[LABI]

Postimi origjinal është bërë nga Dilaver

Aristoteli, duke u nisur nga vetit negative të natyrës njerzore, ka definuar kufirin e lirisë si vijon; "kufiri është kusht i lirisë", dhe se bashkësia e njerëzve të lirë është e mundshmë vetëm në bazë të kufizimit e mirënjohjes reciproke, dhe kështu Hobsi, shumë më vonë këtë kufi e sheh në diktatin ligjit evangjelist: merr për vete aq liri sa je i gatshëm të ia pranosh tjetrit.

Bellum omnes contra omnes ( lufta e te gjitheve kunder te gjitheve )
Homeni homenus est lopus ( njeriu per njeriun eshte ujk)

Keto jane maksimat me t'cilat Hobsi e shpreh gjendjen natyrore , ne t'cilen mbreteron kaosi , friga ... Per kete gjendje-nocioni i perkufizimit , kufijeve , limiteve , nuk eshte relevant .... Pas kapercimit te kesaj gjendje (natyrore) njerzimi kaloj ne nje status, gjendje te re "gjendja sociale" .... Ne saje te arritjes se nje konsensusi te gjithembarshem vie deri tek e ashtuquajtura KONTRATE SOCIALE , ne t'cilen njerzit bartin nje pjese te lirise (sovranitetit) te vet tek LEVIATANI (shteti ) .