[Shqiptare_ne_Turqi]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Gjin i nderuar, po të ishte vetëm, as që e kisha lodhur menjden por në pyetje ishin grua dhe fëmijët. Besom as që ia mbaj mend surratin atij njeriu, ndërkohë që flisja me të, shikoja fëmijët. Fëmijët o Gjin i dashur!
Për Fëmijët dhe Pleqtë do të jepja dhe jetën po të kërkohej nevoja!
Kaç o gjin, tani të përshëndes dhe të falënderoj për inkuadrimin. :)

Idila moter,besom se njejt mendoj pér fémijet dhe pleqté ! ... Sepse, ata kan nevoj pér ndihém ... Dhe, rastin ténd qé e paske pérjetuar,perpiqem ta kuptoj ! ...

Sigurisht, dhe uné isha ndiku kur i kisha par fémijet mbrapa, miré po, aq e keqpérdorin njerzit e kéqinjé ( qé egzistojn q'do kund ) ndjenjat ma té mira,njerzore sa qé, s'ke qare pa mendua njéhere,ne njé rast té tillé, se !!! ....

Pérndryshe, ndalja e jote aty,tregon se pér ndihem .. Nése isha ndal ne njé rast té till,dhe uné sigurisht se do ju kisha ndihmu, sa per hatér té fémijve ( pa mar parasysh ) por, vetum me aq té holla,sa pér t'dalin nga autobani ...E né rast té rrefuzimit té t'hollave, qé ia ofroj,i thom pra, bye bye ...duke u bindur se, ésht njé dallavergji ...

Me dhimbje ne zemer pér fémijét mbrapa ...