[lirik]

njer te grryen
e te mashtron mbi dhe
e tjetri nen dhe
kah do rrotull hafije
armiq
grek e shkje
e te huaj
gjithfar tradhtie
nuk mund ta pershkruaj
sa keq i jan turre kesaj shqipnie
tradhtaret bashk me te huaj
pjellat e qdo ligsie
neper shekuj e muaj
nuk duan te lene as gjurme qytetnie
as shenj e shqipnie
na duan vetem rremuje
ah gjithfar inatesh
e gjithfar zilije
sa shum te smure
sa shum lloje
e nen ne
edhe nder ne
doli gjithfar rruspije
e karriggjije
qe shet atdhe
e gjithfar tradhtie
qe d y gure si len bashk mbi dhe
shet toke e dhe shqipnie
e ben gjithfar krushqie
me grek e shkje
i jep nene e moter

e shkele mbi atdhe
mbi toke e voter
shkele mbi varre
e mbi deshmorë
gjakprishuri neper damarë
shet fare e fis
e dhe arbnorë
se esht i lindur tradhtarë
ah pushka veq pushka
pastron barbar
e bastard te prishur ne gjen
ku je adem jashar
kure per seri po na vjen
pushka jote plo zharë
se tradhtari e tradhtia po na then
s do te ket ma shqiptarë
gjaku i shprishur kala ebeden
po shembe
e atdhe
as jete e a s diell shqip
nuk do te ket ma me nxe
nes e barot e zharë
nuk qet per pushke shqiptari
do na mbuloj tradhtia
e nuk do te mbes as sa i gogel shqipnia
e as shqiptari
se me shkje e me hasem ka fillue krushqia
e valles po i prine tradhtari
nuk do te ket ma mbi dhe
as lule as bari
veq grek e shkje
nuk do te ket ma ilir
qohu zahir
e shkelzen
qohu fehmi
qohuni edhe njiher
mujë
e ju tjerë
qohuni se qyqet po na kendojne ne pranverë

me ne po tallet i huaj
po mbjellet mbi dhe tradhtia
qohuni se nuk mundem ta pershkruaj
sa shum
ah sa shum po vuan shqipnia
autori xhelal ferizi