[lirik]

Loti i yllit

SHKRUAN XHELAL FERIZI

lot qe bjen prej yllit t, drites
kah ferkon eren ,n hapsirë
a,thue e sheh,rrethin,t,elites
qe e kan lidh token n, zingjir
qe e,kan lidh ,me fjal,planetin,
qe e kan lidhë lirin mbi dhe,
qe e helmosin ,fushë,e,detin,
qe i helmosin kombe,e fe,
qe po nxisin,rrath,te ferrit,
moe me i lan rrethit me dalë
e, po pjellin shkolla t ,territ
nuk po len kund fush as mal,
me ec n shekuj n,krih te eres
lirshem,n,kndim,me ,e,pritë,bibilin,
me i, gzue rrezet e pranveres
me e, qel flladshem karajfilin
ah,ti,lot qe rrjedh prej ylli
,a,thue e njeh,ti penden time
qe prekë,kendshem qdo flet,pylli
me ato ngjyra ,rreze shkrime
eh ti ,lot i, yllit t ,qiellit
a s ma fal at gjuh qiellore
edhe at shprehje t; ballit t' diellit
ti shkruaj hjeshem tok s arbnore
ndonse ty un o lot ari
nuk t, kam prek me inde thellë
ah me lot e gjak shqiptari
e lang lulkuqesh qe i kam mbjellë
kam me te dhanë spjegimet t, globit
kam me t,dhanë shekuj me pa
edhe at fat qe,leu,n,dit t, kobit
prej tradhtarve ,mbeti tha
pash at dnesje o lot i yllit
qe dridh dhimbshem diell e hanë
qe dridh vajshem kangen t ,fyllit
nji pik n, pend ti me ma lanë
le t, merr pika penda ime
me lot ylli ,t shkruaj,n, per faqe
n, faqe t, qiellit ,me ndriqime
n, pika ylli, n, manushaqe,
e ,kur kenga te behet ari,
me shartim fyelli e ere
ne penden time n,gjuh shqiptari
kur te i hapë dy krih pranvere
ke me e pa o lot ylltarë
qe zbret qiellit me at mahni
kur te biesh mbi dheun shqiptarë
gjurmë e shekuj kan me t, shkri

XHELAL FERIZI NGA MITROVICA
AUTOR I SHUM VARGJEVE DERI TANI
PERSHENDET LEXUESIT