[lirik]

Po ecja pyllit nji her në mendime
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
po ecja pyllit nji her në mendime
më lexuan rrudhat e drurit
më vrejten degët në të thella kujtime
e palca e hallet e gurit
''''''''''''''''''
më than pse ke dalë në pyllë
pse vet me vete flet
më pyeti kureshtarë qielli e secili yllë
secili rremë druri e fletë
''''''''''''''''''
ju thash un vet me veti
pse pyesni o kureshtarë
halli im ësht sa deti
yjeve ju thash që rrijnë varë
'''''''''''''''''''
ju thash se po thellohet secili hendek
jeta e atdheut ësht mbushur me halle
tradhtarët duan që etnija me vdekë
tokes mëmë i qajnë gurë e zalle
'''''''''''''''''''''
ju thash kureshtarve se jan shtuar tradhtarët
mashtruesit e ndasitë
ju thash se kan filluar shqiptarët
ti humbin shpirtë bukuritë
''''''''''''''''
ju thash s e jan shtuar ngatrresat
ndasitë e mdha krahinore
ju thash se jan bë intresat
kult mbi token arbnore
''''''''''''''''''
ju thashs e jan nda me fe
se ka ble shum tradhtarë armiku
se me dhimbset në shpirtë ky dhe
zot ktu ësht bë meteliku
'''''''''''''
e yjet që rrinin varë
gati u kputen në zemer
a thua than do te ket shqiptarë
shqipni etnike me emer
''''''''''''''''''''
nuk e di thash e din zoti
u mbshteta per nji druri
dhe etnik nga qerpiku m' ra loti
rrëshqiti në mal mbi nji guri
''''''''''''''''''''
pse qanë më than yjet lirik
armiku nuk do t'ket sukses
ti ishe si qelik
penda nuk të ' prenë ty në besë
''''''''''''''''''
mos qajë më than o ideal
më than edhe të drujve shqipet lëvore
shekull'loti më tha ndal
se shqipëri do të ket arbnore
''''''''''''
qakajt nuk do ta shqyejnë
mos vuaj me hall kaq shum o lirik
as kurr nuk do ta thyejn
tradhtari me të ziun armik
''''''''''''''''
sa të jet pushka e vashave e djemve petrita
më tha kullimi i nji prroni
armiqt me kurtha e prita
nuk mbijnë ma kah dhe i joni
'''''''''''''
dhe qava disi me gëzim
e shpresa përlotshëm mu ringjall
u bëra edhe me vullnet e ma trim
e penda mu bë e mbrehtë por si pallë
''''''''''''''''
pallë e mbreht skenderbegiane shqiptare
shpatë e skenderbeut
që shpon zemrat tradhtare
kushtrim i lshon atdheut
'''''''''''''''
e yjet më dhan kurajë
e krah më dha edhe qielli
e toka me dha uzdajë
shqip m'rrezatoj dielli
'''''''''''
më than se tradhtarë e fe
as klane e as krahinorë
shqipninë se ndajnë as nuk e thyjen dot mbi dhe
sa të ket vullkan trimërije arbnrorë
'''''''''
as grek as rus e as shkja
as zemer me blozë bizare
shqipninë per të gjallë nuk ka me e nda
etnike do t' jet neper shekuj shqiptare
'''''''''''''''''''
mos qaj më than se nuk je jetim
nji dit te kuptojnë dituritë
hapin mbaje drejt mos u thyej në lakim
se ne të japim dritë
'''''''''''''''''''''
kështu më than të argjendta te qiellit yjet
e penda ime u gëzue
me vrap e shend ajo u nis kah pyjet
në shqip me këngë bardha në rimë duke cicërue
''''''''''''''''''''''
mbasi i premtuen yjet unitet
e i than se në zemra shqiptare
ku do ka kah ka male fusha e bregdet
nji fe do t ë jet kombëtare
''''''''''''''
e u gëzua me krah me penden në dorë liriku
flutroj porsi zog mbi dhe
kah jugu e veriu e kah adriatikue
këndonte me vargun rrëke
'''''''''''''''''''''
se yjet i dhan garancion
e malet i a dhanë nje besë
se nuk ndahet shqnpnija e jonë
se globi mund të vdes
'''''''''''''''''''
se nuk ndahet shqipnija etnike
kosova e qamërija
se zemrat i ka qelika
se do t' vjen e bardha lirija
''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
liriku i kengve shqiptare
penda shqiptare e diskriminuar e përndjekur nëpër mote
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''