Ali Podrimja 1942-2012

[LOJETARI]

Me rastin e vdekjes së parakohshme të akademikut Ali Podrimja, Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës publikon këtë deklaratë:

Me tronditje dhe dhembje të thellë morëm lajmin për vdekjen e parakohshme të poetit emblematik të letërsisë shqipe, akademikut Ali Podrimja. Vdekja e tij është humbje e madhe për familjen, për të gjithë miqtë e tij të shumtë, për lexuesit që e deshën dhe e çmuan, për Akademinë dhe për të gjitha institucionet e Kosovës, për kulturën dhe letërsinë shqiptare. Poezia e Ali Podrimjes për më shumë se gjysmë shekulli ishte zëri identitar i Kosovës, zëri që artikuloi dhembjen dhe shpresat e Kosovës, idealet dhe synimet e saj. Ali Podrimja shkroi për Kosovën e vuajtjeve dhe të brengave, për Kosovën e shpresave të mëdha, për Kosovën e idealeve të lirisë. Ai ishte poeti që diti të sublimojë në veprën e tij të gjitha shqetësimet e një kohe dhe të një epoke. Epoka e Kosovës dhe epoka e shqiptarëve të gjysmës së dytë të shekullit XX dhe të fillimit të shekullit XXI ishte edhe epoka e Ali Podrimjes. Zëri i tij ishte i veçantë, i papërsëritshëm në poezinë shqipe, ishte zë që shprehte qenësinë e qëndresës dhe mbijetesës së popullit tonë. Ideali i tij poetik dhe ideali i tij intelektual ishin pasioni i pashuar për liri dhe dinjitet njerëzor.

Me vdekjen e Ali Podrimjes, Kosova mbeti pa poetin e saj, i cili si askush tjetër njohu dhe artikuloi dhembjen e saj. Vargu i tij “Kosova është gjaku im që nuk falet” thotë atë që nuk e tha askush tjetër për popullin dhe për vendin e tij.

Me këtë rast Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës i shpreh ngushëllimet më të sinqerta familjes së akademikut Ali Podrimja, si dhe të gjithë miqve dhe adhuruesve të tij.

[Bajlozi i Zi]

ME QENË
(Ali Podrimja)

Të jesh shqiptar
e vdekja të mos të gjejë
edhe në skaj të botës
e pamundur është

Të jesh shqiptar
e ndonjë qen të mos të ndjek
deri në varr
e pamundur është

Shqiptar të jesh
botën varr të mos e kesh
e pamundur është
e pamundur

Në trupin tim
plaga më e thellë
sa më afër
Bregut

[Gjumashja]

Ngushllime familjes se tij dhe gjithe shqiptareve kudo qe jane.



RIP ALI PODRIMJA

PARISI, VENDLINDJA

Do të hyjmë në Paris
gurin tonë aty do ta ngulim,
nuk do të na presë Teuta, Genti,
nuk do të na presë hordhi e egër romake,
nuk do të na presë njeri i gjallë.

... Në Paris do të hyjmë;
ëndërrat do t'i varim në krahë të lejlekëve
te një krua do t'i lajmë sytë, duart lythore,
do t'i lëmë netët ballkanike pas shpine
vallet, këngët, baladat, përrallat,
vetëm fyellin do ta marrim
t'i biem kur të na rrokë malli,
kur humbim në grumbullin e klosharëve,
të hijeve,
të minjve,
deri vonë rrugëve të Parisit në metro marramenthi:
do t'i marrim erë ftoit të vendlindjes
për kohët pis do të flasim me gishta,
nuk do të shkelim asnjë mizë,
nuk do të trembim asnjë zog,
nuk do të derdhim zjarr, vrer,
mbi kokë të njeriut,
Evropës së përgjumur s'do t'i përulemi
as perëndive të krisura.
Ma jep besën, Lum Lumi,
se nuk do të harrojmë vendlindjen.



ps: shume keq qe te ne shqiptaret n'pergjithesi njerzit qmohen/flitet per ta me teper vetem atehere kur vdesin !

[Murgesha]

Ngushellime familjareve dhe gjith lexuesit e tij per vdekjen e poetit.

[murrizi]

Sa mir qe Poeti Podrimja e pati mundesin te zgjidhje si te vdiset.

Ngushllime te pikelluarve.

[Artisti]

http://nachrichten.t-online.de/dichter-aus-dem-kosovo-tot-in-frankreich-gefunden-/id_58113488/index



Ngushëllimet e mia për familjarët e farefisin, shokët e miqët, nxënësit dhe të gjithë atyre që ju mungon.


Mua personalisht më mungon.:frown:



.

[SANTANA-29]

Ngushllime familjes se ti,,

[vjeshta]

http://www.youtube.com/watch?v=Zg4I01ffkJ8



Ankthi

Toka ime digjet, toka ime e dashur,
balli im i ngrysur,
pishë...

Caqet e tua herët t'i kam përbirë me hijet e mia,
Kosovë, përrallë e lashtë!
Herët m'i ke lidhur këmbë e duart me skamje,
vuajtje e vdekje...

Medet, kë më parë të shpëtoj: veten apo zogjtë

e ngrirë n'ajër?
Nipave ç'tu them për këngën time të vdekjes?
- Heu, edhe kryet po të ma hiqni, tjetra do t'më
kish mbirë!

Toka ime digjet
në çdo pëllëmbë të trupit tim - toka e mallkuar..



Ngushllime !

[Domira]

PËRTEJ DHIMBJES
Ali Podrimja


Ka rënë degë e thyer prej reje në trupin tënd
të shitur Kosovë.

Konaqet e tua deri në themel po rrënohen,
e përtej dhimbjes do britje shemben në ballin tim,
me krahët e zogut tim të vrarë me dashurinë e
njerëzve të mi të kallur etjeje.

Rreth trupit tënd si gjarpër mbështjellë jam,
vatrat e shkimbura për t’i përflakur,
duar e këmbë t’i lidh me lëmshin e përrallave të tua-
se s’të lëshoj gjallë me gjak, pa të larë pëllëmbë për
pëllëmbë, eshtra e jetë në ty pa i lënë
konak e më konak pa të ndezur flakë...
Kam rënë degë e thyer prej reje në trupin tënd të
shitur prej pushkës kobzezë, prej pushkës
së padukshme...
Cila do të jetë kënga ime e mbramë dhe fjala e fisit tim?

Plepi i shtëpisë time u dogj, ku t’i preh sytë,
ku ta shuaj flakën e ujës për ty, Kosovë?

_______________________________________


Ngushëllime!

[Pulebardha]

Po mê dhemb dhembja jote... nuk ka lule pêr varrin tend......

[tipi engjellor]

ngushellimet familjes se gjithe kosoves per shkrimtarin tone te madhe....i qoft i leht dheu..............

[LOJETARI]

E nesër ?E nesër kam vendosur të protetoj haptas pse vërtetë nevojtoret tona nuk paskan pasqyra ?Aman , o zot , nuk dimë ç'të bëjmë me tërë këtë tru tonin .Paskemi tepër e ,atje në fund na buzëqesh Atlantida .Ju lutem , një karrige të fortë , se i ka gjashtë bythë e një kërthizë ,ku humbet edhe mbretëria .
Kërkoj falje nga puritanët e fiseve
(1998)

[Kalimero]

Me shekuj kam shitur gjakun
e rritur jam me gjakun e shitur
Me shekuj kam hëngër me veten
e ditur s'kam të qesh me veten c tepruar...
Miq,

Kosova është gjaku im që nuk falet!

“Tokë me nda nuk kam/ Hasmi në pidh t’samës/ Me vdekë duhet mësue/ Qençe nuk
jetohet më.” Ali Podrimja

[elvio]

Me e varfer poezia shqiptare.

Qofte i perjetshem kujtimi i tij.
Ngushellime ata qe e deshen.

[Neferta]

Ali Podrimes (post mortum)

Një vrushkull gjaku
në gurin e gurit
një gërmues drite
mburojë e flamurit.

[e_martumja]

Ngushllime Familjes.

[Makresh]

...........................

[natyra]

Paris, native land

We'll go to Paris
There we shall lay our stone
Teuta, Genti will not be expecting us
The savage Roman hordes will not be expecting us
No one will be expecting us
To Paris we shall go
We shall hang our dreams on stork wings
At a fountain we shall wash our eyes, our wart-covered hands
We shall leave the Balkan nights behind us
the dances, the songs, the ballads, the tales
The flute alone we shall take with us
To play whenever we are homesick
when we get lost in the crowds of drunks
in the shadows
amongst the rats
Late at night in the streets of Paris in the frantic metro
We shall smell the fragrance of the quince from our native land
With our fingers we will talk of vile times
We shall not step on any ants
We shall not frighten any birds
We shall vent neither hellfire nor spleen
upon the head of man
We shall not bow to a torpid Europe
nor to any deranged gods
Promise me Lum Lumi
That we will not forget our native land

(Paris 1981)

<<...Aty dhe ku kaloi vitet/muaj/dhe ditet mu permes Miqve /Adhuruesve/ te Tij me famen e ni Poeti te shquar Akademik.Me shkrime dhe poezi te dalura nga "shpirt i qilter" i te Madhit-POET ALI PODRIMJA dha frymen e Fundit.
Andaj,Shprehi Ngushllimet me te Sinqerta Familjes se Tij. dhe gjithe njerzve qe deshen...Perjet qoft i kujtuar...LAVDI

Me nderime
>>
Natyra rugovase.
__________________________________________________ _______
[Parisi, vendlindja, from the volume Lum Lumi, Prishtina: Rilindja 1982, translated from the Albanian by Robert Elsie, first published in English in Who will slay the wolf. Selected poetry by Ali Podrimja, New York, Gjonlekaj Publishing 2000, p. 125]

[natyra]

Paris, vendlindja

Ne do të shkoj në Paris
Ka ne do të vë gurin tonë
Teuta, Genti nuk do të presim të na
Një luzmë egër romake nuk do të presim të na
Askush nuk do të presim të na
Në Paris do të shkojnë
Ne do të ul receptorin e telefonit ëndrrat tona në krahë LEJLEKUT
Në një burim që ne do të lajë sytë, duart lez-mbuluar tona
Ne do të largohen nga netët ballkanike pas nesh
me vallet, këngët, e të baladave, tregime
Flaut vetëm ne do të marrim me ne
Për të luajtur sa herë që ne jemi të përmalluar për shtëpi
kur kemi humbur në turmat e drunks
në hijet
në mesin e minjve
Natën vonë në rrugët e Parisit në metro furishëm
Ne do erë aromë e ftua nga vendin tonë amtare
Me gishtat tonë ne do të flasim për kohë të ulëta,
Ne nuk do të hap në çdo ants
Ne nuk do të trembin asnjë zogj
Ne do të villni as Ferrit as mërzi
mbi kokën e njeriut
Ne nuk do të përkulen në një Evropë të mpirë
as me ndonjë perëndi prishur
Premtimi mua Lum Lumi
Se ne nuk do ta harroj tokën tonë amtare

(Paris 1981)

[Parisi, ku jeni rezident aktualisht, nga të vëllimit Lum Lumi, Prishtina: Rilindja 1982, përkthyer nga shqipja nga Robert Elsie, botuar së pari në anglisht në Kush do ta vrasë ujkun. Përzgjedhur poezi nga Ali Podrimja, New York, Gjonlekaj Publishing 2000, fq. 125]

<<<<Per poezin e fundit,Nga Poeti Ali Podrimja:qe posa e postova ne gjuhen e huaj, pasiqe u perpoqa te perkthej dhe ne "gjuhen shqipe"nga ju lexues te nderuar/a...Kerkoi ndjes,nese diqka eshte mbetur pa e then ne gjuhen shqipe,pasiqe dhe mund te mungon doni fjali aty ketu.

Jufalemnderit
Natyra.