Shiko Postimin Tek
Vjetėr 03-11-08, 16:51   #13
lirik
 
Anėtarėsuar: 09-02-07
Postime: 13,508
lirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėm
Gabim Titulli: Nga natyra:Disa "poezi te mijat" te sjellura nga tjeter Forum

Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga natyra
"Vendi im...!
~~~~~~~~~
...Do t' doja te rrija gjithmon me ty...
edhe qe mos te gjej strehim ku mbi kry!
udhet e botes qe shkela, askund gjurme nuk lashe,
E lash vetem hijen, qe askund se pashe.

Sa dinake qe eshte, e gjora dhelper!
me vuri ne gjum, sikur me la te vdekur,
..duar dhe kembet, mi futi ne nje vrrime,
mu deshe te mallkoi, dhe nenen qe m'ka linde..!

Natyra!





























zhėnji largim humbje apati ftoftesi shprese mėrgim i mallkuar as gjall as vdekur pozicion i pa harmoni tokė e huaj vuajtje pendim pa atdhe larg atdheu
jet pa kutpim gjuhė e huaj largim mohim mėrzi kurbet i pa fund
qdo gjė luftė me shpirtin mbijetesė jetė monotone ne dhe te huaj me njerz te huaj i tjetersuar
vargjet e natyres kan dhimbje dhe jan prekse
paraqesin nji lloj pendimi nji lloj loti tė mbredshėm qė dėnesė nė varg paraqet fatin
e mallkuar te rruges se ikjesdhe mergimit eksodit te detyruar
dėshires se vendit por gjithqka ėsht a skndej as andej gjithqka ėsht vuajtėri
mundsi jo reale e te kthyerit ne jetė me atdhe
gjithqka esht nji lloj mjerimi ku njeriu nuk din kah te percaktohet
sepse rrethanat e sollen as ne qiell as nė tokė aq ma parė nė kohen sot kur askush nuk tė kupton
Nė kohra tejet tė vėshtira dhe absurde kohra egoiste dhe monotone kur njeriu njeriut nuk i jep dorė
lėnje nė harresė mohim i pamshireshem qe sjell koha dhe indiferenca
vargje shum te bukura e nderuara natyra te uroj suksese
lirik Nuk ėshtė nė linjė   Pėrgjigju Me Kuotė