Poezi nga Xheladin Hamza

[xheladin]

xheladin hamza


FJALËT LINDËN TË ÇELIKTA


Guximi dhe trimëria
Ka kohë që kanë rënë në gjumë
Ëndrra të pakëndshme i përqafuan
Në heshtje...

Shkuma mbi Ibrin qanë
Me zërin e një fëmiu të vogël
Të mbetur jetim
Përzihej me britmën e një qyteti plak
Që e pa se drita e diellit për te u fsheh
Koha aty u ndalë për pushim
E nata rënkon mbi brigjet e tij...

Nga malli e nostalgjia për fluturim
Shqiponja dykrerëshe vrullshëm u zgjua
Lindën fjalë të çelikta në vete
Nuk ka ndarje të Kosovës asnjë pëllëmbë!

Nga horizonti i nëntë i nëntokës
U gdhendën shkronja të arta
Edhe mbi shkëmbinjtë
Të Mitrovicës, Zveçanit, Zubin Potokut
E të Leposaviqit
PAVARËSIA E KOSOSVËS!


28. 02. 2008.

[xheladin]

xheladin hamza


POEZI PËR RAMUSHIN
(akrostih)

Kosovë nuk të lejojnë Dielli të shkëlqejë mbi Ty
Ujqit nga të gjitha anët tërbueshëm ulërojnë
Shumë të etshëm për gjakun Dardan janë
Trimat lindin që të mos vdesin kurrë
Ulëroni egërsira ulëroni sa të doni
Asnjë moment nuk mund të na frikësoni
Ramushin kurrë nuk do ta gjunjëzoni
Robërinë e popullit nuk e durove dot
Armët me vëllezërit i shtrënguat
Mbështetje shpirtërore nga gjithë Kosova e kishe
Urata e jonë le të mbërrijë tek i Madhi Zot
Shërbëtor i askujt nuk dëshirove të jesh
Heroizmin në luftë dhe në paq e tregove
Afërsinë Tënde të gjithë ne e shijuam
Radhitemi pas teje të gjithë një nga një
Agresorit ballë për ballë pa frikë t’ia dalim
Dardaninë tonë të përgjakur ta mbrojmë
Ishe Komandant që mburret e gjithë shqiptaria
Nëna që Ju lindi qoftë e bekuar nga i Madhi Zot
Agu i mëngjesit dhe drita e Diellit për Kosovë je Ti
Jeto përgjithmonë o RAMUSH se Ti je engjëlli hyjnor
Ti je shndërruar në çdo pikë të gjakut në trupin tonë.


10. 03. 2005.

[xheladin]

xheladin hamza

MA SJELLË ESENCËN E DIELLIT

Shikimin e hodha në ardhmëri
U ngritë mbi maje të ylberit
E puthi ngrohtë dhe mbeti aty
E unë mbeta në shpresë për sytë e mi...

Dhe sot kur dënesa më dërmoji
E pamëshirshëm shpirtin ma theu
Në mijëra copëza më të imta se atomi
Të lutem mos shkel më mbi mua
Si mbi një lule të këputur e të venitur...

Edhe njëherë kthe kokën kah unë
Derisa akoma frymoj me frymë të rëndë
Dhe shiko në sytë e mi të verbër
Si rrokullisen e vdesin lot veç për ty...

Ma sjellë esencën e diellit
Të ma ngrohë shpirtin e ngrirë
Si të një varfanjaku të braktisur
E orkideja le të çelë edhe njëherë
Sall për mua e për ty...

[xheladin]

xheladin hamza

VDEKJA ECËN NË HESHTJE E QETËSI


Me gjuhën e heshtjes
Vdekja përjetësisht na flet
E ne fare nuk e kuptojmë...


Pa dallim ngjyre e gjinie
Njësoj me vete merr shpirtra
Të zinj e të bardhë...


Shpirtzinj i merr në dhimbje e mundime
Dhe i vendosë nën pemën e Zakumit
E shoqëri u bëjnë djajtë me brirë...


Shpirtbardhë i merr me lehtësi
Të përcjellur me muzikën hyjnore të semas
E të mbështjellur me aromë lulesh
Të këputura nga kopshti i Edenit...


Lindja dhe vdekja shkruhen
Me shkronja të arta e të zeza
Nga vet dora e të Madhit Zot...

E mes tyre krijojnë harkun
E fillimit dhe mbarimit jetësor...


E vdekja ecën gjithmonë
Në heshtje e qetësi...

[xheladin]

xheladin hamza


DITË E ZYMTË


Dielli i zbehtë
Ndritë ditën e vdekur

Shpresa humbet në kujtimet
E iluzioneve të pavdekshme

Mes gishtrinjëve
Shpalosi qiellin palë palë

Qetësia që këndon
Lexon në ballin tim
Këngët e plagëve ...

Në rrudhat e fytyrës
Mbeti e shënuar ditë e zymtë
Dhjetë shkurti dymijë e shtatë
E larë me gjakun e njomë

Mbi toprakun tonë
Djajtë edhe një herë
Hedhën vallen e çmendurisë ...

[xheladin]

xheladin hamza

ZHVESHI LËKURËN TIME

Shpirti mbushet e zbrazet
Me vepra të bardha e të zeza
Të shkruara nga të dy engjëjt
Të krahut të djathtë e të majtë...

Në çdo falje të xhumasë
Zhveshi lëkurën time
Dhe bëhem shpirt
I mbytur në frikë...

Bërtas deri në kupë të qiellit
Edhe banorët e xhenetit
E të xhehenemit
Vajin tim mallëngjyeshëm
Le ta dëgjojnë...

[xheladin]

xheladin hamza

FLAKË E DRAGONJËVE

Mbi këtë tokë të bekuar
Sërish kudra e vjetër shkeli
Dhe polli këlysh të verbër...

Pela plakë zëshëm hingëllon
Në të katër anët e botës
Sikur humb virgjërinë
Që se kishte kurrë...

Dragonjtë flakën s’harxhojnë dot
Në zhdukjen e kuçedrave
Nëpër kështjella të vjetra...

Tani me gjuhë në trup
Lëpijnë plagë të hapura...

28. 04. 2008.

[xheladin]

xheladin hamza

HERONJTË S’VDESIN KURRË
(Akrostik kushtuar Heroit kombëtar Luan Haradinaj)

Liria e Kosovës, fle mbi supet e tua o Trim
U njom toka, me gjakun tënd rinor
Aurora e shenjtë nga qielli zbriti përmes faqeve tua,
Ndriti fytyra jote, në sytë e çdo shpirti shqiptar.

Heronjtë lindin njëherë, por të mos vdekur kurrë
Armët e kukuvajkës, qëlluan mbi trupin tënd
Ramushi vëllau ynë, me duart e tij varrin hap,
Aty kokën tënde vendosi për pushim të përjetshëm
Dritat në gjithë Kosovën në atë moment u fikën – ERRËSIRË
I rrokën armët sërish, Dragonjtë me Ramushin në krye
Ndër Bjeshkët e Nemuna jehon emri yt o vëlla LUAN,
Anadrinia me ty, o HERO hap faqen e historisë së re
Jeton Kosova, feston Shqipëria,
....................................... me ty lidhet dhe Çamëria!


Rahovec, 07. 05. 2008.

[xheladin]

JETA IME

Mbi ballin tim të rraskapitur
Si mbi një urë që lidhë dy botëra
Vallëzojnë rrudhat e pleqërisë
E sytë më janë qielli blu
Ku flenë ëndrra e jetës pa mbarim...

Shpirtin nuk e trazoj me lojën
Djersa e njelmët mbi ballit tim
Rrjedhë nëpër rrudhat
Si lumi i tërbuar jashtë shtratit...

Çdo pikë djerse në luginat e shfaqur
Mbi ballin tim merr formë të kristaltë
Ndritë një jetë që ekzistonte dikur
Ushqen një dashuri që s’shuhet dot
Zbukurojnë sytë e tu bojë qielli xhani im
Kujton një pranverë që s’harrohet kurrë
Fton hënën në mesnatë që jep bukuri...

Ju lutem
Mi lexoni rrudhat e ballit
Dhe djersën e kristalte mbi te
Do ta lexoni e gjithë jetën time!

[xheladin]

PLAGË TË SHPIRTIT

Derisa plagë të shpirtit
I arnoj me arna të këputura
Nga lëkura ime e tharë
Net të frikshme
Në qiell
Agu i mëngjesit i merr...

Pëlhurë e mëndafshtë
E qëndisur me ndërgjegje
Të pastër a të vrarë
Është një paravan
Mes ëndrrës dhe të vërtetës...

[natyra]

JETA IME

Mbi ballin tim të rraskapitur
Si mbi një urë që lidhë dy botëra
Vallëzojnë rrudhat e pleqërisë
E sytë më janë qielli blu
Ku flenë ëndrra e jetës pa mbarim...

Shpirtin nuk e trazoj me lojën
Djersa e njelmët mbi ballit tim
Rrjedhë nëpër rrudhat
Si lumi i tërbuar jashtë shtratit...

Çdo pikë djerse në luginat e shfaqur
Mbi ballin tim merr formë të kristaltë
Ndritë një jetë që ekzistonte dikur
Ushqen një dashuri që s’shuhet dot
Zbukurojnë sytë e tu bojë qielli xhani im
Kujton një pranverë që s’harrohet kurrë
Fton hënën në mesnatë që jep bukuri...

Ju lutem
Mi lexoni rrudhat e ballit
Dhe djersën e kristalte mbi te
Do ta lexoni e gjithë jetën time!

I nderuar Xheladin,Pranoni pershendetje si dhe ni urim te sinqert mbi poezit me ni labirinth te shquar poetik...komplimente ne rrugen e frymezuar,p.s.te gjitha me pelqyen,madje une veqova kete,Jufalemnderit

me respekt
Natyra

[xheladin]

Natyra, faleminderit për urimin, sinqeritetin dhe komplimentin tënd për shkrimet e mija. Më pëlqejnë edhe shkrimet e tua, e që në vazhdimsi i lexoj me kënaqësi.

Me repsekt
xheladin hamza

[xheladin]

TRËNDAFILA TË ZI

Në këtë pranverë
Në Fushë-Arrëz
Çelën pesëmbëdhjetë
Trëndafila të zi.

Në çdo mëngjes
Petalet e tyre i mbulon vesa
Që krijohet nga sytë
E pesëmbëdhjetë vashave të bukura
E të shndërruara në engjëjt

Presin të veshura
Me kurora të bardha
Martesën e tyre.

Tërë natën si zana mali
Kujdesen për trëndafila të zi
Me agun e parë të mëngjesit
Zhduken.

Në muzgun e mbrëmjes
Me rreze të para të hënës
Paraqiten përsëri
Me kurora të bardha
E me lot në sy.

23. 05. 2005.

[xheladin]

MË FALË QË U KTHEVA

Më falë që u ktheva
Shtigjeve të vjetra
Me shpirtin e thyer
E aty s’të gjeta
Ty kurrë më....

I besoj bisedës kur të gjithë heshtin
E ti, më falë për mendimin e fshehur
Dhe në fjalë që s’ti shqiptova kurrë
E cila më iku me dritën e ditës së harxhuar ...

[xheladin]

NËNËS SIME

Në ëndrrën e natës që iku pa kthim
Ti nëna ime, mendimet mi përkëdhele
I bëre të mëndafshtë
Si flladi i verës në mbrëmje...

Kujtimet për Ty
Zbritën qerpikëve të mi
Të larë me lot...

Mbi varrin tënd u përkula
E hapa portën e zemrës së djegur
Ajo u gjunjëzua totalisht

Elhamin zëshëm ta këndova
Shpirti më dridhej si në ankth
E fjala më mbeti në fytin e tharë...

Mbi mollëzat e faqeve
M’u rrokullisën lot dhembjeje
Ranë mbi varrin tënd
Me lule mbuluar
Ku ti rehatshëm fle, nëna ime!

[xheladin]

BILBIL MA FAL ZËRIN TËND

Bilbil
Pash të Madhin Zot
Ma fal zërin tënd
Rërën e Saharës
Me lot dhembjeje ta lagi

Ulërimën e ujqërve
Ta zhduki përgjithmonë
Një ditë të vetme
Dua që zëri im të ndihej
Andej kah lind dhe perëndon dielli

[xheladin]

TY VOGËLUSHJA IME

Kur të bëhem vetëm kënga
E erërave të shkretëtirës
Dhe bëhem vetëm pluhuri i saj
Dhe një pikë në kohën oqeanike
Edhe atëherë do të të kujtoj
Veç ty vogëlushja ime...

Mi fale vetëm dy ditë lumturie
Njërën për kohën e tanishme
Tjetrën për botën në amshim
Që të dyja për shpirtin tim
Janë përjetësi e të gjitha kohërave
Vogëlushja ime...

[xheladin]

HESHTJA NA MBYTË

Ndjenjat flenë
Mbi ëndrrat e trëndafilave
Të kuqë e të kaltërtë...

Vetëm në ëndrrat
Jeta është e bukur
E ëndrrat na mashtrojnë
Shumë lehtë...

Kundër hajnisë
Të flasim s’guxojmë
Gjuhën na këpusin
Të bërtasim s’guxojmë
Gabzherrin na nxjerrin...

Shpirti na është bërë
Pus i boshatisur
E heshtja na mbytë...

[xheladin]

Këngët e pa kënduara do t’i këndojë
Oazë e tyre gjithmonë të mbetesh
Sot i shtrënguar në shpirt e zemër jam
Oj vjollce më e bukur e kopshtit
Valë-valë do të valojnë si valë deti
Akullthyese për zemër të shndërrohen
Rehatin në shpirtin tek Ti le ta gjejnë
Elegji për mua dhe Ty do të jenë.

[xheladin]

UNË E TI

Unë e ti
Dy krijesa të kundërta
Unë zjarr i fikur në sarkofag
E ti ajsbergu i zhytur në det...

Mbi mua dhe mbi ty
Njësoj rresh shiu i butë
Si të ishin lot nga sytë e mi
E vizëllima e tij magjeps njerëzit
Si të ishin zogjtë në parajsën e humbur
Sa interesant është të jesh i gjallë...

[xheladin]

JETA MË IKU OR MIK

Në mesnatën e qetë sytë e mi
Të zhytura në kafkën time
Si dy detëra të ndara njëri nga tjetri
Veçmas përkëdhelin fytyrën tënde
..................e shpirti më gjëmon or mik!

Nga jashtë dëgjohen tingujt e gjetheve
Që dikur në pranverën e hershme
Ishin të njoma si jeta ime fëmijërore
E tani tek shkëputen nga degët e jetës
Që do të kalben në tokë përgjithmonë...

...........Sonte edhe më shumë
Gjethe të lodhura puthin tokën
Ëndrrat përshpejtojnë hapat
Të mos mbesin hije e kaluar
Se e gjithë jeta me ta më iku
.....................dhe mua or mik!

[xheladin]

OR XHANI IM


Yjet që më së shumti shkëlqejnë
I ngjajnë syve tu të zjarrtë
Që pandërprerë më përcjellin
Or xhani im

Era më mësoji
Si pëshpëritet emri yt
Edhe atëherë kur në ëndërr jam
Or xhani im

Dielli më përdhelë e ledhaton
Lehtazi ama bash si dora jote
Dikur në shatërvanin e rinisë
Or xhani im

[xheladin]

ANI PALESTINË ANI...

Palestinë,
Dhembja ime
Gjaku im i fërguar
Nëntëqind e nëntëdhjetë e nëntë herë
Mbi zall të flaktë
Të kësaj bote të brishtë

Palestinë,
Dhembja ime
Xhani im i pasosur
Për Ty dhe shehidët
E ata janë bijtë tanë
Çdo pëllëmbë toke të bekuar
Që e lagën me gjakun e njom
Në heshtje lutem çdo natë

Palestinë,
Dhembja ime
E zhveshur dhe e rrënuar
Në erërat më të frikshme
E larë me shirat e kuq si gjaku im

Ani Palestinë ani...
Je jeta dhe vdekja ime
Ani Palestinë ani...
Je xhani im
TË DUA!

05. 01. 2009.

[xheladin]

Xheladin HAMZA

DY BRIGJE TË JETËS

Qerpikët e syve
Me peshë të rënd
Sa toka
Hapen si dyert e kohës

Shikoj shpirtin
Tek vrapon mbi urrën
Që lidhë dy brigje të jetës
Atë të ferrit dhe parajsës

Dëgjoj zhurmën e zemrës
Copëtohet në njëmijë copë
.............................nga frika
Ku ta gjejë shpëtimin e saj?

[xheladin]

Xheladin HAMZA

FRIKA DHE VDEKJA

Vdekja sytë e ballit lehtas mi mbyll
Dhe për të fundit herë me afsh i puthë
E ballin të djersitur butësisht përkëdhelë

Me shikim të fërguar sytë të futur në gropëza
Mbesin dëshmitarë të fundit që shohin engjëjt
Tek marrin shpirtin mbi krah të tyre të pastër

Të gjitha ëndrrat të tubuara në një vend
Në heshtje si qirinjtë treten e fiken përjetësisht

Loti mbetet ilaç shpirti mbi buzën e tharë
Frika çuditërisht në ikje mbetet e vetmuar

[xheladin]

Xheladin HAMZA

M’BESO PASHA TË MADHIN ZOT

Këmbëzbathur pamëshirshëm
Shkele mbi shpirtin tim të virgjër
Dhe në mua mbetën vragë
Që hapën një jetë dënese...

Dëshirova në ëndrrat e mia
Sytë e tu të jenë shkëlqim
Rreze dielli sall për mua
Pasha të Madhin Zot!

Me shpirtin të bezdisur
Ta fala buzëqeshjen
Më të pastër se qielli
Pasha të Madhin Zot!

Vdekjes nuk ia kam frikë, jo
Rrugëtoj me të dorë për dore
Çdo ditë e natë deri në amshim
M’beso pasha të Madhin Zot!

Një mëngjes në vjeshtën e vonë
Do të udhëtoj dhe unë drejt perëndimit
S’bashku me shumë shpirtra tjerë
M’BESO PASHA TË MADHIN ZOT!

[xheladin]

Ç’MË KAPLOI MALLI
(Akrostik kushtuar Çamërisë)

Ç’më kaploi malli për ty Çamëri
Ah, me sytë të përlotur qaj si fëmi
Mbushur me aromën tënde magjepse
Ëndërroj çdo natë shëtitjen qyteteve tua
Retë mbi ty më duken më të bardha se e bardha
Ilaç shpirti Janinën tonë përjetësisht kam
Ashtu si të duam të rrugëtojmë rrugëve tona të bëhemi
................................................. NJË PËRGJITHMONË!

10. 06. 2009.

[xheladin]

Bashkëshortes sime për ditëlindjen e saj ia kushtoj këtë poezi

TË NGREMË DOLLINË

Edhe për ditëlindjen tënde
Ma dhurove dashurinë
Të thellë gjerë në qiell
Ku u ngjitëm në shkëlqim drite

U bëra aromë trëndafili
E nëpër damarët e trupit tënd
Shpirti im të lundroj
Pa kufi...

Dhe me ngadalë
Shkrihem në te
Përjetësisht porsi një meteor
Se kjo është dashuri hyjnore!

13. 10. 2009.

[doGzona]

Pershendetje i nderuar dhe urime per vargun e mrekullueshem qe eshte kenaqesi te i lexoshe!


Ukshin Hotit


Te mbyllen
Te dryjuan
U friguan
Nga forca e jote
Trimeria jote


Ne erresire
Te hodhen
Driten nga syte
Te moren
Vetem se u friguan
Nga rrezet e tua.

Te shtrenguan
Maltretuan
Por nuk te friguan
Kete e bene
Nga friga jote.

Te humben
Nuk dihet
As ku je
As ku mbete
E bene nga friga
Qe emrin tend
Te zhdukin
Dhe harruan
Se emri i yt
Eshte cdo kund
Dhe do te jete
Shembull i trimerise
Qendreses
Diturise
Dhe friga me e madhe
E armikut
Ti
Zemra e çelikut.

[xheladin]

Pershendetje i nderuar dhe urime per vargun e mrekullueshem qe eshte kenaqesi te i lexoshe!


Ukshin Hotit


Te mbyllen
Te dryjuan
U friguan
Nga forca e jote
Trimeria jote


Ne erresire
Te hodhen
Driten nga syte
Te moren
Vetem se u friguan
Nga rrezet e tua.

Te shtrenguan
Maltretuan
Por nuk te friguan
Kete e bene
Nga friga jote.

Te humben
Nuk dihet
As ku je
As ku mbete
E bene nga friga
Qe emrin tend
Te zhdukin
Dhe harruan
Se emri i yt
Eshte cdo kund
Dhe do te jete
Shembull i trimerise
Qendreses
Diturise
Dhe friga me e madhe
E armikut
Ti
Zemra e çelikut.

E nderuara doGzona, të falederoj për vlerësimin tuaj për shkrimet e mia. Nga shpirti të falenderoj për poezinë kaq domethënëse që e keni postuar tek unë.

[xheladin]

ME SHPIRT TË QETË

Më le të të shikoj
Me sy të tjerë
Se të mi u verbuan
Qerpikët mu mbyllën
Përjetësisht....

Mbi gjoksin tënd
Nën tingujt e rrahjeve
Të zemrës sate
Që i ngjajnë gurgullimës
Të lumit në ikje...

Me shpirt të qetë
Bash aty
Mbi gjoksin tënd
Dua të vdes!

[doGzona]

E nderuara doGzona, të falederoj për vlerësimin tuaj për shkrimet e mia. Nga shpirti të falenderoj për poezinë kaq domethënëse që e keni postuar tek unë.

Me ndere qofshi i nderuar, te falemndderit gjithashtu!


Gruaja e heroit

Muzgu i nates
Bie
Dhe nga syri i njom
Dalin
Lotet e mallkimet
Renkohet
Per mungesen e tij
Pa pritur
Jeten ia rrembyen
Se fjala
Ishe pushka e tij
E drejta
Ishe ideali me i shtrenjet
Per Kombin
Qe e deshti
E cmoj
Ne kete muzg te nates
Loti
Ne dhomen e vetmuar
Nga syri pikoj.


Erresira e nates
I ndan
Kujtimet dhe ndjenjat
I shpalose
Mungesat
Kerkimet shpirterore
Shetisin
Ecin dhe kerkojne
Neper mure
Neper shtigje
Dhe me gojen e heshtur
Qeshte fytyra
Sikur te ishte e gezuar
Ne erresire
Sonte
Shpirti shume ka ecur
Ka kerkuar
Ne vetmi
Ka derdhur lot
E ka vajtuar.

[xheladin]

DËNESA

Sonte dënesa
Pamëshirshëm fytin ma shtrëngon
Këngët në gabzherr mi ngulfat
Si lë qetë të marrin udhë
Shpirtin shtatë pash
Thellë e burgosë
Gjëmimi më dërmon
Lot më janë shterë
Në heshtje vajtoj...

[xheladin]

VDEKJE

Heshtje...
Qetësi e rëndë
Vdekje!

Dielli ngadalë ik
Ngjyrat e jetës zbehen
Muzgu lehtas tokën puth
Dhe toka hesht...

Nën hapat e rëndë
Të vdekjes
Gjethet vajtojnë
Pa lot...

Shpirti i shoqëruar me engjëjt
Trupin e vet të mbështjellë
Me qefinë të bardhë si bora
Shikon...

Heshtje...
Qetësi e rëndë
Vdekje!

[xheladin]

O JU MIQTË E MI

Ejani sonte
Kur më së shumti
Nevojë për ju kam
O ju miqtë e mi...

Natë e rënd, shumë e rënd
Shtrati më është bërë
Më i fortë se çdo shkëmb mali...

Rrymë nuk ka
KEK- u e ndal orar e pa orar
E në errësirë i lënduar
Në vetmi gjëmoj...

Nëpër qiellin e hapur
Vetëtima shëtit si zonjë e rënd
Dhe vizaton harta gjeografike
Dhe pentagrame sipas dëshirës së saj
E murmurima shpirtin ma dridh...

Nuk më mbeti më
As gjak
As lot
As djersë...

Të gjitha dhembjet i mblodha në një vend
I mbështolla në mindilin e lagur
Dhe i përziej me qelbësirën
Nga mushkëritë e mi të kalbur
Nga kaverna e lodhur...

Ku keni humbur
Ku keni tretur
Ejani ta festojmë këtë PAVARËSI
Në këtë tokë HYJNORE
O ju miqtë e mi...

11. 02. 2008.

[xheladin]

RAMUSH HARADINAJ
(Akrostik)

Rigjykimit të Hagës o trim, o hero edhe tani frikën fare s’ia ke
Aty edhe më parë shpirtbardhësinë tënde trimërisht tregove
Me mburrje në mbrojtje të çeliktë gjithë shqiptarinë pas e ke
Udhëtimi nëpër korridoret e kohës të bëri legjendë të gjallë
Shumë herë u munduan te të fikin e shuajnë si qiririn pa vaj
....................................... Jo, jo kot e kanë që të fikin o fanar!

Hijen e zezë që qëndronte mbi Kosovë tok me vëllezërit larguat
Anekënd tani bilbilat lirshëm e me vrull këngës për ju këndojnë
Rapsodët çdo ditë thurin rapsodi mbi heroizmin që ju treguat
Atdhetar, luftëtar e besnik gjerë në vdekje i idealeve të lirisë
Dritë hyjnore që shkëlqen pandërprerë mbi këtë tokë të bekuar
Ithtar i së drejtës PAVARARËSINË KOSOVËS me gjak ia solle
Në historinë tonë kombëtare emri me shkronja të arta të është qëndisur
Asgjë nuk mund t’i shlyej as emrat e Luanit, Enverit, Shkëlzenit dhe Dautit
Janë bijtë e Kosovës që lirinë mbi supet e njoma me dashuri kanë stolisur!

[xheladin]

FLUTURA DHE QIRIRI

Pas ditës së lodhur
Në muzgun e mbrëmjes
Qerpikët mu mbyllën vet

Në kllapinë e parë të natës

Në ëndërr e para më erdhe ti

Je shndërruar në fluturën e bukur
Që fluturon rreth dritës së qiririt
Të ndezur enkas për ty

Gjatë fluturimit u ndeshe me te
Dhe u dogje në flakën e tij

U dëgjua një ofshamë
Nga e cila u zgjova

Nëpër rreze të hënës
Në errësirën e natës
Në shandanin e artë
Qëndronte qiriri i fikur.

07. 04. 2005.

[xheladin]

ZGJOHU KOSOVË ZGJOHU

Era e natës
Vërtit qiellin Kosovar
Dhe këndon këngë
Të tmerrshme...

Zogjtë nga frika
Moti kanë ikur...

Shqiponja të bardha gjakpirëse
Lirshëm shëtisin shesheve tua
Oj Kosovë...

Ah, Mitrovicë oj shpirt Kosove
Je shndërruar në ajsberg
Noton mbi ujëra të turbullta ndërkombëtare
E Ibri në shkumë gjëmon gjëmën e vdekjes...

Zgjohu Kosovë zgjohu
Se po të morri gjumi
Nën kthetrat e acarit
Nuk do të zgjohesh kurrë më!

ZGJOHU KOSOVË ZGJOHU

15. 12. 2010.

[~AnnA~]

ZGJOHU KOSOVË ZGJOHU

Era e natës
Vërtit qiellin Kosovar
Dhe këndon këngë
Të tmerrshme...

Zogjtë nga frika
Moti kanë ikur...

Shqiponja të bardha gjakpirëse
Lirshëm shëtisin shesheve tua
Oj Kosovë...

Ah, Mitrovicë oj shpirt Kosove
Je shndërruar në ajsberg
Noton mbi ujëra të turbullta ndërkombëtare
E Ibri në shkumë gjëmon gjëmën e vdekjes...

Zgjohu Kosovë zgjohu
Se po të morri gjumi
Nën kthetrat e acarit
Nuk do të zgjohesh kurrë më!

ZGJOHU KOSOVË ZGJOHU

15. 12. 2010.




Poezi shume e bukur
Ju flm qe e sollet ketu !

[xheladin]

Poezi shume e bukur
Ju flm qe e sollet ketu !

Faleminderit edhe juve z. AnnA qe gjeni kohe per leximin dhe vleresimin e poezive qe i postoj ketu.

[xheladin]

RAMUSH HARADINAJ
(Akrostik)

Rigjykimit të Hagës o trim, o hero edhe tani frikën fare s’ja ke
Aty edhe më parë shpirtbardhësinë tënde trimërisht tregove
Me mburrje mbrojtje të çeliktë gjithë shqiptarinë ke
Udhëtimi nëpër korridoret e kohës të bënë legjendë e gjallë
Shumë herë u munduan të të fikin e shuajnë si qiririn pa vaj
....................................... Jo, jo kot e kanë se s’të fikin kurrë!

Hijen e zezë që qëndronte mbi Kosovë me vëllezërit largove
Anekënd tani bilbilat lirshëm e me vrull këngës për ty këndojnë
Rapsodët çdo ditë thurin rapsodi mbi heroizmin që tregove
Atdhetar, luftëtar e besnik gjerë në vdekje i idealeve të lirisë
Dritë hyjnore që shkëlqen pandërprerë mbi këtë tokë të bekuar
Ithtar i së drejtës PAVARARËSINË KOSOVËS me gjak ja dhurove
Në historinë tonë kombëtare emri me shkronja të arta të është qëndisur
Asgjë nuk mund t’i shlyej as emrat e Luanit, Enverit, Shkëlzenit dhe Dautit
Jeni bijtë e Kosovës që lirinë mbi supet e njoma me dashuri na e sollët!

[xheladin]

TY KOSOVA IME

Ty Kosova ime
U linda në kohën e tejdukshme
Kur ishe e lidhur me zinxhir
Të tjerët të ngrehnin zhig-zhag
Pamëshirshëm!

Ty Kosova ime
Të dëshirova diçka më të bukur
Se çdo gjë që mbështillet me bukurinë hyjnore
Desha të flisja me ty* Kosovë nëna ime
Ishte e kotshme të tjerët s’më lejuan!

Ty Kosova ime
Desha të të flisja me gjuhën që ti na e la
Buzët mi qepën me gjilpëra të gjata
Bash me ato tek vargonin gjethe të duhanit
Ata të pashpirt dhe të pangopur
Dhe tani më unë s’jam unë!

Në heshtje do të zhdukem
Nga kjo botë e kalbur dhe e fëlliqur
Sikur të mos kisha jetuar kurrë
Në ty e me ty Kosova ime
NËNA IME!

[xheladin]

HELM AKREPI

Nga brishtësia shpirtërore
Sytë të janë mbushur e stërmbushur
Gjerë në kupë të qiellit me urrejtje
Dhe gjak të njomë fëmijësh
Të porsalindur që puthjen e parë
Me helm akrepi të zi fut, fut
Nga ti e kishin dhuratë ...

Me buzë të lyera me helm akrepi të zi
Të grumbulluar vite me radhë
Dhe mua si fëmijëve tjerë
Puthjen me afsh ma dhurove
Në këtë pleqëri mes rrudhave të ballit
Të njelmosur nga djersë jete
E vdekja do të vije vetë pa përcjellje
E hutuar apo e lumtur varret nga doza
E helmit të akrepit...