[~AnnA~]

Shën Pali, në letrën dërguar Efesianëve, ndër të tjera, shkruan:



“…Përbehem në Zotin: mos jetoni sikurse jetojnë paganët me mendje të errësuar, larg nga jeta e Hyut, për shkak të paditurisë që është ndër ta për arsye të trashamanisë së zemrës së tyre. Vetveten e kanë bërë të pandjeshëm, u dhanë mbas shfrenisë, në mënyrë, të shtyrë prej lakmisë, të bëjnë çdo poshtërsi.”

(Bibla, Efesianëve, 4:17-20)



A keni menduar, si besimtarë, ndonjëherë rreth kësaj çështje? Nëse nuk keni menduar, atëherë shtrohet pyetja: Deri kur të pranojmë, pa menduar, çdo festë që të tjerët na kanë servuar - si një sofër e shtruar?!

Sidoqoftë, para nesh është Viti i Ri, por jo për ta pritur, se ai vjen vet, jo për ta kremtuar, jo për ta uruar, jo për t’u gëzuar, jo për t’u shfrenuar, por për të medituar!

Meditimi rreth Vitit të Ri do të na çon kah një kuptim më i thellë i jetës, i kohës. Koha, për të cilën betohet Krijuesi i Madhnueshëm në Kur’an, është gjëja më e çmueshme për krijesën-njeriun.

Njeriu i sotëm, modern, bashkëkohor, perëndimor, materialist, është i aftë për të drejtuar, për të kontrolluar fuqitë e ndryshme natyrore, por qe de, është i pa aftë për të frenuar epshet e veta shtazore…!

Mos frenimi i epsheve shtazore, duke qenë larg Zotit, duke mos përfillur udhëzimet e Tij, shumicën e njerëzve e ka tërhequr kotësia, marrëzia, shfrenia të shtyrë nga lakmia…

Në etapa të ndryshme kohore, miliona njerëz për shkak të mosdijes, lakmisë, grykësisë, padrejtësisë janë shkatërruar, janë asgjësuar. Po të kthehemi në histori, do të pyesim me habi: Ku janë gjithë ato perandori?! Perandori shekullore, të fuqishme, që dukeshin aq madhështore, por u shkrinë si me qenë flluska bore!

Sot, sikurse dje, njerëzit që nuk kanë besim në t’Madhin Zot-jetojnë kot! Ata e presin me pa durim Vitin e Ri, duke shpresuar, duke besuar se Viti i Ri ju sjellë begati!

Me kohë, bota e kapitalit, e tregtisë, e biznesit, me reklama, me dredhi, joshje e mashtrime prej çdo lloj pisit, këtë e kanë kuptuar dhe përgatitjet për Vitin e Ri, që moti, ata i kanë filluar. I kanë filluar dhe do t’i përfundojnë përgatitjet të organizuara më bukur se çdo herë, sepse me fitime të mëdha, si asnjëherë, e shpërblejnë vetveten menjëherë…!



Nata e Vitit të Ri



Për natën e Vitit të Ri thuhet se është nata më e gjatë, nata më e mrekullueshme. Po, por këtë e thonë të gjithë ata që janë në gjendje të trullueshme!

Në të vërtetë, jo vetëm që është nata më e trullueshme, duke pirë- pije alkoolike e narkotike, duke kënduar, duke vallëzuar, pa rend e vend, pa kurrfarë sjellje, duke hëngër deri në vjellje, duke luajtur bixhoz, lotari duke bërë edhe ndonjë marrëzi…! Pra, nata e Vitit të Ri bëhet jo vetëm nata më e trubullueshme, ajo bëhet edhe nata më e mjerueshme, më e mallkueshme, më e dënueshme…! Pse? Sepse kjo është një festë pagane, e cila urohet pothuajse nga mbarë bota, por të gjitha urimet janë të kota! Urojnë, urojnë, urojnë, derisa e teprojnë, derisa urinojnë dhe pse ata ashtu nuk mendojnë, nuk besojnë…!

Ka shumë që do të thonë, është e drejta jonë, jemi n’Evropë, jetojmë në liri, në demokraci dhe e gëzojmë të drejtën të kremtojmë, ta presim Vitin e Ri!

Po, me siguri, keni të drejtë ta pritni, të kremtoni, por një ditë do të vajtoni…! E drejta juaj nuk do të thotë se po veproni drejt. E drejta juaj, në këtë rast ju bën të huaj! Në qoftë se dëshironi të jeni si të tjerët, atëherë kush do të jetë si ju?

Me pak fjalë, kjo është e Vërteta, e Vërteta: Pse pritja, kremtimi i Vitit të Ri – është kotësi, është marrëzi? E Vërteta, siç thoshte Shileri, nuk pëson nëse dikush nuk e beson.

E Vërteta është Zoti. Zoti është Krijues, Furnizues, Dhurues. Prandaj, të gjithë kemi nevojë për Zotin. Zoti nuk ka nevojë për ne. Kush vepron mirë, shpreson mirësi nga Mirësia e Tij, jo nga Viti i Ri. Kush vepron keq, por pendohet, shpreson se do të falet dhe qetësohet, rehatohet… I varfëri shpreson të pasurohet, i sëmuri të shërohet, i papuni të punësohet, i burgosuri të lirohet…

Zoti është i vetmi Krijues, i vetmi Furnizues dhe i vetmi Dhurues për gjithçka. Ai Krijon, Furnizon, Dhuron nga oqeani i pashtershëm i Mirësisë dhe Bujarisë së Tij, jo Viti i Ri.

Në Kur’an, All-llahu i Madhnueshëm urdhëron e thotë:



“ Kush nuk beson barrën e mosbesimit e ka kundra vetes” (30:40)



Pra, kush nuk beson, ai është kundër vetes. Ai që është kundër vetes e ka krijuar burgun e vet. Në burgun e vetë, vetvetja në këtë jetë i duket më e largët se çdo planetë…



(Autori është studiues i religjioneve)