[Lona]

Jehonat e lëshimeve të vazhdueshme që politikanët shqipfolës të Grupit të Hunjtetit po i bëjnë në "negociatat" me Serbinë po rrinë çdo ditë e me shumë të tregojnë se ata nuk janë përfaqësuese të popullit shqiptar të Kosovës, por ambasadorë shqipfolës te Serbisë në Kosovë që synimin e kanë të mbahet këtë trevë shqiptare në mënyrë të përhershme nën duart vrastare të Serbisë koloniale:
-Që nga fillimi i raundit te dytë të "negociatave", këta karrieriste patën deklaruar se "pavarësia nuk negociohet".
-Pastaj pohuan se janë te gatshëm te bëjnë kompromise të reja.
-"Bomba" e tradhtisë se tyre doli këto dite kur pajtuan që kufijtë e Kosovës të "mbrohen" edhe prej forcave serbe.
Që të kuptojmë drejt pozitën e tyre te mjere: hoqën dorë prej ribashkimit e Kosovës me Shqipërinë, duke u mburrur se "pavarësia nuk negociohet" . Pastaj, prej ky "statusi" i cunguar i realizimit te "shtetit" pa asnjë kompetence apo fuqi te vërtetë shtetërore, po janë ulur edhe me tutje në një pozitë që nëse do të realizohet ne praktike do te thotë njohjen de facto e de jure te pushtimit serb ne Kosove.
"Për të ekzistuar si shtet, njësitë territoriale duhet të përmbushin disa kritere: duhet të kenë një baze fizike dhe territor, duhet të kenë institucione të një lloji apo tjetri që të qeverisin bazën fizike dhe duhet të ekzistojë idenë e shtetin që të përcaktojnë legjitimitetin në mendjen e popullit. Por vetëm këto tri karakteristika nuk janë te mjaftueshme për shtetshmeri. Faktorët shtesë që bëjnë prej shtete një grup i dallueshëm të entiteteve janë madhësia dhe sovraniteti. [...]. Sovraniteti, ofron elementi kyç që dallon shtetet prej çdo lloj unitetesh territoriale. Ajo është lidhja që mban së bashku paketa territor - politike - shoqëri [...]Sovraniteti, ne terma të thjeshta, do te thotë vetëqeverisje. Ajo presupozon mohimi i çdo autoriteti politik të epërm dhe reklamimi prej shtetit të autoritetit legjislativ të epërm edhe ndaj territorit, edhe ndaj qytetarëve". (Barry Buzan, "Popujt, shtetet dhe tmerri", f. 86-87). Sipas Kenneth Waltzit, sovraniteti është atë gjendje në të cilen një shtet vendos për veten si të zgjidh problemet të brendshme apo të jashtme, duke përfshirë edhe nëse ata te kërkojnë apo jo asistence"
Këto përcaktime teorike janë të domosdoshme për të treguar se përbindëshi që gjendet në barkun e "procesit" të "zgjidhjes së statusit" të Kosovës nuk mund të këtë fytyre shtetërore dhe as nuk duhet të këtë një surrat te tille. Asnjë fuqie koloniale nuk duhet të "mbroje" kufijtë të ish kolonisë së saj. Në qoftë se kjo ndodhet, do të thotë se gjendja koloniale është mbajtur dhe ruajtur, gjë që është në kundërshtim me vullnetin e popullit. Përveç mendjes se sëmurë të politikuajve të Grupit të Unitetit që duan të imponojnë si ideologji legjitimuese idenë e "shtetit te Kosovës", ajo nuk ka fare legjitimitet në mendjen kolektive të popullit. Të zgjedhurit e UNMIK-ut nuk mund fare të jenë edhe të zgjedhurit të popullit nga moment që politika e tyre është e drejtuar kundër interesave legjitime të tij që janë në antagonizëm të plotë me çdo lidhje, sado e vogël të ishte ajo, me Serbinë gjenocidale. Titistet e Grupit të Hunjitetit nënshkruan një "Traktat Miqësie me Serbinë", ku shpikin "lidhjet e thella në mes të popujve të Kosovës dhe Serbisë, përfshirë lidhjet e lashta historike, kulturore, etnike dhe ekonomike" dhe shprehin "keqardhje ndaj periudhave të konfliktit dhe luftës që na kanë ndarë, në veçanti ngjarjet që kanë të bëjnë me kolapsin e dhunshëm të Jugosllavisë në vitet e nëntëdhjeta". Kur dihet se "lidhjet e thella" midis popullit shqiptar dhe Serbisë kanë qenë dhe janë vetëm nga gryka e pushkës, sepse Serbia pushtuese në agresion kolonizoi trevat shqiptare të Kosovës historike, kur kuptohet se vetëm kur ajo do të heq dorë prej planeve të saj të zgjerimit territorial do të jetë paqe dhe qëndrueshmëri ne rajon, del qarte se të ashtuquajturat "institucione të Kosovës" janë shenjen e obskurantizmit të varësisë autonomike të entitetit me "pavarësi te mbikëqyrur" dhe sipas modelit të Republikës se Bosnjës qe nuk do të dallonte aspak prej ditëve kur shteti serb diktonte në Kosovë me anë të veglave të tij shqipfolëse, të tërbuar antishqiptare. Grupi i Unitetit kërkon pavarësi vetëm prej Shqipërisë dhe jo prej Serbisë. Për te garantuar mbajtjen e sundimit dhe kolonizimit te Serbisë në Kosovë.
Vetëm me çlirimin dhe ribashkimin e të gjitha trojeve shqiptare të pushtuara mund të krijohet një shtet funksional që në sensin e drejtë të fjalës të jetë i lirë dhe sovran prej çdo ndërhyrjeje të huaj antishqiptare.