[Urata]

26 janar 2006 /TN

Rizah SHEQIRI*, Suedi


…


Rugova - njeriu i durimit, i paqes, i qëndresës, i trimërisë, i tolerancës,i guximit, i urtisë, i butësisë, i mençurisë, i maturisë dhe i konstruktivitetit njerëzor, kulturor, letrar e politik.

Vizionari i lirisë dhe ardhmërisë. Besimëtari më i besueshëm në lirinë e të gjithëve dhe të popullit të tij. Luftëtari më i denjë dhe më këmbëngulës për Pavarësi.

Themeltari i Pavarësisë së Kosovës.

Miku më i madh i miqësisë dhe dashurisë gjithënjerëzore. Njeriu me shumë miq. Si ai heroi i fjalës së urtë: trimi i mirë me shumë shokë. Njeriu që popullin e vogël, po shumë të lashtë e të shumë vuajtur shqiptar e bëri mik me shumë popuj të tjerë në botë.

Njeriu që Kosovës i la trashëgim paqen, urtësinë, miqësinë, dashurinë , bujarinë, durimin, maturinë…Njeriu e prijësi që Kosovës dhe popullit shqiptar i la trashëgim shumë virtyte të larta njerëzore… Që i la trashëgim, më shumë se kushdo tjetër, shumë miq. Njeriu që popullin dhe Kosovën e bëri mike me shumë popuj, që e bëri mike me botën…

Njeriu që me kohë e mësoi mirë atë fjalën e urtë popullore se “miqtë janë krahët e njeriut!” dhe të cilën e bëri bazament dhe filozofi e jetës dhe veprimtarisë së tij.

Duke krijuar kështu miqësi të sinqerta gjithandej botës. Dhe kështu me respekt, me miqësi e dashuri, me sinqeritet e maturi, e bëri të njohur më së miri, më mirë se gjithkush tjetër, të vërtetën e hidhur dhe shumë tragjike të popullit dhe të vendit të tij nën thundrën e shtypjes dhe robërisë shekullore. Si i tillë ai u bë njeriu më i dashur dhe më i respektuar i popullit të tij, u bë njeriu më i respektuar dhe më i dashur i shumë popujve e vendeve demokratike e liridashëse të botës.

Prandaj humbja e Kryetarit të parë e shumëvjeçar të Kosovës, humbja e këtij mishërimi paqësor dhe shpirtëror të Kosovës, humbja e këtij krijuesi të shquar dhe vdekja e këtij Njeriu, vdekja e tij e hershme, shumë e hershme është një tragjedi e vërtetë për Kosovën e për popullin e saj, është një tragjedi dhe një humbje e madhe për shqiptarët kudo janë, është një humbje për Ballkanin, për Evropën e për Botën. Sepse ai ishte emblema e lirisë, e miqësisë, e dashurisë, e paqes për popullin e tij dhe për të gjithë popujt e vendet e botës.

Pra, si i tillë njeriu, shkrimtari e Kryetari i parë i Kosovës – Dr. Ibrahim Rugova ishte shumë i madh. Dhe jo vetëm për Kosovën, dhe jo vetëm për shqiptarët. Por ai ishte Njeriu që radhitej në vargun e njerëzve më të shquar që ka pasur bota. U bë njeriu e shqiptari më i dashur e më i çmuar për miliona njerëz, për shumë burrështetas e për shumë vende të botës.

Ai u bë idhull i paqes… Ai u bë sinonim i paqedashësit dhe paqësorit. Ai u bë simbol i rezistencës dhe i jodhunës. Ai u bë sinonim i kërkesës për liri e për pavarësi për popullin dhe për vendin e tij. Dhe jo vetëm kaq, por ai u bë simboli i pavarësisë, i paqes e lirisë për të gjithë…

…Sepse ai me mençuri, me gjakftohtësi dhe me një këmbëngulësi të paluhatshme diti të ulë gjakrat. Me dashuri e mençuri diti t’i zbus urrejtjet, nga të cilat fatkeqësisht bota edhe më tutje po vuan aq shumë. Ai në zemrat e njerëzve diti të mbjellë farën e dashurisë e të miqësisë, dhe në mendjet e njerëzve diti të mbjellë farën e arsyes dhe të mirëkuptimit…

Dhe ja pse bota sot përkulet me dashuri para këtij njeriu. Këtij njeriu që ishte shembulli më i mirë për dashurinë dhe për të mirën për të gjithë. Këtij njeriu që ishte dhe do të mbetet vërtetë i madh në mesin e më të mëdhenjve të kombit shqiptar, njeriu i cili me maturinë dhe me dashurinë e tij do të mbetet i madh në mesin e më të mëdhenjve njerëz në këtë botën tonë të trazuar nga urrejtja.

Njeriu i thjeshtë, shkrimtari e krijuesi, që u bë prijësi i idealeve të popullit dhe vendit të tij për t’u bërë pastaj njeriu i të gjithëve, i dashur për të gjithë. Njeriu që me të drejtë nga shumëkush u quajt edhe Gandi i Ballkanit. Por jo vetëm kaq, këtë prijës të shquar shqiptar e quajtën edhe Nelson Mandela, Martin Luther Kingu apo “njeriu i epokave” si presidenti amerikan, Abraham Lincoln.

E quajtën kështu sepse i tillë ishte ai – shqiptari i Dardanisë së lashtë, Prijësi i mençur dhe i urtë i popullit të Kosovës, shkrimtari, kritiku e eseisti i shquar dhe njeriu i thjeshtë i të mirës gjithënjerëzore, simboli i Paqes dhe Lirisë së popullit. Miku i madh i miqve, miku më i madh i miqësisë.

Projektuesi dhe ideatori më këmbëngulës i Pavarësisë së Kosovës…

Dhe si i tillë, ai vërtetë ka lënë një zbrazësi në mesin e të gjallëve, por që shpresojmë që virtytet e tij do të jenë shembulli më i mirë jo vetëm për shqiptarët, por për të gjithë njerëzit e e botës, për të gjithë pra, për të sotshmit dhe për ata që do të vijnë.

Shpresojmë se shëmbëlltyra paqedashëse, virtytet dhe fisnikëria e këtij prijësi e njeriu të madh, vepra e tij prej krijuesi, vizionari e udhëheqësi do të jenë e do të mbesin mësimi më i mirë për të gjithë shqiptarët dhe për të gjithë njerëzit në këtë botë pa dallim, mësim ky që dëshmon qartë si kristalet e nëntokës dardane se vetëm mirëkuptimi, respekti, liria, paqja, miqësia dhe dashuria janë të përjetshme!...

Ashtu i përjetshëm qoftë edhe kujtimi për ndjerin - Ibrahim Rugova dhe për veprën e tij!
Amen!

Suedi, Karlskrona, 25 janar 2006
*Rizah Sheqiri, shkrimtar
- anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Suedisë