Komente:Pavarsia e Kosoves [Arkivi]

natyra

12-03-08, 21:33

Jeton Kelmendi: Me Ahtisarin Inxhinier dhe Thaçin mjeshtër, shih çfarë shtëpie ndërtuam Kosovën
E marte, 11-03-2008, 07:04am (GMT)

Ironike

Me Ahtisarin Inxhinier dhe Thaçin mjeshtër, shih çfarë shtëpie ndërtuam Kosovën

Nga Jeton Kelmendi, Bruksel

Mbi truallin e vjetër të Dardanisë dhe në kullën e moçme, sot me plotë gojën mund të themi se kemi shtëpi. Kemi dëgjuar një thënie të popullit, “mbi truallin e vjetër është më lehtë të ndërtosh”, kjo mbase ka edhe logjik për çdo njeri që sado pak është në gjendje të mendoj, por se di se çka na ndodhi ne, disi na u morën mëndët, ndërtuam shtëpi pa tradita.

Njerëzit e kësaj shtëpie kanë të drejt të jenë gjysmë të gëzuar, sepse të gëzuar e kanë pak më vështirë, kur e mendojnë se asgjë nuk mbetur trashëgim, por është e re dhe nuk përmbush realitetin. Njerëzit janë ata që edhe ndryshimet më të panatyrshme i bëjnë. Sidomos kur ke mjeshtër të mirë e tani edhe inxhinier, për ta pasur ndërtimin me leje. Shtëpia jonë KOSOVË, falë një inxhinieri nga Finlanda, një mjeshtri nga Broja dhe dy kryepunëtorëve, njëri nga Krashtica dhe tjetri nga Negrovci, gjegjësisht Llapi e Drenica nga sot ka lejen e ndërtimit dhe nuk druajnë njerëzia se do të ketë probleme me lejen e ndërtimit. Me rëndësi është se shtëpia ka leje nga urbanizmi ose thënë ndryshe nga Evropa, kurse qysh do të jetë identiteti ynë nuk qon peshë kjo, prandaj mos u mërzitni, mundet të thotë kryemjeshtri.

Shteti ynë është i përbërë prej gjashtë minoriteteve të barabarta, që do të jetojmë si vëllezër, “vëllazërim bashkim”. E kemi flamurin me yllin e secilit vëlla dhe kështu gjithçka kemi ndërtuar te re, derisa koha për Evropën dhe botën është në vitin 2008, Kosova është në vitin zero. Ejani vëllezër të gjithë së bashku të nisemi drejtë Evropës. Ke çka ke deri dje, qiteni pas harrimit. Madje kjo dëshmon se edhe të vjetrit tanë nuk kanë ekzistuar, thjeshtë gjithçka këtu po nis. Ne jemi “më Papë se Papa”. Jemi më evropian se Evropa, ketë mos e besoftë kush, shikoje Flamurin e Kosovës, veç ta dinë edhe Evropa e Bashkuar se asnjë nga shtetet e Kontinentit nuk e ka flamurin kështu, as të ngjashëm, kaq evropian. Pra me dashtë, Hashimi mundet me u thënë ndërkombëtarëve, se Kosova veç është një mini “Evropë e Bashkuar” edhepse shqiptaret janë mbi nëntëdhjetë përqind, çka ka lidhje kjo, jemi të barabartë me minoritetet, qoftë edhe ato që nuk kanë as një përqind.

Na mbyti demokracia

Fundja pse tu kallxohet popullit përpara pavarësisë se çfarë flamuri do të kenë, ketë e bën Thaçi, mjeshtri i kësaj shtëpie, pa i harruar edhe kryepunëtorët Fatmirin e Jakupin, e besa edhe argatët e tyre qeveritar e parlamentar.
Inxhinieri, si inxhinier që punon larg shtëpisë së vet, pa ju bërë fort dertht se çka po benë, s’ kemi çka të themi për të. Ahtisarit, po të ekzistonte ndonjë çmim për shembull si çmimi Nobel, për projekte të dështuara, të cilat dështojnë edhe teorikisht edhe praktikisht, madje edhe refuzohet projekti i tij dhe prapë vihet në zbatim, për ketë do të duhet pse jo një çmim NOBEL për fantazi. Sido qe të jetë ky është i huaj dhe nuk kemi as fort arsye ti hidhërohemi.

Çka tu bëjmë ”tonëve”

Po thonë se jemi bërë shtet, do gjysmëpolitikan po kacavirren nën hijen e pavarësisë që akoma po freskohet nder lisin e Rezolutës 1244 te Këshillit të Sigurimit të OKB-së.
Pas deklaratës, Hashimi – mjeshtri, Fatmiri dhe Jakupi –kryepunëtoret me argatët tjerë të tyre qeveritar, shkuan në Prekaz në kullën e familjes së Komandantit Legjendar Adem Jashari. Fatmiri kishte zënë vangë, t’ ja dorëzoj familjes Jashari dekoratën që disa vite më parë ish- Presidenti Ibrahim Rugova e kishte dekoruar Adem Jasharin. Në televizionin e Kosovës, nuk u pa ceremonia e dorëzimit, por u tha nga gazetari. Në rregull ndoshta e ka at domethënien e vet se dekorata duhej dorëzuar pas pavarësisë....

Hashimi, ky burrë gjysmështeti, u pa pak më shumë në “Televizionin Publik”. Duke qeshur, bënë vetën ndryshe, d.m.th. ndonëse kurrë nuk shihej duke qeshur, nga zgjedhjet e fundit, ku doli gjysmëfitimtar, kurrë se ndalë buzëqeshjen, tash bile me shtet. Hallall i koftë, nxori flamurin multietnik dhe ja dha Rifat Jasharit duke u qeshur. Mirë, ja dha flamurin dhe e nderoj, kështu edhe moti nderoheshin ata që kishin merita për komb e atdhe, por kur ja nisi me fol e prishi edhe më shumë. Për ketë flamur a derdh gjak deklaroj para mediave ne oden e Jasharajve Hashim Thaçi, nuk i besova mjeshtrit ta them të vërtetën, me siguri edhe shumë kushi si besoj, për të mos thënë edhe ndonjë gjë tjetër, por ai e tha. Mendova me vete, çka do të mundi ti thoshte Adem Jashari, Thaçit për ketë flamur, sikur të ishte gjallë ai dhe ti epej atij. Deri në ditën e pavarësisë edhe Thaçi e kishte fjalën për flamurin e Shqipërisë, mirëpo tani duket se ka hy në Hënë të re.

Ky nuk mundet të jetë flamuri ynë. Kështu mund tu përgjigjej Adem Jashari Hashimave e Fatmirave e Jakupave. T’ju thoshte edhe ndonjë fjalë më të rënd, poashtu do të kishte qenë e mundur, nëse nuk do ti vinte keq tua thotë në oden e tij, por ç’ është e vërtita ma thotë mendja se nuk do të skuqej prej tyre, kur dihet se për atdhe, Ai bënte çdo gjë.

Me shkoj mendja, sikur mjeshtri dhe stafi i tij të takoheshin me Isa Boletinin, çka do tu jepte Isa....
Sikur të takoheshin me Faik Konicën, a do t’ ju thoshte ju t’ pahair. Mendova sikur të takoheshin me sa njeriun që derdhi gjak dhe dije e djers, për tokën e Dardanisë, si do të kalonin në ato takime këta Una. Kur u lodha së menduari, erdha në përfundim se po takoheshin me zanën e Gjergj Fishtës, do ti nemte dhe do tu thoshte -jeni qyqe-.

....marre nga zemrashqiptare

Pershendetje per Jetonin Rugov...
Natyra

natyra

12-03-08, 21:45

Adnan Abrashi: Kosova e pavarun me pesë sovranitete
E marte, 11-03-2008, 11:41pm (GMT)

KOSOVA E PAVARUN ME PESË SOVRANITETE

Nga Adnan Abrashi

Pas sa e sa, premtimeve, gënjeshtrave dhe parashikimeve të dështuara, më në fund, më 17 shkurt të këtij viti, Kuvendi i Kosovës, përmes aprovimit të një deklarate solemne, edhe formalisht e shpalli Republikën e Kosovës si shtet të pavarur dhe sovran, të cilën, deri më sot, zyrtarisht, e kanë njohur përafërsisht 30 shtete të ndryshme të botës.
Nëse me vëmendje do të përqendrohemi në paraqitjet e mëhershme dhe ato të tanishme publike të politikanëve tanë në pushtet, do të vërejmë se kjo zgjidhje për statusin përfundimtar të Kosovës gjithnjë nga ta deklarohet i shoqëruar nga togfjalëshi tejet i mirënjohur për ne: “Kosova shtet i pavarur dhe sovran”. Ndërsa, nga ana tjetër, si kundërshti me këtë sinonim politik të dedikuar për përdorim të brendshëm, nga goja e asnjë diplomati të jashtëm ndërkombëtar, nuk mund të hasësh në ndonjë vlerësim të ngjashëm. Ata, në paraqitjet e tyre publike, gjithnjë këtë zgjidhje të statusit të realizuar për Kosovën e deklarojnë si pavarësi të mbikëqyrur.
Republika e Kosovës, edhe pse ka filluar të njihet ndërkombëtarisht nga shumë shtete, ajo, realisht, gëzon një status të mbikëqyrur, ose edhe më mirë të shprehemi me atë definomë jo aq të këndshëm për veshin tonë, është një shtet me PROTEKTORAT NDËRKOMBËTAR. Bile-bile, protektorat të dyfishtë ndërkombëtar. (OKB-së dhe BE-se)
Shikuar nga këndvështrimi i logjikës së shëndoshë, vet fakti se një shtet është nën protektorat ndërkombëtar (mbikëqyrje nga dikush tjetër), vetvetiu e eliminon mundësinë e zëvendësimit të kuptimit të saj (protektorat) me një fjalë që ka domethënie krejtësisht tjetër (pavarësi)
Një praktikë tjetër e njëjtë dhe e gabuar, që me dashje apo pa dashje na shpie në lajthim, është edhe tek rasti i përdorimi të nocionit “SOVRANITET”
Edhe pa qenë ndonjë ekspert në profesion, mjafton t’ia hedhim një sy Fjalorit Terminologjik të Gjuhës Shqipe, dhe aty do ta gjejmë shpjegimin tejet kuptimplotë dhe mjaftë domethënës të këtij nocioni. Sipas sqarimit në këtë Fjalor, fjala “sovranitet” nënkupton: “Një të drejtë që gëzon çdo popull dhe shtet për të vendosur në mënyrë të lirë dhe të pavarur për çështjet e veta dhe të marrëdhënieve me shtetet tjera pa iu nënshtruar asnjë urdhër, ndërhyrjeje dhe kontrolli nga të tjerët”.
Nëse, nga njëra anë, mbetemi edhe më tej në logjikën kuptimore leksikologjike të domethënies së vërtetë të fjalës “sovranitetit”, dhe nga ana tjetër, bëjmë një krahasim më të detajuar profesional të bazës juridike dhe politike ndërkombëtare mbi të cilat mbështetet kjo shtetësi, atëherë, do të vërejmë se në brendinë strukturale dhe funksionale të ndërtimit të shtetit të ri të Kosovës, na shpaloset si realitet, ekzistimi faktik i pesë sovraniteteve.
Ashtu është pra! Janë pesë dhe t’i numërojmë me rend: si e pra, sipas Rezolutës 1244 të OKB-së, vepron sovraniteti i UNMIK-ut, dhe ky sovranitet, edhe përpos periodës kalimtare të paraparë me Pakon e Ahtisarit për dorëzimin e shumë kompetencave vendorëve, vështirë se do të realizohet aq shpejtë; e dyta, tanimë e instaluar edhe formalisht në Deklaratën e Pavarësisë dhe Kushtetutën e Kosovës, është sovraniteti i Bashkësisë Evropiane që do të veproj me emrin EUMIK dhe EULEX; e treta, sovraniteti i institucioneve PAKICË të Kosovës të dala nga vota e lirë e vetëm 38 % të popullit; e katërta, sovraniteti i Serbisë mi enklavat serbe që vepron përmes funksionimit të strukturave paralele të shtetësisë së saj në Kosovë, dhe, e pesta, sovraniteti real i 68% të popullit të Kosovës, i cili nuk ka dalë në zgjedhjet e fundit, dhe, si duket, potenciali i tij i plotë ende nuk ka ardhur në shprehje sa duhet
Ky i fundit, nga padrejtësitë dhe pakënaqësitë të mëdha të akumuluar si kundërshti në nënvetëdijen e tij kolektive, edhe, pse, tani për tani, dukej i heshtur dhe në pritje vigjilente, patjetër se dikur, do të gufoj në veprim dhe aksion. Këtë gufim si një reagim kolektiv i nevojës së patjetërsueshme të veprimit të Ligjit hyjnor të të kundërtave, sociologjia sigurisht do ta vlerësoj si vetëdijesim popullor, psikologjia sociale, si zbrazje të energjisë së akumuluar kolektive, kurse politika, si revolucion.
Dhe si konstatim për fund: Republika e Kosovës si shtet i pavarur dhe sovran, do të jetë vërtetë ashtu në plotëkuptimin e fjalës, vetëm nëse katër sovranitete të para ekzistuese, i nënshtrohen sovranitetit të plotfuqishëm të këtij të fundit. Edhe në këtë rast si nevojë, UNMIK-u, EULEKS-i dhe EUMIK-u, mund të qëndrojnë edhe më tej në Kosovë, por, atëherë, prezenca e tyre do të jetë si rezultat i dalë nga marrëveshja e ndërsjellë bilaterale dhe multilaterale të të barabartëve vërtet sovran.

...marre nga zemrashqiptare,ne foto Adnan Abrashi:

Shkroi Natyra

natyra

12-03-08, 21:57

Edlira Xhemo: Organizimet Patriotike dhe Anti-Patriotike te Internetit dhe Terrestriale
E marte, 11-03-2008, 04:20pm (GMT)

Organizimet Patriotike dhe Anti-Patriotike te Internetit dhe Terrestriale

Nga Edlira Xhemo

Se fundmi angazhimet per problemin politik çam kane tronditur internetin si nje terrmet injorantesh dhe shamate guzhinjeresh te cilet nuk dine ç’eshte komunikimi patriotik per nje çeshtje ne fjale.
deklarata e Parlamentit Europian per mbajtjen e nje seance te veçante per problemin çam do te sillte nje shkundje dhe gjallerim te opinionit mbareshqipetar çka do te bente qe persona me interesa te caktuara qofshin edhe me origjine çame te terhiqeshin prej saj dhe te dilnin me hov i cili mund te perkthehet partizan ne mbrojtje te çeshtjes por edhe si perfitues per kete qendrim pozitiv europian. Ajo qe mbeti ishte te konstatonim prirjen dhe qellimin e vertete te tyre. nepermjet fyerjesh dhe pozicionesh dyfishe dublantesh.

Si mund te organizoje web per çeshtjen çame nje person si Olsi Jazexhi i cili ne kontekstin e diskutimit per Marko Boçarin ka deklaruar se ishte krenar te ishte otoman dhe qe Ali pashe Tepelena shkaterroi Sulin dhe masakroi popullaten çame ?

A mund te quhet personalitet kombetar nje person dualist dhe pa forme personaliteti si Olsi Jazexhi i cili mbrron figura pashallaresh te cilet punuan per vehten e tyre dhe luftuan patriotet çame qofshin myslymane e qofshin te krishtere ?

A mund te flitet per qendrim patriotik te Olsi jazexhi i cili per viziten e janullatosit ne Kishene Shen gjergjit ne Boston nuk u prononcua mbi problematiken e meshes se Martireve çame te cilet Janullatosi nuk e mbajti ne Shqiperi me 2007 dhe qe u mbajt ne Boston e qe tash qe ai shkoi ehde ne Boston kjo rrezikon evenimentin nefjale ?

E kush jane ata me te cilet Olsi Jazexhi po bashkepunon ?

Kush eshte Agim Xhemali : ai i cili bente deklarata me e-mail-a te fallcifikuara neper forumet e internetit dhe kur shihte se i ngelej sharra ne gozhde ndryshonte muhabet duke stisur e stisur “te rejat” e vete te kopjuara me udhetime te dyshimta ne Ukraine : ku s’dihet se ç’jane ata tje shqipetare apo sllave et cilet kane synime te caktuara?

Kush eshte Abedin Rakipi i cili nen petkun kombetar duke “shkruar” e zhgarravitur per t’u dukur si i mbare shkruan dhe mbron se bashku me Agim Xhemalin tezen e bashkepunimit me nazistet te çameve: teze kjo e hedhur edhe nga Greket ?

Kush jane keta persona te cilet duan te organizojne dhe te depertojne drejtimin e çeshtjes çame ?
Ku ishin ata me pare ?

Perse nuk i paskemi ne materjalet e Miranda Vickers-it qe po na i dergon pas 2 vjetesh Z. Rakipi ?
Ku ishte Z. Rakipi per vendimin e parlamentit europian ?

C’kontribut dhane ai, Olsi Jazexhi dhe Agim Xhemali ne kete kontekst ?

Ku sishin ata per deklarimin e akademikeve greke te cilet pranuan genocidin çam dhe ç’bene ata per kete neper forumet e tyre virtuale ?

A duhet t’u besojme personave te tille te cilet pretendojne se njohin (ndoshta njohin histori, gjeografi nga edukimi) por nuk njohin anen politike te çeshtjes.
A mund t’i besojme nje tipi si Abedin rakipi i cili kur shkruan “Me Respekt” do te thote ktheme pergjigje se une si haker do te te hyj ne adrese elektronike ?

A duhet t’u besojme dhelperive te tilla te ketyre te pafytyreve te cilet duan t’u nxijne faqen çameve ne bote ?
Une bej thirrje per distancim nga persona te tille te pafytyre te cilet veprojne me koke te tyre dhe me synime te percaktuara manipuluese duke synuar inkriminimin dhe ndotjen e çeshtjes çame. Jufalemnderit

...marre nga zemra shqiptare

Shkroi Natyra

natyra

13-03-08, 13:48

Bahtir Hamza: Pastrohu Kosovë
E hene, 10-03-2008, 04:28pm (GMT)

Nga Libri ''Pastrohu Kosovë''

Bahtir Hamza

KOSOVË, NË PASQYRË TË KOHËS PASTROHU

Kosovë,
kënd, skutë, zgëq.
Përse?!
E edhe nga ç’të tjerë!
Shqiptarellat e tu,
Kërkojnë dashuri rrugëve të Europës.

Kosovë,
Botë e trazuar.
Shqipe në mëgrim,
Në moshën rinore dhunohesh.
Zvarritesh, s’flen e qetë.

Kosovë,
Kosova jashtë Kosovës, nuk është Kosovë.
Përse?!
Mërgimtari i pastër,
I censuruar, i përbuzur, i ngacmuar,
I burgosur me dëshmitarë të rrejshëm
I shtypur dhe i harruar.
Në çdo copë të shëmtuar të kësaj Bote të prishur.

Kosovë,
Përpara, prapa dhe përmbi.
Ta kujtosh robërinë dhe robotizmin,
Plagët, dhunën dhe dhimbjet më therrëse.
Në Botë.

Kosovë,
Kurrë mos u gjunjëzo.
Ngritu me dy faqe,
Në pasqyrë të kohës.

Pastrohu Kosovë!

DASHURI, LAPIDAR.

UÇKja, ZOG NË TRAMUNDANË!

UÇK-ja -
Zog në tramundanë,
Nga emri Kosovë
Nuk ke si e ndanë.

UÇK-ja
nuk është ajo,
sikundër bënë
disa maskarenj me tituj,
e disa u shkombëtarizuan,
u pasuruan U bënë politikanë
Dhe ....
Desh na bënë hatanë!
Jo!
UÇK-ja,
Zog në tramundanë!

NË KËRKIM TË DIELLIT 1

Isha ushtar i Fëmijëve të mi.
Unë jam Ushtar i Fëmijëve të mi.
Mbetëm Ushtar i Fëmijëve të mi.
Sepse
Botës dhe lirisë
I përkasim të gjithë.

Prishtinë, 26 Maj 2000

SHQIPTARË

Shqiptare,
UÇK-në kudo ta kemi të parë.
Të mos ishin nacionalistët
Të mos ishte U.Ç.K-ja.
Sot do t’ishim jugosllavë.

NË KËRKIM TË DIELLIT 2

Të na zhdukin dhe nga arsyeja jonë - që jemi shqiptarë.
Ne që nuk mund të merrnim rrugë të lira.
Në atë pikë lirie.
Nuk donte të na kuptonte askush.
Ne që ishim të pa gjumë,
Të pa bukë edhe në mërgim!
E drejta nuk ishte në anën tonë.
Që ndryshuam sistemin dominues të krimit.
Për mbretërinë e së vërtetës dhe të lirisë.

15 qershor 1999, Cyrich, Zvicër

PËRPOS AMERIKËS

Kush është dashuruar në ty, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do ta flasë të vërtetën për lirinë tënde, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’i përkrahë atdhetarët e tu, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’i ndalë ata që duan të të humbin përsëri, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’i ndalë ata që duan të të lënë anash, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’u thotë: Jo!
Atyre që duan të të çojnë përsëri nën Serbi,
Përpos Amerikës?
Kush do të të shërojë nga dhembjet shekullore, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush i doli krah Ushtrisë sonë Çlirimtare, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush do t’na përkrahë, që NE ty
Të të bajmë të re, Kosovë,
Përpos Amerikës?
Kush tjetër do të të ribashkojë me pjesën amë, Kosovë,
Përpos Amerikës?
T’i jesh mirënjohëse për jetë Kosovë,
Bill Klintonit – Amerikës!
Ngritu me dy faqe
Në pasqyrën e kohës.

PASTROHU KOSOVË !

Krimogjenët puthen në stilin e komunizmit,
Shkrimtarë e shkencëtarë,
Kokëlartë ecin rrugëve të qytetit,
Qeshin me zë të lartë.
Në kafe,
Shikohen njëri me tjetrin,
Mbyllin një syri në shenjëster komunikim
E përsëri qeshin e qeshin.
E me shkrimet e tyre dalin edhe në gazeta,
Të ma humbin të vërtetën dhe të drejtën e ekzistencës.

Por, nuk e dinë se dhembja dhe e vërteta s’harrohen,
Nga unë dhe ata që kapërcyen lumenjtë e vdekjes.
Të detyruar nga ju katran nxirës,
Gjoja shkrimtarë,shkencëtarë,e pushtetar ,me mustaqe e mjekërzinj.
Gjeneratë e „Mercedesave“ dhe e Mitilave të komunizmit,
Keqpërdorues, hajdutë e gënjeshtarë me vulë dhe gradë shkencore,
Gojë flliqurë.
Që i pengojnë sukseset e mia.
Ndaj, PASTROHU KOSOVË.
Me faqe të bardhë dil para Bote!

Prishtinë, 28 korrik 2004

KERBERËT TË VETËLARË NË GJAK

Ulem pranë motrës sime Xhemiles,
e rrahur mizorisht!
Nga UDB-ashët,

Trupi i saj futë (qivita gjaku) nga të rrahurit
Gjatë një nate një dite,
As ujin nuk mund ta pinte!
Kerberët të vetëlarë në gjak,
Gjatë tërë natës ditës.

Ja shëmtuan fytyrën motrës sime!
E shurdhuan krenarinë time!
Ma lanë të gjymtë, për mjerim!
I vraftë mallkimi i fëmijëve të palindur!
M’i dhanë udhë të hidhur për në mërgim!

NË KËRKIM TË DIELLIT 4

Pastrohu Kosovë
Zemra e kombit mban durimin
Motrat bëjnë pjesë në botën e shenjtë
Më tha:
Prillin askush të mos ia marrë Kosovës
Ne jemi flaka e këtij vendi.

ELEGJI PËR UÇK-në

Komunistë! Leninistë! Enveristë!!!!!
Ç'janë këto shkrime, këto britma, kjo shamatë?
Ndër gazetat shqip,
që shkruhen çdo natë!
Shqip shkruajnë e shqip shajnë!

Komunistë! Leninistë! Enveristë!!!!!!
Shajnë e shpifin për një fëmijë,
Që në Kosovë porsa ka lindur
E ka emrin, Ushtri,
Me tre germa si flori,
Që nga viti 1981,
UÇK, unë edhe ti.

I janë sulur turravrap,
Çdo luftim ia shajnë nga pas.
Dhe pse rend të na çartë terrin.
Shkrimtarë, politikanë, artiste,
Institucionalistë,
Tërë urrejtje pas saj rendin.

Komunistë! Leninistë! Enveristë!
Tërë këta “atdhetarë” kosovarë!

Pas lufte në Kosovë një ditë u mblodhën,
Të mallkuarit, Shqipërisë plagë i sollën.
Me turr vazhduan të vjellin si vollën,
Në orkestrën me të huajt kundër UÇK-së,
Për interesa të Serbisë.

NË KËRKIM TË DIELLIT

UÇK-ja kërkoi për ne virtytin,
Dhe hasi te ne ligësinë.

Ajo kërkoi për ne dashurinë,
Dhe hasi te ne armiqësinë.

Ajo luftoi burrërisht për nderin tonë të mirë,
Por, ata, për vete e deshën lavdinë.

Ndaj dhe e shanë, e përbuzën, e grinë,
Ja shembën dhe fuqinë.

Mynxabërësit dhe profiterët e saj,
Duan që veç këta veten Zot ta shpallin.

U pëlqejnë lavdërimet,
Mik kanë bërë dhe djallin.

Dhe ata, “të mallkuarit” e UÇK-së,
Janë gati në varr të gjallë t’i kallin.

...marre nga zemra shqiptare,FLM
Natyra

natyra

13-03-08, 14:07

Ndue Ukaj: Kosova larg Konferencës Islamike
E merkure, 12-03-2008, 09:12pm (GMT)

Kosova larg Konferencës Islamike

Në muajin maj të viti të kaluar, deri sa diskutohej se a duhet të merr pjesë Kosova a jo në një konferencë të shteteve islamike në Islamabad, pata shkruar: “Shtetet islamike aspak s’do bindeshin nëse Veton Surroi e Lutfi Haziri do të merrnin pjesë apo jo në takimin e Islamabadit, por, pjesëmarrja e tyre do ta degradonte imazhin e Kosovës”. Fatmirësisht, Kosova atëherë nuk u përfaqësua në atë takim të Konferencës Islamike falë vigjilencës së presidentit Fatmir Sejdiu. Afërsisht një vit më pas konstatim i imi duket sheshazi së ka qenë real. Megjithatë debati ende vazhdon. Ndërsa, edhe pas një muaji që Kosova ka shpallur Pavarësinë nuk ka patur dhe as që ka ndonjë indikacion se këto shtete do ta njohin Pavarësinë e Kosovës. Në fund të fundit, edhe pesha e kësaj njohje është më tepër simbolike, sesa esenciale, kur dihet ndikimi i tyre minimal në politikat ndërkombëtare. Jam i bindur se çdo tendencë për të “filtruar” me këto shtete jodemokratike, shumica diktatura përbën rrezik për Kosovës, për të tashmen e saj, veçanërisht për të ardhmen.

Ekzistojnë një mori arsyesh të cilat e bëjnë ta panevojshëm pjesëmarrjen e Kosovës në këtë Konferencë. Madje, do thosha se nuk ka ndonjë arsye që do ta arsyetonte pjesëmarrjen e Kosovës në takimin që do të zhvillohet në Dakar. Prandaj, vendimi i Kosovës për të marr pjesë në këtë takim, është tepër i papjekur larg analizave strategjike. Kjo organizatë që nuk është politike por fetare, me parashtesa dhe përmasa semantike, krejt e dyshimtë e kësaj organizate, dilemat që ngërthen në botën perëndimore, islami si sinonim i simbolizmit politikë dhe “vlerës” politike që mbart në vete, në kontekstin shqiptar duhet kuptuar drejt e pa eufori. Këto janë elemente të fuqishme se Kosova jo që nuk duhet të marr pjesë në këso Konferencash, përkundrazi duhet të qëndroj sa më larg tyre, sepse kauza e Kosovës për një shoqëri demokratike, tolerante, më së paku ndihmohet me ofrimin e Kosovës me këto vende aspak demokratike. Arsyet dhe argumentet janë të shumta, e këto i dinë fare mirë edhe drejtuesit e institucioneve të Kosovës, sidomos të pasionuarit për të marr pjesë në këtë takim, prej së cilit, Kosova aspak s’do të përfiton, përkundrazi do të humbas, për të fituar ndokush ndonjë “poenë” politikë apo edhe biznes të caktuar. Pjesëmarrja e Kosovës në këtë konferencë, ulja me vende, shumica e së cilëve në botën e qytetëruar janë të dyshimta, me qeveri me përplot elemente fundamentaliste brenda, jep një sinjal aspak të mirë për miqtë perëndimore, pa të cilët, procesi s’do të mund të përfundonte, madje edhe në qoftë se binden, jo kjo organizatë, por edhe njëqind të tilla. Kjo që s’do koment, ngase edhe naivët e patetikët më të mëdhenj e kuptojnë se çështja e Kosovës ka kaluar dhe kalon nëpër Uashington, Bruksel, Londër, Paris, Berlin e Romë. Dhe jo nëpër vende aspak demokratike, vende në të cilat nuk ekziston demokracia, liria, ekonomia e tregut, mirëqenia. Pa përkrahjen e këtyre qendrave të përmendura, Kosova asnjëherë s’do të mund ta fitonte Pavarësinë, madje kurën e kurës as s’do të ndihmohej të çlirohej nga shteti serb. Andaj, të shkohet këtu, vetëdijshëm apo jo, domethënë te dilet në antagonizëm të thellë me proklamimet tona, me traditën tonë politike, të cilën e kemi ndërtuar deri tash, me synimet e përbashkëta për t’u integruar në botën perëndimore, për të paqtuar rajonin dhe për ta integruar në Familjen e madhe Perëndimore. Kosova mund dhe duhet të kultivoj marrëdhënie me çdo shtet, sikundër edhe me Serbinë, por jo të futet ne aleanca që e dëmtojnë imazhin e saj dhe i krijojnë tensione të brendshme.

Institucionet e Kosovës nuk guxojnë të bjer futen në grackën e Shqipërisë, fakt ky që shtetit amë i ka sjell dhe i sjell, edhe sot vështirësi në mëkëmbjen ekonomike, e sidomos kur bëhet fjalë për integrimin në botën perëndimore, mbi të gjitha për të thithur investimeve të fuqishme ekonomike nga bota perëndimore. Këto lëvizje të qeverisë së Kosovës, apo individëve brenda saj, janë një blof i madh dhe nëse i vëmë në analogji, mund t’i gjejmë pandehemin tek Behxhet Pacolli, i cili me një retorikë primitive proklamonte se Rusia nuk do të bëhet pengesë për statusin e Kosovës, ndërkaq koha dhe zhvillimet e dëshmuan krejt të kundërtën. E kam thënë edhe më herët e kjo tashmë po shihet sheshazi, se është më shumë se iluzion të besohet se Behxhet Pacolli mund të ja ndryshoj bindjen Rusisë për Kosovën dhe këtë gjë duhet ta themi, pa asnjë ngarkesë, edhe me rastin e shteteve islamike, të cilat aspak s’do binden nëse Enver Hoxhaj e Bekim Çollaku do të marrin do të merrnin pjesë apo jo në këtë takim. Me pjesëmarrjen e tyre, këta vetëm do e degradojnë imazhin e Kosovës nëpër qarqe perëndimore, sidomos në botën intelektuale e mediatike.

Kosova duhet të kultivoj, sforcoj partneritetin me miqtë e mëdhenj perëndimore, nga të cilët varet ekonomia, e tashmja dhe e ardhmja e jonë. Ndërsa shtetet Islamike jo vetëm që gjeografikisht janë larg, por politikisht dhe kuluralisht janë në taborre tjera me demokracinë, andaj edhe kaçiku i tyre, për fat të mirë është i ultë, për të ushtruar ndikim në perceptimet për Kosovën dhe rreth Kosovës.
Shoqëria kosovare e stërvuajtur dhe e degraduar ka nevojë të përafrohet me gjitha komponentët me botën perëndimore, në të kundërtën edhe një kohë të gjatë do të sorollatet kështu dhe do të numëron regjistrin e pafundmë të vuajtjeve dhe pa perspektivës. Ndërsa rinia kosovare s’do kërkoj rrugë emigrimi tek vendet islamike, por në EU dhe SHBA-të. Kjo është përgjegjësi e kësaj klase politike.

....marre nga zemra shqiptare,Natyra

natyra

16-03-08, 03:55

Serbia dhe serbët me shumë dilema

Shkroi: Agim Vuniqi

Zgjedhjet parlamentare në Serbi dashtë e padashtë do t'i rrisin hamendjet e qytetarëve kosovarë, të shqiptarëve për të lejuar (mos lejuar) fushatën e liderëve serb në Kosovë dhe të serbëve që të bëjnë sa më shumë zhurmë për t'i trazuar shqiptarët, ngjarje të cilën analistët vendor po e karakterizojnë si konflikt i ngrirë

Pavarësia e Kosovës e cila përnjëherë ngriti gjakrat e nacionalistëve serbë, të cilën këtë gjë e kishin të qartë, që nga bisedimet dy-tri paleshe në Vjenë, duke u dakorduar për nivelin dhe mënyrën e bisedimeve, që më vonë, pas dështimit të plotë për arritjen e kompromisit, përfunduan me një zgjidhje të përafërt e cila u kurorëzua me Marrëveshjen Ahtisaari dhe pavarësinë e mbikëqyrur, e cila dita më ditë po arrin të kuptohet si zgjidhje e arsyeshme që i përshtatet realitetit të tashëm.

Trumbetimi nacionalist i Koshtunicës, aspak realist, i dënimit të mëtejmë, të pafund, të Kosovës, nën vellon e mbrojtjes së saj duke u përpjekur ta mban pushtetin në Serbi, duket se dështoi. Për këtë qëllim Koshtunica mundohet të mbijetoj politikisht për të vazhduar agoninë edhe një kohë me rënien e qeverisë serbe dhe organizimin e zgjedhjeve të reja.

Edhe pse partia e Koshtunicës "DSS" konsiderohej nga perëndimorët si parti e bllokut reformist, nuk doli ashtu, asnjëherë nuk iu përmbajt premtimeve, kjo vihej në pah sidomos gjatë zgjedhjeve presidenciale, ngase ai provoi t'i bëjë bëj shërbimin e ariut-Nikoliqit, duke mos e përkrahur publikisht Tadiqin, në zgjedhjet për president, kjo po vërehet ashiqare, me afrimin e pulenëve të tij partiak me radikalët e Sheshelit-Nikoliqit .

Nuk është kjo aq esenciale në raport me Kosovën, sikur Kosova të kishte siguruar stabilitetin juridik të pranimit në organizmat ndërkombëtarë dhe zëvendësimit të shpejtuar nga UNMIK-u në EULEX, që do të pasonte menjëherë pas pranimit diplomatik të shteteve veç e veç. Prandaj, është aq e hapët përzierja e qeverisë së Beogradit në proceset politike në Kosovë, duke pretenduar që të mbajë gjallë krizën ndëretnike sa më gjatë, për të zvarritur raportet e ftohta ndëretnike, duke mbajtur të tendosur situatën politike me zgjedhjet e reja, të cilat dashtë e padashtë do t'i rrisin hamendjet e qytetarëve kosovarë, të shqiptarëve për të lejuar (moslejuar) fushatën e liderëve serbë në Kosovë dhe të serbëve që të bëjnë sa më shumë zhurmë për t'i trazuar shqiptarët, ngjarje të cilën analistët vendor po e karakterizojnë si konflikt i ngrirë.

Është e dukshme influenca e qeverisë serbe dhe e kryeministrit Koshtunica në pjesën veriore të Mitrovicës, ku janë të koncentruar edhe grupe të paftuara militantësh nga Serbia, është pra territor jashtë kontrollit juridik të institucioneve kosovare.

Zemërimi i politikanëve serbë, menjëherë pas pranimit diplomatik të shumë shteteve ka gjeneruar krizë, që shprehet dukshëm në karakterin kontrovers të kryeministrit serb, i cili nuk bëri gjë për të mbrojtur sovranitetin territorial të ambasadave në Beograd, përkundrazi bashkëmendimtarë t e tij po hedhin benzinë në vatër, duke sfiduar për çdo ditë emocionet e shqiptarëve me provokacionet e shumta.

Tash qartë do të vërehen lëshimet e pamatura të decentralizimit, meqë do të dobësojnë dukshëm pushtetin qendror dhe funksionalitetin institucional. Kriteret përcaktuese, ato që janë me "stampën" etnike serbe, për një kohë do të mbeten të kufizuara nga kufiri ndarës etnik, që nuk i po ngjason aspak formulës multietnike.

Është për çudi si çështjet administrative që kanë të bëjnë me lirinë e lëvizjes së njerëzve dhe kapitalit, dhe arsyeshmëria ekonomike për zhvillim po pengohet nga qeveria serbe, pengesat janë evidente sidomos në transportin hekurudhor, aty qeveria e Kosovës është e ekskomunikuar tërësisht, bisedimet për kompromis zhvillohen në relacionin qeveria e Beogradit-UNMIK-u, mbetet të shpresohet që bile UNMIK-u ia transmeton drejt qeverisë kosovare bisedimet.

Krahas jetësimit të procesit të decentralizimit i cili do të inkorporohet "patjetër" edhe në Kushtetutën e Kosovës (e harmonizuar me Marrëveshjen Ahtisaari) e cila do e zëvendësoj Kornizën Kushtetuese, e bazuar në rezolutën 1244, duhet kryer edhe "cenzusi" regjistrimi i popullatës, që përfshinë regjistrimin e pronës së paluajtshme, dhe skicimin e parcelave kadastrale, me shumë konteste pronësore, detyrë që duhet ta kryejnë prokuroritë komunale dhe Gjykatat, duke shuar kështu përfundimisht "hasmëritë" grabitqare që po marrin jetëra njerëzish.

Në zbatimin e ligjit nuk ka kompromis, vetëm kështu shpëtohet integriteti territorial i Kosovës. Procesi i regjistrimit është shumë i rëndësishëm meqë saktësohet përbërja etnike e popullatës, definohet çartë pronësia private, meqë janë bërë shumë ndryshime sidomos gjatë shitblerjes së pronës dhe shtëpive, aty fshihen edhe pretendimet serbe për blerje tokash në pjesën veriore të Mitrovicës, për të zbrazur atë nga shqiptarët.

Shitblerja është proces i vullnetshëm ekonomik, fuqia ekonomike përcakton edhe ndryshimet e reja në terren, prandaj edhe e ardhmja e Mitrovicës veriore edhe në kushte normaliteti është shumë diskutabile, ngase integrimi i plotë mund te behet vetëm atëherë kur qytetarët kanë një perspektivë të qartë zhvillimore.

Problemi i Mitrovicës është problem me të cilin realisht nuk munden të përballen institucionet vendore, jo se nuk kanë vullnet, por ngase nuk kanë ndonjë program për zgjidhjen e krizës, nuk kanë as mjete buxhetore. Qeveria e Kosovës patjetër duhet t'i kryejë detyrat e shtëpisë në udhëheqjen e vendit, e ajo nuk bëhet me slogane të bashkëjetesës, apo të festimit deri në pambarim të pavarësisë, rehatia e qytetarëve varet sa do të funksionoj ligji në Kosovë.

Sigurisht që institucionet demokratike do të kenë mbështetjen e qëndrueshme nga partnerët euro-amerikanë, por për këtë duhet projekte konkrete stimuluese dhe lobim me vizita të shpeshta, ngase kështu sensibilizohet edhe opinioni evropianë, se Kosova ka zgjedhur rrugën e pakthyeshme të mirëkuptimit, të demokracisë dhe të integrimeve rajonale dhe kontinentale.

Jufalemnderit
Natyra

natyra

06-05-08, 13:08

POLEMIKA

KOSOVA E PAMVARUN SA BRITANIA?
Nga Petrit Musolli
Feb 26, 2008, 21:08

Asht zor me lexue mendimin e Tim Judah – që na e kujton se sa e pamvarun u ba Kosova - dhe njikohësisht mos me u ndie i ofenduem. Edhe ma zor asht me mendue me u pajtue me te - ndryshe duhet me u frustrue, me u rebelue e me kall urën e Ibrit njashtu qysh i kanë kall serbët kontejnerat e pikave kufitare në Zvecan a Leposavic. Sepse, sipas Judah aty asht kufini. Mirëpo, për këte kufi due me fol pak ma vonë. Ma shumë më ka provokue dyshimi që ai na e ka krijue se a jena përnime të pamvarun apo na e kanë dredhue shtetet ma të fuqishme t’Unionit Europian e Shtetet e Bashkueme t’Amerikës. E për këte Tim Judah na e mban nji “ligjeratë” publike se cka i bjen me qenë i pamvarun pernime edhe i “pamvarun” si Kosova. Athue na kena dal (me 17 Fror) për herë të parë, prej bunkerit të Arian Bylbyl Canit p’ej Shqipnie. Me demek na s’jena të pamvarun si Britania, shteti i madh i tij – kështu tue lanë me u nënkuptue se na edhe nuk kena fort arsye me u gzue e festue. Ma shumë kena arsye me u rebelue. Me e ndie këte pamvarësi njashtu qysh e kanë ndie nacionalistat n’Serbi e Kosovë.
Po due me ja kujtue ekspertit për cashtje ballkanike se synimi i Kosovës nuk ka qenë kurrë pamvarësimi prej Europës! Por, pamvarësimi prej shtetit serb. Pamvarësimi prej nji shteti e pushteti e edhe nji shoqnie të manipulueme, që shqiptarët i kanë konsiderue infeksion të “pastërtisë së popullit të tyne”. Të cilët i kanë konsiderue shqiptarët si Damlla e shoqnisë së tyne. Si nji njollë që e ka shëmtue pamjen e bukur të shtetit e shoqnisë serbe.
Po due njikohësisht me ja kujtue Judah se shtetet e Ballkanit nuk e kanë synim me u pamvarësue prej Europës, por me u integrue n’Europë. Me u mbikqyr prej Unionit Europian njashtu si ka me u mbikqyr Kosova.

Por, njashtu po due me ja konfirmue se Kosova përnime nuk asht ma e pamvarun sesa janë të pamvaruna shtetet tjera të varfuna. I vetmi dallim prej këtyne vendeve asht se na e kena zyrtarizue këte mvarësi që Judah na e përmend si shembull për mos me u gzue me shtetin tonë.

Asht e vërtetë se Kosova nuk ka me pas ulëse n’OKB. Kjo, përnime, në nji foto të madhe në ndërtesën e OKB’s ka me na ba me u ndie mangut – që Judah e quen mungesë e Pamvarësisë. Por, po ja kujtoj Judah’s se Rusia jo vetëm se asht anëtare e OKB’s, por edhe anëtare me të drejtë veto në Këshillin e Sigurimit. Nji e drejtë (e barabartë me shtetet tjera të pamvaruna e të fuqishme) që i jep të drejtën me kundërshtue – por jo edhe me ndikue. Po ja kujtoj ekspertit për cashtje ballkanike se Serbia u bombradue pa miratimin e Këshillit të Sigurimit. Kosova u ba shtet pa miratimin e Këshillit të Sigurimit. Po e garantoj Judah se kosovarët nuk kanë ambicie me u ba shtet me ma shumë ndikim se Rusia. Po e garantoj Judah se intersat e kosovarëve janë përbrenda Unionit Europian – dhe se në asnji mënyrë interesat e kosovarëve nuk munden me dalë jashta parimeve të Unionit Europian për me kërkue ndihmë ne karrigen e OKB’s.
Judah e ka shembull të mangësisë së pamvarësisë edhe misionin e Unionit Europian EULEX, të cilin ai dëshiron me e quejt protektorat. Prapë më duhet me ja kujtue se obligimet që e ngarkojnë këte mision jane te barabarta me misionin universal që ia kanë vnue shtetet demokratike vetes për me i mbrojt shoqnitë në vendet ku mund të shkelen të drejtat e tyne. Në Jugosllavinë e vitit 1999 nuk ka pas të instalueme nji mision të tillë – por kjo nuk i ka pengue me intervenue kur këto shtete kanë konstatue se n’Kosovë po dhunohen të drejtat e njeriut. As n’Irak nuk ka ekzistue nji mision i tillë kur asht intervenue për me instalue nji pushtet të ndërtuem mbi parimin e funksionimit të ligjit të së drejtës – i vetmi mision që ka EULEX n’Kosovë. N’ Irak jo që i kanë ndrrue ministrat, por i kanë var n’konop. Po e them prapë, i vetmi dallim asht se na e kena zyrtarizue e legjitimue mbikqyrjen e shteteve demokratike n’Kosovë për me i sigurue se kena me qenë nji shtet i së drejtës e jo diskriminimit. Kjo nuk na ban ma pak të pamvarun. Kisha me thanë kjo na banë ma të përkushtuem, ma të sinqertë në orientimet tona demokratike si shtet i ri.
Sa i përket kufinit n’lumin Ibër. Kur asht miratue demarkacioni me kufij të ri n’Kosovë, si shkas i nji marrëveshje të mahershme mes Serbisë e Maqedonisë – forcat e KFOR’it automatikisht u patën tërhjek n’kufijtë e ri, me urdhën të NATO’s. Madje u patën pajis ushtarët e KFOR’it edhe me harta të reja që tregonin kufijtë e ri t’Kosovës. Mbas atyne incidenteve që ndodhen n’veri t’Kosovës, KFOR’i nuk u vendos në kufijtë e ri – që simbas Judah janë te lumi Ibër. U rreshtuen në Zvecan e Leposavic, për me i vërtetue edhe njihere kufijtë mes Kosovës e Serbisë.
Në nji farë mënyre pajtohem me Judah se lumi Ibër përnime asht nji kufi – por jo kufi fizik – ma shumë mundet me u konsiderue si nji kufi që ndan dy mentalitete, dy botëkuptime. Ma mirë me thanë nji kufi që ndanë dy kohë – të kaluemen dhe të ardhmen. Si nji vrimë e zezë ku mund t’i biesh mespërmes dy ekstremeve t’universit kosovar. Të atyne që janë pajtue me jetue të ardhmen dhe atyne që vazhdojnë me jetue n’iluzionin e të kaluemes.
Tash i mbeta borxh për me ja shpjegue e krahasue Tim Judah’s sa të pamvarun janë Kosova e Britania. Po ja kujtoj Judah Traktatin për Ekstradim (që ka lind nga lufta kundër terrorizmit)që e ka nënshkrue shteti i tij me 2003 me Shtetet e Bashkueme t’Amerikës – ku Britania pajtohet me ja dorëzue Amerikës cdo qytetar britanez, pa i ofrue madje shtetit britanez as prova për me e mbështet akuzën ndaj shtetasit të tij. Sa e ban kjo të pamvarun Britaninë – shtetin e Tim Judah? Nuk e di. Por, e di që ky realitet e ban Kosovën të pamvarun aq sa e ban Britaninë të pamvarun - ku “jau shkerdhejne” shtetasit n’Guantanamo.
Po reagoj ndaj opinionit të Tim Judah, sepse në shkrimin e tij mujta me vërejt nji tendencë për me na e nxit ndjenjën e revoltës, rebelimit. Ndjenjën për me e kall Deklaratën e Pamvarësisë së bashku me urën e Ibrit – e kështu me e dëshmue shtetin e Kosovës si nji projekt të dështuem politik. Nji projekt qysh e patë përshkrue Putini.

© by Gazetajava.com

Kreu (http://gazetajava.com/artman/publish/article_935.shtml#top)

hasanmehmeti

06-05-08, 13:40

hasanmehmeti

06-05-08, 13:42

Paqja Islame dhe negativiteti i Ortodokseve

E Merkure, 09 Prill 2008

Albert Rohan*

Kosova eshte nje rast i vecante dhe i pashembullt ne
bote. Por shumetniciteti ne Kosove per fat te keq nuk
ka nje perspektive integruese. Ne rastin me te mire,
shqiptaret dhe serbet do te jetojne prane
njeri-tjetrit, por jo me njeri-tjetrin. Une ketu mund
te bej me faj vetem histerine nacionaliste serbe, e
cila nga Kosova ka krijuar nje mit artificial.

Beogradi po manipulon me serbet, po financon ata,
kurse qellimi eshte krijimi i entitetit serb ne
Kosove. Nje gje duhet te dihet: nuk ka kthim prapa nga
pavaresia e Kosoves. Une shpreh keqardhje dhe per
faktin qe per shkak te bllokades politike te Rusise qe
plani i Ahtisarit nuk eshte miratuar ne KS te OKB-se
per shkak te bllokades politike te Rusise. Por serbet
vazhdojne te kene edhe me tej qendrim kundershtues,
pjesa me e madhe e planti te Ahtisarit nuk ka se si,
dhe nuk mund te realizohet. Beogradi po manipulon me
serbet e Kosoves. Ai qendron prapa te gjitha
zhvillimeve problematike ne Kosove dhe po financon
serbet e Kosoves me qellim te krijimit te nje entiteti
serb. Nga ana tjeter, regjimi i Beogradit po akuzon me
vulen e tradhtarit te gjithe ata serbe qe nuk jane
kunder pavaresise.

Nderkaq, nje ndarje e veriut nga radikalet serbe do te
shkaktonte ne Kosove nje shperngulje masive te serbeve
nga pjesa tjeter e saj. Po ashtu dhe Kisha Ortodokse
serbe eshte e percare ne Kosove. Disa udheheqes
fetare, sic eshte peshkopi Artemije, mund te cilesohen
as me shume dhe as me pak por militante te
nacionalizmit serb. Ndersa Islami ne Kosove nuk
paraqet kurrfare rreziku, Kisha Ortodokse perkundrazi
eshte duke luajtur nje rol shume negativ. Ne te
kundert, qendrimi i shqiptareve, ka qene shume i
arsyeshem qe nga shpallja e pavaresise.

Sa iu perket zgjedhjeve parlamentare te 11 majit ne
Serbi, ato do te jene vendimtare. Serbia duhet te
zgjedhe nese deshiron te anetaresohet ne BE, apo te
orientohet drejt lindjes. Kundershtimi i Rusise nuk
eshte gjest i miqesise historike per Serbine,
perkundrazi. Nje gje duhet te dihet: e tera cfare
serbet dhe ruset mund te bejne eshte provokimi i
konflikteve sic jane ndarja dhe shperngulja e serbeve
nga jugu i Kosoves.

(*) Ish-zevendes i te derguarit te posacem per
statusin e Kosoves. Nga ligjerata e mbajtur mbreme ne
"Klubin Evropian"

natyra

06-05-08, 15:22

BOTA
E ARDHMJA ËSHTË SOT
Nga Joel Achenbach / Washington Post
Apr 27, 2008, 14:22

http://gazetajava.com/artman/uploads/future.jpg

Gjërat më të rëndësishme që ndodhin sot në botë, nesër nuk do të jenë në faqen e parë të gazetave. Ato nuk do të përmenden as nga kandidatët për presidentë të SHBA-ve as nga ndonjë moderator televiziv ose nga dikush që qahet dhe qurravet duke shikuar televizor.

Ato do të ndodhin nëpër laboratore – aty ku nuk shihen, ku janë të padepërtueshme (enigmatike/panjohura) në publik deri në momentin kur ato do të ndërrojnë jetën tonë ashtu siç e njohim.
Shkenca dhe teknologjia formojnë një agjent dy-kahor dhe të pandalshëm. Problemi është që shumica nga ne nuk dimë andaj jemi të kanosur nga gjërat siç janë bioteknologja ose nanoteknologjia ose të tjera shprehje që kanë -logji në fund, që duket që na kërcënojnë duke u bashkuar në një gjë të vetme e të pakuptueshme dhe që nuk mund të flas e që quhet bioteknonanogjenomikologji. Sikurse në mjegull, ne e kuptojmë që këto gjëra na ndërrojnë jetën por megjithëkëtë kemi një ndjenjë që thotë që gjithçka është jashtë kontrollit. Ne vetëm shtrëngohemi edhe kur p.sh jemi në anije dhe e dimë që ajo herëdokur do të fillojë të lëkundet, vibrojë.

Ajo që nuk shënohet është shpejtësia ose ritmi me të cilën arrin e ardhmja. Paramendojeni Internetin. Kjo teknologji e fuqishme por mjaft shpërqendruese ka dal nga laboratori (nga vaska e Pentagonit, më saktësisht) duke e gëlltitur civilizimin bashkëkohor – pa asnjë paralajmërim. Përdorimi i parë i fjalës “Internet” i është referuar një rrjeti punues kompjuterik duke u shfaqur në këta gazetë më 26 shtator 1988, në pjesën Financiare, në faqen F30 – pra, thellë në faqet e një gazete; gati në faqet e shpalljeve te klasifikuara.

Referenca e plotë: "Grupi për prodhimin e të dhënave SMS, Inc. McLean (http://www.washingtonpost.com/ac2/related/topic/McLean+%28Virginia%29?tid=informline)” fitoi mbi një-milion dollarë kontratë nga Forcat Ajrore për të ofruar të dhëna për mbrojtje ajrore si rutinë protokollare përmes internetit. Ndoshta emri i përbërë "të dhëna për mbrojtje si rutinë protokollare përmes internetit" ishte një arsye më shumë që ne nuk i kemi kushtuar vemendje. Disa muaj më vonë, "Interneti" – ende plotësisht i pashquar – përfundimisht depërton në faqen e pare të gazetave kur një virus shkyç disa mija kompjuterë. Rrëfimi në gazetë referohej si "një rrjet pune i quajtur internet që lidhë gati 50,000 kompjuterë e që u lejon përdoruesve të dërgojnë informata të llojshme tek njëri-tjetri". Shkencëtarët e dinin që rrjetet punuese kompjuterike mund të ishin të fuqishme. Por as vet ata nuk e kanë ditur që kjo puna e Internetit do të ndërroj mënyrën e komunikimit, publikimit, shitjes, blerjes, zhvillimit të hulumtimeve dhe kërkimeve të ndryshme, që do të bëjmë detyrat e shtëpisë, planifikojmë udhëtime, e kështu me radhë.

Joe Lykken, fizikan teorik në stacionin hulumtues “Fermilab (http://www.washingtonpost.com/ac2/related/topic/Fermi+National+Accelerator+Laboratory?tid=informli ne)”në Illinois, tregon një rrëfim për diçka që ka ndodhur më 1990. Një vizitor në këtë stacion, në fakt, një anglez që quhej Tim Berners-Lee, kishte një trik që donte t’ia demonstronte fizikanit. Ai shtypi një kod në një kuti të vogël dhe të zbrazët në kompjuter. Menjëherë lart në faqe, u shfaq një faqe interneti me të dhëna.

Lykken reagoi kështu: ehh.

Ai mund të shihte të dhënat e tjetërkujt në kompjuter. Ai mund të çonte letër elektronike (e-mail) shokut të tij dhe ta hap atë sikur dokument. Pse të shikohet ai dokument në një faqe tjetër të kompjuterit tjetër diku në një rrjet tjetër?
Por, natyrisht, ky program kompjuterik, në atë kohë jo edhe aq mbresëlënës, do të ishte paraardhës i asaj që sot njihet si Rrjeti Gjithë Botëror (ose World Wide Web – www). "Neve nuk na shkonte në mendje që jo vetëm që po shikonim direkt në revolucion por edhe në një ide me vlerë triliona dollarë," thotë Lykken.

Le të ndalemi të bëjmë një pauzë e të shqyrtojmë faktin që Joe Lykken është person shumë i zgjuar – ju nuk mund të bëheni fizikan teorik nëse nuk e keni atë lloj truri që, praktikisht, mund të lakojë lugën nga largësia – bile edhe ai, me atë lëvore gjigante të trurit dhe me biliona neurone që ndizen dhe kapsalliten, e pa proto-Webin dhe ofshani. Jo vetëm ne të vdekshmit por edhe shkencëtarët jo gjithmonë rrokin rëndësinë dhe domethënien e risisë. Teknologjia revolucionare e së nesërmes mund të jetë para syve por sytë e të gjithëve, me mrrola nga të menduarit konvencional, thjeshtë, nuk mund ta shohin ose detektojnë risinë. "Edhe njerëzit e zgjuar janë mjaft të paaftë të parashikojnë ose parafytyrojnë situatën që është mjaft e ndryshme nga aty ku janë," thotë Christine Peterson, nënkryetare e Institutit “Foresight Nanotech” në Kaliforni

Tashti, ku mbetemi ne të tjerët?
Diku në ndonjë laborator.

Përktheu dhe përshtati,
Skënder Limani
© by Gazetajava.com

Kreu (http://gazetajava.com/artman/publish/article_967.shtml#top)

natyra

06-05-08, 16:05

KOSOVA U BA. TASHTI DUHET ME I BA KOSOVARET
Nga Migjen Kelmendi
Feb 26, 2008, 21:10

Në ato momente gëzimi e euforie shkaktue njaj ngjarje historike – Pamvarësimit të Kosovës – me 17 Fror, tue i ndjek momentet emocionante në Kuvendin e Kosovës kur lexohet Deklarata e Pamvarësisë dhe shpallet Flamuri i Kosovës, e para gja që më shkoi në mend, njashtu heshtun, ishte Faik Konica.
Asobote, Konica, i gëzuem se Shqipnia arriti me e shpall pamvarësinë dhe me u ba shtet, konstatoi:
“Shqipnia u ba. Tashti duhet me i ba Shqiptarët”.
Njisoj isha i kapluem kësaj ndjesie, kur i shifsha kuvendarët çue n’kambë n’Kuvend, tuj aplaudue momentin historik.
Njimend, Kosova u ba, mendova. Por tashti duhet me i ba Kosovarët.
Asht frapante kjo parabolë që lidh dy momente historike për shqiptarët në Ballkan. Lindjen e dy shteteve në fillimet e dy shekujve dhe ballafaqimi me dy sfidat e mëdha të dy shekujve: formimin e Shtetit Komb në fillim të shekullit XX, dhe formimin e Shtetit Shumkombësh në fillim të shekullit XXI.
Po kush ishin ata njerëz n’Vlorën e fillimi të shekullit që po gëzoheshin? A nuk ishin Shqiptarë? Pse Konica ishte i bindun se Shqiptarët henez duhet me i ba?
Dhe, kush ishin këta njerëz që po aplaudonin n’Kuvend, n’Prishtinë, në fillim të shekullit XXI, shpalljen e pamvarësisë së Kosovës? A nuk ishin Kosovarë? Kush janë Kosovarët?
Pse jam i bindun posi Konica me Shqiptarët, se Kosovarët henez duhet me i ba?
Shqipnia, që lindi nga proceset e shkatërrimit të perandorive të mëdha të kohës si Perandoria Otomane dhe ajo Habsburgiane, ishte e popullueme me njerëz që modelet e identifikimit parësor nuk i gjeneronin nga etnia e përkatësia kombëtare. Ata së pari ishin muslimanë, katolikë, ortodokosë, beglerë, ushtarakë, shtetas turk, turqisht-folës, greqisht-folës, dhe vetëm diku në fund, shqiptarë. Që këtej ai konstatim i Konicës: Shqipnia u ba. Tashti duhet me i ba Shqiptarët. Me i ba koshientë për Kombin, për Kombin si përkatësi parësore identifikimi. Me i ba shqiptarët etnocentrikë. Koshientë për etninë si esencën e atij identiteti shqiptar që duhej krijue. Etnia si lidhja ma e fuqishme organike e asaj që ka me u quejt “Shqiptar”. Për Gjuhën Shqipe që ishte i vetmi argument i tyne se janë Shqiptarë. Klithma e Konicës ishte se ne ma s’pari jemi shqiptarë dhe vetëm mandej muslimanë, katolikë, turqisht-folës, e gjithçka tjetër. Që këtej ajo klithma e Vaso Pashës…Feja e shqiptarit asht shqiptaria…Shqipnia u ba. Tashti duhet me e ba Shqiptarin. Me e ba prej vjershave si të Naimit, prej epeve si ato të Fishtës, prej idealizimit të Gjuhës së Bukur Shqipe dhe peisazhit shqiptar, prej pragmatizmit si ai i Mbretiti Zog….
Shqipnia u ba. Dhe dikur u banë edhe Shqiptarët. Dhe poenta kryesore, që kam frikë se diku na humbi rrugës, ishte se – Kombi po u bajka! Po u konstruktojka! Po u inventojka!
Mirëpo, le të shkëputemi nga fillimi i shekullit XX dhe të vijmë sot, në fillim të shekullit XXI.
Kush ishin këta njerëz që po aplaudonin n’Kuvend, n’Prishtinë, në fillim të shekullit XXI, shpalljen e pamvarësisë së Kosovës? A nuk ishin Kosovarë? Kush janë Kosovarët? Pse Kosovarët henez duhet me i ba?
Sfida kryesore e shekullit XXI, nuk asht Shteti-Komb, por Shteti Shumkombësh apo si u ba i njoftun në Kosovë me ardhjen e ndërkombëtarëve, Shteti Multietnik, i ndërtuem mbi Vlerat si respekti për të drejtat njerëzore, multietnia, multikulturaliteti, barazia gjinore, liria, demokracia, shteti ligjor…Në letrën e tij presidenti i SHBA Bush përshëndeti shtetin e ri Kosova, të cilin e cilësoi si - Shtet Multietnik.
Në Deklaratën e Pavarësisë së Kosovës asht edhe fjalia:
“Ne shpallim Kosovën një republikë demokratike, laike dhe multietnike, të udhëhequr nga parimet e jodiskriminimit dhe mbrojtjes së barabartë sipas ligjit….”
Kosova u ba. Tashti duhet me i ba Kosovarët.
Po kush na qenkan Kosovarët?
Gjegja ma e shpejtë dhe me e lehtë asht – shtetasit e këtij shteti të sapolindun. Por gjegja e zorshme asht ajo që flet për partikularitetet kulturore e identitare të këtyne shtetasve të këtij shteti të ri.
Nuk po due me u zgjatë, se po m’duket se po përsëritem. Po sjelli në vazhdim nji kontribut temin nga sympoziumi “Identiteti Europian i Kosovës”, si nji gjegje e mundshme se - Kush janë Kosovarët?
Une deshta vetëm me e ba nji parabolë mes dy shejave kohore kruciale për shqiptarët, kur ata nuk ishin vetëm gëzue, po edhe hutue. Njihere me Shqiptarin, e mandej me Kosovarin!
A asht fjala “KOSOVAR” fjalë tjetër për fjalën “EUROPIAN”
PËR NJI EUROPË VLERASH
Kur e artikuluem pyetjen dhe i krijuem hapsinë brenda numrit të parë të nji produkti të ri medial asokohe n’Kosovë – Gazeta JAVA (ishte 1 Dhetori i vitit 2001), ne në redaksinë e gazetës “Java” ishim plotësisht koshientë se po e hapnim debatin për nji temë tabu dhe asnjihere të folun e të debatueme n’Kosovë, dhe përgjithësisht në shoqninë shqiptare – mundësinë e paraqitjes së moduseve supra-etnike t’identifikimit n’Kosovën post-NATO.
I kishim shtu gazetës nji suplement të tanë, ku për 20 numra me radhë u zhvillue nji debat me diku 30 kontribute rreth pyetjes artikulue:
I kishim shtu gazetës nji suplement të tanë, ku për 20 numra me radhë u zhvillue nji debat me diku 30 kontribute rreth pyetjes artikulue:
KUSH ASHT KOSOVARI?
Në frontespic kishim shtue:
Kosova s’asht Hinterland. Tokë e Askujt. Kosova i ka kufijtë e saj. Kosova s’asht pa njerëz, Kosova i ka njerëzit e saj. Dhe, ata s’janë vetëm shqiptarë. Kosova s’asht pa histori, Kosova e ka historinë e saj. Kosova s’asht pa kryeqytet, Kosova e ka kryeqytetin e saj. Kosova s’asht pa idenë e shtetësisë dhe Kosova asht tue e ndërtue shtetin e saj. Por, kush janë shtetasit e kësaj Kosove? Kush asht “Kosovari”? A egziston “Identiteti Kosovar”? N’edicionin ma të ri e t’pasunuem me fjalë të reja të fjalorit t’Oxfordit u shtue nji fjalë e re: “kosovar”. Po a ia kemi shtue na fjalën “kosovar” fjalorëve tanë?
Ky debat, që kryesisht u zhvillue mbrenda periudhës kohore 2001-2002, dhe tek-tuk edhe nëpër numrat tjerë të gazetës deri në vitin 2005, po këte vit, n’Dhetor 2005, u përmbledh edhe në formën e librit, n’Shqip e n’Anglisht, me po të njajtin titull – “Kush Asht Kosovari?”

vazhdim....

natyra

06-05-08, 17:13

1)
Debati për tanë këte kohë, deri në këte sympozium organizue “Forumi 2015” (Qershor 2007), mbeti i ndryem mbrenda numrave të kësaj gazete dhe mbrenda këtij libri. Mediat tjera, as të shkrueme e as elektronike, nuk guxonin ose nuk donin me i krijue hapsinë nji debati të këtillë. Debati për “kosovarin” mbeti “etiketë”, kryesisht negative, e këtij produkti medial, “Java”, i cili bashkë me debatin tjetër që i kushtonte nevojës së rishikimit të Standardit Gjuhësor të vitit 1972, si dhe debateve rreth famurit, identitetit vizuel t’Kosovës si dhe islamit latent të shumicës kosovare, u perceptue si provokimi dhe sfida ma e madhe që i asht ba “kulturës shqiptare” deri sot.
Nga ana tjetër, ashtu si spjegonim përgjithësisht, por edhe n’editorialin e parë të gazetës “Java”, me 1 Dhetor 2001, që titullohej “NDRYSHE”[2] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftn2), lansimin e këtij debati e kuptonim si nji përpjekje me u bashkue n’reflektim e n’analizë me debatin që po nxinte vend n’qendrat diversiteti;ulturore europiane, qyshmoti, mbi Identitetin Europian. Eksplorimi dhe debatimi i identitetit që kushtimisht e quenim “Kosovar”, për ne kishte kuptimin e përpjekjeve shtesë me e hulumtue dhe eksplorue ate që quhet ‘Identitet Europian’. Për ne në “Java”, fjala “Kosovar” ishte vetëm fjalë tjetër për “Europian”, sepse që të dy konceptet nuk gjeneroheshin etnikisht dhe kjo për ne kishte shumë kuptim. Ishin koncepte që duhej me i veshë e me ju dhanë kuptim.
TEBDILI I NACIONALIZMIT SHQIPTAR
Nëse ka diçka që i ka determinue konfliktet në ish Jugosllavi ishte etnia e kombi kuptue si fatalitete. Esencializimi i “Kombit’, “Etnisë”, idealizimi i Shtetit Kombtar dhe gadishmënia me i flijue gjithçka ktyne në të vërtetë “kimerave”, i jepte domethanie dhe iluminim ma shumë nevojës së debatimit t’identiteteve supra-etnike. Të debatimit të”kosovarit” (lexo: “europianit”).
Vukovari, Sarajeva, Bllace[3] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftn3)…s’janë asgja tjetër pos ekstrapolimi i këtij keqkuptimi ballkanik për Kombin, Shtetin, Etninë, Tokën e Gjakun.
Derisa keqkuptimi i Serbisë së Milosevic’it ishte nji ekstrapolim i gërditshëm e brutal, i lamë n’gjak e n’eshtna, keqkuptimi i shqiptarëve të Kosovës e përjetoi edhe nji episod trivial: në hollin e Palamentit të Kosovës, si nji institucion i përkohshëm si e quenin, kryetari i asokohshëm i Parlamentit, zoti Nexhat Daci, kishte porositë dhe lejue nji mural që ishte replikë e nji pikture autorësh nga Shqipnia, që i kushtohej mitit për Skenderbeun[4] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftn4). Ky mural lidhet me gazetën “Java”, sepse me shkrimin, komentin dhe foton që “Java” botoi, u krijue opinioni i nevojshëm që të intervenohej dhe u kërkue nga Parlamenti i Kosovës të mbulohej ai mural. Arsyetimi: Parlamenti nuk asht parlament i shqiptarëve, por Parlament i qytetarëve të Kosovës.
Edhe sot e kësaj dite, ai mural qëndron tebdilue, si nji metaforë e përkryeme e keqkuptimit nacionalist për Kosovën si shtet-komb. Murali vazhdon me mbet mbulue me nji perde, mbi të cilën ende s’ka asnji imazh vizatue e gdhendë. Nocioni “Kosovar” njisoj si nocioni “Europian”, ende asht paemanue, pakonstruktue. Mbi ate tebdil parlamenti asht vetëm nji përpjekje për ‘me shkrue’ e ‘me vizatue’ derisot: Gazeta JAVA.
“AMERIKA” asht prova se andrra supranacionale europiane s’asht naj nonsens e as naj ideal që s’un rroket
Titulli i sympoziumit “Identiteti Europian i Kosovës” për mue asht i sforcuem, dhe buron nga po i njajti keqkuptim që e ka përcjell gjatë gjithë kohës gazetën JAVA dhe debatin rreth modeleve supra-etnike t’identifikimit: keqkuptimi i konceptit “Europa” dhe paragjykimi dhe keqkuptimi i projektit politik ”Europa”. Me këte emnim, kihet përshtypja se “Identiteti Europian” asht diçka e definueme, e saktë, e matshme dhe e rrokshme. Kam frikë se kjo ka burimin te po ai simplifikim që konceptin ‘Europa’ e definon dhe redukton si koncept gjeografik, që gjenerohet nga autoktonia e popujve në këto hapsina, që gjenerohet nga tradita e krishtenë e popujve dhe kombeve që përbajnë Europën, që besojnë në natyrën intrinsike të ‘Europës’.
“Europa” dhe “Identiteti Europian” asht diçka që duhet me u emanue, ose ma mirë me thanë me u konstruktue e inventue nga përjekjet e përbashkëta me e thjeshtu jetën dhe me e alternu Shtetin-Komb. Dhe nji model tashma e kemi, plot 200 vjet: AMERIKËN. Si e tha Bernard-Henry Lévy, “Amerika” asht prova dhe argumenti i matshëm e i prekshëm se andrra supranacionale europiane s’asht naj nonsens e as naj ideal që s’un rroket.[5] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftn5)
Po çka qenka “Europa”? Nuk gjej definim ma të saktë e ma kuptimplotë për “Europën” sesa ai i përfshimë në preambulën e Kushtetutës së pafatë europiane (që nuk u votue n’Francë e n’Holandë): - “Europa asht komunitet i vlerave”.
Më lejoni me i kujtue vetëm disa:
-respekti për dinjitetin njerëzor;
liria
demokracia
-solidariteti dhe barazia mes femnës dhe mashkullit,
-sundimi i ligjit;

-respektimi i të drejtave njerëzore;
-toleranca;
diversiteti
etj,

vazhdim

natyra

06-05-08, 17:16

Nëse Kosova ka me gjetë forcë me i interiorizue e me i ba të vetat këto vlera, atëhere debati për ‘Identitetin Europian të Kosovës’ asht i panevojshëm.
“Kosovar” mbetet fjalë tjetër për “Europian”.
[1] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftnref1) Libri “Kush Asht Kosovari?” asht botim i “JMP” (Java Mulimedia Production). Libri i përkthyem n’Anglisht ka përjetue edhe edicionin e dytë të tij.
[2] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftnref2) Sot fjala “Ndryshe” asht nji nga fjalët ma të shpeshta në jetën publike shqiptare. Deri te JAVA, fjala ‘ndryshe’, ishte nji fjalë kolokuiale, vulgare, nji fjalë gegnisht, ptuuuu. Mbas JAVES dhe editorialit të saj të parë, sot në hapsinën shqiptare ka nji gazetë me titull “NDRYSHE”, suplementi i gazetës ma të madhe n’Shqipni “SHQIP” titullohet ‘Ndryshe”, Lėvizja Qytetare pėr Demokraci dhe Mbrojtjen e tė Drejtave tė Njeriut n’Maqedoni quhet “Ndryshe” …maca e kuca sot e kanë fjalën ma të përdorun mbas frazës stereotipe “për momentin”, madje edhe Jakup Krasniqi (PDK) ka nis me e përdorë fjalën “ndryshe” (sic!).

[3] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftnref3) “Bllace” quhet katundi dhe nji fushë e madhe në kufinin mes Kosovës dhe Maqedonisë, ku forcat policore dhe ushtarake të shtetit të Serbisë deportuen krejt qytetin e Prishtinës, mbi 60000 banorë…(sulmet startuen me 23 Mars 1999, ndërsa deportimi nisi me 28/29 Mars). Deportimi i qytetit të Prishtinës zgjati 7 ditë, dhe qytetarët e kryeqytetit të Kosovës janë transportu me trena, me shlepera, me autobusa urbanë.

[4] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftnref4) Shif “Java” Nr. 91 (1 Prill 2004) dhe “Java” Nr. 95 (29 Prill 2004)
[5] (http://www.gazetajava.com/artman/exec/admin.cgi?art_add=1#_ftnref5) Bernard-Henry Lévy – “American Vertigo” (2007 Random House)

© by Gazetajava.com

Kreu (http://gazetajava.com/artman/publish/article_930.shtml#top)

natyra

07-05-08, 19:02

Natyra e myte kasollen e vatikanit "zemrashqiptare" duke e bere copy-paste. Pa me trego se ky shkrime i Edlira Xhemos , suliotes grekofile qka ka te bej me temen ketu.Perndryshe me duhet te shkruaj se kush eshte abedin rakipi e kush eshte grekofilja xhemo se bashku me auriel plasarin dhe llallon qe kreu shkollen me parat e Janullatosit ne greqi.
Kjo nuk ka te bej me temen dhe nese don mund ta hapesh nje teme tjeter mbi Camet dhe do flasim atje.

Hasanmehmeti ben mire te shiqoni punen tuaj i nderuar asgje nuk te kam borgje ndaj te lutem,me lere te shiqoj pune time,p.s.me duket se ne kete tem nuk ka t'bej diqe,me emrin apo nikun tend apo jo?

dhe se,nuk jam e interesuar per debate me askend,dua qe t'shprehi idet e mija thjeshte, cilat me konvenojn....prandaj nuk me duhen sygjerime nga askush, e as qe dua diken ta sygjeroj per asgje...sepse kemi nevoj per ti shprehur mendimet e lira cilat qofshin...falemnderit ne mirekuptim,dhe mirmbeteshit

me respekt
Natyra

uck_aksh

08-05-08, 22:46

KOSOVA DHE ÇËSHTJA SHQIPTARE NË BALLKAN JANË TË RREZIKUARA… http://unitedalbania.org/templates/rt_mediamogul/images/pdf_button.png (http://unitedalbania.org/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=578) http://unitedalbania.org/templates/rt_mediamogul/images/printButton.png (http://unitedalbania.org/index2.php?option=com_content&task=view&id=578&pop=1&page=0&Itemid=28) http://unitedalbania.org/templates/rt_mediamogul/images/emailButton.png (http://unitedalbania.org/index2.php?option=com_content&task=emailform&id=578&itemid=28) Written by Xhevat BISLIMI Saturday, 19 April 2008 http://unitedalbania.org/images/stories/xhevat_bislimi.gifKOSOVA SHQIPTARE NË RREZIK
Edhe nëntë vjet pas Luftës Antipushtuese Çlirimtare të UÇK-së dhe të mbarë kombit shqiptar kundër Serbisë, në qiellin e krahinës shqiptare, Kosovës, ende po duken re të zeza, re lufte. Presionet, shantazhet, provokimet, dhuna dhe kërcënimet serbe ndaj Kosovës dhe në Kosovë janë të përditshme, të gjithanshme dhe të formave më të ndryshme. “Oreksi rritet duke ngrënë”, thotë fjala e urtë e popullit. Lëshimet (koncesionet) e njëpasnjëshme që iu bënë Serbisë i rritën ambiciet e saj për ripushtimin e Kosovës. Mbështetje e fuqishme e pretendimeve të saj shoviniste ishte dhe mbeti veçmas Rusia.
Pa këtë mbështetje Serbia do të kishte “ulur bishtin” me kohë. Gjendja e krijuar në Kosovë i detyrohet kryesisht UNMIK-ut dhe politikave të tij thellësisht kundërshqiptare. Në shërbim të këtyre politikave të UNMIK-ut u vu menjëherë dhe pa përtesë LDK-ja dhe udhëheqësi i saj, Ibrahim Rugova. Kjo parti u bë edhe jatak dhe jorgan i sigurt i elementëve dhe i strukturave mjaft të organizuara të koloboracionistëve në Kosovë. Për nënshtrimin dhe thyerjen e drejtuesve të Luftës Antipushtuese Çlirimtare të UÇK-së, UNMIK-u filloi ndjekjet, arrestimet, burgosjet dhe dënimet e tyre. Disa prej tyre u dërguan edhe në Gjykatën e Hagës, ndërsa disa të tjerë kërcënoheshin dhe shantazhoheshin se do të arrestohen dhe dërgohen në Hagë…
Këto masa dhanë rezultatet e dëshiruara. Politikat e UNMIK-ut, rregulloret, urdhëresat, qëndrimet dhe vendimet e tij ishin të padiskutueshme (alfa dhe omega), të shenjta!! Spastrimi i Mitrovicës dhe i Kosovës Veriore nga shqiptarët ishte politikë e UNMIK-ut dhe u bë nën ombrellën e tij. Edhe krijimi i enklavave serbe, që më vonë u bënë komuna, sipas planit të Atisarit, është vepër dhe meritë e UNMIK-ut. Përveç kësaj UNMIK-u pati sukses të plotë edhe në shkatërrimin e asaj pak ekonomie që kishte Kosova dhe sidomos në shkatërrimin e tokës. UNMIK-u nuk ngeli prapa edhe në çështjen e pronave, të cilat aq shumë i ka ngatërruar sa nuk besoj se do të drejtohen edhe disa dekada.
Klasa politike e Kosovës bëri një deklaratë për pavarësimin e Kosovës nga Serbia, duke e shpallur Kosovën “shtet të pavarur dhe demokratik”!! Po sovraniteti ku mbeti? Ai, sipas të gjitha gjasave dhe, siç po duket edhe sot, iu rezervua UNMIK-ut (Serbisë). “Gabimin” e klasës së mjerë politike të Kosovës u përpoq ta ndreqte Qeveria amerikane, e cila të nesërmen deklaroi se “njeh shtetin e pavarur dhe Sovran të Kosovës”. Kështu thanë edhe disa shtete të tjera, përveç Italisë dhe ndonjë tjetri. I kësaj natyre është edhe “gabimi” tjetër i klasës politike të Prishtinës: Garancitë për zbatimin e planit të Atisarit pa kushte!! “Nuk ka rëndësi pse nuk e ka pranuar këtë plan Serbia, ne do ta zbatojmë me përpikëmëri, në plotni”, betoheshin e stërbetoheshin politikanët servilë të Prishtinës!!
Mirëpo, plani i Atisarit, i miratuar nga Grupi matrapaz negociator i Kosovës,
- garanton krijimin e komunave njëetnike serbe,
- garanton lidhje të veçanta (speciale) të pakicës serbe me Serbinë,
- garanton se nuk ka trashëgimi kulturore historike shqiptare në Kosovë,
- garanton ndarjen “funksionale” të Kosovës dhe krijimin e entitetit serb në Kosovë, dhe, kryesorja,
- garanton mohimin dhe zhbërjen e popullit dhe të identitetit shqiptar në Kosovë!!
Të gjitha këto janë pranuar dhe miratuar nga paria politike dhe institucionale e Prishtinës. Fatmirësisht nuk janë pranuar dhe nuk do të pranohen kurrë nga populli shqiptar. Janë po këta batakçinj, që thoshin dhe deklaronin botërisht, se “zgjidhja më e mirë për Kosovën”, herë-herë, se “zgjidhja e vetme për Kosovën”, është pavarësia!! Nuk u bënte goja të thoshin se zgjidhja më e mirë dhe zgjidhja e vetme për Kosovën është ribashkimi i kësaj krahine shqiptare me Shqipërinë, siç ishte betimi dhe dëshira e UÇK-së dhe e mbarë kombit shqiptar, prandaj nuk e fituan as pavarësinë dhe shkëputjen e plotë nga Serbia…
Këto politika kundërshqiptare të UNMIK-ut dhe të parisë politike të Prishtinës gjetën përkrahje edhe në Tiranën zyrtare, e cila nuk qe e zonja dhe as e gatshme të merrte përgjegjësit kombëtare, politike dhe historike që i takonin dhe i takojnë. Shteti shqiptar ishte dhe është i vetmi pronar legjitim, politik dhe moral i Kosovës së sotme dhe i mbarë çështjes së pazgjidhur shqiptare në Ballkan. Nuk mund të lihej në dorën e Serbisë dhe të një Grupi negociator të Prishtinës (shumica bashkëpunëtorë të vjetër e të rinj të Serbisë) fati i krahinës më të madhe shqiptare, Kosovës. Dëshira e mirë për të respektuar “politikanët” e Prishtinës nuk mund të pranohet dhe lejohet kur është në pyetje interesi madhor kombëtar. Sidoqoftë, është mirë që sot e tutje Qeveria shqiptare të marrë dhe t’i mbajë përgjegjësit që i takojnë. T’ia bëjë me dije Serbisë dhe mbarë botës se shteti shqiptar nuk do të lejojë ndërhyrjen e Serbisë në punët e Kosovës dhe se për Kosovën, po qe nevoja, është e gatshme të luftojë dhe ta mbrojë edhe me armë…
Këmbëngulja dhe kokëfortësia e Serbisë për të organizuar zgjedhje serbe edhe në Kosovë (me mbështetjen e UNMIK-ut), vendosmëria e saj për të mos e respektuar pavarësinë e Kosovës dhe konsiderimi i Kosovës si tokë e Serbisë përbëjnë kërcënim dhe rrezik serioz për lirinë e Kosovës dhe për paqen e stabilitetin në Ballkan e më gjerë. Prandaj, i vetmi argument që ia ndërron mendjen dhe ia “ulë bishtin” Serbisë, i vetmi argument që e njeh Serbia është argumenti i FORCËS. Qeveria e Kosovës, nëse nuk është tepër vonë dhe, sidomos, nëse është e zonja, duhet ta shpallë të pa dëshiruar UNMIK-un në Kosovë dhe t’ia marrë të gjitha kompetencat…
Shteti shqiptar, populli shqiptar në Kosovë dhe mbarë kombi, përfshi edhe mërgatën e fuqishme, duhet të përgatiten dhe të angazhohen për mbrojtjen e Kosovës me të gjitha mjetet dhe format. Po të arrihet kjo përgatitje politike, shpirtërore, ekonomike dhe ushtarake, atëherë, Serbia do të jetë ajo që do të kërkojë dialog, marrëveshje dhe fqinjësi të mirë. Këtë rrugë, më mirë se vetë ne dhe se vetë Tirana zyrtare e ka hapur dhe po e shtron Qeveria amerikane, e cila ka ardhur në përfundim se Kosova dhe paqja në Ballkan dhe më gjerë mund të mbrohet vetëm duke e armatosur dhe fuqizuar popullin shqiptar. Deri atëherë Kosova dhe çështja shqiptare në Ballkan janë të rrezikuara…