[lirik]

O I MADHI ZOT QFAR BUKURIE
*****************************
AUTORI XHELAL FERIZI
-----------------------------------
Tokë dardane oj tokë etnije
me lulkuqet të kuqe fletë
je dhuratë prej perendije
hanë e yjve ti u jepë jetë
---
flladi yt ësht shpirtë puhije
rrezet shkrihen n'kët mahni
vijnë gjithkah prej bukurie
vet ylberat në ty me pi
---
o zot ma fal një qiell plot fjalë
mi fal gurrat të flas n' kullime
të artë kurreshtjen me ma ndalë
mbi livadhet me gjelbrime
---
zemren o zot ma bën si krue
prej diamanti rrjedhshëm të flet
bukurisë me ju nënshtrue
dua të bëhem tingull vet
---
dua t' jem tingull melodie
dua të bëhem damarë ylli
ti shkrij ndjenjat ksajë hjeshije
si në blerim kur i shkrinë fyelli
---
po ju o yje që më keni ftua
mu në qehren e gjelbrimit
mbi livadhe me flutrue
dua të jem shpirti i përshkrimit
---
dua të jem vet vargu i hanes
vargu i shpirtit mbi kto livadhe
ti shoh fushat e dardanes
me ato vasha si sorkadhe
---
o zot q'ë m' dhe dy syt e ballit
edhe zemren poetike
lotin të kthjellt si ujt e zallit
që ta derdhi në tokë etnike
---
që ta derdhi prej mallengjimi
përmbi bari ku bjen era
sa e gjerë kjo fushë gjelbrimi
kur harlisë mahnisht pranvera
---
andej qielli rima rima
dikund si ngjyra qehlibare
qelë si qiellit e gjerë ballina
qehrebardhë mbi fushë shqiptare
--.
oh sa m' dridhen emocionet
kur e shoh barin me lule
thue se shkrue jan medaljonet
qeillit t' gjerë me lloj lloj vule
---
ashtu në kodra duket balli
larg do re thue dehë jan shendit
vargu im ngarendë kah malli
si cicrima e zog shpendit
---
bari ngjyren me at hjeshi
me puhinë që shkon damarit
e lulkuqet n' bukuri
tu i sodisë ai dielli i arit

e gjersia me gjelbrimin
thue se fund nuk ka rrafshina
qielli e shprehte zbukurimin
thua vet art po thurte stina
---
se q' mu shkri zemra shqiptare
e ata tinguj n' dy barkusha
e gjaku kuq si ngjyrë shegë' nare
mu shkri arti mbi kto fusha
---
e në qast mi ngriu mahnija
joshjet të bukura kureshtare
bari e flladi e lehtë puhija
që i luan fijet lozonjare
---
se vet bari shprehurshpirti
ashtu dukej porsi l'mimi
vet sharmi zemer dlirti
si kurorë mbi art gjelbrimi
---
ndjenjat e mija ato hov'tare
tu u përkdhelë kah lmimi i barit
shkonin ëmbël në fushë shqiptare
gjerë si rrezet të diell rreztarit
---
eh mahni oj nanë dardane
o e gjelbruara engjellusha
kush si ti e ka ket sharm hane
me të gjera ara e fusha
---
po ti mua ma shkrive gjakun
kah ti shoh kodrat blerue
jam i yti t puthsha prakun
le të vdes tue t' dashurue
:
AUTORI Xhelal Ferizi liriku i vargjeve shqiptare

kushtuar fushave livadheve dardane lulkuqeve dhe bukurisë së vendit sipas
fotografisë tejet te bukur qe ma dergoj buqja ne oden time
e flitet se ket bukuri foto e paska gjet paradoksi
si shperblim ua kushtova vargjet tokes tonë te bukur ja par se q do te thot
LIRIKU XHELAL FERIZI SHKRUAN VARGJE PER HIRë TE KOMBIT NATYRES VLERES QE TI FLLADIS ZEMRAT E SHQIPTARVE BASHKKOMBASVE TE MI QE TE NDIKOJ BUKUR NE DISPONIMIN E TYRE PSIQIK PER HIR TE KOMBIT TE ARTIT SHQIPTARë
JU FALEMNDERIT QE KENI DERGUAR FOTON DHE KENI FRYMZUAR POETIN JA PRA U PAGUA MUNDI JUAJ TE FALEMINDERIT BUQE JE FANDTASTIKE KE OFRUAR FOTON MA TE BUKUR
DERI ME TANI DHE JA QFAR VARGJESH DOLEN KUR VERTET PARAQITET BUKURIA
MALLI ATDHEU NATYRA SHUM E BUKUR JU PERGZOJ TE DASHURIT BASHKKOMBASIT E MI QE JU DUA DERI Në QIELL SEPSE JENI KOMBI IM I DASHUR
kur gjeni diqka te bukur e frymzoni poetin.