Rrafshi i Dukagjinit

[lirik]

Rrafshi i Dukagjinit, përbënë pjesën e rrafshët të regjionit Perëndimor të Kosovës,i cili shtrihet prej veriut te Mokna dhe Mali i Thatë e deri në jug te mali Sharr (http://sq.wikipedia.org/wiki/Malet_e_Sharrit), në perëndim kufirin e përbëjnë Alpet Lindore Shqiptare (http://sq.wikipedia.org/wiki/Alpet_Shqiptare) (Bjeshkët e Nemuna), ndërsa kufirin lindor bregoret e Llapushës (http://sq.wikipedia.org/wiki/Llapusha).
Shtrihet në një gjatësi prej 70 km dhe gjerësi 43 km. Rrafshi përbëhet prej shtresave të liqenit dhe aluvianeve pëgjatë luginave lumore, anët janë prej materoalit të sjellë nga malet me lumenj dhe përrenj , andaj kjo pjesë është dukshëm më e ngritur sesa pjesa lindore, e cila është dukshëm më e ulët përgjat luginës së Drinit
Rrafshi i Dukagjinit është i prerë me disa lugina lumore, me rrafshe të gjera aluviale, terrace lumore dhe rrafhet liqenore mes luginave. Rafshi i Dukaginit dallohet me klimë më të butë , e cla diktohet nga masat ujore të Adriatikut , e të cilat depërtojnë nëpër luginën e Drinit. Pejsazhi i Rrafshit të Dukagjinit veçohet me kutura të ndryshme bujqësore grurë, misër, pemë, perime, vreshta, livadhe, ndërsa në rrafshet liqenore hasen kullotat dhe pyjet e dushkut

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------------

Formimi i Komandës së Drejtorisë Operative të rrafshit të Dukagjinit


--------------------------------------------------------------------------------


Duke parë këtë gjëndje, me 17 korrik 1998 i kam kërkuar Sali Çekut, ndihmësit tim kryesor, të shkojë në Shqipëri në Shtabin Suprem dhe të kontaktojë drejtëpërsëdrejti me Ministrin e Mbrojtjes dhe Kryeministrin e republikës së Kosovës. Unë doja që zoti Çeku t’ua sqaronte direkt situatën, ndërsa mua të më informonte se si qëndronin punët lidhur me furnizimet.

Zotni Çeku, shkoi në Shqipëri dhe pas bisedave që ka zhvilluar, më informoi se ishte tepër e vështirë të dërgohej armatim dhe se gjithë ato që ishin premtuar, kanë mbetur pa realizuar si rezultat i një bllokimi, “prandaj merr masat me ato që ke, ruaj sa të mundësh efektivin dhe popullsinë, ruaj një farë ekuilibri deri në një njoftim të ri apo deri sa të mund të të dërgojmë ndonjë furnizim”. Në atë kohë ofensiva serbe mori përmasa shumë të egra në rekën e keqe. Duket se armikut iu hap drita jeshile për të na sulmuar.

Agim Ramadani dhe rrustem Berisha rezistuan dhe luftuan, duke dhënë një kontribut shumë të vyer. Duke qenë i informuar për atë gjendje të rëndë në rekën e Keqe, në konsultim edhe me ramushin, u kam dërguar një batalion në mbështetje nën komandën e Shkëlzen Idrizit, por batalioni ka hasur në njësi të blinduara të ushtrisë serbe, duke mos pasur mundësi t’u ndihmonte shumë. Pas njëfarë kohe ata janë tërhequr duke shoqëruar dhe mbrojtur popullsinë civile në drejtim të Shqipërisë. Atje ata kanë filluar të riorganizohen në kazermën që e kishim lënë para dy muajve në Papaj.

Pas bisedës telefonike me Sali Çekun, kam menduar fillimisht për spitalin që ndodhej në fshatin Irzniq, S’i t’i tërhiqja të plagosurit ? Ofensiva serbe avanconte dita-ditës me të gjitha forcat. Shtabi i Gllogjanit, ai që rrihet dhe u kërkonte lejekalimi ushtarëve shqiptarë, i braktisi me shpejtësi rrufeje të gjitha pozicionet që mbante. U tërhoqën pa asnjë rezistencë drejt Prapaqanit. Ka qenë pikërisht në atë kohë që njerëzit u ndjenë krejtësisht të braktisur prej tyre, prej “ushtrisë dhe komandantëve të vetëshpallur”. U kërkua të bëhej një takim i zgjeruar në Prapaqan për të gjetur një mundësi për të rezistuar dhe për t’iu shmangur masakrave. Ky takim do të bëhej mes të gjitha shtabeve të fshatrave të Rrafshit të Dukagjinit, rreth 72 shtabe lokale-fshatrash, Komanda e rrafshit të Dukagjinit dhe Eprorët e brigadave.

Takimi është bërë me 20 gusht të vitit 1998. Në atë takim është shprehur haptas pakënaqësia e popullatës, se deri atëherë ishin bërë shumë shkelje. Ata me vendosmëri kërkuan dhe vendosën që të gjithë ata që kishin luftuar deri atëherë në atë zonë të futeshin nën ombrellën e shtabit tonë, nën drejtimin e Brigadave tona. Pjesëmarrësit kërkuan që të më “votonin” si komandant, ashtu siç kishin bërë më parë me njëri-tjetrin. Unë ua bëra të qartë se isha ushtarak dhe nuk mund të zgjidhesha me vota. Ata do të duhej të bënin propozimin e tyre pranë Shtabit Suprem dhe nëse Shtabi më urdhëronte dhe pranonte kërkesën e tyre, atëherë unë do të isha i gatshëm të vihesha në krye të tyre, më saktë, në krye të përpjekjeve të tyre për të luftuar e mbrojtur me sa më shumë dinjitet vendin dhe popullsinë tonë. Pjesëmarrësit kanë formuluar kërkesat e tyre, mbi bazën e të cilave kam bërë një informacion dhe e kam nisur për në Shtabin Suprem.


Republika e Kosovës Sekret ushtarak
UÇK Tejet sekret
K.da SH.O.Rr.D
Prapaçan
21.08.1998


Njoftim dhe propozim Ministrisë së Mbrojtjes


Me 20.08. 1998 në ora 17.00 në objektin e kazermës në Prapaçan, Shtabi Operativ i rrafshit të Dukagjinit në një takim pune me Shtabet lokale të UCK-së së komunës së Deçanit, Lugut të Baranit e të Dushkajës si dhe të tri K-dave të brigadave 134, 131 dhe 133 kërkuan më këmbëngulje që të formohet K-da e Drejtorisë Operative e Rrafshit të Dukagjinit dhe të plotsohet me kuadra profesional nën udhheqjen e institucioneve të Republikës së Kosovës.

I njejti Shtab me takimin e të nesërmes, 21.08.1998 në Ora 08.00 propozoi dhe zgjodhi K-den me këtë përbërje

Disa kujtime nga libri i tahir zemajt

[lirik]

Komandant......................................... .................................................. ..... Tahir Zemaj
Zvendës K-ti................................................ ............................................... Ramush Haradinaj
Kryeshef i Shtabit........................................... ............................................ Nazif Ramabaja
Ndihmës K-ti për Zbulim dhe Kundërzbulim...................................... ............. Ismet Ibishi
Ndihmës K-ti për Moral............................................. .................................. Sali Çeku
Ndihmës K-ti për Informim.......................................... ................................. Faton Mehmetaj
Ndihmës K-ti për Sigurim........................................... ................................. Idriz Elezaj
Ndihmës K-ti për Logjistik......................................... .................................. Rustem Tetaj


Në kuadër të kësaj Komande u propozue edhe Shemsedin Çeku si Ndihmës K-ti për Mbrojtjen Teritoriale dhe për Mbikqyrjen e të gjitha vijave të frontit në Zonat e Mbrojtjes Teritoriale.

Shtypur në tri kopje
- Arkivit
- Ministrisë së Mbrojtjes
- Komandës SH.O.Rr.D
Komandant
Tahir Zemaj
(nënshkrimi)


Informacion-propozimi është shqyrtuar me urgjencë nga Shtabi Suprem. Në atë takim merrte pjesë edhe shtabi i Gllogjanit, i kryesuar nga ramush Haradinaj. Kritikat më të ashpra i janë drejtuar kryesisht atij. Eshtë fakt që ai ka reaguar me vetëkritikë dhe ka deklaruar se ka bërë të pamundshmen sipas tij për t’i rezistuar armikut në atë rajon dhe se qysh në atë moment ai do të “ishte i gatshëm të vihej nën komandën time, apo të cilitdo oficer profesionist, qoftë edhe si ushtar !”. Me thënë të drejten ai sinqeritet ma ka ulur shumë zemërimin që kisha ndaj tij për incidentet që kishte sajuar më parë.

Ndëkohë shumë anëtarë të “shtabit të tij” nuk qenë dakort me të. Megjithatë, të nesërmen kemi rënë dakort të formohej Shtabi i Zonës së Tretë Operative për rrafshin e Dukagjinit. Shtabi Suprem më ka emëruar mua komandant të tij. Zv. Komandant është emëruar Ramush Haradinaj. Kryeshef i shtabit operativ është caktuar Nazif ramabaja. Ismet Ibishi është caktuar ndihmës i parë i imi për zbulim dhe kundërzbulim. Për shkak të mungesës së Sali Çekut i cili ndodhej siç thashë në Shqipëri, kryes i detyrës së ndihmësit tim për moral dhe marrëdhënie publike është caktuar faton Mehmetaj. Ndihmës për sigurim u emërua Idriz Elezaj, ndihmës për Logjistike është emëruar rrustem Tetaj dhe ndihmës i komandantit për mbrojtjen territoriale është emëruar Shemsedin Çeku.



Eshtë vendosur edhe riorganizimi i shtabeve të mbrojtjes territoriale në të gjitha fshatrat e rajonit, në formë të shtabeve të vogla për katër-pesë fshatra së bashku. I gjithë Dukagjini u vendos nën drejtimin e institucioneve të Republikës. Kjo ka pasur një jehonë shumë pozitive në moralin e qytetarëve të këtij rajoni të rëndësishëm të kosovës. Menjëherë shtabeve rajonale u ka shkuar urdhëri që të mobilizonin në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës të gjithë personat e shëndoshë fizikisht dhe psiqikisht të moshës 18 deri 55 vjeçare.

REPUBLIKA E KOSOVËS
USHTRIA ÇLIRIMTARE E KOSOVËS
Sh.O.Rr.D
Prapaqan

sekter ushtarak
(e besueshme)


Më 28.8.1998
SHTABEVE TË MBROJTJES TERRITORIALE

Duke u nisur nga situata aktuale luftarake në Rrafshin e Dukagjinit, nevoja për mbrojtjen e këtij rajoni, duke pasur parasysh gjendjen momentale dhe shkapërderdhjen e luftëtarëve në vijat e frontit. Drejtoria Operative e rrafshit të Dukagjinit nxjerrë këtë:


URDHËRESË

Të mobilizohen në radhët e UÇK-së, Mbrojtja territoriale në rajon, të gjithë personat e aftë psiqikisht dhe fizikisht prej moshës 18 deri në moshën 55 vjeçare.

Mobilizimit duhet t’i përgjigjen të gjithë personat e këtij rajoni që janë të strehuar në fshatrat përrreth, të cilët duhet të lajmërohen në shtabet përkatëse.

Ndaj të gjthë personave që nuk i përgjigjen mobilizimit në rajon do të merren masat ndëshkuese në bazë të kushtetutës dhe ligjeve ushtarake në fuqi.

Sipas organizimit më të ri të Mbrojtjes Territoriale në rajon do të formohen komandat Mbrojtëse territoriale, të cilat do të kenë një seli, ku do të koncentrohen fshatrat në vijën e frontit.

Në të gjitha komandat Mbrojtëse territoriale në vijat e frontit do të formohen Njësitë Operative të Mbrojtjes Territoriale me strukturë dhe formacion që do t’i merrni nga kordinatori.

Në bazë të gjendjes së krijuar të mirren masat për ngritjen e gatishmërisë luftarake si dhe moralit luftarak në shkallën më të lartë, për hirë të tejkalimit të kësaj situate.

Për zbatimin e kësaj urdhërese urdhërohen të gjithë komandantët e Mbrojtjes Territoriale të rajonit që deri me 26.08.1998 në orën 8 të mëngjesit, të njoftohet Komandanti i Drejtorisë Operative, kolonel tahir zemaj.


Kjo urdhëresë hyn në fuqi menjëherë
Komandanti
TAHIR ZEMAJ
(nënshkrimi)



Këtij mobilizimi duhej t’i përgjigjeshin të gjithë. Sipas riorganizimit do të formoheshin komandat e mbrojtjes territoriale në fshatrat që ishin në vijën e frontit dhe bashkë me to edhe njësitë operative të mbrojtjes territoriale.

Pas krijimit të Shtabit të zonës së tretë Operative dhe lëshimit të urdhëresës së mësipërme për mobilizim , janë ndarë detyrat mes të gjithë anëtarëve të shtabit për të vazhduar bisedimet dhe konsultimet me shtabet e rajoneve. Kolonel tahir zemaj, në cilësinë e Komandantit të Zonës së Tretë Operative, takimin e parë e ka bërë në Shtabin e Jabllanicës së Gjakovës, ku është pritur nga Dritan Zeneli.

Zemaj pasi ka pranuar informacionin nga komandanti i trupave, ka bërë revistën e 600 luftëtarëve dhe ka folur para tyre. Fjala e tij është pritur shumë mirë nga luftëtarët. Pastaj, Zemaj ka inspektuar luftëtarët në Bardhaniq, ku është pritur nga vetë zëvëndësi i tij, ramush Haradinaj. Zemaj kujton se pas atyre aktiviteteve të tija dhe të disa anëtarëve të tjerë të shtabit, UÇK-ja është rigjallëruar dhe institucionalizuar. Ai tashmë kishte mundur të bashkonte dhe bashkërendonte punën e shtabeve, të institucionalizonte dhe profesionalizonte rezistencën në Rrafshin e Dukagjinit.

Furnizimi me armë dhe municion po bëhej gjithnjë e më i vështirë. Në fakt ai kurrë nuk ka qenë sipas parashikimeve dhe nuk arriti as minimumin e nevojave. Një sasi armatimi dhe municioni, e nisur nga Shtabi Suprem, ra në pritë në bjeshkët e Belegut. Në atë përleshje me forcat serbe, per të bërë të mundur çarjen e rrethimit, kanë dhënë jetën 6 lutëtarë. Naim Bajraktari, Beqir Mehmetaj, Isa Balaj, Ramush Shala, Hilmi Shala, Naim Gjukaj dhe janë plagosur Idriz Çelaj dhe Ilir Kameraj.

Duhet përmendur-thekson Kolonel zemaj – që personi që ka qenë pengesë gjatë gjithë kohës, Sali Veseli, ka vazhduar përsëri të jetë pengesë. AI qe larguar duke e gënjyer edhe Ramushin se “po shkonte të mblidhte dhe përgatiste ushtarë për t’u kthyer me një ushtri të madhe në Kosovë !”. Në fakt ai nuk u kthye më as vetë. Eshtë interesant se atë njeri nuk e donte askush, as në fshatin Somolicë, aty ku kishte lindur. Përçarjet dhe pengesat që ka sjellë ai njeri janë të pallogaritshme. Në 4astet e fundit të takimit, me datën 21 gusht 1998, Ramushi bashkë me Fatonin kanë pyetur të gjithë eprorët se “deri kur kishin ndërmend ta luftonin shkaun?” Kjo pyetje ishte krejtësisht e panevojshme, por ata kishin qejf të shisnin mend me atdhedashurinë e tyre !

Pothuajse të gjithë janë përgjigjur pyetjes, që e kishin bërë vetë, në këtë mënyrë: “ne do të mbajmë pushkën në dorë deri ditën që do t’i shohim të bashkuara të gjitha trojet shqiptare !” Ramushi ka shtuar: “Edhe vetëm në mbetsha, maleve do të endem deri në vdekje me pushkë në dorë për ta realizuar atë ëndërr !”

Atëherë këto deklarata janë pritur shumë pozitivisht dhe me ngrohtësi nga eprorët e tjerë, veç fallsiteti i tyre duket sot sheshit në mënyrë të neveritshme. Nejse, është e drejtë e njeriut të ndryshojë mendim, veç është dobësi e njeriut të jetë me dy fytyra. Atë ditë ai ka deklaruar se nuk kishte asnjëfarë ambicie për pushtet dhe për poste, në fakt sot pas një viti...!

Në luftën e rekës së keqe është plagosur Naim Maloku. E kam tërhequr në spitalin ushtarak të Prapaqanit, ku ka ndejtur deri sa ka mundur të shkojë në spitalin ushtarak të Drenicës. Eshtë interesante historia e tij. Me humanizëm i kam dhënë të gjitha ndihmat e nevojshme për ta shpëtuar.Gjatë asaj kohe ka deklaruar se mezi priste të shërohej dhe të tregonte me luftë dhe mirëkuptim se sa i penduar ishte për ato që kishin ndodhur mes nesh. Më tha se “kishte dëshirë të më ndiqte deri në vdekje”.
Copyright©2000-2001 TRETCA.NET - Të gjitha të drejtat e rezervuara

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------------




--------------------------------------------------------------------------------

Kujtime dhe pjesë nga diskutimi i z. Rrok Berisha, pjesmarrës në mbledhjen për formimin e SH.O.RR.D


--------------------------------------------------------------------------------


Në jabllanicë të Dushkajës individ të caktuar si vëllezërit Nazmi dhe Lahi Ibrahimaj që ishin dajë e nip me ramush Haradinajn, pastaj hajdar Dula, të cilin e kishin caktuar si Komandant të Lugut të Baranit për të masovizuar luftën në këtë mjedis, sillen në mënyrë të panjerëzishme dhe kërcënojnë njerëzit. Nazmiu, në Maj të vitit 1998 erdhi në Gllogjan me një vendim të rrejshëm kinse “jemi marrë vesh me Qeverinë e Bukoshit dhe duhet që në fshatrat e Lugut të Baranit t’i formojmë Shtabet e UÇK-së”.

Dy persona, prej këtyre, s’bashku me dy femra ushtare, asgjësuan shënimet e dy gazetarëve amerikanë në fillim të gushtit, gazetare që kishin ardhë në Lug të Baranit për të shkruar një reportazh rreth luftës dhe organizimit tonë të mbrojtjes institucionale. Gazetaret, shoqëroheshin nga një ushtarë i njësive operative të Lugut të Baranit, të Brigadës 131. Kishin hy në kishë të Gllogjanit dhe me dhunë i kishin nxjerrë jasht oborrit të kishës; arsyeja për nxjerrje ishte se ata, “nuk guxonin të hynin në atë zonë pa lejen e faton Mehmetajt, se ai qenkësh zëdhënës i SHQRRD”. Natyrisht unë, (Rrok Berisha), u dola në ndihmë gazetareve dhe kërkova nga “Maxhupi” që ky dhe ato dy vajza që i kishte në përcjellje, të largohen sa më parë nga Lugu i Baranit, pasi në këtë territor veprojnë njësitë operative të Brigadës 131, e cila është e vendosur në Baran. Njëra nga gazetaret, e indinjuar nga ajo që ndodhi tri herë radhazi, shante në anglisht dhe disa herë solli në Lahin shqelma dhe shuplakë.

Ata m’u kërcënuan se do të më vrasin. Ju thashë se ja ku jam. Armët që i keni duhet të përdoren kundër shkijeve dhe jo kundër shqiptarëve. Gjatë këtyre dialogjeve, ushtari i njësisë operative të Baranit, përkatësisht të Brigadës 131 u tërhoq në qetësi. Pas kësaj, së bashku me gazetaret u kthyem në kazermën e Baranit, ku Komandanti i Brigadës 131, zoti Ramabaja, i ka qetësuar dhe pas një ore së bashku me gazetarët kemi ardhë dhe një herë në Gllogjan dhe kemi biseduar përzemërsisht me ato gazetare për të gjitha problemet tona. (Më vonë ato kanë shkruar reportazhin në gazetën “New York Times” dhe shumë drejt e kanë informuar opinionin ndërkombëtar mbi luftën në këtë anë.

Pas ofensivës së parë në Lugun e baranit më së tepërmi e pësoi fshati Nepolje dhe shtatë shtëpi të fshatit Gllogjan. Pal Koci ishte major (rezervë) i MT, dhe njëherit Komandant i SHT dhe qe i rreshtuar në rrugën institucionale. Për këtë arsye ata të Jabllanicës në krye me Dr. Din Krasniqin nga Vranoci, erdhën dhe deshën ta likuidojnë Palin në tradhti, por me ndërhyrjen e shpejtë të komandant ramabajës, në çastet e fundit, e keqja u eleminua.

Në gusht të vitit 1998 organizohet mbledja në kazermën e Prapaqanit ku morën pjesë 72 përfaqsues të fshatrave të Dukagjinit. Kjo për mua dhe për të gjithë banorët e rrafshit të Dukagjinit mbetet mbledhje historike, sepse populli tregoi pjekurinë, dëshirën dhe përkrahjen e vet për ushtrinë e profesionalizuar dhe nën komandën e institucioneve të Republikës së Kosovës. Dëshira e të gjithëve ishte që të çliroheshim nga çizmja e shkaut me sa më pak viktima njerëzore e jo përmes rebelimit nanoist dhe “revolucionit të vonuar”. Në atë takim unë diskutova në emër të 25 fshatrave të Lugut të Baranit që përfshihen nga Bjeshkët e Nemuna e deri në Dri, territor që ishte i organizuar dhe i kontrolluar nga Brigada 131, me qendër në Baran. Unë e dija mirë disponimin politik të banorëve të këtyre fshatrave, sepse këtë e kishin shprehur përmes tri komunikatave të cilat i kishin transmetuar edhe në mjetet e informimit.

Në atë takim, kërkova që UÇK-ja të jetë e sjellshme dhe e disiplinuar, sepse populli ynë mjaft ka vuajtur nga uniforma e huaj dhe mos t’i sjellim vuajtje dhe ne, sepse disa të ashtuquajtur ushtarë po ulin moralin e ushtarit. Atij që ka vendosur me vdek për Kosovë, këto sjellje nuk i takojnë dhe se masa po irritohet nga UÇK-ja, sepse populli në vend që ta mbështesë ushtrinë, po distancohet prej saj. Ne nuk mund të lejojmë që të kemi ushtri private apo partiake. Ushtria duhet të vihet nën mbikëqyrjen e institucioneve dhe shpjegova rastin konkret në lidhje me vendimet e rrejshme në emër të Qeverisë së Kosovës për formimin e Shtabeve të UÇK-së në Lugë të Baranit nga ana Nazmi Ibrahimit. Pyeta se si shpjegohet rasti i “Ujkut” që deklaron haptas se “unë më Zanë Qaushin e shokët jemi ata që kemi nxjerrë nga burgu Fatos Nanon dhe me ndihmën tonë është rrëzuar Qeverija Demokratike në Shqipëri”.

Kjo sipas tij ka bërë, me demek, që ne të vijmë deri te armët ! Po ashtu është thënë se do t’i vrasim që nga Presidenti, ministrat, gazetarët. Kryetarë partish dhe deputetët sepse të gjithë qenkëshin në shërbim të Serbisë. Pastaj theksova se, në emër të kujt po plaqkitet populli, kush është urdhërdhanës, sepse kemi një numër të madh të vjedhjeve si vetura, bagëti, të holla, marrjen e armëve që vijnë nga Shqipëria dhe stërshitjen e tyre ? Duhet ndalur krimi nga ana e disa pjesëtarëve të UÇK-së, sepse peshqit po majen në basenin e Radoniqit nga mishi i njerëzve të pafajshëm.

Eshtë e vërtetë e hidhur dhe panjerëzi ajo që është ba në basenin e Radoniqit, mjerisht aty më së paku ka shkije. Në basen ka të vrarë, të dhunuara shqiptare. Aktet barbare janë të kryera nga vetë shqiptarët pa gjygj dhe pa e zbuluar të vërtetën. Prandaj askush nuk ka të drejtë, me asnjë ligj të botës të vras dikënd pa gjyq e lëre më civilët pa marrë parasysh përkatësinë e tyre. Herët a vonë dikush për këtë do të japë llogari. Në luftë vriten ushtarët e armikut e jo civilët e pafajshëm, prandaj nëse duam të fitojmë duhet të zhvillojmë luftë të pastër, sepse është e drejta jonë për t’u mbrojtur. Baseni i radoniqit kurrë nuk do të jetë mburrja, por turpi ynë.

Në dikutimin tim jam munduar që ushtria e shtetit të Kosovës të jetë e pandarë dhe e bashkuar. Ne nuk duhet të ngrejmë. Armët kundër njëri-tketrit, por t’i bashkojmë ato kundër okupatorit. Banorët e Lugut të baranit janë të interesuar që ushtria e shtetit të udhëhiqet nga njerëz me përvojë dhe të autoritetshëm sepse dhe besimi i popullit do të forcohet te Ushtria dhe se çdo veprim i pakujdesshëm po shkakton dëme të pa llogaritshme te populli dhe pastaj edhe besimi po zvogëlohet. Kam kërkuar nga të pranishmit që të zhbllokohen mjetet e informimit dhe të hiqet mjegulla e krijuar informative. Në këtë takim kam kërkuar të dihen rezervat e popullit dhe ato të kalojnë në rezerva për njesitë operative ushtarake. Gjithashtu kam kërkuar nga të pranishmit që të hiqet dorë nga aksionet e pa planifikuara.

Rrok Berisha
Copyright©2000-2001 TRETCA.NET - Të gjitha të drejtat e rezervuara.

[lirik]

PËRMBAJTJA E LIBRIT

21/07/2001 -

--------------------------------------------------------------------------------




--------------------------------------------------------------------------------

Ke dy minuta kohë për të hequr portretin e Rugovës !!


--------------------------------------------------------------------------------


Nga fundi i gushtit, jam informuar nga vendroja, se po afroheshin disa personaqë kishin shfaqur dëshirë të më takonin. I pranova dhe m'u prezentuan si "Shtab i përgjithshëm" i Ushtrisë Çlirimtare. Kisha dëgjuar pak për ta por nuk dija se kush ishin të organizuar etj. Në përbërje të tij ka qenë Hashim thaçi, Rexhep Selimi, Bislim Zyrapi etj.

Në zyrën time, ish zyra e drejtorit të shkollës së Prapaqanit, në mur kanë qenë të varura fotografitë e Skenderbeut, Presidentit Rugova dhe fotografia e Jusuf Gërvallës. Sapo kanë hyrë më kanë kërkuar që të hiqja fotografinë e Rugovës. "Ke dy minuta kohë për të hequr portretin e Rugovës ! " më thanë, "Jo u thash, ai ka qenë dhe mbetet për mua Komandant Suprem i Forcave të Armatosura të Kosovës dhe President i saj !". Nejse ata u tërhoqën nga ai qëndrim dhe ne i vazhduam bisedimet diku tjetër, në sallën operative të shtabit. Fillimisht kanë kërkuar se përse në të gjithë dokumentacionin tonë figuronte Republika e Kosovës ?

Ata argumentonin se ne nuk paskeshim republikë ! U deklaruam hapur se ishin kundër, nuk e njihnin dhe se ishin për rrëzimin e qeverisë. Më kanë pyetur në se isha edhe unë apo jo për rrëzimin e saj. U kam thënë : "Po, madje jam për kapjen dhe dënimin edhe të Millosheviçit !" "Jo, nuk po flasim për atë më thanë, a je ti për rrëzimin e Bujar Bukoshit ?" I kam thënë Thaçit se do të ishte mirë të flisnim rreth unitetit dhe bashkimit, se sa për gjëra të tilla. I kam deklaruar se, nëse ai angazhohej seriozisht në atë drejtim, unë do të ndërhyja pranë kolonel Ahmet Krasniqit që ai ta tregonte në Kosovë, kryeshefin e Shtabit, Halil Bicajn bashkë me disa eprorë të tjerë, të bëhej njëherë e mirë unifikimi i shtabeve dhe ne si luftarë të mos kishim më këso problemesh.

Më kanë pyetur se kush i ka përpiuluar disa komunikata të cilat kishin dalë pa dijenin e tyre. U thashë se ato ishin hartuar nga Faton Mehmetaj, i emruar para disa ditëve si shef i informimit të Sh.O.Rr.D. Dhe kjo ka qenë e vërtetë. Fatoni i kishte dërguar ato komunikata në Gjenevë tek Xhafer Shatri, ish ministër i informimit të Qeverisë së Republikës së Kosovës. Fatoni mbante lidhje të ngushta dhe të vazhdueshme me të.

(Bëhet fjalë për disa komunikata rreth të cilave në atë kohë është zhvilluar një polemikë e hapur në shtyp mes Jakup Krasniqit dhe Xhafer Shatrit). Pastaj bisedimet janë zhvilluar rreth strukturave, rreth profesionalizimit, por ata nuk e kishin hallin atje. Kuptohet që qysh në fillim të atij takimi, ne jemi prezentuar , bashkë me të gjithë kolegët e mi ushtarakë.

Ata u prezentuan po ashtu, i vetmi ushtarak mes tyre qe rreshter Bislim Zyrapi, të tjerët nuk kishin formim ushtarak. Për komandantin e tyre thanë se "ishte sekret" dhe nuk e përmendën. Edhe për marrëveshjen tonë të 20-21 gushtit për formimin e Drejtorisë së Tretë Operative të Rrafshit të Dukagjinit deklaruan se do ta shqyrtonin me organet e tyre dhe se në fakt nuk ishin dakord !

[lirik]

Shiko
Titulli: Rrafshi i Dukagjinit

--------------------------------------------------------------------------------
PËRMBAJTJA E LIBRIT

21/07/2001 -

--------------------------------------------------------------------------------




--------------------------------------------------------------------------------

H. Thaçi . Do të luftoj me ty Tahir Zemaj si me shka, me ty dhe njësitë tua !


--------------------------------------------------------------------------------


Jam larguar dhe pas tre ditësh më kanë ftuar në fshatin Bardhaniq për t'I vazhduar bisedimet në lidhje me këtë komandë. Unë kam shkuar me të gjithë kolegët e mi. Detyrën e komandantit të Brigadës së tretë, pas emërimit të Shemsedin Çekut në detyrën e Ndihmës Komandantit për Mbrojtjen territoriale, e kryente Musa Gjakova. Pas revistës me brigadën dhe raportimit të komandantit të saj Gjakova, kemi filluar bisedimet. Rexhep selimi që ishte prezentuar si Inspektor Gjeneral i Ushtrisë së kosovës, kishte nënshkruar një dekret, ku vendi im me atë të ramush haredinajt ishin ndryshuar. Pra Ramushi komandant ndërsa unë zëvëndësi i tij.

Të gjithë njerëzit e tyre ishin ngritur në përgjegjësira ndërsa tanët ishin ulur ose hequr fare. Përderisa bëhej fjalë drejtëpërdrejtë për mua, kam thënë se nuik kisha kurrfarë kundërshtimi nëse Komandanti i Shtabit Suprem, apo Kryeministri i Kosovës e urdhërojnë një gjë të tillë, unë si ushtarak zbatoja vetëm urdhërat. Kanë ndërprerë takimin dhe me telefon kanë thirruar Zotni Ahmet Krasniqin dhe për rreth një orë në prezencën time të Thaçit dhe Rexhep selimit, kolonel Krasniqi nuk ka pranuar. Ai u ka thënë atyre se ata po shkelin një marrëveshje dhe se nuk mund të zëvëndsonin Tahir Zemën.

Përpara se ta mbaronte bisedën me Kolonel Krasniqin, Thaqi i ka thënë telefon : "Me ty shumë shpejt do ta kryej misionin " dhe ka filluar të shajë. (Në këtë moment Tahir Zemaj hap një parantezë dhe shton : Është fakt se Hashim Thaçi, një natë para se të vritej Kolonel Krasniqi, takohet dhe flen në Tiranë në banesën e Ibrahim Kelmendit, ky person është i përmendur jo rrallë në histori të ndyra atentatesha kundër figurave nacionaliste shqiptare. Zemaj pyet : Çfarë misioni do ta kryente Thaçi kundër Kolonel Krasniqit ?! A thua është thjeshtë rastësi prezenca e tij në Tiranë një ditë para vrasjes së Krasniqit dhe takimi i Thaçit me Kelmendin ?!

Sigurisht që përgjigjen e pyetjeve të tilla mund ta japë deri në fund vetëm drejtësia, e cila vonon por nuk harron !) Ata e kanë mbyllur dikur telefonin dhe më janë drejtuar mua, tekstualisht dhe personalisht Hashim Thaçi : " Do të luftoj me ty Tahir Zemaj si me shka, me ty dhe me njësitë tua !". Pushka top t'u bëftë i thashë veç po të them që është mirë të merremi vesh, se unë jam i gatshëm të luftoj veç kundër shkieve, qoftë edhe nën komandën tënde. Unë nuk mund t'i tradhtoj eprorët e mi sa herë më del rasti, se kështu do të tradhtoja edhe ty nesër. Prandaj, merruni vesh dhe ejani ta luftojmë shkaun njëherë. Atë "dekretin e tyre" nuk e mora.

I kam thënë Ramushit të ngrihej e të fliste, "ti e di shumë mirë si mendon rrafshi i Dukagjinit, ti e di se sa probleme do të kemi me komandimin e forcave në këtë rajon. Pasi njerëzit do të respektojnë vetëm marrëveshjen e 20 gushtit. Ramushi u ngrit dhe tha se ai "nuk dinte asgjë, se të tjerët e kishin vendosur", e kishte fjalën për Shtabin e Përgjithshëm. Atij në fakt po i pëlqente vendimi i tyre.

Deri në ato momente ai i zbatonte urdhërat luftarake që i kishte marrë nga komanda e përbashkët. U larguam. Ata mbetën në Jabllanicë, pa mundur të qajnë në drejtim të Drenicës. Pas dy ditësh kanë kërkuar ndihmë prej meje. Ramushi nëpërmjet një korrieri më ka kërkuar që t'i dërgoja një njësi në ndihmë për të përballuar ofensivën që i qe vërsulur asaj zone.

Kam dërguar një njësi nën komandën e Haxhi Imerajt, i cili ka luftuar dhe kontribuar me sa ka mundur për t'i mbrojtur ato fshatra. Ai ka mbetur i bllokuar në luftime tri ditë dhe veç më vonë ka mundur të tërhiqet, bashkë me një pjesë të brigadës së Musa Gjakovës, matëherë kur është tërhequr edhe Ramushi në Bjeshkët e Nemuna dhe ka kaluar kufirin për në Shqipëri. Sigurisht kjo situatë pasigurie ka pasur pasoja, por ne jemi mobilizuar që me luftë dhe rezistencë ta dëshmonim përkushtimin tonë ndajqytetarëve të Kosovës. Pas rënies së rekës së Keqe dhe fshatrave përreth ofensiva u shtri në drejtim të fshatrave të Gjakovës dhe Lugut të Baranit.

Situata u ashpërsua shumë. Armiku sulmonte nga Loxha. Lugun e Baranit deri në Dri të bardhë. Nga ana tjetër Lugun e dushkajës deri në Bistricën e Deçanit. Gjatë kësaj kohe forcat e Zonës së Tretë Operative kanë qenë në këto pozicione, brigada 131 në mbrojtje të Lugut të Baranit, 133 në Lugun e Dushkajës, brigada 134 ka qenë e vendosur në ndihmë të Lugut të Dushkajës, një batalion në Lumbardhin (Bistricën) e Pejës, një tjetër në ndihmë të Lugut të Baranit. Me datë 8 shtator jemi sulmuar me aviacion. Njësitë tona gjatë kësaj kohe kanë qenë gjithë kohën në pozicione.

Loxha u sulmua për së dyti. Për herë të parë, siç thashë, ushtria Jugosllave përdori edhe aviacionin. Gjatë kësaj kohe e kemi ndjerë shumë mungesën e municionit. Kishim armatim të mjaftueshëm këmbësorie por municioni na ishte harxhuar. Kam apeluar për municion dhe kam shpjeguar situatën në terren. Rreth 50-60 mijë njerëz, (dendësia e popullsisë në këtë rajon ka qenë e tillë, sa që një predhë artlerike që ka rënë në oborrin e një shtëpie në Prapaqan, ka vrarë 4 persona dhe ka plagosur 3 të tjerë). Për situatën e rëndë që zotëronte në ato rajone të Kosovës bën fjalë edhe dokumenti i mëposhtëm, në anglisht, nga i cili janë përkthyer vetëm frazat e nënvizuara.


Shoqata Për Popujt e Rrezikuar

"Ka dhjetëra mijëra refugjatë, pothuajse t¨werësisht gra, fëmijë, të moshuar dhe njerëz të sëmurë në Lugun e Baranit. Ata kanë ngritur kampe në qiell të hapur; në mes të vapës, afër fshatrave Strellc, Isniq, Broliq, Prapaçan, Dubovik dhe Vranoc. Bëhet fjalë për të paktën 50.000 vetë, por megjithatë mund të jenë edhe 80.000, i ka thënë burimi, Shoqatës për Popujt e Rrezikuar (GfbV). Gjendja e tyre humanitare është e tmerrshme."

"Përveç kësaj, artileria serbe është duke goditur zonat përreth. Refugjatët janë nën kërcënimin e rrezikut të vazhdueshëm se mos gjinden dhe vriten nga trupat serbe, ndaj njerëzit nuk guxojnë as të ndezin zjarre të gatuar."

[lirik]

Ku do barot e zjarre
autori xhelal ferizi-liriku ne mergim
ku do lot e gjak drinit
toka e mbushur me varre
e arat e dukagjinit
II
me gjak po lahej lugina
krismat ushtonin kah malet
mejdanet ne fusha e ledina
marrshon dukagjini nuk ndalet
III
djemt te rrept si rrufeja
turren mbi flakë te barotit
gjaku po derdhej si rr'keja
ushtima nuk ndalej e topit

'''''''''
ushtonte lugina e vrrini
kreshtat jehonin kreshnike
qendronte me trimeri dukagjini
per token e lashtë etnike
''''''
po skuqej kahdo qeliku
plumbat me flakë e zhare
po delnin nga automatiku
kushtrimet po binin shqiptare
''''''''
perpara perpara perpara
ushtonte kahdo burija
mbi fusha e lugje e ara
ne luftë po turrej djelmnija
''''''''''
ne ballë ramushi e tahiri
e tjerë sa trima me fletë
kjo farë ësht trashgua nga iliri
qe vdesin per token e vet
''''''''''
lirinë e kishin ne cak
e vrapin tue msy kah armiku
regjë osaj po hidhej në flakë
me zemren e tij si qeliku
'''''''''''''

autori xhelal ferizi
------------------------
këngë shqiptare per dukagjinin per troje etnike shqiptare

[lirik]

AI Regjë Osaj nji djalë drangue
''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''
o trim regjë osaj pika e djalit
te lindi nana sokol t' malit
ta dha frymen patriote
me e dashtë token kastriote
-------
ai regjë osa i carrabgregut
turr e vrap shkon atij shtegut
porsi zana anes t' malit
ashtu osa pika e djalit
''''''
tue qit pushkë e pa ja nda
turr e vrap tue msy at shkja
holl e rrept po i qet martina
thonë se e lindi gjeraqina
''''''''''
n betejë t'logjes ka ushtue toka
fort jan dridhë po suka e boka
fort jan ndje sa shum batare
thonë se u ndezë toka shqiptare
''''''''''
prej baroti e prej beteje
thue se flakt vinin prej rrfeje
regjë luani ather bertiti
pushka e tij thonë sa holl qiti
---------
kadal shkja se leht se ke
se shqiptart gjallë jan mbi dhe
s' kan vdekë shqipet as s' jan shtrue
rrept martina ka vetue

----------
ndezur ne mni kah shkjau i shkines
briti zogu i gjeraqines
ai regjë osa e ne thum ka marrë
e mi bën tri gjaqe e i varrë

edhe edhe dy shkje tjerë i ka varrue
ne besë te zotit esht betue
se pa gjak se lshon ket dhe
fyt per fyt pa shkue me shkje

---
AUTORI XHELAL FERIZI
LIRIKU NE MERGIM
------------------------













ai regjë osaj po bertet
bjerni shok bëni gajret
per atdhe vdekja esht jetë
edhe u turr si trim me fletë

'''''''''''''
mu ne mes zjarrit kah armiku
per pa i lue syri as qerpiku
per me i nxjerr do shokë t'plague
ka msy regja si drangue
''''''''
ah kadal o shkja i mizorë
thirri regja e pushken ne dorë
po ma mbante e qet si rrfe
thonë se gjaku fort ju nxe
''''''''''
edhe i dha aq zjjarr martines
kah po msynte te bijt e shkines
shpi me shpi e ne qdo dritare
tu i jehue pushka shqiptare
'''''''''

[lirik]

vazhdojnë të dhënat per rafshin e dukagjinit