Ēka po tė bajke fėmija, s'po ta bajke as Perendija.
Kur jane tė vegjėl femijet tė zgjojne nga gjumi, kur rriten nuk tė merr gjumi.
"Lum e lum qė e rrita djalin, une kujtova se ma jep krahin;
U rrit djali u ba burrė, po i thot babes "ti sje kon kurrė""...
"Ia kushtova jeten, e harrova vetveten derisa e rrita; e rrita pėr me m'perzan prej shpije e me jetu ne azil tė pleqve".
... etj etj.
Mirė,
Fillimisht, ju lus qe vazhdimisht ne kete teme tė keni parasysh sentencen "ana tjeter e medaljes"!!!
Lloji njerezor i gjallesave, si krejt gjallesat, e ka ne gjenetiken e vet vazhdimin e llojit, pra, krijimin e pasardhesve. Ne njefare menyre, ndoshta edhe me automatizem. Vetvetiu.
Ne kuptimin kolektiv, po se po, ėshtė vlere e larte dhe e shenjte.
Por, tema, kjo teme, ndoshta me teper i meshon aspektit individual.
Ne aspektin individual, kete punen e tė berit femije, psikologjia, studimet, anketat, rezultatet shkencore, kane arritur ne perfundimin se tė pasurit femije do tė thote:
"Shumė lumturi, e gati asnjitrohe kenaqesi".
Ne aspektin individual kjo.
Sipas psikologėve, tė pasurit femije, apo tė qenit prind, kushtezon heējen dore nga jeta personale. Harrimin e vetvetes. Prindi thjeshte nuk ekziston pėr vetveten, por jeten dhe mireqenien e jetes se "dikujt tjeter".
p.s.
Sipas rrjedhes se diskutimit, besoj se do tė kete nevoje edhe pėr prurje (copy/paste) tė disa hulumtimeve dhe intervistave nga psikologėt e kesaj fushe.
So, folks, tejk it izi,
Ju pershendet Bajlozi easy
