[Urata]

Bota përparimtare ia ka vetëm edhe një borxh dr. Rugovës





--------------------------------------------------------------------------------

8 shkurt 2006 /TN

T’ia shpërblejë edhe zyrtarisht përpjekjet e tij paqësore për pavarësi. Ia ka më borxh të mos e zhagisë më zyrtarizmin e saj. Ia ka më borxh të mos lejojë ndonjë alternativë tjetër pos kësaj. Se shkel mbi parimin e vet për paqë. Shkel mbi kulturën e lartë politike të këtij populli, kulturë kjo që u pasqyrua përmes figurës së ndritur të Presidentit tonë. Po shkel edhe mbi mundin e vet që e dha, për ta ndalur dhunën serbe në shqiptarë. Ajo ( bota përparimtare) këtë detyrim duhet ta shlyejë sa më parë ndaj dr. Ibrahim Rugovës...

Nazmi LUKAJ

Pjesëmarrja aq e madhe e popullit për t’i bërë homazhe Presidentit në një mot shumë të acartë, dhe në ditën e varrimit të Tij, ishte nderimi që ia bëri ai dr. Ibrahim Rugovës për angazhimin 16-vjeçar për pavarësinë e Kosovës. Me të drejtë u tha se ai varrim ishte edhe një rireferendum popullor. Emri i Presidentit ishte i lidhur ngushtë me pavarësinë. Prandaj populli u mblodh i madh e i vogël për ta nderuar Atë. Bota, edhe një herë, u bind se sa të përkushtuar janë shqiptarët në rrugën që ua trasoi dr. Rugova.

Edhe një herë, shqiptarët i dëshmuan asaj se, pos kësaj rruge, çdo alternativë tjetër për ta është e papranueshme. Edhe një herë, ia bënë të qartë se kulti që kanë krijuar për personalitetin e Presidentit, është kulti që rrjedh nga synimi i vetëm i tyre-pavarësia, që e kanë njëjtësuar me emrin e Ibrahim Rugovës. Prandaj, nderimi aq i madh që iu bë nga populli, është nderimi që ia bëri ky (populli) vullnetit të vet për pavarësi.

Bota(përparimtare) e çmoi politikën paqësore të Presidentit tonë për liri. E quajti Gandi i Kosovës. Ajo e përkrahu luftën e armatosur, sepse dr. Rugova ia hapi rrugën për ta pasur argumentin se Serbia nuk deshi me paqë ta zgjidhë çështjen e Kosovës.

E shpëtoi pa e masakruar militarët dhe paramilitarët e Milosheviqit, kur e zunë rob lufte. Se politika e tij paqësore dhe e mençur kishte krijuar shumë miq në botë. Ajo e kishte bindur botën se populli shqiptar është një popull shumë i civilizuar. Dhe, si tillë, e meriton t’i heqet qafe dhuna serbe. Politika vizionare e Presidentit, tash të ndjerë, bëri që bota përparimtare të vendosë t’i thotë ndal asaj dhune. E ndali, dhe këtij populli ia solli lirinë.

Tash ajo ( bota përparimtare) ia ka vetëm edhe një borxh dr. Rugovës: t’ia shpërblejë edhe zyrtarisht përpjekjet e tij paqësore për pavarësi. Ia ka më borxh të mos e zhagisë më zyrtarizmin e saj. Ia ka më borxh të mos lejojë ndonjë alternativë tjetër pos kësaj. Se shkel mbi parimin e vet për paqë. Shkel mbi kulturën e lartw politike të këtij populli, kulturë kjo që u pasqyrua përmes figurës së ndritur të Presidentit tonë.

Po shkel edhe mbi mundin e vet që e dha për ta ndalur dhunën serbe në shqiptarë. Ajo ( bota përparimtare) këtë detyrim duhet ta shlyejë sa më parë ndaj dr. Ibrahim Rugovës. Duke e shlyer këtë detyrim ndaj Tij, zhduk çdo mundësi të daljes në skenë të një politike radikale. Nëse s’e bën këtë, përpjekjeve paqësore të Ibrahim Rugovës për pavarësi, do t’i mbetet borxh.

E, mbi vete, do ta marrë përgjegjësinë e radikalizmit të mundshëm. Shqiptarët askush më s’do të mund t’i fajësonte për asgjë. Këtë detyrim duhet ta jetësojë ndaj Njeriut që u thirr në parimet e saj: në parimet e paqes. Duhet ta jetësojë për ta nderuar deri në fund politikën paqësore të Gandit tonë. Për t’i nderuar parimet e veta, të cilat i proklamoi
Ai.

Populli dhe emri i dr. Rugovës ishin, dhe janë një. Kjo u dëshmua, edhe një herë, në varrimin madhështor që ia bëri populli. A ka shembull më të fortë për t’ia përkujtuar botës përparimtare detyrimin që ka ndaj kësaj figure, ndaj ikonës së Kosovës? Ky detyrim duhet të jetë ndërgjegjja e saj...