[Dilaver]

Sjellja e dr. Ibrahim Rugovës në SHBA

Përmes Ligës sollëm në SHBA disa herë kryesinë e Kosovës, kryetarin Ibrahim Rugova. Madje një herë u arrit që të silleshin 13 personalitete të Kosovës, që së bashku me kryetarin Rugova u ballafaquan me serbët në State Department, ku serbët dolën të humbur.
Nikolla ndjehet mirë që e ka njohur dhe e ka përkrahur me sa ka mundur Dr. Ibrahim Rugovën.Kur ka ardhë në Nju Jork për sesionin e shkencor kushtuar Pjetër Bogdanit, ku meritën kryesore e ka Kisha Katolike Shqiptare, Nikolla ka shtruar një darkë për Dr. Rugovën, Engjëll Sejdajn e pjestarët e tjerë. Në darkë ishin dhe famullitari i atëhershëm i Kishës Katolike Shqiptare, Dom Rrok Mirdita dhe dom Pjetër Popaj.
Një herë tjetër kujton se darka është shtruar në shtëpinë e xhaxhait të Nikollës, Gjergj Vocërr Shala. Ai ruan mbresa shumë të mira nga bisedat me dr. Rugovën.
Bashkë me dr. Rugovën, DioGuardin e të tjerë, Nikolla ishte edhe në Katedralen e Shën Patrikut në Nju Jork, ku Kardinali O’Conor çoi meshë dhe paraqiti dr. Rugovën, duke thënë:”Kam nderin t’ju prezantoj me kryetarin e Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, i cili është sot në mesin tonë”. Pas meshe, Nikolla kujton, se Kardinali i mori për kafe.
Janë shumë takime e darka që ai ka kaluar me dr. Rugovën, në Nju Jork e Washington. Ai thotë se e ka admiruar dr. Rugovën për urtësinë dhe largpamësinë, për shtetin paralel që krijoi kur Serbia ia hoqi autonominë Kosovës.

Fuqia dhe energjia e Ligës vinte duke u rritur. U arrit që të çonim në Kosovë 7 senatorë , të cilët e panë situatën e rënduar me sytë e vet. Dhe gjithkund printe Liga me në krye DioGuardin, që sot ishte në Washington, nesër në Nju Jork, një ditë tjetër në Australi a Zelandë të Re, tjetrën në Beograd, Prishtinë e deri në Tiranë.




Nikoll Shala denoncon krimet serbe tek senatorët

Nuk mbahen mend takimet që Nikoll Shala ka realizuar me kongresistët dhe senatorët. Në secilin prej takimeve gjente rast dhe denonconte me fakte përgjakjen e kombit shqiptar, që urrehej nga shumica sllave.
Kujton një rast në Port Chester. Ishin 25 veta. DioGuardi kishte sjellë aty Tom Lantos dhe Beniamin Gilman.Ishte dhe Xhim Xhema. Kongresisti Lantos e pyeti Nikollën për gjithçka rreth probelemeve shqiptare. E gjithë biseda u filmua me kamera. Ishte një dëshmi që kongresmeni e përdori në dobi të çështjes shqiptare.
Nikolla sjell ndër mend dhe një takim tjetër të zhvilluar në Washington. Ishte bashkë me Xhim Xhemën, i cili dukej se ishte aty si në shtëpinë e vet.Të gjithë e njihnin, me të gjithë bisedonte e bënte shaka. Ishin shumë senatorë republikanë në atë takim. Për një kohë tepër të gjatë Nikollës iu dha mundësia që të bisedonte me senatorët e pranishëm. Në një moment, Nikolla e pa veten mes 10 senatorëve, e bashkë me ta dhe Bobe Dole. Bisedohej çështja e Kosovës. Bob Dole filloi ta pyesë Nikollën se si u gjend në Amerikë, me ç’punë merrej dhe nëse kishte mbaruar ndonjë shkollë në Jugosllavi dhe kërkoi një informacion më të zgjeruar për gjendjen e shqiptarëve në Jugosllavi.
Qetë-qetë, Nikolla i tregoi se për pasuri kishte boll, krahasuar me gjendjen që kishte pasë në fillim, nuk krahasohej. Sa për shkollë, në Jugosllavi nuk mund ta kishte atë mundësi sepse shqiptarët konsideroheshin atje si qytetarë të dorës së dytë a të tretë dhe trajtoheshin si të tillë në të gjitha republikat e federatës. Arsimi i lartë në radhët e shqiptarëve ishte ”mollë e ndalueme”.
Nikolla tërhoqi vëmendjen e senatorit Bob Dole dhe senatorëve të tjerë që po dëgjonin rrëfimin e tij, kur tha:” Këtu në SHBA jam shumë i gëzuar. Pasuri kam tërë botën se këtu nuk më vret askush, as mua, as fëmijët e mi pse jemi shqiptarë”!
Këto fjalë janë shqiptuar me zë të lartë dhe kur kanë marrë këtë kumt senatorët e tjerë gati janë shokuar dhe janë afruar më pranë dhe kanë pyetur: Ç’është ky pohim se nuk të vrasin ty dhe fëmijët se jeni shqiptarë? Ku ndodh kjo?
-Ju lutem, i ka thënë njëri prej senatorëve, a mundesh që t’na sqarosh arsyen përse ju vrasin atje serbët?

Kur e ka parë Nikolla se po e ndiqnin të gjithë me kurreshtje dhe po prisnin spjegimin e tij, ia ka filluar rrëfimit:”Kombi shqiptar ka më shumë se 100 vite që e kanë ndarë mes vetes shtet fqinjë.Një pjesë e ka marrë Maqedonia, pjesën më të madhe-Kosovën, e ka marrë Serbia, një pjesë Mali i Zi, një pjesë Greqia. Këta kanë pasë përherë bekimin e Rusisë. Feja ortodokse i ka bashkuar grabitsit e tokave shqiptare. Shqiptarët trajtohen në mënyrë mizore nga sllavët. Vriten pa asnjë shkak, burgosen pa kryer faje, mjafton pse duan kombin shqiptar. Ja, mua më kanë vrarë babën, xhaxhanë dhe tre vëllezër të nënës. A e dini se çfarë faji kanë kryer ata? Asnjë faj! Vetëm pse ishin shqiptarë. Ky është faji i tyre i ndëshkuar pa asnjë llojë gjyqi. Kur shqiptarët dalin të kërkojnë të drejtata e tyre, sllavët i shtypin me tanke.Ndërsa kur dalin në demonstrata serbët kundër shqiptarëve, sponsorizohen nga qeveria e Beogradit dhe qeveria lokale. Në Podgoricë u vunë autobuzë e vetura falas, u dhanë pije e ushqime falas dhe u mblodhën mijëra serbë që thërrsinin:Na jepni armë të vrasim shqiptarët!”
Kur Nikolla ka mbaruar rrëfimin, senatori Don Nichols, i tronditur, ka thënë me zë të lartë: Ne nuk i dimë punët kështu”. Nikolla ka marrë zemër, e ka vazhduar:” Kur unë shkoja në një punë larg shtëpisë, apo ndërmerrja ndonjë udhëtim për në miqësi, dasëm, gëzim tjetër familjar apo merrja pjesë në ndonjë mort, kur kthehesha natën vonë, në mesnatë apo pas mesnate, e gjeja nënën time në dritare duke më pritur e përlotur nga frika se mua mund të më vrisnin. E shkreta ajo jetonte me tmerrin se ndonë nga këto raste do merrte lajmin e zi të të vrasjes sime. Ajo jetonte me tmerrin e vdekjes sepse vdekja i kishte marrë të shoqin, babën tim, dhe tre vëllezërit (dajot e mi) dhe një xhaxhanë tim. Ja kështu ishin vrarë ata, pa shkak. Dhe vrasësit kishin mbetur enigmë.
Senatorët e panë vetë gjendjen në Kosovë,kur me kërkesën e Lidhjes Qytetare shkuan atje shtatë prej tyre.