[Buli_00]

nuk është kullë që rrënohet apo ndërtohet sa herë që ti apo unë të duam.
Ajo lind krijohet, pasurohet... dhe asnjëherë nuk përfundon. Pika e fundit e dashurisë, asnjëherë nuk do të përfundonte as në moshë e as, eventualishtë, në pamundësinë e reflektimit final të aktit të shprehjes së dashurisë. Ama, varet shumë se sa ajo, pra dashuria, do të mund të reflektonte pozitivishtë në aktin final, kuptohet në rastet e reflektimit të dashurisë dhe të pamundësisë, në anën tjetër, për bërje reale të shprehjes fizike në akt. Pra, dashuria mund të lind, të krijohet e të materializohet, jo vetëm njëherë, por sa herë që njeriu, pra të dy gjinitë, gjejnë te tjetri apo tjetra, protogonistin e ëndërrave të jetës. Askërkush sdo të mund ta fillonte apo ta përfundonte jetën, asnjëherë dhe në asnjëlloj rrethane, vetëm me një ëndërr, pra me një dashuri. Dashuria është një fshehtësi brendore, për të cilën mund të mos mendohet asnjëherë, por ajo lind. Pra, nuk lind vetëm një herë, ajo mund të lind pakufishëm në shprehjen e gjetjes së personit që, ndoshta, ndonjëherë e ke ëndërruar etj. Mirupafshim!