LUTJE
Zot i adhuruar, mos mė dėrgo mė engjėj
i fundit gati mė rrėnoi
ma ka thyer edhe besimin nė ty,
me gjithė qenjen time tė lutem, o Zot
e di qė lutjet e kėtilla tė pengojnė
por ma fal vetėm pak kohė
vetėm pak kohė mė duhet
asgjė mė tepėr
pak kohė derisa ti ngjes krihėt e thyer
qė ti mbledh thermiat e zemrės
e ti beshkojė copat e shpirtit
ja pėr ēka, o Zot kanė nevojė
dhe kjo nevojė do tė jetė e pėrjetshme
__________________
Nė mi pėlqefte Bota kėto poezi, Unė kam veē mundimin lavdinė ti Shakespeare.
|