[lirik]

loti im po digjet

loti im po kerkon shkallë
kerkon ,dhe,ne kokrra e zallë
vuajtja shndrru, po i esht,ne prush
kerkon fllad,ne mal e fushë
gjithkah ,qiellit,deri n, kapak
shkon tue ,u zie me vnerë e gjak
loti im ,që n , rrugë terthore
mbreht esht pre,ne besë e rrmore
qe i ka dhan doren gjithkujë
sot shebdrrue esht,n, gjak e, ujë
edhe penden po e tmerron
n, shtat po e then kah po loton,
nuk po gjen kund n, qiell as dhe
as,qetsi ne ndoj fole
ferr ,parajs,nuk duen me e ble
askund vendin s ,ja, kan lanë
nuk po duan ma diell as hanë
kush fjal t ,mir nuk esht tu i dhanë
as ,,se,pin ma ,ajo ,kthjelltsina
as,se,merr ne gryk,zallina,
as n,qerpik,ah kanarina
as nji zog nuk ja din hallin,
as ,s, ja njeh,zhuritje e, mallin
loti im kerkon ,at qiell
kerkon shpres,ne rreze e diell,
ne ndriqim,ne kthjellim drite
ne ylber me kolorite
kerkon,shteg n, per dheun arbrorë
kerkon qehre , e kerkon dorë,
esht rrethue me akull e borë
po duan shekujt me e lanë ngri
vujetje t, ftoft me i dhanë me pi

xhelal ferizi nga Mitrovica
pershendet te gjith lexuesit shqiptar kudo q e jan neper bote dhe ne atdhe,