[Zero Cool]

(B.H./Koha)
Më 16 shtator, ditën kur u kidnapuan Besim Rama, sipas atyre që rrëfyen më vonë ngjarjen, ndodhia kishte këtë rrjedhë: dikush i kishte lajmëruar Besimitse armët që kishte në shtëpi duhej t’i largonte sa më parë. Më 16 shtator e kishte ftuar Avni Nurën për të bartur armët me traktorin e tij për t’i dërguar në vendin e duhur.
Besimi dhe Avniu ishin nisur rrugës së fshatit dhe disa kilometra jashtë tij kishin takuar një veturë të tipit “NIVA“ dhe tre presona me qeleshe të bardha që flisnin shqip. Sipas fjalëve, vetura ishte ndalur në pjesën e rrugës ku nuk mund të kalonte asnjë automjet tjetër. Këta persona kishin kërkuar ndihmë për ta shtyrë veturën e prishur.
Edhe Besimi, edhe Avniu, sapo kishin vendosur duart, njëri prej tyre kishte nxjerrë revolën dhe ua kishte futur pas shpine. Besimi kishte bërë përpjekje për ta nxjerrë
bombën por kolegu tjetër shqipfolës e kishte goditur. Që nga data 16 shtator askush nuk kishte ditur për të kidnapuarit. 16 ditë kanë qenë në procedurë hetimore, pa të drejtë të kontaktimit me avokat. Edhe procedura hetimore është kryer pa prezencën e avokatit. Më 1 tetor shpallet lajmi se Besim Rama dhe Avni Nura gjenden në Burgun e Qarkut në Prishtinë.
PYLLI
Flitej se më herët Besimi e kishte rrahur rojtarin e pyllit. Kishte shkuar në pyll për të ngarkuar dru dhe ishte takuar me rojtarin e pyllit. Rojtari i ishte kërcënuar se duhej t’i zbrazte drutë nga traktori. Besimi i padëgjueshëm e kishte shqelmuar rojtarin dhe e kishte larguar nga aty. Pas pak kohësh rojtari kthehet me një grup policësh për ta arrestuar, pa ditur se më kë kanë të bëjnë. Thuhet se policët kishin kërkuar nga Besimi që të dorëzohet. Besimi u kishte thënë se i gjallë nuk dorëzohet dhe nga xhepi kishte nxjerrë një bombë. Policët e frikësuar kishin klithur “Nemoj Besime, sve ce biti u redu“ (Mos Besim, çdo gjë do të jetë në rregull) dhe kishin ikur nga vendi i ngjarjes. Besimi në zyrën e policisë në Skenderaj kishte pasur fletarrestim një vit e më shumë për një plagosje që i kishte bërë një djaloshi nga fshati Beçiq, komuna e Vushtrrisë. Një vit, askush nuk kishte shkuar në fshatin Prekaz për ta arrestuar! Flitet se policët që nga ngjarja e para dy vitesh, asnjëherë nuk kishin hyrë në këtë fshat.
Besimi iu kishte dërguar mesazh se i gjallë nuk dorëzohet. Dhe, pikërisht më 16 shtator zihet me tradhti. Kështu së paku thuhet dhe flitet nga vendasit.


KOHA/ 16 TETOR 1996

USHTARËT PA USHTRI?
YLBER HYSA/ Prishtinë

Me 16 shtator, derisa po udhëtonin me traktor, u kidnapuan Besim Rama dhe Avni Nura. Në një pusi të organizuar nga njësitë e policisë serbe, të cilët ishin maskuar dhe po pritnin të veshur në rroba civile, u zunë këta dy persona të cilët ishin të armatosur, madje, sipas “Nedelnji Telegraf“-it, njeri prej tyre kishte provuar që të aktivizojë edhe bombën e dorës, e cila iu hoq me anë të intervenimit të policëve serbë. Pas kësaj, Rama dhe Nura ishin kidnapuar dhe për ta nuk dihej asgjë. Familjet e alarmuara kishin angazhuar avokatët, të cilët filluan të interesohen për klientet e tyre. Në fakt, Avni Nura kërkohej për shkak se në një zënkë në fshatin Beçiq kishte plagosur një njeri, për çka edhe ishte arratisur një kohë. Mirëpo, duke shkuar gjurmëve të kësaj ngjarjeje, avokati i tij Bajram Kelmendi ishte munduar ta gjejë, por ai nuk ishte askund nëpër evidencat e gjyqeve të qarkut, e as nuk gjendej në burgun e Mitrovicës. E tëra u bë e ditur pas një kohe, kur gjykatësja hetuese Danica Marinkoviq i kishte dëgjuar të akuzuarit më 2 tetor, në orën 18, 30 minuta. Me këtë rast, jo vetëm që është bërë shkelje e rëndë procedurale gjatë tërë kohës, dhe që për të kidnapuarit askush asgjë nuk ka ditur, por ata plot pas 17 ditësh, më 2 tetor dërgohen tek gjykatësi hetues dhe atë pas orarit të punës, pasdite.
Me këtë rast, Rama dhe Nura para gjykatësit hetues flasin pa prezencen e avokatit. Madje, siç rrëfejnëmbrojtsit, atyre nuk iu është lejuar të komunikojnë me mbrojtsit e tyre në mënyre normale, sa që gardianëve, sipas këtyre burimeve, iu është sugjeruar t’u tregojnë avokatëve se çka guxojnë të flasin me të akuzuarit!
Dhe doli si doli. Para gjyqit rëndohen 15 të akuzuar për vepra penale terrorizëm. Tani, përveç këtyre, në duar të policisë gjendet edhe Idriz Asllani nga Vushtria, i cili u burgos më 7 shtator. Domethënë, 12 persona te tjerë nga lista e gjykatëses gjenden në arrati. Për këtë, “Nedeljni Telegraf“-i p. sh. , akuzon Këshillin për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut në Prishtinë (!) se me të informuar me kohë për kidnapimet, u ka dhënë kohë të tjerëve të ikin. Madje, akuzohet edhe policia qëndrore në Beograd, e cila është ngutur që, në vigjilje të zgjedhjeve, të publikojë lajmin për zënien e terroristëve.
Akuza rëndon grupin sepse, siç thuhet, më 1992 kanë ushtruar në kazermat e Shqipërisë për shkathtësi ushtarake, dhe pastaj të njëjtën gjë e kanë bërë edhe në fshatin Prekaz i Ulët. Pas kësaj, thuhet në aktakuzë, grupi ka kryer aksione terorriste në komunën e Gllogovcit, Vushtrisë dhe Mitrovicës, me ç’rast kanë privuar nga jeta 4 persona dhe kanë tentuar që këtë ta bëjnë edhe me 16 të tjerë.
Akuza i rëndon Besim Ramën, Jakup Nurën, Rafet Ramën, Sami Lushtakun për kryerje të aksioneve që nga viti 1993, kur është shtie në kombin e ndërrimit të policisë me ç’rast janë vrarë dy dhe janë plagosur 5 policë. Pastaj, Besim Rama, Sahit Jashari, Ali Jonuzi dhe Idriz Asllani akuzohen se më 11 shkurt 1996 kanë gjuajtur bomba dore në qendrën për refugjatët krainas në Vushtri, me çrast bombat nuk kanë shpërthyer. Më tutje, Besim Rama, Adem Jashari Sahit Jashari, Nuredin Lushaku, Fadil Kadriu dhe Zenun Kadriu akuzohen se më 22 prill 1996 në magjistralenPrishtinë- Rozhajë kanë shtënë në veturën e policisë, me ç’rast është privuar nga jeta e burgosura Dragana Neshiq, ndërsa lëndime trupore kanë pësuar polici Sllobodan Dudiq. Për aksionin te ujësjellsi në Shipol të Mitrovicës, me ç’rast është vrarë polici Vukojiçiq, akuzohen Besim Rama, Adem Jashari, Fadil Kadriu, Nuredin Lushaku dhe Rexhep Sejdiu.
Në fakt, këto akuza të burgosurit kryesisht i kanë pranuar. Ekzistojnë dilema nëse ata e kanë bërë këtë nën dhunën brutale dhe evidente, siç ka ndodhur edhe më parë në disa procese gjyqësore viteve të fundit. Por, që të tretë kanë thënë para avokatëve se për shkak të dhunës, ata kanë pranuar shumicën nga veprat me të cilat rëndohen. Madje, duke dashur që të jenë sa më plastikë dhe besnikë në përshkrime, njëri nga të akuzuarit, Besim Rama ka përshkruar se si para një aksioni ka dashur të hajë fli, të cilën e kishte gatuar gruaja e tij! Kjo ndoshta flet edhe për një profil të të akuzuarve, të cilët, nëse ka ekzistuar ndonjë bindje se janë një grup i organizuar, ose janë fanatikë të ideologjizuar kanë kaluar në stërvitje shumë profesionale dhe veprojnë me konspiracion të plotë, ose përkundrazi janë tipa popullorë të gatshëm për ngatërresa?! (Madje, sipas shtypit serb, edhe Rama edhe Nura kanë plagosur ose vrarë shqiptarë, madje të afërmit e tyre). Shumica e të akuzuarve janë nga Drenica dhe rrethina (nga
Prekazi ku edhe është bërë përleshja e njohur me Tahir Mehën), janë në mes njëzet dhe dyzet vjeçarë, kryesisht jo me shkollim të lartë, disa prej tyre bujq, me ushtri të kryer dhe shumica me familje, të martuar. Kjo thuajse i përgjigjet një përshkrimi që kishte bërë sigurimi ushtarak jugosllav - KOS, që ishte botuar në revistën beogradase “Intervju“, majin e këtij viti.
Mirëpo, nga këta janë zënë deri më tani vetëm 3 veta kurse 12 të tjerë gjenden në arrati. Në fakt, mund të thuhet se aksioni i policisë shihet se është përgaditur gjatëdhe se pusia ka qenë e përgaditur në saje të informatave të sakta se ku dhe si do të kalojnë këta të burgosur. Me rastin e varrimit të punëtorit të Sigurimit Shtetëror, Bajgorës, kryeshefi i SHSSH për Prishtinën, Lakoviq, kishte deklaruar se Shërbimi së shpejti do të trokasë në dyert e terroristëve. Kidnapimi dhe jo trokitja në derë kishte ndodhur pikërisht në periudhën parazgjedhore, siç thonë edhe nga shtypi beogradas, edhe për t’u dhënë zemër serbëve kosovarë që ishin shqetësuar dhe frikësuar nga aksionet për të cilat rëndohet UÇKja.
Por, nga akuza që është ngritur kundër 15-shes së Drenicës, nuk shihet askund se këta kanë vepruar nën një organizatë që ka emrin Ushtria Çlirimtare e Kosovës! Edhe pse në akuzë, për shembull, ceket se pos aksionit të kryer në rrugën Prishtinë-Rozhajë, kanë ndodhur edhe aksionet e ngjashme në Deçan, Pejë dhe Shtime, me ç’rast kanë humbur jetën 4 dhe janë plagosur 3 persona. Po ashtu ceket se edhe në kohën e kryerjes së aksionit në Shipol, janë sulmuar stacionet e policisë në Lluzhan dhe një natë më parë në Podujevë, me ç’rast është lënduar një person. Këtu sidomos është fakt interesant akuza që organet policore gjyqësore serbe i bëjnë Shqipërisë dhe armatës së saj, e cila, sipas tyre, i paska ushtruar këta njerëz!

vijon