[lirik]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Shqipëria etnike
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
shkruan autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''

tokë e lidhur me pranga etnike
nëpër kohra je pre nga tehu i shpates qelike
o dhe o tokë e lashtë ilirike
këngen e lotin,e gjakun i përjetove
rënkimet në robëri të jan dëgjuar shekullore
dhimbjet nuk tu ndanë në'për shekuj gjithmonë
fyelli yt me gjak e lot ka ndrru përvajshëm nëpër stina
këngët e përvajshëm t' ka këndu i pergjakur dheu i jonë
kan qa neper shekuj per ty zogu e kanarina
mbi ty kan shkelë barbar ardhacak e demon
o tokë e shejt arbrore
sa shum neper shekuj qëndrove
sa e lashtë je moj nanë antike
ti je vet vujtëria ti je vet plaga shekullore mbi dhe
ti je rënkimi neper mote
simbol i simbolit të vuajtërimit si askush je pre
penden ta ndalen shkelsit nuk u shkrua fjala jote
si askush je nda në' copa për tu ngranë
sa thikat e shpatat e gjelatve padrejtesisht të kan pre
ti je rritë jetime pa babë e pa nanë
lot i jetimve neper shekuj t'ësht derdhur rrëke
merr djem peng e nizam e rënko dheu i ynë
grabit vasha e gra pushtuesi me kali
dërgo në dhena të huaj e mbaje syrgjyn
pashai e romaku cari zhupani e krajli
vuajte etni e mjerë nëpër kohra tha
me breza në luftra e gjak djal pas djali
nën turq e romak e nën grek e shkja
të mbollen sa gjaqe e ndasi e fe
kan nda babë e djalë kan nda vllaun me vlla
të bardhë ndonjë ditë nuk ta lan mbi dhe
beteja pa ja nda sa tëbinin dëshmorë
nanat me duar ne gji e sa gra te veja
kur binin mbi ty të pa numërta ushtri me orgji
e djemt e shqipes luftonin për atdhe si rrufeja
shpatat vringllonin fyt a fyt me armikun e zi
sa shum neper fusha e e lugina kan ra
sa gjaku ka ecë prrue neper sa beteja
djem nanash kan mbetë vra mish për bisha të malit
sa shum e motra e nana vasha kan qa
rënkime atdhe e vuajtje djal pas djalit
shekujt kurr nji her nuk të buzqeshen
muzat u vonuan per te ardhur qiellit
te vranë të therren të turpruan të gjveshen
ta ndalen driten e diellit
''''''''''''''''''''
për ty kan qa gurët dhe e diell e hanë
ti je vet e para që t' kan vyshkë ballkanit
shqipni etnike moj e bukura nanë
ti je e bija e lotit,që m' je shkri zandanit
ti je vet ,si gjaku i sheges nëpër degë
tij je shkrumbi i zharit që shekujt t' kan djegë
ti je nana e,jonë ne jem bijtë e tu
ku ti marrim gjurmët n' etni që t' jan shkru
ato gjurmë të hershme shum para antike
ti je ma e bukura toka idilike
a ti kerkojmë n' diell a ti kërkojmë n' rreze
nëpër ata shekuj që kan tha shum breze
nëpër gjurmë të gurve neper shum kala
se shkrimet pushtuesi mbi dhe ti ka tha
ti je nanë shqipnija etnike me gurë
dielli t' ka dhanë gjak e toka të' dha nurë
ti je lahutare je e qendisur n' det
ti je tokë e lashtë shqipe n,ë gurë e dhe që flet
ty t' flasin zallinat argjil e argjend
për ty flasin dritat,kur t' shëndrisin n' shend
shekujt shkrijnë mahni fjalë nuk gjejnë as malet

për,të bukurat shqipe këngët festivalet
t' bukur e ke ngjyren në at kaltri prej deti
dielli të bën t' fala hëna ' t'përshëndeti
edhe ato rreze me plot dashuri
ylli të falë dritë qielli të falë shi
ato ara e,lugje e fusha etnike
në bashkim ti dua oj nënë albanike
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi :liriku që pëlqen filmat
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

--------------------------------------------------------------------------------
Herën e fundit është redaktuar nga lirik : 07-02-09 në 20:50.