[Preshevar]

Postimi origjinal është bërë nga ujmisht


A eshte feja imponim…

• Cfar mendimi keni mbi ligjin e sheriatit i cili vret ate qe braktis fene islame ?

Përshendetjet e mia,

E selekcionova kete pytje qe ti u pergjigjem sipas mundesive te mia.
Së pari mund te them qe nuk egzston nje definim i qart sa i perket dënimeve ne ter boten islamike, keshtu qe gjejm shum dallime sipas orientimëve politike qe ata kan dhe sigurisht sipas epokëve. Megjithate, pesë shkollat e medhaja te jurisprudences islamike konsiderojn qe nje renegat duhet te egzekutohet. Ne nje menyr gjenerale, me fjalen 'kafir' emertohen jobesimtaret, renegatet dhe ateistet po mund te emërtohen edhe heretiket dhe shum përqarës politik.

Nuk egziston as nje pershkrim i qart ne Kur'an apo nje qendrim qe duhet ta adaptuar muslimani perball nje renegati, Kur'ani tregon kryesisht qe renegati egziston dhe që Zoti e provon ate. I zgjodha edhe disa ajete Kur'anore qe te shohim me kjart :

"... E kush zbrapset prej jush nga feja e tij dhe vdes si pabesimtar, ata i kanë zhdukur veprat e veta në këtë jetë dhe në jetën tjetër. Të tillët janë banorë të zjarrit dhe në të do të qëndrojnë përjetshëm."

Al-Bekare 217

"Një grup nga ithtarët e librit thanë (të vetëve): “Besoni para dite në atë që u është shpallur atyre që besuan (muslimanëve), e pasdite mos e besoni, e ndoshta edhe ata (muslimanët), do të zbrapsen (nga besimi i tyre)."

Ali-Imran72.

"Ata, të cilët pas besimit të tyre u bënë pabesimtarë,e pastaj e shtuan mosbesimin, atyre kurrsesi nuk du pranohet pendimi. Të tillët janë mu ata të humburit."

Ali-Imran 90.

"O besimtarë, nëse u nënshtroheni jobesimtarëve, ata ju kthejnë prapa aty ku ishit (në kufër) dhe atherë do të jeni të humbur."

Ali-Imran 149.

"Vërtet, ata që besuan e pastaj tradhëtuan, përsëri besuane pastaj tradhtuan dhe e shtuan mosbesimin, All-llahu nuk u falë atyre as nuk i udhëzon në rrugë të drejtë."

Nisa 137.

"O ju që besuat! Kush largohet prej nga feja e vet (i bën dëm vetes) s’ka dyshim se All-llahu do të sjellë një popull që Ai e do atë (popull) dhe ata e duan Atë (Zotin),(një popull) që është modest e i butë ndaj besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj mohuesve, që lufton në rrugën e All-llahut dhe që nuk i frikësohet kërcënimit të asnjë kërcënuesi. Kjo (cilës e atij populli) është dhuratë e All-llahut që i jep atij që do. All-llahu është dhurues i madh, i dijshëm."

Maide 54.

"Ne edhe ty (Muhammed) ta zbritëm librin (Kur’anin) e vërtetë që është vërtetues i librave të mëparshme dhe garantues i tyre. Gjyko, pra, mes tyre me atë që All-llahu e zbriti, e mos pëlqe epshet e tyre e të largohesh nga e vërteta që i erdhi. Për secilin prej jush, Ne caktuam ligje program (të posaçëm në çështje të veprimit). Sikur të donte Alahu, do t’ju bënte një popull (në fe e sheriat), por deshi t’ju sprovojë në atë që iu dha juve, andaj ju (besimtarë) përpiquni për punë të mira. Kthimi i të gjithë juve është te All-llahu, e Ai do t’ju njoftojë me atë që kundërshtoheshi."



"(Musai) Tha: “Zoti im! Unë nuk kam në dorë pos vetes sime dhe as vëllai im (Haruni nuk ka në dorë pos vetvetes, ose: pos vetes sime dhe vëllai tim), ndana, pra, neve prej popullit të fëlliqtë."

Maide 48-25.

"Ai që pas besimit të tij e mohon All-llahun, me përjashtin të atij që dhunohet (për të mohuar), e zemra e tij është e bindur plotësishtme besim, por fjala është për atë që ia hap gjoksin mosbesimit, ata i ka kapur hidhërimi nga All-llahu dhe ata kanë një dënim të madh."

En-Nahl 106

Sidoqoft, nje ajet Kur'anor eshte mjaft i qart sa i perket pyetjes kryesore : "Në fe nuk ka dhunë" (La ikraha fi al-dinn)El-Bekare 256.


Kurse prej hadithëve te raportuara, dy prej ketyre citimëve pikerisht te konsideruar e te studiuara sipas disa teologeve musliman, shkojn ne drejtimin e zbatimit te dënimit me vdekje ne rast renegati.

"Gjaku i nje muslimani, qe pranon që nuk ka Zot tjetër pos All-llahut dhe që jam profeti i Tij, nuk mund te vritet vetemse ne tri kushte : ne rast vrasje, per nje njeri te martuar qe jepet pas seksit në mënyr ilegale, dhe per atë qe largohet nga Islami dhe largohet nga muslimanët"

"Ai qe ndrron fejën, mbyteni"

Ky hadith i raportuar nga Bukhari r.a. (i vdekur ne 870) nuk eshte marur nga Muslimi r.a. (i vdekur ne 875) ne Sahihin e tij. Kjo e ben nje hadith te dobët dhe kjo gjendje duhet te pakesoj sadopak peshen, sepse Muslimi r.a. mohon disa kritere te vertetesis te marura nga Bukhariu r.a. Asgje as ne biografin e Muhamedit a.s. nuk gjindet as sa nje fije e informates qe e favorizon vënien e egzekutimit te nje vendimi te tille. Perkundrazi, dy epizoda tregojn marrveshje me renegat ose persona qe e kan leshuar komunitetin musliman.

Nje hadith i Muhamedit a.s. ku thot : "Ai qe ndrron fejën, mbyteni", kjo e mer vendimin per vdekje te kundershtarit. Ky delikt eshte i paparashkrueshëm dhe nuk mund te behet objekt falës nga ana e autoritetëve.

Megjithate, e shohim duke nenshkruar nje marrveshje me kurejshit ende pagan, qe njera prej shkakëve apo prej pikave te marrveshjes ishte qe "asgje nuk duhet ti pengoj ata qe deshirojn te kthehen ne tribunat kundershtare dhe, prandaj, te kthehen ne idhujtari (ante-muslimane). Ky artikull i marrveshjes te Hudajbija nuk eshte raportuar nga Bukharia r.a.

Kaq kisha sa i perket kesaj pyetje.

Me t'mira,
Preshevari