Perse humbim?????
Shpeshhere humbim se ky eshte perfundimi qe presim para se te hyjme ne gare.
Dhe keto jane humbjet me disfatat me te medhaja, pasi minuset e tyre perjetesisht i bartim, dalngadale i shtojme por fatekeqesisht asnjehere nuk "duam" ti shikojme e per pasoje as ti adresojme. Keshtu ndertojme ate boten e ngushte e te mjere pesimiste ku jeta jone rretullohet rreth keqardhjes dhe meshires per vetveten. Veteburgosemi ne nje rreth te mbyllur ciklin e te cilit e kemi ngritur kaq virtytshem me pertacine tone, thelbin e gjithckaje. Madje edhe te vetemeshirimit.
Kot se si mu kujtua nje shprehje:
-Kur te tjeret jetojne per vete e ti per ta,
pikerisht atehere dekorohesh "Budalla".
__________________
vetėdija e lartė e rėndon njeriun
|