PDA

View Full Version : Nje jete e ndertuar me genjeshtra...


emine
05-02-12, 17:18
E ndjeja qe nuk isha e pranuar ne at Familje,sa here pyesja veten dhe shoqen e dashur pse nena ime me xhelozonte aq shume,per te rafurat per perbuzjet dhe fyrjet qe mi bente,asnjeher nuk kishte force te me falte me te voglin gabim,,,,
Ne rrethin ku u rrita ndihesha e huaj,ndjeja dhimbje dhe nuk e dija perse.nje jete e ter plote pyetje,saqe fillova te dyshoi une jam teresishte ecmendur,jam e marre nuk mundem ta besoi pse jam ne kerkim te diqkaje e cilla muer pergjigje mu sote.
isha ne gjume dhe diqka me zgjoi mblodha gjithe certifikatat e lindjes dhe asnjera nuk perputhej me tjetren diqka sishte ne rregullu:e therras nenen dhe ajo si gjithmone me thote:cfare kerkone cfrareeeeee,e acaruar nga diqka qe se dija fillou te provokoi si gjithmone me te njejten pyetje:pse sme do une jam bija ate e vetme pse sme doooooo,pse me ke lenduar gjate ktyre vitev pseeee,dhe pse ndihem kaq keq,,,,,me shikoi me perbuzje dhe me tha mjafte me,mjafte pjell e mekatit mjafte kam duru fytyren tende,sa here te kam shiku duke te perkeledh yt at kam pare ate,ateeeeeeeee te cillen babai yte e deshti aq shume dhe si pasoje e atij mekati erdhe ti ne ket bote:ndiju mire qe te rrita te ushqeva dhe knaqu qe ste vrava me duart e mia:ti je pjell mekati,ty ste kam lindure une,ti je femija i asaj me te cillen yte at me tradhtoi,tradhtoi gruan e tij femijet e tij,dhe une per tu hakmarr ne te pranova te rrembej nga ajo e paturpa dhe te rrita,ti sje bija ime ti ske qen kurre,,,,,,
Sikure nje bote e ter u rrezua,isha pa fjale ,po ngadal nisen te me pergjigjen gjitha ato pyetje qe ja beja vetes.Dhe ne fund babi im e pranoi dhe gjithe familja ime,gjithe e dinin te gjithe pos meje.Vetem shpirti im e dinte e ndjeja po deri me sote nuk kisha pergjigje.
Nje jete e ter ne genjeshter ,te filloi te kerkoi preardhjen time,te kerkoi at grua te mjer qe me lindi,apo te marr nje mbuloje nje perde dhe ti le gjerat te ecin siq kan ec sote,te gezohem se ajo e pashpirte sme kishte lindur por nje tjeter(qe se njoh,se kam diture kurre)...Te qaj te cmendem,te hesht apo te filloi te mendoi se jeta ime qenka vertet Roman i cilli nuk do perfundoi asnjeher,ti them femijve te mije,tu tregoi miqve dhe ta shofe pas kaq shume vitesh veten ne pasqyre dhe mos ta njohe me
Paskam kaluar nje jete te ter ne genjeshter,sot jam nene femijesh,po sote ndihem femije ,sot ndjej me shume se cdoher dhimbje,toka dhe qielli jan permbys dhe duhem te mesohem dhe ta bind veten nje dite do behet mire,sote mora pergjigjen qe se deshiroja,dhe askush nuk do donte nje te vertet kaq te hidhur,nuk dua qe njerzit te me kuptojne,nuk dua te ken dhimbje me mua,dua qe prinderit e mije te me kerkojne falje :po asnjeher nuk do ndodhe kjo,,,,,sote mbas kaq vitesh e kuptova qe jeta ime ishte ndertuar vetem me genjeshtra,sot me rikujtohen gjitha ato perjetime te femijeris sime dhe kuptoi se asnje nene nuk do vriste dhunonte shtynte dhe perbuzte fmijen e saj siq beri nena ime(ajo qe me rriti)
sot e kuptoi qe isha objek hakmarrje e babit tim per nje mekat qe beri duke tradhtu gruan e tije,,,,,,


Sot ndryshoi gjithqka,dhe nga sote jam prap ne kerkim te se vertetes nenes sime,,,,,


ps,kjo eshte nje histori e vertet,ka dhe me shume mbrenda saj,po eshte e pamundshme te shkruhet dhe te flitet ne detaje per ndodhi te tilla,,,,