Dardania.de - Shiko Postimin Tek

jonuzi · 07-03-09, 23:04

Në një letër që i dërgoi asaj pos tjerash i shkruante, “të lutem mendo për vetën tënde, të kuptohemi si njerz, unë ë çmoj internetin e telefonit, mirëpo një kafe qoftë edhe për 30 minuta do të më ndihmonte shumë që të kuptoj gjithçka që ka ndodhur mes ne të dyve, merre këtë kafe edhe si miqësore, por nëse e sheh të parëndësishme këtë të lutëm përgjigju disi, kam nevojë të flasësh edhe ti njëherë, ka javë të tëra që mundohem të kuptoj çka mendon ti, sepse e di se megjithatë diçka për mua mendon, dhe ai mendim cili do qofte, ashtu sikurse unë për ty që jam bërë poet, duhesh të ma tregosh”

e diel 24 dhjetor

Si iknin ditët një nga një, e pranonte të vërtetën koha është gjithçka, atë duhesh ta shfrytëzosh, e mbi të gjitha të dish ta menaxhosh. Ka shumë kohë që kishte hapur edhe një ditar të ri, në të cili nuk shkruante as për aktivitetet e tija ditore, as për ndonjë ngjarje të rëndësishme, por shkruante për atë që ndjente brenda trupit të tij. Shumë kohë, shumë paqartësi, shumë ëndërrime, shumë dëshira, por nuk e dinte se pse, prapë se prapë thoshte vetës se i bëri gjithë këto vite dhe gjatë këtyre viteve gjithçka që e kishte udhëzuar mëndja tij i kishte realizuar. E pranonte se ëndërronte shumë, por është shumë e vërtet se ëndërrimet e tija ishin realizuar. Por nuk dinte, se si kësaj radhe gjërat nuk po funksiononin, ai vazhdimisht ëndërronte të takonte një vajzë e cila do t’ia plotësonte atë që ai kërkonte, jo vetëm kënaqësinë, por mbi të gjitha që do të ishte një krah i fort i tij, për të arritur atë që pa reshtur ëndërronte, tash kur mendonte se më në fund nga i djali i cili mendonte për shumëçka dhe i vendosur për të bëra qindra gjëra të mira për të tjerët, për të arritur suksese në punë dhe për të mbushur vetën me lavde, mendoi se takoi një vajzë të cilën e ëndërronte, mirëpo e shihte se ajo ishte fare e pa interesuar për një gjë të tillë. Këtë e dinte tani më, por nuk e dinte se pse, ajo nuk dëshironte të bisedonte me të për këto gjëra, flisnin dhe kënaqeshin me miqësi, flisnin aq gjatë për punën, për gjëra të kota dhe për gjëra

07-03-09, 23:04	#13
jonuzi jonuzi Anëtarësuar: 27-01-06 Vendndodhja: Gjithandej Postime: 347	Titulli: Mikesh Ime Në një letër që i dërgoi asaj pos tjerash i shkruante, “të lutem mendo për vetën tënde, të kuptohemi si njerz, unë ë çmoj internetin e telefonit, mirëpo një kafe qoftë edhe për 30 minuta do të më ndihmonte shumë që të kuptoj gjithçka që ka ndodhur mes ne të dyve, merre këtë kafe edhe si miqësore, por nëse e sheh të parëndësishme këtë të lutëm përgjigju disi, kam nevojë të flasësh edhe ti njëherë, ka javë të tëra që mundohem të kuptoj çka mendon ti, sepse e di se megjithatë diçka për mua mendon, dhe ai mendim cili do qofte, ashtu sikurse unë për ty që jam bërë poet, duhesh të ma tregosh” e diel 24 dhjetor Si iknin ditët një nga një, e pranonte të vërtetën koha është gjithçka, atë duhesh ta shfrytëzosh, e mbi të gjitha të dish ta menaxhosh. Ka shumë kohë që kishte hapur edhe një ditar të ri, në të cili nuk shkruante as për aktivitetet e tija ditore, as për ndonjë ngjarje të rëndësishme, por shkruante për atë që ndjente brenda trupit të tij. Shumë kohë, shumë paqartësi, shumë ëndërrime, shumë dëshira, por nuk e dinte se pse, prapë se prapë thoshte vetës se i bëri gjithë këto vite dhe gjatë këtyre viteve gjithçka që e kishte udhëzuar mëndja tij i kishte realizuar. E pranonte se ëndërronte shumë, por është shumë e vërtet se ëndërrimet e tija ishin realizuar. Por nuk dinte, se si kësaj radhe gjërat nuk po funksiononin, ai vazhdimisht ëndërronte të takonte një vajzë e cila do t’ia plotësonte atë që ai kërkonte, jo vetëm kënaqësinë, por mbi të gjitha që do të ishte një krah i fort i tij, për të arritur atë që pa reshtur ëndërronte, tash kur mendonte se më në fund nga i djali i cili mendonte për shumëçka dhe i vendosur për të bëra qindra gjëra të mira për të tjerët, për të arritur suksese në punë dhe për të mbushur vetën me lavde, mendoi se takoi një vajzë të cilën e ëndërronte, mirëpo e shihte se ajo ishte fare e pa interesuar për një gjë të tillë. Këtë e dinte tani më, por nuk e dinte se pse, ajo nuk dëshironte të bisedonte me të për këto gjëra, flisnin dhe kënaqeshin me miqësi, flisnin aq gjatë për punën, për gjëra të kota dhe për gjëra __________________ Bahet mire pas 50 viteve!!!!!!!!