Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Sy_kaltra
[
Me rrespekt Lali
|
lali shum pajtohna me ty llokum ,,Mirpo asht nje diēka ndoshta pak me ndryshe po mendoj tek rasti im :( P.sh siq thua ti duhet pajtuar me jeten nje her kemi lind nje her do vdesim ,,Mirpo tek rasti im P.sh mua i vetmi send qe me merzit asht se Kurr nuk e ndiva eren e nanes :cry: Apo kurr nuk pata perkujdesjen e babait :cry: Mirpo Fal rrethit dhe familjes ne u rritem u shkolluam dhe jeta vazhdoi dhe ende do te vazhdoj,,,Por i vetmi send qe me merzit asht se Me ka Munguar dashuria e tyre :cry: :cry:
Faleminderit per kohen qe kushtuat kesaj teme lali te adhuroj dhe shum te respektoj..[/quote]
Sykalterta rasti juaj eshte diqka tjeter dhe te kuptoj plotesisht dhe thelle ne shpirt po e ndjej ate dhembje edhe une me beso,sepse edhe une kam femij dhe edi se qka don te thoshte rritja pa prinder.
Kur thash se duhet te pajtohemi me jeten me kete edhe me vdekjen e pata me shume te parashtruesja e temes e cila qe tani ka filluar te frigohet se nje dite do te mbese pa prinder .Edhe mua me ka lene babai si femi .NOrmal qe na dhimbsen prinderit dhe nese mendojme shume per vdekjen kjo nuk eshte ne rregull ,bile ne mjekesi kjo konsiderohet si qrregullim ,dhe mund te biesh leht ne depresion .
Kerkoj ndjes
me rrespekt lali