Mos harro historinë
 

[b][i]Mos të harrohet historia, vuajtjet, burgosjet, maltretimet, vrasje, dhunimet dhe sakrifica e Shqiptarëve të okupuar që më në fund solli deri te gjysma e rrugës, pavarësia e Kosovës ![/b][/i]




[img]https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/190268_135505416523244_100001913596102_221901_5703662_n.jpg[/img]


[img]https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/200185_135553463185106_100001913596102_222292_6466792_n.jpg[/img]


[img]https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/200185_135553466518439_100001913596102_222293_7290788_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/199322_135553783185074_100001913596102_222297_7068258_n.jpg[/img]


[img]https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/200214_135504919856627_100001913596102_221887_6480770_n.jpg[/img]


[img]https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/200214_135504923189960_100001913596102_221888_8340442_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

fatkeqsisht i kane harruar njerzit me ato qka bejen sot.............. keto qe atyre pak njerzve akoma ju sillen ne koke keto tmerre te luftes.....

Titulli: Mos harro historinë
 

[YOUTUBE]LAo7M5y_0qM[/YOUTUBE]

[IMG]http://www.botasot.info/reklama/MBETJET-MORTORE2.jpg[/IMG]

Titulli: Mos harro historinë
 

[YOUTUBE]lGv_A3xP3F8&feature=related[/YOUTUBE]

Titulli: Mos harro historinë
 

[FONT=Georgia][SIZE=3][YOUTUBE]SJpG7sxij0Y&feature=related[/YOUTUBE][/SIZE][/FONT]

Titulli: Mos harro historinë
 

mos valle keto jane njerezit e frustruar sic u quajten nga presidenti historik ???

Titulli: Mos harro historinë
 

[YOUTUBE]ZcYZCWa7ff4[/YOUTUBE]

Titulli: Mos harro historinë
 

[IMG]http://www.davidrose.co.uk/images/kosovo1.jpg[/IMG]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://www.worldsfamousphotos.com/wp-content/uploads/2007/09/kosovo_refugee.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://www.unhcr.cz/vystava/graphics/8_f_06.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://www.minnpost.com/_asset/2wf7tr/mp_main_wide/Kosovo1999.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://farm3.static.flickr.com/2316/2266948706_f35e9bd897.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://dailycensored.com/wp-content/uploads/2011/03/racak.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

Gratë dhe vajzat e dhunuara gjatë luftës ende janë në pritje të drejtësisë


[img]http://www.telegrafi.com/fo/opinione/f.0620232015780_m.jpg[/img]
Igballe Rogova



Letër e hapur me rastin e formimit të Institutit për Krime të Luftës)

I nderuar z. Prof. Dr. Zejnullah Gruda,
Rrjeti i Grupeve të Grave të Kosovës (RrGGK) ju përgëzon për hapjen e Institutit për Krime të Luftës. Ne besojmë se Instituti mund të luaj një rol kyç në zbatimin e drejtësisë duke zbuluar të vërtetën lidhur me krimet e kryera gjatë luftës. Njëkohësisht, ne duam t’ju njoftojmë lidhur me rrethanat dhe nevojat specifike të grave të cilat janë të prekura nga këto krime, në veçanti nga dhunimet gjatë luftës.

Për më tepër se një dekadë pas luftës, gratë dhe vajzat e dhunuara (numri i të cilave supozohet se kalon 10,000) ende janë në pritje të drejtësisë për to. Hetimi dhe përndjekja e dhunimeve dhe veprave tjera penale të kryera gjatë luftës kundër grave mbetet ende në nivel të ulët. Të pakta kanë qenë rastet kur për kryerësit e dhunimeve apo veprave të tjera penale të kryera gjatë dhunës janë ngritur aktakuza; këto vepra shumë rrallë janë përfshirë në aktakuzat e ngritura nga Tribunali Ndërkombëtar për Krime Lufte në ish-Jugosllavi.

Neglizhenca e treguar për rastet e dhunës seksuale në vendet që kanë kaluar nëpër konflikte ka ndikim negativ dhe ngadalëson arritjen e paqes dhe krijimin e ndjenjave të sigurisë brenda komuniteteve përkatëse. Për më tepër, Rezoluta 1325 e Këshillit të Sigurimit të Organizatës së Kombeve të Bashkuara, për Gratë, Paqen dhe Sigurinë (e vitit 2000) bën thirrje për mbrojtjen e grave dhe vajzave nga dhuna në baza gjinore, në veçanti nga dhunimet apo rastet tjera të keqtrajtimit seksual.

Dhuna e kryer gjatë luftës ka pasur ndikim në shëndetin fizik dhe reproduktiv të grave. Ajo ka rezultuar me pasoja serioze për shëndetin mental të popullatës së Kosovës. Hulumtimet kanë treguar se përafërsisht një e katërta e popullatës vuan nga Çrregullimet e Stresit Pastraumatik – PTSD (ndërsa që ka aktivistë se besojnë se është në fakt gjysma e popullatës që përballet me të). Gratë dhe burrat, anëtarët e familjeve të të cilëve janë zhdukur gjatë luftës vazhdojnë të përballen me traumë edhe sot e kësaj dite. Gratë të cilat kanë anëtarë të pagjetur të familjes përballen me sfida edhe më të mëdha në qasjen në prona dhe pasuri, të cilat do t’u mundësonin atyre sigurimin e një jete në mënyrë të pavarur. Humbjet të cilat ato pësuan, edhe të të afërmve të tyre dhe të pronës së tyre, ende mbeten pa u kompensuar.

Ne ju inkurajojmë që publikisht ta deklaroni dhe ta identifikoni dhunimin gjatë luftës si krim dhe kërkojmë nga ju që t’i përfshini këto vepra panele në hetimin e krimeve të cilat ndodhën në Kosovë gjatë luftës. Me këtë rast, na lejoni t’jua ofrojmë përkrahjen tonë dhe t’ju sigurojmë se do të gëzoni përkrahjen tonë. Si rrjet i 68 organizatave të grave në tërë Kosovën, ne kemi qasje tek gratë të cilat kanë pësuar nga krimet e tilla, por edhe ekspertë të trajnuar për të pasur një qasje më të ndjeshme gjatë punës me gratë që ende përballen me trauma. Ne mirëpresim bashkëpunimin me ju në të ardhmen.

(Autorja është Drejtore Ekzekutive e Rrjetit të Grupeve të Grave të Kosovës)

Titulli: Mos harro historinë
 

Memorandumi II i ASHAS – program i luftës speciale

Tamam 25 vjet pas publikimit të Memorandumit të Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Serbisë (“Veqernje novosti”, prill 1986), “kompania e urtakëve” senilë të AShAS, me në krye shkrimtarin autodidakt, babanë e kombit, kryetarin e parë të RFJ (Serbi e Mali Zi), akademikun pa shkollë të mesme Dobrica Qosiq, në marsin e vitit 2011 e “patentoi” Memorandumin 2. Por, këtë herë nuk e publikoi në mjetet e informimit, veçse si një doracak intern ua shpërndau anëtarëve të Qeverisë dhe zyrtarëve tjerë të lartë shtetëror, politik e kishtar të Serbisë, si një program i luftës speciale të veprimit në punën e tyre në të gjitha segmentet.

Serbia është e njohur për projekte nacionaliste serbomëdha për gëlltitjen e tokave të vendeve rreth veti. Të gjitha projektet, duke filluar nga “Naçertania” e Ilija Garashaninit (1844), janë në të njëjtën vijë: pushtimi i tokave të fqinjëve, ndërrimi i strukturës etnike të vendeve të pushtuara, duke shpërngulur e deportuar popullsinë vendase e kolonizuar me serbë e malazezë. Kështu është vepruar deri në projektet e fundit të Jugosllavisë-Serbisë 1989-1990. Të gjitha ato projekte i kanë iniciuar strukturat intelektuale nacionaliste e shoviniste: akademia e shkencave, universitetet, shoqatat e shkrimtarëve, kreu i kishës dhe personalitetet më të njohura të historisë serbe.

Sipas “Sllobodna Bosna” (nr.749, dt. 24 mars 2011) e cila e para e ka zbuluar Memorandumin 2, përmes kanaleve të saj nga kabineti i kryeministrit të Serbisë, ky akt makabër i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Serbisë mban shenjen: “Lexo, por mos e përhap më tutje”.

Memorandumi 2 është vazhdim i atij të parit, veçse tash në kushte të reja duhet të zbatohet me metoda të reja e në mënyrë tjetër; jo me luftë të armatosur, veçse me luftë speciale të kthejë ato që Serbia i ka humbur në luftërat e armatosura! Ky është imperativ politik, historik dhe moral i mbrojtjes së interesave të popullit serb në rajon, mendojnë akademikët serbë, dhe këtë e përsërisin pikë për pikë politikajt, zyrtarët e lartë shtetëror e diplomatik. Memorandumi përmban udhëzime se si duhet të veprojnë organet kompetente në të gjitha sferat e pushtetit shtetëror. Natyrisht, në realizimin e këtij programi, roli i Kishës ortodokse serbe është i pazëvendësueshëm, si gjithherë deri më tash. Është ky një dokument me të cilin akademikët serbë e kanë përcaktuar, ndërsa organet kompetente të pushtetit duhet ta operacionalizojnë e zbatojnë doktrinën gjeopolitike kombëtare serbe.

Memorandumi i parë (1986) ankohej e lamentonte se:
- çështja serbe nuk është zgjidhur në RSFJ, prandaj ajo kërkon zgjidhje të re,
- kufijtë e Serbisë nuk janë në pajtim me përbërjen etnike, prandaj duhet të ndryshohen,
- kushtetuta e vitit 1974 e ka dëmtuar shumë Serbinë, me krijimin e krahinave autonome të Kosovës dhe Vojvodinës dhe ka dezintegruar Jugosllavinë duke krijuar kufij administrativ artificial, të cilët nuk pasqyrojnë pamjen reale etnike,
- është rrezikuar populli serb nga popujt e tjerë brenda RSFJ: nga asimilimi, eksploatimi, shpërngulja, pamundësia e shprehjes, margjinalizimi në sferën politike, ekonomike, kulturore e shkencore,
- është bërë fuqizimi i forcave antiserbe brenda Jugosllavisë (Shqiptarët, Kroatët).

Këto dhe çështje tjera të pakënaqësisë së Serbisë e të popullit serb, imponojnë nevojën e ndërmarrjes së shpejtë të aksioneve për të penguar rrënimin e Serbisë e të popullit serb, apelonin akademikët autorë të Memorandumit 1: Pavle Saviq, Antonije Isakoviq, Dushan Kanazir, Mihajllo Markoviq, Dejan Medakoviq, Vasilije Krestiq, Ivan Maksimoviq, Kosta Mihajlloviq... Memorandumi u bë program politik e shtetëror i Serbisë, ngjalli nacionalizmin dhe instrumentalizoi masat (“revolucioni antiburokratik”, “jogurt revolucioni”, bartja e eshtrave të Car Llazarit, tubimi në Gazimestan dhe tundjet e tjera të masave). Memorandumi u bë akt iniciues për dramën e përgjakshme jugosllave, luftërave e krimeve të tmerrshme, vrasjes masive të civilëve, djegies dhe shkatërrimit të qyteteve e fshatrave, rrënimit të objekteve kulturore e fetare, shpërnguljes e deportimit të popullatës nga rajone të tëra, kampe përqendrimi, dhunime masive të femrave, varreza masive, të cilat e tronditën botën sa që e detyruan të intervenojë ushtarakisht me forcën më të madhe – NATO-n, për të ndalur ato mizori.

Me qenë se me Memorandumin 1 Serbia, me luftërat e armatosura të zhvilluara prej Sllovenisë deri në Kosovë, jo vetëm se nuk arriti qëllimet e formimit të Serbisë së madhe, veçse përkundrazi, u shkatërrua në çdo pikëpamje, e madje edhe u zvogëlua me territor, duke u pavarësua Kosova. Këto dështime dhe humbja e të gjitha luftërave të zhvilluara, e ka demantua thënien e rreme të babës së kombit (Qosiqit), se Serbia gjithnjë ka fituar në luftë e ka humbur në paqe. Tash Qosiqi me kompaninë e tij nga AShAS e ka kthyer qyrkun mbrapshtë, dhe pretendon që atë që kanë humbur në luftë – ta kthejë në paqe!

Cilat janë qëllimet strategjike që duhet të arrihen me Memorandumin 2?

Sipas të gjitha gjasave, Memorandumi 2 është përgatitur para pesë vjetëve, por vetëm tash “është patentuar” dhe u është dhënë udhëheqësve politik e shtetëror, si një doracak udhëzues dhe program për ta zbatuar, në mënyrë që të arrijnë të sanojnë efektet dhe pasojat katastrofale të projektit serbomadh të Memorandumit të parë. Tash Memorandumi 2 ua ka përshtatur metodat dhe format e veprimit për realizimin e qëllimeve të njëjta, në kushte të reja, duke zhvilluar luftë speciale për të dëmtuar interesat e shteteve fqinje. Jo vetëm organet politike, shtetërore, diplomatike e kishtare, veçse për realizimin e qëllimeve duhet të formohen edhe shërbime sekrete për veprim, sikur MOSAD-i izraelit, duke rekrutuar në to protagonistë e kriminel të luftës, në bashkëpunim me shtabe të ndryshme të organizatave fashiste e të partive politike radikale që veprojnë me qendrat në Serbi.

Në vija të përgjithshme, Memorandumi 2, qëllimet strategjike synon të arrihen përmes aktivitetit që kanë për efekt:
- të dobësohen ekonomikisht vendet fqinje, me bllokada, obstruksione e marifete të ndryshme alla-serbe,
- të heqin dorë shtetet fqinje: Kroacia, Bosnje-Hercegovina dhe Kosova nga paditë e ngritura (apo të pretenduara) në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë kundër Serbisë,
- të provokohen pakënaqësi, protesta e demonstrata në vendet e rajonit,
- Serbia të orientohet kah Kina politikisht, ekonomikisht dhe ushtarakisht,
- të krijohet bashkësia panserbe për të gjithë serbët në rajon dhe në diasporë,
- të minimizohet përgjegjësia e Serbisë për krimet dhe shkatërrimet e kryera gjatë luftërave, duke ngritur akuza, fletëarreste ndërkombëtare dhe procese gjyqësore kundër qytetarëve të Bosnje-Hercegovinës, Kroacisë dhe Kosovës,
- të hiqet vëmendja e mediave rajonale e ndërkombëtare nga proceset e gjykimeve të kryera në Tribunalin e Hagës kundër kreut shtetëror, ushtarak e policor të Serbisë,
- me aksione pendese të vihet Serbia në pozitë të njëjtë të viktimës me shtetet fqinje të dëmtuara nga lufta,
- të insistohet në mbylljen e Tribunalit të Hagës, ashtu që gjykimi i gjeneralit Ratko Mlladiq të zhvillohet në gjykatat e vendit,
- të destabilizohen qeveritë e vendeve fqinje, të provokohen pakënaqësi e tollovi në to, ashtu që të dobësohet tehu i akuzave kundër Serbisë,
- të ndihmohet shkëputja e Republikës Serbe (të Bosnjës),
- të insistohet në fitimin e statusit të popullit konstituiv të serbëve në Kroaci, Mal të Zi dhe në Kosovë,
- të pengohet ndarja e Vojvodinës dhe rajonalizimi i Serbisë, dhe të dobësohet veprimi i Bashkësisë Islame të Sanxhakut.

Titulli: Mos harro historinë
 

Memorandumi II i ASHAS – program i luftës speciale

Qëllimet e njëjta me metoda tjera

Shihet se qëllimet strategjike të caktuara në këtë Memorandum, janë të njëjta me ato të memorandumit paraprak, vetëm se metodat dhe mënyra e arritjes së tyre ka ndryshuar, duke ua përshtatur kushteve të reja. Fundja, autorët edhe të këtij Memorandumi janë të njëjtit, me përjashtim të ndonjërit që ka vdekur në ndërkohë. Akademikët dhe inspiruesit e tjerë të Memorandumit konsiderojnë se në krye të shtetit e kanë personin e duhur për realizimin e qëllimeve të tyre: Boris Tadiqin, i cili është i biri i akademikut Lubivoje Tadiq, njërit nga autorët e Memorandumit më të ri. Tadiqi i ri hiqet edhe si proevropian, vetëm për të fituar besimin dhe përkrahjen e Bashkimit Evropian, që të trajtohet si lider në rajon, ndërsa qëllimet e tij të fundit janë realizimi i ambicieve të vjetra nacionaliste për krijimin e Serbisë së madhe, me metoda të reja të përshtatura kushteve dhe kohës. Në frymën e Memorandumit, ai gjithnjë e përsëritë, se Serbia kurrë nuk do ta pranojë pavarësinë e Kosovës, as në mënyrë eksplicite as implicite. Ai e kombinon dëshirën dhe ngutinë për të hyrë në Evropë me kërcënimin për ta rimarrë Kosovën! I bojkoton të gjitha tubimet ndërkombëtare në të cilat marrin pjesë përfaqësuesit e Kosovës. A s’është ky kërcënim eksplicit, se një ditë kur të krijohen kushtet më të favorshme për Serbinë, do të përpiqet ta ripushtojë Kosovën? Ëndërrimtarët serbomëdhenj më se një shekull e gjysmë kurrë nuk kanë hequr as nuk heqin dorë nga ëndrrat e tyre për ripushtimin e Kosovës, aneksimin e entitetit serb të BH dhe shtrirjen e kufirit deri në Karllobag, Karllovac, Viroviticë (në Kroaci), dhe krijimin e Serbisë së madhe.

Udhëheqja serbe tanimë ka nisur operacionalizimin dhe realizimin e synimeve të Memorandumit më të ri. Qeveria e Serbisë ka miratuar Planin aksional për 15-20 vitet e ardhshme. Marrëdhëniet speciale dhe mbledhjet e përbashkëta të Qeverisë së Serbisë dhe asaj të të ashtuquajturës Republika Sërpska, pastaj Ligji për diasporën serbe, Strategjia për serbët e rajonit, të gjitha këto janë në funksion të realizimit të qëllimeve nga Memorandumi më i ri. Deklaratat e ministrit të jashtëm serb, Vuk Jeremiq, se “Mbrojtja e interesave të popullit serb në rajon është imperativ politik, historik dhe moral”, është dëshmia më e mirë se Jeremiqi këtë Memorandum e ka udhërrëfyes në aktivitetin e tij diplomatik. Edhe ministri i brendshëm, Ivica Daçiq disa herë, në vende të ndryshme, ka deklaruar se “Është normale që prioriteti ynë është pozita e serbëve në vendet e tjera të rajonit”. Tash trumbetojnë haptas ndarjen e Kosovës midis Shqipërisë e Serbisë. Të mos flasim për qëllimet programore (dhe kushtetuese) të Vojisllav Koshunicës e të tjerëve në lidhje me Kosovën. Propaganda e zhvilluar serbe për procesin e regjistrimit të popullsisë në Kosovë, Mal të Zi e në Kroaci, është po në këtë funksion. Millorad Dodik dhe mentorët e tij nga Beogradi po inspirojnë dhe përkrahin krijimin e entitetit të tretë (kroat) në Bosnje-Hercegovinë.

Edhepse Memorandumi 2 është akt anakronik dhe shprehje e dëshpërimit të qarqeve të caktuara nacionaliste, udhëheqësit e shteteve të rajonit: Kosovës, Shqipërisë, Malit të Zi, Bosnje-Hercegovinës dhe Kroacisë, nuk duhet të rrinë “këmbëkryq” e të presin realizimin e memorandumeve e programeve serbe, veçse duhet ta njoftojnë bashkësinë ndërkombëtare me synimet, qëllimet strategjike dhe përmbajtjen e Memorandumit më të ri të AShAS, dhe të gjitha programeve tjera, e të ndërmarrin masa për mbrojtjen e vendeve të rajonit nga veprimet e organeve dhe strukturave legale dhe ilegale të Serbisë për dobësimin dhe destabilizimin e tyre. Ndërsa bashkësia ndërkombëtare duhet t’i gjykojë edhe inspiruesit e krimeve dhe gjenocidit që Serbia i ka kryer në rajon. Anëtarët e Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Serbisë, me në krye Dobrica Qosiqin (i cili veç sa nuk ka përfunduar biologjikisht), dhe qarqet e tjera intelektuale-nacionaliste, udhëheqësit e partive politike të angazhuar në programet e Serbisë së madhe, duhet ta marrin dënimin e merituar. Ndërsa veprimet e Serbisë të mbahen nën observimin e rreptë të bashkësisë ndërkombëtare.

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/265074_184202758303817_184196748304418_526616_3819345_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a1.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270253_184203618303731_184196748304418_526624_3813924_n.jpg[/img]

[img]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270253_184203621637064_184196748304418_526625_4883919_n.jpg[/img]

[img]http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270253_184203624970397_184196748304418_526626_4715853_n.jpg[/img]

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/267518_184205078303585_184196748304418_526640_6507346_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/270369_184205258303567_184196748304418_526642_1619659_n.jpg[/img]

[img]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270286_184205444970215_184196748304418_526643_2521561_n.jpg[/img]

[img]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/262346_184205921636834_184196748304418_526648_1286133_n.jpg[/img]

[img]http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/262346_184205924970167_184196748304418_526649_911032_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/262643_184384401618986_184196748304418_528177_4725846_n.jpg[/img]

[img]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/261803_184384968285596_184196748304418_528179_2996703_n.jpg[/img]

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/264344_184387904951969_184196748304418_528207_5969772_n.jpg[/img]

[img]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/260031_184400468284046_184196748304418_528283_1020313_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/267657_184583908265702_184196748304418_529548_4713327_n.jpg[/img]

[img]http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/267657_184583911599035_184196748304418_529549_2403182_n.jpg[/img]

[img]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/267657_184583914932368_184196748304418_529550_7164723_n.jpg[/img]

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/267657_184583918265701_184196748304418_529551_5879565_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/261763_184584458265647_184196748304418_529555_1744575_n.jpg[/img]

[img]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/265022_184587294932030_184196748304418_529583_3769811_n.jpg[/img]

[img]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/265022_184587298265363_184196748304418_529584_1009220_n.jpg[/img]

[img]http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/265022_184587301598696_184196748304418_529585_1286280_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/265022_184587304932029_184196748304418_529586_267351_n.jpg[/img]

[img]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/260046_184589571598469_184196748304418_529605_6306858_n.jpg[/img]

[img]http://a1.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270069_184816998242393_184196748304418_530941_2152281_n.jpg[/img]

[img]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270069_184817001575726_184196748304418_530942_4271349_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/268044_184817964908963_184196748304418_530950_7662549_n.jpg[/img]

[img]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/261251_185726314818128_184196748304418_534477_993578_n.jpg[/img]

[img]http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/261251_185726318151461_184196748304418_534478_1922047_n.jpg[/img]

[img]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/261251_185726321484794_184196748304418_534479_5527487_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264386_185727671484659_184196748304418_534498_6536326_n.jpg[/img]

[img]http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264386_185727674817992_184196748304418_534499_1832560_n.jpg[/img]

[img]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264386_185727678151325_184196748304418_534500_3469194_n.jpg[/img]

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270986_185728124817947_184196748304418_534501_5574087_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270986_185728128151280_184196748304418_534502_834621_n.jpg[/img]

[img]http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/270986_185728131484613_184196748304418_534503_4982144_n.jpg[/img]

[img]http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/262666_185728518151241_184196748304418_534506_1041885_n.jpg[/img]

[img]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/262666_185728524817907_184196748304418_534507_5970119_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/263601_185730588151034_184196748304418_534513_2626755_n.jpg[/img]

[img]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/263601_185730591484367_184196748304418_534514_1468135_n.jpg[/img]

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/263601_185730594817700_184196748304418_534515_5935703_n.jpg[/img]

[img]http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264406_185731178150975_184196748304418_534519_2179056_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264786_185731718150921_184196748304418_534522_8273081_n.jpg[/img]

[img]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264786_185731721484254_184196748304418_534523_6541917_n.jpg[/img]

[img]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264786_185731728150920_184196748304418_534524_5804281_n.jpg[/img]

[img]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/263061_185732348150858_184196748304418_534529_5897015_n.jpg[/img]

Titulli: Mos harro historinë
 

[IMG]http://www.galeriashqiptare.net/albums/UCK/deshmoret_e_koshares3.jpg[/IMG]

Titulli: Mos harro historinë
 

[I]REFUGJATËT
Qyteti që në ditën e pestë të bombardimëve të NATO-s dukej si i boshatisur.
Kolona njerzish pa ndërpre iknin duke i leshuar shtepit e tyre. Nuk dinim kah
shkojnë, por e dinim se po ikin. Kuptuam së janë banorë të laxhëve periferike të
qytetit që i kishin dëbuar më forcë nga shtepitë. Banorët e laxheve të rrezikura
leviznin prej një laxhe në tjetren, kurse një pjesë drejtohej në Stacionin e
autobusave dhe të trenit në Prishtinë. Pa nderpre kolonat e automjetëve më
familje shkonin në drejtim te kufirit të shtetit të Maqedonisë e Shqiprisë.
Situata gjithnjë e më shumë vjen duke u keqësuar e rreziku për jetë duke
u shtuar. Afër apartmentit ku jetonim vrenim grupe të paramelitarëve dhe të
shumë patrollave policore e ushtarake. Poashtu jo larg apartmentëve të banimit
vrenim kolona të mëdha , kryesisht gra, femije, pleq e plaka. Ecnin si të hutuar
e të pa krye, pa qellime të caktura, por më të vetmin qellim me u strehuar kudo
për të shpetuar. Ishte atmosferë trishtuese dhe e dhimbëshme.
Të perkujton
sqenat nga filmi "Nëntori i Dytë". Secili i bente pytje vetëvehtes athue sot a
nesër duhet te ikim nga shtepija dhe qyteti. Qendrimi në Prishtinë më nuk ishte
i pamundur.
Tani i erdhi radha laxhes ku jetonim. Shumë policë e paramelitar të armatosur
deri në dhembë rrethuan aprtamentet e banimit. Duke shtirë më armë në ajr
urdhruan që shqiptarët të largohen prej banesave. Urdhërat ishin të prera më
afatë të caktuar l0-15 minutësh që të largohem më kercnim së do të na vrasin.
Njerzitë të hutuar e më plote frigë delnin nga banesat e
tyre, më valigje
apo edhe pa asgjë nga plaçkat, duke ikur në drejtime të ndryshme, por pjesa më e
madhe në drejtim të stacionit hekurudhor në Prishtinë. Ishte dite e shtunde,
mengjesi i 3 prillit. Banusit e pallatit
tonë në kolonë u nisem në drejtim të
stacionit të trenit. Ishim të detyruar të hypim në tren edhe pse nuk dinim së ku
na qonte. Treni kishte më shumë së 20 vagona, por ishte i mbushur përplote
udhetarë. Bukur më veshtërsi depertuam në koridor të një vagoni. Në kompoziconin
e trenit akoma nuk ishte vendosur makina terheqëse. Pritnim me plotë frige mos
vallë po na dergojnë në drejtim të Nishit. Pas një orë pritje, treni u nis në
drejtim të Fushë Kosovës, e pas një qendrimi të
shkurtër vazhdoi në drejtim
të Maqedonisë. Nuk u ndal në asnjë stacion deri në Bllacë. Zbritem nga treni.
Policet na urdhëruan të ecim vetem brenda binareve duke pohuar së jashtë
binareve janë të vendosura minatë. Mbrrimë në zonën neutrale të kufirit. U
takuam me shumë familje kosovare që ishin duke pritur më javë të tëra për të
kaluar kufirin. Ne kampin e Bllacës gjetem qindramijra vetë duke pritur në
kushte shumë të
vështira nga së Qeveria Maqedonase kishte mbyllur kufirin.
Një pjesë e të pranishmëve në kamp pritnin kot të rreshtuar tërë natën e tërë
diten duke shpresuar se do të hapet kufiri. Në orët e vona të pasditës i
ndejknin policet duke perdorur forcën. Sjelljet e policisë maqedonase ishin
plotë urrejtje ndaj refugjatëve, urrejtje që nuk mund të pershkruhet më fjalë
dhe perdorimi i forcës ishte i pa kufizuar. Më plotë të drejtë refugjatët edhe
sot Bllacen e quajnë "kamp nazist i përqendrimit".
Kushtet e qendrimit në këtë kamp ishin tëjet të veshtira. Ishte shumë ftohtë
dhe kohe pas kohe çdo ditë binte shi. Flenim drejtpersedrejti në tokë më nga një
batani të shtruar e me valigje ndër kokë.
Pas disa ditë qendrimi u hap
kufiri dhe na derguan në kampin e NATO-s në Stankovec në periferi të Shkupit.
Këtu kushtet jetsore ishin më të mira nga se ishim nën përkujdesjen e NATO-s.
Pas disa dite qendrimi në këtë kamp, bashkë më shumë refugjat u vendosem më
banim në Gostivar, në familjet bujare shqiptare. Aty gjetem mirëpritje e
ngrohtësi vëllazërore. Nikoqirët në çdo mënyrë bënin përpjekje më na i lehtsuar
vuajtjet e preukupimet tona.
Mirëpritja, kujdesi, respekti e bujaria e shqiptarëve që
jetojnë në
shtetin e qujtur Maqedoni ishte në nivel shumë të lartë. Dispononin më ndjenja
të forta patriotike e kombëtare, më etikë humane e më dashuri të madhe
vëllazërore ndaj refugjatëve. Përherë ishin
aty afër për të na i zbutur
brengat e për të na dhënë kurajo për të ardhmen më të mirë të Kosovës.
Të
refugjatë kosovar në kujtimet më të mira do të
mbesin shumë qytetarë të
Gostivarit dhe rrethinës , si Abaz Nuredini, i qujtur Haxhi i cili edhepse i
moshuar, pjesmarrës i Luftës në vitet 1944/45, nuk pushonte duke ndihmuar
refugjatët. Në shtepinë e tij kishte strehuar l5 refugjatë dhe kujdesej për ta
si për femijët e vetë. Nuk kursente kohë as mund që tu ndihmoi sa herë paraqitej
nevoja. Shumë refugjatë përher do ta kujtojnë angazhimin vetmohues të Naser
Kadriut, i cili përveç së në shtepinë e tij modeste kishte strehuar
shumë
refugjatë, ai vazhdimisht angazhohej për ti pritur e strehuar në familjet e
Gostivarit e rrethinës refugjatë të rinjë që vinin në Gostivar pothuja çdo ditë.
Shpesh shkonte edhe në kampet e refugjatëve në Shkup, Tetovë, në Çegran të
Gostivarit, e në Neproshtën të Tetovës, për të sjellur në Gostivar refugjat, ku
kushtet e strehimit ishin më të mira. Nuk mund të harrohen Njazi Kadriu e Ferit
Nuradini nga qyteti i Gostivarit, Safi Miftari nga fshati Ravën, Halim Shaqiri
nga fshati Debresh dhe shumë e shumë të tjerë që më përkushtim të madh ishin në
sherbim të refugjatëve. Pothuja të gjithë qytetarët e Gostivarit kishin një
kujdës e respekt të shtuar ndaj refugjatëve dhe shpesh u kryenin sherbime
gratisë.[/I]

Titulli: Mos harro historinë
 

[I]Qendrimi në Gostivar do të mbetët në kujtimet më të mira, përkunder halleve e
brengave tona nga ajo që ndodhte në Kosovë më të afermit tanë , më popullin
shqiptar të Kosovës dhe më pasurine tonë. Jetonim më bindje se fitorja është e
sigurt dhe çdo ditë pritnim
momentin e kapitulimit të Jugosllavisë fashiste.
Bindja se fitorja është afër na i lehtsonte vujtjet dhe na bënte të harrojmë
përjetimet e dëmet. Më shumë së njëmilion
qytetarë shqiptarë e kishin leshuar
Kosovën e ishin vendosur në shtetet fqinjë, pjesa më e madhe në
Shqipëri.
Ishim të shqetsuar për popullatën e mbetur në Kosovë, ndaj të cilëve bëheshin
çdo ditë masakra e likvidime. Ata iu kishin nënshtruar urisë e smundjeve të
ndryshme dhe luftonin për jetë apo vdekje. Vetem një popull që ka për ideal
lirinë mund të duroj të gjitha këto vujtje e sakrifica dhe më në fund të
trijumfoi.
Mesazhi i Presidentit te SHBA drjetuar kosovarëve, në momentin më kritik, na
dha forcë të re në përballimin e veshtërsirave. Ishte mesazhë shprese dhe
solidariteti:
"Në emër të të gjithë amerikanëve, Hillari dhe unë dërgojmë shprese dhe
solidariti për popullin e Kosovës.
Gjatë disa muajve të kaluara, ju keni qenë
të detyruar t'ilini shtëpitë tuaja. Keni parë dhunë të tmerrshme. Shumë nga ju,
ende kërkojnë shokët dhe anëtarët e familjes. Unë u takova me refugjatë kosovarë
në Gjermani, muajin e kaluar. Bashkëshortja ime, së fundit u takua me një grup
tjetër refugjatësh në Maqedoni. Tregimet tuaja na mbushin me pikëllim.Tregimet e
njerëzve të hijshëm, jeta e të cilëve është ç'rrënjosur me dhunë ne skenat, që
nuk besonim se do ti shohim më kurrë në Evropë.
Tregimet e njerëzve të pafajshëm të rrahur e brutalizuar për asnjë arsye
tjetër, përveq për shkak të etnitetit dhe besimit - njerëz të rrethuar në mes të
natës, të detyruar të hipin në trena pa ditur se ku po shkojnë, të ndarë nga
familjet e tyre. Tregimet e njerëzve që arrijnë në kampe për refugjatë pa asgjë
tjetër pos vendosmërisë së fortë për t'u gjetur me të dashurit e tyre dhe për
t'u kthyer në fshatrat e tyre dhe me kulturë të paprekur. Por, ju nuk jeni të
mundur.
Ju nuk jeni dhënë në dëshprim. Dhe ju nuk keni lejuar që tmerri që
keni parë, t'ju ngurtësoj zemrën apo t'ju prish besimin në një jetë më të mirë
në vendin ku keni lindur.
Ju e keni lëshuar Kosovën me një qëllim: të
ktheheni në siguri. Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj të NATO-s
janë duke
punuar po për të njejtin qëllim. Do të kaloj kohë.
Por, me forcën tuaj dhe
me vendosmërinë tonë, nuk ka dyshim se si do të duket fundi. Kampanja e
pastrimit etnik në Kosovë do të përfundojë. Ju do të ktheheni.Kampanja jonë
ushatarake dita-ditës po e
rrit presionin mbi liderët serb dhe mbi forcat
serbe në Kosovë. Ata e dinë se ne do të mbahemi derisa forcat serbe të shkojnë
dhe derisa ju të lejoheni të ktheheni në shtëpi, së bashku me NATO-n, që atje të
parandalojë kthimin e dhunës.
Në ndërkohë, shtetet gjithandej botës,po
punojnë së bashku të sjellin ndihma për ju dhe familjet tuaja.
Shtetet e
Bashkuara sapo përfunduan ndërtimin e një qendre të re, të quajtur "Kampi
Shpresa", ku do të mund të vendosen deri në 20.000 njerëz. Kongresi ynë sapo
aprovoi më shumë se 700 milion dollarë në ndihma humanitare që të jemi të
sigurtë se do të mund t'i dalim ballë kërkesave tuaja, si tash ashtu edhe kur ju
të ktheheni në shtëpitë tuaja. Ne u jemi mirënjohëh popullit të Shqipërisë dhe
të Maqedonisë për pranimin e refugjatëve në vendet e tyre dhe në shtëpitë e
tyre.
Nuk është lehtë për asnjë shtet të pranoj numër të madh njerëzish, e
posaqërisht nuk është lehtë për dy vendet, që ende përpjeken me nevojat e
populli të vet. Ne i njohim sakrificat tuaja dhe ne jemi të vendosur t'ju
ndihmojmë, duke ju lehtësuar peshën dhe duke ju ndihmuar që të zhvilloni
sigurinë, prosperitetin dhe demokracinë në vendin tuaj dhe në vendet fqinje.
Sfidat e mëdha mund ti bashkojnë njerëzit. 19 shtetet e NATO-s nuk janë të
njejtë. Por, vlerat esenciale i kemi të përbashkëta. Dhe, gadi në fillim të
shekullit të ri, ne refuzojmë që të jemi të kërcënuar nga një diktator që
mundohet të na kthej kujtimet më të këqija të këtij shekulli që po e
kalojmë.
Ju falenderoj për forcën tuaj dhe mbani në mend se pa marrë parasysh
se çka ju ka ndodhur, ju nuk jeni vet. Shtetet e Bashkuara dhe NATO janë me ju
dhe ne do të qëndrojmë me ju edhe për shumë kohë pasi ju të ktheheni në shtëpi"
Bil Klintoni[/I]

Titulli: Mos harro historinë
 

[I]Më qenë së numri i refugjatëve të strehuar në Maqedoni arriti në mbi 300.000
veta dhe së qeveria maqedonase pa rreshtur insistonte para bashkësisë
ndërkombëtare që të zvogelohej ky numër më motivacionin djallëzor së po i
rrezikohet siguria e
e shtetit për shkak të prishjes së baraspeshes
nacionale, për çka kohë pas kohe e mbyllte kufirin. Shumë shtete vendosen të
pranojne numër të
caktuar të refugjatëve. Në kuader të kësaj iniciative, SHBA muren vendim
të pranojnë 20.000 refugjat shqiptarë nga Kosova, të vendosur në Republiken e
Maqedonisë.

Bashkë më shumë bashkëkombas tjerë refugjatë , përkosisht u
strehuam në SHBA. Mikëpritje e sinqert në kontaktin e parë më përsonelin e
Aeroportit Kenedy në Njujork, e dy orë më vonë në Aeroportin e Detroitit. Në
aeroportin e Detroitit takuam dhjetra shqiptarë që jetojnë në Amerikë që kishin
dalur më na deshiruar mirëseardhje. Pritja ishte madhështore, sa harruam
shkurtazi përipetit e udhtimit.
Më gjasë këjo ishte një traditë e kahmotshme
e shqiptarve këtu. Shqiptarët në Amerikë edhe pse jetojnë kaq largë nga
vendlindja më perkushtim ruajne zakonet e traditat e vendlindjes dhe janë të
mishnuar më jetenë kosovare. Vizita të përditëshme. Miq dhe dashamirë të njohur
e të panjohur vinë për të na shprehë mirëseardhje në Amerikë. Ftesa në ndeje e
soliminitete familjare. Bujari e mirëkuptim. Të gjithë mundohen në mnyren e vetë
më na ndihmuar.
Kujdes të veqant për refugjatët nga Kosova kishin anëtaret e Kishës
Luteriane, e cila ishte sponzor për
ardhjen tonë në Amerikë. Këshilli i
Kishës kujdesej për jeten tonë, për vendosje, paime më gjëra elementare për
jetë, orendi shtepijake, ndihma financiare dhe për sherbime të tjera. Kjo
bashkësi fetare kristjane të njejtin sherbim e kishte bërë, më parë, edhe për
refugjatët musliman nga Bosnja.
Në Detroit e rrethinë jeton e vepron komunitet i madhë nga të gjitha trojet
etnike shqipëtare. Në këto vite të vështira për popullin shqiptarë të Kosovës,
ky komunitet i bashkuar si një bashkësi familjare më tërë potencialin e vetë
kombëtarë në mnyrë përmanente ishte i angazhuar rreth çështjes kosovare. Kohë
pas kohe, në momentët e këthesave të ndryshme të politikës ndërkombëtare,
organizonin dhe merrnin pjesë në shumë proteste e demostrata në Uashigton e
Njujork për të sensibilizuar opinionin, organizonin kontakte e konsullta më
shumë kongresist, senator dhe zyrtar
tjerë amerikan për ti angazhaur rreth
zgjedhjës së çeshtjes së Kosovës, dergonin ndihma materiale e financiare
popullatës kosovare dhe Ushtrisë Çlirimtare.
Shtetet e Bashkura të Amerikës
të gjithë refugjatëve shqiptarë nga Kosova u dhanë status të banorëve më
qendrimit të përhershem. Jemi shumë mirënjohes dhe kemi shumë falënderime që nuk
i përkasin vetëm ardhjes sonë në Amerikë, por për shumçka tjetër,
për atë që
qeveria amerikane dhe qytetarët e sajë e bënë dhe po e bëjnë për popullin
shqipëtar të Kosovës, kur Amerika, për herë të dytë në historinë e këtij
shekulli i mbrojti interesat e kombit tonë, falë drejtësisë
dhe principeve
amerikane të lirive dhe të drejtave të popujve të vegjël.
Previlegjen që të bëhëm banor të përhershem të Amerikës nuk duam ta pranojmë,
nga se e shohim vetin larg andrrave tona, larg çdo gjëje që na bënë të lumtur.
Këtu jeta është ndryshe. Niveli i jetesës është shumë më i ngritur, por neve nuk
na nevojtet kjo. Jetojmë për ardhmerin që nuk do të jetë këtu, por atje ku
shpirti i ynë pushon. Në këtë moment na duket se jetojmë pa ndjenja. Prej ditës
së parë që jemi këtu, dashurin qe kemi për të afermit është dyfishue. I
përkujtojmë të gjithë më radhë më shumë mall. Hija e tyre na ndjek pa pushim.
Nuk dimë sa do ti perballojmë kësaj gjendje psikologjike, nga së e kemi lënë
shpirtin tonë atje.
Mendojmë së e kemi një përgjigjje. Përgjigjja qendron në
këthimin tonë. Këthimin tonë të përhershem në tokën e andrrave tona. Këto janë
idealet tona. Pa ideale e dashuri jeta është e humbur në errsirë.
Deshirojmë qe te afermit tonë, qe per t`i ikur dhunes serbo-sllave këtu u
strehuan dhe njerzit qe na rrethojnë të na mirekuptojnë dhe te kenë përcaktim se
vendi në të cilin jemi lindur, është vendi ku duhet të vdesim. Toka e jonë e
vertet është ajo në të cilen prindrit tanë na e dhuruan jeten tonë, ajo e cila u
takon atyre qe na kane rritur. Të felluar në këto mendime, si pa dashje,
kujtohen thenjet kuptimplota të poetit tonë të madh:
……" Në gjuhë shqipe nanat tona
shih prej djepit na kanë thanun,
se adht
një Zot, qe do ta dona;
njatë, qi jeten na ka dhanun;
edhe shqyp na thanë
se Zoti
për shqyptarë Shqypninë e fali,
se sa t`endet stina e moti,
do
ta gzojn kta djalë mbas djali….."
At. Gjergj Fishta

Këtu përgjithmonë do të jemi të huaj, edhe për njëqind vjet nese kalojnë.
Mendoj që ata qe mendojnë ndryshe do të jenë humbës në të gjitha aspektet. Do të
jetojnë pa emër, pa identifikim. Askush nuk do ti njofë ç`janë. Do të jetojnë
pergjithmon të huaj. Trashigimtarët e tyre kanë rrezik potencial të asimilohen,
gradualisht ti humbin vyrtytët e shtrenjëta që populli shqiptar i posedon, pra
ato vertyte të cilat njeriu i ka
shpallur të shenjëta. Do të përvetsojnë
gjuhen
e "bukës", por ekziston rreziku që gradualisht ta humbin gjuhen e
"zemrës".
"…Po dëshe me ia falë orës s`ligë ditës s`zezë fmminë, o Shqyptar,e mos t`ja
shohish nneren as ti as komi, dergoje nner msojtore t`hueja sa t`jetë
m`kamë
t`vogla, o kee me mrrii me paa t`zezën t`anne:
maa t`parin tyy ka
me t`pasë gjak nner syy,
manej nanën e vet, vllazent, e motrat, atdheun e
komin e gjuhen e vet…"*
At Shtjefen Gjeqovi[/I]

Titulli: Mos harro historinë
 

[IMG]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash2/68495_102799686451757_100001651780118_20338_6092141_n.jpg[/IMG]
Dhuna serbe ndaj shqiptareve

Titulli: Mos harro historinë
 

[IMG]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc4/72053_102849659780093_100001651780118_20638_7879459_n.jpg[/IMG]
Ushtria serbe ndaj popullit te Kosoves

Titulli: Mos harro historinë
 

[IMG]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/33896_102801843118208_100001651780118_20366_195038_n.jpg[/IMG]

Titulli: Mos harro historinë
 

Diten e Varrimit te Adem Jasharit All-llahu e Meshirofte!

[URL=http://imageshack.us/photo/my-images/194/varrimiikomandanlegjend.jpg/][IMG]http://img194.imageshack.us/img194/8724/varrimiikomandanlegjend.jpg[/IMG][/URL]

Varri i Emine Muharremit All-llahu e Meshirofte ,75 vjeqare,ne Shqiperi e cila vdiq pas plumbave qe kishte marre ne kembe nga serbet civil ne Mitrovice nje jave me heret,dhe kishte mbijetuar ashtu e plagosur deri ne Shqiperi

[URL=http://imageshack.us/photo/my-images/834/varriieminemuharremit75.jpg/][IMG]http://img834.imageshack.us/img834/3354/varriieminemuharremit75.jpg[/IMG][/URL]

Titulli: Mos harro historinë
 

[IMG]http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/264386_185727678151325_184196748304418_534500_3469194_n.jpg[/IMG]

Titulli: Mos harro historinë
 

[QUOTE=Zero Cool;2140881][IMG]http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash2/68495_102799686451757_100001651780118_20338_6092141_n.jpg[/IMG]
Dhuna serbe ndaj shqiptareve[/QUOTE]

[B]Ndoket kjo foto është nga një masaker në Bosnie dhe jo në Kosove.[/B]

[IMG]http://genocideinbosnia.files.wordpress.com/2011/01/bosnian-genocide-bijeljina-massacre-in-march-1992-61.jpg?w=640&h=427[/IMG]

[IMG]http://genocideinbosnia.files.wordpress.com/2011/01/bosnian-genocide-bijeljina-massacre-in-march-1992-51.jpg?w=640&h=428[/IMG]

Këtu janë ndokët ushtaret e Arkanit në Bosne.

Titulli: Mos harro historinë
 

[YOUTUBE]1QCbyV1rWIU&feature=related[/YOUTUBE]