[Psikologu]

Mbrojtja e Carraleves (8-10 maj)
Pas pushtimit te Grykes se Kacanikut, Mahmut Shefqet pasha, duke u vene ne krye te operacioneve, urdheroi te marshohej ne drejtimin Shtimje-Carraleve. Ai ndau ushtrine ne tri kolona, te mbeshtetura nga artileria malore.
Gryken e Carraleves e mbronin tre mije kryengrites, qe treguan guxim dhe aftesi luftarake. Por pozita e tyre u veshtiresua kur u dolen ne shpine forca osmane te prira nga udherrefyes serbe dhe nga ndonje turkoman prej parise shqiptare. Me porosine e konsullates serbe ne Prishtine, mesues, klerike dhe banore serbe qene vene ne sherbim te ushtrise turke.
Mesymjes se forcave osmane kunder kryengritesve u parapriu edhe ketu ne Carraleve, sikurse ne Kacanik, goditja me artileri jo vetem e pozicioneve te luftetareve shqiptare, por edhe e fshatrave te pambrojtura.
Me 7 maj 1910 u zhvilluan prane Jezerces luftime te pergjakshme. Forcat osmane munden te canin perpara vetem pasi u erdhen perforcime te tjera.
Me gjithe trysnine e sulmeve te pareshtura te ushtrise osmane dhe te goditjeve te zjarrit te forte te artilerise, mbrojtesit e Grykes se Carraleves qendruan me trimeri. Edhe pse u gjenden perballe nje armiku qe kishte epersi ne njerez e ne armatime, shqiptaret vijuan qendresen ne kete pike disa dite me radhe. Por mungesa e municionit dhe e ndihmave qe priteshin nga casti ne cast, e bene te pamundur perballimin e metejshem te sulmeve te forcave osmane. Me 10 maj, pas nje lufte qe zgjati gjithe diten, kryengritesit, duke perfituar nga erresira e mbremjes, cane rrethimin; gjate terheqjes munden te marrin me vete shoket e plagosur, midis te cileve edhe komandantin e tyre, Isa Boletinin, qe u dallua ne keto luftime si udheheqes e komandant i afte dhe i talentuar ushtarak.
Pas renies se Grykes se Carraleves, ushtria osmane marshoi ne pjesen perendimore e qendrore te vilajetit te Kosoves. Pas luftimesh te rrepta, te mbeshtetura nga artileria, qe nuk kursente as fshatrat e pambrojtura, valiu i Kosoves e pas tij edhe Mahmut Shefqet pasha, i shoqeruar nga Shefqet Turgut pasha dhe shtabi kryesor i forcave osmane, hyne ne qytetin e Prizrenit. Me 1 qershor ato u futen ne Peje dhe ne Gjakove.
Ministri i Luftes u detyrua te pranonte para parise se Prizrenit se, ndryshe nga kryengritjet e meparshme, kryengritja e tanishme ishte e pergjithshme edhe me e organizuar. Ai deklaroi gjithashtu se tani kishte nen komande nje force te perbere prej 50 mije ushtaresh dhe 70 baterish artilerie, e gatshme te vijonte operacionet ushtarake per nenshtrimin e plote te shqiptareve. Ai ndermori masa terrori ne Prizren dhe ne rrethinat e tij. Gjyqet ushtarake denuan me vdekje disa dhjetera kryengrites. Autoritetet ushtarake xhonturke nuk kursyen as edhe shqiptaret qe i kishin bere ndonje sherbim komandes osmane. Shtypi socialdemokrat serb shkruante ato dite se krimet dhe barbarizmat qe po kryente regjimi xhonturk ne Kosove, qe ishte bere "Vendi i litarit", ishin aq te medha, sa nuk mund te perfytyroheshin nga opinioni publik evropian.