[natyra]

me një bashkeluftetar, i cili ishte i plagosur dhe, falë Sak Faslisë, ai shpeton. Për guximin dhe shkathtësitë e tij luftarake në mbrojtje të trojeve shqiptare kundër forcave malaze, ai dekorohet nga pushteti i atëhershem turk.Nga ajo kohë Sak Fazlia nuk ndalet së luftuari kundër forcave serbomalaziase, i cili për në çdo kohë behej edhe më i ashper kundër armikut.Kështu u tregua edhe në Luftën e Moknës në vitin 1912.Po në këtë vit Sakun e gjejmë edhe në mbrojtjën e Shkodrës,i cili qendroi deri reth viteve 1915, së bashku me luftëtarët më te njohur të asaj kohe, siç ishte Isa Boletini.(shkruan Tafil Boletini në kujtimet e tij nr.2.fq.64-65.). Më vonë Sakun e gjejmë në radhët e kryengritësve të Levizjës Kaçake, në zonën Neutrale të Junikut, deri në vitin 1918,bashkë me Ker Sadrinë, Hysë Selimin, Sali Ramën, Zhukë Haxhinë, Tahir Colin, Bege Maliqin, Jashar Haxhën, Rekë Smajlin e sa e sa trima të tjerë rugovas të asaj kohe.
Në vjeshtën e vitit 1918, Sak Faslinë e gjejmë kryetar të fshatit Koshutan. Në atë kohë luftëtarët e Levizjës nga vëllezërit Avdi, Isuf, Rexhë, Brahim e Avdyl Brala nga Bralajt e Tregovishtës, kishin dalur në Koshutan për t'u strehuar nga pushtuesit malazias, të cilëve pushtuesit u bien në gjurmë dhe i rrethojnë, dhe falë Sak Faslisë e Bali Demës nga Reka e Allagës, ata shpetojnë pa u zënë. Për këtë arsye Saku dhe Balia arrestohen dhe i mbajnë nga 7 muaj burg në Kullën e Sheremetit në Pejë. Me të dalur nga burgu, Saku përseri u bashkangjitet luftëtarëve të Levizjës deri me shuarjen e saj, ku përseri kthehet në Koshutan. Edhe përkunder vështërsive në levizje dhe kontaktit me shokë, ai përseri nuk i shkëputi lidhjet me bashkëluftëtarët e tij si nga
Rugova, Peja, Dukgjini, Potguri, Plava, Gucia, Tregovishta, Tutini e deri të Pazari I ri, si me Kerë Sadrinë, Sali Ramën, Hysë Selimin, Zhuk Haxhinë, Tahir Colin, Lan Selimin, Rexhë, Ali Pozharin, Ramë Binakun, Kurt Abazin, Beqir Rexhën, Mulla Zekë Berdynën e tjerë.Përveç luftëtarëve të Rugovës, Saku lidhjet më te shpeshta i kishte me luftëtarët e Plavë-Gucisë, Tregovishtës, Tutinës e të Pazarit si, me Isuf Mehaniqin, Adem Kollashin, Jakup Kombin, Ferid Sallkun, vëllezërit Bralaj,Imer e Bege Maliqin Avdi Smajlin e të tjerë.
Lufta e dytë Botërore Sak Fazlinë e gjeti në Koshutan. Me kapitullimin e Jugosllavisë se Versajës në vitin 1941,viset shqiptare përsëri copëtohen sipas interesave të të huajve. Si rezultat i kësaj, Kosova dhe viset tjera shqiptare ndahen në tri zona të interesit, asaj Gjermane, Italiane dhe Bullgare. E gjithë kjo u bë me dekretin e mëkëmbësit të Mbretit Nr.264. Pjesa më e madhe e tokave shqiptare i takoi zonës se interesit italian dhe iu bashkangjiten shtetit amë. Kësaj zone i takoi edhe Rugova, Plav-Gucia,Tregovishta e viset tjera për rreth, zonë e cila u bë për tri vjet me radhë njëra prej zonave më te ngjeshura për lufta e beteja, në të cilat Sak Faslia u bë protagonist i vërtetë i të gjitha atyre luftrave.Gjatë asaj përiudhe, një pjesë e shqiptarve u inkuadrua dhe u sherbeu protektoriatit Italian përkatesisht atij Gjerman,duke menduar se ai sherbim është me i favorshem për liri,ndersa pjesa dermuse u rreshtua në organizimin e Levizjës Kombëtre Çlirimtare.Në këtë koh të thyerjeve të medha si te të gjithë ballkanasit, ashtu edhe te shqiptarët primati i lirisë kombëtare dimensionohej për mes dy pikëtimeve, atij të krijimit të shtetit komunist dhe të atij të krijimit të shtetit etnik Kombëtar.

vazhdim...