[at|n|]

El-Bukhari i dha titullin e një kapitulli për këtë hadith duke thënë:
Kapitulli:Bashkimi i shpatullës me shpatullën dhe këmbës me këmbën në rreshtin [e faljes].
Përsa i përket hadithit të En-Numan [Ibn Beshir] atëherë është si më poshtë:
Hadithi i En-Numan Ibn Beshir
"Drejtoni rreshtat tuaj [ai e ka thënë atë tri herë] Për Allah ose do ti drejtoni rreshtat tuaj ose Allahu do t'iu shkaktojë konflikt midis zemrave tuaja."
Hadithi është seleksionuar nga Ebu Daudit [nu.662] Ibn Hiban [nu.396],Ahmedi [4/276] dhe Ed-Dulabi në el-Kunne [2/86] nga Ebil-Kasim el-Khadali Husejn Ibnil-Harithi i cili ka thënë:
Unë kam dëgjuar en-Numan Ibn Beshir duke thënë: "I dërguari i Allahut u kthye nga ne dhe ka thënë ....."[atehere ai përmendi hadithin e mësipërm].Atëherë En-numan Ibn Beshir ka vazhduar: "Kështu unë kam parë secilin burrë të bashkojë shpatullën e tij gjunjeët e tij dhe kyçet e këmbëve të tij me ato të shokut të tij."
Zingjiri i hadithit është i saktë dhe Bukhari e ka shënuar atë në formën e jovazhdueshmërise në një mënyrë të vendosur[duke treguar që ai e konsideronte atë autentik]. Ibn Khuzejmeh gjithashtu e ka lidhur zingjirin e transmetimit në Sahihun e tij [1/82,83] dhe el-Mundhiri në [et-Targhib 1/176] dhe el-Hafidh [el-Fath 2/176] te dy e kanë konfirmuar këtë. Ibn Hiban e ka seleksionuar hadithin në Sahihun e tij [114/396-Maurid] duke e raportuar përmes rrugës së Ibn Khuzejmeh-s. Teksti i hadithit është gjithashtu i transmetuar nga ed-Dulabi me rrugën e Bakijeh Ibnil-Ualid I cili ka thënë: "Huzejz na e ka treguar duke thënë: "Unë e kam dëgjuar Ghajlan el-Mukrin i cili e ka marrë nga Ebi Kulejleh Marthad Ibn Uadah [I cili ka thëne:"Unë e kam dëgjuar]en-Numan Ibn Beshir të thotë :[atëherë ai përmendi hadithin]. Nuk ka asnjë gabim më këtë zingjir për qëllimin e mbështetjes së transmetimeve,transmetuesit janë të besueshëm përvec Ghajlan el-Mukrit. Ndofta ai ishte Ghajlan Ibn Enes el-Kalbi ed-Dimishki. Nëse nuk është e nohur ky atëherë kushti [si transmetues ]është i panjohur. Një grup transmetuesish e kanë treguar për atë dhe el-Hafidh [Ibn Haxher] duke thënë rreth tij: "Ai është i pranueshëm".Atëherë bëhet e qartë që identifikimi i këtij transmetuesi në këtë zingjir sikur el-Mukri të ishte i gabueshëm el-Bukhari dhe Ibn Hibani do të kishin thënë dhe që në fakt ai është Ghajlan Ibn Mashar el-Mukrai [Luban3/237]. Ibn Ebi Hatim [7/53] e ka dhënë një biografi për atë duke përmendur që një numër njerëzish kanë treguar për atë dhe Ibn Hiban [5/290] duke e deklaruar atë si të besueshëm.
Fikhu i këtyre haditheve
Në këto dy hadithe gjenden një numër i rëndësishëm pikash të dobishme dhe fikhu.
1.Obligimi i drejtimit të rreshtave për falje dhe qëndrimi i ngjeshur i atyre si rezultat i urdhërit të përmendur në këto hadithe.
Parimi që vërteton të tillë urdhër është që ata të bëhen të obligueshme përvec nëse janë të shoqëruara me fakte ndryshe sic është në vendimet e mira në principet e shkencës së fikhut.
Fakti këtu e bën të qartë obligimimin dhe që është në thënien e profetit salallahu alehis ua selam ".....ose Allahu do të shkaktojë konflikt midis zemrave tuaja".derisa një i tillë paralajmërim nuk është dhënë kurrë per tu lënë atë që nuk është e obligueshme sic është krejt e qartë.
2.Formimi dhe drejtimi i rreshtave i përmendur në hadith është vetëm i arritur duke bashkuar shpatullën dhe anën e njërës këmbëme shpatullën dhe këmbën e personit tjetër.
Kjo është sepse çfarë sahabet [shokët dhe të gjithë ato musliman të cilët kanë pasur rastin të flasin,ta dëgjojne dhe shohin Profetin salallahu alejhis ua selam] radiallahu anhum kanë bërë kur ishin urdhëruar të drejtonin rreshtat dhe të qëndronin ngjeshur me njëri tjetrin.