Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Rozafa
E sonte mė qanė zemra pėr lulen
Duke menduar gjithnjė nė ty
Duke kujtuar buzėt tua lulėbozhure
Zgjas dorėn tė tė prek zemrėn
Dhe tė dėgjoj dridhmat e shpirti tėnd
Tė lundroj nė vrushkujt e gjakut
Mbi barkėn e puthjeve amshuese
Nuk di nėse e dėgjon kėngėn time
Ėshtė kėngė pėr yllin dhe diellin
Ėshtė pikturė e lotėve pa ngjyrė
Nė pėrmallimin e syve tė pafjetur
Edhe sonte tė dua me po aq zjarr
Nėn hijen e kėsaj nate me shi
Ku nuk vdes shpresa pėr diellin
As yllin qė po mė tretėt n`largėsi !
PS:Kete kujtim do ta fsheh edhe ne varr, le te me mbetet kenge e pa amshueshme,le te mbetet refren i paperseritshem dhe enderr e dhimbshme ne qenien time!
|
E zemra tė qaj nuk ndaloj kurrė
pėr lulen time qė se kam harruar
vrushkuj gjaku ende m'gufojnė
kaq vjet jetė i pėrmalluar
Nuk je vyshkur lule nė mua
edhe pse i shterrur tė ushqej me frymė
edhe pse zvarritem nuk kam harruar
tė t'vadis me lotin, dashuri e amshuar.