Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Dilaver
Aristoteli, duke u nisur nga vetit negative tė natyrės njerzore, ka definuar kufirin e lirisė si vijon; "kufiri ėshtė kusht i lirisė", dhe se bashkėsia e njerėzve tė lirė ėshtė e mundshmė vetėm nė bazė tė kufizimit e mirėnjohjes reciproke, dhe kėshtu Hobsi, shumė mė vonė kėtė kufi e sheh nė diktatin ligjit evangjelist: merr pėr vete aq liri sa je i gatshėm tė ia pranosh tjetrit.
|
A kanė qenė Aristoteli dhe Hobsi perfekt???
Aristoteli ka qenė i bindur se skllevėrit janė vegla qė dijnė tė flasin, dhe se nuk janė tė denjė tė quhen njerėz! (no comment)!
Pyetja ime nė lidhje me shprehjen "kufinjėt e lirisė", ka tė bėjė me logjikėn e saj (Gjithqka qė ėshtė logjike nuk guxon tė jetė nė kontradiktė me vetveten). Prandaj fjalėt "kufij" dhe "liri" e shkatėrrojnė njėra tjetrėn, kur bėhen bashkė e shkatėrrojnė edhe fjalinė - "kufinjt e lirisė".