Shqiponjė e zezė e mėrzitur
Vallė do tė jeshė ndonjėherė e ngritur,
Tė fluturosh e lirė nė ēdo anė,
Tė shiqosh bukurinė e atdheut Shqipėri nėnė
Shqiponjė e dashur mos u dorėzo
Dili pėrballė armikut dhe me shpirt lufto,
Qėndro ballin lartė me kokė perpjet,
Vdekja pėr liri pėr ty ėshtė jetė.
Shqiponjė e dashur duro edhe pak,
Se trimat tanė po marrin hak,
Po luftojnė e po e mbrojnė nėnėn Shqipėri,
Kėrkojnė atė qė i takon tė shtrejtės liri.
Shqiponjė besnike hapi krahėt fluturo,
Je nė liri erdhi dit e bardhė
edhe pėr ty pėr, nėnėn Shqipėri
Sidomos, kur tė shpallim nė Kosovė PAVARSINĖ.