetjen.

BE LK

[Lona]

Ndoshta nuk eshte dasht te hap kete teme, meq nuk kisha ku te pergjigjem dhe vendosa qe me mire mund te lexoni vetem ne nje teme keshtu te hapur....po keni komentet e juaja mund ti shprehni dhe besoj gjate leximit tuaj do te kuptoni se per kend po behet fjale dhe per vleresim eshte e drejte e Juaj ...


I thashë: Kush je ti?
Më tha: Krijesë që u mallkova.
I thashë: Pse u mallkove?
Më tha: Kundërshtova urdhrin e Allahut.
I thashë: Ç’urdhër qe?
Më tha: Ta nderoja njeriun.
I thashë: Çfarë të shtyri të mos e nderosh njeriun?
Më tha: Si ta nderoj, kur unë isha më i fortë.
I thashë: Do të thotë, ishe kryelartë?
Më tha: Po.
I thashë: Pse nuk u pendove?
Më tha: Nga inati për nderimin që iu bë njeriut.

* * *

I thashë: Nderon dikë ti?
Më tha: Po.
I thashë: Kë?
Më tha: Çdo kë që më dëgjon.
I thashë: Si e nderon o i mallkuar?
Më tha: Me shpresa e dëshira.
I thashë: Po kush të dëgjon më së shumti?
Më tha: Ai që nuk bën namaz.
I thashë: Po tjetër?
Më tha: Ai që rrallëherë përkujton Allahun.

* * *

I thashë: Kush është miku yt?
Më tha: Dyfytyrëshi
I thashë: Pse e si?
Më tha: Sepse gjysmën e punës ma kryen. Ai fton në zjarr e të tjerët mendojnë se për në xhennet.


* * *
I thashë: Si quhet libri të cilin ia jep njeriut?
Më tha: Libri quhet “Hamendja”
I thashë: Po udhëzimi?

Më tha: Epshi
I thashë: Cila është arma jote?
Më tha: Gruaja e pamoralshme.
I thashë: Po tingujt e tu cytës?
Më tha: Muzika që nxit dëshirat epshore.

* * *

I thashë: Kush janë të dashur për ty?
Më tha: Të rinjtë që ëndërrojnë.
I thashë: Kush të shoqëron më së shumti?
Më tha: Të pasurit arrogantë.
I thashë: Kush është krahu i djathtë i yti?
Më tha: Dijetari që urdhëron për keq, e pengon nga e mira.

* * *

I thashë: Çfarë të dobëson përnjëherë, sikur shigjeta e hekurt njeriun?
Më tha: Abdesi.
I thashë: Po namazi?
Më tha: Namazi më poshtëron.
I thashë: Cila gjuhë është neveritëse për ty o i mallkuar?
Më tha: Gjuha që urdhëron për mirë, e pengon nga e keqja.

* * *

I thashë: Sot ka muslimanë që ti i donë?
Më tha: Ka shumë.
I thashë: Si ashtu o i mallkuar?
Më tha: Muslimanët që për ta më i mirë është gjumi sesa namazi i sabahut.
I thashë: Po tjetër gjë?
Më tha: Ata që kur përmendet fjala e Allahut, nuk e dëgjojnë.
I thashë: Po tjetër gjë o i mallkuar?
Më tha: Ata që kur bëjnë namaz, e bëjnë me trup, e me shpirt e mendje janë jashtë namazit.

* * *

I thashë: Kush janë ushtarët e tu?
Më tha: Sigurisht: ata që luftojnë kundër muslimanëve.
I thashë: Cili është shteti yt?
Më tha: Aty ku urrehet më së shumti islami.
I thashë: Në ç’vend qe shteti yt, o i mallkuar?
Më tha: Në “Izrael” dhe çdo vend ku synim është dobësimi i islamit dhe muslimanëve.
I thashë: Kush flet me gjuhën tënde?
Më tha: Sigurisht ai që jep urdhra kundër muslimanëve.

* * *

I thashë: Çfarë të pëlqen në kohët e sotshme?
Më tha: Martesa e të rinjve me vonesë.
I thashë: Po çfarë është më e urrejtur në kohët e sotshme për ty, o i mallkuar?
Më tha: Vajzat me veshje islame – me Hixhab.
I thashë: Çfarë të irriton të veshja islame, o i mallkuar?
Më tha: Sepse është derë e hekurt që më mbyllë shtigjet e imoralitetit.
I thashë: Po më trego more i mallkuar, se me çka i këshillon pasuesit e tu të rinj?
Më tha: Të shoqërohen e të vetmohen sa më shumë me vajza, dhe të pinë derisa të dehen.

* * *

I thashë: Ç’lloj njerëzish urren shumë?
Më tha: Ata që ia duan të mirën të tjerëve ashtu siç ia duan vetvetes.
I thashë: Pse o i mallkuar?
Më tha: Sepse nëqoftëse çdo njeri të mos ia donte të keqen tjetrit, do të më pakësohej ushtria.
I thashë: Më çfarë e mashtron njeriun më së shumti?
Më tha: Me joshje ndaj grave.

* * *

I thashë: Në kohët e sotshme si ia merr kohën muslimanëve?
Më tha: Shumë lehtë: Me TV e duhan.
I thashë: Po si o i mallkuar?
Më tha: Nëpërmjet TV-së i bëj të fantazojnë, ndërsa me duhan të gjejnë “prehje”.
I thashë: Po si i le pa gjumë deri në orët e vona?
Më tha: Duke i futur në kujtesë ndaj “bukurive” të kësaj jete.

* * *

NJË NATË DESHA TË SHKOJA HERËT NË XHAMI
Thashë në vetvete: Të shkoj në xhami - sapo dëgjova zërin e thirrjes në namazin e sabahut.
Më thotë: Ehu, nata është e gjatë, vazhdo gjumin.
Thashë në vetvete: Kam druajtje se do t’më kaloj koha e namazit.
Më thotë: Hë se ke kohë sa të duash.
Thashë në vetvete: Kam frikë se nuk do të mund ta arrij namazin me xhemat.
Më thotë: Eh, mos e mundo aq shumë veten. Namazin mund ta bësh dhe vetëm.

* * *

MË KISHTE ZËNË NJË GJUMË I LEHTË, E KUR MË DOLI GJUMI, KISHTE LINDUR DIELLI
Thashë në vetvete: Uh, paska lind dielli.
Më thotë: Mos të të vjen keq. Dita është e gjatë.

* * *


PASI MBAROVA NAMAZIN, U ULA TË BËJA DHIKËR
Më hapi fletoren e mendimeve.
I thashë: Më largove nga dhikri.
Më tha: Lere bëj dhikër më mirë gjatë mbrëmjes. Je duke e munduar veten si tepër. Shijoje pak rininë.
I thashë: Për çdo vepër ka llogari. Në një çast do të vdes, i druhem atij çastit.
Më tha: Jeta është e gjatë.

* * *

DESHA TË LEXOJ KUR’AN E TË MËSOJ CA AJETE PËRMENDËSH
Thashë në vetvete: U bëra gati, e t’ia filloj.
Më thotë: Këndelle pak veten me muzikë të lehtë.
Thashë: Po muzika mund t’më largoj nga dhikri.

* * *

DERISA PO ECJA RRUGËS, KALOI NJË VAJZË, ULA SHIKIMIN
Më tha: Çfarë të keqe ka nëse ia ngulitë shikimin?
I thashë: Shikimi është i rrezikshëm.
Më tha: Të meditosh në të bukurën është hallall.

* * *

BËRA NIJET QË TË MERRJA UDHËTIM.
Më tha: Për ku je nisur?
I thashë: Për të kryer haxhin
Më tha: Pse po e mundon veten për haxh, kur dyert për të bërë mirë i ke të shumta.
I thashë: Dua të ushqej shpirtin tim me besim e moral.
Më tha: Në xhennet nuk hyhet me vepra.

* * *

DOJA TË KËSHILLOJA DIKË
Më tha: Mos i nxjerr vetit telashe.
I thashë: Këshilla i bën dobi besimtarit.
Më tha: Do të bëhesh i njohur, frikësohu nga mendjemadhësia. E mendjemadhësia t’i shuan të gjitha veprat e mira.

* * *

KOHA E NAMAZIT
Thashë në vetvete: U afrua koha e namazit.
Më thotë: Ka kohë.
Thashë: Kam frikë se më ikën koha e namazit.
Më thotë: Eh, mjaft ke bërë namaz, po të iki një kohë, të falet. Mund ta kryesh edhe pas kohës.

* * *

KUR’AN PAS NAMAZIT TË SABAHUT
Thashë në vetvete: Pasi ta kryej namazin e sabahut, të lexoj Kur’an.
Më thotë: Gjumi është dhunti.
Thashë: Do të flejë pasi të lexoj Kur’an.
Më thotë: Por më vonë nuk të merr gjumi më.

* * *

KËSHILLA FAMILJES
Thashë në vetvete: Sa keq, që vëllai im nuk bën namaz.
Më thotë: Po, por Zoti udhëzon kë të dojë.
Thashë: Por duhet ta këshilloj.
Më thotë: Eh, vëllai yt e di se ç’është e mira e ç’është e keqja.
Thashë: Ai e di, por nuk vepron.
Më thotë: Hë se i vjen koha edhe atij të punoj.

* * *

NAMAZIN NË KOHË
Thashë në vetvete: Sot e tutje kam për ta kryer namazin me kohë.
Më thotë: Zoti falë shumë.
Thashë: Namazi është obligim në kohën e vet.
Më thotë: Edhe po e fale pas kohës, të pranohet.

* * *

HERËT NË XHAMI
Thashë në vetvete: Të shkoj më herët në xhami.
Më tha në mendime: Xhamia ende është e mbyllur.
Thashë në vetvete: Pse a thua mund të jetë e mbyllur.
Më tha në mendime: Sepse fëmijët e ndytin.

* * *

T’I MËSOJ FËMIJËT LEXIMIN E KUR’ANIT
Thashë në vetvete: Që sot t’ia filloj mësimin e leximit të Kur’anit ca fëmijëve.
Më tha në mendime: Ehu, mos e angazho veten. Nuk ta di kush për mirë.
Thashë në vetvete: E bëj për Allahun.
Më tha në mendime: Vetëm kohë humb dhe mundi të shkon huq.

* * *

I thashë: Si e quan kohën e sotshme?
Më tha: Koha e dobësimit tim.
I thashë: Pse?
Më tha: Përparimi i shkencës.
I thashë: Si o i mallkuar?
Më tha: Kulmi i shkencës, shton domosdoshmërinë për fe.
I thashë: Për cilën fe?
Më tha: Natyrisht, islamin.
I thashë: Si të dobëson?
Më tha: Njerëzit arrin të kuptojnë intrigat e mia.
I thashë: Po ndryshe, more i mallkuar?
Më tha: Islami ngroh e ëmbëlson kraharorët.

* * *

SI PËRFUNDIM
I thashë: Thuaje të vërtetën edhe pse je gënjeshtar; ç’është islami për njeriun?
Më thotë i poshtëruar: Dritë.
I thashë: E the të vërtetën o gënjeshtar.


NË FUND THASHË:
Kërkoj mbrojtjen e Allahut, nga intrigat e cytjet e tua o shejtan i poshtëruar, gënjeshtar, e armik i hapur i imi dhe çdo njeriu.
Largohu, se i larguar je!
Dhe ky ishte shpërblimi i shejtanit të mallkuar: i poshtëruar dhe i mallkuar.

[BE LK]

Ndoshta nuk eshte dasht te hap kete teme, meq nuk kisha ku te pergjigjem dhe vendosa qe me mire mund te lexoni vetem ne nje teme keshtu te hapur....po keni komentet e juaja mund ti shprehni dhe besoj gjate leximit tuaj do te kuptoni se per kend po behet fjale dhe per vleresim eshte e drejte e Juaj ...


I thashë: Kush je ti?
Më tha: Krijesë që u mallkova.
I thashë: Pse u mallkove?
Më tha: Kundërshtova urdhrin e Allahut.
I thashë: Ç’urdhër qe?
Më tha: Ta nderoja njeriun.
I thashë: Çfarë të shtyri të mos e nderosh njeriun?
Më tha: Si ta nderoj, kur unë isha më i fortë.
I thashë: Do të thotë, ishe kryelartë?
Më tha: Po.
I thashë: Pse nuk u pendove?
Më tha: Nga inati për nderimin që iu bë njeriut.

* * *

I thashë: Nderon dikë ti?
Më tha: Po.
I thashë: Kë?
Më tha: Çdo kë që më dëgjon.
I thashë: Si e nderon o i mallkuar?
Më tha: Me shpresa e dëshira.
I thashë: Po kush të dëgjon më së shumti?
Më tha: Ai që nuk bën namaz.
I thashë: Po tjetër?
Më tha: Ai që rrallëherë përkujton Allahun.

* * *

I thashë: Kush është miku yt?
Më tha: Dyfytyrëshi
I thashë: Pse e si?
Më tha: Sepse gjysmën e punës ma kryen. Ai fton në zjarr e të tjerët mendojnë se për në xhennet.


* * *
I thashë: Si quhet libri të cilin ia jep njeriut?
Më tha: Libri quhet “Hamendja”
I thashë: Po udhëzimi?

Më tha: Epshi
I thashë: Cila është arma jote?
Më tha: Gruaja e pamoralshme.
I thashë: Po tingujt e tu cytës?
Më tha: Muzika që nxit dëshirat epshore.

* * *

I thashë: Kush janë të dashur për ty?
Më tha: Të rinjtë që ëndërrojnë.
I thashë: Kush të shoqëron më së shumti?
Më tha: Të pasurit arrogantë.
I thashë: Kush është krahu i djathtë i yti?
Më tha: Dijetari që urdhëron për keq, e pengon nga e mira.

* * *

I thashë: Çfarë të dobëson përnjëherë, sikur shigjeta e hekurt njeriun?
Më tha: Abdesi.
I thashë: Po namazi?
Më tha: Namazi më poshtëron.
I thashë: Cila gjuhë është neveritëse për ty o i mallkuar?
Më tha: Gjuha që urdhëron për mirë, e pengon nga e keqja.

* * *

I thashë: Sot ka muslimanë që ti i donë?
Më tha: Ka shumë.
I thashë: Si ashtu o i mallkuar?
Më tha: Muslimanët që për ta më i mirë është gjumi sesa namazi i sabahut.
I thashë: Po tjetër gjë?
Më tha: Ata që kur përmendet fjala e Allahut, nuk e dëgjojnë.
I thashë: Po tjetër gjë o i mallkuar?
Më tha: Ata që kur bëjnë namaz, e bëjnë me trup, e me shpirt e mendje janë jashtë namazit.

* * *

I thashë: Kush janë ushtarët e tu?
Më tha: Sigurisht: ata që luftojnë kundër muslimanëve.
I thashë: Cili është shteti yt?
Më tha: Aty ku urrehet më së shumti islami.
I thashë: Në ç’vend qe shteti yt, o i mallkuar?
Më tha: Në “Izrael” dhe çdo vend ku synim është dobësimi i islamit dhe muslimanëve.
I thashë: Kush flet me gjuhën tënde?
Më tha: Sigurisht ai që jep urdhra kundër muslimanëve.

* * *

I thashë: Çfarë të pëlqen në kohët e sotshme?
Më tha: Martesa e të rinjve me vonesë.
I thashë: Po çfarë është më e urrejtur në kohët e sotshme për ty, o i mallkuar?
Më tha: Vajzat me veshje islame – me Hixhab.
I thashë: Çfarë të irriton të veshja islame, o i mallkuar?
Më tha: Sepse është derë e hekurt që më mbyllë shtigjet e imoralitetit.
I thashë: Po më trego more i mallkuar, se me çka i këshillon pasuesit e tu të rinj?
Më tha: Të shoqërohen e të vetmohen sa më shumë me vajza, dhe të pinë derisa të dehen.

* * *

I thashë: Ç’lloj njerëzish urren shumë?
Më tha: Ata që ia duan të mirën të tjerëve ashtu siç ia duan vetvetes.
I thashë: Pse o i mallkuar?
Më tha: Sepse nëqoftëse çdo njeri të mos ia donte të keqen tjetrit, do të më pakësohej ushtria.
I thashë: Më çfarë e mashtron njeriun më së shumti?
Më tha: Me joshje ndaj grave.

* * *

I thashë: Në kohët e sotshme si ia merr kohën muslimanëve?
Më tha: Shumë lehtë: Me TV e duhan.
I thashë: Po si o i mallkuar?
Më tha: Nëpërmjet TV-së i bëj të fantazojnë, ndërsa me duhan të gjejnë “prehje”.
I thashë: Po si i le pa gjumë deri në orët e vona?
Më tha: Duke i futur në kujtesë ndaj “bukurive” të kësaj jete.

* * *

NJË NATË DESHA TË SHKOJA HERËT NË XHAMI
Thashë në vetvete: Të shkoj në xhami - sapo dëgjova zërin e thirrjes në namazin e sabahut.
Më thotë: Ehu, nata është e gjatë, vazhdo gjumin.
Thashë në vetvete: Kam druajtje se do t’më kaloj koha e namazit.
Më thotë: Hë se ke kohë sa të duash.
Thashë në vetvete: Kam frikë se nuk do të mund ta arrij namazin me xhemat.
Më thotë: Eh, mos e mundo aq shumë veten. Namazin mund ta bësh dhe vetëm.

* * *

MË KISHTE ZËNË NJË GJUMË I LEHTË, E KUR MË DOLI GJUMI, KISHTE LINDUR DIELLI
Thashë në vetvete: Uh, paska lind dielli.
Më thotë: Mos të të vjen keq. Dita është e gjatë.

* * *


PASI MBAROVA NAMAZIN, U ULA TË BËJA DHIKËR
Më hapi fletoren e mendimeve.
I thashë: Më largove nga dhikri.
Më tha: Lere bëj dhikër më mirë gjatë mbrëmjes. Je duke e munduar veten si tepër. Shijoje pak rininë.
I thashë: Për çdo vepër ka llogari. Në një çast do të vdes, i druhem atij çastit.
Më tha: Jeta është e gjatë.

* * *

DESHA TË LEXOJ KUR’AN E TË MËSOJ CA AJETE PËRMENDËSH
Thashë në vetvete: U bëra gati, e t’ia filloj.
Më thotë: Këndelle pak veten me muzikë të lehtë.
Thashë: Po muzika mund t’më largoj nga dhikri.

* * *

DERISA PO ECJA RRUGËS, KALOI NJË VAJZË, ULA SHIKIMIN
Më tha: Çfarë të keqe ka nëse ia ngulitë shikimin?
I thashë: Shikimi është i rrezikshëm.
Më tha: Të meditosh në të bukurën është hallall.

* * *

BËRA NIJET QË TË MERRJA UDHËTIM.
Më tha: Për ku je nisur?
I thashë: Për të kryer haxhin
Më tha: Pse po e mundon veten për haxh, kur dyert për të bërë mirë i ke të shumta.
I thashë: Dua të ushqej shpirtin tim me besim e moral.
Më tha: Në xhennet nuk hyhet me vepra.

* * *

DOJA TË KËSHILLOJA DIKË
Më tha: Mos i nxjerr vetit telashe.
I thashë: Këshilla i bën dobi besimtarit.
Më tha: Do të bëhesh i njohur, frikësohu nga mendjemadhësia. E mendjemadhësia t’i shuan të gjitha veprat e mira.

* * *

KOHA E NAMAZIT
Thashë në vetvete: U afrua koha e namazit.
Më thotë: Ka kohë.
Thashë: Kam frikë se më ikën koha e namazit.
Më thotë: Eh, mjaft ke bërë namaz, po të iki një kohë, të falet. Mund ta kryesh edhe pas kohës.

* * *

KUR’AN PAS NAMAZIT TË SABAHUT
Thashë në vetvete: Pasi ta kryej namazin e sabahut, të lexoj Kur’an.
Më thotë: Gjumi është dhunti.
Thashë: Do të flejë pasi të lexoj Kur’an.
Më thotë: Por më vonë nuk të merr gjumi më.

* * *

KËSHILLA FAMILJES
Thashë në vetvete: Sa keq, që vëllai im nuk bën namaz.
Më thotë: Po, por Zoti udhëzon kë të dojë.
Thashë: Por duhet ta këshilloj.
Më thotë: Eh, vëllai yt e di se ç’është e mira e ç’është e keqja.
Thashë: Ai e di, por nuk vepron.
Më thotë: Hë se i vjen koha edhe atij të punoj.

* * *

NAMAZIN NË KOHË
Thashë në vetvete: Sot e tutje kam për ta kryer namazin me kohë.
Më thotë: Zoti falë shumë.
Thashë: Namazi është obligim në kohën e vet.
Më thotë: Edhe po e fale pas kohës, të pranohet.

* * *

HERËT NË XHAMI
Thashë në vetvete: Të shkoj më herët në xhami.
Më tha në mendime: Xhamia ende është e mbyllur.
Thashë në vetvete: Pse a thua mund të jetë e mbyllur.
Më tha në mendime: Sepse fëmijët e ndytin.

* * *

T’I MËSOJ FËMIJËT LEXIMIN E KUR’ANIT
Thashë në vetvete: Që sot t’ia filloj mësimin e leximit të Kur’anit ca fëmijëve.
Më tha në mendime: Ehu, mos e angazho veten. Nuk ta di kush për mirë.
Thashë në vetvete: E bëj për Allahun.
Më tha në mendime: Vetëm kohë humb dhe mundi të shkon huq.

* * *

I thashë: Si e quan kohën e sotshme?
Më tha: Koha e dobësimit tim.
I thashë: Pse?
Më tha: Përparimi i shkencës.
I thashë: Si o i mallkuar?
Më tha: Kulmi i shkencës, shton domosdoshmërinë për fe.
I thashë: Për cilën fe?
Më tha: Natyrisht, islamin.
I thashë: Si të dobëson?
Më tha: Njerëzit arrin të kuptojnë intrigat e mia.
I thashë: Po ndryshe, more i mallkuar?
Më tha: Islami ngroh e ëmbëlson kraharorët.

* * *

SI PËRFUNDIM
I thashë: Thuaje të vërtetën edhe pse je gënjeshtar; ç’është islami për njeriun?
Më thotë i poshtëruar: Dritë.
I thashë: E the të vërtetën o gënjeshtar.


NË FUND THASHË:
Kërkoj mbrojtjen e Allahut, nga intrigat e cytjet e tua o shejtan i poshtëruar, gënjeshtar, e armik i hapur i imi dhe çdo njeriu.
Largohu, se i larguar je!
Dhe ky ishte shpërblimi i shejtanit të mallkuar: i poshtëruar dhe i mallkuar.
Shume e bukur kjo Zoti te shperblefte.


me respekt BE LK

[SoKoLi-i-Maleve]

Ndoshta nuk eshte dasht te hap kete teme, meq nuk kisha ku te pergjigjem dhe vendosa qe me mire mund te lexoni vetem ne nje teme keshtu te hapur....po keni komentet e juaja mund ti shprehni dhe besoj gjate leximit tuaj do te kuptoni se per kend po behet fjale dhe per vleresim eshte e drejte e Juaj ...


I thashë: Kush je ti?
Më tha: Krijesë që u mallkova.
I thashë: Pse u mallkove?
Më tha: Kundërshtova urdhrin e Allahut.
I thashë: Ç’urdhër qe?
Më tha: Ta nderoja njeriun.
I thashë: Çfarë të shtyri të mos e nderosh njeriun?
Më tha: Si ta nderoj, kur unë isha më i fortë.
I thashë: Do të thotë, ishe kryelartë?
Më tha: Po.
I thashë: Pse nuk u pendove?
Më tha: Nga inati për nderimin që iu bë njeriut.

* * *

I thashë: Nderon dikë ti?
Më tha: Po.
I thashë: Kë?
Më tha: Çdo kë që më dëgjon.
I thashë: Si e nderon o i mallkuar?
Më tha: Me shpresa e dëshira.
I thashë: Po kush të dëgjon më së shumti?
Më tha: Ai që nuk bën namaz.
I thashë: Po tjetër?
Më tha: Ai që rrallëherë përkujton Allahun.

* * *

I thashë: Kush është miku yt?
Më tha: Dyfytyrëshi
I thashë: Pse e si?
Më tha: Sepse gjysmën e punës ma kryen. Ai fton në zjarr e të tjerët mendojnë se për në xhennet.


* * *
I thashë: Si quhet libri të cilin ia jep njeriut?
Më tha: Libri quhet “Hamendja”
I thashë: Po udhëzimi?

Më tha: Epshi
I thashë: Cila është arma jote?
Më tha: Gruaja e pamoralshme.
I thashë: Po tingujt e tu cytës?
Më tha: Muzika që nxit dëshirat epshore.

* * *

I thashë: Kush janë të dashur për ty?
Më tha: Të rinjtë që ëndërrojnë.
I thashë: Kush të shoqëron më së shumti?
Më tha: Të pasurit arrogantë.
I thashë: Kush është krahu i djathtë i yti?
Më tha: Dijetari që urdhëron për keq, e pengon nga e mira.

* * *

I thashë: Çfarë të dobëson përnjëherë, sikur shigjeta e hekurt njeriun?
Më tha: Abdesi.
I thashë: Po namazi?
Më tha: Namazi më poshtëron.
I thashë: Cila gjuhë është neveritëse për ty o i mallkuar?
Më tha: Gjuha që urdhëron për mirë, e pengon nga e keqja.

* * *

I thashë: Sot ka muslimanë që ti i donë?
Më tha: Ka shumë.
I thashë: Si ashtu o i mallkuar?
Më tha: Muslimanët që për ta më i mirë është gjumi sesa namazi i sabahut.
I thashë: Po tjetër gjë?
Më tha: Ata që kur përmendet fjala e Allahut, nuk e dëgjojnë.
I thashë: Po tjetër gjë o i mallkuar?
Më tha: Ata që kur bëjnë namaz, e bëjnë me trup, e me shpirt e mendje janë jashtë namazit.

* * *

I thashë: Kush janë ushtarët e tu?
Më tha: Sigurisht: ata që luftojnë kundër muslimanëve.
I thashë: Cili është shteti yt?
Më tha: Aty ku urrehet më së shumti islami.
I thashë: Në ç’vend qe shteti yt, o i mallkuar?
Më tha: Në “Izrael” dhe çdo vend ku synim është dobësimi i islamit dhe muslimanëve.
I thashë: Kush flet me gjuhën tënde?
Më tha: Sigurisht ai që jep urdhra kundër muslimanëve.

* * *

I thashë: Çfarë të pëlqen në kohët e sotshme?
Më tha: Martesa e të rinjve me vonesë.
I thashë: Po çfarë është më e urrejtur në kohët e sotshme për ty, o i mallkuar?
Më tha: Vajzat me veshje islame – me Hixhab.
I thashë: Çfarë të irriton të veshja islame, o i mallkuar?
Më tha: Sepse është derë e hekurt që më mbyllë shtigjet e imoralitetit.
I thashë: Po më trego more i mallkuar, se me çka i këshillon pasuesit e tu të rinj?
Më tha: Të shoqërohen e të vetmohen sa më shumë me vajza, dhe të pinë derisa të dehen.

* * *

I thashë: Ç’lloj njerëzish urren shumë?
Më tha: Ata që ia duan të mirën të tjerëve ashtu siç ia duan vetvetes.
I thashë: Pse o i mallkuar?
Më tha: Sepse nëqoftëse çdo njeri të mos ia donte të keqen tjetrit, do të më pakësohej ushtria.
I thashë: Më çfarë e mashtron njeriun më së shumti?
Më tha: Me joshje ndaj grave.

* * *

I thashë: Në kohët e sotshme si ia merr kohën muslimanëve?
Më tha: Shumë lehtë: Me TV e duhan.
I thashë: Po si o i mallkuar?
Më tha: Nëpërmjet TV-së i bëj të fantazojnë, ndërsa me duhan të gjejnë “prehje”.
I thashë: Po si i le pa gjumë deri në orët e vona?
Më tha: Duke i futur në kujtesë ndaj “bukurive” të kësaj jete.

* * *

NJË NATË DESHA TË SHKOJA HERËT NË XHAMI
Thashë në vetvete: Të shkoj në xhami - sapo dëgjova zërin e thirrjes në namazin e sabahut.
Më thotë: Ehu, nata është e gjatë, vazhdo gjumin.
Thashë në vetvete: Kam druajtje se do t’më kaloj koha e namazit.
Më thotë: Hë se ke kohë sa të duash.
Thashë në vetvete: Kam frikë se nuk do të mund ta arrij namazin me xhemat.
Më thotë: Eh, mos e mundo aq shumë veten. Namazin mund ta bësh dhe vetëm.

* * *

MË KISHTE ZËNË NJË GJUMË I LEHTË, E KUR MË DOLI GJUMI, KISHTE LINDUR DIELLI
Thashë në vetvete: Uh, paska lind dielli.
Më thotë: Mos të të vjen keq. Dita është e gjatë.

* * *


PASI MBAROVA NAMAZIN, U ULA TË BËJA DHIKËR
Më hapi fletoren e mendimeve.
I thashë: Më largove nga dhikri.
Më tha: Lere bëj dhikër më mirë gjatë mbrëmjes. Je duke e munduar veten si tepër. Shijoje pak rininë.
I thashë: Për çdo vepër ka llogari. Në një çast do të vdes, i druhem atij çastit.
Më tha: Jeta është e gjatë.

* * *

DESHA TË LEXOJ KUR’AN E TË MËSOJ CA AJETE PËRMENDËSH
Thashë në vetvete: U bëra gati, e t’ia filloj.
Më thotë: Këndelle pak veten me muzikë të lehtë.
Thashë: Po muzika mund t’më largoj nga dhikri.

* * *

DERISA PO ECJA RRUGËS, KALOI NJË VAJZË, ULA SHIKIMIN
Më tha: Çfarë të keqe ka nëse ia ngulitë shikimin?
I thashë: Shikimi është i rrezikshëm.
Më tha: Të meditosh në të bukurën është hallall.

* * *

BËRA NIJET QË TË MERRJA UDHËTIM.
Më tha: Për ku je nisur?
I thashë: Për të kryer haxhin
Më tha: Pse po e mundon veten për haxh, kur dyert për të bërë mirë i ke të shumta.
I thashë: Dua të ushqej shpirtin tim me besim e moral.
Më tha: Në xhennet nuk hyhet me vepra.

* * *

DOJA TË KËSHILLOJA DIKË
Më tha: Mos i nxjerr vetit telashe.
I thashë: Këshilla i bën dobi besimtarit.
Më tha: Do të bëhesh i njohur, frikësohu nga mendjemadhësia. E mendjemadhësia t’i shuan të gjitha veprat e mira.

* * *

KOHA E NAMAZIT
Thashë në vetvete: U afrua koha e namazit.
Më thotë: Ka kohë.
Thashë: Kam frikë se më ikën koha e namazit.
Më thotë: Eh, mjaft ke bërë namaz, po të iki një kohë, të falet. Mund ta kryesh edhe pas kohës.

* * *

KUR’AN PAS NAMAZIT TË SABAHUT
Thashë në vetvete: Pasi ta kryej namazin e sabahut, të lexoj Kur’an.
Më thotë: Gjumi është dhunti.
Thashë: Do të flejë pasi të lexoj Kur’an.
Më thotë: Por më vonë nuk të merr gjumi më.

* * *

KËSHILLA FAMILJES
Thashë në vetvete: Sa keq, që vëllai im nuk bën namaz.
Më thotë: Po, por Zoti udhëzon kë të dojë.
Thashë: Por duhet ta këshilloj.
Më thotë: Eh, vëllai yt e di se ç’është e mira e ç’është e keqja.
Thashë: Ai e di, por nuk vepron.
Më thotë: Hë se i vjen koha edhe atij të punoj.

* * *

NAMAZIN NË KOHË
Thashë në vetvete: Sot e tutje kam për ta kryer namazin me kohë.
Më thotë: Zoti falë shumë.
Thashë: Namazi është obligim në kohën e vet.
Më thotë: Edhe po e fale pas kohës, të pranohet.

* * *

HERËT NË XHAMI
Thashë në vetvete: Të shkoj më herët në xhami.
Më tha në mendime: Xhamia ende është e mbyllur.
Thashë në vetvete: Pse a thua mund të jetë e mbyllur.
Më tha në mendime: Sepse fëmijët e ndytin.

* * *

T’I MËSOJ FËMIJËT LEXIMIN E KUR’ANIT
Thashë në vetvete: Që sot t’ia filloj mësimin e leximit të Kur’anit ca fëmijëve.
Më tha në mendime: Ehu, mos e angazho veten. Nuk ta di kush për mirë.
Thashë në vetvete: E bëj për Allahun.
Më tha në mendime: Vetëm kohë humb dhe mundi të shkon huq.

* * *

I thashë: Si e quan kohën e sotshme?
Më tha: Koha e dobësimit tim.
I thashë: Pse?
Më tha: Përparimi i shkencës.
I thashë: Si o i mallkuar?
Më tha: Kulmi i shkencës, shton domosdoshmërinë për fe.
I thashë: Për cilën fe?
Më tha: Natyrisht, islamin.
I thashë: Si të dobëson?
Më tha: Njerëzit arrin të kuptojnë intrigat e mia.
I thashë: Po ndryshe, more i mallkuar?
Më tha: Islami ngroh e ëmbëlson kraharorët.

* * *

SI PËRFUNDIM
I thashë: Thuaje të vërtetën edhe pse je gënjeshtar; ç’është islami për njeriun?
Më thotë i poshtëruar: Dritë.
I thashë: E the të vërtetën o gënjeshtar.


NË FUND THASHË:
Kërkoj mbrojtjen e Allahut, nga intrigat e cytjet e tua o shejtan i poshtëruar, gënjeshtar, e armik i hapur i imi dhe çdo njeriu.
Largohu, se i larguar je!
Dhe ky ishte shpërblimi i shejtanit të mallkuar: i poshtëruar dhe i mallkuar.



Kur Izraelin e quan shtetin e Djallit,kjo asht dashni e pervujtni apo urrejtje?Nese urren ushtar i kujt qenke?
Estukfurullah.

[AbdylHabib]

Ky njeri bën shërimin nga Magjitë, Sihri, Xhinet dhe hapjen e kanaleve të zemrës në 60 %.

Mund të paraqiteni në,

Tel, 015110132065 dhe quhet Sabri Selmani, Kiel- Gjermani

Sherbime behen pa kompenzim material.

[AbdylHabib]

Ky njeri bën shërimin nga Magjitë, Sihri, Xhinet dhe hapjen e kanaleve të zemrës në 60 %.

Mund të paraqiteni në,

Tel, 015110132065 dhe quhet Sabri Selmani, Kiel- Gjermani

Sherbime behen pa kompenzim material.

Me ndihmën e ZOTIT të madhërishëm personi në fjalë bënë përojekje për shërimin e atyreve që kanë nevojë ,vetëm me lexim të Kur`anit.

[GURI SYLAJ]

Tani per mua eshte gjithecka e kjarte e edhe shkrimet e me hereshme ...PA KOMENT !!!

[E_Zjarrta]

Ky shkrim qe eshte dhene ne emer te Sabri Selmanit ..... une e kam takur nje her kete njeri ne Kosove Dhe ai asnje her nuk ka deklaruar se eshte Hoxh por eshte njeri qe ka disa veti per sherime shpirterore por gjithmon vetem nepermes Kuranit te madherishem, duke mos urrejtur aske Njeriu duhet te ket diku besim andaj mos u kerkellitni por lexoni shkrimet e tija ´te cilat me te vertete ju bejne te kuptoni se ky adhurues i fese Islame eshte ne nje njohuri shume te sinqerte dhe me nje diapazon te madh.

[hasanmehmeti]

Tani per mua eshte gjithecka e kjarte e edhe shkrimet e me hereshme ...PA KOMENT !!!

Per mua asgje e kjarte , as shkrimet e mehershme(nga ky postues) pse jane zhdukur e as qka ke ti Guri te kjarte.

Kjartesoma nese di gje, mund ta besh edhe ne pv.

Me T'mira.
Hasani.

ps/ shih E Zjarrta paska nis me u flladit me duket , ev ev ske faj se sivjet ka morr ftoft tybe. ; )

[E_Zjarrta]

Per mua asgje e kjarte , as shkrimet e mehershme(nga ky postues) pse jane zhdukur e as qka ke ti Guri te kjarte.

Kjartesoma nese di gje, mund ta besh edhe ne pv.

Me T'mira.
Hasani.

ps/ shih E Zjarrta paska nis me u flladit me duket , ev ev ske faj se sivjet ka morr ftoft tybe. ; )


nuk dua te merrem me njerez qe me te vertete e kan vendin ne psikiatri per shkak te probleme psiqike seksuale e probleme tjera

qenet lehin por karavani vazhdon!!!!!!!

[hasanmehmeti]

Ev bre po semundjen e paskam pas e nuk e paskam dite!!! haj ,haj .

Ka arrit mjeksia dhe mjeket e sotit tybe , ta lexon 1 shkrime , ta shtyp 1 recept ;)

Une e thashe se me heret te kame pare qe qitshe flak te disa tema ,sidmos kur ke ardhe ketej, e ky shkrime me befasoj per te mire.

Edhe une pajtohem me ty qe Karvani te ecen mos te ndalet se i bohet vone.

Mbetsh mire kete dite xhumaje.

Hasani.

[AbdylHabib]

Ky shkrim qe eshte dhene ne emer te Sabri Selmanit ..... une e kam takur nje her kete njeri ne Kosove Dhe ai asnje her nuk ka deklaruar se eshte Hoxh por eshte njeri qe ka disa veti per sherime shpirterore por gjithmon vetem nepermes Kuranit te madherishem, duke mos urrejtur aske Njeriu duhet te ket diku besim andaj mos u kerkellitni por lexoni shkrimet e tija ´te cilat me te vertete ju bejne te kuptoni se ky adhurues i fese Islame eshte ne nje njohuri shume te sinqerte dhe me nje diapazon te madh.
Pajtohem katercipeshi me ty sepse Sabri Selmani ne njohurute e se drejtes nderkombetare,ligjore e fetare vjen menjehere pas zotri Abdi Baletes bile edhe e kane quajrur dhe e quajne Baleta i dyte.

Ndersda sa i perket njohurive kuranore dhe interpretimit te tyreve vjen menjehere pas Jakup Hasipit te ndjere nga sllupqani i Shkupit.

Me sa di une eshte i vetmi shqiptar ne trojet etnike shqiptare dhe jasht tyre qe ka diturine dhe guzimin te meret me perpjekjet per sherimin nga: Magjite, sihri dhe egjinet me rukje.

Me kete njeri jam takuar ne fund te dhjetorit 2008 ne nje takime per fene islame ne Prishtine, per nga shkrime e tija e kam njohur para disa vitesh.

Eshte nje djalosh me ndjenja te forta kombetare,dashte zoti i madherishem u takofsha prap me te edhepse ne Kosove e edhe ne diaspor jemi larg njeri tjetrit.

AbdylHabib

[GURI SYLAJ]

Pajtohem katercipeshi me ty sepse Sabri Selmani ne njohurute e se drejtes nderkombetare,ligjore e fetare vjen menjehere pas zotri Abdi Baletes bile edhe e kane quajrur dhe e quajne Baleta i dyte.

Ndersda sa i perket njohurive kuranore dhe interpretimit te tyreve vjen menjehere pas Jakup Hasipit te ndjere nga sllupqani i Shkupit.

Me sa di une eshte i vetmi shqiptar ne trojet etnike shqiptare dhe jasht tyre qe ka diturine dhe guzimin te meret me perpjekjet per sherimin nga: Magjite, sihri dhe egjinet me rukje.

Me kete njeri jam takuar ne fund te dhjetorit 2008 ne nje takime per fene islame ne Prishtine, per nga shkrime e tija e kam njohur para disa vitesh.

Eshte nje djalosh me ndjenja te forta kombetare,dashte zoti i madherishem u takofsha prap me te edhepse ne Kosove e edhe ne diaspor jemi larg njeri tjetrit.

AbdylHabib

Une nuk e njohe personalisht .Me deshi´re do te bisedoja me te!
Nuk kam reaguar ne emrin e pervetshem te zotriut por ne postimin e tij ketu ku komenton qendrimet Kuranore rreth ringjalljes.
Mund te jete edhe Baleta i dyte apo i trete por ne shkrimin e sipercituar eshte per te ardhur keq.
Ate une e mora thjeshte si tallje me Besimin Islam njejte sikur intervisten e astronomit tone !Kjo eshte e patolerueshme !Nese nuk mundesh me komentu si duhet hesht .Ose pyt !

[Makresh]

Ka kryer ndonje shkolle te lart fetare Sabriu qe flet keshtu ? Tani nuk kishte asnje referenc sa i perket argumenteve qe i solli, eshte njesoj sikurse te fliste me hamendje ! Un kerkoj qe shkrimi te fshihët pasi qe s'kem shenje te vertetesis rreth asaj qe eshte thene.

[GURI SYLAJ]

Pajtohem!

[AbdylHabib]

Njeriu kuron ZOTI i madherishem sheron !

Perpjekjet per sherimin nga: Magjia, sihri dhe gjinët permes leximit te kur`anit dhe te synetit me ndihmen e ZOTIT te madherishemö

Sherimi behet edhe permes internetit me kamere interneti drejtperdrejti.Shqiptaret musliman nuk kane nevoje te shpenzoin asnje para ( valute ) per sherim dhe jane te kursyer nga shpenzimet e udhetimit dhe te kohes.

A nuk eshte kjo mrekulli ne civilizimin islam,

Mund të paraqiteni në,

Tel, 015110132065, Sabri Selmani, Kiel-GjermaniKy njeri bën shërimin nga Magjitë, Sihri, Xhinet dhe hapjen e kanaleve të zemrës në 60 %.

Mund të paraqiteni në,

Tel, 015110132065 dhe quhet Sabri Selmani, Kiel- Gjermani

Sherbime behen pa kompenzim material.

[hasanmehmeti]

Pajtohem katercipeshi me ty sepse Sabri Selmani ne njohurute e se drejtes nderkombetare,ligjore e fetare vjen menjehere pas zotri Abdi Baletes bile edhe e kane quajrur dhe e quajne Baleta i dyte.

Ndersda sa i perket njohurive kuranore dhe interpretimit te tyreve vjen menjehere pas Jakup Hasipit te ndjere nga sllupqani i Shkupit.

Me sa di une eshte i vetmi shqiptar ne trojet etnike shqiptare dhe jasht tyre qe ka diturine dhe guzimin te meret me perpjekjet per sherimin nga: Magjite, sihri dhe egjinet me rukje.

Me kete njeri jam takuar ne fund te dhjetorit 2008 ne nje takime per fene islame ne Prishtine, per nga shkrime e tija e kam njohur para disa vitesh.

Eshte nje djalosh me ndjenja te forta kombetare,dashte zoti i madherishem u takofsha prap me te edhepse ne Kosove e edhe ne diaspor jemi larg njeri tjetrit.

AbdylHabib

selam abdylHabib apo vet sabria apo ndojkush i kabiles se tij , sidoqofte so me rendesi.

Se pari Lus All-llahun subhanhu we teAla te jeni mire me Iman dhe Shendet.

Ke mundesi te me tregosh ku ka perfunduar Shkollen ky Sabriu ?

selam alejkum
Hasani.

[GURI SYLAJ]

Keni bere nje pyetje te logjikshme dhe me se te nevojshme!

[AbdylHabib]

selam abdylHabib apo vet sabria apo ndojkush i kabiles se tij , sidoqofte so me rendesi.

Se pari Lus All-llahun subhanhu we teAla te jeni mire me Iman dhe Shendet.

Ke mundesi te me tregosh ku ka perfunduar Shkollen ky Sabriu ?

selam alejkum
Hasani.

Pasi nuk po kuptohemi , po shprehem keshtu:

Oooo brother po je mbrapa more shum ti,ej cohu shpejt se kur te cohesh ti "AI shoqi "ka ba shpikjen e rradhes,ne te miren tone

[Makresh]

Pasi nuk po kuptohemi , po shprehem keshtu:

Oooo brother po je mbrapa more shum ti,ej cohu shpejt se kur te cohesh ti "AI shoqi "ka ba shpikjen e rradhes,ne te miren tone

Kush foli ketu ? Djalli ? Dreqi ? apo Shejtani ?

Cilit medhheb i takon ?
Dhe ku e ka te kryer shkollen e lart fetare (jo per hafiz) ?

[AbdylHabib]

Proverb popullor



Me nji zaman nji mbret vendosi t'i provonte popujt. Dhe, pa nji pa dy e burgosi hoxhen e atij populli (normalisht shqiptar ishin). Dhe filluan te peshperisin e te flasin... a nite? Hoxhen e kishin burgose!!! Eeee pale qka ka bo?, me siguri diqka ka bo qe e kane burgos!. Keshtu vazhduan llafet per disa dite e asgje nuk ndermorren, dhe pas disa diteve hoxha u lirua. Normalisht , asgje te keqe nuk kishte bere.
Pas pak dite mbreti e burgosi popin e serbeve. E more vlla... u qun n'kam i madhe e i vogel, gra e burra , pleq e te rinj. E ti shkun te dera mbretit. Leshone popin! A jeni tranu a? Po ky asht njeri i kishes kurgja te keqe ska bere. Dhe mbreti e leshoj. Asgje te keqe skishte bere.Kush foli ketu ? Djalli ? Dreqi ? apo Shejtani ?

Cilit medhheb i takon ?
Dhe ku e ka te kryer shkollen e lart fetare (jo per hafiz) ?

[Makresh]

Krahasim i dobët, me ate qe ti mund te beshe edhe pse proverbi i shkon per shtati nje shumice te shqiptareve.


PieS: 4 here gjithsej tu shtrua pyetja pa proverbe, mesele e gjëegjëza.

[hasanmehmeti]

Pasi nuk po kuptohemi , po shprehem keshtu:

Oooo brother po je mbrapa more shum ti,ej cohu shpejt se kur te cohesh ti "AI shoqi "ka ba shpikjen e rradhes,ne te miren tone

Selam alejkum Sabri Selmani,

Une per vete kame gjete knaqesi dhe rehati ne kete prapambetje dhe gjume, andaj me le te qete ne gjumin time.

Por te theme nje gje, ke moderatore tjeter kend ketu se po te isha une keto reklama do ishin larguar menjehere.
E theme pasi nuk tregoni formen si trajtoni pacientin.Kjo pike eshte shume e holle, ngase shume lehte mund te besh shirke per vete dhe per ate qe te beson, nese nuk vepron gjate sherimit ashtu siq na eshte transmetuar.

Une nuk theme se format qe ju perdorni jane te keqija apo te mira pasi nuk i njof, por dyshoj ne ate se nje sherues magjishe,sihri per te patur sukses duhet te jete shume i devotshem, ti largohet namit dhe reputacionit qe njerezit mundohen ta ngrisin , e le me qe vet nuk tenton te ngis veten, ngase mendjemadhesia eshte ajo qe ndalon njeriun te hyje ne xhenet, e le me te sheroj dike.

Krahasimet qe ke bere me siper me Abdi Baleten, etj jane teper qesharake dhe pikerisht tentojne te paraqesin ate qe thash nje paragrafe me siper.

Neve ne trojet tona kemi hoxhallare qe jane te specializuar ne fushen e sihrit , kane kry shkolle e lodhe trute me dhjetra vite para dijetareve, siq eshte Llukman Neziri(gjilan),Muhammed Abdullahi(durres),Bilal Teqja(tirane), Fadil Sogujeva(prishtine) etj etj, e le me hafuzllare e mufesire qe edhe kane marre titujt doktore dhe jane mjafte te thjeshte ne punen e tyre.

Sido qe te jete, une nuk i preferoj askujt te ta sjelle telefonin tend perderisa nuk tregon ate qe kerkova.

E tash me fal se po "flej" une, e ju vazhdone vallen ketej. Kaq kisha ne kete teme,per kete qeshtje.

selam alejkum
Hasani

[AbdylHabib]

Mbreti që vendosi të bëhej bujar

Një mbret i Iranit i tha një ditë një dervishi:
-Tregomë një rrëfenjë.
-Madhëri-, u përgjigj dervishi, -do t’ju tregoj rrëfenjën e një mbreti arab, Hatim Tai-t, njeriut më bujar të të gjitha kohëve, sepse nëse do mund t’i ngjaje, ti kishe për të qenë vërtetë mbreti më i madh i gjallë.
-Fol-, tha mbreti, -por nëse rrëfenja nuk më jep kënaqësi, do jap urdhër që të ta presin kokën për shpifje mbi bujarinë time.
Mbreti u përgjigj me këtë ton, sepse në oborrin e Persisë thuhej rëndom se monarku zotëronte cilësitë më të mira, në një shkallë që askush në botë nuk e kish mbërritur dhe nuk do të mund ta mbërrinte.
-Pra, po ju thoja-, nisi të fliste dervishi me atë mënyrën tipike të dervishëve, që nuk vihen kollaj në siklet, -që bujaria e mbretit Hatim Tai e kapërcente, në bëma dhe në qëllime, atë të të gjithë njerëzve.
Dhe ja rrëfenja që tregoi dervishi.
Një mbret tjetër arab lakmonte të shtinte në dorë pasuritë, fshatrat, begatitë, gamilet dhe luftëtarët e Hatim Tait. Kësisoj, një ditë të bukur ai i shpalli luftë Hatimit. Ai i dërgoi Hatimit një lajmëtar, me këtë paralajmërim: "Dorëzohu, përndryshe do të të mposht, do t’i pushtoj tokat e tua dhe do të të shfronësoj".
Kur ky paralajmërim arriti në oborrin mbretëror të Hatimit, këshilltarët e tij i thanë se duhej t’i gatiste menjëherë të gjithë luftëtarët për të mbrojtur fronin.
-Ne jemi të sigurtë-, i thanë sovranit, -se mes nënshtetasve të tu nuk gjendet as një njeri, qoftë burrë apo grua, që nuk është i gatshëm ta flijojë jetën e vet për të mbrojtur mbretin e tij të dashur.
Por Hatimi, në kundërshtim me atë që priste populli, tha:
-Jo! Para se t’ju dërgoja në betejë e të lejoja të derdhej gjak për mua, më mirë do të ulërija. Do të isha me mijëra milje larg nga rruga e bujarisë, nëse do të bëhesha shkaktar për flijimin e jetës së qoftë dhe vetëm një burri a të një gruaje. Nëse do të nënshtroheni paqësisht, ai mbret do të mjaftohet duke përfituar nga shërbimet tuaja dhe nga taksapagimi, dhe ju nuk do të pësoni humbje materiale. Nëse, në të kundërt, do të bënit qëndresë, ai do të ketë të drejtë, simbas ligjit të luftës, t’i konsiderojë pasuritë tuaja si plaçkë lufte, e nëse do t’i humbisnit, do të binit në mjerim.
Me të thënë këto, Hatimi mori me vete vetëm një bastun dhe shkoi të strehohej në malet aty rrotull. U vendos në një guvë dhe u zhyt në meditim.
Gjysma e nënshtetasve të tij u prek thellë nga fakti se Hatimi kishte flijuar pasurinë dhe pozitën e tij në emër të popullit të vet. Të tjerë, prapëseprapë, mbi të gjitha ata që synonin të mbuloheshin me lavdi në fushën e betejës, murmurisnin: "Nga ta dimë se ky njeri nuk është më shumë se një burracak?".
Të tjerë, më pak guximtarë, e akuzonin: "Në fund të fundit, Hatimi ka shpëtuar jetën e vet duke na braktisur neve në një fat të pasigurtë. Ndoshta do bëhemi prapëseprapë skllevër të këtij mbreti të panjohur që, tek e fundit, është mjaft tiranik sa për t’iu shpallur luftë edhe fqinjëve të vet".
Të tjerë akoma, duke mos ditur ç’të mendojnë, rrinin në heshtje, në pritje për të mësuar më tepër e për të formuar një pikëpamje. E kështu, tirani, i shoqëruar nga një ushtri kuqëluese, e shtiu në dorë mbretërinë e Hatim Tait. Ai nuk i shtoi taksat dhe nuk kërkoi të uzurponte më shumë nga ç’i kish kërkuar popullit vetë Hatimi, për të mbrojtur dhe administruar drejtësinë. Por një gjë e shqetësonte, dhe ishin fjalët që qarkullonin, gjithnjë e gjithandej, se mbretëria e re që kishte shtënë në dorë, ishte bërë e tija vetëm falë një gjesti bujarie të kryer nga Hatim Tai.
"Nuk do të bëhem kurrë sundimtari i vërtetë i këtij vendi", tha me vete tirani, "derisa të mos e kem vënë nën pranga vetë Hatim Tain. Përsa kohë që ai të jetë gjallë, në zemrën e disave do ekzistojë përherë një formë nderimi për të, e nuk do të jenë kurrë nënshtetasit e mi, sadoqë së jashtmi do të sillen si të tillë".
Atëherë, mbreti lëshoi një shpallje, nëpërmjet së cilës zotohej se i ofronte një shpërblim prej pesëmijë monedhash të arta atij që do t’ia sillte Hatim Tain. Ky i fundit nuk dinte gjë fare në lidhje me këtë, deri në ditën kur, i ulur siç ishte rrëzë shpellës së vet, dëgjoi bisedën mes një druvari dhe gruas së tij.
-Gruaja ime e dashur-, i thoshte druvari, -unë jam plak, tashmë, e ti je shumë më e re se unë. Kemi fëmijë në moshë të njomë e, simbas rregullit natyral të gjërave, është e pritshme që unë të vdes unë përpara teje, teksa fëmijët janë ende të vegjël. Nëse do arrinim ta kapnim Hatim Tain, për të cilin mbreti i ri ofron një shpërblim prej pesëmijë monedhash ari, e ardhmja jote do të ishte e sigurtë.
-Turp të kesh!-, thërriti e shoqja. –Është më e drejtë të vdesësh ti, e edhe unë bashkë me fëmijët të vdesim nga uria, sesa t’i ngjyejmë duart me gjakun e njeriut më bujar të të gjitha kohërave, që ka flijuar çdo gjë për ne.
-E tërë kjo është shumë e bukur-, u përgjigj druvari-, por secili duhet të mendojë për interesat e veta! Në fund të fundit, unë kam përgjegjësi por, megjithatë, çdo ditë shtohet numri i njerëzve që besojnë se Hatim Tai është burracak. Është vetëm çështje kohe, derisa të vihen të gjithë në kërkim të tij, duke rrëmuar në çdo skutë të mundshme.
-Bindja për burracakërinë e Hatimit është ndërsyer nga dashuria për florinjtë. Nëse këto thashetheme vazhdojnë, kjo do të thotë se Hatimi paska rrojtur kot!
Në këtë çast Hatim Tai doli nga vendi ku qe fshehur dhe iu paraqit çiftit.
-Unë jam Hatim Tai-, tha. –Çomëni tek mbreti i ri dhe kërkoni shpërblimin tuaj.
Plaku u ndje i turpëruar dhe sytë e tij u mbushën me lotë.
-Jo, o i madhi Hatim, nuk mund të vendos për ta bërë një gjë të tillë!
Teksa po bisedonin, një grup njerëzish që ishin vënë në kërkim të mbretit të arratisur, u afrua aty.
-Nëse nuk e bëni ju-, tha Hatimi, -do të dorëzohem vetë tek mbreti; do t’u them se më keni mbajtur fshehur dhe kështu, do të gjykoheni për tradhëti.
Me ta njohur Hatimin, grupi i njerëzve e kapi dhe e vuri nën pranga; i dëshpëruar, druvari shkoi pas tyre. Me të arritur tek oborri mbretëror, çdonjeri nga ata nisi të mëtonte se ishte ai vetë që e kishte kapur Hatimin. Atëherë, duke e lexuar mëdyshjen në fytyrën e pasardhësit të tij në fron, Hatimi kërkoi leje për të folur:
-Madhëri, dijeni së është e drejtë që të dëgjohet edhe dëshmia ime. Në të vërtetë mua më ka kapur ky druvar i vjetër dhe jo këta fundërrina. Jepini shpërblimin e tij dhe bëni ç’të doni me mua...
Duke dëgjuar fjalë të tilla, druvari plak bëri përpara dhe i tha të vërtetën mbretit, duke rrëfyer se, në të vërtetë, Hatimi i ishte dorëzuar vetë për të siguruar të ardhmen e familjes së tij. Mbreti i ri u trondit aq shumë nga ky rrëfim, sa e urdhëroi ushtrinë e tij që të tërhiqej, ia riktheu fronin Hatimit dhe u kthye së rish në vendin e tij.
Kur e dëgjoi këtë rrëfenjë, mbreti i Iranit, duke i harruar kërcënimet që kishte shprehur kundër dervishit, tha:
-Ja një rrëfenjë e shkëlqyer, o dervish, nga e cila mund të përfitojmë. Gjithsesi, ti nuk mund të përfitosh asgjë, sepse ke hequr dorë nga të priturët e ndonjë gjëje prej kësaj bote dhe nuk zotëron asnjësend. Por unë jam mbreti. Dhe jam i pasur. Mbretërit arabë, njerëz që hanë hardhuca të ziera, nuk mund të krahasohen me një persian, kur është fjala për bujari të vërtetë. Më erdhi një ide! Le t’i futemi punës!
Duke marrë me vete dervishin, mbreti i Iranit i thirri të gjithë arkitektët më të mirë në një vend të gjerë e të hapur dhe i urdhëroi të projektonin e të ndërtonin një pallat shumë të madh, në qendër të të cilit do të ishte një sallon me dyzetë dritare.
Kur pallati ishte gati, mbreti vuri në përdorim të gjitha mjetet e transportit që ekzistonin asokohe, dhe e mbushi pallatin me monedha ari, punë për të cilën u nevojitën disa muaj. Mandej u tha kasnecëve të tij të shpallnin këto fjalë:
-Dëgjoni! Dëgjoni! Mbreti i Mbretërve, Burimi i Bujarisë, ka urdhëruar ndërtimin e një pallati me dyzetë dritare. Ditë për ditë, ai do të shfaqet vetë në atë pallat, për t’u shpërndarë florinj të gjithë skamnorëve.
Që nga ai çast, ashtu siç edhe pritej të ndodhte, një turmë nevojtarësh zu të mblidhej përditë përpara pallatit, dhe mbreti shfaqej në njerën nga dritaret e i jepte secilit një monedhë floriri. Nuk vonoi shumë dhe mbretit i ra në sy një dervish që shfaqej ditë për ditë, merrte një monedhë dhe bëhej erë. Në fillim mbreti mendoi:
"Ndoshta ia jep atë flori ndonjë nevojtari". Mandej, duke e parë përsëri, mendoi: "Ndoshta është duke zbatuar rregullin dervishor të lëmoshës së fshehtë dhe e shpërndan floririn pa rënë në sy". Dhe çdo ditë, sa herë shihte dervishin, mbreti e justifikonte me zemër. Megjithatë, ditën e dyzetë vuri re se durimi i tij kishte një kufi. Duke e mbërthyer nga dora, gërthiti:
-Mosmirënjohës i ngratë! Nuk thua as falemnderit. Nuk tregon asnjë shenjë nderimi; nuk buzëqesh, nuk përkulesh, dhe vjen ditë për ditë! Sa kohë do të zgjasë ende? Mos vallë je duke u pasuruar me harxhin e bujarisë sime, apo je duke e dhënë me kamatë këtë flori? Në të vërtetë, sjellja jote është e padenjë për një njeri që vesh loshnikun e nderuar me arna!
Sapo ai kishte mbaruar së thëni këto fjalë, dervishi hodhi përtokë dyzetë monedhat e arta që kishte marrë, dhe i tha mbretit:
-Dije o mbret i Iranit, se bujaria nuk mund të ekzistojë nëse nuk paraprihet nga tre gjëra: e para është të japësh pa provuar ndjenjën e të qënit bujar; e dyta është durimi; e treta mungesa e dyshimeve.
Por mbreti nuk mësoi kurrë. Nën sytë e tij, bujaria ishte e lidhur me atë që njerëzit do mendonin për të, dhe me ndjesinë e tij të të qënit 'bujar'.

Kjo rrëfenjë tradicionale, ilustron përmbledhtas disa mësime të rëndësishme sufi. Vënia në garë është diçka e kotë, nëse nuk zotërojmë cilësitë themelore që janë në bazën e kësaj gare. Nuk mund të praktikohet bujaria, nëse paralelisht me të nuk zhvillohen edhe cilësi të tjera. Disa janë të paaftë për të mësuar, edhe pse vihen përballë mësimeve, paraqitur në këtë rrëfim nga dervishi i parë dhe 'i dytë'.

[I_Dehuri]

Shejtani ,

nuk eshte asgje tjeter perpos njerez qe kan gabur rrugen e ndergjegjes rugen e drejte dhe jan futur ne mekate te ndryshme e sot mundohen qe me ane te shkrimeve kinse fetare qe per mua jan vetem nje perpiqje per tu pastruar nga ndytesirat shpirterore.


Njeriu duhet te Ket:
Moral
ndjenje kombetare
Dashuri ndaj atdheut dhe njerezve qe e rrethojne pa dalim
te ket pasterti e jo te kundermoj
te ik nga mekatet

ateher nuk ka qi ben as dreqi e as dreqica


Zot runa prej Njerezve qe e kan gabuar rrugen e Zotit qofshin ata Katolik apo musliman

[I_Dehuri]

Ke mundesi te me tregosh ku ka perfunduar Shkollen ky Sabriu ?

selam alejkum
Hasani.[/quote]

une ne studimet e mija si Jurist fatkeqesisht te nderprera per shkak te kushteve kam njohur nje Sabri Selmani por a eshte ky nuk e di por me te vertete ka qene Student shume i Afte nese eshte ky ( nese gaboj me falni a ) ju pershendet
i_Dehuri



nje fjale thot me mire i dehut se sa i skuqur ne kembe

[vjeshta]

valiii
Sentinel



Anëtarësuar: 24-12-06
Vendndodhja: "Buzë Bistricës/Anës Drinit) !"
Postime: 3,134

Titulli: Pyetje & Pergjigje
Citim:
Postimi origjinal është bërë nga vjeshta
Mirë epaske kuptu Valiii ,nuk e di nese ekziston nje teme rreht kesaj pyetja por ,pyetja nuk ishte provokim dhe mund te them se ka me shume se sa kurreshtje .



Nuk e kam pase as dyshimin me te vogel ne ate se ka mundur te jete provokim. Pyetja eshte komplet e sinçert dhe hororr :)), pra ka te beje me exhinet pabesimtar qe jane dreçer/ shejtana... Pra, jo te gjithe exhinet jane shejtana por te gjithe shejtanet jane exhin.
ne nje hadith autentik, Profeti a.s thote: shejtani qarkullon ne trupint tuaj, sikur gjaku ne venat e juaja, te ben vezvese (ngacmim) te nxite per pune te ndyra, besa edhe deri ne vetvrasje (duhet te kihet parasysh se asgje smund te bejne keta pa lejen e Allahut. Per besimtarin kjo eshte sprove) ...
Edhe sahabet/shoket te Pejagamberit a.s kane pasur vezvese nga shejtanet dhe ka pas rast kur e kane tregur te Derguarit: se ju vijne disa mendime ne koke qe, me e dashur per ta do te ishte te rezohen prej qiellit ne toke se sa te i shfaqin ato mendime me fjale... Kurse Resulullahi a.s iu pergjigjet se kjo eshte prej imanit...

P.S| Nese ka nevoje hadithet i sjelli ne origjinal sepse i shkrova perafersishte ashtu qysh i kam memorizu ne mendje...
Duhet te jete diku ndonje teme per exhinet, (mund te vazhdojme atje ose ketu si te doni) ku mund te diskutojme se si jane krijuar, si jetojne si shumohen, kontaktet e tyre me boten materiale dhe anasjelltas, demet qe shkaktojne, si duhet te mbohemi prej tyre etj...



E gjeta kete teme qe po u folka ne pergjithesi per keta .Por ,ajo se qka me intereson ajo mua me se shumti ishte pyetja ime me e specifikuar !

I lexova disa shkrime ne kete teme ,por tash ,se qka lexova ne shkrimin tuaj ,nese e kam kuptuar mire ,tash jam ne nje konfuzion me total se me heret !!!

Me larte ,ne kete teme, shkruante .Se shejtani,exhini, eshte i mallkuar i Allahut per aresye se nuk i eshte bindur atij ,ndersa ketu ,ne shkrimin tende ,thuhet se keta asgje nuk mund te bejne pa lejen e allahut ?!

Atehere...!!!Po e le me komentin, se mos po ngutem ,po e pres reagimin tuaj Valiii.:)

[valiii]

Vjeshte kete duhet ta kuptosh drejte... Pa Lejen, Vullnetin dhe Dijen e Allahut nuk bjen/shkeputet asnje gjethe nga pema e vet.
Shejtani eshte i mallkuar mu per ate arsye qe e ceke, porse eshte i afatizuar nga atehere deri ne diten e gjykimit/fundin e kesaj bote.
besoje qe deri ketu u kuptuam dhe jemi ne regull, mund te vazhdojme diskutimin tutje :))

[GURI SYLAJ]

Per mua asgje e kjarte , as shkrimet e mehershme(nga ky postues) pse jane zhdukur e as qka ke ti Guri te kjarte.

Kjartesoma nese di gje, mund ta besh edhe ne pv.

Me T'mira.
Hasani.

ps/ shih E Zjarrta paska nis me u flladit me duket , ev ev ske faj se sivjet ka morr ftoft tybe. ; )



I nderuari H.Mehmeti ju kerkoj falje se ju paskam mbetur borgj kogja moti por pa qellim.
Thash se per mua eshte gjithecka e kjarte kur e pash nr. e tel te zotriut ne fjale .
U binda se shkrimet e tij kan nje qellim te caktuar.
Ai paska lidhe "marreveshje"me shejtanin per me fitu para.
Dhe e pash me te arsyeshme mos me i ba asnje argat tjeter me shkrime ketu.


Mbetesh i pershendetur!

[Skyfter]

Shejtani eshte zbulim i Shejtanistav, nese doni me njoftu personalisht hecni mbrapa. :biggrin:

Ku ka ma Shejtanizem apo Satanizem se sa mu mundu me fut frige se nime ekzistojka Shejtani-Satani??????

[Kaltrina]

Ajete jane te formuluara ne me plot metafora, por une te pyeta ty me shoket e tu per mendimin tuaj.
Une i kam lexuar, por ti si mendon? A ishte qellimi i Allahut te krijoje shejtanin? Po ose Jo?


Ajete jane te formuluara ne me plot metafora???!!!

Une i kam lexuar po ti si mendon? !!!



E nderuara Bjeshka, sipas shkrimeve dhe papjakurise tende, une mendoj se ti as abetaren se paske lexu e le me shume. Se sikurse ti ta kishe lexuar Kur'anin e shenjte skishe me qene kaq injorante e e papjekur ndaj haditheve te Kur'anit, po masi si paske dy lidhje me fe, te lutem mos hap tema qe sjane per ty e ku smerr vesh se spo muj me i duru fyerjet e ofendimet tua per fene dhe Kur'anin, se ai qe se beson Kur'anin e shenjte nuk beson ne Allahun Xh.Sh, per mendimin tim eshte kufer.