“Hapni letrat”

[Kercovari]

“Hapni letrat”

Adrian Çollaku

“Kur ky njeri dëshiron të ma marrë fytyrën mua dhe t’i lajë duart me gjakun tim, atëherë do të ketë shumë telashe me mua’, tha personalisht Hashim Thaçi”. Kështu kishte thënë Gjergj Dedaj, kryetar i Partisë Liberale të Kosovës, pas shkarkimit që i kishte bërë Kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, nga posti i zëvendësministrit të Transportit dhe Postë-Telekomunikacionit në vitin 2010, dhe atë vetëm pak ditë pasi e kishte emëruar në atë pozitë.

Madje, ai kishte shkuar aq larg, saqë i kishte dhënë ultimatum Thaçit që, nëse nuk do ta “përmirësonte” gabimin, do t’ia hapte letrat dhe në Kosovë do të bëhej “kiameti”. Nuk shkoi shumë dhe Gjergj Dedaj i “hapi” ato që pati. Letrat, pra.

Asgjë nuk ndodhi. As u trondit opinioni kosovar, e aq më pak kiameti i paralajmëruar në Kosovë. Letrat e Gjergjit, thjesht i mori era…Asgjë nuk ndodhi, ama bash asgjë.

——————————–

Në stilin alla Gjergj Dedaj po luajnë sot edhe disa prej politikanëve më me ndikim në vend. Hiç më larg se të premten, në seancën e fundit të Kuvendit të Kosovës, ku u debatua për protestën e Vetëvendosjes së 14 janarit, e ku pati akuza e kundërakuza të shumta ndërmjet deputetëve, kryeministri Hashim Thaçi dhe deputeti i Vetëvendosjes, Rexhep Selimi kërcënuan njëri-tjetrin me “hapje letrash”.

“Më mirë të mos i hapim letrat se pastaj…”, thoshte kryeministri Thaçi, duke iu drejtuar deputetit të Vetëvendosjes, Rexhep Selimit.Ponë të njëjtën mënyrë, me kërcënim letrash, edhe ky i fundit iu kundërpërgjigj Thaçit.

Slogani “mos fol se t’i hapi letrat”, është “modeli” më i mirë për t’i shantazhuar të tjerët. Tash e 12 vjet prej se ka përfunduar lufta, me qindra herë është përdorur kjo shprehje kërcënuese.

Megjithatë, letrat asnjëherë nuk u hapën. Thuajse askush kundrejt askujt nuk duan të hapin letrat. Por, edhe ato pak “letra” që u hapën, ishin kot, një asgjë.

Tash e 12 vjet qytetarët e Kosovës kanë qenë më se kureshtarë t’i shohin të hapura ato “letra”. Ata janë shumë kureshtarë të dinë se çfarë janë ato “letra”, çka ka në to, kush përfshihet në to…

Andaj, kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, deputeti Rexhep Selimi, si dhe të gjithë të tjerët është mirë që t’i hapin “letrat”, kuptohet nëse i kanë. Ose të heshtin, të mos bëjnë lojë me blofe letrash. Tekefundit, hapja e atyre letrave jo vetëm që do të ishte në interes të opinionit kosovar dhe të shoqërisë në përgjithësi, por është obligim par ekselence i secilit qytetar, e lëre më atyre që bëjnë ligjin, që nëse kanë diçka t’i procedojnë menjëherë tek organet e drejtësisë. E jo “letrat” t’i mbajnë nëpër xhepa për të shantazhuar dikë në interes të vetes apo grupit të cilit i përket.

Kjo puna e “hapjes së letrave” më tepër flet për mentalitetin dhe nivelin e politikanëve, sesa për diçka serioze. Sikur të kishte diçka të vërtetë në këto “letra”, tash e 12 vjet vetëm Zoti mund ta dinte se çka do të ndodhte me Kosovën. Ndoshta do të bëhej edhe kiameti, por ja që shpëtuam. Dhe atë falë politikanëve të “përgjegjshëm”, të cilët me moshapjen e “letrave” po e shpëtojnë këtë popull dhe shtetin e Kosovës.

Politikanët e Kosovës, duke filluar nga Hashim Thaçi e më poshtë, do të ishte shumë më mirë që të merren me problemet e qytetarëve të vendit, me hallet e tyre, me obligimet që i kanë marrë nga vota e tyre sesa të merren me dosarë letrash të kota. Sepse, hapjes së letrave më nuk iu beson askush, madje as vetë ata që po i përmendin vazhdimisht.

Nëse i kanë ato “letra”, është dashur qysh moti t’i dorëzojnë tek organet e drejtësisë, sepse mbajtja e “fshehtë” e tyre dhe përdorimi vetëm për t’i shantazhuar të tjerët pos që është shkelje e ligjit, është edhe cenim i rendit ligjor e kushtetues të vendit. Në një shtet normal e demokratik, mbajtja sekrete e tyre secilit zyrtar do t’i kushtonte shumë, madje edhe me humbje të karrierës politike.
/MapoOnline/

[Neferta]

Eshte qesharake me keto'' letra''
Nese dikujt i duhet ndonje e ''vertet'' ndryshe ai duhet ta vnoj nje teleskop per ta pare gishtin.

[sherri]

“Pacifistët” me “kamish” të Partisë Demokratike

Shkruan Bajrush Morina

Debatet e nxehta në Kuvendin e Kosovës pos që janë bërë atraktive për “kacafytjet” kryesisht në mes të deputetëve të Partisë Demokratike dhe të Lëvizjes Vetëvendosje, janë shndërruar edhe në “front të luftimit” në mes të deputetëve të këtyre dy partive, shumica e të cilëve para shumë vitesh ishin së bashku, në qoftëse jo me një uniformë të njëjtë atëherë me një ideologji të përbashkët. Këta deputetë, deri dje disa prej tyre si ish-luftëtarë të UÇK-së, ish-zëdhënës të UÇK-së e disa prej tyre deri vonë edhe si ish-eprorë të SHIK-ut, në Kuvendin e Kosovës po bëhen copë-copë në mes vete.
Por ky soj i deputetëve të këtyre dy partive politike po kacafyten në mes vete me fjalorin më të ultë dhe më qesharak të mundshëm. Njëri quan tjetrin burrec, tjetri mistrec, njëri thotë se do t’ia thyejë dhëmbët filanit, e tjetri do t’ia thyejë brirët fistekut. E në fakt edhe filani edhe fisheku deri dje kanë qenë pothuaj së bashku.
Por kur dhe ku janë bashkuar këta deputetë?
Kohësisht jo larg. Para disa vitesh ata ishin bashkë kundër filozofisë politike të presidentit Ibrahim Rugova. Ata e kanë kritikuar këtë filozofi politike duke e krijuar edhe fjalën “pacifist” me kuptim pezhorativ. “Ti je pacifist, ai është pacifist, ju jeni pacifista” e kanë pasë gojën plot këta deputetë të sotëm e ish-luftëtarë të djeshëm. Ata e urrenin “pacifizmin” e më shumë se këtë fjalë dhe këtë filozofi politike e urrenin ideatorin e kësaj filozofie politike, presidentin Ibrahim Rugova.
Po sot, çka kanë ndryshuar dhe ku janë ndarë këta ish-luftëtarë të djeshëm e deputetë të sotëm.
Së pari janë ndarë në dy parti politike. Disa janë në PDK e disa në Vetëvendosje. Duke u pajisur me libreza të ndryshme politike ata i kanë ndërruar edhe “kostumet” e tyre politike.
Disa prej atyre që gjatë luftës nuk kanë pasur guximin të vishnin uniformën e UÇK-së (kështu deklaron kryeministri Hashim Thaçi) sot janë më të guximshëm se sa ish-luftëtarët e UÇK-së.
Ndërsa disa prej atyre që gjatë luftës ishin shumë të sertë në uniformë të UÇK-së e shumë agresivë pas përfundimit të luftës, sot me libreza partiake e me kostume politike prej deputetësh janë bërë demokratë e shkuar demokrati, janë shndërruar në politika e shkuar politikani.
E mbi të gjitha janë modernizuar më shumë se sa shpikjet moderne të teknologjisë informative.
E mbi të gjitha janë shndërruar në politikanë demokratë, të moderuar e në pacifistë! Po po pacifistë madje pacifistë pa thonjëza!
E kush janë këta pacifistë?
Janë deputetët e Partisë Demokratike, ish-luftëtarët e deridjeshëm të sertë, ish-komandantët “e rrezikshëm” pa emra e mbiemra por me pseudonime!
Personalisht kam pritur gjithfarë “sihariqesh” nga kasta e sotme politike, por nuk e kam marrë me mend dhe nuk u kam besuar veshëve të mi se një ish-luftëtar i sertë i UÇK-së i “kalibrit” të Bekim Haxhiut me pseudonimin “komandant Kamishi” mund të jetë aq demokrat, aq i moderuar e aq pacifist përballë përpjekjeve për të vendosur masa të reciprocitetit me Serbinë. Një njeri që thotë se ka pas guximin të marrë pushkën kundër Serbisë, 13 vjet më pas pajtohet që në Kosovë të hyjnë kamionët me mallra të Serbisë, që të vazhdojë dialogu teknik e politik me Serbinë e mbi të gjitha që të arsyetojë ndërhyrjen e policisë së Kosovës kundër protestuesve që tentojnë t’i bllokojnë mallrat nga Serbia!
Duke e dëgjuar “kamishin” por edhe deputetët e tjerë “të sertë’ të PDK-së me pseudonime të tjera gjatë kohës së luftës, ne që i njohim ndryshe nga e kaluara, na duket diçka e pabesueshme, diçka e pamundshme.
Por “kamishi” dhe “kamishët” e tjerë të Partisë Demokratike tash e kanë ndryshuar mendjen, fjalorin, uniformën, pseudonimet e kaluara. Tash ata kanë marrë vetëm një emër, vetëm një bindje, vetëm një fjalor, atë të demokracisë, të dialogut me Serbinë, të paqes. Janë bërë pacifistë. Pacifistë në kuptimin e plotë të fjalës!
Në këtë transformim të tyre nuk ka asgjë të keqe. Madje duhet përshëndetur transformimin tyre, modernizimin politik të tyre.
Por para se a ta të marrin epitetin e pacifistëve është mirë që t’i fshijnë prej memories së tyre bindjet e deridjeshme për pacifizmin rugovian. Shprehur sipas një fjale të urtë popullore, kjo i bie “që t’i hanë fjalët e tyre”.
Duke e parë këtë ndryshim kaq progresiv të këtyre deputetëve pacifistë të PDK-së, nuk është për të mos u besuar se ata një ditë mund të heqin dorë nga “e djeshmja” e tyre, përfshirë këtu edhe mendimin e tyre pezhorativ për pacifizmin si filozofi politike.
Madje madje mund të pritet që një ditë këta deputetë të bëjnë nderime te varri i presidentit Ibrahim Rugova, e në ndërdijen e tyre ti kërkojnë falje atij për mendimin e tyre jo të mirë të deridjeshëm për pacifizmin rugovian.