[Albanian eX|PerT]

PARATHËNIA E BOTUESIT

Jetëshkrimi i Resulull-llahut a.s. gjithnjë do të jetë pikëvrojtim historik, burim i pashterur, nga i cili do të inspirohen gjenerata të tëra, kureshtarë të etshëm, të cilët janë trashëgimtarë të pejgamberisë, pishtarë të imanit, flakadani i të cilëve do të flakërojë përgjithmonë e aureoli i dritës do të zgjerohet vazhdimisht.
Kush e ka studiuar me përkushtim rrugën e jetës së Resulull-llahut a.s. dhe i ka kushtuar rëndësi të mjaftueshme vlerave të tij ide­ore, meditative dhe praktike, sheh zinxhirin e pandërprerë të ngjar­jeve interesante dhe të jashtëzakonshme historike, në të cilat Resulull-llahu a.s. dhe një grup i vogël besimtarësh kanë mbizotëruar qysh në atë kohë me shumë njohuri shkencore. Prejardhja e materies, shkaqet e gravitacionit të Tokës dhe shumë njohuri të tjera nga Kur'ani, ua kanë ngritur atyre njerëzoren në nivel të paparë dhe të panjohur gjer atëherë në gjininë njerëzore. Kush thellohet më tepër në jetën dhe veprën e Resulull-llahut a.s. ndeshet me një transformim misterioz nga historia e thatë, sterile e boshe, që i gjasonte shkretë­tirës - në një histori të begatë sikurse toka e pasur e pjellore nga e cila mbien e më vonë rritet njerëzorja, dituria, qytetërimi dhe bukuria.
Nga burimi i Resulull-llahut a.s. njerëzit shuan etjen, nga kopshti i tij trëndafilash ata volën frute dhe lule aromatike. Me këto janë ushqyer dhe kanë qenë të qortuar vetëm aq sa të dihet se janë njerëz e jo engjëj; ke mundur t'i dëgjosh duke thënë:
"Ekziston një shkretëtirë e madhe në përqafimin e së cilës u rritën njerëzit, të cilët e pranuan Islamin dhe e përhapën atë në hapësirat e mbuluara me errësirë, duke dëbuar para vetes terrin dhe injorancën."
Veprat e Resulull-llahut a.s. na flasin: "Ne e sajojmë ummetin - popullin të cilit do t'i takojë historia e Botës në të ardhmen."
Historia e gjertanishme nuk njeh ndonjë personalitet si Resulull-llahu a.s. i cili ka pasur durim në fatkeqësi, qëndrueshmëri në drejtësi, ka qenë i fortë në karakter dhe i qetë në vrungullimet dhe tundimet e kësaj bote. Askush nuk ka qenë më i mëshirshëm, më zemërgjerë dhe më i arsyeshëm se ai, dhe askush nga njerëzit nuk ka mundur më mirë se ai t'i kuptojë domethëniet mbinatyrore. Atë All-llahu xh.sh. e ka krijuar që t'i mposhtë shumë fatkeqësi (mynxyra) dhe t'i përvuajë ato vetë.
Prandaj Resulull-llahu a.s. për historinë e njerëzimit është burim i pashtershëm i humanizmit, ndërsa për vetë njerëzimin mbrojtës i strukturës së këtij humanizmi dhe zbatimit të tij në vepër.
All-llahu i Lartësuar e ka vulosur zemrën e Resulull-llahut a.s. nga të gjitha të metat dhe dobësitë, që nga lindja gjer në vdekje.
Duke lexuar jetëshkrimin e Resulull-llahut a.s. njohim personali­tetin e tij, tiparet e karakterit të tij, mënyrën e shprehjes dhe metodën e punës së tij, si dhe kuptojmë se All-llahu xh.sh. gjithnjë ka qenë mirë­dashës ndaj tij: Udhëzues, Ndihmës dhe Mbrojtës i tij. Islami ka qenë feja e tij, ndërsa Kur'ani udhërrëfyes i tij.
Krahas kësaj do të kuptojmë se njeriu nuk është në gjendje të arrijë qëllime të larta morale dhe vlera njerëzore ndryshe nga shem­bulli i Resulull-llahut a.s. i cili, para së gjithash, ka qenë njeri e pastaj nismë­tar i humanizmit dhe përparimit shoqëror.
Nga mundësitë mbinatyrore, mbinjerëzore të Resulull-llahut a.s. përkatësisht mu'xhizet e tij, duhet përmendur, përveç tjerash që histo­rinë (kuptimi i historizuar i jetës së vet) e vet e ka plotësuar me fakte deri atëherë të panjohura (paevidencuara) për njerëzimin.
Tërë jeta e Resulull-llahut a.s. është caktuar dhe rregulluar sipas dispozitës hyjnore. Sikur cilësitë e tij, All-llahu xh.sh. t'i ketë krijuar në një kohë, pastaj t'i ketë varur ato, në mënyrë që gjatë jetës dhe sipas nevojave të caktuara t'i ketë marrë nga koha dhe t'a ketë stolisur të Dërguarin e Vet. Kjo i gjason bimës e cila merr dritën e diellit nga qielli, pa të cilën s'mund të jetojë.
Një komponentë e rëndësishme e personalitetit të Resulull-llahut a.s. ka qenë - oratoria, e cila, përndryshe, nuk i ka munguar atij popu­lli të paarsimuar arab. Të folurit e Resulull-llahut a.s. fjalët e tija dhe men­dimet e shprehura, të shpiejnë në kopsht të begatshëm me frute të lloj-llojshme. Kur hyn në këtë kopsht, ndien se gjithçka rreth teje frymon dhe të duket se rrah vetëm një zemër.
Çdo fjalë dhe mendim i Resulull-llahut a.s. përmban në vete porosi. Nëse e kupton këtë, atëherë do të përtëritet vullneti për jetë. Ai magjeps me mënyrën e të shprehurit: qetë, sinqerisht, durueshëm dhe me plotë ndjenja. Pastaj, edhe pa u ngutur gjithaq, lexuesi bie nën ndikimin e tij, andaj gradualisht humanizohet. Ai te lexuesi edu­kon dhe kultivon njerëzoren, e pastaj All-llahu xh.sh. i dhuron kujt do Ai një pjesë nga Drita e Tij. Të folurit e Resulull-llahut a.s. na është aq afër sa edhe vetë shpirti e njëkohësisht na është aq larg sikur të mos e dimë se çka është shpirti. Ai ka zgjidhje për çdo problem, ofron shtegdalje nga çdo situatë e vështirë dhe udhëzon në shtigjet e ndriçuara nëpër të cilat duhet ecur.
Derisa lexojmë fjalët e Resulull-llahut a.s. humbim perceptimin e kohës dhe hapësirës dhe, të thelluar në domethënien e atyre fjalëve, përjetojmë praninë e tij, na bëhet sikur të ishte këtu mes nesh, në bisedë të drejtpërdrejtë. Kur në tekstin e vet fut ndonjë ide të re, fjalët e tij menjëherë marrin kuptim të ri. Ne e kuptojmë Pejgamberin tonë a.s. aq sa jemi me te, aq sa e pranojmë ate dhe aq sa dëshirojmë ta kuptojmë atë. Nëse ndalemi diku, atëherë edhe ai ndalet, nëse vazh­dojmë, edhe ai vazhdon. Atë çka e kemi zbatuar ndaj tij, edhe ai e ka plotësuar ndaj nesh. Në mënyrën e vet të shprehjes, Resulull-llahu a.s. nuk posedon atë që posedojnë shumica e oratorëve botërorë. Në gjuhën e tij nuk ka vrazhdësi, nuk ka cinizëm e as domethënie dykup­timore, nuk ka humor të zi. Ai nuk i ka lejuar vetes të flas çka kanë dashur ose çka i kanë diktuar të tjerët. Fjala e Resulull-llahut a.s. është thënë, apo është shprehur për ta bartë domethënien apo poro­sinë e cila duhet të jetësohet. Ai flet me zemër, e cila rrezaton iman, dhe me Kur'an. Pas fjalëve të tij qëndron All-llahu i Lartësuar.
Si do që të jetë, kjo është formulë, sipas së cilës duhet të jetojë njeriu. Jeta, fjalët dhe vepra e Pejgamberit të All-llahut duhet të jenë shembull për çdo njeri, sidomos kur dihet se ai që nga lindja e gjer në vdekje ka ecur shtigjeve të Islamit të pastër. Jeta e tij nuk ka njolla që të mund të formohet bindje e kundërt. Këtu nuk ka hamendje.
Prandaj theksojmë se e tërë jeta e Resulull-llahut a.s. fjalët dhe veprat e tij, duhet të kenë rëndësi për besimtarin sikurse që ka rëndësi zemra e vet, pa të cilën as që do të mund të jetonte. Hija e tij duhet ta ndjek atë si ndërgjegjja që udhëhiqet nga arsyeja. Ne me vetëdije nuk mund t'i ikim hijes sonë, e as ndërgjegjes sonë, ndaj me vetëdije nuk guxojmë të largohemi nga Resulull-llahu a.s.
Duhet të përpiqemi për ngritjen shpirtërore dhe morale që qën­drojnë më lartë se ambicjet materiale dhe robërimi i dunjallëkut. Shpirti nuk mund të fluturojë dhe të ngritet në lartësira përderisa njeriu nuk e kupton qëllimin e lindjes, jetës, vdekjes dhe ringjalljes së vet. Këtë mund ta kuptojë vetëm ai njeri, i cili e ka pasur Pejgamber Resulull-llahun a.s.
Ummeti ynë e ka fenë dhe Pejgamberin çfarë nuk e ka asnjë po­pull tjetër. "All-llahu xh.sh. ne na ka dërguar për ta nxjerrë atë që dë­shiron nga robërimi ndaj njeriut në robërim dhe adhurim ndaj Sundu­esit të të gjithë njerëzve, nga padrejtësia e feve në drejtësinë e Islamit dhe nga padrejtësia e kësaj bote në gjerësitë e kësaj dhe asaj bote."
Këto fjalë forcojnë imanin e njeriut. Ato rrezatojnë me dritë dhe ofrojnë shpresë. I ka shqiptuar personi i cili është edukuar nga udhë­rrëfyesi ynë dhe mësuesi i parë, s.a.v.s., personi i cili e ka kuptuar qëllimin e jetës së vet dhe ka punuar në sendërtimin e atij qëllimi. I këtillë duhet të jetë secili që dëshiron t'i shoqërohet varganit të besim­tarëve të vërtetë në rrugën e tyre të gjatë.
Për shkak të rëndësisë së madhe që ka "Sira" në jetën e çdo mys­limani, qoftë për të kaluarën apo të sotmen, janë shkruar shumë libra, në të cilat jetës së Resulull-llahut a.s. ju është qasur nga aspektet e ndry­shme, në mënyrë tematike ose metodologjike. Por ekzistojnë vetëm disa libra mbi jetën dhe veprën e Resulull-llahut a.s. të cilat dallohen me stilin tregimtar të shkrimit, e krahas kësaj autorët i janë përmbajtur me besnikëri ndodhive historike dhe të dhënave të sakta dhe autentike, që i mundëson lexuesit t'i lexojë ato me lehtësi, që t'i kuptojë tërësisht dhe t'i studiojë pa kurrfarë të metash.
Ky libër me titull në gjuhën arabe "Er-Rehiku-l-Mehtumi", në gjuhën tonë do të mund të përkthehet si: "Nektari i vulosur i Xhen­netit" ose "Nektari i vulosur" i profesorit Safijju-R-Rahman El-Mu­barekfuri nga India, bën pjesë në librat e veçantë me kronologjinë e vet të ngjarjeve, e posaçërisht është e shprehur përfshirja e tërësishme e "Sirës" së pastër pa fije dyshimi apo pavërtetësie, të cilat janë kom­ponente përcjellëse në disa vepra. Gjithashtu ky libër është i kapshëm për opinionin e gjerë të lexuesve, sikur edhe për hulumtuesit, profe­sioni i të cilëve është "Sira". Secili do të gjejë aty atë që dëshiron për veti. Andaj kjo vepër ka fituar shpërblimin e parë në konkursin e Rabitës "Për Siren më të mirë".
Të shtojmë këtu se ky libër është vetëm vazhdim i përpjekjeve të mëdha që kanë bërë shkencëtarët e Indisë gjatë shumë shekujve, për ruajtjen e traditës islame, duke kultivuar shumë shkenca islamike. Janë të njohura arritjet e tyre origjinale në fushën e tefsirit, hadithit, Sires dhe shkencave të tjera të hadithit.
Dhe, përderisa botojmë këtë libër për myslimanët e Lindjes dhe të Perëndimit, e lusim All-llahun xh.sh. që ta përdorin këtë. All-llahu e di se çfarë qëllimi ka çdo njeri!

Botuesi