Edukata seksuale në Islam

[Maxi]

Falenderimet më të sinqerta i përkasin Zotit të madhëruar, paqja dhe mëshira e Tij qofshin mbi profetit Muhamed a.s, shokët dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij.
Në këtë temë, do të fokusohemi mbi një çështje tejet të rëndësishme që i përket edukimit të fëmijëve, madje edhe edukimit të secilit prej nesh. Në këtë temë, do të flasim mbi kulturën dhe edukatën seksuale.
Unë jam i ndërgjegjshëm që një dosje e tillë, zakonisht rrethohet nga barriera të kuqe dhe vetëm rrallë herë ajo hapet nga mediat vizive dhe të shkruara.
Mendoj se kjo ndodh për shkak të edukatës që kemi marrë që në vegjëli, edukatë të cilën disa e etiketojnë si kultura e turpit. Gjë e cila të bën të kuptosh që çështjet seksuale nuk ka përse të hapen dhe të diskutohen në publik.
Por, në kohën që jetojmë, me zhvillimin teknologjik dhe përhapjen e mjeteve të telekomunikacionit, një çështje e tillë ka marrë përmasa të frikshme.
Duke qenë përballë një realiteti të tillë, ne menduam që t’a hapim një dosje të tillë dhe t’a shtjellojmë nën hijen e parimeve fetare dhe morale.
Përsa i përket çështjeve dhe edukatës seksuale, njerëzit kategorizohen në tre grupe:
1 – Në grupin e parë bëjnë pjesë konservatorët. Njerëzit që i përkasin këtij grupi, janë atë që në fakt dëshirojnë të trajtohen tema të tilla, madje të trajtohen në mënyrë të hollësishme, por duke përdorur shprehje jo të drejtpërdrejta. Ky grup, nuk e parapëlqejnë çiltërsinë dhe të shprehurit me terma të drejtpërdrejtë në këtë fushë.
2 – Në grupin e dytë bëjnë pjesë ata që i refuzojnë kategorikisht tema dhe çështje të tilla. Ata e konsiderojnë gabim trajtimin e këtyre çështjeve, sidomos nga mediat vizive, të cilat ndiqen nga një numër i madh teleshikuesish të moshave të ndryshme. Këta njerëz, mendojnë se temat mbi edukatën seksuale nuk duhen të bëhen objekt diskutimi dhe shtjellimi sidomos nga mediat vizive. Sipas tyre, njerëzit që kanë nevojë të pyesin ose t’i shtojnë njohuritë e tyre në këtë fushë, duhet t’a bëjnë duke u kontaktuar me ekspertë ose dijetarë. Një kulturë dhe edukatë e tillë, nuk ka përse të përhapet tek shtresat e gjera.
3 – Kurse në grupin e tretë bëjnë pjesë përkrahësit e sensibilizimit të masave me edukatën seksuale. Madje, këta e përkrahin edhe idenë e trajtimit të çështjeve seksuale në formë plotësisht të hapur me gjithë guximin dhe kurajon e duhur. Duke qenë se po përjetojmë fushata të shumta degjenerimi sidomos të rinisë, ne kemi nevojë që kulturën seksuale t’a përhapim në çdo shtëpi.
Duke qenë se unë po e hap një dosje të tillë, jam i ndërgjegjshëm që do të bëhem objekt sulmesh dhe kritikash nga të tre grupet e mësipërme. Konservatorët e grupit të parë do të vërejnë ndonjëherë çiltërisinë dhe shprehje të drejtpërdrejta, gjë e cila nuk do i pëlqejë.
Grupi i dytë e shohin këtë temë si si shkelje të vijave të kuqe. Ndërkohë që përkrahësit, do të vërejnë njëfarë ndrojtjeje dhe rezerve në disa pika, gjë që nuk i përshtatet formimit dhe aspiratave të tij. Ai do të dëshironte që trajtimi i temave të tilla të bëhej më me kurajë dhe më i drejtpërdrejtë.
Me qëllim që unë të ndjek një rrugë të mesme, unë do i përmbahem traditës së profetit Muhamed a.s.
Kushdo që lexon Kuranin, traditën profetike dhe çështjet e jurisprudencës islame, do të gjejë që edukata dhe kultura seksuale zënë një pjesë të rëndësishme. Profeti Muhamed a.s nuk e ka konsideruar të turpshme diskutimin dhe trajtimin e çështjeve të tilla, përderisa çështje të tilla shihen si mundësi e shtimit të njohurive dhe arsimimit.
Shpesh herë shoqëritë tona vuajnë nga sëmundja e turpit. Shumë njerëzve u vjen turp dhe zor që të pyesin mbi çështje që kanë të bëjnë me jetën e tyre seksuale. Unë nuk e quaj turp dhe ndrojtje diçka të tillë, por e konsideroj si sëmundje. Ajo që ma përforcon këtë ide, është se po të studiojmë tekstet e Kuranit dhe sidomos hadithet e Profetit a.s, do të gjejmë që Profeti a.s e konsideronte turpin si një vlerë, megjithatë ai fliste dhe i trajtonte problemet dhe çështjet seksuale.
Tregon Ebu Hurejre, se Profeti a.s kaloi pranë një banori të Medines, i cili ishte duke e këshilluar të vëllanë mbi ndjenjën e turpit, të cilën ai e kishte të theksuar.
Profeti a.s ndërhyri dhe i tha:”Lëre, pasi turpi është pjesë e besimit.”
Pyetja që lind është:”Nëse ne flasim mbi edukatën seksuale, mos vallë po bëjmë një veprim të pahijshëm dhe të turpshëm?”
Një pyetje të tillë i përgjigjet vetë i dërguari i Zotit a.s.
Tregon Thabit El-inanij:”Ndodhesha tek Enesi, përbri të cilit ishte ulur vajza e tij. Enesi më tregoi se një grua kishte vajtur tek i dërguari i Zotit a.s dhe i kishte propozuar për martesë. Ajo iu drejtua Profetit a.s me fjalët:”O i dërguar i Zotit, a ke nevojë për mua?” Me këtë shprehje, ajo i propozonte të martohej me të. Diçka e tillë, konsiderohet dhe hyn tek edukata seksuale.
Vajza e Enesit, që e dëgjonte këtë ndërhyri dhe tha:”Sa e paturshpshme paska qenë kjo grua! Ah çfarë paturpësie!”
Babai i saj, Enesi i tha:”Ajo grua është më e mirë se ti. Ajo deshi të martohej me Profetin a.s dhe i propozoi për këtë.”
Kështu, shohim që Enesi nuk e shikon si diçka të turpshme dhe të pahijshme, nëse një grua i propozon një burri për martesë. Kjo ishte edukata me të cilën ishin dukuar në shkollën e të dërguarit të Zotit a.s.
Tregon Ali ibnu Ebi Talibi:”Kam vuajtur nga sekrecionet e shumta (të penisit) dhe më vinte turp dhe zor që t’a pyes të dërguarin e Zotit a.s mbi këtë problem.”
Në këtë rast, Aliut nuk i vinte zor dhe turp se do të interesohej mbi diçka që ka të bëjë me seksin. Turpi këtu ka të bëjë me faktin se Profeti a.s ishte babai i bashkëshortes së tij.
Në një transmetim tjetër, Aliu thotë:” :”Kam vuajtur nga sekrecionet e shumta (të penisit) dhe më vinte turp dhe zor që t’a pyes të dërguarin e Zotit a.s mbi këtë problem, për shkak të lidhjeve që ai kishte me Fatimen. Kështu, e urdhërova Mikdad ibnul Esved (shokun e tij) që t’a pyesë Profetin a.s mbi këtë çështje. Profeti a.s iu përgjigj:”Në rast sekrecionesh të tilla, mjafton të merret abdes i ri.” Këtë e transmetojnë Buhariu dhe Muslimi.
Kështu, ne duhet t’a ndajmë turpin si vlerë nga turpi i sëmurë dhe ndrojtja e tepruar.

Vazhdon......

[Maxi]

Ne jetojmë në një botë të rrethuar nga faktorë joshës seksualë, jemi të rrethuar nga revista, faqe interneti, kanale satelitorë etj... të cilët përpiqen të përcjellin dhe përçojnë tek frekuentuesit edukatën dhe kulturën e tyre seksuale dhe degjeneruese.
Ndërkohë që ne muslimanët posedojmë një trashëgimi kulturore dhe edukatë seksuale shumë pozitive, por që nuk po ndërmarrim asnjë hap për t’a përhapur atë dhe për t’ua përçuar të tjerëve.
Të gjendur përballë një realiteti të tillë, ku mendoni se do të shkojnë të marrin informacionin e duhur të rinjtë dhe të rejat? Si do i shtojnë njohuritë e tyre në këtë fushë? Ku do e shuajnë kureshtjen, por dhe nevojën e tyre?
Nëse babai e shikon edukatën seksuale si edukatë të turpshme dhe të pahijshme, nëse nëna e sheh të pamundur të flasë mbi një temë të cilën e ka parë gjithmonë si tabu, nuk flasin dhe nuk i edukojnë fëmijët e tyre, vallë ku do të drejtohen për t’a marrë këtë edukatë fëmijët? A nuk është ky një problem i madh me të cilin përballen shoqëritë tona? Me këtë qëndrim tonin, ne i shtyjmë dhe nxisim të rinjtë dhe të rejat tona, që të informohen nga burime të dyshimta dhe denigruese. Kështu, të rinjtë e marrin informacionin e duhur nga shkolla, shoqëria ose mjetet e telekomunikacionit. Shpesh herë ndodh që informacionet që merr nga këto institucione të jenë të gabuara, ose përcillen në rrugë të gabuar, duke shkaktuar tek të rinjtë devijacione dhe bindje të gabuara.
Kështuqë kultura ose edukata seksuale është e domosdoshme për t’u diskutuar. Ajo është një dosje e cila patjetër që duhet hapur dhe të flasim hollësisht rreth saj, me qëllim që të rinjtë dhe të rejat të marrin informacionin e duhur dhe në mënyrën e duhur.
Padyshim që në këtë temë ne nuk do të merrem me detaje të hollësishme, por do të trajtojmë disa çështje në vija të përgjithshme. Këto çështje i kemi përzgjedhur duke u mbështetur në përvojën tonë si konsulent të problemeve edukative dhe shoqërore, të punës që kam bërë si gjykatës i çështjeve familjare, si kryeredaktor i revistës “Alfarha” e cila trajton kryesisht probleme bashkëshortore, si kryeredaktor i revistës “Fëmija im” dhe problemeve edukative që trajtohen aty, gjithashtu dhe të shumë programeve të shumta që kemi prezantuar në televizione.

Vazhdon......

[Maxi]

Çdo baba dhe nënë, duhet që edukatën seksuale të fëmijëve të tyre, t’a bëjnë me nijetin e veprave të mira. Nëse një baba ose nënë dëshiron dhe merr hapa konkret për t’u mësuar fëmijëve të tyre edukatën seksuale, patjetër që kjo hyn në urdhërimin për mirë dhe ndalimin nga e keqja.
Një ditë, po kumtoja një ligjëratë mbi rëndësinë e edukatës dhe kulturës seksuale, sidomos për brezin e ri, të rinjtë dhe të rejat. Në fund të ligjëratës, një nga prindërit e pranishëm, u ngrit dhe mu drejtua me fjalët:”Profesor i nderuar! Unë jam rritur dhe edukuar në një familje, ku as babai, as gjyshi dhe askush tjetër më kanë folur mbi edukatën seksuale. Megjithatë, të gjithë ne e kemi marrë informacionin e duhur të kësaj fushe, pa pasur nevojë që dikush të na mësojë.”
Unë i thashë:”Kjo që po thua ti është shumë e vërtetë. Unë e pranoj këtë prej teje dhe bashkëmoshatarëve të tu, që keni kaluar një rini para dyzet apo pesëdhjetë viteve. Por këtë unë nuk mundem t’a pranoj për realitetin që jetojmë. Asokohe, ju e keni pasur të pamundur të shihni fragmente erotike apo pornografike, përveç ndonjë rasti të rrallë. Kjo, pasi shoqëria ishte shoqëri konservatore dhe shumë fanatike. Ndërkohë që sot, edhe fëmijët katër apo pesë vjeçarë kanë mësuar të ndezin dhe punojnë në kompjuter. Madje, një herë kam takuar një fëmijë i cili dinte të hyjë në internet, ku luante me lojrat e ndryshme.
Nëse në të kaluarën e prindërve tanë, çështjet seksuale ishin mbyllur në një sënduk të zi, sot e kemi detyrë që t’a hapim këtë sënduk dhe nëse nuk hapet, ai duhet thyer. Ne duhet të përpiqemi që t’i pregatisim fëmijët që në moshë të hershme, mbi ato që do u themi më vonë rreth edukatës seksuale.”
Nëse do të hapin çfarëdo lloj libri të legjislacioni islam (fikhut) do të gjejmë kapituj dhe nënkapituj të shumtë që flasin pikërisht mbi edukatën seksuale. P.sh, aty do të gjejmë kapitij të tillë:
“Kapitulli i marrëdhënieve seksuale gjatë të përmuajshmeve.” Në këtë kapitull, jepet përgjigje nëse marrëdhëniet seksuale mes bashkëshortëve, lejohen ose jo, nëse bashkëshotrja është me të përmuajshmet. A nuk është diçka e tillë edukatë seksuale?
“Kapitulli i marrëdhënieve seksuale gjatë shtatzanisë.”
“Kapitulli i marrëdhënieve seksuale gjatë Haxhit.”
“Kapitulli i marrëdhënieve seksuale gjatë agjërimit.”
“Kapitulli i puthjes së gruas gjatë agjërimit.”
“Çfarë i lejohet haxhiut gjatë Haxhit ose Umres, në lidhje me gruan e tij?”
“A është e lejueshme zhveshja dhe heqja e të gjithë rrobave gjatë kontaktit seksual?”
“A lejohet që bashkëshortët të shohin organet gjenitale të njëri-tjetrit?”
“Edukata e shtratit dhe marrëdhënieve seksuale”
Këto dhe shumë kapituj të tjerë, gjenden në fikhun islam dhe të gjithë bëjnë fjalë për edukatën seksuale.
Të gjithë këto çështje dhe mesele që fikhu islam i përmban mbi edukatën seksuale, më shtynë që t’i numëroj dhe gjeta se ato arrinin në 2.774 çështje. Një numër i tillë, tregon se ne posedojmë një trashëgimi shumë të pasur të edukatës seksuale. Por ku ndodhet ajo?
Edukata më e mirë dhe më e përshtatshme për fëmijët tanë dhe brezat e ardhshëm, është edukata fetare. Edukatën seksuale, ne e kemi të mundur t’ua japim fëmijëve tanë duke u mësuar islamin, besimin dhe librat e fikhut. Vetë Kurani famëlartë prek në mënyrë indirekte probleme që kanë të bëjnë me edukatën seksuale. Tradita profetike po ashtu, ka informacion shumë të gjerë mbi këtë fushë. Po kështu, edhe librat e jurisprudencës islame, janë të mbushur me çështje të tilla.
E gjithë kjo vëmendje mbi seksin, është pasi në islam ai shihet si adhurim. Marrëdhëniet seksuale në islam, shihen dhe trajtohen ashtu siç trajtohen të gjithë adhurimet e tjera, namazi, agjërimi, haxhi etj... pa dallim mes tyre.
Një herë, ndodhesha në një konferencë mbi problemet dhe edukatën seksuale, në perëndim. Kur më erdhi radha për të folur, u thashë:”Dallimi mes islamit dhe perëndimit në mënyrën si e konceptojnë seksin, është se në islam seksi shihet si adhurim (ibadet). Ndërkohë që ju e konceptoni thjesht si kënaqësi çasti...”
Prandaj, është sunet që dy bashkëshortët të marrin abdes para aktit seksual. Profeti Muhamed a.s, kur dëshironte të ketë një marrëdhënie të dytë, merrte abdes më parë.
Veç kësaj, para aktit seksual, ne muslimanët duhet të themi disa lutje. Kështu, kur ne muslimanët flasim mbi seksin, nuk e konsiderojmë atë thjesht si një lojë, dëfrim dhe kënaqësi, por në radhë të parë si adhurim.
Një koncept dhe këndvështrim të tillë për seksin, e ka forcuar vetë i dërguari i Zotit a.s ku thotë:”Edhe për marrëdhëniet tuaja seksuale, ju shpërbleheni.”
Të habitur nga kjo, të pranishmit e pyetën:”O i dërguar i Zotit! Edhe kur kryejmë marrëdhënie seksuale me gratë tona shpërblehemi?!”
Profeti a.s iu përgjigj:”Po. Nëse të njëjtën gjë do e bënte në rrugë haram, ai do të ndëshkohej. Kështu, kur e bën në rrugë hallall, ai shpërblehet.”
Kështu, islami nuk e shikon seksin thjesht si një shfryrje epshi dhe kënaqësi. Alergjia që shkakon fjala seks tek ne, ndodh për shkak të kaluarës tonë, ambjentit ku jemi rritur dhe edukatës së përftuar rreth fjalës seks. Vetë fjala seks, shkakto alergji, rrudhje buzash dhe habi në shumë ambjente. Të tjerë mund të të kundërshtojnë. Ka të tjerë që menjëherë fillojnë të qeshin, qoftë dhe nënbuzë.
Këto reagime janë të tilla, pasi termin “seks” ne e kemi dëgjuar dhe përftuar në mënyrë të gabuar dhe vetë edukata që kemi përftuar mbi seksin, është edukatë e gabuar. Ne nuk kemi përse të ndihemi ngushtë, në siklet dhe të tensionuar kur përmendet fjala seks. Ashtu siç flasim pa komplekse mbi namazin, agjërimin dhe haxhin, le të flasim edhe për seksin. Ku qëndron ndryshimi mes këtyre adhurimeve? Përse duhen bërë dallime mes tyre?
Alergjia që krijohet me të dëgjuar fjalën seks, vjen për shkak se ne jemi edukuar me edukatën e turpit dhe të vijave të kuqe.
Një herë, po debatoja me një perëndimor, i cili e kritikonte islamin në disa çështje. Gjatë debatit, unë e pyeta:”Cila është ajo gjë e cila e dallon kulturën perëndimore nga islami?”
Ai u përgjigj:”Është kultura dhe edukata seksuale. Ne e kemi ngritur në këmbë atë, e kemi forcuar dhe kemi krijuar një literaturë të bollshme që e shtjellon në detaje.”
Unë i thashë:”Ti ke të drejtë mbi këtë, por a e din se islami i ka shtjelluar çështjet që kanë të bëjnë me seksin, më shumë se ç’i keni shtjelluar ju në perëndim?”
Ai më tha:”Kjo është e pabesueshme.”
Unë i thashë:”Dakort, atëherë më thuaj cili është koncepti i seksit sipas teje?”
Fillimisht ai heshti dhe kur unë i kërkova sërish të ma përkufizonte seksin, me qëllim që të jemi më të qartë mbi konceptin që ka secili mbi seksin, ai tha:”Me fjalën seks, unë kuptoj aktin seksual.”
Unë i thashë:”Kurse në islam, përkufizimi i seksit është shumë më gjithëpërfshirës. Ti e koncepton dhe përkufizon seksin, vetëm në aktin seksual dhe penetrimin, duke përjashtuar përkëdheljet para dhe pas penetrimit.”
Vetë profeti Muhamed a.s na këshillon dhe mëson si të kemi marrëdhënie seksuale sa më romantike. I gjithë kontakti seksual, përbëhet nga hyrja, thelbi dhe përfundimi. Ndërkohë që në perëndim njihet vetëm kontakti seksual, penetrimi.

Vazhdon.....

[Maxi]

Qëllimi dhe objektivat e edukatës seksuale

Gjatë leximit të këtyre rrjeshtave dhe të temës, tek secili mund të lindë pyetja:”Përse islami i kushton rëndësi edukatës seksuale? Çfarë synohet të arrihet me edukimin e individëve dhe fëmijëve seksualisht?”
Në fakt, ekzistojnë disa synime dhe objektiva thelbësore përsa i përket kësaj teme. Këto objektiva mund t’i përmbledhim në:
1 – Fëmijët tanë, djem dhe vajza, të krijojnë një koncept të qartë dhe të saktë, mbi seksin. Në këtë mënyrë, tek fëmijët do të shtohet sensi i dashurisë dhe respektit të Krijuesit, i cili e ka përsosur edhe mënyrën dhe format e shtimit të njerëzimit, ashtu siç ka përsosur gjithçka tjetër. Padyshim që vetë akti seksual dhe mënyra e shtimit të njerëzimit është një nga argumentet dhe faktet që Zoti ka krijuar në gjithësi. Ajo duhet të jetë objekt e meditimit dhe studimit.
Shumë mirë, Zoti mund t’a kishte caktuar shumimin mes njerëzve, si atë të bimëve, ose si ajo e kafshëve. Fakti që njerëzit shumohen në mënyrë krejt të ndryshme, e cila i përshtatet dhe shkon natyrës së njeriut, a nuk përbën një nga faktet dhe mrekullitë e shumta të Zotit në univers?
Kështu, ne i edukojmë fëmijët tanë me edukatën dhe kulturën seksuale të saktë, me qëllim që edhe aktivitetin seksual, t’a shohë si mirësi të Zotit, të cilën nuk duhet t’a shpërdorojë.
Një fëmijë i edukuar në këtë formë, që fillon të rritet dhe mbush moshën e adoleshencës, padyshim që do të tërhiqet nëse do të përballet me joshje dhe tundime seksuale, sado të fuqishme qofshin. Kjo, pasi ai është mësuar që në vegjëli mbi mënyrën sesi duhet t’a trajtojnë çdo gjymtyrë të trupit të tij.
Që në vegjëli, ne përpiqemi që fëmijën t’a sensibilizojmë mbi dëmet që mund t’i shkaktojnë gërshërët, thika dhe mjetet e tjera të mprehta, nëse luan me to. Me këto mjete, ai mund të nxjerrë sytë, të plagoset apo çfarëdo tjetër. Me këtë, ne i edukojmë dhe sensibilizojmë si duhet t’i përdorë këto mjete, si duhet t’i mbrojë sytë, gojën, veshët, hundën etj...
Nëse fëmija flet ndonjë fjalë banale, menjëherë prindërit ndërhyjnë duke ia bërë të qartë që fjalë të tilla nuk duhen përdorur. Me këtë, prindërit përpiqen që t’a kontrollojnë dhe menaxhojnë gjuhën e fëmijëve, sytë e tyre, veshët dhe hundën.
Të njëjtën gjë, duhet të bëjmë me fëmijët tanë, duke i edukuar ata me edukatën seksuale.
Në redaksinë e revistës “Djali im” erdhi një nënë e cila kërkonte mendimin tonë mbi faktin se djali i saj luante me organet e tij seksuale. Raste të tilla janë të shumtë dhe që këtu lind nevoja për edukatën seksuale të fëmijëve tanë.
Në përgjithësi, ne kemi një koncept të gabuar mbi edukatën seksuale. Sa herë që përmendet edukata seksuale, na shkon mendja vetëm tek akti dhe marrëdhëniet seksuale mes mashkullit dhe femrës.

Vazhdon.....

[Maxi]

2 – Objektivi i dytë është që fëmija të edukohet dhe t’i respektojë organet e tij seksuale. Ato kanë vlerë në jetë dhe nuk mund të shpërdoren. Ashtu siç i kujdesemi dhe nuk i shpërdorojmë organet dhe gjymtyrët e tjera, ashtu duhet të kujdesemi dhe të mos i shpërdorojmë organet gjenitale. Këtu, një rëndësi të veçantë duhet t’i kushtojmë pastërtisë (taharet). Kështu, atij i mësohet se si duhet t’a trajtojë urinën, jashtëqitje, gazrat, sipas parimeve dhe normave të fesë. Të gjithë këto kanë lidhje me pastërtinë (taharetin).
Duke i mësuar fëmijët si t’a ruajnë trupin dhe organet gjenitale të pastërta, ne u mësojmë atyre edukatën seksuale.
3 – Objektivi i tretë i edukatës seskuale, është që t’a pregatisë fëmijën për fazën e adoleshencës. Ne e dimë që fiziku i fëmijëvë, djem qofshin ose vajza, pëson ndryshime të shumta gjatë adoleshencës. Me qëllim që fëmija të dijë se çfarë po ndodh me trupin e tij dhe të mos hutohet, duhet informuar, sensibilizuar dhe parapregatitur. Duke qenë i parapregaditur, njeriu din si të sillet me ndryshimet e reja në të ardhmen.
Më së shumti, kjo i ngjan udhëtimit me avion, ku me të nisur udhëtimi, kapiteni u flet pasagjerëve që gjatë rrugës do të hasin në hapësira boshe ajri, gjë që do të shkaktojë tronditje të avionit. Këto hapësira dhe tronditje, do të kalohen pa problem për pasagjerët, nëse vendosin rripat e sigurimit. Gjysëm ore më pas, kapiteni tërheq vëmendjen që hapësirat do të fillojnë nga çasti në çast, prandaj duhen vënë rripat e sigurimit. Kur të fillojnë hapësirat dhe tronditjet e avionit, padyshim që udhëtarët janë të parapregatitur dhe nuk frikësohen nga tronditjet.
E kundërta ndodh, nëse kapiteni nuk i njofton dhe nuk i parapregatit pasagjerët mbi hapësirat, lëkundjet dhe tronditjet që do të ndodhin.
Në rastin e parë, me të filluar lëkundjet dhe tronditjet e avionit, mund të ketë disa pasagjerë që frikësohen, por në përgjithësi situata është e qetë. Kjo, pasi pasagjerët janë parapregatitur, janë të qetë shpirtërisht, psikologjikisht dhe fizikisht.
Ndërkohë që në rastin e dytë, pasojat nuk dihen. Disa pasagjerë mund të ulërasin, disa të tjerë mund të qajën, dikush mund të vjellë, dikujt mund t'i bie të fikët.
Kështu, parapregatitja e fëmijëve për fazën e adoleshencës është shumë e rëndësishme, pasi ata janë të ndërgjegjshëm mbi atë që po ndodh me fizikun dhe psikologjinë e tyre. Ata do të dinë si të reagojnë me situatat që krijohen, pa u befasuar dhe hutuar. Ai tashmë është i ndërgjegjshëm që po kalon nga një moshë në një moshë tjetër dhe nga një fazë në një tjetër.
4 – Objektivi i katërt i edukatës seksuale, është që fëmija të sensibilizohet që seksi është pastërti. Seksi nuk është diçka e turpshme, e fëlliqtë, e ndotur, por është pastërti dhe mirësi nga mirësitë e shumta që na ka dhënë Zoti i madhëruar. Nëse nuk do të ishte seksi, njerëzimit do i vinte fundi. Sikur të mos ishte seksi, nuk do të kishim as profetë dhe njerëz të mirë. Madje, një nga profetët që ka dërguar Zoti, mrekullia me të cilën e dërgoi kishte të bëjë me seksin. Ky profet është Isai a.s, pasi ai lindi pa baba, gjë e cila bie në kundërshtim me ligjet e kontaktit seksual dhe lindjes. Ligjet dhe normat e seksit, theksojnë që për të lindur, duhet të arrihet kontakti seksual mes një mashkulli dhe femre. Me lindjen e tij pa baba, ai i theu këto ligje dhe norma.
Kështu, duke e sensibilizuar fëmijën mbi realitetin seksual, ai do ketë një kënvështrim dhe koncept tjetër mbi seksin dhe do e shohë atë me syzet e duhura islame.
5 – Objektivi i pestë, ka të bëjë me nevojën e fëmijës për të marrë informacione të rëndësishme, nga lindja deri në adoleshencën e tij. Informacionet e rëndësishme që ai duhet t’i përftojë në këtë moshë janë: Seksi, dashuria, marrëdhëniet seksuale, lindja. Prandaj, po të vërejmë, fëmijët e moshës katër-pesë vjeçare, pyesin shumë, sidomos pyetjen “Përse?” Saqë kjo moshë, quhet ndryshe dhe “mosha e përse-së”. Për çdo gjë, ai do të pyesë përse. Përse do të shkojmë atje? Përse bimët kanë ngjyrë të gjelbër? Përse ndodh kjo....? e pyetje të tjera të këtij lloji. Kjo ndodh, pasi ai jeton në moshën që kërkon të zbulojë gjithçka, të njohë ligjet e jetës, të informojë veten... Shpesh herë, fëmijët pyesin:”Si kam lindur unë?” dhe përgjigjet e prindërve janë nga më të ndryshmet dhe të çuditshmet.
Një herë, një fëmijë tetëvjeçar, e pyeti të atin:”Si kam lindur unë o baba?”
Babai, i zënë ngushtë i tha:”Një ditë, vajta në treg dhe bleva një bostan. Kur erdha në shtëpi, e ndava në dy pjesë, njërën e hëngra vetë dhe tjetrën ia dhashë nënës tënde. Dy-tre ditë më voën, i bashkuam dy gjysmat e mbetura dhe kështu linde ti.”
I hutuar, fëmija tetëvjeçar i tha:”Kështu paskam ardhur në këtë botë unë?! Domethënë që para tetë vitesh, nuk ekzistonin marrëdhëniet seksuale?!”
Sot fëmijët kanë mundësi dhe burimi informacioni të shumta dhe nuk mund të gënjehen kollaj, gjë e cila duhet të prejashtohet në edukimin e fëmijëve. Islami e ndalon gënjeshtrën, sidomos në marrëdhëniet me fëmijët.
Një herë, një nënë e thirri fëmijën e saj, duke i premtuar se do i japë diçka. Profeti a.s që u ndodh aty, e pyeti:”Çfarë ke në dorë dhe çfarë dëshiron t’i japësh?”
Gruaja hapi dorën dhe Profeti a.s pa që ajo kishte diçka në dorë dhe se nuk po e gënjente. Atëherë i tha:”Nëse nuk do të kishe gjë në dorë, do të ishte shkruar si gënjeshtër.”
Islami bën thirrje për sinqeritet dhe çiltërsi në marrëdhëniet tona me fëmijët. Me këtë, ne nuk duam të themi që një fëmije trevjeçar, t’ia shpjegojmë me imtësi mënyrën sesi lind dhe vjen në këtë botë njeriu. Diçka të tillë, ne duhet t’ia sqarojmë në atë formë që i përshtatet nivelit të fëmijës. Duke u rritur, ne ia shtojmë njohuritë mbi kulturën seksuale, por kurrësesi t’a gënjejmë. Fillimisht mund t’i flasim mbi mënyrën e pllenimit të bimëve, çiftëzimit dhe shtimit të kafshëve, por kurrësesi nuk duhet t’a gënjejmë, sidomos në gjëra që kanë të bëjnë me edukatën seksuale. Nëse babai ose nëna e gënjejnë fëmijën, përsa i përket edukatës seksuale, ata e humbasin kredibilitetin dhe besimin e fëmijës. Tashmë, fëmija e tyre do të filloj të kërkojë burime informacioni të reja, për të plotësuar nevojat e tij.
Studimet e kryera në këtë fushë, kanë zbuluar se sa më shumë t’i shuhet etja mbi informacionet rreth seksit, aq më pak kërkon fëmija të flitet mbi seksin. Sa më shumë t’i shtohen informacionet rreth seksit, aq më pak do i prekë ose luajë me organet e tij gjenitale. Kjo, pasi ai ndihet i ngopur dhe kureshtjen e ka të shuar tashmë.
Ne të gjithë e dimë që kur Profeti a.s binte në sexhde, dy nipat e tij, Hasani dhe Husejni, përfitonin nga rasti dhe hypnin mbi shpinën e tij. Në vend që t’i largojë nga shpina e tij, Profeti a.s e zgjaste sexhden derisa ata të ngopeshin dhe të largoheshin vetë.
E njëjtë është situata dhe përsa i përket edukimit seksual të fëmijëve. Nëse fëmija bën pyetje që kanë lidhje me seksin, kjo është shenjë e nevojës së tij për informacion në këtë fushë. Nëse unë nuk ia shuaj kureshtjen, kjo do të thotë që ai do të përdorë burime të tjera informacioni.
Sot gjenden libra të posaçëm, të cilët me anë të rrëfenjave dhe fotove, i tregojnë fëmijës format e shumimit të bimëve, kafshëve, bletës, peshqve etj... Me anë të këtyre librave të illustruar, fëmija mund të marrë edukatën e duhur seksuale, pa e ndjerë.
Kur ndodhesha për një vizitë në Britani, hyra në një librari dhe e pyeta librashitësin mbi këndin e edukatës seksuale të fëmijëve. Librashitësi më orientoi drejt këndit ku shiteshin këto libra. Aty më ra në sy një libër mbi edukatën seksuale tek fëmijët, libër që përmbante një histori për fëmijë pesëvjeçarë. Unë fillova t’a lexoj historinë, e cila më shokoi. Kjo, pasi me anë të saj, sikur i mësohej një njëqind vjeçari akti seksual dhe jo një fëmije pesëvjeçar. Me anë të saj, i mësohej fëmijës jo vetëm akti seksual, por edhe formimi i fëmijës në barkunë e nënës dhe proçesi i lindjes. Të gjitha këto, të ilustruara me foto reale.
Padyshim që diçka e tillë përbën skandal dhe një problem të madh. Një fëmijë pesëvjeçar, e ka shumë të vështirë t’a kuptojë dhe përceptojë diçka të tillë. Një formë edukimi e tillë, është shumë e dëmshme për fëmijën. Një formë e tillë edukimi mund t’a nxisë kureshtjen e fëmijës më shumë. Ajo mund t’a shtyjë fëmijën që ato që sheh në libër, t’i provojë me motrën e tij ose ndonjë fëmijë tjetër.
Në këto tema, ne do i shmangemi shfrenimit dhe degjenerimit. Ne duam të ndërtojmë një program sa më praktik, dhe këtë program e kemi të frymëzuar nga Kurani famëlartë, tradita profetike dhe librat e fikhut islam.
Synimi ynë me edukatën seksuale, është që fëmija të edukohet dhe ndërgjegjësohet që organet e tij gjenitale janë dhuratë nga Zoti dhe duhet t’i mirëmbajë ato.


vazhdon....

[Maxi]

6 – Objektivi i gjashtë, është që t’ia lehtësojmë fëmijës jetën bashkëshortore, pasi të martohet. Të shumta janë ato martesa të cilat kanë dështuar, për shkak të mungesës së edukatës seksuale tek bashkëshortët. Të shumta janë ato martesa që kanë përfunduar me divorc, për arsy seksuale.
Ne kryem një studim tek njëmijë familje të divorcuara dhe gjetëm dymbëdhjetë shkaqe të përbashkëta mes këtyre familjeve të divorcuara, shkaqë që çuan në divorc. Shkaku i tretë në radhitje, nga shkaqet që çuan në divorc, ishin shkaqe që kishin të bënin me jetën seksuale të prindërve.
Nëse këta të martuar, do të ishin edukuar seksualisht që në vegjëli dhe në rrugën e duhur, padyshim që martesa e tyre nuk do të kishte dështuar. Kështu, çdo njeri do të korrë atë që ka mbjellë. Padyshim që një person që nuk e ka kulturën e duhur seksuale, do të hasë probleme që në ditët e para të martesës.
Gjatë kohës që punoja gjykatës, më erdhi një burrë që kërkonte të divorcojë të shoqen, tre muaj pas martese.
Kur unë e pyeta mbi shkakun e divorcit, ai më tha:”Sa herë që kërkoj të drejtëm time në shtrat, ajo refuzon. U bënë tre muaj, që përpiqem, por e shoh që është e pamundur, prandaj dua të divorcohem.”
Unë i kërkova të thërrasë dhe të shoqen dhe ajo erdhi. Fillova t’a pyes dhe atë dhe i thashë:”Ajo që kërkon yt shoq është e drejta e tij dhe është diçka që e ka lejuar vetë Zoti i madhëruar.”
Gjatë bisedës dhe pyetjeve të mia, zbulova se prindërit e saj, e kishin frikësuar dhe kërcënuar kur ishte e vogël që të mos i prekë organet e saj gjenitale. Madje, një herë e ëma ia kishte djegur gishtin si ndëshkim, pasi vajza e kishte pyetur mbi diçka që kishte të bënte me seksin. Kjo e kishte bërë atë me komplekse dhe tashmë i frikësohej edhe të shoqit dhe nuk e lejonte të bëjë seks me të. Edhe pse u përpoqa t’a bind, ajo ngulmonte në të sajën, duke bërë që martesa të përfundojë me divorc.
Një rast tjetër, është se gruaja ankohej për të shoqin se kishte kaluar një vit e gjysëm nga martesa e tyre dhe ai nuk kishte bërë seks me të. Kur e pyeta të shoqin mbi shkakun, zbulova se shkaku i kësaj gjendjeje, ishte edukata seksuale e gabuar që kishte marrë në vegjëli. Dhe histori të tilla janë të shumta.
Duke bërë thirrje që fëmijët tanë t’i edukojmë seksualisht, unë nuk bëj thirrje për liri absolute dhe degjenerim. Zoti më ruajtë nga diçka e tillë. Por njëkohësisht unë nuk mund t’a pranoj që fëmijët tanë t’i mbyllim dhe t’a konsiderojmë si diçka të pamundur të diskutojmë me ta rreth edukatës seksuale.
7 – Objektivi dhe qëllimi i shtatë i edukatës seksuale islame, është dhe forcimi i lidhjeve me fëmijët dhe të rinjtë. Këtë, e shohim më së miri në rastin, kur një i ri vajti tek i dërguari i Zotit dhe i kërkoi leje për imoralitet. Ishte një kërkese absurde dhe e papranueshme, gjë e cila shkaktoi zemërimin e shumë muslimanëve të pranishëm. Ky i ri kërkonte publikisht që të kryejë imoralitet.
Edhe pse ishte një kërkese absurde, Profeti a.s pranoi të ulet dhe të bisedojë me të. Profeti a.s e afroi pranë vetes dhe i tha:”A do e pranojë një vepër të tillë për nënën tënde?”
Djaloshi i tha:”Jo për Zotin.”
Profeti a.s e pyeti sërish:”Po, a do e pranoje për hallën tënde?”
Djaloshi iu përgjigj:”Jo, për Zotin.”
Profeti a.s e pyeti:”A e pranon për motrën tënde?”
Djaloshi iu përgjigj:”Jo, për Zotin.”
Atëherë Profeti a.s i tha:”Po kështu dhe njerëzit nuk e pranojnë këtë vepër për nënat, vajzat, motrat dhe hallat e tyre.”
Pas kësaj, Profeti a.s e vendosi dorën e tij fisnike mbi kraharorin e djaloshit dhe u lut që Zoti t’a mbrojë nga veprat e ulëta dhe imoraliteti.
Vetë ky djalosh i ri, tregon më vonë:”Për Zotin nuk kishte gjë që e urreja më shumë se imoraliteti, që pas asaj dite.”
Ajo që është e rëndësishme nga kjo ndodhi, është trajtimi i veçantë që Profeti a.s i bëri këtij problemi që kishte të bëjë me seksin. Një problem të tillë, siç e pamë, Profeti a.s e zgjidhi me dialog, diskutim dhe bindje. Ai nuk ia mbylli derën këtij djaloshi, dhe as nuk ia hapi t’a lejojë të sillet si të dojë.
Profeti a.s, shumë mirë mund t’i kishte thënë:”Imoraliteti është haram në islam” dhe gjithçka përfundonte me aq.



Vazhdon......