Citate nga dijetaret islam
 

[LEFT][/LEFT]
[CENTER]Citate nga dijetaret[/CENTER]

El-Albani: "Jobesimtaret e akuzojne Islamin per padrejtesi ngaqe lejon poligamine, ndersa ata vete bejne zina me dy, me tre, me kater apo me pese dhe keshtu u lindin femije jashtëmartesor, dhe ata kete e miratojne." (Silsilât-ul-hudâ ven-Nûr; 193)


Esh-Shenkiti:"Një bashkëshorte e cila nuk shikon meshkujt e huaj, do të jetë më e dashur te burrit i vet dhe ata çojnë një jetë të lumtur bashkëshortore." (el-Adhwa' 5/237)

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

Ibën Kajimi ka shkruar: "Nëse mediton përreth urtësisë së jashtëzakonshme dhe të shkëlqeshme të kësaj feje të drejtë, kjo rrugë e drejtë dhe e pastër, dhe sheriati i sjellë nga i Dërguari i fundit Muhamedit (lavërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të) të ndihmon të kuptosh se asnjë shprehje s`mund të përmbajë përsosmërinë e saj, asnjë përshkrim s`mund të përfshijë bukurinë e saj dhe asgjë s`mund të mendohet më e lartë , madje, edhe në rast se do të mblidheshin nga njerëzit më të përsosur. Është e mjaftushme në vete, se këto mendje të përsosura dhe të respektueshme kanë kuptuar bukurinë e saj dhe dëshmojnë për madhështinë e saj dhe fakti se asnjë juridiksion tjetër në botë nuk është treguar më i përkryer, më i kompletuar dhe më sublim. Edhe vetë sheriati është dëshmi dhe është pohim dhe evidencë. Madje, edhe në rast se i Dërguari (lavërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të), nuk do të kish sjellë asnjë dëshmi për të (p.sh. fuqinë ligjore), vetë është i mjaftushëm si dëshmi, është si shenjë dhe dëshmitar se vërtet është nga Allahu." [Miftah Dar es-Seadeh, fq. 323, shih edhe fq. 328 dhe tutje.]

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

El-Albani: "Fjala Vehabi nga ana gjuhesore eshte e gabuar per dy arsye:

1) Vehabi rrjedh nga emrat e Al-llahut el-Vehhab (Ai qe gjithmone jep). Domethene, emri perbehet nga nderi.

2) Njeriu per te cilen thuhet qe ishte themelues i grupit quhet Muhamed bin Abdulvehab, jo AbdulVehab, i cili ishte babai i tij. (Silsilât-ul-hudâ ven-Nûr; 195)

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

Ibnul-Kajjim (rahimehullah) ka thënë:
“Gjynahu mund të jetë më i dobishëm për njeriun
nëse ai gjynah e shtyn njeriun që të pendohet,sesa atëherë kur ai bën shumë ibadet. Këtë kanë patur për qëllim fjalët që ka thënë njëri prej Selefëve: “Dikush mund të bëjë një gjynah dhe hyn në Xhenet për shkak të tij, ose ai mund të bëjë një vepër ibadeti dhe hyn në Zjarr për shkak të tij”. Njerëzit i thanë: “Si ka mundësi?” Ai tha: “Ai mund të bëjë një gjynah dhe e mban mendjen vazhdimisht tek ai gjynah që ka bërë, kur ulet e kur ngrihet ai sjell ndërmend gjynahun e
tij. Kështu, ai ndihet i turpëruar dhe pendohet,
kërkon falje dhe ka keqardhje për atë që ka bërë. Dhe ai do të jetë shpëtimi i tij.

Dhe ai mund të bëjë një vepër të mirë dhe e mban
mendjen vazhdimisht, tek ajo vepër, kur ulet e kur
ngrihet ai e kujton atë dhe mbushet plot vetëpëlqim dhe kryelartësi. Dhe kështu, ajo vepër bëhet shkak për dënimin e tij. Pra, gjynahu mund të jetë shkaku që e shtyn atë drejt veprave të ibadetit, veprave të mira dhe që ai të ndryshojë sjelljen e tij. Kështu, ai e ka frikë Allahun,
është i ndruajtur para Tij dhe ndihet i përulur me
vetëposhtërim para Tij, me kokën ulur nga turpi,
duke qarë me dënesë dhe duke kërkuar faljen e Zotit të tij. Çdonjëra nga këto rezultate është më e mirë për personin sesa një vepër ibadeti që e bën atë të ndihet kryelartë, që të duket para të tjerëve dhe t’i nënçmojëata. Nuk ka dyshim se ky gjynah është më i mirë para Allahut dhe ka më shumë gjasa që të sjellë shpëtim sesa ai që i pëlqen vetja dhe i nënçmon të tjerët dhe mendon se po i bën mirë Allahut. Edhe nëqoftëse ai thotë fjalë që tregojnë të kundërtën e kësaj, prapëseprapë Allahu është Dëshmitar për atë që ka ai në zemër. Një person i tillë mund të jetë plot urrejtje
ndaj njerëzve që nuk e ngrejnë ata lart dhe nuk i ulin vetet e tyre para tij. Nëse ai do ta vërente me kujdes veten e tij me ndershmëri, atëherë ai do ta shikonte këtë gjendje qartazi.”

Re: Citate nga dijetaret islam
 

"Vertet Krijusi imë është Allahu
o Allah t'lutem gjykom me meshiren tënde e jo me drejtsin tënde sepse jam prej gjynahqarve ! "

taraku-1

Titulli: Re: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=Fshatari;2132914]"Vertet Krijusi imë është Allahu
o Allah t'lutem gjykom me meshiren tënde e jo me drejtsin tënde sepse jam prej gjynahqarve ! "

taraku-1[/QUOTE]

Kët fjal nuk mundem me besua se ka mujtë me thën një dijetar islame; shkau se nuk bën me thë jo me drejtsin tënde?

Titulli: Re: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=Kosova19;2132918]Kët fjal nuk mundem me besua se ka mujtë me thën një dijetar islame; shkau se nuk bën me thë jo me drejtsin tënde?[/QUOTE]

selam alejkum vellait Kosova19,

Nuk po e kuptoj me çfarë argumenti fetarë i'a ndalon dikujt një lutje të tillë?, e gjithë kjo kur kihet parasysh se askush nuk do hyjë në xhenet si pasoj e veprave(meritës) të tij.

Atëhere nëse nuk hynë në xhenet si pasoj e veprave ,po të vije ne pyetje Drejtësia e All-llahut nuk do hyjë ai ne xhenet.

Argument për këtë është fjala e Pejgamberit alejhiselam që transmetohet ne Bukhari: 5673 dhe Muslimi: 2816, ku Ai alejhiselam thotë: “Askënd prej jush nuk ka për ta futur në Xhenet puna e tij”. I thanë: “As ty o i Dërguar i Allahut? Tha: “As Mua, përveçse të më kredhë (zhysë) Allahu në mirësinë dhe mëshirën e Tij”.

All-llahu Alem.

ps/ e kamë të qartë se ne FD nuk kemi dijetarë Islam dhe si e tille fjala e tarakut-1 do pershtatej me mirë tek tema tjeter: fjale te urta Islame apo diç e tillë.

Titulli: Re: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=hasanmehmeti;2132949]selam alejkum vellait Kosova19,

Nuk po e kuptoj me çfarë argumenti fetarë i'a ndalon dikujt një lutje të tillë?, e gjithë kjo kur kihet parasysh se askush nuk do hyjë në xhenet si pasoj e veprave(meritës) të tij.

Atëhere nëse nuk hynë në xhenet si pasoj e veprave ,po të vije ne pyetje Drejtësia e All-llahut nuk do hyjë ai ne xhenet.

Argument për këtë është fjala e Pejgamberit alejhiselam që transmetohet ne Bukhari: 5673 dhe Muslimi: 2816, ku Ai alejhiselam thotë: “Askënd prej jush nuk ka për ta futur në Xhenet puna e tij”. I thanë: “As ty o i Dërguar i Allahut? Tha: “As Mua, përveçse të më kredhë (zhysë) Allahu në mirësinë dhe mëshirën e Tij”.

All-llahu Alem.


ps/ e kamë të qartë se ne FD nuk kemi dijetarë Islam dhe si e tille fjala e tarakut-1 do pershtatej me mirë tek tema tjeter: fjale te urta Islame apo diç e tillë.[/QUOTE]

Ndokush nga seleftë e sinqert a ka bë kët dua? A duhemi na si musliman të kemi frik nga drejtesi e All-llahut. Ndosha bën me bo kët dua "O Zot kam shum gjunahe e pak vepra të mira i pranoj e falmi."

Drejtësi për mbarë njerëzimin, edhe ndaj atyre që shfaqin armiqësi ndaj Islamit
 

[LEFT][SIZE=3][/SIZE][/LEFT]
[B][SIZE=3]Drejtësi për mbarë njerëzimin, edhe ndaj atyre që shfaqin armiqësi ndaj Islamit [/SIZE]
[/B][SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Allahu i Madhërur thotë:"
[LEFT][/LEFT]
[SIZE=3]"[/SIZE][B][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]O besimtarë! Bëhuni të qëndrueshëm në urdhrat e Allahut dhe bëhuni dëshmues me drejtësi! Le të mos ju nxisë urrejtja ndaj njerëzve për të bërë padrejtësi. Bëhuni të drejtë, se kjo është më afër devotshmërisë dhe frikësojuni Allahut! Pa dyshim, Allahu është i Dijshëm për çdo gjë që punoni ju.[/B][/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][SIZE=3]" (Kuran, 5:8) [/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3][LEFT][/LEFT]
[SIZE=3]El Kurtubiu, dijetar i shquar i shekullit 12-të, deklaron:
[LEFT][/LEFT]
[SIZE=3]"Ky ajet kuranor është dëshmi se mosbesimi i jomuslimanëve nuk duhet të jetë barrierë për ne që të sillemi me drejtësi ndaj tyre... dhe nuk na lejohet që të hakmerremi në mënyrë të njëjtë, madje, edhe nëse ata mbysin gratë dhe fëmijët tanë dhe na shkaktojnë dhimbje dhe hidhërim. Është e ndaluar që edhe ne qëllimisht t’u shkaktojmë atyre vuajtje dhe pikëllim." [/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]
[/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE]

Re: Drejtësi për mbarë njerëzimin, edhe ndaj atyre që shfaqin armiqësi ndaj Islamit
 

Edhe cka tjeter?

Titulli: Re: Drejtësi për mbarë njerëzimin, edhe ndaj atyre që shfaqin armiqësi ndaj
 

[QUOTE=Arb;2133586]Edhe cka tjeter?[/QUOTE]
Se Kurani per dikon dikon nuk eshte udhzues se sja ka shkrue Ai i MADHI lart qe eshte...,veq e lexojn si vjerrsh dhe asgje nuk kuptojn...,sepse jan te vulosur.

Lexo interesohu... le njerin te shkruan poston e sheh se eshte i ri....mos i ngatrro temat me trafikun urban ne pr e me ndertimet e rrugve...

Titulli: Citate nga dijetaret islam
 

Shejhul Islam ibn Tejmije thotë: [B]tradita e bën të pamundur që një popull ta lexojë një libër që flet për një art siç është mjekësia, matematika etj pa e shpjeguar atë. Kur kjo nuk ndodh tek ata si mund të ndodh me fjalën e Allahut të Madhëruar! Fjalë e cila i ruan ata dhe me të arrijnë shpëtimin, lumturinë dhe me anë të saj mbajnë lart fenë dhe jetën e tyre[/B].

Titulli: Re: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=Kosova19;2133039]Ndokush nga seleftë e sinqert a ka bë kët dua? A duhemi na si musliman të kemi frik nga drejtesi e All-llahut. Ndosha bën me bo kët dua "O Zot kam shum gjunahe e pak vepra të mira i pranoj e falmi."[/QUOTE]


Selam alejkum ,

Pa dashur ta prish rrjedhen e temes per ta orientuar ne teme diskutimi, po te pergjigjem edhe kete here.

Se pari selefet tane te devotshem kur u jepte dikush selam e ndienin veten te obliguar ta kthenin selamin.
Mandej qe selefet nuk e kane bere ate dua nuk eshte e thene se neve nuk ben ta bejm ate. Mendoj se duhet qartesuar dallimet ne mes dhikrit qe behet ne gjera obligative dhe ka ardhe i prere dhe asaj jashte farzeve dhe eshte lene hapsire ne te perderisa nuk bie ndesh me rregullat e sheriatit.Mandej per te ndaluar diqka duhet ndoj argument te sillet perderisa qeshtja ne esence eshte e lejuar.

Lutja e vellait qe paska bere nuk bie ndesh me asgje ne sheriatin Islam, perkundrazi tregon shkalle te larte te nenshtrimit , njohjes se vetes si mekatare dhe Zotit si Te Drejte por edhe Meshirues.

Titulli: Re: Citate nga dijetaret islam
 

[QUOTE=Fshatari;2132914]"Vertet Krijusi imë është Allahu
o Allah t'lutem gjykom me meshiren tënde e jo me drejtsin tënde sepse jam prej gjynahqarve ! "

taraku-1[/QUOTE]

Nuk eshte e gjitha e imja, e para eshte e imja ndersa e fundit kshill nga Alima ..., nje dite dite isha merzitshem nga frika... dhe alima ma dha kete kshill per te bere kete dua.. [B]Allah gjykom me meshiren tende, [/B]nuk du me rrejt... pra eshte nje kombinim

Allahu zemërohet nga ai që nuk i lutet Atij
 

[SIZE=3][B]Allahu zemërohet nga ai që nuk i lutet Atij
[/B]Autor: esh-Shejkh Muhamed Nasirud-Din el-Albani
Burimi: [I]Silsiletul-Ehadithus-Sahijha[/I] (vëll. 6, Hadithi n. 2654, fq. 323-326)


Nga Ebu Hurejrah ([I]radij-Allahu ‘anhu[/I]), nga i Dërguari i Allahut ([I]sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem[/I]):

“[I]Kush nuk i lutet Allahut, Allahu zemërohet me të.[/I]”

Shënuar nga Bukhari në “Edebul-Mufrad”, Tirmidhiu, Ibn Maxheh, Hakimi, Ahmedi, Ibn Ebi Shejbeh, Bejhakiu në “[I]esh-Shejbeh[/I]” dhe Taberani. Shejkhul-Albani e ka deklaruar [I]Hasen[/I].

Shejkhul-Albani ka sjellë një hadith tjetër nga Nu’mani ([I]radij-Allahu ‘anhu[/I]) që e mbështet transmetimin e mësipërm, teksti i të cilit është:

“[I]Du’aja është ibadet.[/I]” Pastaj i Dërguari ([I]sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem[/I]) recitoi:

“[B]Zoti juaj ka thënë: “Lutmuni Mua, e Unë do t’ju përgjigjem! Me të vërtetë, ata që tregohen mendjemëdhenj e nuk duan të Më adhurojnë, do të hyjnë në Xhehenem të poshtëruar”![/B]” [el-Bekare, 60]

Ky hadith është shënuar nga autorët e Suneneve dhe të tjerë përveç tyre. Është saktësuar nga Ibn Hibbani, Hakimi, Dhehebiu etj. Studimi i këtij hadithi gjendet në “[I]Ahkamul-Xhena’iz[/I]”, “[I]Sahih Ebi Davud[/I]” dhe “[I]Raudatun-Nedijr[/I]”.

Shejkhul-Albani ka komentuar: “Nuk ka dyshim se të qëndruarit larg adhurimit të Allahut si rezultat i mendjemadhësisë dhe të mos luturit Atij sjell domosdo zemërimin e Allahut ndaj personit që nuk i lutet Atij. Ky hadith [i Nu’manit] është një mbështetje e fuqishme për hadithin e Ebu Hurejrës për shkak të kuptimit të tij e jo për shkak të zinxhirit të tij.

Disa injorantë prej Sufive i kanë injoruar këto hadithe ose pretenduan se i injoruan. Ata pretendojnë se t’i lutesh Allahut është mungesë edukate ndaj Allahut. Ata u ndikuan nga një transmetim prej Israilijateve: “Dijenia e Tij për gjendjen time më bën që të mos i lutem Atij.”

Ata ishin injorantë rreth faktit që kur robi i lutet Allahut, ai nuk e informon Allahun [I]Subhanehu ue Te’ala[/I] për nevojën që ka.

“[B]Ai e di se çfarë mbahet sekret dhe atë që është akoma më e fshehtë.[/B]” [Ta-Ha, 7]

Përkundrazi, ky është realizimi i Ubudijes ndaj Allahut dhe realizim i nevojës të tejskajshme që ka robi për Allahun.[/SIZE]

Vlera e nënës .
 

[B][SIZE=3]Vlera e nënës [/SIZE][/B]

[FONT=arial]"[B]Adhuroni Allahun dhe mos i shoqëroni Atij asgjë (në adhurim); silluni mirë me prindërit[/B]..." En Nisa 36[/FONT]

[FONT=arial]"[B]Thuaju: “Ejani t’ju lexoj çfarë ju ka urdhëruar Allahu: që të mos i shoqëroni Atij asgjë (në adhurim); që të silleni mirë me prindërit.[/B].." El Enam 151[/FONT]
[FONT=arial][/FONT]
[FONT=arial]Tranmestohet nga Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) se ka thënë: “Një person erdhi te i Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) dhe e pyeti: O i Dërguar i Allahut, kë detyrohem më shumë të respektoj (të sillem mirë me të)? Profeti i tha: “[B]Nënën tënde[/B]”. Pyetësi tha: Po pastaj?- “[B]Nënën tënde[/B]”, po pastaj? Përsëri i tha "[B]Nënën tënde.[/B]” Po pastaj? Tha: "[B]Babanë tënd[/B]”.[/FONT][FONT=arial] Buhariu dhe Muslimi[/FONT]
[FONT=arial]Është mirë të kesh grua të bukur dhe pasuri të madhe por më së miri është të kesh nënën, të cilën e puth çdo ditë ndërsa ajo të uron: Qoftë i kënaqur Allahu me ty o biri im![/FONT]
[FONT=arial]Disa prej nesh turpërohen nëse shoqërojnë nënat e tyre në ndonjë vend ndërsa nëna ndihet plotësisht ndryshe. Ajo krenohet nëse i biri e merr me vete tek ndonjë i afërm…Sa të mira janë nënat e sa të vrazhdë janë të bijtë! Para se ta martosh vajzën mos harro ta pyesësh dhëndrin, jo vetëm për fenë, moralin, nderin, pasurinë dhe punën e tij por edhe për respektin që ka ndaj prindërve. Çdokush planifikon t’i bëjë një surprizë gruas, shokut apo mikut, por të paktë janë ata që mendojnë ta bëjnë këtë për nënën e tyre. Ndoshta sot nuk e di sa e madhe është dashuria e nënës për ty, por vetëm atëherë kur të martohesh dhe të kesh fëmijë do ta kuptosh një gjë të tillë. Bindu se zemra jote është tamam sikur një gur i shurdhër. Në fakt, kjo është një nënë e cila vdes në duart e birit të saj, dhe siç e shihni asgjë nuk mund ta bëjë atë që ta harrojë të birin, madje as në momentet kur jep shpirt. Ajo fshin lotët e të birit për të shkruar kështu në histori rrëfimin e dashurisë së vërtetë.[/FONT]
[FONT=arial]Ah sa shumë do të donte sikur edhe toka ta përpinte e i biri të mos e shihte në atë gjendje. Ka ngritur dorën dhe sikur thotë: Biri im, ti je me rëndësi! Kush do të kujdeset për ty, kush do t’i dëgjojë hallet, kush do të gatuaj për ty sonte, kush do t’i pastroj rrobat biri im?[/FONT]
[FONT=arial]Lamtumirë, bukuri e jetës, lamtumirë! Çdo gjë në këtë botë mund të zëvendësohet, vetëm nëna jo. Asgjë nuk mund të gjesh që mund ta mbush boshllëkun e saj. Pasuria shkon e vjen ndërsa nëna nuk kthehet kurrë! Asgjë nuk mund ta zëvendësojë atë![/FONT]
[FONT=arial]Disa bijë mendojnë se nëna është vetëm një shërbëtore e cila gatuan, pastron, të zgjon në mëngjes, dhe ndoshta dallimi i vetëm ndërmjet saj dhe shërbëtores është se kjo e fundit për punën e saj kërkon shpërblim material ndërsa nëna jo. Disa bijë nuk ia dinë vlerën nënës së tyre vetëm se atëherë kur t’ju vdes nëna dhe të mbesin nën përkujdesjen e njerkës...[/FONT]
[I][B][FONT=arial]Cili prej nesh ia puth dorën nënës së vet?![/FONT][/B][/I]
[I][B][FONT=arial]Cili prej nesh ia puth kokën nënës së vet?![/FONT][/B][/I]
[I][B][FONT=arial]Cili prej nesh i flet me respekt nënës së vet?![/FONT][/B][/I]
[FONT=arial]Po të bënim një shqyrtim kritik të gjendjes, do të gjenim se shumica jemi të pasjellshëm ndaj saj. Sa i përbuzur është ky njeri! Historia ka dëshmuar se çdokush që ka qenë arrogant ndaj prindërve nuk ka kaluar jetë të qetë dhe nuk ka gjetur respekt as prej bijve të tij...Pasi të kesh lexuar këto fjalë, atëherë lexoja (ose nisja) dhe të tjerëve që të fitosh shpërblime dhe të arrihet dobia e përgjithshme.Mos harro se Profeti (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë:[/FONT]

[FONT=arial][B]“من دعا إلى هدىً، كان له من الأجر مثل أجور من تبعه لا ينقص ذلك من أجورهم شيئاً، ومن دعا إلى ضلالةٍ، كان عليه من الإثم مثل آثام من تبعه لا ينقص من آثامهم شيئاً[/B][/FONT]
[FONT=arial]"[B]Kush thërret në udhëzim ka shpërblim sikur shpërblimin e atyre që e pasojnë ata, duke mos i pakësuar shpërblimi i atyre. Kush thërret në humbje ka mëkat sikur mëkati i atyre që e pasojnë duke mos iu pakësuar mëkati i tyre fare[/B]”.[/FONT]

[FONT=arial]O Zot! Fali dhe mëshiroji prindërit tanë![/FONT]

[FONT=arial]Burimi: ril-al.com[/FONT]

Titulli: Vlera e nënës .
 

[B][I][FONT=Arial]Cili prej nesh ia puth dorën nënës së vet?!
Cili prej nesh ia puth kokën nënës së vet?![/FONT][/I][/B]
[I][B][FONT=arial]Cili prej nesh i flet me respekt nënës së vet?![/FONT][/B][/I]
[B][I][FONT=Arial][/FONT][/I][/B]
[FONT=Arial]Baba,nana jan sene te gjetne ... baba ose nana i mban 10 veta i rrit etj etj, a 10 vet smuj e mbajn baben ose nanen[/FONT]
[FONT=Arial][/FONT]
[FONT=Arial]Tani dojna me pa diten tone, kurr[B] kueeerr kueer kueerr[/B] [/FONT]

Titulli: Vlera e nënës .
 

[SIZE="2"]prindi cmohet dhe duhet me vepra,skan pesh fjalet neper libra nese nuk zbatohen,dhe behet e kunderta nga ajo qe eshte e udhes,nese rrespektone nenen tende duhesh ta rrespektojsh dhe duash dhe nene e fmijes tende,keshtuqe qindra fjal nuk vlejne sa nje veper e vetme,dhe fatkesisht kudo flitet ne cdo fe per vlersimin dhe dashurin ndaj gruas po e verteta ka tregu krejt diqka te kunderte[/SIZE]

ps.dhe aj qe perfol per grat e te tjereve dhe shan femrat tjera se besoi se eshte i afte apo sbesoi se ka rrespekt dhe dashuri ndaj nenes tij,

Titulli: Vlera e nënës .
 

[QUOTE=emine;2137328][SIZE=2],dhe fatkesisht kudo flitet ne cdo fe per vlersimin dhe dashurin ndaj gruas po e verteta ka tregu krejt diqka te kunderte[/SIZE]

[/QUOTE]

Gjithashtu Allahu thotë:
[B]“Zoti i tyre iu përgjigj lutjes së tyre (e tha): Unë nuk ia humbë mundin asnjërit prej jush, mashkull qoftë apo femër.”[/B] (Ali Imran 3-195)

[B]“Kush bën vepër të mirë, qoftë mashkull ose femër, e duke qenë besimtar, Ne do ti japim atij një jetë të mirë (në këtë botë), e (në botën tjetër) do t’u japim shpërblimin më të mirë për veprat e tyre.”[/B] (En Nahl, 97)

[B]“Kush bën ndonjë nga punët e mira, qoftë, mashkull ose femër duke qenë besimtar, të tillët hyjnë në xhennet dhe nuk u bëhet fare padrejtësi.” [/B](En Nisa, 124)

Nuk ekziston religjion, popull, shoqëri apo ligj, i cili mund të krahasohet me nderin që gruaja ka në islam.

Në qoftë se vështrojmë statusin e gruas në hebraizëm, vendimi dhe statusi i saj në Dhjetën e vjetër është siç vijon:
“Dhe fillova të mendoj për të kuptuar,
Të hetoj dhe të gjurmoj mençurinë dhe konspektin e gjërave
Dhe të kuptoj idiotësinë e keqdashjes
Dhe marrëzinë e budallallëkut
E gjej më të hidhët se vdekja gruan e cila është kurth,
Zemra e së cilës është grackë, e duart e së cilës janë zinxhir…”
(Ecclesiastes 7:25-26 – versioni i ri internacional)


[COLOR=darkred][B]Sa i përket gruas bashkëkohore në Evropë, Amerikë dhe nga vendet e tjera industriale, ajo është krijesë, e cila është e degraduar dhe e abuzuar për qëllime komerciale.

Ajo është tipar e shoqërive reklamuese, dhe gjërat kanë arritur në atë fazë sa që ajo zhvishet për të reklamuar produktet nëpër pllakate, dhe ajo shet dhe ekspozon trupin e saj sipas një sistemi të shpikur nga meshkujt, kështu që ajo nuk është asgjë më tepër se një objekt kënaqësie për ata në çdo vend.

Gruaja është e respektuar përderisa mund të japë dhe kontribuon fizikisht dhe mentalisht. Kur ajo do të plaket dhe nuk ka më se çka të shërbejë, shoqëria, individët dhe institucionet e braktisin atë dhe ajo jeton vetëm në shtëpinë e saj apo në spital mental.
[/B][/COLOR]

Domethënia e përemrit "Ne", siç përdoret në Kuran
 

[B][SIZE=3]Domethënia e përemrit "Ne", siç përdoret në Kuran [/SIZE][/B]
[FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]"Kjo është një tipar i stilit letrar në arabisht, që personi mund t'i referohet vetvetes me përemrin [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]nahnu [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][Ne], në shenjë respekti apo lavdie. Ai, po ashtu, mund të përdorë fjalën [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]ene [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][Unë], që tregon një vetë, apo vetën e tretë [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]huwe [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][Ai]. Të tria këto stile përdoren në Kuran, ku Allahu u drejtohet arabëve në gjuhën e tyre". [[/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]Fetaua el-Lexhne el-Da'imeh [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]4/143] [/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype]"Allahu, qoftë i lavdëruar e i lartësuar Ai, nganjëherë i referohet vetvetes në njëjës, me anë të emrit apo me përemër, dhe nganjëherë në shumës, si në frazën:[/FONT][/SIZE][/SIZE][/FONT][B][SIZE=3][FONT=Times New Roman]'Vërtet, Ne të kemi dhënë një fitore të qartë' [/FONT][/SIZE][/B][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][el-Fet'h, 1] dhe të tjera fraza të ngjashme. Por, Allahu asnjëherë nuk i referohet vetvetes në dysi, sepse shumësi i referohet nderit që Ai e meriton dhe mund t'i referohet emrave dhe cilësive të Tij, kurse dysia i referohet një numri të veçantë [dhe asgjë më shumë], dhe Ai është larg nga kjo". [[/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]el-Akide el-Tedmurije [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]e Shejh-ul-Islam Ibn Tejmije, f.75] [/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype]Këto fjalë, [/FONT][/SIZE][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]inna [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][Vërtet Ne] dhe [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]nahnu [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][Ne], si dhe të tjera forma të shumësit mund të përdorën nga një person, që flet në emër të një grupi, apo mund të përdoren nga një person për qëllime nderi dhe lavdi, siç veprohet nga disa mbretër, kur japin ndonjë deklaratë apo ndonjë vendim në të cilin thonë:'Ne kemi vendos..." Në të tilla raste, vetëm një person po flet, por shumësi përdoret për respekt. Ai që është më meritor për respekt se të tjerët, është Allahu, qoftë i lavdëruar e i lartësuar Ai. Kështu, kur Ai thotë në Kuran [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]inna [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][Vërtet Ne] dhe [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]nahnu [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/I][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][Ne], kjo bëhet në shenjë respekti dhe lavdie, jo për të treguar shumësi numrash. Nëse një ajet i këtij tipi shkakton hutim, atëherë është me rëndësi t'u kthehemi ajeteve të qarta për sqarim. Dhe, nëse një i krishterë, për shembull, këmbëngul për t'u thirrur në ajetet si [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][B][SIZE=3][FONT=Times New Roman]'Vërtet, Ne, jemi Ne që e zbritëm Dhikrin [dmth Kuranin]' [/FONT][/SIZE][/B][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][el-Hixhr, 9], për të dëshmuar shumësinë hyjnore, këtë pohim mund ta hedhim poshtë me anë të ajeteve të qarta si [/SIZE][/FONT]
[/SIZE][/FONT][B][SIZE=3]'Zoti yt është një Zot. Kurrkush nuk meriton të adhurohet, përveç Tij, Përdëllestarit, më të mëshirshmit'[/SIZE][/B][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3], dhe [/SIZE][/FONT]
[/SIZE][/FONT][B][SIZE=3]'Thuaj: Ai është Allahu, një' [/SIZE][/B][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][el-Ikhlas, 1] [/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype]dhe të tjera ajete, që mund të interpretohen vetëm në një mënyrë. Kështu, hutimi do të largohet për kërkuesin e së vërtetesës. Sa herë që Allahu përdor shumësin për t'iu referuar vetvetes, kjo bazohet në nderin dhe respektin që Ai e meriton dhe në numrin e shumtë të emrave dhe të cilësive të Tij, si dhe në numrin e madh [/FONT][/SIZE]

[SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][URL="http://www.mburoja.net"]www.mburoja.net[/URL][/FONT][/SIZE]
[/SIZE][/FONT]

Shembulli i Jezusit është si shembulli i Adamit
 

[B][SIZE=3][COLOR=#a70000]Shembulli[/COLOR] i Jezusit është si shembulli i Adamit [/SIZE][/B]


[CENTER][B][FONT=Arial]Autor: el-Alame ‘Abdul-Muhsin el-‘Abad[/FONT][/B][FONT=Arial]
[I][FONT=Arial]Burimi: ‘Kutub ue Rasa-il ‘Abdul-Muhsin el-‘Abad’[/FONT][/I]
[IMG]http://selefi.org/images/stories/basm.png[/IMG]
[/FONT][/CENTER]
[FONT=Arial]All-llahu i Lartësuar thotë (përkthimi kuptimit të ajetit):[/FONT]
[B][FONT=Arial]“Rasti i Isait për All-llahun është si rasti i Ademit që e krijoi prej baltës e pastaj i tha: “Bëhu!” - dhe ai u bë. E vërteta është nga Zoti yt, andaj mos u bëj nga ata që dyshojnë!”[/FONT][/B][FONT=Arial] (Ali Imran: 59 – 60)[/FONT]
[FONT=Arial]Isai biri i Merjemes (Jezusi biri i Mërisë), salavatet dhe selamet qofshin me të, në Ligjin Islam është rob dhe i dërguar i All-llahut, Fjala e All-llahut të cilën Ai ia dha Merjemes dhe një shpirt nga Ai.[/FONT]
[FONT=Arial]Pra, ai është rob (i All-llahut) dhe nuk bën të adhurohet, është i Dërguar (i All-llahut) dhe nuk bën të mohohet. Çifutët dhe të krishterët ose e kanë tepruar, ose e kanë cunguar realitetin për të. [/FONT]

[FONT=Arial]Çifutët ishin të vrazhdë dhe cungues të pozitës së tij, pasi ata e cilësuan atë si një fëmijë kopil. Përderisa të krishterët e tepruan duke e adhuruar atë bashkë me All-llahun.[/FONT]
[FONT=Arial]All-llahu e krijoi atë me Fuqinë e Tij nga Merjemja pa baba, ashtu siç e krijoi Ademin nga toka, Havanë (Evën) nga Ademi dhe njerëzit e tjerë nga një mashkull e një femër.[/FONT]
[FONT=Arial]Këto janë katër kategoritë e krijimit në të cilat është kufizuar njerëzimi. All-llahu e ka përmendur krijimin e Ademit dhe Havasë dhe pjesën tjetër të njerëzimit – me përjashtim të Isait – në fillimin e Sures en-Nisa’, ku thotë (përkthimi kuptimit të ajetit):[/FONT]
[B][FONT=Arial]“O njerëz! Frikësojuni Zotit tuaj, i Cili ju krijoi prej një njeriu, ndërsa prej atij krijoi bashkëshorten e tij, kurse prej këtyre të dyve krijoi shumë meshkuj e femra.”[/FONT][/B][FONT=Arial] (enNisa’: 1)[/FONT]
[FONT=Arial]Pastaj, All-llahu i plotëson (kategoritë e krijimit) me krijimin e Isait pa baba, i cili është një kategori më poshtë (dhe më lehtë) se krijimi i Ademit që u bë pa baba dhe pa nënë. Për këtë arsye All-llahu thotë (përkthimi kuptimit të ajetit):[/FONT]
[B][FONT=Arial]“Rasti i Isait për All-llahun është si rasti i Ademit që e krijoi prej baltës e pastaj i tha: “Bëhu!” - dhe ai u bë.”[/FONT][/B][FONT=Arial] (Ali Imran: 59) [/FONT]
[FONT=Arial]Krijimi i Isait u bë me fjalën ‘[I][FONT=Arial]Kun[/FONT][/I]’ (Bëhu!), ashtu siç u bë edhe krijimi i Ademit me ‘Bëhu!’. Kjo është ajo që e thotë Ligji Islam dhe ajo është e vërteta pa asnjë dyshim. Prandaj, All-llahu më pas tha (përkthimi kuptimit të ajetit):[/FONT]
[B][FONT=Arial]“E vërteta është nga Zoti yt, andaj mos u bëj nga ata që dyshojnë!”[/FONT][/B][FONT=Arial] (Ali Imran: 60)[/FONT]
[FONT=Arial]Ai, gjithashtu, në Suren Merjem, thotë (përkthimi kuptimit të ajetit):
[B][FONT=Arial]“Ky është Isai, i biri i Merjemes. Kjo është fjala e vërtetë, për të cilën ata dyshojnë dhe diskutojnë. All-llahu nuk ka mbetur të marrë dikë për bir. Qoftë i Lavdëruar Ai! Kur vendos diçka, Ai vetëm thotë për të “Bëhu!” dhe ajo bëhet.”[/FONT][/B] (Merjem: 34)[/FONT]
[FONT=Arial]Duke komentuar këtë ajet, Ibën Kethiri ka thënë:[/FONT]
[B][FONT=Arial]“Rasti i Isait për All-llahun është si rasti i Ademit që e krijoi prej baltës e pastaj i tha: “Bëhu!” - dhe ai u bë.”[/FONT][/B][FONT=Arial] (Ali Imran: 59) [/FONT]
[FONT=Arial]All-llahu i Lartësuar thotë: [B][FONT=Arial]“Rasti i Isait për All-llahun”[/FONT][/B], në lidhje me fuqinë e All-llahut, pasi Ai e krijoi atë pa baba, [B][FONT=Arial]“është si rasti i Ademit”[/FONT][/B], sepse All-llahu i Madhëruar e krijoi atë pa baba e pa nënë. [B][FONT=Arial]“E krijoi prej baltës e pastaj i tha: “Bëhu!” - dhe ai u bë. E vërteta është nga Zoti yt, andaj mos u bëj nga ata që dyshojnë!”[/FONT][/B] [/FONT]
[FONT=Arial]Pra, Ai i Cili e krijoi Ademin pa baba edhe më parë dhe më thjeshtë është i Fuqishëm që ta krijojë edhe Isanë, dhe nëse pretendohet se Isai është bir i All-llahut, ngase ai u krijua pa baba, atëherë mund të pretendohet, gjithashtu, se Ademi është biri i Allahun për të njëjtën arsye apo akoma më tepër, kurse kjo gjë dihet unanimisht se është e pavërtetë. Prandaj, të pretendosh se Isai është biri i Allahun për këtë arsye është një pavërtetësi më e madhe dhe kontradiktë më e qartë. Por, Zoti Krenar e Madhështor donte t’u tregonte krijesave fuqinë e Tij kur krijoi Ademin pa baba e pa nënë, Havanë nga një mashkull e pa një femër, Isanë nga një femër e pa një mashkull, dhe pjesën tjetër të njerëzimit nga një mashkull e një femër.” [/FONT]
[FONT=Arial]Një rast tjetër i ndarjes së krijesave në katër kategori, siç ishte ndarja e origjinës së njerëzve, është edhe krijimi i vetë bijve të Ademit: ku All-llahu, disave prej tyre u dhuron djem, disa të tjerëve vajza, disave u jep edhe djem edhe vajza, kurse kë të dojë prej tyre e bën steril. All-llahu thotë (përkthimi kuptimit të ajetit):[/FONT]
[B][FONT=Arial]“I All-llahut është pushteti mbi qiejt dhe Tokën. Ai krijon çfarë të dojë. Ai i dhuron vajza kujt të dojë e djem kujt të dojë. Disave u dhuron të dyja gjinitë: djem e vajza; e, kë të dojë e lë pa fëmijë. Vërtet, Ai është i Gjithëdijshëm dhe i Fuqishëm.”[/FONT][/B][FONT=Arial] (eshShura: 49 – 50)[/FONT]
[FONT=Arial]Njëjtë janë edhe katër kategoritë në lumturi dhe mjerim. Ka njerëz që kanë lindur besimtarë dhe vdesin të tillë, të tjerë kanë lindur si mosbesimtarë dhe vdesin të tillë, disa kanë lindur si mosbesimtarë e vdesin si besimtarë, e të tjerë që lindin si besimtarë e vdesin si mosbesimtarë. Argument për dy kategoritë e fundit është Hadithi i Ibn Mes’udit radijAll-llahu anhu, në të cilin thuhet:[/FONT]
[I][FONT=Arial]“Pasha Atë, përveç të Cilit nuk ka të adhuruar të drejtë! Ndonjëri prej jush bën vepra të banorëve të Xhenetit derisa mes tij dhe Xhenetit mbetet një hapësirë sa një krah, dhe pastaj atë do ta zërë ajo që është shkruar për të, bën vepra të banorëve të Xhehenemit dhe kështu hyn në të; kurse, ndonjëri prej jush bën vepra të banorëve të Zjarrit derisa mes tij dhe Zjarrit mbetet një hapësirë sa një krah, pastaj do ta zërë atë ajo që është shkruar për të, bën vepra të njerëzve të Xhenetit dhe kështu hyn në të.”[/FONT][/I][FONT=Arial] – Transmetuar nga Buhariu (nr. 3208) dhe Muslimi (nr. 6723). [/FONT]
[RIGHT][FONT=Arial][/FONT][I][FONT=Arial]Përktheu: Alban Malaj[/FONT][/I]
[FONT=Arial][I][FONT=Arial]Kontrolloi nga arabishtja: Xhemal N. Jakupi[/FONT][/I][/FONT][/RIGHT]

Titulli: Shembulli i Jezusit është si shembulli i Adamit
 

Ky shkrim qe keni sjelle qe ne tituill fillon me nje te pavertete.
Shembulli i Ademit a.s dhe i Ises a.s nu eshte i njejte sepse njeri nuk ka prind kurse i dyti ka Nene .
Njani krijohet nga balta dhe Fryma e Shenjet kurse tjetri vetem nga Fryma e shenjet.
Jan te njejte vetem ne kete : Behu dhe ajo Behet !!
Jan te njejte sepse jan krijesa te Allahut sikur te gjitha krijesat tjera dhe se qe te dyt ja te Derguar te Allahut!!
Titulli eshte jo real!

Titulli: Shembulli i Jezusit është si shembulli i Adamit
 

Zoti Krijoi Ademin, Haven...ata dy bane f'mi...e pastaj.........kah gjith kta te zi, japanca, e lloj lloj....

Titulli: Shembulli i Jezusit është si shembulli i Adamit
 

[QUOTE=GURI SYLAJ;2138878]Ky shkrim qe keni sjelle qe ne tituill fillon me nje te pavertete.
Shembulli i Ademit a.s dhe i Ises a.s nu eshte i njejte sepse njeri nuk ka prind kurse i dyti ka Nene .
Njani krijohet nga balta dhe Fryma e Shenjet kurse tjetri vetem nga Fryma e shenjet.
Jan te njejte vetem ne kete : Behu dhe ajo Behet !!
Jan te njejte sepse jan krijesa te Allahut sikur te gjitha krijesat tjera dhe se qe te dyt ja te Derguar te Allahut!!
Titulli eshte jo real![/QUOTE]

[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]Shnetje GURI[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]E verteta, e verteta... eshte krejt relative.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]Dyja shembujt nuk jane te njejte, por jane te ngjashem (deri ne njefare mase) me njeri-tjetrin. Por, cka eshte me kryesorja ne gjithe kete eshte se ne te dyja rastet kemi te bejme me [U]simbolikë [/U](apo/ose metaforë). Kurse, porosia e simbolikes ka karakter krejt tjeter nga dëshirimet e njerezve, neve gabimtarëve...[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]Kurse, ne gabimtaret, ne vend qe te [U]merremi me mesazhin kryesor[/U] qe permban Kur'ani, merremi me ceshtje dytesore (me mire me thene: gjera te kota) dhe e perdorim si molle sherri ndermjet veti duke e akuzuar njeri-tjetrin me "Ti e ke gabim! Nuk eshte ashtu". Tjetri: "Jo! S'eshte ashtu por keshtu"...dhe, sic e dijme tashme nga pervoja...perfundojme me sharje e ofendime...[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]Kur'ani Fisnik, pra, per mesazh ka SHERIMIN dhe LIDHJEN: Me LIDHJE nenkuptohet Lidhja me Krijuesin dhe, sa me teper arrin te lidhesh, aq me teper sherohesh, shpëlohesh (jo shpetohesh por shpëlohesh)...[/SIZE][/FONT]


...

Titulli: Shembulli i Jezusit është si shembulli i Adamit
 

[QUOTE=GURI SYLAJ;2138878]Ky shkrim qe keni sjelle qe ne tituill fillon me nje te pavertete.
Shembulli i Ademit a.s dhe i Ises a.s nu eshte i njejte sepse njeri nuk ka prind kurse i dyti ka Nene .
Njani krijohet nga balta dhe Fryma e Shenjet kurse tjetri vetem nga Fryma e shenjet.
Jan te njejte vetem ne kete : Behu dhe ajo Behet !!
Jan te njejte sepse jan krijesa te Allahut sikur te gjitha krijesat tjera dhe se qe te dyt ja te Derguar te Allahut!!
Titulli eshte jo real![/QUOTE]

A është më leht krijimi i njeriut veq pa bab, apo pa bab dhe pa nënë?

Titulli: Shembulli i Jezusit është si shembulli i Adamit
 

Shnetje i nderuari 4peace

Pajtohem dhe e kam te kjarte edhe porosine e edhe simboliken.
Ate qekeni thene per Kuranin qendron dhe une pajtohem plotesisht.
Por si te mos reagohet !

Shih kete pyetjen e fundit !!


Oj kosove 19.Per ate qe munet nuk eshte veshtire as e para e as e dyta kurse nper te treten demek per njeriun me babe e nane egziston nje thenje shume e qelluar.

"Njeriu eshte qenja me e persosur ne Toke por e maron turlifar.... qyrri!"

Titulli: Shembulli i Jezusit është si shembulli i Adamit
 

Un mendojq e s'mund te behem avokat i te gjitheve, dhe te mbrojm nje qeshtje qe as vet nuk i besojm, dhe e gjithe kjo, vec per te then qe edhe islami qenka i kritikueshem.

Titulli mund te tingellon si i gabueshem, po sikur ta kishit lexuar shkrimin do ta kishit kuptuar edhe titullin e nuk do ta kishit trajtuar si 'gabim'.

Sidoqoft, keto "kritika" un po i shoh si mikro-sulme, e jo si ndonje kritik qe mund ta ndihmon debatin apo lehtesim per kuptim te temes.

Keqkuptim: Islami është fe vetëm për Arabët
 

[CENTER][B][SIZE=5][SIZE=3]Keqkuptim: Islami është fe vetëm për Arabët[/SIZE] [/SIZE][/B]
[FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=1][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=1]Burimi: Vegjilenca Islame [/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/CENTER]
[FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][SIZE=3]Mënyra më e shpejtë që të dëshmojmë se kjo është plotësisht e pavërtetë, është që të cekim faktin se vetëm afro 15% deri në 20% të muslimanëve në botë janë Arabë. Më shumë ka muslimanë indianë sesa musliman Arabë, dhe më shumë muslimanë indonezianë sesa muslimanë Indianë! Të besohet se Islami është fe vetëm për Arabët, është një mit që është përhapur mga armiqtë e Islamit më herët në histori. Ky supozim i gabuar me gjasë është i bazuar në faktin se shumica e muslimanëve të gjeneratës së parë ishin Arabë. Mirëpo, mësimet e Islamit dhe historia e përhapjes së tij tregon se muslimanët e hershëm bënë përpjekje për ta përhapur porosinë e tyre të së Vërtetës nëpër të gjithë popujt, racat dhe njerëzit. Për më tepër, duhet të sqarohet se të gjithë Arabët s’janë muslimanë dhe të gjithë muslimanët s’janë Arabë. Arabi mund të jetë musliman, i krishterë, çifut, ateist – apo i ndonjë feje apo ideologjie tjetër. Poashtu, shumë vende, të cilat disa njerëz i konsiderojnë të jenë "Arabe", s’janë fare "Arabe" – siç është Turqia dhe Irani (Persia). Njerëzit që jetojnë në këto vende flasin tjetër gjuhë nga ajo Arabe si gjuhë të tyren autoktone dhe janë prej një trashëgimie tjetër etnike nga Arabët. Është më rëndësi të kuptohet se prej fillimit të misionit të pejgamberit Muhamed, paqja qoftë mbi të, pasuesit e tij erdhën nga një spektrum i gjerë individësh – ishte Bilalli, robi Afrikan; Suhejbi, romako-bizantin; Ibn Seilem, rabi çifut; dhe Selmani, persiani. Meqë e vërteta fetare është e përjetshme dhe e pandryshueshme, dhe njerëzimi është një vëllazëri universale, Islami na mëson se shpalljet e Zotit të Gjithfuqishëm ndaj njerëzimit gjithmonë kanë qenë të vazhdueshme, të qarta dhe universale. E vërteta e Islamit është menduar për të gjithë njerëzit pa marrë parasysh racën, nacionalitetin apo mjedisin gjuhësor. Të vështruarit në botën Islame, prej Nigerisë deri te Bosnja dhe prej Malajzisë deri te Afganistani, mjafton që të dëshmohet se Islami është porosi universale për tërë njerëzimin – të mos e përmendim faktin se një numër domethënës i Evropianëve dhe Amerikanëve i të gjitha racave dhe prejardhjeve etnike janë duke hyrë në Islam. [/SIZE][/FONT]

[SIZE=3][FONT=Palatino Linotype,Palatino Linotype][URL="http://www.mburoja"]mburoja[/URL][/FONT][/SIZE]
[/SIZE][/FONT]

Titulli: Keqkuptim: Islami është fe vetëm për Arabët
 

Islami eshte per te gjithe njerezimin , per te shpetuar nga zjarri i xhehnemit.

Ne gjuhen Arabe eshte zbritur Kur'ani , ngase gjuha arabe eshte nje gjuhe ma e persosur e gjere , e ma adekuate per te deshifruar Kur'anin.

Titulli: Keqkuptim: Islami është fe vetëm për Arabët
 

[QUOTE=premium;2139101]Islami eshte per te gjithe njerezimin , per te shpetuar nga zjarri i xhehnemit.

Ne gjuhen Arabe eshte zbritur Kur'ani , ngase gjuha arabe eshte nje gjuhe ma e persosur e gjere , e ma adekuate per te deshifruar Kur'anin.[/QUOTE]

Po pajtohem se eshte keqkuptim nese mendohet se Islami eshte vetem per Arabet, sepse natyrisht nuk eshte vetem per arabet, mirepo eshte per te gjithe ata qe dojne ta perqafojne. Mirepo nese ben qe ta deshifrosh me mire rendesine e gjuhes Arabe, sepse nuk e kuptova mire.

Titulli: Keqkuptim: Islami është fe vetëm për Arabët
 

[QUOTE=Zanzi/M;2139119]Po pajtohem se eshte keqkuptim nese mendohet se Islami eshte vetem per Arabet, sepse natyrisht nuk eshte vetem per arabet, mirepo eshte per te gjithe ata qe dojne ta perqafojne. Mirepo nese ben qe ta deshifrosh me mire rendesine e gjuhes Arabe, sepse nuk e kuptova mire.[/QUOTE]
Deshifrimi i Kur'anit ;
nje ajet ne Kur'an nenkupton shume sure
per te zbatuar korigjimin ne gjuhet e tjera duhet per te gjetur fjalorin ma e gjere , ngase Arabet kane fjalorin ma e gjere me shume domethenje.

Titulli: Keqkuptim: Islami është fe vetëm për Arabët
 

[QUOTE=Zanzi/M;2139119]Po pajtohem se eshte keqkuptim nese mendohet se Islami eshte vetem per Arabet, sepse natyrisht nuk eshte vetem per arabet, mirepo eshte per te gjithe ata qe dojne ta perqafojne. Mirepo nese ben qe ta deshifrosh me mire rendesine e gjuhes Arabe, sepse nuk e kuptova mire.[/QUOTE]

Zanzi,


Te sygjeroj qe ta hapesh nje tem tek komuniteti yt, dhe te na sqarosh se pse na duhet me besu Zotin tend arab (Jezus Krishtin).

Keshtu, t'vim edhe na kajhere ne vizit e ti bojm disa muhabeta, muhabet burrash a ?! :wink:

Librat e nxënësit të dijes
 

[CENTER][B][SIZE=3][COLOR=royalblue]LIBRAT E NXËNËSIT TË DIJES[/COLOR][/SIZE][/B][/CENTER]

Në fillim të këtij kapitulli duhet patjetër që të sqarojmë disa çështje të rëndësishme për nxënësin e dijes. Ato çështje janë:
1. Si të sillemi me librin?
Sjellja me librin bëhet me disa gjëra:
E para: Njohja e subjektit të librit me qëllim që të përfitosh prej tij në fushën që kërkon, pasi që mund të jetë libër magjie, fallesh apo me gjëra të pavërteta. Pra duhet patjetër që të njohësh subjektin e librit me qëllim që të arrish dobinë e kërkuar prej tij.
E dyta: Njohja e termave të përdorura në libër, gjë e cila zakonisht tregohet në parathënien e librit. Kjo është e rëndësishme pasi që kështu ti kursen shumë kohë, dhe prandaj dijetarët i vendosin parathënie librave.
P.sh: Ne e dimë se kur autori i librit “Bulugul Meram” thotë: “Ky hadith është Muttefekun Alejhi”, ka për qëllim Buhariun dhe Muslimin, ndërsa autori i librit “Munteka el Ahbar” ka për qëllim gjë tjetër. Kur thotë “Muttefekun alejhi” ai ka për qëllim se atë hadith e transmeton Ahmedi, Buhariu dhe Muslimi.
Po kështu në librat e Fikhut bëhet dallim mes termave “dy thënie”, “dy drejtime”, “dy transmetime”, “dy mundësi” e kështu. “Dy transmetimet” janë nga imami i medhhebit. “Dy drejtimet” janë nga shokët e tij, dijetarët e mëdhenj të medhhebit ata të cilët i japin drejtim gjërave në medhheb. “Dy mundësitë” përdoret kur ka lëkundje mes dy thënieve dhe “dy thëniet” janë më të përgjithshme se të gjitha këto.
Po kështu duhet të dish p.sh. se kur autori thotë “ixhmaan” – në unanim, apo “uifakan”-në përputhje, në këtë rast me fjalën “unanim” është për qëllim unanimi i metit dhe kur thotë “në përputhje” d.m.th. në përputhje me tre imamët, siç e përdor këtë shprehje autori i librit “El Furu”-Degëzimet, në fikun hanbeli. Po kështu edhe dijetarët e medhhebeve të tjerë, secili ka termat e veta, kështu që duhet të njohësh termat që përdor autori.
E treta: Njohja e stilit dhe shprehjeve të librit, ndaj kur lexon një libër, dhe veçanërisht kur është libër shkencor i mbushur me dije, ndesh me shprehje të cilat kërkojnë meditim dhe mendim të thellë që t’i kuptosh, për shkak se ende nuk je mësuar me stilin e tij, por kur e lexon përsëri, mësohesh me të.
Ekziston edhe diçka tjetër jashtë sjelljes me librin, dhe bëhet fjalë për shënimet poshtë apo anash faqes. Nxënësi i dijes duhet t’i shfrytëzojë këto vende bosh në faqen e librit për të shënuar sqarimin, argumentin apo analizimin e një çështje që ndesh në libër dhe ka frikë se mos e harron. Shpesh njeriut i shpëtojnë këto dobi të cilat sikur t’i shënonte, nuk do i merrnin veçse një apo dy minuta kohë, dhe kur i kthehet përsëri atij libri, harxhon kohë të gjatë deri sa të kujtojë ku e ka lexuar atë dobi të caktuar, madje ndoshta nuk e gjen më.
Pra, nxënësi i dijes duhet të kujdeset për këtë gjë, sidomos në librat e fikhut. Shpesh në librat e fikhut ndesh një çështje të caktuar bashkë me gjykimin e saj, për të cilën ti stepesh dhe ajo çështje të bëhet problematike. Kur kthehesh në librat e fikhut më të zgjeruara se libri që ke në dorë, dhe gjen atje një thënie e cila e sqaron plotësisht çështjen tënde, atëherë ti duhet ta shënosh këtë thënie me qëllim që të kthehesh tek ajo herë tjetër në rast nevoje, pa u kthyer përsëri tek libri i madh nga i cili e ke marrë atë. Kjo gjë të kursen shumë kohë.
2. Leximi i librave bëhet në dy mënyra:
E para: Lexim me vëmendje dhe përqendrim për të kuptuar. Në këtë mënyrë të të lexuarit, njeriu duhet të mendohet dhe të përqendrohet.
E dyta: Lexim dhe shfletim për të parë se për çfarë bën fjalë libri dhe çfarë kapitujsh përmban, duke e shfletuar shpejt atë, gjë në të cilët nuk përkushtohet vëmendje dhe përqendrim si në mënyrën e parë të leximit.

3. Grumbullimi i librave
Nxënësi i dijes duhet të kujdeset për grumbullimin e librave, por duhet të fillojë nga më të rëndësishmit në më pak të rëndësishmit. Nëse njeriu ka pak mundësi financiare, nuk është prej hajrit dhe as prej urtësisë që të blejë shumë libra dhe të fus veten në borxhe për çmimin e tyre. Kjo është prej menaxhimit të keq. N.q.s. nuk ke mundësi të blesh një libër, atëherë ti mund ta marrësh atë hua nga ndonjë bibliotekë.

4. Përkujdesja për përvetësimin e librave të rëndësishme
Nxënësi i dijes duhet të kujdeset për përvetësimin e librave nënë dhe bazë, dhe jo librat e shkruara së fundi, pasi që disa autorë të rinj nuk janë në dijen e thelluar dhe me baza, ndaj kur lexon atë që kanë shkruar këta, i gjen gjëra sipërfaqësore. Mund edhe të kenë përcjellë shprehje të librave të vjetër, por me ndryshim të shprehjes duke e zgjatur atë me fjalë të shumta të pavlera.
Ndaj, kujdesu për librat nënë të selefëve, sepse ato janë shumë më të mira dhe më të begata se librat e halefëve (të mëvonshmëve), dhe kjo sepse shumica e librave të këtyre të fundit janë kuptimpakë dhe shprehjeshumë, sa që lexon një faqe të tërë dhe mund ta përmbledhësh atë me një apo dy rreshta. Ndërsa librat e të parëve i gjen të lehta, të thjeshta, të arritshme dhe të matura. Madje nuk gjen një fjalë të vetme pa pasur kuptim.
Prej librave më madhështore për të cilat duhet të kujdeset nxënësi i dijes janë librat e shejhut të Islamit, Ibën Tejmijes (Allahu e mëshiroftë!) dhe librat e nxënësit të tij, Ibnul Kajjim (Allahu e mëshiroftë!). Siç është e njohur, librat e Ibnul Kajjim janë më të lehta dhe të thjeshta se ato të Ibën Tejmijes, sepse Ibën Tejmije përdor shprehje të forta për shkak të dijes së tij të gjerë dhe forcës së intelektit të tij. Ndërsa Ibnul Kajjim pa një shtëpi të ngritur dhe u preokupua me zbukurimin dhe renditjen e saj. Nuk kemi për qëllim këtu të themi se Ibnul Kajjim është kopje e Ibën Tejmijes. Përkundrazi, Ibnul Kajjim ka qenë i lirë në mendimet dhe zgjedhjet e tij, dhe kur shihte se shejhu i tij e kundërshtonte diçka që ky e shihte të saktë, atëherë ai fliste, siç ka bërë në lidhje me obligueshmërinë e shndërrimit të Haxhit në Umra për atë që nuk e sjell me vete kurbanin ndërkohë që ka bërë nijet për Haxh Mufrid apo Kiran, siç ishte edhe mendimi i Ibën Abasit (Allahu qoftë i kënaqur me ta!). Ndërsa Ibën Tejmije kishte mendimin se kjo gjë ishte e obliguar në këtë mënyrë posaçërisht për sahatet. Pasi përmend fjalën e Ibën Abasit, ibnul Kajjim thotë: “Unë më shumë anoj nga fjala e tij se sa nga fjala e shejhut tonë.” D.m.th. shprehu kundërshtimin e tij.
Pra Ibnul Kajjim (Allahu e mëshiroftë!) ka qenë i pavaruar dhe i lirë në mendimet e tij, por nuk ka çudi që ai të përputhet me shehun e tij në atë që mendon se është e saktë dhe e vërtetë, dhe nuk ka dyshim se nëse ti i mendon thellë shumicën e zgjedhjeve të Ibën Tejmijes, i gjen se ato janë të sakta, gjë të cilën e njohin mirë ata që lexojnë librat e atyre dyve (Ibën Tejmijes dhe Ibnul Kajjim).

5. Vlerësimi i librave
Librat ndahen në tre lloje:
Lloji i parë: Libra të hajrit
Lloji i dytë: Libra të sherrit
Lloji i tretë: Libra as të hajrit dhe as të sherrit
Ti kujdesu që libraria jote të mos përmbajë libra në të cilat nuk ka hajër, apo në të cilat ka sherr.
Ekzistojnë edhe disa libra të cilave u thuhet “Libra letërsie”, por në të vërtetë këto libra e therin kohën dhe e vrasin atë pa përfituar dobi. Si dhe ekzistojnë gjithashtu libra të dëmshme që përmbajnë ide të caktuara, as këto mos i fut në librarinë tënde, qofshin ato në menhexh apo në akide, siç janë librat e bidatçnjve të cilat dëmtojnë akiden dhe librat revolucionare të cilat dëmtojnë menhexhin.
Në përgjithësi, çdo libër të dëmshëm mos e fut në librarinë tënde, pasi që librat janë ushqim për shpirtin njësoj si ngrënia dhe pirja për trupin, dhe nëse e ushqen shpirtin me libra të tillë, ty të shkaktohet dëm i madh dhe merr drejtim të kundërt me rrugën e saktë të nxënësit të dijes.

Librat e nxënësit të dijes

Së pari: Në Akide
1. Libri “Tre parimet”
2. Libri “Katër bazat”
3. Libri “Largimi i dyshimeve”
4. Libri “Kitabu et Teuhid”
Të katërta këto libra janë të shejhut të Islamit, imam Muhamed ibën Abdulvehab (Allahu e mëshiroftë!).
5. Libri “Akidja el Vasitije” e cila përmban sqarim të Teuhidit El Esma ue Sifat dhe është nga librat më të mirë që janë shkruar në këtë temë dhe e meriton të lexohet dhe të referohesh tek ai.
6. Libri “El Hamavije”
7. Libri “Et Tedmurije”, që të dy këto libra janë më të zgjeruara se libri “El Vasitije”. Të tre këto libra janë të shejhut të Islamit Ibën Tejmijes (Allahu e mëshiroftë!).
8. Libri “Akidja Tahavije”, e shejh Ebu Xheafer Ahmed ibën Muhamed et Tahavi.
9. Libri “Sqarimi i Akides Tahavije”, i Ebu el Hasen Ali ibën Ebil Iz (Allahu e mëshiroftë!).
10. Libri “Margaritarët shkëlqyes në përgjigjet Nexhdije”, grumbullim i shejh Abdurrahman ibën Kasim (Allahu e mëshiroftë!).
11. Libri “Margaritarët ndriçues në akiden e grupit të pëlqyer”, i Muhamed ibën Ahmed es Sefarini el Hanbeli, por duhet pasur parasysh se në të përmenden disa shprehje të cilat e kundërshtojnë menhexhin e selefëve, siç është fjala e tij:
Zoti ynë nuk është as materie dhe as gjë aksidentale
As trup nuk është Ai, i Larti në lartësi
Prandaj nxënësi i dijes duhet ta mësojë akiden në duart e një shejhu i cili e njeh mirë akiden e selefëve, me qëllim që t’i sqarojë atij shprehjet dhe bindjet që janë në kundërshtim me akiden e selefëve.

vijon...

Titulli: Librat e nxënësit të dijes
 

Zoti ynë nuk është as materie dhe as gjë aksidentale
As trup nuk është Ai, i Larti në lartësi
Prandaj nxënësi i dijes duhet ta mësojë akiden në duart e një shejhu i cili e njeh mirë akiden e selefëve, me qëllim që t’i sqarojë atij shprehjet dhe bindjet që janë në kundërshtim me akiden e selefëve.

Së dyti: Në Hadith
1. Libri “Fet’hul Bari, sqarim i Sahihut të Buhariut”, i Ibën Haxher el Askilani (Allahu e mëshiroftë!).
2. Libri “Subulu as selam, sqarim i Bulugu al meram”, i Saneanit, një libër i cili bashkon mes hadithit dhe fikhut.
3. Libri “Nejlu al eutar, sqarim i Munteka el Ahbar” i Sheukanit.
4. Libri “Umdetu al Ahkam” i El Makdesi, një libër i specializuar shumica e haditheve të të cilit janë në dy Sahihat dhe nuk është nevoja të kërkohet për saktësinë e tyre.
5. Libri “Dyzet hadithet e Neveviut”, i Ebu Zekerija en Nevevi Allahu e mëshiroftë! Ky libër është shumë i mirë sepse në të ka mësime të mira, stil të mirë dhe rregulla shumë të dobishme, siç është p.sh. hadithi: “Nga islami i mirë i njeriut është lënia e asaj që nuk i intereson.”[URL="http://www.rrugetepaqes.net/tematemeparshme/tema7.html#_ftn1"][1][/URL] Ky hadith është një rregull, po të ecësh sipas të cilit, do të ishte i mjaftueshëm. Po kështu edhe rregulli në lidhje me të folurin: “Kush beson Allahun dhe botën tjetër, të flasë mirë ose të heshtë!”[URL="http://www.rrugetepaqes.net/tematemeparshme/tema7.html#_ftn2"][2][/URL][URL="http://www.rrugetepaqes.net/tematemeparshme/tema7.html#_ftn1"][/URL][URL="http://www.rrugetepaqes.net/tematemeparshme/tema7.html#_ftn2"][/URL]
6. Libri “Bulugu al Meram”, i hafiz Ibën Haxher el Askilani, një libër shumë i dobishëm veçanërisht me faktin se ai përmend transmetuesit e haditheve dhe se kush e ka konsideruar të saktë apo të dobët një hadith të caktuar, si dhe bën shënimet e veta në hadithe.
7. Libri “Nuhbetu el fikr”, i Ibën Haxher el Askilani, i cili konsiderohet një libër përmbledhës. Sikur nxënësi i dijes ta kuptojë dhe ta përvetësojë këtë libër, ai i mjafton në vend të shumë librave në terminologjinë e hadithit. Në këtë libër, Ibën Haxheri ka edhe një stil shumë të dobishëm, i cili është: shqyrtimi dhe ndarja. Kur e lexon këtë libër, nxënësi i dijes është aktiv pasi që ai është i ndërtuar në atë mënyrë që të kërkon të vesh mendjen në punë. Madje unë them se nxënësi i dijes bën mirë ta mësojë përmendësh atë, sepse ai është një përmbledhje e dobishme në shkencën e hadithit.
8. Gjashtë Sunenet: Sahihu i Buhariut, Sahihu i Muslimit, Sunenu en Nesai, Sunenu Ebi Daud, Sunenu Ibën Maxheh dhe Xhamiu et Tirmidhi. E këshilloj nxënësin e dijes që të lexojë sa më shumë prej tyre, sepse në to ka dy dobi:
E para: Kthimi tek bazat e fesë.
E dyta: Përsëritja e emrave të transmetuesve në mendje, gjë e cila bën që kur të lexosh emrat e transmetuesve në çdo sened që të jenë, e dallon p.sh. se filani është nga transmetuesit e Buhariut, duke përfituar kështu këtë dobi në shkencën e hadithit.

Së treti: Në fikh[LIST=1]<LI class=style171>1. Libri “Edukata e të ecurit për në xhami”, i shejhut të Islamit Muhamed ibën Abdulvehab, Allahu e mëshiroftë. <LI class=style171>2. Libri “Zadu el Nustekni, shkurtim i librit “El Mukni”, i El Haxhavi, një nga më të mirat libra të përmbledhura në fikh. Ky është një libër i shkurtuar dhe i përmbledhur, të cilin profesori ynë, dijetari i madh Abdurrahman es Seadi, Allahu e mëshiroftë, na këshilloi që ta mësonim përmendësh, ndërkohë që vetë ai kishte mësuar përmendësh tekstin e librit “Delijlu et Talib”. <LI class=style171>3. Libri “Er raudul murabea, sqarim i “Zadul Mustekni”, i shejh Mensur el Behuti. [*]4. Libri “Umdetul Fikh”, i Ibën Kudames, Allahu e mëshiroftë![/LIST]
Së katërti: Në ndarjen e trashëgimisë[LIST=1]<LI class=style171>1. Libri “Metnu er Rrahabije”, i Er Rahabi. [*]2. Libri “Metnul Burhanije”, i Muhamed el Burhani, një libër i shkurtuar, i dobishëm, përmbledhës për të gjitha trashëgimitë. Për mendimin tim, ky i dyti është më i mirë se libri Er Rrahabije, për shkak se ky është më përmbledhës dhe me njohuri më të zgjeruara.[/LIST]
Së pesti: Në Tefsir
1. Libri “Tefsiri i Kuranit të Madhërishëm”, i Ibën Kethirit, i cili është i mirë në tefsirin me gjurmët e të parëve, i dobishëm dhe i sigurtë (për nga akidja, etj). Por ai jep shumë pak në lidhje me anën gjuhësore dhe atë retorike.
2. Libri “Tejsijr el Kerijmi er Rrahman fi Tefsir Kelamil Menan”, i shejh Abdurrahman ibën Nasir es Seadi, Allahu e mëshiroftë! Ky është një libër i mirë, i lehtë për t’u përvetësuar dhe i sigurtë (për nga akidja, etj). Unë këshilloj për leximin e tij.
3. “El Mukadimetu fi et Tefsir”, e shejhut të Islamit Ibën Tejmije, i cili është hyrje e rëndësishme dhe e mirë në shkencën e Tefsirit.
4. Libri “Edvaul Bejan”, i dijetarit të madh Muhamed esh Shinkiti, Allahu e mëshiroftë! Ky është një libër përmbledhës i hadithit, fikhut, tefsirit dhe usuli fikhut.

Së gjashti: Libra të përgjithshme në disa shkenca të ndryshme
1. Në sintaksën arabe: “Metnul Axhrumije”, një libër i shkurtuar dhe i thjeshtë.
2. Gjithashtu në sintaksë: “Elfijtu Ibni el Malik”, i cili konsiderohet esenca e sintaksës.
3. Në Sira, libri më i mirë që kam parë është: “Zadul Miad”, i Ibnul Kajim, Allahu e mëshiroftë! Ky është një libër shumë i dobishëm i cili përmend historinë e Pejgamberit (salallahu alejhi ue selem) në të gjitha gjendjet e tij, pastaj nxjerr ligje dhe dobi të shumta.
4. Libri “Kopështi i njerëzve të zgjuar”, i Ibën Hiban el Busti, Allahu e mëshiroftë! Ky është një libër i dobishëm edhe pse është i vogël, dhe ka mbledhur një numër të madh dobishë dhe gjurmë dijetarësh të hadithit e të tjerë.
5. Libri “Sijeru ealami en Nubela”, i Dhehebiut, një libër me dobi shumë të mëdha, nga i cili nxënësi i dijes duhet të lexojë dhe të kthehet tek ai.



[URL="http://www.rrugetepaqes.net/tematemeparshme/tema7.html#_ftnref1"][FONT=Arial][SIZE=2][1][/SIZE][/FONT][/URL][FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#333333] Hadith Sahih. E ka nxjerrë Tirmidhiu 2324, Ibën Maxheh 3976.[/COLOR][/SIZE][/FONT]

[URL="http://www.rrugetepaqes.net/tematemeparshme/tema7.html#_ftnref2"][FONT=Arial][SIZE=2][2][/SIZE][/FONT][/URL][FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#333333] Buhariu 6018, Muslimi 47.[/COLOR][/SIZE][/FONT]

Shpejgim Hadithit:" Besimtari i fort më i mirë se i dobëti.." - Jeton Bozhlani
 

[CENTER][SIZE=3]Shpejgim Hadithit:" Besimtari i fort më i mirë se i dobëti.." - Jeton Bozhlani [/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[YOUTUBE]pEplJX9oQ4U[/YOUTUBE][/CENTER]

Imoraliteti dhe dëmet që ai shkakton .
 

[B]Imoraliteti dhe dëmet që ai shkakton [/B]


[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]1. Imoraliteti e shkatërron mirëqënien e mbarë njerëzimit dhe bëhet shkak për humbjen e përkatësive farefisnore.[/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Dijetari i islamit Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Dëmet si pasojë e imoralitetit janë shkatërruese të mirëqënies se mbarë njerëzimit. Femra nëse bën imoralitet, e mbulon me turp familjen, bashkëshortin dhe të gjithë të afërmit e saj, si dhe bëhet shkak që ata ta humbasin krenarinë në mesin e njerëzve. Nëse ajo ngel shtatzënë si pasojë e imoralitetit, po ta vrasë fëmijën e saj, ajo ka bashkuar midis dy krimeve të shëmtuara, kurvërisë dhe vrasjes. Nëse e mbart atë tek bashkëshorti i saj, ka futur në familjen e tij një të huaj, i cili nuk është prej tyre. I trashëgon ata duke mos qenë prej tyre, merr përkatësinë e tyre duke mos qenë gjaku i tyre, si dhe janë edhe shumë e shumë dëme të tjera si pasojë e imoralitetit. Ndërsa, për sa i përket kurvërisë së burrit, ajo gjithashtu bëhet shkak për humbjen e përkatësisë familjare. Pas kësaj qëndron shkatërrimi i gruas dhe nderit te saj, si dhe vënia në rrezik e rolit të saj, duke e bërë atë burim të shthurjes dhe shkatërrimit. E s'ka dyshim se ky krim bëhet shkak për rrënimin e jetës së kësaj bote dhe botës tjetër (ahiretit). Janë të shumta gjynahet të cilat ndërmerren për shkak të imoralitetit. Sa e sa të drejta hidhen poshtë për shkak të tij?! Sa e sa padrejtësi ndodhin si pasojë e imoralitetit?!"[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]Po ashtu ka thënë: [/B]"E përderisa dëmet si pasojë e kurvërisë ishin prej dëmeve më të mëdha, ku ajo bëhej shkak për humbjen e përkatësive farefisnore, mosruajtjes së nderit dhe mosruajtjes së ndalesave të Allahut; bëhej shkak për futjen e urrejtjes dhe armiqësisë ndërmjet njerëzve, duke bërë që çdokush të cënoj nderin e gruas, vajzës, motrës apo nënës së tjetrit. E s'ka dyshim se këto që përmendëm janë prej shkaqeve kryesore të përhapjes së shkatërrimit në tokë. Pikërisht për të gjitha këto arsye, kurvëria u rendit menjëherë pas krimit të vrasjes për nga madhësia, kështu e ka renditur atë Allahu i Madhëruar në Librin e Tij dhe i Dërguari [I]([/I]Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) në sunetin e tij. Imam Ahmedi(Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Nuk di që pas vrasjes të ketë krim më të madh se kurvëria. Allahu e ka përforcuar moslejueshmërinë e saj me Fjalët e Tij:[B] "Edhe ata që përveç Allahut, nuk lusin ndonjë zot tjetër dhe nuk e vrasin njeriun që e ka ndaluar Allahu vrasjen e tij, por vetëm kur e meriton në bazë të drejtësisë, dhe që nuk bëjnë kurvëri, ndërsa kush i punon këto ai e gjen ndëshkimin. Atij i dyfishohet dënimi ditën e kiametit dhe aty mbetet i përbuzur përgjithmonë. Përveç atij që është penduar..."[/B] [El Furkan: 68-69][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Allahu i Madhëruar në këtë ajet e ka shoqëruar kurvërinë me shirkun dhe vrasjen e njeriut padrejtësisht dhe si ndëshkim për këto në botën tjetër, përcaktoi dënim të dyfishtë e të përjetshëm, përveç se nëse njeriu e heq këtë barrë nga vetja e tij duke u penduar tek Allahu i Madhëruar, duke e përforcuar besimin dhe duke vepruar punë të mira. Allahu i Madhëruar thotë:[B] "Dhe mos iu afroni imoralitetit [/B][I](zinasë)[/I],[B] sepse vërtet ajo është vepër e shëmtuar dhe rrugë shumë e keqe."[/B] [El Israë: 32][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Allahu i Madhëruar në këtë ajet e ka cilësuar kurvërinë si [B]"vepër e shëmtuar"[/B], madje të qenët e saj një vepër shumë e keqe është një realitet i ngulitur në mendje, jo vetëm tek njerëzit por edhe te shumë prej kafshëve.[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Buhariu (Allahu e mëshiroftë!) në "[B]Sahihun[/B]" e tij ka përmendur një transmetim nga Amër ibën Mejmun el Eudi se ka thënë: "Kam parë në kohën e injorancës dy majmunë të cilët bënë kurvëri. Majmunët u mblodhën rreth atyre dyve dhe nisën t’i gjuajnë me gurë derisa ngordhën."[URL="http://ril-al.com/islami/index.php?option=com_content&view=article&id=32:imoraliteti-dhe-demet-qe-shkakton-ai&catid=12:gruaja-a-familja&Itemid=6#_ftn1"][B][B][COLOR=#a3231b][1][/COLOR][/B][/B][/URL][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Allahu i Madhëruar e ka bërë të qartë se cili është përfundimi i kësaj vepre duke e quajtur atë [B]"rrugë shumë e keqe"[/B], kjo sepse kurvëria është rruga e skamjes, rrënimit dhe poshtërimit në këtë botë, si dhe ajo është rruga e vuajtjes, ndëshkimit dhe dëshpërimit në botën tjetër."[/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]2. Kurvëria i përmbledh të gjitha nyjet e së keqes.[/B][/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim(Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Kurvëria i përmbledh të gjitha nyjet e së keqes. Ajo bëhet shkak për dobësimin e besimit, largimin e turpit, mungesën e personalitetit dhe humbjen e xhelozisë. Nuk ndodh që një imoral të jetë i turpshëm, përmbushës i amanetit, i besueshën në fjalë, besnik ndaj shokut, si dhe të ndjejë xhelozi të plotë ndaj familjes se vet. Tradhtia, mashtrimi dhe gënjeshtra janë natyrë e tij. Paturpësia, mungesa e xhelozisë dhe moskujdesi për ruajtjen e ndalesave të Allahut; të gjitha këto janë simptoma të imoralitetit."[/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]3. Kurvëria i hap njeriut dyert e gjynaheve.[/B][/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) në sqarim të kësaj ka thënë: "Kurvëria e shtyn njeriun në prishjen e lidhjeve me të afërmit e tij, në mosrespektimin e prindërve, në kërkimin e pasurisë në rrugë të ndaluara dhe në bërjen padrejtësi ndaj të tjerëve. Kurvëria bëhet shkak për humbjen e bashkëshortes dhe fëmijëve, madje jo rrallë herë ajo e çon njeriun drejt dhunës dhe gjakderdhjes. Ka edhe prej atyre të cilët për të arritur te kurvëria, kërkojnë ndihmën e fallxhorëve dhe magjistarëve, e ky veprim, në shumicën e rasteve i shtyn ata drejt shirkut, qoftë kjo me apo pa dijen e tyre. Pra ky gjynah, nuk përmbushet ndryshe, veçse duke u shoqëruar me një varg gjynahesh para dhe pas tij; gjynahe këto të cilat lindin të tjera lloje gjynahesh. Kurvëria është gjëja më tërheqëse e të keqes së kësaj bote dhe botës tjetër. Ajo në të njëjtën kohë është gjëja më penguese e të mirës së kësaj bote dhe botës tjetër. Nëse njeriu bie pre e kurvërisë dhe ajo zë vend në zemër, si dhe shndërrohet në ves të tij; atëherë kurimi i saj bëhet tepër i vështire. Robi i saj është vështirë të lirohet, ndërsa viktima e saj nuk mund të kurohet. Allahu i Madhëruar i ka dhënë këtij krimi kompetencën e prishjes së mirësive. Nëse njeriu ka rënë pre e kurvërisë, atëherë le t'u thotë lamtumirë mirësive të Allahut, kjo sepse ato do të jenë të dobëta; e shpejt do të jetë shvendosja e tyre, e afërt do të jetë zhdukja e tyre. Allahu i Madhëruar në Librin e Tij ka thënë:[B] "Këtë [/B](masë ndëshkuese) [B]e bëri, sepse Allahu[/B] [B]nuk[/B] [B]e ndryshon një begati, të cilën ia ka dhuruar një populli[/B],[B] derisa ata ta ndryshojnë gjendjen e tyre."[/B][El Enfal: 53][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Gjithashtu i Lartësuari ka thënë:[B] "E nëse Allahu vendos ta ndëshkojë një popull, Atë nuk ka kush që ta zbrapsë. Ata [/B][I](njerëzit)[/I][B] nuk kanë mbrojtës tjetër përveç Tij."[/B] [Er Rra'd : 11][/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]4. Kurvëria shkakton sëmundje psikike dhe e sëmurë zemrën.[/B][/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) në sqarim të kësaj ka thënë: "Prej veçorive të imoralitetit, është gjithashtu edhe fakti se ai e hallakat zemrën dhe e sëmurë, në qoftë se nuk e vret atë. Ai fut mërzitje, dëshpërim dhe frikë në zemër. E largon njeriun nga Allahu i Madhëruar dhe e afron atë tek shejtani i mallkuar."[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Po ashtu ka thënë: "Prej pasojave të imoralitetit, është se ai e errëson zemrën dhe e shuan dritën e saj." Ndërsa në një tjetër vend ka thënë: "Pasojë e kurvërisë është edhe trishtimi të cilin Allahu i Lartësuar e vendos në zemrën e lavirit, trishtim ky, shenjat e të cilit vërehen në fytyrën e tij. Në krah të kundërt, i moralshmi, në fytyrën e tij ka dritë dhe ëmbëlsi, në zemrën e tij ka rehati dhe qetësi. Nëse dikush ulet apo bisedon me të, shumë shpejt miqësohet dhe ndjen simpati ndaj tij. Ndërsa laviri, në fytyrën e tij vërehet trishtimi. Nëse dikush ulet apo bisedon me të, zmbrapset dhe ndjen neveri ndaj tij.[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]Po ashtu ka thënë[/B][B]: [/B]"Prej pasojave të imoralitetit është edhe ankthi dhe gjendja e keqe shpirtërore, kjo sepse laviri shpërblehet me të kundërtën e asaj që dëshironte. Ai i cili e kërkon kënaqësinë në ato gjëra që Allahu i Madhëruar i ka bërë të ndaluara, Allahu e ndëshkon atë me të kundërtën e asaj që kishte për qëllim. Kënaqësia e Allahut nuk arrihet ndryshe, veçse duke ju bindur Atij. Allahu i Madhëruar, gjynahet kurrësesi nuk i ka bërë shkaqe për arritjen e ndonjë të mire. E sikur ta dinte imorali se çfarë fshihet pas ndershmërisë, prej kënaqësisë, lumturisë, rehatisë shpirtërore dhe jetesës së mirë, do ta kuptonte se kënaqësia të cilën e ka humbur, është shumë herë më e madhe se ajo me të cilën e shkëmbeu atë.[/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]5. Kurvëria shkakton skamje dhe varfëri.[/B][/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) në sqarim të kësaj ka thënë: "Prej veçorive të imoralitetit, është edhe fakti se ai shkakton skamje dhe varfëri. Në trashëgiminë fetare përmendet se Allahu i Madhëruar ka thënë: [B]"Vërtet, Allahu i shkatërron zullumqarët dhe i varfëron imoralët."[/B][/FONT][/COLOR]



vijon....

Titulli: Imoraliteti dhe dëmet që ai shkakton .
 

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]6. Kurvëria shkakton largimin e njerëzve, dhe bën që ata [/B][I](që bëjnë zina)[/I][B] të shihen me neveritje nga të tjerët[/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) në sqarim të kësaj ka thënë:"Kurvëria bëhet shkak që personi të humbasë nderin dhe respektin në mesin e njerëzve. Ajo e ul pozitën e njeriut tek Allahu i Madhëruar dhe e ul vlerën e tij në sy të njerëzve… Si pasojë e kurvërisë është edhe humbja e autoritetit. Laviri nuk gëzon autoritet në zemrat e familjarëve të vet, të afërmve dhe njerëzve në përgjithësi. Ai është gjëja më e neveritshme në sytë e tyre. Në të kundërt, i moralshmi gëzon autoritet dhe posedon pozitë të lartë në mesin e njerëzve…Pasojë e kurvërisë është edhe fakti se njerëzit e shohin lavirin me syrin e mosbesimit dhe tradhtisë. Atij askush nuk i zë besë për familjen dhe fëmijën e tij.[/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]7. Kurvëria lë gjurmët e prishjes në fytyrën e vepruesit të saj.[/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) në lidhje me këtë ka thënë:"Prej shenjave të imoralitetit është nxirja e fytyrës dhe errësira e saj. Në fytyrën e lavirit mbizotëron brenga dhe trishtimi, gjë kjo e cila vërehet nga njerëzit... Në krah të kundërt, i moralshmi, në fytyrën e tij ka dritë dhe ëmbëlsi, në zemrën e tij ka rehati dhe qetësi. Nëse dikush ulet apo bisedon me të, shumë shpejt miqësohet dhe ndjen simpati ndaj tij. Ndërsa laviri, në fytyren e tij vërehet trishtimi. Nëse dikush ulet apo bisedon me të, zmbrapset dhe ndjen neveritje ndaj tij.[/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]8. Kurvëria shkakton erë të rëndë dhe të neveritshme.[/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Gjithashtu pasojë e kurvërisë është edhe era e keqe që del nga goja dhe trupi i lavirit. Këtë erë e dallon çdo njeri me zemër të shëndoshë. Sikur të mos ishte pjesmarrja e njerëzve në këtë erë, do të përhapej dhe do të lëshonte britmë, duke treguar mbartësin e saj.[/FONT][/COLOR]

[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][B]9. Kurvëria bëhet shkak që njeriu të meritojë ndëshkimin në jetën e varrit dhe në ditën e Kijametit.[/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) në sqarim të kësaj ka thënë: "Rruga e kurvërisë është rruga më e keqe, dhe vendqëndrimi i lavirëve në ferr (xhehenem) është vendqëndrimi më i keq. Vendi i shpirtrave të tyre në barzakh është furra e ndezur fortë (tennuri). Poshtë tyre ata i godet flaka e zjarrit. Sa herë i kap flaka ata rënkojnë dhe përpiqen të largohen për t'u shpëtuar flakëve, e pastaj sërish kthehen në vendin e tyre. Ata vazhdojne të jenë në këtë gjendje deri në ditën e Kijametit, ashtu siç i ka parë në ëndërr i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), e s'ka dyshim se ëndërrat e profetëve janë pjesë e shpalljes."[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Këto janë çfarë vuri në dukje Ibnul Kajim (Allahu e mëshiroftë!) prej urtësive të rralla dhe fshehtësive të imta legjistlative, në sqarim të urtësisë së moslejueshmërisë së imoralitetit. Siç vërejtëm më sipër, të argumentuarit e tij ai e bazoi duke sqaruar dhe vënë në dukje dëmet dhe rreziqet e imoralitetit (kurvërisë), si dhe shkaqet negative të tij, të cilat janë shkatërruese të mirëqenies së mbarë njerëzimit, si në rang shoqëror ashtu edhe në atë individual. Në dorëshkrimet e Ibnul Kajim-it, lexuesit i bëhet e qartë urtësia legjislative e moslejueshmërisë së imoralitetit nga ana fetare. Autori (Allahu e mëshiroftë!) e shpalos temën në mënyre të atillë argumentuese, saqë rrallë e gjen atë të shpalosur nga të tjerë dijetarë të cilët e kanë prekur këtë temë. S'ka dyshim se kjo argumenton edhe një herë aftësitë e gjera dhe gjithëpërfshirëse të këtij dijetari, si dhe mendjemprehtësinë dhe përpjekjet e tij për t'u zhytur thellë në urtësitë legjislative të kësaj feje madhështore.[/FONT][/COLOR]
[RIGHT][COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Përktheu: Edmon AJDINI[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#800080][FONT=arial black][COLOR=#0000ff][B]© [/B][/COLOR]all rights reserved[/FONT][/COLOR][/RIGHT]

[COLOR=#000000][URL="http://ril-al.com/islami/index.php?option=com_content&view=article&id=32:imoraliteti-dhe-demet-qe-shkakton-ai&catid=12:gruaja-a-familja&Itemid=6#_ftnref1"][1][/URL] [FONT=book antiqua]E transmeton Buhariu në "Sahihun" e tij me nr [3849].[/FONT][/COLOR]
[COLOR=#000000][FONT=book antiqua]Shkëputur nga libri "[B]Ez Zina[/B]" me autor Ahmed en Nehari
[/FONT][/COLOR]

Çfarë thotë Kurani dhe Bibla për mbulesën
 

[FONT=book antiqua][CENTER][CENTER][FONT=book antiqua][U]Çfarë thotë Kurani dhe Bibla për mbulesën[/U][/FONT][/CENTER][/CENTER]
[/FONT][FONT=book antiqua][/FONT]
[FONT=book antiqua]Jetojmë në një kohë plot sfida, të cilat po na shoqërojnë ditë e natë deri në vdekje. Propaganda skajshmërisht antiislame dhe shumëdimensionale nuk ka të ndalur, sulmet ideologjike të shoqëruara aspak me mëshirë e ndërgjegje janë të gjitha të shigjetuara me plot urrejtje e armiqësi kundër Islamit, fesë së natyrshmërisë njerëzore dhe programit për të gjitha sferat e jetës e për mbarë kombet e globit, fesë të cilën e zgjodhi Zoti i Madhërishëm, Sundimtari absolut. Shumë herë shkak i këtyre sulmeve po bëhen vetë muslimanët, të cilët me sjelljet e tyre po paraqesin imazhe negative, me të cilat Islami nuk ka të bëjë fare. Kjo vjen si rezultat i largimit nga metodologjia që reflekton Islamin autentik. [/FONT]
[FONT=book antiqua]Por sulmet ideologjike përmes librave, revistave, ligjëratave, debateve televizive dhe emisioneve dokumentare i hasim të drejtuara direkt kundër fondamenteve, parimeve dhe udhëzimeve islame dhe ky fenomen është një mesazh shumë i qartë që duhet të na nxisë për vigjilencë dinamike dhe dashuri maksimale në praktikimin e fesë islame për të formuar personalitetin e vërtetë islamik dhe kjo kërkon orientim shkencor e jo fanatizëm fraksionist e medhhebor. Këto sulme vullkanike vërshojnë edhe kundër veshjes që Islami parasheh për muslimanen. Kundërshtimet e tilla priten dhe do të vazhdojnë edhe në të ardhmen nga sekularistët dhe ideologjia feministe me të gjitha rrymat e saj[1] si dhe nga ideologjitë e tjera, të gjitha produkte të mendjes njerëzore.[/FONT]
[FONT=book antiqua]Në këtë kohë, disa dijetarë e mendimtarë u sfiduan dhe u viktimizuan ideologjikisht nga këto kundërshtime satanike duke përhapur fetva skandaloze në lidhje me mbulesën islame, duke e tjetërsuar atë nga ajo që parasheh koncepti islam me qëllim që të paraqiten sa më modernë dhe bashkëkohorë; një mbulesë e cila ka nevojë për mbulesë dhe që shfaq bukurinë femërore duke korruptuar lehtë ndjenjat mashkullore dhe duke nxitur pasione djallëzore.[2] Ai që ka dëshmuar se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut dhe se Muhamedi është i Dërguari i Tij duhet që personalitetin e tij ta formojë në pajtueshmëri me atë që kërkon kjo dëshmi, mbi të cilën ndërtohet e gjithë feja, e cila përfshin të gjitha sferat e jetës nga lindja deri në vdekje.[/FONT]
[FONT=book antiqua]Krijuesi ynë kërkon nga njerëzimi që t’i përgjigjet këtij mesazhi hyjnor dhe të mos shprehë revoltë duke ia kthyer shpinën dritës kur’anore dhe udhëzimeve profetike dhe nën hijen e kësaj metodologjie qiellore[3]realizohet të larguarit nga të gjitha rrugët e burimit djallëzor. Kush e ngulit mu në kandil të zemrës dashurinë e shoqëruar me respekt dhe nënshtrim ndaj metodologjisë në fjalë, do të shfaqë Islamin burimor dhe gjithë atë që urdhëron kjo fe, do ta praktikojë atë me bindje dhe do të largohet me urrejtje nga çdo gjë që ndalon kjo fe. Prej urdhërimeve fetare është edhe hixhabi, mbulesa me të cilën obligohen muslimanet. Ato duhet ta zbatojnë duke mos hezituar dhe në momentet kur i dëgjojnë ajetet që flasin për mbulesën, ato duhet ta zbatojnë me dashuri dhe krenari.[/FONT]
[FONT=book antiqua]Për të arritur deri te implementimi i tillë dhe realizimi i obligimit që kemi ndaj Kur’anit, duhet të realizojmë dy gjëra. Së pari, duhet ta kuptojmë Kur’anin dhe të meditojmë mbi ajetet e tij. Së dyti, të veprojmë me Kur’an. Kur urdhërohet diçka me të, ajo gjë duhet zbatuar, por nëse ndalohet ndonjë gjë, duhet të largohemi prej saj. Kur zbriti ajeti i mbulesës, Pejgamberi salallahu alejhi ve sel-lem ua tha sahabëve, Allahu qoftë i kënaqur me ta, dhe ata pastaj u kthyen te shtëpitë dhe ua thanë këtë ajet bijave, grave, nënave dhe motrave të tyre, të cilat u mbuluan. Allahu i Plotpushtetshëm thotë: “[B]O Pejgamber! Thuaju grave dhe bijave të tua si dhe grave të besimtarëve që të lëshojnë mbulesën e tyre (të kokës) mbi gjithë trupin. Kjo do të ishte më e mirë që ato të mund të dallohen (se nuk janë rrugaçe) e të mos ngacmohen nga të tjerët. Allahu është Falës i madh dhe gjithnjë Mëshirëplotë.[/B]” [5][/FONT]
[FONT=book antiqua]Dhe në suren Nur thotë: “[B]Thuaju besimtareve që të ulin shikimet e tyre (nga e ndaluara) dhe ta ruajnë nderin e tyre (nga marrëdhëniet e jashtëligjshme) dhe të mos i shfaqin stolitë e tyre, përveç atyre që janë të dukshme[/B].[6] [B]Le t’i mbulojnë kraharorët me mbulesat e tyre (të kokës) dhe të mos ua shfaqin stolitë e tyre...[/B]”[7] Mesazhet që ngërthejnë këto ajete janë:[/FONT]
[U][FONT=book antiqua]- obligueshmëria për mbulimin e tërë trupit nga koka e deri në fund të këmbëve;[/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua]- mbulesa reflekton besimin, nderin, thjeshtësinë, sakrificën dhe mbrojtjen nga shikimet e liga;[/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua]- mbulesa nuk duhet të jetë e tejdukshme;[/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua]- nuk duhet të jetë e zbukuruar;[/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua]- të jetë e gjerë dhe jo e ngushtë dhe e hollë;[/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua]- të mos jetë e parfumuar;[/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua]- mos t’i përngjajë veshjes së meshkujve e as asaj të jobesimtarëve.[/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua][/FONT][/U]
[U][FONT=book antiqua]vijon...[/FONT][/U]

Titulli: Çfarë thotë Kurani dhe Bibla për mbulesën
 

[CENTER][FONT=book antiqua]BIBLA PRO MBULESËS[/FONT][/CENTER]

[FONT=book antiqua]Nuk u takon besimtarëve dhe besimtareve që të veprojnë me librat e mëhershëm qiellore ngase ata kanë pësuar ndryshim nga origjinali prej faktorit njeri. E sa i përket ruajtjes së Kur’anit, atë e ka marrë përsipër Allahu deri në kataklizëm, pasi Krijuesi dhe Sundimtari i krijimit thotë: “[B]Sigurisht, Ne e kemi zbritur Kuranin dhe, sigurisht, Ne do ta ruajmë atë.[/B]”[8] [/FONT]
[FONT=book antiqua]Ne me këtë nëntitull kemi synim që njerëzve afetarë t’u sqarojmë se nuk është vetëm Islami që e bën obligim mbulesën, por edhe Bibla e urdhëron një gjë të tillë, ngase kur është fjala për mbulesën kritikat ngërthejnë në vetvete se mbulesa është prapambetje dhe diskriminim gjinor dhe këto akuza lëshohen si raketa vetëm në adresë të Islamit, duke e anashkaluar Biblën. Kjo bëhet edhe për një arsye tjetër, se ky obligim biblik është i injoruar nga pasueset e saj, me përjashtim të murgeshave.[9] [/FONT]

[FONT=book antiqua]Ja çfarë lexojmë në Bibël në lidhje me mbulesën: “Çdo grua që lutet apo profetizon me krye të zbuluar, turpëron kryetarin[10] e vet: sepse është e njëjtë sikurse t’i kishte qethur flokët.[11] E po ndodhi që ndonjë grua nuk do ta mbulojë kryet, le të qethet;[12] por, në qoftë se është turp për grua ta qethë e ta rruajë kryet, atëherë le të mbulohet.”[13] [/FONT]
[FONT=book antiqua]Këto citate janë skajshmërisht të qarta se Bibla e urdhëron femrën që të mbulohet sepse me këtë mbulesë dallohet nga prostitutat, duke qenë se mosmbulimi është turp dhe gjë e pamoralshme. Në të kundërt, gruaja e pambuluar duhet t’i ketë flokët e qethura ose të rruara. Në citatin tjetër, i cili e përforcon obligueshmërinë e mbulesës, lexojmë: “Prandaj gruaja duhet të mbajë një shami koke si shenjë varësie për hir të engjëjve.”[14] [/FONT]
[FONT=book antiqua]Kjo mbulesë e mbron femrën nga shikimet e liga prej të cilave paralajmëron e qorton Bibla si dhe mbulesa i shpëton sytë e meshkujve që të mos mëkatojnë.[/FONT]
[FONT=book antiqua]Bibla thotë: “Keni dëgjuar se qe thënë: “Mos e thyej kurorën!” E unë po ju them: Kushdo që me dëshirim e shikon një grua, në zemrën e vet e ka bërë fëlligështinë me të. Nëse syri yt i djathtë të çon në mëkat, nxirre e flake larg teje! Është më mirë për ty të humbasësh njërën nga gjymtyrët e tua, se i tërë trupi yt të hidhet në ferr.”[15] [/FONT]
[FONT=book antiqua]Po ashtu Bibla e ndalon që femra t’i përngjajë mashkullit në veshje dhe anasjelltas, kur thotë: “Një grua nuk duhet të mbajë veshje meshkujsh, as një burrë veshje femrash. Zoti, Perëndia juaj, e urren atë që bën ashtu.”[16] [/FONT]
[FONT=book antiqua]Kjo le të shërbejë si përkujtim edhe për femrat nazaretiane, që nëse marrin mësim dhe i zbatojnë këto këshilla biblike, mbasi edhe besojnë në të, do ta ndihmojnë moralin që sot në shoqërinë tonë është në dekadencë.[/FONT]
[CENTER][FONT=book antiqua]PËRFUNDIM[/FONT][/CENTER]

[FONT=book antiqua]Mesazhi i Zotit që nga Pejgamberi Muhamed sal-lallahu alejhi ve sel-lem është vetëm Kurani dhe Sunneti, ligj që rregullon jetën individuale dhe shoqërore për gjithë popujt e rruzullit tokësor dhe nuk do të realizohet harmonia, siguria, lumturia dhe paqja në tokë nëse njerëzimi do t’ia kthejë shpinën sheriatit të Zotit. Kur njerëzimi revoltohet kundër Mbretit të gjithësisë duke u larguar e kundërshtuar urdhërimet, ndalesat dhe këshillat e Tij, nuk ka dyshim se do të shfaqen në fytyrën e tokës dhuna, luftërat, dënimet dhe shumë gjëra të tjera negative të pranishme sot. [/FONT]
[FONT=book antiqua]Allahu i Madhëruar thotë: “[B]Kushdo që i kthen shpinën Mesazhit Tim, do të ketë jetë të mjeruar dhe Ne, në Ditën e Kiametit, do ta ringjallim të verbër[/B].”[ 17] [/FONT]
[FONT=book antiqua]Pra, njerëzimi vetëm përmes Mesazhit të Zotit (Kuranit dhe Sunnetit) realizon sigurinë dhe lumturinë në këtë botë dhe në amshueshmëri.[/FONT]
[CENTER][FONT=book antiqua]Shkroi:[/FONT]
[FONT=book antiqua]Adem AVDIU[/FONT]
[FONT=book antiqua]Delirje&Edukim nr:11[/FONT]
[FONT=book antiqua]Burimi: Albselefet.net[/FONT][/CENTER]

[FONT=book antiqua]___________________________ [/FONT]
[FONT=book antiqua][1] Si feminizmi liberal, socialist dhe radikal.[/FONT]
[FONT=book antiqua][2] Në lidhje me mbulesën fetare sipas sheriatit, lexoni librin “Mbulesa” nga dijetari eminent dhe fakihu i kohës sonë, Imam Albani, Allahu e mëshiroftë.[/FONT]
[FONT=book antiqua][3] Këtë metodologji e implementuan gjenerata e artë, sahabët, shokët e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem, me rrugën e të cilëve Allahu ishte i kënaqur. Kjo mjafton për të gjitha gjeneratat e tjera që ta pasojnë rrugën e tyre, pra kur është vërtetuar me Kur’an dhe hadith se Allahu është i kënaqur me gjeneratën e parë të kombit musliman, atëherë kjo sinjalizon qartë se kënaqësia e Zotit të Madhëruar arrihet duke pasuar metodologjinë e sahabëve dhe jo rrugët të cilat kundërshtojnë rrugën e tyre me paudhësi si mosbesim, shpikje e mëkatime.[/FONT]
[FONT=book antiqua][4] Shiko “El Akidetu Ev-velen lev kanu Jalemun” 1/275 nga Ebu Islam Salih ibën Taha Abdulvahid. Botoi Mektebul Guraba, 1428h.[/FONT]
[FONT=book antiqua][5] Ahzab: 59.[/FONT]
[FONT=book antiqua][6] Ka për qëllim fytyrën dhe shuplakat e duarve deri te kyçet.[/FONT]
[FONT=book antiqua][7] Nur: 31.[/FONT]
[FONT=book antiqua][8] Hixhër: 9.[/FONT]
[FONT=book antiqua][9] Murgëria nuk ka qenë e legjitimuar, por e shpikën ata vetë. Allahu thotë: "...ndërsa murgërinë ata vetë e shpikën." Hadid: 27.[/FONT]
[FONT=book antiqua][10] Në Diodatin e Ri, përkthim 1991-94, qëndron “turpëron kryet e vet”. Po kështu gjendet edhe në gjuhën arabe texhlibul are ala re’siha. Botim i vitit 1995, Arabic Bible NVA Copyright 1988 IBS.[/FONT]
[FONT=book antiqua][11] Ndërsa në përkthimin e ECM 1993 qëndron: “Ajo sillet si të ishte prostitutë, me flokë të qethur.”[/FONT]
[FONT=book antiqua][12] Në përkthimin e ECM është e shënuar në kllapa “e le të përjashtohet”.[/FONT]
[FONT=book antiqua][13] Bibla, Besëlidhja e Re, Letra e parë drejtuar Korintianëve 11/5,6 . Përktheu dhe shtjelloi Dom Simon Filipaj, Ferizaj 1994.[/FONT]
[FONT=book antiqua][14] Bibla, Dhiata e Re, Letra e parë drejtuar bashkësisë së Korintit 11/10. Përkthimi i vitit 1993 ECM. Në këtë përkthim lexojmë komentin se engjëjt e pranishëm nuk durojnë mospërfillje. Ndërsa në përkthimin e Dom Simon Filipaj qëndron: “Prandaj, gruaja duhet ta mbartë mbi krye shenjën e varshmërisë, për shkak të engjëjve.” Dom Simoni shtjellon: “Në mbledhjet e bashkësisë, sipas një interpretimi çifut të Lgp 23,15 në mbledhje janë pranë edhe engjëjt, prandaj qëndrimi duhet të jetë me nderim dhe rregull.[/FONT]
[FONT=book antiqua][15] Bibla, Besëlidhja e Re, Ungjilli sipas Mateut me titull Mësimi mbi kurorëthyerjen 5/27, 28 dhe 29. Përkthimi nga Dom Simon Filipaj.[/FONT]
[FONT=book antiqua][16] Bibla, Dhiata e Vjetër, Libri i Besëlidhjes së Ripërtërirë 22/5. Përkthimi i vitit 1993 ECM.[/FONT]
[FONT=book antiqua][17] Sure Ta ha: 124.[/FONT]

Titulli: Çfarë thotë Kurani dhe Bibla për mbulesën
 

Po cfar mbulese bre mos na e lodh b*then pash familjen.
Nuk jane kah mbulohen ma n'midis arabie e turqie, e ti n'midis shqipeve ke gjet me na shit p*rdha bulesha bulesha.

A jini budall ju a cka keni?