Ndarja!
 

Ishte e re atëherë!
E re dhe e bukur shumë. Vinte në Shkollën e Lartë Pedagogjike, me dëshirë që ti kryej sa më shpejt ato dy vite, dhe të kthehet në vendlindje si edukatore.
Kishte ëndërra si çdo e re, dhe shpresonte t`i buzëqeshte fati e të gjej princin që e ëndërronte.
Ai ishte i bukur gjithashtu, dhe e donte në mënyrën e vet, çmendej nga bukuri e saj.
Ja vendoi kusht vetes që o e marton atë o s`do martohet kurrë.
Ajo e donte po ja kishte frigën atij dhe familjes.
Një ditë kur kërkesat e tija ishin të panumërta për një [b]PO[/b] nga ana e saj, ajo e liroi zemrën dhe gojën.
- "Shiqo mbasi je kaç këmbëngulës, kërko filan personin dhe dërgoe mësit te baba".
E bëri këtë me qëllim, se ai kudo kishte nxjerrë fjalë se ajo ishte e tija.
Dhe Babai duke menduar se kjo është e vërtetë pranoi dhe dha dorën e saj.
U martuan me një dasmë të thjeshtë nga të dyja palët.
Ajo edhe pse nuk e donte aq shumë, shpresoi që me kalimin e kohës do të lindte dashuri e fuqishme për te.
Por kot, ai e deshte në mënyrën e vet, po dashuria e tij lidhej me bukurinë e saj, të cilën nuk mënonte ta merrte sa herë që ai donte, nën afshin e dehjes nga rakia.
Në lidhjen e saj nuk lindi dashuria, po lindi një vajzë.
Pas lindjes së vajzës ai, edhe më tepër ju shtrua alkoholit, dhe jeta e tyre e përbashkët nuk ishte më e mundshme.
U mundua që për hirë të fëmiut, vetëm ajo e din sa u mundua të durojë atë jeta që ja solli fati. kur një natë ai erdhi në shtëpi me tjetrën, i dehur si kurrë më parë, mori vajzën nga duart e saja, ja hudhi në prehër tjetrës dhe asaj ja hapi derën, të cilën gadi sa nuk ja përplasi për shpinde deri sa ajo dilte.
Nata ishte e errët, por asaj edhe sytë ju mveshën me errësirë të përjetshme, lotët sju thanë më kurrë.
Mes lotëve dhe dhembjes në zemër arriti në shtëpinë prindërore!

Kaluan ditë, javë, muaj e asaj nuk i tereshin lotët.
Ai kuptoi gabimin dërgoi njerëz që t`a kthej, por inati i familjes së saj nuk pranoi një ribashkim.
Ai edhe më tepër ju shtrua alkoolit dhe lavireve, vajzën e mori nën mbikqyrje gjyshja e saj.


Një ditë në shtëpin e saj, trokitën disa njerëz.
Asaj ju dukën ato trokitje, si plumba që i ranë në zemër.
Erdhi pas pak nëna me lot në sy.
-"Bija ime kanë ardhë mësitë për ty, dha babait tënd po i pëlqejnë ata njerëz që po kërkojnë dorën tënde".
Ajo qau tërë atë natë, qau edhe ditët në vazhdim, qau dhe atë ditë kur u ba nuse për së dyti.
Fati i saj nuk ishte i pasur, nuk kishte shtëpi të madhe, po kishte zemër të mirë dhe e donte.
Me kohë edhe ajo filloi ta dojë, i lindën dhe fëmijë tjerë, por zemra e saj kurr nuk gjente ngushëllim.
Qante shpesh, edhe në dhomën e fjetjes, e strukur në gjirin e burrit të saj të dytë, i cili e ngushëllonte duke i thënë:
-"Qaj e dashura ime, hjedh lotin dhe vrerin në xhoksin tim, por dije se si sot do të vjer dita e ti do ta takojsh ate, e atëherë do të jemi të gjithë të lumtur"

Kaluan kështu vite të tëra.
Lufta në Kosovë shpërndau njerëzit në të katër anët e botës.
Edhe ajo me fëmijët dhe burrin ikën prej atje.
Fati i tyre ishte Skandinavia, morën lejën e qëndrimit.
Fëmijët ishin rriturr, por ajo nuk ishte e lumtur, zemrën e kishte pa ngushëllim.
Ëndërronte atë copë vajzë që dikur ja morën dhee hudhën ne prehërin e tjetrës.
Sa është rriturr, çfarë jete ka bërë pa mua?? Ishin këto pyetjet që më së shpeshti ja bënte vetes.

Një natë kur me burrin dhe fëmijët po shiqonin TV, e ajo bënte sikur shiqonte por mendjen e kishte se si u banë 20 vite që nuk e pa më kurrë vajzën që dikur e lindi, cingërron telefoni.
Ajo e kishte telefonin afër, asaj i ra fati ta ngrejë e të thotë:
-"Alo urdhëroni"-
Dëgjoi një zë të brishtë në anën tjetër.
-"Alo, unë jam S, a mundem të flas me D, të cilën e kam nënë?"
Ajo humbi ndjenjat, burri i saj mori telefonin, e fëmijët filluan të ndihmojnë nënën e tyre.
Pas pak ajo erdhi në vete, nuk dinte se ku është, pa brrin e saj që fliste i buzëqeshur në telefon, pa fëmijët që qanin.
Ju duk se bota e tërë ndryshoi, u qua si e marrë, mori sërish telefonin në dorë, dhe filloi të nxjerrë tërë ato shprehje që gjatë 20 viteve i kishte mbajtur të mbyllura.
Në anën tjetër ndëgjohej zëri i përvajshëm i asaj foshnje tani më e rriturr, e martuar dhe nënë.

****************************

Të nesërmën më mori në telefon, më ftoi që të shkoja tek ajo, ma bëri pak me dije se çka është në pyetje, po kishte nevojë të fliste, të derdhte gëzimin e vet, të merrnin vesh e gjithë bota, se ajo tani më ishte nëna më e lumtur në botë.

Pas tri javëve, iku për Kosovë.

Në verën e kaluar ishte sërish atje, kishte sjellur me vete një inqizim dasme, e lumtur vallëzonte, mes dy bijave të veta.
Me të madhen nga martesa e parë dhe të voglën nga martea e dytë.
Quditërisht vajzat e saja sikur të ishin binjake, të bukura si ajo dikur.
Shiqoja se si rrezatonte ftyra e saj gëzimin, dhe ngadalë rrëshqisnin lotët faqeve të mia dhe të saj.

Oj ,Murgesh hallall mos te koft ,sa lotin kam derdhe :cry: :cry:

[quote=vjeshta]Oj ,Murgesh hallall mos te koft ,sa lotin kam derdhe :cry: :cry:[/quote]

Ashtu edhe une besomni, nje jete tragjike qe cdo her ajo none e paska pas nje dhimbje thell ne zemer dhe gezohem qe paska marr perfundimin me bashkim dhe me buzqeshje.
Nenes dhe bijes i deshiroj ta shfrytzojn kohen qe ikan humbur........


PS: Murgesha vertet hallall te koft se ke bere nje shpjegim te mirefillt...

Me vjen mire qe me ne fund e kane gjetur njera-tjetren. Histori e dhimbshme :(

Hallall te qofte oj Murgeshe :!: Keto ngjarje jete jane te hidhura si pelimi por drejtesija e asaj nene paska ndrite me ne funde.

Murshesh hallall te qoft po tash din ndonje gje a kan konatkt te shpesh nena me te ijen se shum prekse ishin keto shkrime te tuat
thon nje fjal popullore GJIRI I NENES KURR NUK HARROAHT MOS NE KET BOT NE BOTEN TJTER NENA EDHE FMIAJU DUHET TE TAKOHEN

:cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry:

Hallo
 

[FONT=Trebuchet MS][SIZE=2][COLOR=teal]Murgesha, pershendetje, met vertet mos te genjej, buza mu ka dridhur, por isha ne pun e me ja fillu me qajt I kisha shti te gjith koleget te qajn se qaj shum dhimbshem....[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Trebuchet MS][SIZE=2][COLOR=teal][/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Trebuchet MS][SIZE=2][COLOR=teal]MURGESHA !!!! TASH E MAS I UROJ ASEJ NËNË TE KET VEQ TE MIRA NE JET DHE TE PRET TI MARTOJ NIPET E MESAT !!![/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Trebuchet MS][SIZE=2][COLOR=teal][/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Trebuchet MS][SIZE=2][COLOR=teal]ps: MURGESHA SHUM HER E KAM LEXU E DISA FJALI !!!! KALO BUKUR TI ME TE DASHURIT E TU....[/COLOR][/SIZE][/FONT]

______________________________________________________________________

[FONT=Arial Narrow][SIZE=2][COLOR=darkorange]PO MOS TE KISHTE EGZISTUAR XHELOZIJA !!! AS SHQIPTARIA NUK DOT EGZISTONET !!![/COLOR][/SIZE][/FONT]

ehh moj Murgesh kjo eshte vetem nje mini storje nga Jeta..sa e sa nena ka te tilla, ndoshta qe akoma s'i kane pare femijet e tyre !



Shume shkurt po ju rrefej per nje ngjarje te vertet:

Ndarje e zakonshme, Nena duhet te kthehet ne Prinderit, lene te bijen ne gjume . thone edhe dielli per nje cast humbi ne rete, ate dite nuk doli fare!!!!
....... u rimartua nena e asaj voglushe ..ndoshta per te sjellur ne jete edhe femije te tjere qe te mbushe ate zbraztesire te madhe..kure la femine e saje ne djep , pe te mos u kthyer kurreme afer bijes se saje. U be NENE perseri,...pore zemra e saje ishte boshe...!

...........................................


Kaluan vite e vite Nenes ju semur nje femije.. ju desh te shtrihet ne njeren Klinik te prishtines me femiun e saje te semure:....Aty takoi shume nena me femije te semure..pore njera nuse e re e terhicte me shume qe te qaje hallet e nenes....

Dic e mbrendshme filloi te trazoj shpirtin e saje : nuk kishte guxim ta pyste si e kishte emrin !!! Pore... me ne fund menzi arriti ta pys ..." Moj nuse si e pate emrin se neve bisedojme e nuk .... s'arriti ta thot se e ndiente dic shume te afert at nuse .. po edhe nuses se re.. i kisin ardhur te dridhurat e Shpirtit dhe nuk kuptonte pse..........?

Nusja ngadal menxi nxorrin emrin e saje e tha : " Liri" e kame emrin..Nena shtangu..morri fryme thelle..i doli nje ofshame sa ju duk e tere Klinika e ndegjoi at ofshame te saje.. Buza filloj ti dridhej.. Po............ Babi yt si quhet ..." X " nena ....uhfffffffffffffff Ngadale po nena yte Moj Liri ..????

Nenen s'e njohe fare kurre s'e kame pare.. Me ka Lene bebe ne djep duke me perkundur gjyshja .....!!!!

Nena: po emrin s'ja dine... Ngadal u shiquan ne SYY Thelle..menxi doli emri i NENES nga goja e Liris..vetem ja kishin treguar..se s'e kishte perjetuar kurre te therriste ..Oj NENE !

........................................................................


Nenes sikur ju ndal fryma per nje cast ... Ngriti duart drejt Nuses .. :

"LIRI BIJA IME UNE JAME NENA YTE

..................................................

Me raste të tilla është e mbushur përditshmëria shqiptare, e unë solla një prej atyre që kam dijuni më tepër.
Fati e deshti për këtë nënë që traxhedia e saj të përfundoj në mënyrë të lumtur.
Fatkeqësisht jo të gjitha kanë pas fatin e mirë që të ritakohen me fëmijët që i lanë dikur të detyruara nga egërsia e "burrave" shqiptar. Me këtë "burra" përfshijë edhe baballarët, vëllezërit, vjehrrit, që shum herë kanë qenë të vetmit shkaktar për ndarje të një qifti, pa i parashikuar pasojat në të ardhmen.

Ju falënderoj të gjithëve për lexim e nëse dikush din raste të tilla do të ishte mirë që ti shkruaj.

Murgesha!

rast i dhimbshem dhe shume mire i pershkruar!
secilit le t'i prine fati i mbare...!!!

Pershkrim i i bukur edhe pse ne permbajtje te dhimbshme,nese ka te bej me realitet uroj te gjitha te mirat personazhit kryesor...

[quote=ARI_03]Pershkrim i i bukur edhe pse ne permbajtje te dhimbshme,nese ka te bej me realitet uroj te gjitha te mirat personazhit kryesor...[/quote]

Po Ari është ngjarje e vërtetë. Të falënderoj në emër të personazhit kryesor të cilën e njoh shumë mirë.

Edhe juve ju falenderoi per menyren e bukur te pershkrimit....